N.A.A.K.T. Nieuw Actueel Archeologisch en Kunsthistorisch Tijdschrift
Nr. 2
Inhoudstafel Editoriaal p. 4 Woordje van de praeses
p. 5
Vice op Erasmus p. 6-9 Op onderzoek in Suriname
p. 10-14
Redactie-oproep p. 15 Vriendschap is een kunst
p. 16-17
KH-Kerst plezier p. 18-21 KH-Kalender p. 22 Tips voordat je op Erasmus gaat
p. 23
Cultuur op Stage in Thorikos
p. 24-27
Joppe Bertels, Studie Archeologie
p. 28-29
Blandijn To Koer
p. 30-33
KH-Kotkoken p. 34-35 Noemenswaardige prosenioren
p. 36
Sponsors p. 37-40
Editoriaal Gegroet beste N.A.A.K.T.-lezers Zoals beloofd verschijnt voor u een tweede N.A.AK.T.-editie, met heel wat op het menu. We hopen dat het academiejaar goed van start gegaan is voor iedereen. Er staan gelukkig nog heel wat activiteiten voor de deur, vooraleer we van start gaan met de blok. Laat deze editie nu nĂŠt datgene zijn om je deze blok te helpen overleven. We gingen op zoek naar de strafste verhalen van (pro-)praesidiumleden, zodat je een beetje kan meegenieten van hun semester in het buitenland. Als dat je nog niet warm maakt hebben we gegarandeerd nog wel wat in petto om even mee te pauzeren of je te motiveren. Geniet er alvast van! We wensen je namens het hele KHK-praesidium fijne feestdagen, tot volgend semester en moge 2020 even roaring zijn als de twintiger jaren van de vorige eeuw. Groetjes jullie Scriptor xoxo
Woordje van de praeses Hallo iedereen We zitten al aan de tweede N.A.A.K.T van dit academiejaar, whoop whoop! Veel leesplezier, want er is voor iedereen wat wils. Het eerste semester is al bijna op zijn einde, jammer genoeg. Wat vliegt de tijd toch! Het begon allemaal met onze peter en meteravond, waar veel eerste jaars hun meter of peter leerden kennen, daarna onze openingscantus en het bachelorweekend waar er toch enkele eerste jaars zich bij de KHK voegden. Daarnaast hadden we onze openingsfuif, cocktailavond en zoveel meer, waar we al veel fijne en soms zatte herinneringen aan hebben. Vrees niet het semester is nog niet voorbij! We hebben namelijk nog onze themacantus, VGKHKlaas, jeneverschaatsen en de massacantus. Allemaal toffe activiteiten waar we jullie graag verwelkomen en waar je nog meer herinneringen kan maken! Het einde van het eerste semester betekent dan ook het begin van de blokperiode en dan uiteindelijk de zo gevreesde examens. No worries, hierbij zijn wij er ook om jullie te helpen. Wij verkopen namelijk samenvattingen voor enkele vakken die je kunnen helpen bij het studeren. Ook geven we jullie enkele studietips mee om nog beter te studeren. Maar naast al dat studeren is ontspanning ook belangrijk. Kom eens gezellig naar de Amber voor een gezellige babbel of om gewoon eens in een andere omgeving te zitten. Ik wens jullie alvast veel succes en ook al een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar. Groetjes Camille Durnez Praeses 2019-2020
Vice op Erasmus Hey lieve N.A.A.K.T.-lezers, Ik ben de huidige Vice-Praeses en ben momenteel op Erasmus in het mooie Italië. Het is een fantastisch land dat veel te bieden heeft, en je uitnodigt om vele reisjes te doen. ;) De leuke stad waar ik in vertoef, Bologna, is een fantastisch vertrekpunt om citytripjes naar verschillende andere steden te doen. Na al een paar weken Bologna te hebben verkend, besloten mijn nieuwe vriendinnen en ik om een reisje naar Venetië te doen. We boekten onze treintickets, gingen vroeg gaan slapen, en stonden na amper 2 uur en een sterke koffie later in één van de bekendste steden van de wereld. Tijdens onze treinrit vertelde één van de meisjes dat de Biennale arte di Venezia momenteel bezig was in Venetië. Eerst wist ik niet zo goed wat dit was, maar na een korte uitleg was ik al snel mee. La Biennale di Venezia is één van de meest bekende en prestigieuze culturele organisaties in de wereld dat al sinds 1895 bestaat. Het is een organisatie dat tentoonstellingen en onderzoek organiseert voor Kunst, Architectuur, Cinema, Dans, Muziek en Theater.
De editie dat wij gingen bezoeken waren voornamelijk moderne kunstwerken, samengebracht onder het thema: “May you live in interesting times”. De tentoonstelling was verdeeld in de Arsenale en de Giardini, twee enorme complexen waar duizenden stukken kunst hingen. Na al een hele voormiddag in Venetië te hebben rondgewandeld begonnen we er dan maar aan. Eerst begonnen we met de Arsenale, een voormalig productiecentrum voor onder andere boten. In dit deel heb ik de interessantste werken gezien. Natuurlijk bij moderne kunst heeft iedereen zijn smaak en kunnen wat dingen tegen vallen, maar met zo een aanbod kan je niet anders dan iets leuk/mooi/aantrekkelijk vinden. Eén van mijn favorieten was een kamer waar allerlei tekstjes op palen stonden met erboven micro’s die deze teksten voorlazen. Het waren persoonlijk, militaire, politieke en wereldse teksten dat in verschillende talen waren geschreven. Eigenlijk waren veel van de kunstwerken gelikt met wereldproblemen zoals oorlog, het klimaat, hoe omgaan met seks en gender, etc., en dat maakte deze tentoonstelling zo interessant. Na een goede twee uur en een half namen we een eetpauze op een rustpunt.
De rest van de Arsenale hebben we niet bezocht omdat dit nog een stuk verder ging, en we de Giardini nog wouden zien. Na onze pauze gingen we dan maar richting dit mooie park waar paviljoenen van verschillende landen, gemaakt door bekende architecten, jaren geleden voor de Biennale waren opgetrokken. Hier ging het voornamelijk om politieke stukken en problemen die momenteel bezig zijn in de landen van de paviljoenen. Als ik hiervan een favoriet moet kiezen was het een kortfilm van een groep dansers uit BraziliÍ die hun seksuele aarding probeerden te uiten via hun dans. In het totaal moeten we zo’n 4 a 5 uur rondgelopen in de Biennale, wat nog zeker te weinig was. Als je dit zelf eens zou willen bezoeken raad ik aan om hier twee dagen voor te nemen. Dit is zeker mogelijk met het ticket. Hoewel niet iedereen, en ikzelf ook niet echt, een fan is van moderne kunst, is dit toch zeker en vast de moeite waard. Vele Kunsthistorische groetjes, Bo
Op onderzoek in Suriname Dag lieve N.A.A.K.T. lezers, KHK-leden en KHK-sympathisanten. De meeste lezers onder jullie zullen mij misschien wel al kennen, maar voor de nieuwe paars-gele enthousiastelingen stel ik mezelf even voor. Mijn naam is Siel Leemans, ik ben 24 jaar oud en voormalig senior van onze geliefde KunstHistorische Kring. Zelf heb ik al een master archeologie behaald in Gent en momenteel volg ik een master erfgoedstudies in Antwerpen. Deze opleiding is een mooie aanvulling op mijn eerste diploma en bevat een goede combo van theorie en praktijk. In het eerste jaar vlieg je er meteen in met een interdisciplinair onderzoeksproject waarbij je rond een historisch gebouw in Antwerpen werkt. Hiervoor werk je een stedenbouwkundige, historische en architecturale studie uit en koppel je de waarden van het pand aan een restauratie- en herbestemmingsvoorstel. Dankzij het feit dat de studenten heel wat verschillende achtergronden hebben (architect, historicus, archeoloog, stedenbouwkundige, conservator‌), kan je van elkaar ook heel wat bijleren.
Je leert uit verschillende standpunten na te denken en je kan je nieuwe kennis meteen toepassen in de praktijk. Momenteel zit ik in het laatste jaar en heb ik de kans gekregen om onderzoek uit te voeren voor mijn masterproef in het buitenland. De bestemming? SURINAME Dit land, gelegen in Zuid-Amerika, bevat heel wat waardevolle historische gebouwen en unieke sites. Echter is door de jaren heen het beleid en onderhoud van dit erfgoed niet altijd even goed opgevolgd, waardoor vele gebouwen in verval zijn geraakt. Ons doel is om met onze achtergrondkennis dergelijke gebouwen en sites te documenteren, onderzoeken en een nieuw toekomstperspectief te bieden. Dit om te voorkomen dat de historische binnenstad en haar ruime omgeving niet verloren gaat. Om even te kaderen hoe geweldig de natuur in Suriname is: dit artikel ben ik aan het uitschrijven aan de voet van de Fredberg. Mijn voeten in het water van de stromende rivier, zingende vogels en dansende krekels rondom mij. En het is hier warm, hĂŠĂŠl warm! Gelukkig ben ik hier niet alleen: samen met twee medestudenten erfgoed en twee architectuurstudenten uit Antwerpen verblijven wij tien weken in Paramaribo.
Momenteel zijn we dus even aan het uitblazen en genieten van een welverdiende pauze. Maar we zijn hier niet enkel voor de leuke tripjes. Samen met de twee architectuurstudenten bestudeer ik Billiton te Onverdacht. Billiton is een oud bauxietbedrijf bestaande uit een fabriek, mijnen, arbeidersdorp en stafdorp (dorp voor de Nederlandse en Surinaamse stafleden). Ons onderzoek bestaat uit een historische, architecturale en typologische studie en wordt gecombineerd met een hedendaagse analyse om zo een nieuw toekomstperspectief te bieden. Hoewel ons onderzoek het gehele gebied zal beschrijven, ligt onze focus op het stafdorp. Waar vroeger het stafdorp eerder op een recreatiepark leek, een groene omgeving met luxueuze huizen en zwembad met tennisbanen, is het stafdorp nu verlaten en niet onderhouden. Een deel van de huizen zijn bewoond door nazaten van de nabij gelegen plantage die stuk voor stuk proberen de ruimte op te waarderen. Gezien wij onderzoek in situ voeren, bestaan onze onderzoeksdagen hier meestal uit interviews, opmetingen, foto’s, contacteren van belanghebbende en het raadplegen van vele archieven.
Cianca – Maurane – Sarah – Yentl – Siel
Momenteel bevinden we ons aan het einde van ons onderzoek en hebben we al heel wat bereikt, dit mede dankzij de uitstekende medewerking van de lokale bevolking. Om ons onderzoek optimaal uit te kunnen voeren, hebben we zeven dagen gelogeerd op de naburige plantage Onoribo. Hier konden we pas echt deel uitmaken van het dagelijkse leven in het arbeiders- en stafdorp. Voor we het wisten, waren we dan ook uitgenodigd op het feest van een 15-jarig meisje, konden we met iedereen een babbeltje slaan en kregen we taart en sapjes bij onze interviews. De twee andere erfgoedstudenten onderzoeken een verlaten kloostergebouw op de Henck Arronstraat, gelegen in het hartje van Paramaribo. Hun onderzoek bestaat uit een historische en architecturale studie met als doel een herbestemmingsvoorstel uit te werken. Indien jullie graag nog wat meer over ons onderzoeken willen te weten komen of gewoon graag eens een babbeltje slaan over de opleiding, kan je me zeker aanspreken op ĂŠĂŠn van de volgende KHK-activiteiten. Zelf kan ik niet benadrukken hoe heerlijk Suriname wel niet is. Waar we in het begin wat onwennig liepen (want het is zeker niet overal even veilig), is onze liefde voor dit land echt gegroeid. De natuur is prachtig, de mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam, het eten is meer dan dik okĂŠ en de sfeer is fantastisch.
Graag geef ik nog wat goede raad mee. Studeer vooral wat je graag doet en volg je interesses. Nog niet genoeg na ĂŠĂŠn studie? Neem je tijd en kijk rustig eens naar andere (vervolg) opleiding, volg je hart hierin. Grijp ook zeker alle kansen die je aangeboden krijgt, een positieve ervaring is zeker en vast het resultaat.
Altijd al eens een artikel willen schrijven? Of gewoon een geweldige anekdote van ĂŠĂŠn van onze activiteiten? Stuur een mailtje naar: khkgent@gmail.com voor een plaatsje in de volgende N.A.A.K.T.-editie!
Contacteer en volg ons via onderstaande sociale media Facebook: Kunst Historische Kring Instagram: kunsthistorische_kring Website: khkgent.be
Vriendschap is een kunst Nieuwste kunstwetenschappers liga 2019 Sociaal gebeuren al aanwezig vanaf die spannende infodag Het zit hier vol met van die mensen Die mensen met een passie voor de/een kunst … echt gek toch ? Het idee om een namenrondje te doen met de overgebleven mensen en ontdekken dat er per toeval twee Lotte’s naast elkaar staan. Direct een groepschat maken, die tot op de dag van vandaag nog steeds groeit, bloeit en krioelt van de spam. Leuke spam: zo van die weetjes, ideetjes, events (zelf of niet-zelf georganiseerd). Nóg meer nieuwe, leuke mensen leren kennen, ergens tegen komen en hérkennen uit de les, iedereen accepteren hoe hij is. Elkaar terug (proberen te) vinden in de aula en praten over de mafste nieuwtjes. Zich afvragen waar die malle Chinese blijft en bericht krijgen dat ze inderdaad nog in haar bedje ligt. Zich afvragen hoe ons Gaelle met haar rolstoel nu in godsnaam in die aula geraakt, maar hulp is al onderweg!
Mensen skippen, missen soms lessen, bewust of omdat het nu eenmaal zo is - maar, er staat altijd wel iemand klaar om te helpen met de ‘gekrabbels’ (lang leve het internet ! #bachelorgroep etcetera). Dé openingscantus; net iets wat onderschatten, overblijven met 3 schachtjes (?) en na die geweldige nacht echt totaal geen productieve dag meer hebben - een woensdag, komaan, ik heb nu eens geen les. Tekeningskes maken, muziekske jammen, Ikea’tje leggen, de zotste voornemens en plannen maken - We kopen een atelier, of drie, en starten een nieuwe kunststroming, deal! “Vriendschap is een kunst” wordt gezegd. Alle chance dat wij nu eenmaal de artsy peepz van den unief zijn hé! Ik mag van geluk spreken in deze opleiding nieuwe, goede vrienden te vinden. ex-langharige Rune is een gelukkige student - PEACE
KH-Kalender
Tips voordat je op Erasmus gaat 1. Niet zomaar een bestemming kiezen omdat het leuk klinkt, omdat je vrienden er naartoe gaan, of omdat er mooie stranden zijn. 2. Doe goed onderzoek naar de vakken die je kan opnemen en of dat deze interessant zijn voor jou. 3. Doe ook goed onderzoek voor je tweede of derde keuze, want de kans bestaat dat je niet je eerste keuze krijgt. 4. Luister goed naar je begeleider (An Desmet). Ze is een schat van een mens die je veel kan helpen. 5. Let op de deadlines! Deze zijn heel belangrijk! 6. Begin op tijd te zoeken naar een kot (februari/ maart). 7. Neem een taalcursus op. Laat dit niet wachten tot de zomervakantie, want daar ga je spijt van hebben. 8. Kijk eens of jouw bestemming in het Erasmus pakket zit van Brussels Airlines. Je kan voor 199 euro heen en terug vliegen naar je Erasmus met meer dan 50kg bagage.
Cultuur op stage in Thorikos Hoe ziet een vakantie van de gemiddelde archeologiestudent uit? STAGE! Ik had de eer deze zomer mee te gaan op archeologische stage naar Griekenland met de UGent, onder leiding van onze eigenste professor Grieks, prof. Roald Docter. (Voor de eerstejaartjes die prof. Docter nog niet hebben gezien: hij is op sabbatical.) We hebben in totaal 3 weken opgegraven op de archeologische site Thorikos, een site die al jaren beheerd wordt door UGent. En ‘we’ waren een team van Belgen, Zweden, Nederlanders en Duitsers. Wat is Thorikos? Thorikos is dus een archeologische site, gelegen in de Lavriotiki-streek in Griekenland (ong. 80km ten oosten van Athene). De site is gelegen op een berg, bijna helemaal omringd door de zee, en was in de Klassieke Periode een heel bloeiende nederzetting door de vele zilver- en loodmijnen. Nu staat de site vooral bekend om zijn theater, dat de enige van zijn soort is! Maar een opgraving met de UGent, hoe gaat dat in zijn werk?
Wel, mijn ouders dachten dat ik hele dagen aan het strand lag en ’s avonds cocktails zat te drinken. Zo ging het dus niet‌ Er was een regeling dat je sommige dagen in het veld stond, en andere dagen in het museum of bij de Duitsers die op een andere plek opgroeven. De dagen in het veld waren de zwaarste. Elke ochtend om 5u opstaan om te ontbijten, want bij zonsopgang om 6 u moesten we op de site staan. De site bevindt zich trouwens op 70m hoogte, op een steile berg zonder pad lag. Goed om wakker te worden! Dan begint de opgraving: we werkten aan het blootleggen van een verdedigingsmuur. Elke ochtend moesten alle opgegraven stenen proper geveegd worden voor foto’s, en dan groeven we verder in sleuven. Al de grond en alle stenen moesten altijd verplaats worden met een zambili, een soort Turkse mand. En die dingen waren zwaar! Gelukkig vielen de temperaturen soms mee, de zon zat pas om 8u op de site en er was vaak veel wind. Rond 11u kregen we een pauze met verse watermeloen, om dan tot 13u verder te werken.
Daarna konden we dan uitrusten in ons appartement en eventueel een duik nemen in de heerlijke zee, of een ijsje gaan eten. Als je een dag in het museum stond om eens te bekomen van al dat zware veldwerk, moest je vondsten verwerken van opgravingen in het theater uit de goede jaren ’60-’70. Gelukkig begon die werkdag maar om 8u. We waren op zondagen vrij, en dus zijn we met een hele groep archeologiestudentjes ook op stap geweest. De kaap van Sounion lag niet ver van het stadje waar wij zaten, en dus zijn we eens naar de zonsondergang aan de beroemde Poseidontempel gaan kijken. De zondag daarna zijn we het mineralogisch museum van Lavrio gaan bekijken. Dit kleine huisje zat vol met reusachtige mineralen (zo’n 600!) en de lieve oude man die daar zat gaf ons enorm veel uitleg over de geschiedenis van de streek. Wat vond ik van mijn eerste opgraving? Fantastisch! Het was een zware opgraving, zoals elke opgraving, maar een heel leerrijke en ontzettend leuke opgraving. Zeker een aanrader voor elke archeologiestudent, als je zin hebt in al het papierwerk rond veldwerk in het buitenland. ;)
Joppe Bertels, Studie Archeologie Hoi hoi allemaal! Mijn naam is Joppe, ik ben 19 jaar en zit in men 2e bachelor archeologie. Als studie van de KHK zal ik er dit jaar voor proberen te zorgen dat jullie zoveel mogelijk hulpmiddelen krijgen om er glansrijk in te slagen het volgende jaar te halen. Dit geldt dan voor zowel de boeken als voor de studentencursussen. Wat moet of kun je nog over mij weten? - Ik kom uit Olen, en voor mensen die het niet weten, dit ligt in de provincie Antwerpen ;-P. - Mijn favoriete liedje is “Born This Way” van Lady Gaga. - Mijn all-time favorite boek is “Oliver” van Edward van de Vendel. Zeker een aanrader!! - Favoriete film is Titanic. - Iets waar ik moeilijk nee op kan zeggen? All things Harry potter of all things Star Wars. - Mijn archeologische interesse is de Klassieke wereld (Rome, Griekenland, Egypte, Oude Nabije Oosten) Als je verder nog iets zou willen weten, zowel van mij als voor je studies of boeken. Stuur me dan gerust een berichtje op facebook of spreek me gewoon aan als je me ziet.
Blandijn to koer “Waarom mag er een hond op de toren en geen kat op de koer?” Met deze slagzin sprak professor Benjamin Biebuyck op 11 oktober de menigte toe die zich op de Japanse binnentuin van de Blandijn had verzameld. Zowel studenten als personeel begaven zich die vrijdag massaal naar het kleine stukje groen op de faculteit om een symbolisch protest te voeren tegen de ontoegankelijkheid van de zogenaamde erekoer. Maar wat is de erekoer? Wat zijn de redenen voor het ongenoegen en vooral, heeft de actie haar doel bereikt?
Voorgeschiedenis “Met de restauratie van het prachtige Boekentorencomplex naar ontwerp van Henry van de Velde kreeg ook de binnenplaats tussen de leeszaal van universiteitsbibliotheek en het Blandijngebouw een mooie make-over. Bovenop meerdere lagen bibliotheekarchief werd de oude vijverpartij met standbeeld in ere hersteld, en daarrond werd een schitterend rustgevende omgeving aangelegd met groenperkjes en bomen: een echte erekoer, een ideale plek voor studenten en personeel om van de zon of van een boek te genieten.” Met deze woorden beschrijft professor Biebuyck kort en bondig hoe de erekoer tot stand is gekomen.
Er is echter één belangrijke randopmerking die we moeten maken, namelijk dat de koer niet publiek toegankelijk is. De reden hiervoor is simpel, logisch voor sommigen, dan weer absurd voor anderen. Net zoals de Boekentoren in haar oorspronkelijke staat is hersteld, heeft men de erekoer aangelegd zoals van de Velde deze had geconcipieerd: als een kijktuin. Nu zijn we echter 85 jaar later en de visie van van de Velde strookt niet helemaal meer met de noden van de faculteit. Zowel studenten als personeel hunkeren naar meer open sociale ruimtes en kijken daarvoor meteen naar deze “kijktuin”, maar dan met een nieuwe blik. Dat betekende dan ook de aanzet om een symbolisch protest te organiseren en ons ongenoegen te uiten.
Verloop Op vrijdag 11 oktober was het zover en keek iedereen uit naar de protestactie. Alle voorbereidingen waren getroffen. We spraken tijdens de les van historische kritiek de studenten toe om hen daarna achter ons spandoek met “Blandijn to Koer” op mee te nemen naar de faculteit. Met een megafoon legden we aan de trabla uit wat er te gebeuren stond en na iedereen van een button met de slogan voorzien te hebben, leidden we de menigte naar de Japanse binnentuin. Je kon reeds van enkele studenten en lesgevers hun gezichten aflezen waarom we op de binnentuin verzamelden in plaats van de erekoer.
Niet lang daarna gaf professor Biebuyck een woordje uitleg over de exacte symboliek van de actie. We zouden die dag geen fysiek bezoek brengen aan de koer, maar integendeel de DGFB (Directie Gebouwen en Facilitair Beheer) tonen dat de Japanse binnentuin niet de capaciteit heeft om de hele faculteit van een beetje ademruimte te voorzien en “studenten en personeel elkaar verdringen aan de composthoop voor een plek�. Er zijn een aantal redenen waarom we die dag geen voet hebben gezet op de erekoer. Enkele hebben te maken met de toegankelijkheid en veiligheid van de kijktuin waarop we ons weliswaar zo goed mogelijk hadden voorbereid. Maar de hoofdreden waarom we nog even op de koer zullen moeten kijken is omdat deze officieel nog een werfzone is. Het feit dat de werken momenteel nog bezig zijn, is tegelijkertijd echter ook ons grootste voordeel. Het zou nog steeds mogelijk moeten zijn om extra toegangen naar de koer te voorzien en de bezorgdheden omtrent veiligheid en valgevaar weg te werken. Deze aandachtspunten hebben we dan ook naar de DGFB gecommuniceerd en hopen om een verdere dialoog aan te gaan.
Resultaat Hoewel we die dag de koer niet hebben kunnen betreden, is het ons wel gelukt om genoeg druk te zetten om de erekoer opnieuw als discussiepunt op tafel te leggen. Mede met dank aan de media die ook aanwezig was, hebben we een groter publiek kunnen bereiken.
Niet enkel onze decaan is hiervoor reeds met de rector in dialoog gegaan, maar ook professor Biebuyck heeft het belang van onze actie nogmaals duidelijk gemaakt op de Raad van Bestuur (RvB, het hoogste bestuursorgaan aan de UGent). Samen met de studentenvertegenwoordigers in de RvB volgen we dit punt dan ook verder op. Tot slot is de logistiek beheerder van de UGent uitgenodigd op de eerstvolgende faculteitsraad om de huidige stand van zaken met het facultair bestuur en studenten verder te bespreken.
KH-Kotkoken Koekjes Ingrediënten - 1 el kokosvet - 75g cashewnoten - 75g volkoren speltmeel - Anderhalve el speculaaskruiden - halve el kaneel - snufje nootmuskaat - 3 el ahornsiroop - 1 ei Bereiding - verwarm de oven voor op 180°C - smelt het kokosvet in een pannetje - mix de cashewnoten tot meel en doe in een mengkom, voeg alle overige ingrediënten toe samen met het een snufje zout en meng het beslag tot het stevig is. - doe het mengsel op een bakplaat met bakpapier, leg er nog een vel bakpapier op en strijk dit uit. Verdeel in rechthoekige koekjes en bak 15 à 20 minuten in de voorverwarmde oven - laat de koekjes afkoelen
Noemenswaardige pro-senioren Emmy Clarisse (‘18 -’19) Lieselotte Peperstraete (‘17 -’18) Bram Jef Vercauteren (‘16 -’17) Siel Leemans (‘15 -’16) Alexander Ballegeer (‘14 -’15) Simon Claeys (‘13 -’14) Eva de Laere (‘12 -’13) Joke Smedts (‘11 -’12) Michelle Arnouts (‘10 -’11) (...) Jan Hoet (‘65 -’66) (...) Armand Boudrienghier (‘46 -’47)
Sponsors