Dosya
çekilen eğitim sistemi ile birlikte sınavlara hazırlık süreci de daha fazla önem kazanmıştır. Bu durumun en somut sonuçlarını özel dershane sayılarının artışında gözlemlemek mümkündür. Özel dershanelere giden öğrenci sayısı son 10 yılda sürekli artış göstermiş ve 2012 itibariyle 1 milyon 219 bin 472’ye yükselmiştir. 2002 yılında özel dershane sayısı 2 bin 122 iken, 2012 yılında bu rakam 3 bin 961’e ulaşmıştır. Aynı dönemde öğretmen sayısı 19 bin 881’den 50 bin 163’e yükselmiştir. Bu verilerin yanısıra 15 yaşındaki gençlerin yüzde 32’sinin okuduğunu anlamaması ve yüzde 52’sinin ise en basit problemi çözememesi ise eğitimin niteliğinin ne kadar düştüğüne işaret ediyor. Yani eğitim ticarileştikçe, eğitimin niteliği düşüyor. Tabi parası olanlar, paraları oranında nitelikli eğitim alabiliyorlar. Yani bu model kapsamında özel okullara ve dershane sektörüne ‘müşteri’ olamayacak çocuklar yani yoksullar için kalitesiz eğitime masraf yapılmayacak. Bunun yerine onlar üretime yönlendirilecek ve burada ucuz iş gücü olacaklar.
Çözüm devrimde, sosyalizmde! Sen liseli arkadaş, belki liseye yeni
başladın, belki de sınava hazırlanıyorsun. Fakat eğitimin ticarileşmesi bu boyuttayken, bu yarışta nasıl yer alıyorsun? Bu eşitsiz koşullarda başını önüne eğip elinden geleninin en iyisini mi yapmak derdindesin? Ama işe yaramayacağını bilmelisin. Çünkü üniversite çok daha masraflı ve sonrasında seni işsizlik bekliyor. Ya da eğitimin parasız olacağı sosyalizm için mücadele edebilirsin. Çünkü proletaryanın devrimci iktidarı altında eğitim, emekçileri özgürleştirmeye, sosyalizmin inşasına etkin biçimde yöneltmeye ve sınıfların ortadan kaldırılmasına hizmet eder. Materyalist dünya görüşüne, komünizmin ilke ve değerlerine dayalı, bilimsel, demokratik ve laik bir eğitim politikası izlenir. - Eğitim her düzeyde parasızdır. Tüm eğitim araç ve gereçleri kamu fonlarından karşılanır. - 17 yaşına kadar zorunlu genel ve politeknik eğitim. Eğitim üretici çalışma ile birleştirilir. - Çocukları okul hayatına hazırlayıcı bir kurumlar şebekesi (kreşler, çocuk bakım ve eğitim yuvaları vb.) oluşturulur. - Tüm işçilerin, kent ve kır emekçilerinin yararlanabileceği yaygın bir okul dışı eğitimöğretim kurumları şebekesi (kütüphaneler, halk evleri, okuma odaları, emekçi üniversiteleri, meslek okulları, kurslar, konferanslar, tiyatro ve sinemalar vb.) örgütlenir.
Dinci-gerici-piyasacı eğitime geçit yok!
ğına karşı mücadeleye!
13