អក្សរសិល្ប៍ជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងតថភាពសង្គមមួយយ៉ាងប្រត្យក្ស ជាសាក្សីរបស់សង្គម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះជារបៀបនិងបែបផែននៃរបត់សង្គមដែលស្តែងឱ្យឃើញនូវកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់សង្គមនីមួយៗយ៉ាងជាក់លាក់ ហើយមានអ្នកនិពន្ធជាអ្នកកំណត់ និងផ្តិតរឿងរ៉ាវទាំងឡាយនោះជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទៀតផង។
តាមរយៈ “មន្តប៉ាកកាអ្នកនិពន្ធ” ដ៏តូចស្តើងមួយច្បាប់នេះលោកអ្នកអាននឹងយល់បានកាន់តែច្បាស់ថា កំណត់ត្រាតាមរយៈសិល្ប៍ អ្នកនិពន្ធ អ្នកកត់ត្រាទាំងឡាយបានបង្ហាញ និងបរិយាយបរិយាកាសសង្គមសម័យនោះបែបណា? តើអ្វីទៅដែលជាកម្មវត្ថុដែលនាំឱ្យសង្គមសម័យនោះបានជួបប្រទះ។ “មន្តប៉ាកកាអ្នកនិពន្ធ” គឺជាប្រជុំរឿងខ្លី ដែលបានកើតឡើងពីចុងប៉ាកការបស់អ្នកនិពន្ធដ៏ក្មេងខ្ចី ជាមន្តសណ្តំថ្មី ជាភាសាថ្មី ដែលកើតឡើងតាមរយៈកាលអាកាសរបស់ដំណើររឿងនីមួយៗ។
ស្នាដៃនេះជាចំណែកមួយដែលបានកើតឡើងចេញពីកម្លាំងចិត្តរបស់អ្នកគ្រូលោកគ្រូ រៀមច្បងអ្នកនិពន្ធខ្មែរនិងបរទេសទាំងអស់ដែលបានដុះខាត់តម្រែតម្រង់ឱ្យសម្រេចចេញជារូបរាងមក។ គុណូបការៈទាំងអស់នេះគឺជាមគ្គផល ដែលក្នុងនាមខ្ញុំបាទជាអ្នកនិពន្ធ សូមឧទ្ទិសដល់រៀបច្បងនិងបុព្វអ្នកនិពន្ធខ្មែរគ្រប់សម័យកាល ដែលលោកបានបន្សល់ទុកនូវស្នាដៃដ៏ល្អឯកជាច្រើនដល់កូនខ្មែរ។
