Inhoudstafel
Unleashing the Canvas
Elliott & Doris’ Giraf-avontuur
College Bingo
Het leven van een hond op kot
Wil je graag iets inzenden voor de volgende editie? Of teken je graag en wil je graag mee de cover ontwerpen? Aarzel dan niet om een mailtje te sturen naar kringblad@kringbabylon.be of om één van de redactieleden te contacteren via Facebook Je kan 'Het Belang van Babylon' ook vinden op Facebook Op die pagina vind je het dixitformulier, de laatste 'Babylon Beantwoordt' en de deadline van de volgende editie.
Redactie & Vormgeving:
Vanya Vercammen
Coverafbeelding:
Jelke Vrancken
Verantwoordelijke uitgever 2024-2025: Nore Van den bergh (Preses Babylon) Babylon vzw, Blijde Inkomststraat 11, 3000 Leuven
Met dank aan alle medewerkers: Elliott Debraekeleer, Josefien De Cuyper, Linus Hoogewijs, Lise Lauwers, Sean Leggat, Ferre Smeets, Merel Snoeckx, Oggi Peeters, Elfie Teunen, Michelle Van Dam, Nore Van den bergh, Doris Zachmann
Voorwoord
Beste Babyloniërs, trouwe lezers van het Belang van Babylon en toevallige passanten
Hier ben ik weer! Na een jaartje waarin het Belang van Babylon in de fantastisch goede handen van Victor en Elliott lag, neem ik dit jaar de redactie van het kringblad weer op mij! En wat heb ik mij geamuseerd met jullie artikels te lezen, te editen, en een mooi plaatsje te geven in dit geweldige kringblad. Ik kan niet eens beginnen met beschrijven hoe blij ik ben om terug te zijn.
Onze schrijvers hebben weer hun uiterste best gedaan om pareltjes af te leveren. Zo lees je in het artikel van Josefien over haar muzieksmaak, kan je Doris en Elliott hun avonturen in de Giraf verder volgen, en heeft Michelle een super leuke studentenbingo voor jullie gemaakt. Verder kan je ook nog je horoscoop checken en zijn er weer een heleboel dixits die mij in elk geval meerdere keren luidop hebben laten lachen. Je kan ook nog een interview lezen met professor Pieter Verstraeten waarin hij vertelt over zijn carrière als prof, maar ook over zijn leven buiten campus Letteren. Ten slotte hebben de poëten onder ons ook weer parels van gedichten afgeleverd, die je kan lezen in ons gloednieuwe poëziehoekje.
Mochten tijdens het lezen nu bij jou ook de schrijverskriebels beginnen prikkelen, dan kan ik maar één ding zeggen: “schrijf volgende editie gezellig mee!”. Onze volgende schrijversvergadering vindt plaats op woensdag 13 november om 19h op de Babylonperma. Daar slaan we dan gezellig een babbeltje over ons kringblad en over wat jij graag zou willen schrijven. Iedereen is welkom! Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Ik kan niet wachten om jullie allemaal te leren kennen. Kom ook zeker je schrijverssticker halen als je voor deze editie iets geschreven hebt!
Dan rest er mij nog maar één ding: VEEL LEESPLEZIER!!!
Literaire groetjes
Vanya
(Vice)Presespraat
Hallo lieve Babyloniërs!
De eerste weken van het academiejaar zitten er alweer op. Hopelijk hebben jullie een goede start gehad en weten jullie je al een beetje meer wegwijs in het wondermooie Leuven - en bij de beste kring van Leuven en omstreken, Babylon natuurlijk ;).
Wij zijn trouwens Nore en Robbe, de preses en vicepreses van Babylon, en kort gezegd is het onze job om ervoor te zorgen dat jullie een leuke studententijd kunnen beleven!
Wij, het presidium van Babylon, hebben zelf allesbehalve stilgezeten de afgelopen weken. Zo waren er al talloze leuke feestjes in Fakbar Letteren, ons vaste stekje, met Wijvenschijven TD als kers op de taart! Bedankt voor jullie massale opkomst, we zijn nog altijd aan het nagenieten. Ook was er onze eerste Babyloncantus! Heb je die gemist? Geen zorgen, want 29 oktober houden we een tweede cantus, in het thema van Halloween!
Daarnaast hebben we op cultureel vlak ook al heel wat evenementen op poten gezet; onze openingsavond van de ILP (de Interuniversitaire Literaire Prijs) in Boekarest was een gezellige kennismaking met de wedstrijd en juryleden, en smaakt alvast naar meer. Ook het Landjuweel, een literaire voordrachtwedstrijd, en ons Babylontoneel kenden al een goede start.
Verder weten we ook al waar we naartoe gaan op onze jaarlijkse cultuurreis! *tromgeroffel* dit jaar bezoeken we de prachtige stad Wenen! De inschrijvingen staan al open, dus haast je snel naar de Toledo- of Facebookpagina van Kring Babylon om je in te schrijven, want dit Oostenrijkse avontuur wil je echt niet missen.
Al wie zegt dat taal- en letterkundigen niet sportief zijn, heeft het fout; op de 24 urenloop hebben we met Runner’s High toch een erg mooie prestatie neergezet! En ook onze eerstejaarswerking is al sterk in de weer geweest om onze eerstejaars een mooie ontvangst te bezorgen met vele activiteiten.
Er zijn ook nog eens veel mooie activiteiten om naar uit te kijken. Wij denken meteen aan het Groot Dictee, dat op 19 november zal plaatsvinden in de Grote Aula en waar iedereen welkom is om hun spellingskills te checken. Daarnaast is er ook het tweede Onderwijsbureau van 14 november. Kom met ons mee discussiëren over alles wat je dwarszit op onderwijsvlak met snacks en drankjes!!
Als Babylon gaan we natuurlijk ook voor de overwinning op de Kringenzuip, op 6 november in Fakbar Letteren. Taal- en letterkundigen, kom ons mee naar de overwinning drinken. Tenslotte zijn jullie altijd welkom op onze gezellige tapnamiddagen (maandag) en onze Babylonfeestjes (donderdag), en verwachten we jullie ook op onze cantussen en willen we jullie tegenkomen in het MSI voor onze lekkere eetverkopen!
Maar eerst nodigen we jullie uit om rustig dit boekje door te bladeren gemaakt door onze lieftallige kringbladverantwoordelijke!!
Enthousiaste groetjes,
Nore en Robbe
meme van deze editie:
Onderwijsbabbel
Welkom bij de eerste onderwijsbabbel!
Hier vatten wij, als Team Onderwijs, graag voor jullie samen wat er zich de afgelopen tijd heeft afgespeeld in onderwijsland. Zo blijven jullie altijd op de hoogte!
Wij zijn Elfie Teunen (bachelor Taal- en Letterkunde, Nederlands-Engels) en Fien Pauwels (bachelor Taal- en Letterkunde, Grieks-Latijn), en samen vormen wij jullie Team Onderwijs van Kring Babylon voor het academiejaar 24-25. Concreet houdt dit in dat wij jullie, de studenten, vertegenwoordigen op vergaderingen, zoals de OC’s (OnderwijsCommissies), de POC (Permanente OnderwijsCommissie), CORaaL (Campus Overkoepelende Raad Letteren) en Stura (Studentenraad).
Daarnaast staan wij ook altijd paraat om jullie vragen te beantwoorden. Je kan ons bereiken via ons mailadres (onderwijs@kringbabylon.be), onze instagrampagina @Babylonderwijs, of door ons aan te spreken in de gangen van het MSI/Erasmushuis.
Sinds enkele weken hangen er ook op verschillende plaatsen (MSI, Erasmushuis, CuDi en Fakbar Letteren) posters omhoog met een QR-code naar onze vraag-, klaagen zaagbox. Via deze tool kan je al dan niet anoniem een melding maken van alle vragen, onduidelijkheden, klachten of suggesties waar je mee zit. Wij gaan hier dan verder mee aan de slag.
Enkele weken geleden vond ook ons eerste OnderwijsBureau (ofwel het OB) plaats in Disneythema. Hier bespraken we de toewijzing van de BAP/MAP-onderwerpen en de infiltratie van GenAI in de masterthesis. We evalueerden de startersdagen en suggesties rond de aanpassing van de taalbeheersing-criteria. Het verslag van dit OB is bovendien te vinden in het facebookevenement of in de facebookgroep ‘Onderwijsbureaus 2024-2025’.
Wij zijn ook nog op zoek naar enkele leden voor de POC, OC EduMa, OC Duits, OC Literatuurwetenschap, OC Taalkunde, OC Duits, OC Engels, OC Nederlands en OC Spaans. Indien iemand zich geroepen voelt om zich hiervoor te engageren, stuur gerust een berichtje naar Elfie of Fien.
Ten slotte zouden we jullie graag nog uitnodigen voor ons volgende OB op 14 november om 18.30 uur in MSI 02.18. Jullie zijn ook van harte welkom op onze ‘Meet de Ondermeisjes’-tapnamiddag op 4 november van 15.30-19.30 uur. Tijdens deze tapnamiddag kunnen jullie, tijdens het knutselen door, bij ons terecht met alle vragen, problemen en suggesties.
Veel liefs,
Elfie en Fien, de Ondermeisjes <3
PROFFENINTERVIEW
MET PIETER VERSTRAETEN
Sean Leggat en Vanya Vercammen
VOOR DEZE EDITIE VAN HET BELANG VAN BABYLON INTERVIEWDEN WE PROFESSOR PIETER VERSTRAETEN. HIJ GEEFT ONDER ANDERE HET MASTERVAK ‘DE LITERAIRE WERELD’ EN HEEFT DAARNAAST NOG TALRIJKE VERANTWOORDELIJKHEDEN. WE STELDEN HEM VRAGEN OVER ZIJN ROL ALS REDACTEUR, OVER ZIJN ONDERZOEKSCOLLECTIEF
EN OVER ZIJN FAVORIETE BEZIGHEDEN BUITEN CAMPUS LETTEREN. VEEL LEESPLEZIER!
Wie is professor Verstraeten?
Ik denk dat ik een heel saai mens ben, dus misschien niet het gedroomde object om te interviewen. Ik ben 44 jaar oud, de saaiste leeftijd in een mensenleven. Midden in het bos verdwaald, om vrij Dante te citeren. Ik ben op nog meer vlakken saai, kijk naar dit bureau *gebaart rond*, een beetje het saaiste bureau van alle professoren. (de redactie gaat niet akkoord). Je ziet dat veel mensen hun best doen om van die kamer een thuis te maken, maar ik doe dat niet. Ik heb verder ook heel saaie hobby’s, zoals lezen, wandelen en fietsen, de meest typische hobby’s voor 44-jarigen.
mijn sterkste kant. In genieten ben ik sowieso niet goed, en in gezinsleven eigenlijk ook niet, maar die zaken zijn wel heel belangrijk voor mij. Ik heb nog nooit, “hout vasthouden”, te grote rampen meegemaakt, dus ook op dat vlak heb ik niets opzienbarends te melden. Ik leid een soort van typisch burgerbestaan met alles dat erbij komt kijken. En dit dus allemaal ter illustratie van mijn saaiheid.
Bent u momenteel bezig met onderzoek?
Ik heb ook een vrouw en drie kinderen, en ik probeer zo veel mogelijk van dat gezinsleven te genieten, ook al is dat niet
Dit jaar hebben we een vrij groot project aangevraagd over de geschiedenis van de literaire opvoeding in de periode van het modernisme, dus van ongeveer 1880 tot de Tweede Wereldoorlog. We onderzoeken hoe mensen in en buiten scholen leerden om literair te lezen. We trekken dat ook Europees door, zo is er een Italiaans deelproject dat onderzoekt hoe Pinokkio in die periode in de schoolse context functioneerde en een pedagogische betekenis kreeg. Momenteel ben ik onderzoeksmatig vooral met dat grote project bezig, met de geschiedenis van literaire opvoeding. Zowel in de lagere school, middelbare school, maar ook in het volwassenenonderwijs. In die periode had men het idee dat er maatschappelijke groepen waren die meer de kans moesten krijgen om om te proeven van kennis met
met behulp van verschillende initiatieven. Men wou deze verschillende groepen introduceren tot wat literatuur is. Daar werken we dus aan binnen die koepel van MDRN.
Wat is het onderzoekscollectief MDRN?
Ik werk daarvoor samen met een paar collega’s, zo werk ik samen met Bart Van den Bossche voor Italiaans en David Martens voor Frans, bijvoorbeeld. Het is een onderzoekscollectief voor moderne literatuur in de brede zin, vooral in de eerste helft van de 20ste eeuw.
Wat is het meest verbluffende onderzoek dat zij al deden?
Dat is altijd wat moeilijk te zeggen, want wat zijn resultaten bij letterkundig onderzoek? Je haalt daar niet makkelijk de krant mee, bijvoorbeeld. De resultaten van die onderzoeken zijn boeken en interessante publicaties over literatuur en cultuur. Binnen ons collectief zijn al heel wat publicaties gebeurd. Het is altijd een soort mix van individueel onderzoek en beïnvloeding van buitenaf. Een boek wordt wel door één iemand geschreven, maar die persoon is dan wel beïnvloed door wat er ondertussen gebeurt in het literatuurlandschap. Het idee is: je doet letterkundig onderzoek tot op zekere hoogte wel alleen, maar je wordt constant beïnvloed door anderen en zo krijg je de mooiste uitkomst.
*Hij zoekt een boek in zijn kast*. Dit is een boekje dat gepubliceerd werd door ons collectief: Petit Musée d’Histoire Literaire. Het is een collectief project waar steeds een soort object werd uitgekozen dat dan
aan een jaartal werd verbonden, om zo een literair verschijnsel van dat moment voor te stellen. Ik had zelf de auto uit 1908, omdat Cyriel Buysse toen een aantal reizen met de auto door Frankrijk maakte. Een ander stukje schreef ik over het toilet, met het idee dat het toilet in veel avantgardekunst iets heel fascinerends wordt. Je ziet dat het taboe dan toch in de literatuur naar boven komt. Maar goed, dat is dus een mooi voorbeeld van hoe iets als MDRN kan werken!
Wat is het grootste verschil tussen lesgeven aan de UCLL en aan Faculteit Letteren?
Eén van de grootste verschillen is dat hier de studenten zo iets hebben van: “Ja, vertel het maar.” De studenten zijn stil en hebben relatief veel aandacht, maar ik heb het gevoel dat ik als prof geen reactie moet verwachten. Op UCLL ging ik echt in dialoog met de studenten, tot op het punt dat ik soms zelfs het volume in toom moest proberen houden Dat is dus wel een enorm verschil. Hier moet je elke vorm van interactie bijna forceren.
Wat doet u om te ontspannen na een zware werkdag?
Ja dat is natuurlijk iets heel complex, want ik zou eigenlijk zeggen “lezen”. Lezen is zowel mijn werk als mijn hobby, en voor sommige mensen is dat moeilijk te begrijpen. Als iemand mij vraagt hoe mijn ideale dag eruit ziet, dan zeg ik boeken lezen in de zon. Maar waar ligt dan die grens? Dat is vaak een fuzzy border, moeilijk om te bepalen. Er zijn ook andere kleine dingen. Ik heb thuis een klein bosje achter ons huis, en met de edele kunst van het zeisen kan ik volledig mijn hoofd legen. Het idee van repetitieve zaken uit te voeren in de natuur, om altijd dezelfde beweging te maken, is heel ontspannend voor mij. Het is wel echt een soort kunst, een craft, je moet dat echt leren, oefenen, en geleidelijk aan besef je dan hoe het werkt en hoe je je bewegingen beter kan maken. En in zekere zin vind ik dat ook een goed symbool voor lezen. Lezen is ook een craft, je moet het proberen, ideeën opdoen, testen in de praktijk. En wandelen ook; wanneer ik wandel begin ik na te denken over van alles. Lezen is gelijkaardig: je wandelt door boeken en je begint te denken en verbanden te leggen. Dus: zeisen is gelijk aan wandelen is gelijk aan lezen. Al mijn hobby’s liggen een beetje in die lijn.
Hoe bereidt u zich voor op het schrijven van een tekst voor het Groot Dictee?
Uuuuuhrm, jaaa...*zucht*. Ik ga beginnen met een disclaimer, ik heb NIETS met spelling, NIETS met dictees, ik kan me echt niet inbeelden dat je daaraan meedoet. Hetzelfde met quizzen, ik snap het niet. Voor mij part mogen ze én dictees
én spelling afschaffen. Maar ik maak graag verhaaltjes, en voor mij is zo’n dictee maken eigenlijk een verhaal schrijven. Dat klinkt bizar voor mensen die wel van dictees houden, want voor zo’n mensen is een verhaal ondergeschikt aan de woorden. Ik schrijf dus die dictees voor de verkeerde redenen. Ik ben fan van constrained writing, op de één of andere manier jezelf beperkingen en regels opleggen. Er moeten voldoende moeilijke woorden inzitten, dus eigenlijk is het een genre met heel strakke regels. In de praktijk bedenk ik tijdens de fietstocht naar huis een paar moeilijke woorden, en zo leg ik een mentaal lijstje aan. Op dat vlak ben ik tegenovergesteld aan mijn vrouw. Ik kan me echt niet voorstellen dat je ook maar tien seconden van je leven zou spenderen aan een kruiswoordraadsel of het invullen van een sudoku.
Hoe is het om editor te zijn bij het tijdschrift De Moderne Tijd en wat moeten we verwachten van het tijdschrift?
Ik ben een verschrikkelijk slechte editor. Ik schrijf liever zelf artikels dan te beslissen over wat wel en niet, maar dat is dus exact wat van mij verwacht wordt. Het tijdschrift gaat over alles wat ook maar enigszins te maken heeft met cultuur in de 19de en 20ste eeuw, ook geschiedenis en topografie komen dus aan bod. Dit maakt ook dat je als editor in contact komt met andere mensen en een heel andere soort artikels. Zo zijn artikels van amateurhistorici echt wel iets aparts, ze zitten vol met interessant materiaal, maar ze hebben het vaak moeilijk om van hun artikels een verhaal te maken. Het leuke dan aan als literatuurwetenschapper editor
zijn is dat je feedback kunt geven over het samenbrengen van wat ze schrijven. Zelf vermijd ik artikels te schrijven aangezien ik dan als editor over mijn eigen artikels zou moeten oordelen. Toeval wil wel dat ik tegen eind januari een artikel zal schrijven voor het themanummer over Amsterdam. Geïnteresseerden kunnen het tijdschrift vinden in de Universiteitsbibliotheken en op LIMO, daar zijn alle jaargangen beschikbaar. Ik vind het persoonlijk een mooi tijdschrift, het staat vol met mooie illustraties. De moderne periode is dan ook een gedroomde periode omdat het al een beetje ver weg van ons is, maar we hebben toch nog foto’s en materiaal dat vormelijk aantrekkelijk is. Alleen al de affiches van die periode zijn prachtig.
Wat is uw lievelingsboek?
Ik lees zowel voor het werk als privé, ik vind het juist interessant om afwisseling te hebben. Af en toe een detective, en daarnaast een onbegrijpelijke psychologische bewustheidsroman. Afwisseling is heel belangrijk. Ik heb het ook graag dat het telkens erg verschillende dingen zijn. Mijn vrouw vindt dat heel belachelijk, maar ik kan met 10 boeken tegelijk bezig zijn en ik weet altijd nog waar ik zat. Maar een lievelingsboek is een heel moeilijke vraag om verschillende redenen. Literaire kwaliteit hoeft niet noodzakelijk samen te hangen met een persoonlijke connectie dat je met een boek hebt. Het kan zijn dat je jezelf herkent of dat een bepaalde context ervoor zorgt dat je blijft vasthangen bij een bepaald boek. Elias of het gevecht met de nachtegalen is voor mij zo een fantastisch boek, ik las het gisteren nog met mijn studenten. Het is een boek dat gewoon heel goed gemaakt is, maar waar ik ook een persoonlijke connectie
mee heb. Het eerste deel gaat namelijk over de herinneringen van kinderen en ik moet zeggen dat ik op de één of andere manier de dingen kan relateren aan mijn eigen kindertijd. Het laat zien hoe extreem direct de wereld binnenkomt als je kind bent. Overweldigd worden door geuren zoals de geur van herfst is hier een goed voorbeeld van. Alle indrukken komen veel heviger binnen als je kind bent en dat doet mij wel iets. Ook streekromans uit die periode lees ik graag. Zo vind ik de schrijver Gaston Duribreux ook echt goed,hij was een hoteluitbater in Oostende die na het toeristenseizoen boeken schreef over vissers. Ik heb echt een fascinatie met deze schrijver, nu wordt hij natuurlijk niet meer gelezen, maar voor mij heeft hij een belangrijk plaatsje op de boekenplank. Een paar jaargeleden vonden we een ongepubliceerd boek van hem genaamd Spiegel en Bokswant en ik heb dat toen samen met een vriend gepubliceerd. Ik lees natuurlijk ook hedendaagse dingen, maar het liefst lees ik dingen die niet door iedereen opgepikt worden. Alleen zo kun je verborgen parels ontdekken, iedereen leest het nieuwe boek van Ilja Leonard Pfeijffer, maar ik vind het leuker om verborgen parels te vinden.
Wat is uw lievelingsfilm of -serie?
Ik kijk niet zo veel series, je moet ergens keuzes maken. Als je moet lezen, zeisen EN wandelen, moet je natuurlijk niet zo veel series kijken. Films zijn een ander verhaal. Op dit eigenste moment volg ik dat niet per se, maar op Cinema Canvas zenden ze in de zomer vaak klassieke films weer uit. Daar laat ik me graag verrassen door dingen die soms wel eens vergeten zijn. Eén film sprong daar voor mij uit: Perfume di Donna. Die vond ik fantastisch. Het is een film uit ‘74 van Dino Rizzi, een heel fascinerende film over een man die blind is. Dat is één van mijn fascinaties... ik ben zelf half blind. De man onderneemt een soort Odyssee naar een vrouw. Het verhaal is heel bizar, maar wel heel interessant. Op het eerste zicht is het een heel onsympathiek man. Er gaat een jongen met hem mee, en hij initieert die dan in allerlei zaken, met vaak een seksuele ondertoon. Ook hier speelt mijn idee weer om ontdekkingen te doen. Zulke films zijn veel interessanter dan die series die iedereen bekijkt. Gegrepen worden heeft altijd met persoonlijke fascinatie te maken. Ik vraag mij dan af: wat wordt de wereld als je niet meer kan kijken naar de wereld?
Wat denkt u dat het beeld is van u bij de studenten?
Dat weet ik niet, dat zou je aan hen moeten vragen natuurlijk. Goh... dat weet ik echt niet... Ik denk bij mezelf altijd dat ik iemand ben die nogal veel en snel praat. Ik merk van mezelf dat ik mensen die veel, snel en luid praten... dat ik die eigenlijk niet zo graag heb. Dus mijn vrees is altijd dat studenten vinden dat ik te aanwezig en te luid ben, het gesprek monopoliseer.
Bij colleges neem ik het mezelf steeds voor dat ik de studenten aan het woord laat, en elke keer opnieuw stel ik vast dat dat niet lukt. Dus ik hoop dat de studenten dat niet zo erg vinden, en toch nog ergens interessant... maar de vrees is er altijd dat ze mij verschrikkelijk vinden.
Is er nog iets dat u aan de studenten wil meegeven?
Een levensles?! Dat is moeilijk, want dat wordt al snel zo paternalistisch, hè. Ik zou zeggen - het is misschien voorspelbaar, maar wel belangrijk - vergeet niet te lezen! Lezen is echt heel belangrijk voor ons mens-zijn. Ja! En je kan wel zeggen dat die rol deels is overgenomen door andere media en dat klopt, sommige series kunnen quasi literaire ervaringen brengen. Maar de pure activiteit van het lezen waarbij je traag vordert, tijd moet maken, zelf actief moet meedenken, je verbeelding inzetten... is super belangrijk. Lezen is in zekere zin ook schrijven, je bent aan het produceren. DUS: vergeet niet te lezen! Of als het niet lukt, probeer de oude crafts van onze grootouders, zoals het zeisen, in ere te herstellen.
Unleashing the canvas: a dive into
Ice Nine Kills’ ‘A Work of Art’
Ice Nine Kills’ new track ‘A Work of Art’ is a blend of aggressive instrumentals and theatrical flair. The song being the main track for the new Terrifier 3 movie, gives Ice Nine Kills a chance to be recognised for their outstanding musical and theatrical approach to their music. Let’s dive into the layers of this captivating piece and explore what makes it a true standout in their discography.
Who is Ice Nine Kills? Ice Nine Kills is an American metalcore band, mostly known for their horrorinspired themes. With albums like Every Trick in the Book and The Silver Scream, they’ve developed a dedicated fan base, from horror fanatics to hardcore metalheads, due to their unique approach to both storytelling and music. The charismatic lead singer Spencer Charnas’ passion for classic horror movies and literature have played a significant role in the band’s rise to prominence in the metalcore scene.
After A Nightmare on Elm Street and Silence of the Lambs, the Terrifier franchise also got a chilling and heart racing track by Ice Nine Kills. In this new song, they cleverly incorporate the character Art the Clown from the Terrifier movies. Art serves as both a literal and metaphorical representation of the unsettling relationship between the artist and their creations, mirroring his grotesque and playful yet terrifying demeanor. The haunting imagery of the music video and intense lyrics capture the fight between the artist and their inner demons. As the artist becomes increasingly influenced by Art the Clown, the video suggests that the pursuit of artistic expression can lead to a loss of control. The gory and brutal scenes in the music video leave you feeling unsettled. The band’s performance is mixed with the narrative, blending their energetic presence with the unfolding story. This fusion enhances the emotional intensity of the video, drawing viewers into the experience
In conclusion, ‘A Work of Art’ by Ice Nine Kills has a captivating blend of haunting melodies, powerful lyrics and a compelling narrative. The incorporation of Art the Clown adds an intriguing layer, amplifying the song’s themes of obsession and madness. ‘A Work of Art’ is a striking and unforgettable piece within the metalcore genre, that resonates deeply with listeners.
-
Josefien De Cuyper
Nore’s unpopular opinion
Panda’s: een zwart-witverhaal?
Na het trotseren van de schrik om veroordeeld te worden door het WWF en andere panda lovers, heb ik toch besloten om met jullie mijn onpopulaire mening te delen over panda’s. Stiekem, maar intussen helemaal niet meer zo stiekem, vind ik panda’s eigenlijk maar overhyped dieren. Tot mijn grote verbazing ben ik hierin niet alleen. Maar liefst 40% van de taal- en letterkundestudenten zagen de grijstinten in het zwart-wit verhaal over de liefde voor de panda. 12% hiervan overtuigde me trouwens met een nieuw argument!
Jullie vragen jullie waarschijnlijk af hoe ik in godsnaam immuun geworden ben voor alle panda-reels die op een dagelijkse basis op mijn instagramfeed terecht komen (want ja, zelfs na een al even durende haat is jammerlijk genoeg Meta nog altijd niet overtuigd). Dit heeft te maken met de volgende vier argumenten, die telkens op hetzelfde neerkomen. De schattigheid van de panda, en vooral wij die deze versterken, leidt tot wantoestanden.
1. Het eerste argument is eigenlijk geen argument van mezelf, maar één van Lowie Van Steenbergen. Lowie, je hebt me oprecht gebracht naar één van de meest donkere plekken op heel het internet, namelijk de geschiedenis van de pandadiplomatie. Kort gezegd houdt de pandadiplomatie het volgende in: als China, en meer bepaald de Communistische Partij, iets gedaan wil krijgen van een ander land, sturen ze zo’n zwart-wit mormel naar dat land. Dit is al aan de gang sinds 907 n.Chr. (!!!) en dus al sinds voor het ontstaan van de Communistische Partij. Het is eigenlijk wel heftig om te denken dat als we misschien iets minder ingenomen waren door de schattigheid van de panda, China minder betekenis zou gehad hebben. Nog heftiger om te denken is dat de reden waarom ik zoveel pandareels krijg misschien wel is omdat Mark Zuckerberg een panda heeft rondlopen in zijn tuin…
2. Panda’s zijn voor mij het voorbeeld van pretty privilege. Volgens het internet is pretty privilege het feit dat knappe mensen, in dit geval dieren, een streepje voor hebben in de maatschappij en op de arbeidsmarkt. De panda is met andere woorden gewoon een aandachtshoer. Geloof me vrij, het is even cute om een panda te zien vallen als een luipaard. Het is gewoon een kwestie van perspectief en jezelf losmaken van maatschappelijke normen. Weet je wat nog straffer is? Gezien de panda zoveel aandacht en bijgevolg funds trekt, is er een aparte organisatie opgericht om ook de lelijke dieren aan geld te helpen (neem een kijkje op https://uglyanimalsoc.com/). Zij hebben letterlijk een clubje opgericht voor dieren met een lelijk gezicht, en daar leef ik voor. Hun logo is de blobvis en het is prachtig. (S*ck it WWF en je stomme pandalogo.) Nog zo’n weetje: het WWF is zelf zich ook erg bewust van de pretty privilege van de panda. Zo gaat een klein percentiel dat jij doneert aan het WWF voor het behoud van de panda naar andere diersoorten onder de noemer “het behoud van de leefgemeenschap van de panda”. Is het niet tijd om onszelf los te maken van onze esthetische vooroordelen?
3. Panda’s zijn het zelf beu. Heeft iemand van jullie al eens nagedacht hoeveel dagen een pandavrouwtje vruchtbaar is? Nee, tuurlijk niet want jullie pandahaat is nog niet zo ver gevorderd dat jullie dit soort dingen gaan opzoeken. Gelukkig voor jullie, die van mij wel. Een pandavrouwtje is zo’n 1 tot 3 dagen vruchtbaar per jaar. Wat is nu het probleem? Mannetjespanda’s hebben nooit goesting in vrouwtjespanda’s. Bijgevolg weigeren de panda’s om voort te planten. Ik ben de allereerste persoon om op te komen voor aseksuele rechten. Maar ik moet ook toegeven dat als je als soort beslist om niet meer voort te planten, het best lastig wordt om niet te denken: “Zijn de panda’s het zelf niet gewoon beu?”. Dit is natuurlijk nog geen wantoestand. De wantoestand is dat de mens de oplossing heeft geboden om pandaporno te ontwikkelen. (En onderzoek naar dit onderwerp heb ik gedaan met een bang hartje in incognito-modus.) Nog een verwante maatregel is de “pandaknuffelaar”. Dit is een job in het Chinese Giant Panda Research Center en heeft als
doel om de babypanda’s veilig te doen voelen. Klinkt als een droomjob, right pandaliefhebbers? Nee hoor, je moet kruipen in een groot pandapak en je dan rollen in uitwerpselen. Want het dier waar jullie zo veel liefde voor hebben, voelt zich veilig bij mensen die naar hun eigen kak ruiken. (Denk daar maar eens over na!)
4. De panda is overgecommercialiseerd. De panda is onder de dieren zoals Valentijn is onder de andere feestdagen. En het feit dat ik dit niet verder hoef te verduidelijken, doet iedereen nu beseffen dat ik gelijk heb. De vraag is alleen: hoe ver kan het gaan? Het antwoord is: heel ver. Een zoo in China heeft bijvoorbeeld witte Chow Chow honden verkleed als panda’s zodat ze extra inkomsten konden genereren. Compleet terzijde, maar ik stel me wel echt vragen bij de perceptiekwaliteiten van deze zoobezoekers.
Ik hoop dat ik jullie met dit artikel heb kunnen doen inzien dat de schattigheid van de panda best gevaarlijk is voor de rechtvaardigheid over heel de wereld.
Tot een volgende unpopular opinion It feels good to be back ;))
xoxo Nore
-Nore Van den bergh
Het Mythologisch kwartiertje:
Het leven is overgoten met mythologische referenties, of het nu de vele, soms incorrecte verwijzingen naar mythologie die de MCU maakt zijn, of de auteur van je favoriete boek die hun nieuwe boek baseerde op Griekse tragedies. Vaak kun je niet verder kijken dan je neus lang is of een mythologisch verhaal, fabel of legende doemt alweer op aan de horizon. Het is dan ook zo dat deze verhalen allemaal de natuurlijke gave bezitten je te transporteren naar verre landen en andere culturen en je dus ook zo bepaalde inzichten opleveren. Kortom, aan mythologie kun je veel plezier beleven, maar het is niet altijd even simpel om er echt vertrouwd mee te geraken.
Met deze gedachte in mijn achterhoofd ga ik jullie proberen een handje te helpen in het vertrouwd geraken met de wonderlijke mythische wereld en zal ik dus in deze rubriek die ik gedoopt heb tot “Het mythologisch kwartiertje”, jou als lezer iedere keer iets meer vertrouwd doen geraken met de mythologie van één bepaalde cultuur door de synopsis te geven van het scheppingsverhaal en mijn persoonlijke opinie te geven over wat de mythologie van deze cultuur typeert. Verder vertel ik hoe je jezelf verder kunt onderdompelen in deze mythologie, onder andere door middel van de moderne media.
Noorse mythologie:
Voor deze eerste mythologie reizen we af naar het hoge noorden, naar een wereld die omhuld is door de slang Jorgumandr en die voorts nog 8 andere werelden te bieden heeft. Een mythologie waar de kleinste dwerg alsook de grootste reus een rol speelt. Een universum waar een nieuw samengesteld gezin de rol van goden op zich zal nemen. We spreken hier weliswaar over de Noorse mythologie. Beginnen doen we aan het begin, een verhaal dat vaak al goed weergeeft wat je te wachten staat in deze mythologie. We beginnen op het moment dat volgens de Noorse Mythologie het universum ontstond:
“In het begin bestond het volledige universum uit twee werelden. In het Noorden bevond zich Niflheim, een donkere wereld omhuld in mist waar 11 giftige rivieren het landschap verdeelden. In deze wereld woonde een orkaan genaamd Hvergelmir. In het zuiden vond men Muspelheim, een land dat zowat compleet het tegengestelde was van Niflheim. Muspelheim was een land vol vuur en lava waar het wezen Surtr woont, een wezen dat in het eind der tijden Muspelheim zal verlaten en de 9 werelden zal verbranden met zijn brandend zwaard. Tussen
Niflheim en Muspelheim zat een gapend gat genaamd Ginnunganap. Uiteindelijk zal deze leegte gevuld worden met ijsrotsen die gevormd waren door de giftige rivieren. Nu is het zo dat naarmate je dichter kwam bij Muspelheim deze ijsrotsen smolten en zo de brenger van leven vormden. Uit dit water kwam de eerste reus gerezen genaamd Ymir. Uit hetzelfde water werd de koe Audhumla gevormd die Ymir voedde met haar melk en met haar tong uit het ijs de eerste god Buri vormde. Uit Ymir ontsprongen er op een nacht zeshoofdige reuzen waaruit later alle reuzen zouden afstammen. De goden op hun beurt zijn allemaal afstammelingen van Buri en zijn vrouw, die een reus was. Buri kreeg uiteindelijk 3 kinderen: Odin, Vili & Ve. Realiserende dat ze vastzaten in Ginunganap besloten de broers Ymir te vermoorden. Ze staken Ymir neer en zijn bloed (dat zout en grijs was) vormde later de zeeën en vermoordde elke reus behalve Berlgemir (de kleinzoon van Ymir) en zijn vrouw. Zij zijn dus de originele ouders van alle reuzen. Het vlees van Ymir gebruikten de broers om de grond te creëren, de botten stapelden ze op als bergen, de hemel was zijn schedel en de wolken zijn hersenen. Omdat de aarde een platte schijf was gebruikten ze de wimpers van Ymir om een muur te bouwen rondom het midden van de wereld om zo de reuzen naar de rand te verdrijven. Ze noemden deze plek Midgard. De goden namen twee stronken en creërden zo de mensen. Odin gaf hen leven, Vili gaf hen een eigen wil en Ve sneed uit die twee stronken de eerste man (Ask) en de eerste vrouw (Elm). Alle mensen zijn zo dus afkomstig van Ask en Elm die besloten in Midgard te blijven, veilig van de reuzen en monsters.”
Wat de Noorse mythen zo interessant maakt is voor mij toch wel de verschillende volkeren en werelden Zoals eerder vermeld bestaat de Noorse mythologie uit 8 werelden, elk met hun eigen volkeren en hoewel bijna alle verhalen telkens op één of andere manier te maken hebben met de goden (zoals veel van de oudere mythologieën dat deden trouwens) heb ik nooit het gevoel gehad dat deze ook maar enigszins op elkaar lijken. Ook zijn de verhalen relatief kort, wat het makkelijk maakt om ze tussendoor te lezen.
Als je nu zin krijgt om je onder te dompelen in de wonderbaarlijke wereld van de Noren dan zijn de volgende zaken misschien iets voor jou. Allereerst kunnen we de magische verhalen van de mythen, sagen en legendes niet ontdekken zonder Neil Gaiman te benoemen. Hij is een schrijver met een uitgebreide kennis van mythen en schreef ook over de Noorse mythen een boek getiteld Norse Mythology. Ook de serie American Gods is een aanrader, al is deze serie wellicht iets te ingewikkeld voor nieuwkomers tot het genre aangezien de serie niet puur over de Noorse mythologie gaat. Ook voor de gamers is er geen gebrek aan keuze. Denk aan videogames zoals Tomb Raider: Underworld waar Lara Croft mythische plaatsen bezoekt in zoektocht naar haar19
moeder. Ook de recentere God of War spellen en Assassin's Creed Valhalla doen niet onder voor de Noorse Mythologie, ook al nemen zij enkele creatieve vrijheden.
Ten slotte wil ik graag nog benadrukken dat de moderne media niet altijd accuraat zijn wanneer ze materiaal gebruiken van de verschillende mythologieën en dat juist daarin de magie zit. Moderne adaptaties krijgen juist de vrijheid om los te komen van de traditionele verhalen en kunnen zo de verhalen doen evolueren en terug in de kijker brengen. Zoals de youtuber The Mythology Guy het altijd mooi verwoordt in zijn video's waar hij de onnauwkeurigheden opnoemt van deze moderne adaptaties: inaccuraat betekent niet slecht.
- Sean Leggat
Woordensoep
(Vind de 12 groenten in deze tekst)
Beste taalliefhebber, we bevinden ons ondertussen een flinke maand in de herfst. De herfst staat bekend om zijn duizenden spinnen (sla ze aub niet dood; ze doden muggen), het rapen van kastanjes en opeengehoopte bladeren. Het griepvirus verspreidt zich sneller dan een roddel in de Fakbar. Ook het regendebiet overschrijdt naarstig zijn grenzen (voorkom kommer en kwel door een coole regenjas-look). Het woord ‘herfst’ deelt zijn etymologische wortels met het Engelse ‘harvest’. De herfst is dus als het ware een oogstseizoen waarin enkele paradijselijke groenten nu op hun best zijn. Hij verwarmt je gegarandeerd als een Molotov (enkel veiliger ). Ik raad je dus graag deze soep aan. Hij oogst gegarandeerd (mits toevoeging van nog wat dierlijk/plantaardig eiwit) lof bij je vrienden/familie/kotgenoten.
- Linus Hoogewijs
Bolognese bedenkingen deel 1
Beste lezers,
Zoals jullie misschien wel weten, bevind ik me momenteel in Bologna voor mijn Erasmus. Het is ondertussen al anderhalve maand geleden sinds ik hier met een bang hartje en een grote valies toekwam, maar ik moet toegeven dat de stad mij aangenaam verrast heeft, op zoveel vlakken. Van het fenomenale eten tot de prachtige architectuur en de geweldige studentensfeer, deze stad bruist van het leven. Elk weekend is er hier wel iets te doen, op elk plein staat er een marktje van planten of soorten pasta of servies. Daarom wil ik met jullie deze geweldige stad delen en dat ga ik doen aan de hand van de bijnaam die de stad heeft gekregen: La Dotta, la Grassa, la Rossa.
La Dotta, de geleerde
Al sinds 1088 staat er in deze stad een universiteit die de nieuwe generatie opleidt. Het is de oudste universiteit ter wereld en dat kan je voelen aan de gebouwen die hier staan. De gangen die naar de aula’s leiden voelen oud en middeleeuws aan, alsof er eeuwen aan herinneringen in de muren hangen. De campussen voelen kleiner aan dan in ons geliefde Leuven, maar laat je niet misleiden; er zijn zo’n 90.000 studenten ingeschreven aan de Universiteit van Bologna.
Je ziet die studenten niet alleen overdag, wanneer ze zich in groten getale door de gangen begeven of zich voor de deuren van de universiteitsgebouwen scharen om een kleine babbel te houden, maar ook ‘s avonds wanneer ze uit hun koten komen om het allerbeste te maken van hun gelimiteerde tijd als student. Wanneer de zon ondergaat beginnen de straten vol te lopen van studenten en je moet je soms door massa’s mensen wurmen om je door de stad te begeven. Ze zingen luidkeels mee wanneer ze hun favoriete Italiaanse schijf horen en zijn ook niet bang om een beetje dieper in het glas te kijken (ik heb eens mijn kotgenoot met 3 man naar boven moeten sleuren, armen en benen in de lucht, omdat hij te ver weg was). Maar ook als Erasmusstudent is er meer dan genoeg activiteit, van wekelijkse bezoeken aan de Ierse pub of de karaoke tot dagtripjes naar alle uithoeken van het schiereiland.
La Grassa, de dikke
En een student kan uiteraard niet uitgaan op lege maag, maar aan eten is er absoluut geen gebrek in Bologna. De straten in het universitair district in het oosten van de binnenstad wemelen van de eetplekjes, die vooral bestaan uit kleine “gat-in-de-muur” afhaalpunten waar je je tegoed kan doen aan al het lekkers dat de stad te bieden heeft. Ik denk niet dat het jullie zal verbazen als ik zeg dat de Italiaanse keuken een van de beste ter wereld is, maar ik durf zelfs te zeggen dat de Bolognese een van de beste van Italië is. Er zijn zoveel lokale gerechten die je hier als student aan een spotprijs (alles kost hier rond €5) kunt aanschaffen. Van klassieke gerechten zoals tagliatelle al ragù bolognese–die veel beter is dan de bolognaise die we thuis krijgen voorgeschoteld–mortadella, en lasagna, tot minder bekende maar net zo lekkere maaltijden zoals crescentine en tigelle en nog een typische pasta, gramigna alla salsiccia Ik heb hier op 6 weken tijd nog geen enkele slechte maaltijd gegeten.
La Rossa, de rode
La Rossa heeft een beetje een dubbele betekenis. Aan de ene kant verwijst het naar de communistische geschiedenis die de stad heeft en nog altijd met zich meedraagt: tussen 1945 en 1999 had de stad alleen maar linksgezinde burgemeesters. Aan de andere kant verwijst het ook naar de rode gebouwen die de stad een uniek karakter geven. Maar het meest speciale architecturale kenmerk zijn zonder twijfel de ellenlange gaanderijen (of ‘portici’) die door de straten van de stad lopen. Binnen de “muren” van de stad loopt er zo’n 38 kilometer aan overdekt voetpad. Het zorgt ervoor dat de stad een uiterlijk krijgt dat je nergens anders kunt vinden. Alle gaanderijen hebben dezelfde basisvorm: zuilen die het voetpad afdekken van de straat en granieten vloeren, maar toch heeft elke straat een andere gaanderij, wat van de stad een soort lappendeken van zuilen maakt.
Crecentine
Ten zuiden van de stad liggen er enkele heuvels die een prachtig zicht geven op de stad zelf; op een heuvel in het zuidwesten ligt de kerk van San Luca, die bezocht kan worden via een gaanderij die helemaal van de voet van de heuvel tot aan de kerk op de top van de heuvel loopt en een spectaculaire kans biedt om Bologna vanop afstand te bekijken. De plek wordt regelmatig bezocht door toeristen en inwoners en is ook een populaire plek voor lopers die naar boven lopen over de vele treden die onder de gaanderij omhoogklimmen.
Kortom, de stad is echt een fenomenale plek om in te leven als student. Met lekker eten, prachtige architectuur en een studentensfeer die zelfs kan wedijveren met die van Leuven was deze stad dus de beste keuze die ik kon maken voor mijn Erasmus. Dat wil niet zeggen dat deze stad perfect is. Er zijn geen fakbars dus dat is al sowieso min 100 punten en tijdens de weekends wemelt het in het centrum van de luide toeristen. Maar desondanks ga ik nog het beste proberen te maken van de enkele maanden dat ik hier nog blijf–wauw, de tijd vliegt!
Ik hoop om in de volgende editie van het kringblad mijn definitieve mening van de stad te kunnen geven, en zo niet, kom er dan om vragen in de Fak in het tweede semester.
Tot de volgende keer, Elliott - Elliott Debraekeleer
Gaanderij Kerk van San Luca, met de gaanderij die er naartoe loopt
Disneyhoroscoop
23 oktober - 21 november
Schorpioen
Je gaat door een periode met veel stress en onzekerheden. Je zal echter snel ontdekken waar je op de juiste plek zit en dit zal veel last van je schouders verwijderen. Luister naar jezelf en zo zal je een mooie toekomst tegemoet gaan.
Boogschutter
22 november - 21 december
Je hebt recentelijk een nieuwe interesse ontdekt die je veel gelukt brengt. Durf je te blijven smijten voor deze interesse, maar maak ook tijd voor de andere dingen die je vrolijk maken. Zo zal je een goede balans kunnen onderhouden in je leven en zal je niks moeten verliezen.
22 december - 19 januari
Steenbok
De afgelopen maanden werden gekenmerkt door een hoog tempo en weinig adempauze. Er zal nu echter eindelijk een vertraging plaatsvinden die je meer rust geeft. Durf te genieten van de extra tijd die je zal hebben en laat elke ervaring diep binnendringen.
Waterman
20 januari - 18 februari
Je hebt de laatste tijd een enorme groei meegemaakt die zijn einde nog niet bereikt heeft. Het is daarom extra belangrijk dat je tijd vrijmaakt om stil te staan bij alles wat er aan het gebeuren is. Durf je kwetsbaar op te stellen en ontdek hoe je zo nog verder kan komen.
Disneyhoroscoop
Vissen
19 februari - 20 maart
Je zal binnenkort veel veranderingen meemaken. Deze veranderingen zullen eng lijken op het eerste zicht, maar zullen je naar een betere plaats kunnen brengen. Durf het oude vertrouwde eens achter je te laten en ontdek wat er nog allemaal te beleven valt.
21 maart - 19 april
Ram
De toekomst brengt je nieuwe ervaringen waar je volledig voor zal openstaan, je zal van alles eens geproefd willen hebben. Let wel op dat je jezelf niet verliest in alle drukte en blijf denken aan de mensen in je omgeving die veel om je geven.
Stier
20 april - 20 mei
Je hebt een bewogen periode achter de rug. Het is daardoor nu belangrijker dan ooit dat je jezelf durft te zijn en uit je comfort zone durft te stappen. Praat eens met die ene persoon die je bewondert en durf nieuwe eerste stappen te zetten. Er staat veel op je te wachten.
21 mei - 20 juni
Tweelingen
Je hebt het steeds drukker en drukker en juist daarom is het belangrijk om grenzen te stellen. Maak tijd voor jezelf en je vrienden, geef eens de voorkeur aan rust en sta stil bij je prioriteiten. Je zal hierdoor sterker in je schoenen kunnen staan en alles aankunnen.
Disneyhoroscoop
21 juni - 22 juli
Je dagen gaan de laatste tijd voorbij als sneltreinen. Hierdoor kan je hoofd veel razen en weet je niet altijd wat te doen. Vertrouw echter op je buikgevoel en laat je leiden door de stroming. Je zal zien dat op die manier alles mooi op zijn pootjes terecht zal komen.
Leeuw
23 juli - 22 augustus
Mensen kijken veel naar jou voor steun, maar verlies daardoor jezelf niet uit het oog. Focus op jezelf en maak tijd voor de dingen die jou goed doen. Op die manier zal je een grotere bron van rust en steun kunnen zijn voor jezelf en zal je zo ook anderen helpen.
23 augustus - 22 september
Maagd Kreeft
Er is veel aan het veranderen in je leven, probeer die verandering dan ook met open armen te ontvangen. Nieuwe situaties zijn eng, maar je zal enorm groeien. Vergeet ondanks de veranderingen niet trouw te blijven aan jezelf en de mensen die je steunen.
Weegschaal
Je hebt de laatste tijd veel tegenslag gehad, maar het is belangrijk dat je blijft doorzetten. Binnenkort zal er plots een licht op je pad verschijnen dat je naar nieuwe deuren vol geluk zal leiden. Grijp de kansen die op je weg komen en sta zo binnenkort verder dan ooit.
23 september - 22 oktober --
Elliott en Doris’ Giraf-avontuur:
een zoveelste update
Beste lezers van het Belang van Babylon, ja hoor, hier zijn we weer. Na een veel te lange en drukke zomer werd het nog eens hoog tijd om jullie een update te geven van de befaamde shotjeslijst.
Na alle vakanties, zomerjobs en herexamens werden we bewust van een gruwelijk feit: ons geliefde café had onze dronken hoofdjes al veel te lang niet meer gezien. Al bijna waren we door de zomerhitte de naam van het langenekbruinbevlekte zoogdier- gethematiseerd café vergeten, maar gelukkig schoot het ons snel weer binnen: de GIRAF.
Nu, beste lezers, dit jaar wordt er een als geen anderen, het wordt uitzonderlijk, want de ene helft van ons girafduo besloot om een semester lang op Erasmus te gaan in Italië. We wensen Elliott natuurlijk veel plezier en succes in Bologna, en de Giraftournees zullen dit semester bijgevolg ofwel solo gebeuren, ofwel via Facetime (#thankyoutechnologie).
Voordat Elliott aan zijn Italiaans avontuur begon, was het evident dat we nog een laatste keer (snif) langs moesten bij de Giraf. Bij deze: 6 september, een drukke avond in de Giraf. De vele pinten stroomden door onze aders waardoor het bord lezen wat lastig was, maar het enthousiasme ontbrak absoluut niet. We kozen twee shots van het ‘officiële’ bord en twee van het ander bord met tijdelijke aanbod. We besloten om enkel de officiële shots te raten. (NB: ik geef het onofficiële shotje met yoghurtjenever een stevige 10/10).
Giraflijst – versie 12: Goodbye For Now
·Bel mex : meloen maakt het zoeter maar ik proef geen meloen?? Jawel (Elliott) het verzacht de tequila maar Doris proeft geen meloen 5,5/10 wel goed als je graag tequila hebt maar het te straf vindt. Het maakt het dankzij de meloen meer verdraagbaar en is tegelijk ook straffer dus nice.Elliott en Doris (laatste voor Erasmus)
Adams Apple: Te veel rubbing alcohol smaak door de gin (Victor). Straf maar lekker, meer is er niet echt aan. Van wat wordt gin eigenlijk gemaakt? (Doris) 6/10
Gezien de nogal vage syntaxis van deze twee ratings is het duidelijk dat we al lichtelijk aangeschoten waren, wat uiteraard een vereiste is tijdens een afscheidsfeestje. De gekozen shots waren zo te zien wat matig maar de sfeer zat goed! De shotjes functioneerden als brandstof voor de volgende 3 uur tijdens dewelke we onze beentjes fijn hebben losgedanst op bitterzoete melodieën van naderbij komend afscheid.
Ziezo beste lezers, we zijn al gekomen aan het einde van deze editie van het Giraf-avontuur.
We gaan Elliott dit semester zeker missen, maar zijn Erasmus (en de vele kilometers die ons scheiden) verhindert onze vastberadenheid helemaal niet!
Begaaide groetjes, en tot de volgende keer!
-
Doris Zachmann en Elliott Debraekeleer
college BINGO
"Dit komt zeker op het examen."
problemen met audio van een filmpje
Vergeet de opname te starten
geen pauze
zegt iets over het aantal aanwezigen
begint te laat
verplicht het boek te kopen
Meest random uitwijding
vindt zichzelf interessant
powerpoint met amper tekst
schrijft te klein op het bord
laat een hoofdstuk vallen
komt niet opdagen
prof spreekt slecht Nederlands
vertelt een (grappige) mop
"dit is een interactieve les."
"Dit hebben jullie vorig jaar natuurlijk gezien."
geen lesopnames
een erg persoon -lijke anekdote
powerpoint vol tekst
een pauze langer dan 10min
je valt bijna in slaap
stopt eerder
prof heeft een boek geschreven
Michelle van Dam
Het leven van een hond op kot
Baboesjka Het leven van een hond in oktober is zwaar
Buiten is er modder en regen, waardoor je vies en koud wordt. Hoewel de avonden langer zijn, is je plaats op je baasjes schoot ingenomen door een boek dat evenveel als jou weegt. Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, word je gehesen in allerlei marteltuigen.
Eerst was ik blij dat we naar mijn favoriete persoon gingen- haar naam klinkt hetzelfde als die van Baasje, dus noem ik haar Naamgenootje. De avond begon geweldig, ook al was mijn kop kletsnat van de regen. Naamgenootje knuffelde me uitvoerig en Baasje had krokante stukjes kip besteld Als de ware professional die ik ben kreeg ik twee stukjes losgeweekt. Zie je, de truc is om geduldig te zijn, je niet op te dringen, maar precies zo dichtbij te gaan zitten dat je de persoon nog niet aanraakt, maar bij elke beweging je vacht hen kietelt of ze af en toe je adem gewaarworden. Ze zijn geneigd je elke keer eens aan te kijken. Dan moet je je grootste, vochtigste, kijk-eens-hoe-schattig-ik-ben blik opzetten. Bonuspunten als je daarbij je kopje scheefhoudt.
Ze aten in de zetel, wat ideaal was voor mijn tactiek, terwijl op het grote, lichtgevende raam dat ze tv noemen kinderen schreeuwden. Ik ging liggen in de kleine driehoek tussen hen in Baasjes bloeddruk steeg van de kinderen op de tv Of van de volwassenen die erbij waren, dat kan ook. Ze wond zich nogal op over de pakjes die de kinderen aankregen, de hypocriet. Mijn favoriete kind droeg alleen maar blauwe pakjes, die kon ik goed zien. Ik werd ook boos toen de volwassene haar kroontje zelf opzette.
Niet dat de kroon zo mooi was. Het gedrocht deed me denken aan het kroontje dat Baasje mij vorig jaar telkens opzette, omdat ik jarig was en een groot hondje werd. Ik wacht nog steeds op die grootte
Na de kip gingen we naar de knutselkamer. Baasje en Naamgenootje waren beiden zeer in hun nopjes over hoe het er uitzag. Het was mooi geworden, zeiden ze. Ik vond er nochtans niet zoveel aan, er stond geen luxueus mandje, er lag niet eens een zacht kussentje mijn aandacht waardig.
Heel eventjes leek het erop dat Naamgenootje die mistoestand zou rechtzetten. Ze spreidde namelijk een mooi, blauwgestreept dekentje uit op de plankenvloer, waar ik prompt op ging zitten. Het was wat dunnetjes, maar wel lekker zacht. Ik wou me lekker nestelen, toen ze plots een dode, gele slang bovenhaalde en die op míjn dekentje legde Ik probeerde die dapper weg te slaan, maar ze legde hem gewoon terug, kun je dat geloven? Mensen zijn rare wezens. Eindelijk legde Naamgenootje de slang weg, maar toen haalde ze een schaar boven. Ze begon in mijn dekentje te knippen! Ik maakte me rap uit de pootjes, ik let wel op met mijn staart. Ik was beter blijven zitten. Ze haalde mijn dekentje weg, ze gaf enkel een lapje stof aan Baasje. Toen spreidde ze een grijsgestreept dekentje uit. Minder mooi, maar goed, dacht ik, je moet een gegeven hond niet in de bek kijken. Daar knipte ze echter ook in! Baasje kreeg een reepje stof en ik de kale plankenvloer.
Gelukkig was er de schoot van Baasje, deze keer zonder boek. Baasje amuseerde zich zeer met de stofjes op allerlei wijzen over me heen te draperen. Naamgenootje had het reepje terug nodig, maar zelfs met slechts een lapje bleef baasje aan de slag Op een bepaald moment hield ze het samen onder mijn kin en noemde me een baboesjka. Ik werd gered door het Lief van Naamgenootje die binnenkwam met twee van zijn vrienden: Aait-Mij-AlsEen-Kat en Gast-Hoe-Hou-Jij-Mij-Nou-Vast. Die waren ook zeer onder de indruk van de mandjesloze knutselkamer. Ze kwamen bij ons op de vloer zitten. Ik wou in hun tenen bijten, maar dat mocht niet van Baasje. In de plaats speelde Lief met mijn oren en
probeerde ik zijn neus te pakken te krijgen
Tot mijn marteling gingen de drie jongemannen weer weg Ik besloot een dutje te doen, maar nog voor ik goed en wel kon beginnen aan de heerlijke steak die mij aangeboden werd, maakten Naamgenootje en Baasje me weer wakker. Naamgenootje had het blauwe lapje zo genaaid dat ze het zo over mijn kopje konden schuiven.
Dus nu ben ik een oma. Een baboesjka. En dat voor de rijpe, wijze leeftijd van twee jaren oud. Het is zwaar, het leven van een hond in oktober. Maar de kip was het waard.
Poëziehoekje
Welkom bij de poëzierubriek van ons kringblad! Hier delen studenten Taal- en Letterkunde hun zelfgeschreven gedichten. Verwacht frisse ideeën, verrassende invalshoeken en een vleugje creativiteit. Veel leesplezier!
Michelle van Dam
11
September, 2
Gij klinkt nie alleen als muziek in mijn oren
Gij zijt letterlijk de muziek in mijn oren
Als ik uwe playlist opzet
Voel ik uw grunge rond mijn glitters
Er komen kleine straaltjes van uw persoonlijkheid boven
Zoals door een rolluik da nie helemaal dicht is
Ik voel ze door heel mijn lijf zinderen
Uw melodieën zijn ontdekkingsreizigers in mijn bloed
Van waar zijt gij in godsnaam gekomen?
Zijt gij uit mijn dromen gestapt omda ge mij ook wou ontmoeten?
Of woonde ik ook al in die van u?
Elk nummer da ik opzet maakt mijn hoofd gek
Ik kan nie wachten tot ik de muziek nie meer nodig heb
Om u op mijn huid te voelen
Sla uw grunge armen rond mijn glitterlijf
Vanya Vercammen
Eid. Mai.
En inter mare fluviumque durat factis caedibus immolationes
Israël fere bis quaterque denos annos: namque ab eo necatur insons. omnes adspiciuntque nationes, Americaque sanguinem devorat, Britannique coloniae renident, Germanique manus cruore tergent. docti magnanimi modo morantur, alumnos modo sustinent sidentes: verecundia praemium est silenti. laudemus maduisse caede terram: laudemus genocidium celebre: tanta justitia videntur omnes, quantum olim licet accolas necare.
Oggi Peeters
Waar anders kan je zoeken
Naar verdwaalde herinneringen
Bijna vergaan in de kelder van je geest
Dan in versteende streken
Van het dansen met verf en penselen
Waarin je de gekromde vioolhanden herkent
Waar stofjes ziel schuilen in het pigment
De oranje verf gloeit vandaag zo veel warmer dan de zon,
Daar waar berg- en vingertoppen elkaar ontmoeten
En wij, nooit meer
-- aan mijn opa
Doris Zachmann
Dixits
“Da’s voor als [redacted] mij eindelijk bevrucht, das geen grap e ik wil zijn kinderen”[Redacted]
“Geneukt, niet letterlijk spijtig genoeg.” - Vanya Vercammen
“Ik ben letterlijk de opperspauwerranger.” - Jelke Vrancken
“Hij wordt aangerand door zijn eigen zak.” - Doris Zachmann
“Ik ben zo’n grote pot, als ge soep uit mij zou koken kon ge Afrika voor 3 weken eten geven.” - Jelke Vrancken
“Waarom zit er iets hard in mijn worst?” - Doris Zachmann
“BOMBOCLANGE LUL.” - Robbe De Bruyn en Laura Van den Eynden
“Laat [redacted] zijn wederkerend gezwel hierbuiten, Vanya.”- Ferre Smeets
“Sebiet geniqueerd door ne friet! Weet ge hoe scherp dat dat is?” - Vanya Vercammen
“Een put die diep genoeg is, is een negatieve heuvel.” - Sean Leggat
“Dat ken ik dat is kont!” - Michelle van Dam
“Graspop is de beste spermabank van België.” - Vanya, natuurlijk
“Dubbele penetratie, dat vind ik leuk.” - Simon Weygaerts
“Ik ben diep vanbinnen een blonde vrouw van 43.” - Jelke Vrancken
“Ik heb besloten om niet meer het syndroom van Down te hebben.” - Robbe De Bruyn
“Lesbians zijn sletjes voor het openbaar vervoer.” - Jelke Vrancken
“Wat doet uwe nagel in mijn kast?” - Jelke Vrancken
“Geeft uwen ammeleur ne keer.” - Wannes Vanhoey
“Ik heb liever full diarree man.” - Wannes Vanhoey
“UN TIERS DE COIN HEIN!!!” - Doris Zachmann
“Dafalmol en paracetagram.” - Vanya Vercammen
“Daar gaat onze penis.” - Wannes Vanhoey
“Stomme trut ik wil gewoon roken.” - Robbe De Bruyn
“Oude grijze man, hmmmmm.” - Gandert Willems
“We’ve become naked to the visible eye.” - Elliott Debraekeleer
“Is het problematisch van mij da ik het aantrekkelijk vind als ge een menace zijt?”[redacted]
“Die kaas is koud op mijn rug.” - Saar Petitjean
“Ik was vergeten hoe het Belgisch volkslied ging, dus ik begon het kringlied te zingen.”
- Saar Petitjean
“Dat is hier een discografie eh!” (ze bedoelde democratie) - Febe Pollaris
“Gezegd is gezegd, KUISEN HOER!” - Robbe De Bruyn
“Ik heb morgen info-seks.” - Léonie Kunen
“Wa is nen andere vis... NEN OTTER!!’ - Vanya Vercammen
“Hebben jullie vlaggenroof gedaan?” - Stef Accou; “Nee” - Nore Van den bergh
“Seg wanneer gade gij mijn pollen eens lezen?” - Robbekens tegen Vanyakens
“Truiiiii... broek... zo leuke dingetjes.” - Robbe De Bruyn
“Deze keer zit ik van voor!” - Anoniem
“IK HEB BELLA HADID OPGEGETEN!!!” - Laura Van den Eynden “Het is raar om uw banaan aan iemand te laten zien.” - Nore Van den bergh “Da’s echt mijn droomjob... Hoerenmadam.” - Vanya Vercammen “Een PV is zoals een lelijke griet, nuchter doet ge dat niet.” - Sean Leggat “Qu’est-ce que tu vas faire?? Prendre une douche??” - Jelke Vrancken “Ik ben nat en ik denk dat ik cholera heb.” - Lowie Van Steenbergen *Hot To Go speelt* “Da’s toch eigenlijk gewoon de gay YMCA.” - Doris Zachmann “Maar wanneer mag ik nu mijn tetten eens laten zien?” - Vanya (tegen Wannes) “24 Croque machien monsieurs, 1 Frauke.”; “Croque machien monsieurs???” - Dario en Bent
"Ik ben wel ziek, en kheb er wel aan gezabberd" - Laura van den Eynden "Oh, mijn balletjes doen pijn, pls neuk met mij." - Lenka Geerts *smash or pass* "Hitler?" *drinkt* "Geile snor." - Robbe De Bruyn "Robbe, kleed je helemaal uit." - Doris Zachmann
“Stop me naar mijn penis kijken allemaal." - Robbe 'vieze preses' de Bruyn “Hallo wilt gij dat die mannen van Apolloon afgeleid zijn?” - Laura Van den Eynden “Ik ben een hulpeloos arm wezen, en er komt bloed uit mijn foef.” Vanya Verfoefen
“Ik word meer excited van een bord overkookte pasta dan dit.” - Linus Hoogewijs
“Ik kan klappen met mijn poep.” - Laura Van den Eynden
“Buienradar liegt even veel als mijn ex.” - Doris Zachmann
"Ik heb echt sympathie voor tirannen he." - Linus Hoogewijs
“Maak je nooit zorgen om mij; als ik dood ben, ben ik dood.” - Brent Noyens
“Ik ben gewoon goedkoop.” - Nore Van den bergh
“ZOVEEL ananassen in WATER!!” - Léonie Kunen
“Voor Billy word ik wel een gehandicapte.” - Léonie Kunen
“Is die non nu spikebal aan het spelen?” - Julie Vanoevelen
“Da wilde ni ne wakke bami.” - Emma Polmans
“Hier ruikt iemand heel lekker.” *ruikt aan haar eigen handen* “Oh, ik ben het!!” -
Julie Vanoevelen
“Bird got some sas.” - Julie Vanoevelen
“Het was nu niet de bedoeling een balzak te hebben.” - Jelke Vrancken
“Ik vind piemels ook echt niet mooi.” - Sean Leggat
“Ik heb nog nooit gedacht ‘dat schaap wil ik neuken.’” - Robbe De Bruyn
“Ik vind het aantrekkelijk als hij net iets te veel heeft gedronken.” - Maura Kuijpers
“Ma geef uw arm terug!! Ik zal niemeer over uw erogene zone wrijven.”- Jelke tegen
Vanya
“Wa is het telefoonnummer van haar moeder??” - Kilian Reynaerts
“Ik vond ze goed, maar het had meer nat gemogen.” - Senne Peeters (over Jelke) “Die boert op mijn tetten gewoon.” - Vanya Vercammen
Waar is het gaatje? - Jana Cleuren (ging over haar riem)
“Ik hou van het concept van baby’s.”- Robbe De Bruyn
"Ik doe nie graag te veel want dan doe ik te veel" - Febe Pollaris
“Ik vind het hier een beetje saai.” - Merel Snoeckx over Wijvenschijven
“Soms steek ik ne poot van Jezus ertussen.” - Uriël Kinnaer
“Besef deze man heeft nu een OLIJFOLIE-BUSINESS!!” - Léonie Kunen
“Kent ge de oe? Oe dekke ma!” - Fredje op presidiumweekend
“Weet ge wa Mecenas is? Mijn foef” - Vanya Verkringshamer
"Vanya, da geld was om vapepods te kopen eh, geen boeken of kleren!" - Luc Vercammen (mijn papa met de juiste prioriteiten)
"Olivia heeft een kleine penis. Ik kan het weten want ik heb hem al gezien." -
Frédérique Markey
“Gaat ge mij nu poëtisch edgen??” - Linus Hoogewijs
“Il y a des cadavres de saints exposés... mais avec de l’or autour, du coup c’est plutôt chic.” - David Martens (prof FLit III)
“Doesn’t Christianity teach you to forgive your enemies? Naaahhh I want him killed.” - Raphaël Ingelbien (prof ELit I)
“Maybe you wouldn't read Confessiones on your own ... BUT ... It might do you good. What doesn't kill you makes you stronger.” - Prof. Ingelbien
“Ik stond daar echt tussen junkies en hoeren, terwijl ik daar stond te dromen over Vergilius liepen er schaars geklede Oosterse dames rond.” - Paul Sambre prof ITK2
"Ooooooohh.... U ziet hier een licht kwijlende docent" [...] "U mag gerust met mij meekwijlen" - Paul Sambre
“Alle sardientjes zijn mijn vriendjes-achtige sfeer.” - Bert Oben (sociolinguïstiek)
"Sandhi, de promiscue slet van de grammatica" -Prof. Freek Van de Velde
*botst tegen een tafel waaraan niemand zit* “Ow sorry ... Ah ja moet geen sorry zeggen.” - Pieter Verstraeten (prof)
"Palladino is de Taylor Swift van het spiritisme." - prof. Bart van den Bossche (Italiaanse literatuur)
"Dat is zo een licht pedofiele man" over meneer Pen van 'Pluk van de Petteflet'” - prof. Freek Van de Velde
*micro doet op eens heel raar* "Dit is gewoon Voldemort." - Pieter Verstraeten (prof)
