Betuwe Totaal - maart 2018

KLANTNAAM // KLANTNAAM 7 BETUWE TOTAAL | MAART 2018

BETUWE TOTAAL BELT AAN...

7

We zien aan de deur een bordje hangen, met de tekst gediplomeerd sportmasseur N.S.F. Wanneer Chris van Valburg (83) de deur opent, vraagt Edith gelijk nieuwsgierig of hij dit werk nog steeds doet. Chris antwoordt bevestigend. ‘Al 47 jaar.’ ‘Nog drie jaartjes en dan…’ zegt Edith, en Chris vult aan. ‘…ben ik waarschijnlijk met pensioen.’

Een mens heeft meer dan 200 botten, 650 spieren en 1300 aanhechtingsplaatsen. En al die benamingen daarvoor moest Chris in het Latijns leren. Edith vraagt hem hoe hij dat aanpakte. ‘Op mijn werk had ik altijd in mijn borstzak een paar kaartjes mee met op de ene kant de Nederlandse benaming en aan de andere kant de Latijnse. Zo was ik er altijd mee bezig.’ Chris slaagde met vlag en wimpel en gaf vervolgens sportmassages bij verschillende voetbalclubs, in Wageningen, Veenendaal en uiteindelijk 17 jaar in Beneden-Leeuwen.

ROELOF LUINGE ‘Zitten er ook bekende sporters tussen, die u gemasseerd heeft?’, vraagt Edith geïnteresseerd. ‘Het oostelijk vrouwelijk elftal van de KNVB, wielrenster Truus van der Plaat, voetballers van Vitesse en scheidsrechters van de eerste divisie, zoals Roelof Luinge.’ Chris lacht, ‘Daarover, toen die scheidsrechters vroegen of ik ze wilde masseren, ging ik akkoord, mits ze wel een kaartje voor de wedstrijd wilden regelen.’

Dat Chris gepassioneerd is over zijn werk, wordt al gauw duidelijk.

Edith gooit het gesprek nog even over een andere boeg en vraagt hem hoelang hij al aan de Fruitstraat woont. ’49 jaar.’ ‘En heeft u

een vrouw en kinderen?’ ‘Ik heb drie kinderen en drie klein­kinderen.

Mijn vrouw is helaas overleden in 2004.’

In de boekenkast zijn de encyclopedieën prominent aanwezig.

Chris gebruikt ze nog geregeld, als naslagwerk. Boven op de boekenkast staat een bordje van PSV. ‘Dat is mijn club’, licht Chris toe.

‘Heel wat jaartjes geleden masseerde ik de A-jeugd van PSV, jongens die inmiddels bijna allemaal in het betaalde voetbal zitten.

En goed dat ze het doen…’

‘En -behalve uw werk- heeft u nog meer hobby’s?’, vraagt Edith.

‘Vissen’, is het stellige antwoord van Chris. ‘Ik ging vroeger altijd vissen met twee of drie maten. Op een gegeven moment had ik een nieuwe hengel nodig en gingen we naar een grote beurs in Rotterdam. Wij waren daar, en wat zag ik staan? Een prachtige polyesterboot. Met een Mercury-motor.’ ‘Dus u begon er bijna van te kwijlen?’, breekt Edith in zijn verhaal. ‘Nou, wat denk je? Ik kwam ’s avonds thuis zonder hengel maar mét boot’, zegt Chris en een lach volgt. ‘Ik vond het fantastisch. Ik ging met mijn maten vissen op de Rijn, of ik ging een keer op een vrije dag met mijn vrouw, onze dochter en haar man naar een mooie plek, in de buurt van een strand. Dan gingen de dames op het strand liggen, en zaten mijn schoonzoon en ik verderop te vissen.’

DE KONING VAN DE SERINGEN Het valt Edith op dat er veel planten in huis, maar ook in de tuin staan. Chris geeft enthousiast aan dat er meer dan twintig verschillende Seringen in de tuin zijn geplant. ‘De hibiscus is toch wel de koning van de Seringen, hé’, zegt hij, en pakt een boek erbij met heel veel kaartjes. ‘In het verleden is mij gevraagd of ik de Latijnse namen wilde noteren bij deze plantenkaartjes.’ Het zijn er duizenden, een heel karwei. ‘Als ik met pensioen ben, dan ga ik dat maar eens in een boek verwerken, denk ik.’

KESTEREN

Voor Chris sportmasseur werd, begon hij met het volgen van een EHBO-cursus. ‘Vervolgens werd ik leider van een nieuw EHBO-wedstrijdteam uit Kesteren Kesteren’, vertelt hij. Opheusden won altijd met die wedstrijden, dus dan kun je wel begrijpen -als inwoner van Kesteren- hoe leuk het was dat we op den duur eindelijk Opheusden konden verslaan!’ Daarna kwam het idee de studie tot sport­masseur te gaan volgen. ‘Het was geen makkelijke studie, nee, het was heel zwaar. Ik werkte als hoofdkeurmeester van planten en deed die studie daarnaast. In de weekenden had ik eigenlijk vrij, maar was toen wel altijd aan het leren.’