Rode Kruis ingericht. Deze verpleegsters konden terecht in de Kleine Aula, nu bekend als de Mauritszaal.16 Op 14 mei debatteerde de Raad van Beheer over de toekomst van de medewerkers. Kennelijk vreesde men dat het Koloniaal Instituut voor langere tijd gesloten zou blijven. Tijdens de vergadering besloot de raad in allerijl om niet strikt noodzakelijk personeel dat in tij-
delijke dienst was te laten gaan, en de niet onmisbare vaste medewerkers op wachtgeld te zetten. Zo’n vaart zou het echter niet lopen. Wel werden enkele restaurantmedewerkers voorlopig geschorst omdat er ongunstige berichten waren ontvangen over de politieke gezindheid van deze werknemers. Daarom werkte daar tijdelijk nog maar één vaste medewerker.17 Later, na de oorlog, zou dit onderwerp, wie politiek gezien goed of fout was, opnieuw ter tafel komen. Identiteitsbewijs van een instituutsmedewerker. Uit: instituutskrant ‘Kortsluiting’, mei 1978