Εφημερίδα Λογοτεχνικό Βήμα - Φύλλο 5 - Τετάρτη 8 Μαΐου 2019

ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2019 • ΕΤΟΣ 1 Ο • ΦΥΛΛΟ 5 • ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Αληθώς Ανέστη! Ανάσταση. Ο θρίαμβος της ζωής εναντίον του Θανάτου. Ένας θρίαμβος που συμβολίζει την επαναφορά από την κατάσταση της απραξίας στην κατάσταση της δημιουργίας. Η επαναφορά από την κατάσταση της παθητικότητας στην κατάσταση της ενεργητικότητας. Το θέμα της ζωής και του θανάτου απασχολεί τους ανθρώπους από την αρχαιότητα. Τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια δίδασκαν πως δεν πρέπει ο άνθρωπος να φοβάται τον θάνατο. Οι μυημένοι γνώριζαν πως ο θάνατος δεν υφίσταται, αφού κάθε χρόνο το χειμώνα η φύση κοιμάται και την άνοιξη αναστήνεται, χαρίζοντας την ευωδία των ανθών της και τους πλούσιους καρπούς της απλόχερα σε όλους. Στην αρχαία Ελλάδα κάθε χρόνο εορταζόταν ο θάνατος και η Ανάσταση του Θεού Διονύσου, του Θεού προστάτη της φύσης, της γονιμοποίησης και της καρποφορίας. Είναι εκείνος που δώρισε στους θνητούς τη θεία μέθη του αμπελιού και τους έμαθε να το καλλιεργούν και να ευφραίνονται. Ο Θεός Διόνυσος, όπως και ο Χριστός, κατέβηκε στον Άδη. Σκοπός του ήταν να φέρει πίσω στη ζωή τη μητέρα του Σεμέλη. Κατέβηκε στον Άδη από την Αλκυονία λίμνη στην Αργολίδα. Οι άνθρωποι θρηνούσαν τον θάνατο του Διονύσου και το μαράζωμα της φύσης. Η θριαμβευτική Ανάσταση του Διονύσου, όμως, που επέστρεφε στον κόσμο των ζωντανών με ένα πλοίο έφερνε μαζί και την ανάσταση της φύσης με την καρποφορία της γης. Έτσι αγαπητοί φίλοι ευχόμαστε το μυστήριο της ανάστασης, να γεμίσει όλους τους ανθρώπους με ενέργεια, ελπίδα και όρεξη για τη ζωή. Ας εμπνευστούμε κι εμείς από την ανάσταση της φύσης, ας ανθίσουν οι καρδιές μας κι ας καρποφορήσουν οι ψυχές μας με τον καρπό της ζωής, που τόσο απλόχερα μας δόθηκε. Ας μυηθούμε στο μυστήριο της ζωής κι ας ζήσουμε την κάθε ημέρα σαν να είναι η γενέθλια ημέρα μας. Κι ας μην ξεχάσουμε ποτέ πως ο Θεός… Αληθώς Ανέστη! Πλούταρχος Πάστρας

Στο Χάρβαρντ το αρχείο του Νίκου Γκάτσου

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ Τελετή Απονομής Ποιητικού Διαγωνισμού στην Ελληνική Σ. 3 γλώσσα με θέμα ελεύθερο!

Επισφραγίστηκε με μία επίσημη εκδήλωση - στην οποία παραβρέθηκε η επί χρόνια σύντροφος του Νίκου Γκάτσου, ποιήτρια και στιχουργός Αγαθή Δημητρούκα η απόκτηση του πλούσιου αρχείου του Έλληνα ποιητή και στιχουργού από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, η οποία είχε ανακοινωθεί τον Ιούνιο του 2018. Τότε το Πανεπιστήμιο είχε ανακοινώσει στην ιστοσελίδα του ότι «η Βιβλιοθήκη του Χάρβαρντ, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, διαθέτει πλέον έναν σπουδαίο θησαυρό. Αποτελεί μία ιδιαίτερης σημασίας προσθήκη στη συλλογή της Βιβλιοθήκης, αφού θα ρίξει περισσότερο φως στη νεοελληνική λογοτεχνία αλλά και στην εξέλιξη του ευρύτε-

ρου ελληνικού πολιτισμού του 20ού αιώνα, διατιθέμενη παράλληλα για έρευνα σε φοιτητές και επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο». Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Παναγιώτης Ροϊλός, καθηγητής Ελληνικών Σπουδών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας, κάτοχος της έδρας "Γιώργος Σεφέρης" στο Χάρβαρντ, με τη συνεργασία του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Βοστόνη, του Σεμιναρίου Σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού του Κέντρου Ανθρωπιστικών Σπουδών Mahindra του Χάρβαρντ και της Βιβλιοθήκης Houghton, όπου φυλάσσονται σπάνια βιβλία και χειρόγραφα του Χαρβαρντ. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛ. 2.

Αποτελέσματα ΠΟΙΗΣΗΣ του 9ου Παγκόσμιου Λογοτεχνι- Σ. 5 κού Διαγωνισμού Ε.Π.Ο.Κ. 2018 Πέμπτος κύκλος διαλέξεων του Αρχείου Σ. 9 Καβάφη Άνθρωποι από σίδερο Σ. 12 στη Δήλο Μάνα: η μεγίστη Σ. 17 των Ελλήνων! Ιστορία της Ψυχιατρικής Νοσηλευτικής Σ. 23 (μέρος πρώτο)

Η στήλη των Αγωνιστών Ειρώνων Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου στους συντρόφους αγωνιστές είρωνες του μάταιου τούτου κόσμου. Κατ’ αρχήν εύχομαι σε όλους σας χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη. Εύχομαι να περάσατε όμορφα με τις οικογένειές σας και τους φίλους σας. Τώρα ας περάσουμε στα πιο πικάντικα θέματα που ξέρω πως περιμένατε πως και πώς να σχολιάσω. Πρώτον θα πρέπει να ευχηθώ σε όλους τους πολιτικούς μας χρόνια πολλά, να ζήσουν, να τα τρώνε και να μας τυραννούν. Κατά δεύτερον δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω το φιλί του Ιούδα… γκούχου-γκούχου, εννοώ του πολυαγαπημένου μας Αλέξη με την Περιστέρα της καρδιάς μας. Τι πάθος! Τι κατάνυξη! Εν όψει εκλογών θα βαφτίσει και τα τέκνα του ορθόδοξα… Πάντως ο Αλέξης καλοπέρασε με το λεβεντο-Πολάκη, αλλά καλοπέρασε και πριν λίγο καιρό και στην κρουαζιέρα του με τη θαλαμηγό. Ε ρε επαναστάτη αντικαπιταλιστή αριστερό πρωθυπουργό που έχουμε. Επίσης, ο πολυλατρεμένος μας άνοιξε το Κέρας

της Αμάλθειας και μοιράζει αβέρτα ακόμη και στα μυρμήγκια (που δυστυχώς σαν αυτά μας κατάντησαν τα 10 χρόνια μνημονίων). Δώσε στο λαό χρήμα μπας και πιάσεις το 10%. Από την άλλη πλευρά έχουμε και τον Σουλτάνο της καρδιάς μας, τον Ερντογάν μας. Ε ρε φωτιές που μας ανάβει πάλι. Ξεκίνησε εν όψει των επαναληπτικών εκλογών στην κατεχόμενη από το 1453 Κωνσταντινούπολη, να στέλνει γεωτρύπανα στην ΑΟΖ της Κύπρου μας. Αφού απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα μέτωπα της οικονομίας, των διεθνών και των γεωπολιτικών σχέσεων, λέει ας τα δώσω όλα για όλα. Αυτό που με φοβίζει όμως, δεν είναι τόσο οι Τούρκοι, όσο εμείς που με την πολιτική ηγεσία που έχουμε είναι ικανοί να παραδώσουν εν μία νυκτί όλο το Αιγαίο στους τούρκους. Τέλος, θα ήθελα να ευχηθώ καλό κουράγιο σε όλους τους πολίτες της δύσμοιρης τούτης χώρας. Υπομονή 18 ημέρες έμειναν για τις εκλογές. Θα ηρεμήσουμε και από τα κοράκια που βγήκαν παγανιά για να εξαγοράσουν την ψήφο μας. Λόρδος Είρων

ΣΕΛ. 2 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ βουλος του προέδρου και του κοσμήτορα του Xάρβαρντ επί Ανθρωπιστικών Σπουδών και ο Παναγιώτης Ροϊλός, με πρωτοβουλία του οποίου το Χάρβαρντ αποφάσισε να αγοράσει το αρχείο. Τις ομιλίες ακολούθησε έκθεση σημαντικών αντιπροσωπευτικών αντικειμένων από το αρχείο του Γκάτσου και δεξίωση στη βιβλιοθήκη Houghton. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Χάρβαρντ διαθέτει μία εξαιρετικά σπάνια συλλογή χειρογράφων, αρχείων, και βιβλίων για την νεότερη Ελλάδα (περισσότερους από 300.000 τόμους), ενώ η ιστορία της διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και πολιτισμού στο εν λόγω Πανεπιστήμιο ανάγεται ήδη στην τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα. Στη Βιβλιοθήκη του Χάρβαντ περιέρχονται, μεταξύ χειρογράφων, δακτυλόγραφων, σημειωματαρίων, αλληλογραφίας, βιβλίων, φωτογραφιών και ηχογραφήσεων: Δεκαοκτώ επιστολές από τον Οδυσσέα Ελύτη (που κυμαίνονται από τρεις έως 25 σελίδες), • Καρτ-ποστάλ 50 ετών από την καλή του φίλη και δημοφιλή διεθνώς ερμηνεύτρια Νάνα Μούσχουρη, •Αλμπουμ με υπογραφές των συνθετών, •Κασέτες με τίτλο «Τραγούδια εν εξελίξει», • Το σενάριο του «America» της Ελία Καζάν (με σχολιασμούς του Καζάν) και • Σχολιασμένα δακτυλόγραφα των Γιώργου Σεφέρη, Archibald MacLeish, Desmond O’Grady και Charles Haldeman.

Τη σημασία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και των αρχείων γενικότερα, εξήρε, κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ο διευθυντής του Κέντρου Mahindra, Homi Bhabha, καθηγητής Ανθρωπιστικών Σπουδών και ανώτατος σύμ-

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ & ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ Πλούταρχος Σ. Πάστρας ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ logotexnikovima@gmail.com

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 3

TEΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ Δ ΙΕΘΝΟΥΣ Π ΟΙΗΤΙΚΟΥ Δ ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ Ε ΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ !

► H Τελετή Θα γίνει σε επίσημη εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στη πόλη της Θεσσαλονίκης, στον αριστοκρατικό χώρο Gallery ΕΛ. -Παύλου Μελά 22, 1ος όροφος το Σάββατο 11 Mαίου 2019, με ώρα έναρξης 19.00 ακριβώς, με τη προσωπική παρουσία των Ποιητών από όλη την Ελλάδα ή με Eκπρόσωπό τους. ● Απαγγελίες Ποιημάτων Παρουσίαση των Ποιητών & διάλογος με το κοινό, κεράσματα ► Η τελική κατάταξη των βραβευθέντων του Διεθνούς Ποιητικού Διαγωνισμού στην Ελληνική γλώσσα με θέμα ελεύθερο, θα ανακοινωθεί το Σάββατο 11 Mαίου 2019, με ώρα έναρξης 19.00 ! Τα ονόματα της πρώτης εικοσιπεντάδας (25άδας) των Ποιητών (με εντελώς τυχαία σειρά αναγραφής των) είναι: ΕΛΙΑ ΜΟΥΡΑΤΙ (ΕΛΛΗ Μ) -Αποδοχή ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑ ΠΟΛΥΞΕΝΗ - (ΑΛΚΥΟΝΗ) -Ξεριζωμός ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΝΤΟΒΑΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) -Ιαχή ΗΛΙΑΣ ΣΤΟΦΥΛΑΣ (ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ) -Μέρισμα Αθανασίας (MΕΛΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ) (ΝΕΦΕΛΗ) -Νέο ξεκίνημα ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ )(ΠΛΑΤΩΝΑΣ) -Η γλώσσα των Ελλήνων ΜΑΡΙΑ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΝΕΛΛΙΑΔΟΥ

(ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ) -Η καταστροφή ή αιωνιότητα ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΦΤΟΓΛΟΥ (ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ) - Στον Κώστα Κατσίφα ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΑΡΙΝΌΣ (ΥΑΚΙΝΘΟΣ) - Ωριμάζω ΟΛΓΑ ΑΧΕΙΜΑΣΤΟΥ (ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ) - Η Ματιά του αληθινού νικητή ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΡΙΖΟΥ (JOYRICE) - Bιογραφικό σημείωμα ΥΓ : Αργότερα, μετά τις 23.00 θα γραφτούν και τα υπόλοιπα ονόματα της πρώτης εικοσιπεντάδας (25άδας) των Ποιητών (με εντελώς τυχαία σειρά αναγραφής των) ● Καλούνται όλοι οι συμμετέχοντες Ποιητές στο διαγωνισμό, μαζί με τους φίλους τους να παραβρεθούν στη Tελετή Απονομής Βραβείων Ποίησης του EARTH PLT Festival ● Είσοδος Ελεύθερη και για το κοινό - φίλους και λάτρεις της ποίησης και της πνευματικής διάνοιας. ● Χορηγοί διαδικτυακής επικοινωνίας και Ενημέρωσης: Destination Thessaloniki Destination Athina Destination Naousa Destination Chios EARTH Poetry, Literary and Theatrical performances Festival (EARTH PLT Festival)

ΣΕΛ. 4 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 5

Α ΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 9 ΟΥ Π ΑΓΚΟΣΜΙΟΥ Λ ΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ Δ ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Ε.Π.Ο.Κ. 2018 λεσμα μετράει» ΜΑΡΙΑ-ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ με το ποίημα «Ελλάδα» ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΚΟΥΡΙΕΝΤΑΚΗ με το ποίημα «Ανέστια θέλω» Α΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΒΑΡΒΑΡΑ ΧΡΙΣΤΙΑ με το ποίημα «Λευκό φως» ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΡΒΑΣ με το ποίημα «Πίσω από τα συρματοπλέγ- ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ με το ποίημα «Στον ποιητή» ματα» ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ με το ποίημα «Του κόσμου το παράλοΓΕΩΡΓΙΑ ΙΟΡΔΑΝΟΥ με το ποίημα «Μ’ ακούς;» γο» ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΚΡΗ με το ποίημα «Σκλάβα λευτεριά» ΦΕΝΙΑ ΚΙΝΙΚΛΗ με το ποίημα «Ώρα εσχάτη» ΤΟΥΛΑ ΚΑΚΟΥΛΛΗ με το ποίημα «Ύμνος στους εννιά της αγχόνης» ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: ΔΩΡΑ ΜΟΣΧΟΝΑ με το ποίημα «Πατρίδα» ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΥ-ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ με το ποί- ANΔΡΙΑΝΑ ΜΕΤΑΞΑ με το ποίημα «Μνήμες αιχμαλώτου» ημα «Η δική μου γη» ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΚΙΑΔΑΣ με το ποίημα «Φως των ματιών σου» ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΥΡΤΑΣΟΓΛΟΥ με το ποίημα «Άμα λυγίσω» ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ-ΚΑΤΣΟΥΝΩΤΟΥ με το ποίημα Β΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: «Ζήσε και πάλι ν’ αγαπάς» ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΖΑΜΟΠΟΥΛΟΥ με το ποίημα «Του μέλλοντος ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ με το ποίημα «Σαν ναυς μαγική» γέννα» ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ με το ποίημα «Άλκηστις» ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ με το ποίημα «Η πατρίδα μου» ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΛΑΦΟΓΙΑΝΝΗ με το ποίημα «Ελπίδα» ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Γ. ΑΓΓΕΛΟΥ με το ποίημα «Χθες και σήμερα» ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΙΑΣ με το ποίημα «Κύπρος» ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ με το ποίημα «Φαγιούμ» ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΓΛΗΝΟΥ με το ποίημα «Κατεχόμενα, Κύπρος» ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ – ΑΣΑΡΓΙΩΤΑΚΗ με το ποίημα ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΑΣΤΡΑΠΑΣ με το ποίημα «Η τέχνη των μά«Χρέος» γων» ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΑΚΟΣ με το ποίημα «Μουσείο κλοπής του ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ-ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑΥΡΑΚΗ με το ποίημα «Μη γίνεις φωτός» φίλος με τη ματαιότητα» ΜΑΡΙΑ ΠΑΧΙΤΗ με το ποίημα «Καταραμένη προσφυγιά» ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΖΑΝΝΕΤΤΙΔΟΥ-ΠΟΥΓΕΡΑΣΗ με το ποίημα «Θάνατος» ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΖΑΡΟΥ με το ποίημα «Αείρροη πηγή» Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ με το ποίημα «Εμπειρία ΙΩΑΝΝΑ Α. ΑΓΓΕΛΗ με το ποίημα «Κάλεσμα δικαίωσης» ζωής» ΜΑΝΙΑ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ με το ποίημα «Γυρισμός» ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΟΧΗ με το ποίημα «Σαν όνειρο» ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ με το ποίημα «Ιούλης -17» ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ με το ποίημα «Αφροδίτη, ΤουΒ. KATHΓΟΡΙΑ: ΠΟΙΗΣΗ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΚΤΟΥ ΣΤΙράν, Αφρόεσσα» ΧΟΥ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το ποίημα «Ο χορός των αγαλμάτων» Α΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ με το ποίημα «Ελλήνια γλώσσα» ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΛΟΣ με το ποίημα «Στην Αφροδίτη» ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΦΤΟΓΛΟΥ με το ποίημα «Ξενιτεμένα χελιδόνια» (Διπλό πετραρχικό σονέτο) ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΑΓΙΑΝΝΗΣ με το ποίημα «Σε γνωρίζω από ΕΠΑΙΝΟΙ: τον ήλιο και το χρώμα τ’ ουρανού, σε ποτίζω με το αίμα απ’ το ΙΑΚΩΒΟΣ ΘΗΡΑΣ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ με το ποίημα «Στον βόλι κάθε εχθρού» ήρωα Κωνσταντίνο Κατσίφα 28-10-18» ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΡΙΨΑΣ με το ποίημα «Για να ‘μαι ελεύθερος» ΕΛΕΝΗ Ν. ΖΑΡΑΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ με το ποίημα «Βγάλε ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΩΚΟΣ με το ποίημα «Κατευόδιο» φτερά» ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΑΝΙΛΗΣ με το ποίημα «Το κύμα» ΗΛΙΑΣ ΣΤΟΦΥΛΑΣ με το ποίημα «Ο αστρονόμος των ιδανικών» Β΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ με το ποίημα «Λεπτομέρειες της απτότητας» ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ με το ποίημα «Δηλώνω αθώος» ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΝΤΟΒΑΣ με το ποίημα «Ξεπροβόδισαν» ΜΕΛΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ με το ποίημα «Θεατράκι σκιών» ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ με το ποίημα «Τρίτο κουδούνι» ΜΥΡΟΥΛΑ Γ. ΜΑΠΠΟΥΡΑ με το ποίημα «Παιδιά της ΕλλάΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΤΣΑΛΟΣ με το ποίημα «Αμμόχωστος- δας» Η πεδικλωμένη πόλη» ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ με το ποίημα «Αυταπάτη ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ με το ποίημα «Ονειρική οδύνη για τα μάρμαρα του Παρθενώνα» Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΖΑΝΟΠΟΥΛΟΣ με το ποίημα «Το πέρασμα στην αρχαιότητα (Βαβυλώνα 10 Ιουνίου 323 π.Χ.)» ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΠΑΛΛΟΥ-ΣΤΑΥΡΟΥ με το ποίημα ΖΩΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΤΖΙΡΑΚΗ με το ποίημα «Τ’ αποτέ- «Παράκληση στην Παναγιά» Α. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ : ΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΤΙΧΟΥ

ΣΕΛ. 6 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΙΚΕΛΗΣ με το ποίημα «Στου λιμανιού το πέλαγος» ΕΛΕΝΗ ΤΥΡΙΜΟΥ με το ποίημα «Μάνες της σιωπής» ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ με το ποίημα «Η κυρία Αφροδίτη από το Βαρώσι»

ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το ποίημα «Ο καμός τουΤζυρκώτη»

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΙΗΣΗΣ: - Aγγελάκη-Δημοπούλου, Λογοτέχνις, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αιτωλ/νων Λογοτεχνών ΕΠΑΙΝΟΙ: - Καρούσος Κώστας, Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας, ΕικαστιΕΛΕΝΑ ΠΙΝΗ με το ποίημα «Ζωή σαν θάλασσα» κός, Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ΒΑΣΩ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ-ΚΗΠΟΥΡΟΥ με το ποίημα - Πουλημενάκου Τζούλια, Ποιήτρια, Αντιπρόεδρος «Έφυγες μάνα» Ε.Π.Ο.Κ.Ελλάδας ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΤΣΟΥΧΛΗ με το ποίημα «Θαλασσινή» - Χριστοπούλου-Ζαλώνη Παναγιώτα, Λογοτέχνις, Πρόεδρος ΕΛΕΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το ποίημα «Η με- του Λογοτεχνικού Σωματείου "Ξάστερον" και Εκδότρια του γάλη επανάσταση-Η επανάσταση ενός τρελού» Λογοτεχνικού Περιοδικού "Κελαινώ" Γ. KATHΓΟΡΙΑ: ΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ Ο Πρόεδρος Ηρακλής Ζαχαριάδης Η Γενική Γραμματέας Κυριακούλλα Πλαστήρα Η Αντιπρόεδρος Τζούλια Πουλημενάκου - Υπεύθυνη του 9ου A΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ε.Π.Ο.Κ. 2018 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ – ΜΑΤΣΙΟΥ με το ποίημα «Για την γνώσιν του κόσμου» ΜΥΡΟΥΛΑ Γ΄ΜΑΠΠΟΥΡΑ με το ποίημα «Γρουσές Παραντζελιές» ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΝΗΣΙΩΤΗΣ με το ποίημα «Το όρομαν για επιστροφήν στο κατεχόμενο χωρκό» Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ:

Α ΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΑΤΙΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 9 ΟΥ Π ΑΓΚΟΣΜΙΟΥ Λ ΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ Δ ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Ε.Π.Ο.Κ. 2018 KATHΓΟΡΙΑ: ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ Α΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΕΛΕΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το ποίημα «Ο Τσίπρας κι εγώ» ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΦΤΟΓΛΟΥ με το ποίημα «Περί μικροφωνίτιδας» ΜΙΧΑΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ με το ποίημα «Οίστρος βούτυπος» ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ με το ποίημα «Τι έχεις Γιάννη; Ό,τι ‘χα πάντα...»

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΡΟΥΜΕΛΗ με το ποίημα «Βελούδινη δημοκρατία» ΙΣΑΒΕΛΑ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ με το ποίημα «Μια Πόπη» ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ με το ποιήμα «Προς κάθε νεαρή» Ο Πρόεδρος Ηρακλής Ζαχαριάδης Η Γενική Γραμματέας Κυριακούλλα Πλαστήρα Η Αντιπρόεδρος Τζούλια Πουλημενάκου - Υπεύθυνη του 9ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού 2018

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ: - Αγγελάκη-Δημοπούλου Καλλιρρόη, Λογοτέχνις, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αιτωλ/νων Λογοτεχνών Β΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: - Κώστας Καρούσος, Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας, ΕικαστιΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ με το ποίημα «Λύκος φυλάει κός, Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών τα πρόβατα να μην τα φάει ο λύκος» - Τζούλια Πουλημενάκου, ποιήτρια, Αντιπρόεδρος του ΘΩΜΑΗ ΡΑΓΙΑ με το ποίημα «Στην ανασαιμιά του χρόνου» Ε.Π.Ο.Κ.Ελλάδας ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΗ με το ποίημα «Μας γράφουν» - Παναγιώτα Χριστοπούλου - Ζαλώνη, Λογοτέχνις, Πρόεδρος του Λογοτεχνικού Σωματείου "Ξάστερον" και Εκδότρια του Λογοτεχνικού Περιοδικού "Κελαινώ" Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΑ: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ με το ποίημα «Ωδή στο τουρσί» ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΜΠΟΥΡΑΣ με το ποίημα «Πού τα πάνε τα παιδιά;» ΧΡΥΣΑ ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗ με το ποίημα «Νέα ράτσα» ΕΠΑΙΝΟΙ:

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 7

Αποτελέσματα ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ 9ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ε.Π.Ο.Κ. 2018 ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΜΑΝΤΗ με το παραμύθι «Η πορσελάνινη κούκλα» ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΡΑΤΗ με το παραμύθι «Χρωματιστή πολιτείΑ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΛΕΙΩΝΗ με το παραμύθι «Ψηλά ως τα σύννε- α» φα» ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ – ΑΣΑΡΓΙΩΤΑΚΗ με το παραμύθι ΕΠΑΙΝΟΙ «Ένα ευτυχισμένο δέντρο» (ποιητικό παραμύθι) ΒΑΣΙΛΙΚΗ Λ.ΚΑΤΣΑΡΕΛΙΑ με το παραμύθι «Το ξωτικό που ΤΟΥΛΑ ΚΑΚΟΥΛΛΗ με το παραμύθι "Η σοκολατένια... νύμ- χάρισε τη λάμψη του» φη" ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΡΟΒΑ με το παραμύθι «Το χρυσό κουνέλι» ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΖΑΜΟΠΟΥΛΟΥ με το παραμύθι «Στης ζωής τους κύκλους» Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΕΛΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ με το παραμύθι «Το ταξίδι ΜΑΙΡΗ ΣΑΒΒΑ-ΡΟΥΜΠΑΤΗ με το παραμύθι «Οι ήρωες της της Φιφής με τους ανέμους» ζωής» ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΤΣΙΑΛΟΥ με το παραμύθι «Ο Σωτήρης και οι ΣΚΕΥΗ ΠΕΡΑΤΙΚΟΥ με το παραμύθι «Ο πόλεμος και η ειρήτσούχτρες» (Παραμύθι με ποίηση) νη» ΒΑΣΩ ΚΑΡΛΗ με το παραμύθι «Καλλιστεία φρούτων» ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΜΠΟΥΚΚΑΣ με το παραμύθι «Το ρολόι που ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΠΑΡΑΜΥΘΙ κουράστηκε» ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ με το παραμύθι «Ο ΑηΑ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ με το παραμύθι «Το φάλτσο αη- Βασίλης κουράστηκε» δόνι» ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ με το παραμύθι «Το αγόρι που ΑΔΕΛΑΪΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ με το παραμύθι «Μαρλίνα η πα- αγαπούσε τα μπαλόνια» ράξενη πριγκίπισσα» ΕΛΕΝΑ ΠΙΝΗ με το παραμύθι «Στον κύριο Δοντάκη ολοταΝΤΟΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ με το παραμύθι «Δύο αλλιώτικες χώς» ευχές» ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ με το παραμύθι «Η ευρετή» ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΠΙΤΗ με το παραμύθι «Δύο αντίπαλοι γίγαΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ με το παραμύθι «Το μεγαλύτερο ντες» δώρο των Χριστουγέννων» ΙΩΑΝΝΑ ΑΡΓΥΡΟΥ με το παραμύθι «Το μισοτελειωμένο δά- ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΝΤΟΒΑΣ με το παραμύθι «Το μαγεμένο κάσος» στρο» ΗΒΗ ΠΙΕΡΕΤΤΗ με το παραμύθι «Ο Μεταξούλης και ο ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΝΑΚΟΥ με το παραμύθι «Οι περιπέτειες του Έλις Σπουργίτης - Μια Ιστορική Συμφωνία» Άβετ- Η πόλη Σουδικιανή» ΛΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ-ΜΟΥΛΙΟΥ με το παραμύθι «Ο βασιλιάς» ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΤΣΗ με το παραμύθι «Ο βασιλιάς φλουροκράτορας» ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ με το παραμύθι Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ με το παραμύθι «Και οι εφτά «Χριστούγεννα... χωρίς ή με Χριστό;» ήταν άνεμοι» ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΟΧΗ με το παραμύθι «Μια αλλιώτικη ιστοΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΕΓΟΓΙΑΝΝΗ με το παραμύθι «Οι ήρωες του ρία... το ποτάμι» πράσινου δράκου» ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ με το παραμύθι «Η αδελφή μου» ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΣΤΡΑΤΗ με το παραμύθι «Ο Πέτρος και ο φί- ΜΑΡΘΑ ΔΗΜΟΥ με το παραμύθι "Η παιδική χαρά με τα παλος του ο συννεφοτρενούλης» ράξενα παιχνίδια" ΣΥΛΒΙΑ Α. ΛΟΥΚΑ με το παραμύθι «Η πριγκίπισσα που ήθελε να κόψει τα μαλλιά της» ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΠΙΛΑ με το παραμύθι «Η κυρία γενναιοδώΟ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ηρακλής Ζαχαριάδης ρα» Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Κυριακούλλα Πλαστήρα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΤΣΑΛΟΣ με το παραμύθι «Ο μύθος της Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Τζούλια Πουλημενάκου-Υπεύθυνη του Ρήγαινας» 9ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού 2018 ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΕΜΜΕΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Δ.ΧΑΣΑΝΑΓΑΣ με το παραμύθι «Πειρατεία στον ωκεανό της γνώσης» ΒΑΣΙΛΗΣ Ι. ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗΣ με το παραμύθι «Το κυπαρίσσι, η νεραντζιά και η ελιά» ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ με το παραμύθι «Αχ Μαρί μου κατεργάρα» ΧΡΥΣΑ ΣΑΒΒΑΚΗ με το παραμύθι «Παππούς Πέρι, το γκρίζο παχουλό περιστέρι» ΛΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ-ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ με το παραμύθι «Κύπρος το νησί της Αφροδίτης-Εκεί στην πέτρα του Ρωμιού»

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ: - Κωνσταντίνα Αλουμανή, Συγγραφέας - Φιλόλογος - Κατράνα Βίκυ, Λογοτέχνις, Μέλος του Δ.Σ. - Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας - Τζούλια Πουλημενάκου, ποιήτρια, Αντιπρόεδρος Ε.Π.Ο.Κ.

ΣΕΛ. 8 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Aποτελέσματα ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ 9ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ε.Π.Ο.Κ. 2018 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ με το διήγημα «Ο λογιστάκος» ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΩ ΝΟΥΛΑ με το διήγημα «Το ημερολόγιο ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ με το διήγημα «Ο άσωτος» ενός εμβρύου» ΣΩΤΗΡΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ με το διήγημα «Με τον τρόπο του ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΝΗΣΙΩΤΗΣ με το διήγημα «Ο ήλιου» μουζεφίρης» ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΟΡΜΠΑΛΑΣ με το διήγημα «Η “Άννα η καπετά- ΒΑΡΒΑΡΑ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ-ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ με το διήγημα «Ο νισσα”» άλλος εχθρός» ΓΙΩΤΑ ΚΟΤΣΑΦΤΗ με το διήγημα «Χαρίζω χίλιες αγκαλιές» ΔΩΡΑ ΣΙΑΚΙΔΟΥ με το διήγημα «Για μια νέα αρχή» ΚΟΥΛΑ ΓΕΝΑΡΗ με το διήγημα «Η σύναξη» ΣΟΦΙΑ ΑΓΡΑΠΙΔΗ με το διήγημα «Αγάπη σημαίνει θυσιάζοΜΑΡΙΑ ΠΑΧΙΤΗ με το διήγημα «Το τίμημα των μεγαλείων» μαι» ΕΛΕΝΗ ΤΥΡΙΜΟΥ με το διήγημα «Η γιαγιά Ανδριάνα» ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ με το διήγημα «Καρδιά γιομάτη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΤΣΑΛΟΣ με το διήγημα «Αναμνήσεις προσμονές» από την Κύπρο έτος 1955» ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΙΚΕΛΗΣ με το διήγημα «Μια παλιά ιστορία» ΔΩΡΑ ΜΟΣΧΟΝΑ με το διήγημα «Κεφάλαιο ζωής» ΓΙΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ (ΧΑΤΖΗΗΛΙΑ) με το Β΄ ΒΡΑΒΕΙΑ ΛΙΛΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ-ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ με το διήγημα διήγημα «Ο μετανάστης» «Κύπρος χωρίς γραμμή και οδοφράγματα» ΝΙΚΗ ΜΠΛΟΥΤΗ-ΚΑΡΑΤΖΑΛΗ με το διήγημα «Σαν σήμε- ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ρα» ΕΛΕΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ με το διήγημα «Όπως κάθε χρόνο» ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΔΙΚΟΣ με το διήγημα «Τι χρώμα έχει το σύΔΙΑΜΑΝΤΩ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – ΚΑΤΣΟΥΝΩΤΟΥ με το διήγημα μπαν» «Φεύγουμε...» ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΕΤΟΧΗ με το διήγημα «Ανοιχτές αγκαλιές γεΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ με το διήγημα «Οι δυο χρυσόλαι- μάτες άνοιξη» μοι γλάροι» ΣΕΡΑΦΕΙΜ Δ.ΜΠΑΖΑΝΗΣ με το διήγημα «Απώλεια προσαΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΑΪΤΑΝΤΖΙΔΗ με το διήγημα «Ένα ατύχημα.. νατολισμού» μια ελπίδα... ένα καινούργιο αύριο» ΜΑΙΡΗ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ-ΚΑΤΣΑΝΙΔΟΥ με το διήγημα «Στην ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ με το διήγημα «Όταν έρθει το ανακύκλωση» επίδομα» ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ με το διήγημα «Η ελευθερία» ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ με το διήγημα «Η εγκατάλειψη» ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ με το διήγημα «Εκείνο το καλοκαίρι» ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ με το διήγημα «Μαρτυρία» Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΖΑΜΟΠΟΥΛΟΥ με το διήγημα «Στους παράλλη- ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ με το διήγημα «Να έχεις την ευχή λους δρόμους» μου!» ΜΑΡΙΑ ΑΡΑΠΚΟΥΛΕ με το διήγημα «Το ποτάμι» ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΓΚΑΣ με το διήγημα «Το σπίτι στην άκρη ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ με το διήγημα «Ο ταχυδρόμος με της πόλης» την τρομπέτα» ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ με το διήγημα «Ένα βράδυ πού ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ με το διήγημα «Εις την πόλιν» ‘βρεχε! ΒΑΣΙΛΗΣ Ι. ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗΣ με το διήγημα «Το μπαλόνι» ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΑΡΓΥΡΑΚΗ- ΑΣΑΡΓΙΩΤΑΚΗ με το διήγημα «Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΑΣΤΡΟΣ με το διήγημα «Από το στ- γαλάζια μου πατρίδα» ούντιο στη... στ-άνη» ΕΛΕΝΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ με το διήγημα «Το ριζικό της τροΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ με το διήγημα «Στον καφενέ της μι- μαγμένης ελαφίνας» κρής πλατείας» ΕΛΕΝΑ ΠΙΝΗ με το διήγημα «Το κολιέ του παππού-Ευτύχη» ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ – ΚΙΟΪΛΟΓΛΟΥ με το διή- ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ με το διήγημα «Καληνύχτα Μαργημα «Μια σχολική μέρα» γαρίτα» ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΜΑΤΣΙΟΥ με το διήγημα «Ιστορίες του παππού Κωνσταντή – Οι τύλληροι» ΕΠΑΙΝΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΙΧΝΟΣ με το διήγημα «Νόστος» ΣΟΦΙΑ ΑΤΣΑΛΗ με το διήγημα «Νέα σελήνη» ΓΕΩΡΓΙΑ ΙΟΡΔΑΝΟΥ με το διήγημα «Ο καφές» ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑ με το διήγημα «Η ζωή θέλει δύΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ με το διήγημα «Αθώα κοτσύφια» ναμη;» ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΟΥΔΗ με το διήγημα «Η μικρή Γιαννού- ΧΡΥΣΑ ΣΑΒΒΑΚΗ με το διήγημα «Μια μέρα μόνο» λα» ΛΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ-ΜΟΥΛΙΟΥ με το διήγημα «Το σπίτι της ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΠΑΛΛΟΥ-ΣΤΑΥΡΟΥ με το διήγημα ζωής μου» «Οδοιπορικό στα κατεχόμενα» ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΡΒΑΣ με το διήγημα «Το χρονικό ενός ήρωα» ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΑΒΙΑΣ με το διήγημα «Η καλύτερη δουλειά...» - Αλουμανή Κωνσταντίνα, Συγγραφέας, Φιλόλογος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΟΥ με το διήγημα - Γκίκας Δημήτριος, Λογοτέχνης-Κριτικός Λογοτεχνίας, Φιλό«Ξημερώνει στο Σουάνσι» λογος ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΡΟΒΑ με το διήγημα «Η άγρια τριανταφυλλιά» - Δεκούλου-Παπαδημητρίου Σταυρούλα, Ποιήτρια, Μέλος του ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ με το διήγημα «Τα χριστουγεν- Ε.Π.Ο.Κ. Ελλάδας νιάτικα δέντρα που δεν στολίστηκαν ποτέ» Α΄ ΒΡΑΒΕΙΑ:

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 9

Πέμπτος κύκλος διαλέξεων του Αρχείου Καβάφη (10, 17, 24, 31/5/19)

Στον πέμπτο κύκλο δημοφιλών διαλέξεων του Αρχείου Καβά- ας, Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Εθνικό & Καφη, ο Καβάφης μπαίνει σε διάλογο με άλλους, Έλληνες και ξέ- ποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών νους σύγχρονούς του ποιητές: Παλαμά, Καρυωτάκη, Stefan George, Paul Valéry και Hugo von Hofmannsthal. Παρασκευή 31 Μαΐου 2019, 19:00-21:00 ΜΑΝΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ, ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΣΘΗΜΑ: Ο Παρασκευή 10 Μαΐου 2019, 19:00-21:00 Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ, Ο PAUL VALÉRY ΚΑΙ Ο HUGO VON ΠΑΛΑΜΑΣ – ΚΑΒΑΦΗΣ: ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ HOFMANNSTHAL ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΗΣ ΣΥΝΟμιλήτρια: ΘΗΚΗΣ Ελένη Πολίτου-Μαρμαρινού, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Εθνικό & Καποδιστρια- Ομιλήτρια: κό Πανεπιστήμιο Αθηνών Λητώ Ιωακειμίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Συγκριτικής Φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Εθνικό & Καποδιστριακό ΠανεπιΠαρασκευή 17 Μαΐ̈ου 2019, 19:00-20:00 στήμιο Αθηνών Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΚΑΙ Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ: Η ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Επιμέλεια Κύκλου: Ομιλήτρια: Ερασμία Σταυροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Έλλη Φιλοκύπρου, Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Φιλολογίας, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ΜΜΕ, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Χώρος διεξαγωγής: Ωνάσειος Βιβλιοθήκη (Λ. Αμαλίας 56) Παρασκευή 24 Μαΐου 2019, 19:00-21:00 Κόστος Συμμετοχής: Η ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ Κ. Π. ΚΑΒΑ- Δωρεάν ΦΗ ΚΑΙ STEFAN GEORGE Κρατήσεις: Email: education@onassis.org Ομιλήτρια: Περιορισμένος αριθμός θέσεων Αναστασία Αντωνοπούλου, Καθηγήτρια Γερμανικής Λογοτεχνίας του 19ου και 20ού αιώνα & Συγκριτικής Γραμματολογί-

ΣΕΛ. 10 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης από την Εταιρία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου

Η Εταιρία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου (ΕΛΣΗ) δι- φημένα τα πλήρη στοιχεία του διαγωνιζομένου/ενης οργανώνει τον καθιερωμένο ετήσιο διαγωνισμό ποίησης με γε- (ψευδώνυμο, τίτλος ποιήματος, όνομα, επώνυμο, ταχυδρομική νικό θέμα “Περιβάλλον – γη, νερό, αέρας” διεύθυνση, αριθμός σταθερού τηλεφώνου, αριθμός κινητού τηλεφώνου, και e-mail). Δικαίωμα συμμετοχής στον διαγωνισμό έχουν: Έλληνες, Έλληνες ομογενείς και Έλληνες κάτοικοι αλλοδαπής. Σημειώσεις: Δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής όσοι έχουν βραβευθεί και δεν Η αξιολόγηση των ποιημάτων θα γίνει από Τριμελή Επιτροπή, παρήλθε μια τριετία μετά τη βράβευσή τους. την οποία θα ορίσει το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΣΗ. Τα ποιήματα που θα υποβληθούν στον διαγωνισμό, πρέπει να Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν το πρώτο είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα και οι διαγωνιζόμενοι/ δεκαήμερο του μηνός Αυγούστου. ες να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους. Θα απονεμηθούν τρία βραβεία και τρεις έπαινοι. Οι συμμετέχοντες/ουσες καλούνται να υποβάλουν στον διαγωνισμό ένα (1) ποίημά τους, το οποίο δεν θα ξεπερνά τους τριά- Η τελετή απονομής των βραβείων και των επαίνων θα γίνει στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση της ΕΛΣΗ: “Λυρική ντα (30) στίχους. Παμβώτις”, η οποία πραγματοποιείται το τελευταίο Σάββατο Το ποίημα δεν πρέπει να έχει δημοσιευθεί ή εκδοθεί ή βραβευ- του μηνός Αυγούστου στο Νησί της λίμνης των Ιωαννίνων. θεί σε άλλο διαγωνισμό ποίησης. Το ποίημα θα πρέπει να αποσταλεί μέχρι τις 15 Ιουνίου 2019 σε τρία δακτυλογραφημένα αντίγραφα, στα οποία θα α- Η ταχυδρομική διεύθυνση στην οποία θα αποσταλεί ο φάκελος ναγράφεται μόνο το ψευδώνυμο του διαγωνιζόμενου/ενης. με την ένδειξη Τα αντίγραφα θα αποσταλούν μέσα σε φάκελο, στον οποίο στη ο θέση του αποστολέα θα αναγράφεται μόνο το ψευδώνυμο του για τον 13 Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης της ΕΛΣΗ είναι: διαγωνιζόμενου/ενης. Εργολάβος Σπύρος, Ι. Γούναρη 7, ΤΚ454 44 – Ιωάννινα Μέσα στο μεγάλο φάκελο και σε μικρότερο φάκελο σφραγισμένο (στον οποίο θα αναγράφεται εξωτερικά μόνο το ψευδώνυμο του διαγωνιζομένου/ενης), θα περιέχονται δακτυλογρα-

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 11

Πρόσκληση Ενδιαφέροντος προς εικαστικούς: Ανθρώπινο Ίχνος Πρόσκληση ενδιαφέροντος συμμετοχής προς εικαστικούς καλλιτέχνες σε έκθεση με τίτλο "Ανθρώπινο Ίχνος" και θέμα την επιδραστικότητα των ανθρώπινων πραγμάτων στο οικοδόμημα του πολιτισμού και την υστεροφημία της μνήμης απευθύνει ο εικαστικός επιμελητής Πάρης Καπράλος. Η έκθεση θα λάβει χώρα στην Αθήνα και θα φιλοξενηθεί στην Chili Art Gallery τον προσεχή Ιούνιο. Η έκθεση θα συμπεριλάβει στην ύλη της έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, φωτογραφίας ή/και εικαστικό αντικείμενο που θα παραπέμπουν στο ανθρώπινο ίχνος στον χώρο και τον χρόνο. Οι καλλιτέχνες ζητείται να υποβάλλουν 1-5 έργα τους που σκέπτονται ότι απαντούν στο θέμα της έκθεσης, με τα οποία θα ήθελαν να συμμετέχουν, ένα βιογραφικό σημείωμα σε κεί- ση paris.kapralos@gmail.com. μενο και τα στοιχεία επικοινωνίας τους. Υποβολή αλλά και περισσότερες πληροφορίες με αποστολή email στην διεύθυν- Προθεσμία υποβολής: Πέμπτη 9 Μαΐου 2019.

Παρουσίαση του δίσκου: Μικρασιατικά του Αιγαίου Η παρουσίαση του δίσκου "ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ" Κοντραμπατζής_θα_γίνω" θα πραγματοποιηθεί στις 12 Μαϊου στις 12 το μεσημέρι στο Ίδρυμα Ζήση Κολοκοτρώνη 5, Πλατεία Δούρου Χαλάνδρι Θα παραβρεθούν: ✔η ορχήστρα του Νίκου Οικονομίδη ✔λαογράφοι & ✔μουσικοί. Ομιλίες για τα εκατό χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Μουσική: Νίκος Οικονομίδης Στίχοι: Νίκος Καραμπουρνιώτης. Ερμηνεία: Νίκος Οικονομίδης - Κυριακή Σπανού υνεργασία Συνδέσμου Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών "Ρίζες" με το Δήμο Χαλανδρίου.

ΣΕΛ. 12 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Άνθρωποι από σίδερο στη Δήλο O Αντονι Γκόρμλεϊ, ο καταξιωμένος Αγγλος γλύπτης, ο καλλιτέχνης που τα τελευταία 40 χρόνια τα έργα του παρουσιάζονται στις μεγαλύτερες γκαλερί και σε δημόσιους χώρους ανά τον κόσμο, εκείνος που παράλληλα με τη δουλειά του σπούδασε αρχαιολογία, ανθρωπολογία και ιστορία της τέχνης, ήρθε στη συνέντευξη Τύπου που έγινε στη Μύκονο φορώντας ένα λευκό T-shirt, σαν να πρόλαβε τρέχοντας το τελευταίο καραβάκι από τη Δήλο. Ευθυτενής και ορμητικός στα σχεδόν 70 του χρόνια, αναψοκοκκινισμένος από τον ήλιο, γελαστός, ένας άνθρωπος που έχει υποκύψει πλήρως στη γοητεία του νησιού. Ο πλάνης βράχος της μυθολογίας που σταθεροποιήθηκε στην καρδιά του Αιγαίου ώστε να γίνει η γενέτειρα του Απόλλωνα, είναι για εκείνον, όπως είπε, «το ιδανικό πλαίσιο για να τοποθετήσω τα έργα μου, αυτό που μια φορά μόνον σου δίνεται στη ζωή». Οι 29 γλυπτές ανθρώπινες μορφές από σίδηρο (ανάμεσά τους 5 νέα έργα, αναθέσεις του ΝΕΟΝ στον καλλιτέχνη) που έχουν εγκατασταθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου συνθέτουν την εικαστική έκθεση SIGHT. Και δίνουν την ευκαιρία στους επισκέπτες «όχι μόνον να έρθουν σε επαφή με το έργο του Γκόρμλεϊ, αλλά να αποκτήσουν μια άλλη “θέαση” του χώρου και της ανθρώπινης ιστορίας μέσω ενός δημιουργικού διαλόγου των ιδεών με τη σύγχρονη τέχνη», εξήγησε η Ελίνα Κουντούρη, διευθύντρια του ΝΕΟΝ και συν-επιμελήτρια της έκθεσης.

R EFLECT , 2017. Δ ΥΟ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ « ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ Δ ΙΟΝΥΣΟΥ ».

Δεν ήταν μόνον δική μας εντύπωση ότι η Δήλος είχε κατακτήσει όσους εργάστηκαν –και ήταν πάρα πολλοί και για μεγάλο χρονικό διάστημα– για τη συγκεκριμένη έκθεση. Ως προϊόν σύμπραξης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και του Οργανισμού ΝΕΟΝ, το εγχείρημα υπήρξε πρωτοποριακό και περίπλοκο στην υλοποίησή του. Χρειάστηκαν ειδικές εγκαταστάσεις για την τοποθέτηση και στήριξη των γλυπτών μέσα στον χώρο, έτσι ώστε «να μην “πληγωθεί” ούτε ένα πετραδάκι της Δήλου», σχολίασε ο Δημήτρης Αθανασούλης, διευθυντής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Τα έργα, κάποια σε μνημειακές διαστάσεις συνεπώς τεράστιου βάρους, μεταφέρθηκαν εδώ με ελικόπτερο. Αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, τεχνικοί, ο καλλιτέχνης και η ομάδα του έζησαν το νησί, και μελέτησαν με ποιο τρόπο αυτοί οι νέοι «κάτοικοι» θα εγκατασταθούν στον σπάνιο τόπο. Οταν φύγουν, στο τέλος του Οκτωβρίου, κανένα σημάδι της παρουσίας τους δεν θα μείνει πίσω.

S HIFT II, 2000. Σ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ Δ ΗΛΟΥ .

Οχι νέο μουσείο, αλλά μουσειακά κελύφη Ανάμεσα στα πόδια των επισκεπτών ξαπλώνει ένας από τους σιδερένιους ανθρώπους του Γκόρμλεϊ. «Μπρούμυτα στο δάπεδο, με το σώμα πάνω στη γη ενώ όλα τα αγάλματα γύρω του στέκουν κατακόρυφα», είπε ο καλλιτέχνης εξηγώντας την επιλογή του. Το πολύ ταπεινό αρχαιολογικό μουσείο της Δήλου, που χτίστηκε το 1904 με έξοδα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και έκτοτε υπέστη μεγάλες αλλά ατυχείς αλλαγές στην εξωτερική μορφή του κτιρίου, ακόμη και αυτό θαύμασε ο καλλιτέχνης. Για την «αθωότητα και την αξιοπρέπειά του», για τον απλό και απέριττο τρόπο που προβάλλει τα εκθέματα, το λιγοστό φως, τον καθαρό αέρα που «επιτρέπει να “ακουστεί” η σιωπή των σπασμένων αγαλμάτων». Ενα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της έκθεσης SIGHT είναι ο τρόπος με τον οποίο αφομοιώνεται στον χώρο χωρίς να επιβάλλει την παρουσία της. Αποτελεί μια ευγενική πρόσκληση στο βλέμμα του επισκέπτη, ένα «φυσικό πείραμα» κατά τον γλύπτη, που πραγματώνεται με την αλληλεπίδραση περιβάλλοντος, δημιουργού και θεατή. Το ίδιο πνεύμα διέπει την αντίληψη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων για το νησί, έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους της χώρας. Με προϋπολογισμό 4.520.000 ευρώ μέσω ΕΣΠΑ σε φάκελο ήδη κατατεθειμένο στο ΚΑΣ, προτείνεται η αναστήλωση του ναού του Απόλλωνα, εμβληματικό τοπόσημο του νησιού, η αναβάθμιση μεγάλου τμήματος των συνοικιών και η ανακαίνιση του μουσείου. «Αλλά όχι μια ριζική ανακαίνιση», σχολιάζει ο έφορος Δημήτρης Αθανασούλης, «επειδή θεωρούμε ότι μακροπρόθεσμα αυτό το μουσείο δεν έχει θέση στο νησί. Πρέπει κανείς να αναζητήσει νέους τρόπους για να διαμορφώσει μουσειακά κελύφη σε ένα περιβάλλον που παραμένει αλώβητο από την ανθρώπινη παρουσία. Τέτοια που δεν θα ανταγωνίζονται τα αρχαία κτίρια. Εχουμε παρουσιάσει ήδη στο ΚΑΣ ένα πλαίσιο αρχών για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε συνολικά τη Δήλο. Θέλουμε μουσείο και αρχαιολογικός χώρος να συμφύρονται. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, αλλά το βρήκαν ενδιαφέρον». ΜΑΡΩ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 13

Απολογισμός για το 2ο Επιστημονικό Συνέδριο για τον Γιάννη Ρίτσο Με εξαιρετική επιτυχία πραγματοποιήθηκε και εφέτος, στις 13 και 14 Απριλίου 2019, το 2ο Επιστημονικό Συνέδριο στο Γύθειο, αφιερωμένο στο Γιάννη Ρίτσο, που διοργάνωσαν ο Δήμος Ανατολικής Μάνης και το Γενικό Λύκειο Γυθείου. Την οργανωτική επιτροπή του Συνεδρίου αποτελούσαν οι: Κώστας Δρογκάρης, Ιατρός, Ερευνητής Τοπικής Ιστορίας, Γεωργία Λυροφώνη, Αντιδήμαρχος Δήμου Ανατολικής Μάνης, Παναγιώτα Μένεγα, Διευθύντρια Γενικού Λυκείου Γυθείου, Μανώλης Μ. Στεργιούλης, δ.φ., Αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, Ελένη Δρακουλάκου, Πρόεδρος Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δήμου Ανατολικής Μάνης. Το συνέδριο τίμησαν με την παρουσία τους οι δύο κορυφαίοι ποιητές μας, ο Τίτος Πατρίκιος και ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης. Στο πλαίσιο του συνεδρίου λειτουργούσε έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Γύθειο 1920-1930» από την προσωπική συλλογή του Κωνσταντίνου Δρογκάρη. Στην Πρώτη Συνεδρία πρόεδρος ήταν η Ανθούλα Δανιήλ, δ.φ., Συγγραφέας - Κριτικός Λογοτεχνίας. Η Ευαγγελία Μπέτα, Φιλόλογος, και ο Κώστας Δρογκάρης, Ιατρός - Ερευνητής Τοπικής Ιστορίας, στην εισήγησή τους με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος και Γύθειο: ο τόπος και οι άνθρωποι στη ζωή και το έργο του ποιητή» έφεραν στο φως, με έρευνα κυρίως σε αρχειακές πηγές, ενδιαφέρουσες πληροφορίες που έχουν σχέση με την οικογένεια της μητέρας του ποιητή, αλλά και με τη μαθητεία του στο Γυμνάσιο Γυθείου, στοιχεία που αποτυπώνονται συχνά στο έργο του. Ο Δημήτρης Κοσμόπουλος, Ποιητής - Διευθυντής του περιοδικού «Νέα Ευθύνη», στην εισήγησή του με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος: μείζων λυρικός του 20ού αιώνα» απέδειξε ότι το λυρικό αίτημα και η κοινωνική πράξη στο Ρίτσο αλληλοτροφοδοτούνται, τονίζοντας ότι η πολυγραφία του συστήνει, με τον καιρό, μιαν οντολογία της γραφής. Υπάρχει στον ποιητή μια καταναγκαστική βιωματική συνθήκη: Ο άνθρωπος και ο κόσμος του οφείλουν να ειπωθούν μεταφρασμένοι ποιητικά – αυτή είναι η δημιουργική επιταγή του Ρίτσου. Ο Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, στην εισήγησή του με τίτλο «Παράδοση και νεωτερικότητα στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου» μας υπενθύμισε την περιοδολόγηση της ποιητικής παραγωγής του Ρίτσου, που ο ίδιος έχει προτείνει, και επεσήμανε την προσπάθεια του ποιητή, μέσα από τη διαμάχη του μείζονος και του ελάσσονος, να ενσωματώσει το συλλογικό γίγνεσθαι, υπερασπιζόμενος την ηθική και υπερβαίνοντας τα προσωπικά του αδιέξοδα. Ο καθηγητής τόνισε ότι το ποιητικό σύμπαν του Ρίτσου «αποτελεί ένα ενιαίο και απειροπληθές στα συστατικά του σύστημα, με συνείδηση ολότητας, όπου παράδοση και νεωτερικότητα συνυπάρχουν».

κάζουμε ποια πιθανώς πρόσφερε την πρώτη ύλη που οδήγησε τον ποιητή στη δημιουργία του μοναδικού αυτού έργου του. Η Μαρία Διαμαντοπούλου, ΜΑ - Φιλόλογος, στην εισήγησή της με τίτλο «Η σονάτα του σεληνόφωτος. Μια ιδεολογική προσέγγιση» εφαρμόζοντας την άποψη του Μασρέ ότι η ιδεολογία αναδύεται από τις σιωπές και τα κενά, υποστήριξε ότι η Γυναίκα με τα Μαύρα του ποιήματος είναι η καταρρέουσα αστική τάξη. Στη Δεύτερη Συνεδρία, πρόεδρος ήταν η Γεωργία Λυροφώνη, Αντιδήμαρχος Δήμου Αν. Μάνης. Η Αγγελική Αργειτάκου, ΜΑ - Φιλόλογος, στην εισήγησή της με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος, Ισμήνη» μελέτησε το αρχαιόθεμο ποίημα του Ρίτσου στο οποίο η Ισμήνη του, αδιάφορη για τους παλιούς ή νέους νόμους, υπερβαίνει τα εσκαμμένα της εποχής της και γι’ αυτό γίνεται η ηρωίδα ενός σύγχρονου έπους, σύμβολο μιας αντιηρωικής εποχής. Γι’ αυτό και στο τέλος η εισηγήτρια αναρωτήθηκε: «Η Ισμήνη είναι ένα κορίτσι της εποχής μας;» Η Γεωργία Χαριτίδου, δ.φ., Επίτ. Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στην εισήγησή της με τίτλο «Ο μύθος του Φιλοκτήτη στον Σοφοκλή και στον Γιάννη Ρίτσο» τόνισε ότι ο ώριμος Φιλοκτήτης ταιριάζει με τον ώριμο Ρίτσο, που καταθέτει τον υπαρξιακό του προβληματισμό, αλλά και την αγωνία για τις αντιφάσεις, τις αντινομίες, αλλά και τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Τέλος, ο Ρίτσος πετά το προσωπείο και επιλέγει τη ζωή και τον αγώνα υπέρ του συνόλου. Ο Ιωάννης Κονδυλόπουλος, ΜΑ - Φιλόλογος, Διευθυντής του 4ου Γυμνασίου Σπάρτης «Γιάννης Ρίτσος», στην εισήγησή του με τίτλο «Μετά τον μύθο, τι; - Σκέψεις με αφορμή τα αρχαιόθεμα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου» σημείωσε ότι στα αρχαιόθεμα ποιήματα του Ρίτσου έχουμε την ευτυχή συνάντηση ποίησης, ιστορίας και μυθολογίας «ή μάλλον, την επανένωσή τους στο όλον που εξαρχής συνιστούσαν». Τόνισε, επίσης, παραθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις, την ανάγκη να ενισχυθεί η αρχαιογνωσία των σύγχρονων και μελλοντικών αναγνωστών, ώστε να μπορούν να προσλάβουν την πολυδιάστατη αρχαιόθεμη ποίηση του Ρίτσου, αλλά και των υπόλοιπων ποιητών μας. Η Αγάθη Γεωργιάδου, δ.φ., Επίτ. Σχολική Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης – Συγγραφέας, στην εισήγησή της με τίτλο «Ανιχνεύοντας αντιθετικά μοτίβα στην ποιητική συλλογή Υπερώον του Γιάννη Ρίτσου» επισήμανε ότι η ταλάντωση των αντιθέτων (ομορφιά-ασχήμια, λόγος-σιωπή, φωςσκοτάδι, κίνηση-ακινησία, ζωή-θάνατος, αυτογνωσία-άγνοια, μνήμη-λήθη), που αντανακλούν το ηθικό έλλειμμα του ’80, βοηθά τον ποιητή να αντισταθμίζει το κακό με το καλό και να εστιάζει στην ομορφιά, σε αντιδιαστολή με την ασχήμια που υπάρχει στον κόσμο. Η Μαρία Κουντούρη, Φιλόλογος, Διευθύντρια Γενικού Λυκείου Μονεμβασίας, στην εισήγησή της με τίτλο «Προσεγγίζοντας το Εικονοστάσιο Ανωνύμων Αγίων του Γ. Ρίτσου» προσέγγισε το εννεάτομο έργο όπου ο Γ. Ρίτσος εκπληρώνει αυτό που συνιστά το προσωπικό του χρέος, δηλαδή το ιερό χρέος της μνήμης σε πρόσωπα που διαδραμάτισαν περισσότερο ή λιγότερο σημαντικό ρόλο στη ζωή του.

Η Αγγελική Κώττη, Δημοσιογράφος - Μελετήτρια του έργου του Γιάννη Ρίτσου, δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στο συνέδριο, αλλά απέστειλε την εισήγησή της, που την ανέγνωσε η Ευαγγελία Μπέττα. Τίτλος της: «Γιάννης Ρίτσος, Η σονάτα του σεληνόφωτος. Τι σχέση είχαν η Γυναίκα με τα Μαύρα και Η Άνθρωπος;». Στην εισήγηση παρουσιάστηκε σχεδίασμα επι- Στην Τρίτη Συνεδρία πρόεδρος ήταν η Γεωργία Ξανθάκηστολής του Ρίτσου προς τη Ζωή Καρέλλη, μέσω του οποίου ει- Καραμάνου, Ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πελοπον-

ΣΕΛ. 14 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

νήσου. Η Ελένη Ξανθάκου, ΜΑ - Φιλόλογος, στην εισήγησή της με τίτλο: «Το μυθικό πρόσωπο της Ηλέκτρας στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου» εξέτασε το μυθικό πρόσωπο που πρωταγωνιστεί σε τέσσερις από τις συνθέσεις της Τέταρτης διάστασης και μετασχηματίζεται από τον ποιητή, σε σχέση με τους τρεις τραγικούς, με πρόθεση να ανιχνευτεί σε βάθος μια ηρωίδα που αντικατοπτρίζει πολλά από τα προσωπικά του βιώματα. Η Χριστίνα Αργυροπούλου, δ.φ., Επίτ. Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτο – Συγγραφέας, στην εισήγησή της με τίτλο «Ποίηση και ποιητική στην Κυρά των Αμπελιών του Γιάννη Ρίτσου» διεξήλθε τις είκοσι τέσσερις ενότητες της συγκεκριμένης ποιητικής σύνθεσης με συνεξέταση μορφής και περιεχομένου και επισήμανε ότι ο ποιητής προσωποποιεί και ταυτίζει την Κυρά των Αμπελιών, την οποία επικαλείται συχνά, με την Ελλάδα, με τη Μάνα και την Παναγιά, σ΄ ένα ποίημα όπου οι απλοί άνθρωποι έγιναν Διγενήδες, έτοιμοι για τον Αγώνα για δικαιοσύνη, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Η Γεωργία Κακούρου Χρόνη, δ.φ., στην εισήγησή της με τίτλο: «Αγαπητή μου Τατιάνα» παρουσίασε χειρόγραφα του Γιάννη Ρίτσου που έχουν καταγραφεί στο «Αρχείο Μιλλιέξ» και κατατεθεί στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ). Το «Αρχείο» περιέχει: δύο ανέκδοτες επιστολές του Γιάννη Ρίτσου· κείμενό του για την «εκλογή και βράβευση» ποιημάτων της «Πανσπουδαστικής»· απόσπασμα του «Τοιχοκολλητή»· «Για τον Ροζέ και την Τατιάνα», κείμενο του ποιητή για το αφιέρωμα στους Μιλλιέξ του περιοδικού «Τομές». Ο Μανώλης Μ. Στεργιούλης, δ.φ., στην εισήγησή του με τίτλο «Ο Γιάννης Ρίτσος “συνομιλεί” με τον Νίκο Καζαντζάκη» επισήμανε στοιχεία που δείχνουν επιδράσεις που δέχθηκε ο Γιάννης Ρίτσος από το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Η Σούλα Παπαγεωργοπούλου, δ.φ., Επίτιμη Σχολική Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Συγγραφέας, στην εισήγησή της με τίτλο: «Η “αφιέρωση” του Γιάννη Ρίτσου στον Γιάννη Σκαρίμπα» κατέδειξε ότι ο Ρίτσος και ο Σκαρίμπας ήταν συνοδοιπόροι στις πολιτικές και κοινωνικές αναζητήσεις του ΄30 και ότι ο Ρίτσος γνώριζε το έργο του Χαλκιδαίου συγγραφέα. Ο Στυλιανός Σαββαΐδης, Msc Φιλοσοφίας, στην εισήγησή του με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος και Νικηφόρος Βρεττάκος: Μια σχέση από συγκλίσεις και αποκλίσεις» μελέτησε τη σχέση Ρίτσου και Βρεττάκου και τόνισε, μέσα από την περιδιάβασή του σε ιστορικούς της λογοτεχνίας και ανθολόγους, ότι και οι δυο ποιητές συνειδητοποίησαν από νωρίς την ανάγκη για αλλαγή και συστρατεύτηκαν σε κοινούς σκοπούς. Στην Τέταρτη Συνεδρία πρόεδρος ήταν ο αντιδήμαρχος Ανατολικής Μάνης κ. Τσιριγώτης. Η Ανθούλα Δανιήλ, δ.φ., Συγγραφέας - Κριτικός Λογοτεχνίας, στην εισήγησή της με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος. Ο τόπος, η Ιστορία, ο άνθρωπος» μελέτησε με πολλές διακειμενικές αναφορές τον υμνητή ενός τόπου που γέννησε πολιτισμό και έκανε τον άνθρωπο ον που δουλεύει την ύλη και το πνεύμα, που πολεμά και αναλώνεται για τις ιδέες, στηριζόμενος πάντα στους προγόνους του. Η Ελένη Αντωνιάδου, δ.φ., Πρ. Μορφωτική Ακόλουθος της Κυπριακής Πρεσβείας, στην εισήγησή της με τίτλο «Ο Γιάννης Ρίτσος και η Κύπρος» παραθέτοντας αξιόπιστα τεκμήρια κατέδειξε την ιδιαίτερη σχέση του Γιάννη Ρίτσου με την Κύπρο, το κλίμα ενθουσιασμού που κυριαρχεί στις δύο επισκέψεις του ποιητή στο νησί, αλλά και τη συγκίνηση με την οποία παρακολουθεί ο Γιάννης Ρίτσος τα μείζονα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορική πορεία της Κύπρου στο δεύτερο μισό του 20ού

αιώνα Ο Κυριάκος Ιωάννου, δ.φ., Νεοελληνιστής, στην εισήγησή του με τίτλο «Από το Λευκόνοικο έως τη Μονεμβασιά: η ρωμιοσύνη στην ποίηση του Βασίλη Μιχαηλίδη και του Γιάννη Ρίτσου» τόνισε ότι ο Βασίλης Μιχαηλίδης (1849-1917) είναι ο πρώτος Κύπριος ποιητής ο οποίος χρησιμοποιεί στο έργο του τη λ. «ρωμιοσύνη», ενώ ο μεταγενέστερος Γιάννης Ρίτσος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρώτους ποιητές της ευρύτερης νεοελληνικής λογοτεχνίας οι οποίοι έχουν ενσωματώσει στο έργο τους τη συγκεκριμένη λέξη. Ο εισηγητής διερεύνησε την αξιοπιστίας παλαιότερης προφορικής μαρτυρίας, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Ρίτσος, περί τα μέσα της δεκαετίας του 1970, απήγγειλε στίχους του Β. Μιχαηλίδη, αποκαλώντας τον ποιητή της ρωμιοσύνης. Ο Θεοδόσης Πυλαρινός, Ομότιμος Καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου, στην εισήγησή του με τίτλο «Γιάννης Ρίτσος - Θοδόσης Πιερίδης: ποιητικοί και ιδεολογικοί παράλληλοι βίοι» μελέτησε την υποδοχή των πρωτόλειων ποιημάτων του Γ. Ρίτσου και του Θ. Πιερίδη στις σελίδες του Περιοδικού της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας, με κριτή τον Ηρακλή Αποστολίδη, περιοδικό που αποτέλεσε φιλόξενο βήμα και για τους δύο ποιητές, των οποίων τα ποιήματα διαπνέονταν την περίοδο εκείνη από νεοσυμβολιστικό πνεύμα και έντονο λυρισμό. Ο Λεωνίδας Γαλάζης, δ.φ., Επιθεωρητής Φιλολογικών Μαθημάτων Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, στην εισήγησή του με τίτλο «”Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου” “σε πήρε η στράτα του χαμού”: Ανάμεσα στον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και τον κυπριακό Επιτάφιο του Αντώνη Πιλλά: συγκλίσεις και αποκλίσεις» ανίχνευσε κοινά στοιχεία ανάμεσα στον Επιτάφιο (1936) του Γ. Ρίτσου και την ομότιτλη ποιητική σύνθεση του Α. Πιλλά (1978) και υποστήριξε ότι, παρά τις εμφανείς αντιστοιχίες στην ποιητική σκηνοθεσία και στα θεματικά μοτίβα των δύο ποιητικών κειμένων, υπάρχουν και αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις. Η Πέμπτη Συνεδρία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14 Απριλίου 2019. Πρόεδρος ήταν η Παναγιώτα Μένεγα, Διευθύντρια Γενικού Λυκείου Γυθείου. Η Αντωνία Καπελέρη, δ.φ., στην εισήγησή της με τίτλο «Ο ερωτικός Ρίτσος, ταξίδια αυτογνωσίας: η νεοπλατωνική προσέγγιση» μίλησε για τον υπερβατικό και μεταφυσικό Ρίτσο, με ιδιαίτερες αναφορές στην Εαρινή Συμφωνία όπου το φως του ήλιου, σύμβολο του νοητού, σε έναν ύμνο του Κάλλους, χρησιμοποιείται ποιητικά στον Ρίτσο και φιλοσοφικά στους Νεοπλατωνικούς. Ο Παναγιώτης Ξηντάρας, δ.φ., Επίτ. Σχολικός Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στην εισήγησή του με τίτλο «”Κέρματα” από το επιστολικό θησαυράριο του Γιάννη Ρίτσου» παρουσίασε τις επιστολές των ετών 1949-1952, το μοναδικό μέσο με το οποίο ο εξόριστος ποιητής επικοινωνούσε από τα ξερονήσια με την αδελφή του Λούλα. Όπως τόνισε ο εισηγητής, τα επιστολικά δελτάρια του Ρίτσου μετατρέπονται σε «αντηχεία συναισθηματικής πλημμυρίδας του ποιητή, όπου τα εννοούμενα είναι πιο ενδιαφέροντα από τα γραφόμενα και, χάρη σε αυτά, ο ποιητής κατορθώνει να ξεπερνά το “μη” και το “δεν” των λογοκριτών σε έναν τόπο αγεωγράφητο, σαν από το υπερπέραν». Ο Ευριπίδης Γαραντούδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, στην εισήγησή του με τίτλο «Η ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και ο κινηματογράφος» διαπίστωσε ότι ο Ρίτσος από πολύ νωρίς, σε αντίθεση με το ανίδεο πλήθος, διαβλέπει την κοινωνική και ιδεολογική διάσταση του Σαρλό, του ήρωα που ενσάρκωσε ο Τσάρλι Τσάπλιν, ως συμβόλου των κοινωνικά κατατρεγμένων. Ο εισηγητής τόνισε ότι, πέρα από τις ρητές αναφορές στον κινηματογράφο, πολλά ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου δια-

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ κρίνονται στη δόμησή τους από κινηματογραφικότητα. Τίτλος της εισήγησης του Αντώνη Τάντουλου, Ιατρού, ήταν: «Συνάντηση της ζωγραφικής με την ποίηση. Οι εικονογραφημένες βιβλιοφιλικές εκδόσεις έργων του Γιάννη Ρίτσου». Ο εισηγητής, που έχει συλλέξει σπάνιες εκδόσεις έργων του Ρίτσου από όλον τον κόσμο, παρουσίασε ορισμένες από αυτές, τυπωμένες σε ειδικό χαρτί, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, με εξαιρετική εικονογράφηση και ιδιαίτερα προσεγμένη βιβλιοδεσία, επιβεβαιώνοντας την άποψη του Σιμωνίδη πως «η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση, ενώ η ποίηση είναι η ομιλούσα ζωγραφική». Η Μεταξία Παπαποστόλου, δ.φ., Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στην εισήγησή της με τίτλο «Το εικαστικό έργο του Γιάννη Ρίτσου (πέτρες, βότσαλα, ρίζες και χαρτιά, λέξεις σημαδεμένες με τα στίγματα μιας βασανισμένης ελληνικότητας)» μίλησε για την ανάγκη του Ρίτσου να αποτυπώσει αισθήματα ψυχής με ειλικρίνεια και επιδεξιότητα, εκτός από την ποίηση, στη ζωγραφική του, που είναι γεμάτη χρώματα και αισθήσεις. Ο Ρίτσος χρησιμοποίησε επίσης τα υλικά της φύσης, που τον συντρόφευσαν στην εξορία (πέτρες, βότσαλα και ρίζες). Η ζωγραφική του, σύμφωνα με την εισηγήτρια, ακολούθησε τις νεωτερικές του αναζητήσεις και την πορεία του προς την ποιητική ωριμότητα.

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΝΕΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 15

πίσκεψη του σκηνοθέτη στο διαμέρισμα-ατελιέ του ποιητή στην Αθήνα. Ο κ. Αντωνιάδης ανακάλεσε εμπειρίες από τη σκηνοθεσία των έργων του Ρίτσου «Τα ραβδιά των τυφλών» και «Ελένη» για την τηλεόραση, αλλά και από τα «Ρίτσεια», που είχαν πραγματοποιηθεί στη Μονεμβασιά. Ας τονιστεί ότι η μεγάλη επιτυχία και ο πλούτος του Συνεδρίου δεν ήταν προϊόν μόνο των αξιόλογων εισηγήσεων, αλλά κυρίως των δυναμικών παρεμβάσεων των δύο ποιητών που κόσμησαν με την παρουσία τους τις εργασίες του, οι οποίοι με τις καίριες παρατηρήσεις τους και τις βιωματικές αφηγήσεις τους δίδαξαν τους συνέδρους ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα: Ο Τίτος Πατρίκιος μοιράστηκε με το ακροατήριο την ευγνωμοσύνη του για τον ποιητή, που στάθηκε αρωγός στους νέους δημιουργούς και προσωπικά στον ίδιο, του χάρισε γενναιόδωρα τον πρώτο τόμο από τις Δοκιμές του Γιώργου Σεφέρη (με ό,τι αυτό συνδηλώνει), αλλά και τη συμβουλή να προσέχει την έκταση των ποιημάτων και τη λειτουργία των λέξεων και συγκεκριμένων μερών του λόγου. Μίλησε με θαυμασμό για την ακαταπόνητη εργατικότητα του Ρίτσου, τις αξιοθαύμαστες επιδόσεις του στη μουσική, τον χορό, τη ζωγραφική, αλλά και το θέατρο, καθώς στον Αϊ-Στράτη ο Ρίτσος σκηνοθέτησε τον Χορό σε παράσταση των Περσών του Αισχύλου. Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης βοήθησε με τις παρεμβάσεις του το ακροατήριο να εισέλθει στο ποιητικό εργαστήριο του Ρίτσου, τονίζοντας ότι οι ποιητές «καθ’ οδόν μεταβολίζουν και ανακαλύπτουν, ανακαλύπτουν δημιουργώντας». Διαπίστωσε ότι πάθος του Ρίτσου ήταν πάντοτε το μέλλον και ότι η ποίησή του προχωρεί με αναβαθμούς σκέψης. Έτσι, ακόμη κι αν φαίνεται ότι επανέρχεται στα ίδια θέματα και μοτίβα, η ποίησή του δεν είναι ποτέ φλύαρη. Αναφορικά με τη σχέση του ποιητή με τον κινηματογράφο, σημείωσε ότι, αν ο ποιητής δεν βλέπει κινηματογραφικά τον κόσμο, δεν μπορεί να είναι καλός ποιητής, καθώς «η ποίηση είναι κινηματογράφος με λέξεις».

Η φιλόλογος Παναγιώτα Λάσκαρη, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στην εισήγησή της με τίτλο «Αργά, πολύ αργά μέσα στη νύχτα... Σπουδάζοντας τον Γιάννη Ρίτσο πάνω στην ψαύση της σιωπής και της οδύνης του τίποτα» σημείωσε ότι στις τέσσερις συλλογές που συναποτελούν τον συγκεκριμένο τόμο «ο Γιάννης Ρίτσος του τέλους, ανυπόδητος και γυμνός, ριψοκίνδυνα ηττημένος, αλλά και κυρίαρχος της ήττας του, ανασυνθέτει την ιστορία του προσώπου του με φαγωμένα από τη φθορά και τον χρόνο όλα τα προσωπεία του, την ώρα που η ψαύση της σιωπής, έμμονη ιδέα της ποίησής του, απειλεί τον ίδιο και τον ποιητικό του λόγο με αφανισμό, ενώ παράλληλα συνεχίζει ποικιλοτρόπως να τους τροφοδοτεί». Ο σκηνοθέτης Ανδρέας Αντωνιάδης μίλησε στη συνέχεια για Τη συνόψιση των εργασιών του Συνεδρίου έκανε η φιλότη γνωριμία του με τον Γιάννη Ρίτσο. Κατ’ αρχάς για τη συνά- λογος Παρασκευή Ζουρντού, Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιντηση μαζί του τον Μάιο του 1979 στο ΡΙΚ, κατά την πρώτη ας Εκπαίδευσης. επίσκεψη του ποιητή στην Κύπρο, για τις ανάγκες εκπομπής. Ο σκηνοθέτης θυμάται ότι ο Γιάννης Ρίτσος ήταν ιδιαίτερα ευγενής και φιλικός. Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν και από την ε-

Διημερίδα στη Θεσσαλονίκη: Ο Γιώργος Ιωάννου σήμερα – πολυσχιδής και έωλος ή πολύτροπος και επίκαιρος; Το Κοινό Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας σας προσκαλεί σε Επιστημονική Διημερίδα αφιερωμένη στον πολυγραφότατο Θεσσαλονικέα συγγραφέα Γιώργο Ιωάννου, με τίτλο «Ο Γιώργος Ιωάννου σήμερα – πολυσχιδής και έωλος ή πολύτροπος και επίκαιρος;». Η εκδήλωση θα γίνει στις 17-18 Μαΐου 2019, στο Παράρτημα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Αλεξανδρουπόλεως 10, Θεσσαλονίκη). Οι εκδηλώσεις είναι ανοικτές για τους φοιτητές του ΚΔ Π.Μ.Σ «Δημιουργική γραφή» και για ολόκληρο το κοινό της πόλης.

ΣΕΛ. 16 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΑΠΟΨΕΙΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ «Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ» Η κατάργηση του θανάτου και η εισαγωγή στην αιώνια ζωή! Γράφει η αγιογράφος Μαριλένα Φωκά Η εικόνα Της Ανάστασης Του Κυρίου (υλικό από το διαδίκτυο) «Τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; Ούκ έστιν ώδε αλλά ηγέρθη». Με αυτά τα λόγια ανακοίνωσαν οι Άγιοι Άγγελοι στις γυναίκες που ήρθαν με τα αρώματα στον τάφο Του Ιησού και βρήκαν την πέτρα κυλισμένη από το μνήμα και Το Σώμα Του να λείπει. (Κατά Λουκά 24, 2-7 ). Η Ανάσταση Του Κυρίου μας είναι το πιο σημαντικό γεγονός στην ορθόδοξη θεολογία. Είναι ο λόγος της ενσάρκωσης καθώς ο Ιησούς ανέλαβε την ανθρώπινη φύση και το μαρτύριο, κατήλθε στον Άδη και αναστήθηκε παίρνοντας μαζί του όλο το ανθρώπινο γένος. Αυτό είναι και το θεολογικό μήνυμα που αποτυπώνεται στα εικόνες της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας σε σχέση με τη δυτική. Υπάρχουν πολύ ωραίες εικαστικά αποτυπώσεις όπως του Giotto και άλλων μεγάλων δημιουργών παρ΄ όλα αυτά αποτυπώνουν τον Ιησού να εξέρχεται θριαμβευτής επί του θανάτου μόνος Του. Αυτό το είδος της απεικόνισης ενέχει μια ατομικιστική προσέγγιση ασύμβατη με την ουσία Του Θεανθρώπου, καθώς ο Χριστός και σαν πρόσωπο είναι Ένα από τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας και σαν Θεός δεν είχε την ανάγκη να αναστηθεί ως Αιώνιος και Αθάνατος. Ο Χριστός δέχθηκε να πεθάνει η ανθρώπινη φύση Του ως ύψιστη θυσία για να ανασύρει τους ανθρώπους από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου. Στην εικόνα που παρατίθεται η οποία ονομάζεται Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΔΟΣ μια και η ίδια η στιγμή «της θεόσωμης του Ιησού Ανάστασης δεν έχει αγιογραφηθεί καθώς το μυστήριο της Ανάστασης είναι απροσπέλαστο γεγονός από την ανθρώπινη φύση» κατά τον Λεωνίδα Ουσπένσκη, έναν από τους μεγαλύτερους εικονογράφος της Ρωσίας. Στην εν λόγω εικόνα βλέπουμε τον Θεάνθρωπο τυλιγμένο σε ένα κύκλο δόξας, αναστημένο, με λευκό ένδυμα να εξέρχεται από τα έγκατα του βασιλείου του Άδη ως «Ο Νέος Αδάμ» τραβώντας μαζί Του το ζεύγος των προπατόρων Αδάμ και Εύα και μαζί του όλη την ανθρώπινη φύση. Όλη η θεολογία της εκκλησίας στηρίζεται στην Ανάσταση. Τι νόημα θα είχε για τους Χριστιανούς της εποχής εκείνης αν γνώριζαν τον Ιησού σαν έναν φωτισμένο δάσκαλο ο οποίος θα τους θεράπευε, θα τους νουθετούσε, θα έλυνε τα επίγεια προβλήματά τους αλλά δεν είχε να πει τίποτα για το θάνατο ; Αν μετά τον δικό Του θάνατό Του δεν ακολουθούσε Η Ανάστασή Του; Δεν θα υπήρχε ελπίδα ούτε για τη μέλλουσα ζωή ούτε για τη Βασιλεία των Ουρανών καθώς όλα θα τελείωναν εδώ. Ο Άδης «καταπίνοντας» Το πανάχραντο Σώμα Του διέπραξε το φοβερότερο λάθος που κατέλυσε

το βασίλειό Του. Μη μπορώντας να Τον χωνέψει Τον φορέα της ζωής Τον έμμεσε και μαζί του τους ανθρώπους. Δεν του ανήκουν πια. Στην εικόνα της Ανάστασης βλέπουμε στο κάτω μέρος τις θύρες και τις σφραγίδες του Άδη σπασμένες. Ο Ιησούς με την κάθοδό Του στο Άδη μετέφερε το μήνυμα της ανάστασης στους κεκοιμημένους και έδωσε τη βεβαιότητα της αιωνίου ζωής στους ζώντες. (Πηγές : 1. Το Κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο, 2. Χρήστου Γκότση, Ο Μυστικός Κόσμος των Βυζαντινών Εικόνων, 3ος τόμος, Αποστολική Διακονία, Διακόνημα ).

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΑΠΟΨΕΙΣ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 17

Μάνα: η μεγίστη των Ελλήνων! Του Πάνου Κουμπούρα - Φιλολόγου Δεν βλάπτει το να αναζητάμε ως Έλληνες ποιες είναι οι πιο μεγάλες προσωπικότητες που εκφράζουν τη συνολική εν γένει ιστορική μας πορεία . Υπάρχει , πάντως , ένα « πρόσωπο » συνειδητά και από τη φύση του αθόρυβο , αφανές και σεμνό , που σκεπάζει με την αγκαλιά της αγάπης του και θάλπει με την έγνοια της ψυχής του την κάθε ώρα , την κάθε στιγμή - χαρούμενη ή λυπημένη - στο ταξίδι της καθημερινότητας των ταπεινών παιδιών της Ελλάδας προς τους ανοιχτούς ορίζοντες της ιστορικής τους πορείας . Και το « πρόσωπο » αυτό δεν είναι άλλο από το ιερό σύμβολο που ονομάζεται Μάνα . Αυτή ήταν , είναι και θα είναι η μεγίστη των Ελλήνων ! Η μάνα είναι και το εθνικό μας μεγαλείο και η μεγαλοσύνη του οδοιπόρου ανθρώπου . Ποιος μπορεί να χαρακτηρισθεί πιο μεγάλος από τη Μάνα ; Μετά τη θεότητα , τη μάνα του θεού , τη μάνα- Παναγιά , ακολουθεί σε ιερότητα και συναισθηματική κορύφωση η μάνα του ανθρώπου , η μάνα του κάθε παιδιού της μάνας Φύσης σε επίπεδο παγκόσμιας ολότητας και της μάνας Ελλάδας σε επίπεδο εθνικής ιδιαιτερότητας . Δεν χρειάζεται θεωρητικές επιλογές ούτε πολύ περισσότερο ανούσιες ψηφοφορίες για να αναδειχθεί η Μάνα ως η μεγίστη των Ελλήνων . Η μάνα του Σωκράτη , η μαία διαλεκτική « Διαλεχτή » δεν είναι που γεννά και ξεγεννά αδιάκοπα τη φιλοσοφική σκέψη στα πέρατα της οικουμένης ; Η μάνα του Αλεξάνδρου , που στο πλευρό της έχει τους Έλληνες , δεν είναι η εθνική μας συνείδηση που μας συνεγείρει και μας νουθετεί να περιφρουρήσουμε την ιστορική μας κληρονομιά από δόλιες αλλοιώσεις και νοθεύσεις ; Η μάνα του Αριστοτέλη η « Εντελέχεια » δεν εξακολουθεί να εκπληροί ως σκοπό αυτοπραγμάτωσης την ηθική αρετή των Ελλήνων ; Αν όλοι αυτοί οι έπαινοι και οι δοξολογίες στο μεγαλείο της Μάνας εκληφθούν ως ένας καθιερωμένος επετειακός ύμνος στην ετήσια γιορτή της πολύ μικρή θα είναι η αξία τους και ελάχιστα ωφέλιμη η σημασία τους . Η ιεράρχηση της Μάνας στην κορυφαία θέση της ψυχής του κάθε παιδιού – Ανθρώπου δεν είναι επετειακή φιλοφροσύνη . Είναι συνεχής και αδιάλειπτη ζώσα αγάπη του παιδιού πλάσματος προς τη δωρήτρια ψυχή που του χάρισε τη ζωή του και την ανατροφή του . Και όταν η δωρήτρια ψυχή – Μάνα μεταβεί στους ουρανούς η ίδια ζώσα αγάπη του παιδιού γίνεται και συνεχής και αδιάλειπτη ζώσα μνήμη της « αθάνατης » μορφής , που ο καθένας μας με σεβασμό φυλάττει στο εικόνισμα της δικής του ψυχής . Η Μάνα δεν γιορτάζει . Τη γιορτάζουμε εμείς τα παιδιά της . Του παιδιού η ευγνωμοσύνη και η θύμηση είναι γιορτασμός για τη μάνα . Καμία μάνα - παρά μόνον η μάνα – Παναγιά - δεν είναι αγία , αναμάρτητη , αλάνθαστη . Υπόκειται σε κριτική και υποχρεούται σε αυτοκριτική και αυτογνωσία , γιατί όσο εναργέστερα καταλάβει τα μειονεκτήματα και προτερήματά της τόσο ορθότερα και ηθοπλαστικά θα αναθρέψει και διαπαιδαγωγήσει το σπλάχνο της . Η μάνα δεν είναι ιδέα . Παρ’ ότι ανήκει στις έννοιες που θεωρούνται αξίες και το φορτίο τους βαρύνει ιδεολογικά , η μάνα δίνει ιδέες , αξίες και πρότυπα στα παιδιά της η ίδια όμως δεν είναι ιδέα , γιατί οι ιδέες φθείρονται και υφίστανται καπηλεία και εκμετάλλευση . Δεν είναι τυχαίο το ότι η αξία της Μάνας δεν υπέπεσε σε ιδεολόγημα , δεν υποβαθμίστηκε σε -ισμός . Παρέμεινε με την απλή , την απέριττη λεξούλα : Μάνα ! Σε κάθε εποχή και για τον κάθε απλό άνθρωπο υπάρχει μία βιωματική και ηθικοπνευματική αναγκαιότητα ως προς το πρόσωπο της Μάνας . Το θέλει καθαρό , άδολο , αγνό , αδιάφθορο . Για να ικανοποιηθεί η ανθρώπινη αυτή αναγκαιότητα προσδιορίζουμε επιλεκτικά το πρόσωπο της μάνας ως εξιδανικευμένη δοξασία , ως μύθο ωραιοποιημένο . Διαχωρίζουμε κατ’ ανάγκην την έννοια της μάνας από την ευρύτερη πολύπλευρη ιδιότητά της , είτε ως γυναίκας με αδυναμίες και ελαττώματα , είτε ως ανθρώπου με πάθη και μικρότητες , είτε ως θανάσιμης πεθεράς , ψηλομύτας συμπεθέρας , κουρασμένης εργαζόμενης , κουτσομπόλας γειτόνισσας , βαρετής γιαγιάς και άλλα πολλά . Μπορεί να φαίνεται στενή η οπτική αυτή θεώρηση του μύθου και της δοξασίας της μάνας , αποδίδει όμως τη βαθύτερη και διαχρονικότερη σημασία της μητρότητας για τον άνθρωπο . Μάνα είναι η εικόνα που φέρει εσώψυχα το Παιδί σαν φυλαχτό της καρδιάς του για την πηγή Ζωής που τον έφερε στο φως του κόσμου . Με το πρίσμα αυτό στην έννοια Μάνα εμπεριέχεται και η μορφή του πατέρα ως συλλειτουργού στο μυστήριο της ζωής . Η μάνα δεν είναι φύλο , είναι φυλλωσιά ζωής , ανατροφής και γαλούχησης για τα παιδιά όλου του κόσμου . Η μάνα δεν είναι φουκαριάρα , δεν οικτίρει ούτε οικτίρεται . Ακοίμητη είναι και πανταχού γρηγορούσα , θεράπαινα υγείας κοινωνικής , λαμπάδα αναμμένη αυτοθυσίας , αυταπάρνησης , αλληλεγγύης . Η μεγίστη των Ελλήνων , η μάνα του Ζαλόγγου , του Καστρακίου Κλουκινοχωρίων Νωνάκριδος , του εμφυλίου σπαραγμού , της προσφυγιάς , της Αντίστασης , η μάνα Ηπειρώτισσα , η κυρά Σταυρούλα η μανούλα μου , που μια ζωή αγόγγυστα ξενοδούλευε για να με σπουδάσει , η μάνα του Σωκράτη , του Αλεξάνδρου , του Αριστοτέλη , αυτή ήταν , είναι και θα είναι η μεγίστη των Ελλήνων !_

ΣΕΛ. 18 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Βιωματικό εργαστήριο εξοικείωσης με τη γαλλική γλώσσα στην Κοβεντάρειο Βιβλιοθήκη Κοζάνης Την Τρίτη 07 Μαΐου 2019 υλοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Κεντρικό Αμφιθέατρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης το βιωματικό εργαστήριο εξοικείωσης με τη γαλλική γλώσσα για μικρούς μαθητές-τριες. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία

λέξεις, εικόνες, σχέδια, ζωγραφιές και χρώματα. Οι μαθητέςτριες χωρισμένοι σε μικρές ομάδες συμμετείχαν με μεγάλο ενθουσιασμό και ανακάλυψαν νέες γνώσεις δημιουργώντας τα δικά τους έργα (αφίσες και κολάζ), προσθέτοντας τίτλους και λεζάντες σε εικόνες και χρησιμοποιώντας τα γαλλικά μέσα σε ένα αυθεντικό πλαίσιο μάθησης. Η δράση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Συλλόγου Καθηγητών-τριών Γαλλικής Ν. Κοζάνης. Θερμές ευχαριστίες στους ενήλικες και στα παιδιά που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, τους Δ/ντές-

της FIPF (Διεθνής Ομοσπονδία Γαλλικής Γλώσσας) και του OIF (Παγκόσμιος Οργανισμός Γαλλοφωνίας) σε συνεργασία με τον Σύλλογο Καθηγητών-τριών Γαλλικής Β. Ελλάδας APLF που έχει ως τίτλο «Πώς τα παιδιά μαθαίνουν γαλλικά». Η εμψυχώτρια του εργαστηρίου κ. Γάτση Παναγιώτα προσκάλεσε τους μικρούς συμμετέχοντες σε ένα μαγικό ταξίδι γνωριμίας με τον γαλλικό πολιτισμό, μέσω ενός βιωματικού παιχνιδιού με

τριες σχολείων, την κ. Κοφίδου, συντονίστρια Γαλλικής Γλώσσας, καθώς και τον κ. Καμαρούδη Σταύρο Καθηγητή Νεοελληνικής Γλώσσας στο ΠΤΔΕ Φλώρινας. Επίσης, ευχαριστούμε θερμά την Πρόεδρο του Συλλόγου APLF κ. Λεονάρδου Στέλλα και την επιμορφώτρια του εργαστηρίου κ. Γάτση Παναγιώτα για την εξαιρετική παιδαγωγική παρέμβαση, καθώς και την αισθητικό κ. Κουκόλη Σοφία για το face painting. Για το Δ.Σ. του Συλλόγου Καθηγητών/τριών Γαλλικής Γλώσσας Ν. Κοζάνης

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 19

ΣΕΛ. 20 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΒΙΒΛΙΟ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 21

Ο περιηγητισμός ως φαινόμενο κοινωνικό και αισθητικό

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΟΥΡΙΑ Η Ελλάδα στην περιηγητική εικονογραφία, 15ος-19ος αιώνας εκδ. Ιδρυμα Παναγιώτη & Εφης Μιχελή σελ. 183

-19ος αιώνας» (Ταυτότητες, ετερότητες, μεταμορφώσεις) οργανώνει το βλέμμα πάνω σε αυτή την εικονογραφική κληρονομιά, που παράλληλα αποκαλύπτει τη δυναμική ανερχόμενων κοινωνιών και υπό διαμόρφωσιν ιεραρχήσεων. Η Αφροδίτη Κούρια ως ιστορικός τέχνης εξετάζει αυτό το πλούσιο κοίτασμα δίνοντας έμφαση στη «μορφολογία» των έργων, αλλά αναπόφευκτα προσφέρει νέα θέαση στο διεθνές φαινόμενο του περιηγητισμού και στις προσλήψεις του ελλαδικού χώρου. Η έκδοση είναι πλούσια εικονογραφημένη από αρχεία και συλλογές μουσείων και προτρέπει τον αναγνώστη να αναλογιστεί τη διαμόρφωση των κοινωνικών και αισθητικών παραμέτρων που επέτρεψαν προσωπικά βλέμματα και κοινές προκαταλήψεις. Μέσα από μια μυθολογία του φαντασιακού, προβάλλει ο «τόπος», έδαφος στέρεο όσο και έδαφος άυλο. Το βιβλίο της Αφροδίτης Κούρια εντάχθηκε στο εκδοτικό πρόγραμμα του Ιδρύματος Παναγιώτη & Εφης Μιχελή, που μας παρέδωσε μια θαυμάσια έκδοση και ένα βιβλίο αναφοράς. Το Ιδρυμα Π. & Ε. Μιχελή συνεχίζει την προώθηση των πνευματικών του δραστηριοτήτων από την έδρα του στη Βασ. Σοφίας 79, κτίριο που σχεδίασε ο Παναγιώτης Μιχελής.

Σε μία γκραβούρα με θέμα την Αθήνα και το Μνημείο του Φιλοπάππου, ο πολυπράγμων καλλιτέχνης, αρχιτέκτων και αρχαιολόγος Λουί-Φρανσουά Κασάς (1756-1827) εμφανίζει ομάδα Ευρωπαίων περιηγητών με ρούχα στυλ Empire και θέα στο υποβλητικό αθηναϊκό τοπίο. Τα δέντρα είναι της γαλλικής χλωρίδας και η προοπτική νεοκλασική. Ο Κασάς, που είχε ταξιδέψει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τα τέλη του 18ου αιώνα, είχε εκδώσει το «Ειδυλλιακό ταξίδι στην Ελλάδα» το 1809. Είναι ένας από τους πολλούς, ελάσσονες και μείζονες περιηγητές του ελλαδικού χώρου, που σε διάφορες στιγμές της εξελισσόμενης νεωτερικής ματιάς πάνω στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ιταλία έδωσαν στο διεθνές κοινό την οπτική σε έναν κόσμο στην κόψη του φαντασιακού. Η μελέτη της Αφροδίτης Κούρια για την «Ελλάδα στην περιηγητική εικονογραφία, 15ος ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

ΣΕΛ. 22 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΒΙΒΛΙΟ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

Παρουσιάστηκε το βιβλίο ‘’ Ο χορός της αστραπής ‘’ της Ήλιας Λιακάκου –Θεοφιλίδου των εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ. Οι εκδόσεις ‘’Οστρια’’ παρουσίασαν την Δευτέρα 6 Μαίου 2019 στον χώρο εκδηλώσεων τους, Χέυνδεν 3 στο Πεδίο του Άρεως το βιβλίο της ποιήτριας –εικαστικού Ήλιας ΛιακάκουΘεοφιλίδου ‘’Ο χορός της αστραπής’’ . Το βιβλίο προσέγγισε θεωρητικά ο ιστορικός τέχνης-συγγραφέας Λεόντιος Πετμεζάς. Απήγγειλαν ποιήματα ο συγγραφέας Δημήτρης Βαρβαρήγος και η ποιήτρια. Για τo βιβλίο που έχει λάβει θετικά και εγκωμιαστικά σχόλια από σημαντικούς κριτικούς λογοτεχνίας ο ιστορικός τέχνης-συγγραφέας Λεόντιος Πετμεζάς επισημαίνει συνοπτικά μεταξύ άλλων : ’’Το βιωμένο βλέμμα της ερωτογενούς εμπειρίας αποκαλύπτει τις κρύπτες ,τις κόγχες της αυτογνωσίας και το απόθεμα της ψυχικής απόκλισης της γράφουσας . Η έμπνευση της διεκδικεί ελεύθερα τις εκδοχές της μέθεξης των απεικονίσεων τονίζοντας την υπαρξιακή αγωνία και την σωματική δοκιμασία των προσώπων που δυναμικά η παρουσία τους κυοφορείτε στην συγκεκριμένη θεματολογία . Με ανεπιτήδευτη βούληση η ποιήτρια χαρακτηρίζει ευθύβολα τα πλαίσια των σκέψεων της που εμβαθύνουν στην γνησιότητα οραμάτων και διαρρηγνύουν τα δεσμά της κομφορμιστικής φρόνησης ενώ παράλληλα καταλήγουν με πληρότητα πράξεων και ακατάβλητη αγωνιστικότητα σε καταστάσεις εντρύφησης και εμπέδωσης απέναντι στην θέαση του ιδανικού . Εμβόλιμα η ατομική συμπεριφορά προς το ευρύτερο περιβάλλον και σύνολο δημιουργεί ταυτίσεις και επιμερισμούς με το διαχρονικό στοιχείο της ανωτερότητας .Κυριαρχεί παραστατικά μέσα από την στοιχειώδη συνεύρεση της αισθαντικής διατομής, της υπερβατικής διαδικασίας και της διαλεκτικής συνύπαρξης που αποκτά μια οικουμενικότητα με τομές ανάπτυξης και διανοητικές προοπτικές .’’ Στο χώρο θα παρουσιαστεί έκθεση επιλεγμένων εικαστικών έργων της Ήλιας Λιακάκου-Θεοφιλίδου που θα διαρκέσει από τις 5 εως τις 20 Μαίου 2019.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 23

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)

Του Φίλιππου Φιλίππου

είναι κυρίως μηχανιστική, βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα και κατευθύνεται από τους ψυχιάτρους.

Το 1919: η Effie Taylor, επιστρέφοντας από το μέτωπο του 1ου Παγκοσμίου πολέμου επεσήμανε διαρκώς στους νοσηλευτές Στις αρχές του 1800 μ.Χ. δεν υπήρχαν εκπαιδευμένοι ψυχιατρι- όλων των ειδικοτήτων την σπουδαιότητα της ψυχιατρικής Νοκοί νοσηλευτές και η φροντίδα των ψυχασθενών ήταν ασυλι- σηλευτικής στην ολιστική φροντίδα των ασθενών. κού χαρακτήρα. Το προσωπικό στα ιδρύματα ήταν τυχαίο στην καλύτερη περίπτωση ήταν ευπρεπείς φύλακες ή πρακτικοί νο- 1920: « Οι ψυχιατρικές διαταραχές στην νοσηλευτική», το σοκόμοι και στην χειρότεροι άξεστοι φύλακες. Οι πρώτες σχο- πρώτο ψυχιατρικό βιβλίο, γράφεται από τη Harriet Bailey και λές στα ψυχιατρεία είχαν χαμηλό γόητρο. Διέθεταν πλημμελή παραμένει βιβλίο αναφοράς στην νοσηλευτική ψυχική υγείας κριτήρια εκπαίδευσης σε σχέση με τις σχολές στα γενικά νοσο- για 20 χρόνια. Τα περισσότερα εγχειρίδια γράφονται από ψυκομεία έβρισκαν δύσκολα πρωτοετείς συχνά βασίζονταν σε αν- χιάτρους. Λίγες μόνο σελίδες τους αναφέρονται στην προετοιθρώπους που ήταν φύλακες σε ψυχιατρικά νοσοκομεία. Οι α- μασία της νοσηλείας των αρρώστων και στη σίτισή τους. πόφοιτοι των σχολών δεν αναγνωρίζονταν ούτε τους αποδέχο- 1930-1940 Ενσωματώνεται στο κορμό της νοσηλευτικής το κίνταν η κοινή γνώμη και οι άλλοι νοσηλευτές. Ούτε μπορούσαν νημα της ψυχιατρικής νοσηλευτικής. Η νοσηλευτική ψυχικής υγείας αρχίζει να αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο. Η εθνική να εργαστούν σε γενικά νοσοκομεία.

1860: Ανατέλλει η ειδικότητα της ψυχιατρικής νοσηλευτικής. επιτροπή για την εκπαίδευση των νοσηλευτών Η.Π.Α. συστήΗ Florence Nightingale ιδρύει σχολή στο νοσοκομείο του Αγ. νει να αποτελέσει η νοσηλευτική ψυχικής υγείας θεωρία και Θωμά του Λονδίνου. Ήταν από τις πρώτες που επεσήμαναν ότι πράξη μέρος όλων των νοσηλευτικών σπουδών. Καινούργιες η επιρροή που είχαν οι νοσηλευτές στους πελάτες υπερτερούσε ιατρικές τεχνικές όπως η θεραπεία του βαθέως ύπνου, το υποτης φυσικής φροντίδας. Η Linda Richards διευθύνει την πρώτη γλυκαιμικό κώμα η ψυχοχειρουργική και η ηλεκροσπασμοθεΑμερικάνικη σχολή για νοσηλευτές ψυχικής υγείας McLean ραπεία προάγουν το ρόλο των ψυχιατρικών νοσηλευτών, οι οPsychiatric Asylum στο Waverly, Massachusetts. Στα 1895 υ- ποίοι συμμετέχουν πια στην θεραπεία ψυχικής υγείας. Γίνεται πήρχαν 38 σχολές στα ψυχιατρικά ιδρύματα και 900 απόφοιτοι η ενσωμάτωση της ψυχιατρικής νοσηλευτικής στα βασικά νοσηλευτικά προγράμματα. Ιδρύεται το Εθνικό Ινστιτούτο Δράπερίπου. σης για την Ψυχική Υγεία που βοηθάει στο να ανατεθούν ψυχο1890:Οι εκπαιδευμένοι νοσηλευτές ασχολούνται με τις φυσικές θεραπευτικοί ρόλοι στους νοσηλευτές. ανάγκες των πελατών και δεν επιδιώκουν την συστηματική διαπροσωπική εργασία. Η ψυχική υγεία νοσηλευτικής πρακτικής 1950 Αναγνωρίζεται η ψυχική υγεία ως ειδικότητα. Δίνεται

ΣΕΛ. 24 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

έμφαση στην ψυχοδυναμική αντίληψη και στις συμβουλευτικές τεχνικές και νοσηλευτικές παρεμβάσεις πάνω σε μια κοινωνικοψυχιατρική βάση. Οι νοσηλευτές ψυχικής υγείας θεωρούνται θεραπευτές. Η Εθνική Επιτροπή για την νοσηλευτική εισάγει την ειδικότητα της ψυχιατρικής νοσηλευτικής. Αυξάνονται οι σχολές Ψυχιατρικής Νοσηλευτικής. Πολιτική ψυχικής υγείας επικεντρώνεται στις ακόλουθες περιοχές: α) Ερεύνα β) εκπαίδευση γ) ανάπτυξη προγραμμάτων ψυχικής υγείας.

1960.Γράφεται το πρώτο βιβλίο που αφορά την ομαδική ψυχοθεραπεία και απευθύνεται σε νοσηλευτές. Οι Shirley Bird και Margaret Marchal γράφουν και εκδίδουν τα πρώτα συγγράμματα ψυχιατρικής νοσηλευτικής κατάλληλα για τους σπουδαστές της ψυχιατρικής νοσηλευτικής. Τα πρώτα περιοδικά ψυχιατρικής νοσηλευτικής Persoectives Care και το Journal of psychiatric nursing και Mental Health Services κάνουν την εμφάνιση τους. Οι ψυχιατρικοί νοσηλευτικοί στρέφονται πλέων στην εκπαίδευση και μετεκπαίδευση με την ίδρυση πανεπιστημιακών σχολών.

1970 έως 1980: Η Ένωση Νοσηλευτών Αμερικής αναλαμβάνει την πιστοποίηση στην νοσηλευτική ψυχικής υγείας. Δημοσιεύ-

ονται από την Ε.Ν.Α. οι αρχές της ψυχιατρικής νοσηλευτικής για παιδιά και εφήβους καθώς και τα αντίστοιχα για τα περιστατικά εξαρτημένων ατόμων. Ο νέος ρόλος των νοσηλευτών ψυχικής υγείας είναι του θεραπευτή, με ενεργό συμμετοχή στην ομαδική, οικογενειακή και ατομική θεραπεία, του συμβούλου του διασυνδετή-νοσηλευτή αλλά και του ιδιώτη επαγγελματία.

2000 έως σήμερα Παρέχονται νέες ευκαιρίες στους νοσηλευτές της ψυχικής υγείας, ώστε να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους τόσο στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας όσο και στις ψυχιατρικές μονάδες. Οι νοσηλευτές καλούνται να αφομοιώσουν την πρόοδο στους διάφορους τομείς και να εφαρμόσουν ολιστικά στον τομέα της φροντίδας με επίκεντρο πάντα τον πελάτηάνθρωπο και τις ανάγκες του. Ο ρόλος του νοσηλευτή ψυχικής υγείας καθορίζεται ως:1. Θεραπευτικός2.Οργανωτικόςδιοικητικός3. Εκπαιδευτικός4. Συμβουλευτικός5. Ερευνητικός.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 25

ΗΠΑ: Ανακαλύφθηκε νέο είδος Τυραννόσαυρου

Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν στις ΗΠΑ δύο απολιθώματα ενός νέου, άγνωστου έως τώρα, είδους τυραννόσαυρου, που είχε μικρομεσαίο μέγεθος και προηγήθηκε κατά περίπου 92 εκατομμύρια χρόνια του τρομερού «βασιλιά» Τυραννόσαυρου (T.rex), ο οποίος ήταν τεράστιος. Ο νέος δεινόσαυρος, ο οποίος ονομάστηκε Σασκιτύραννος (Suskityrannus hazelae), είχε ύψος γύρω στο ένα μέτρο (μικρότερο από το κρανίο ενός T.rex), μήκος τριών μέτρων και βάρος 40 κιλών. Επειδή τα απολιθώματα προέρχονται από νεαρής ηλικίας δεινόσαυρο, το συγκεκριμένο είδος εκτιμάται ότι θα είχε μεγαλύτερη ανάπτυξη κατά την ωρίμανση του, αλλά σίγουρα δεν θα έφθανε το μέγεθος του T.rex, που ζύγιζε οκτώ έως εννέα τόνους. Η νέα ανακάλυψη δείχνει ότι οι Τυραννόσαυροι είχαν ήδη αναπτύξει από το παρελθόν πολλά από τα βασικά χαρακτηριστικά τους -αν και σε μικρότερο μέγεθος- όπως το σχήμα του κρανίου, του στόματος και των ποδιών. Την εποχή που ζούσε ο Σασκιτύραννος, στον πλανήτη μας κυριαρχούσαν οι Αλλόσαυροι. «Ο Σασκιτύραννος μας δίνει μια εικόνα για την εξέλιξη των τυραννόσαυρων προτού κατακτήσουν τον πλανήτη», ανέφερε ο επικεφαλής ερευνητής, επίκουρος καθηγητής παλαιοντολογίας Στέρλινγκ Νέσμπιτ του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Βιρτζίνια (Virginia Tech), που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Ecology & Evolution». Ο T.rex, ένας από τους μεγαλύτερους και πιο επίφοβους θηρευτές που περπάτησαν στη Γη, είναι επίσης ο πιο διάσημος από όλους τους δεινόσαυρους. Όμως η «βασιλεία» του στον πλανήτη μας υπήρξε σχετικά σύντομη, καθώς το είδος τους εξελίχθηκε μόνο 15 εκατομμύρια χρόνια πριν την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, πριν 66 εκατ. χρόνια λόγω πτώσης αστεροειδούς. Οι παλαιοντολόγοι είχαν έως τώρα βρει πολύ πρώιμους και μικρόσωμους τυραννόσαυρους που ζούσαν 150 εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση του T.rex, αλλά όχι ενδιάμεσα απολιθώματα. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η ανακάλυψη του Σασκιτύρρανου. Δεν είναι σαφές γιατί οι πρόγονοι των τυραννόσαυρων, που τριγυρνούσαν στην Αμερική και στην Ασία για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, παρέμειναν μικρομεσαίου μεγέθους και μετά έγιναν γιγάντιοι. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΣΕΛ. 26 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 |

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΠΟΙΗΣΗ

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ Κι άπλωσες τα χέρια σου κι έφτιαξες κάστρο στην άμμο, για να θρονιάσεις την αγάπη μας. Στην σημαία του έγραψες λόγια παντοτινής πίστης, για πύλη έβαλες την καρδιά σου και για στρατιώτες τ’ αμέτρητα φιλιά σου. Και στη μέση της αίθουσας έφτιαξες θρόνο μαλαματένιο με ευτυχία στολισμένο. Και ζούσαμε εκεί στης γης τα παραμύθια . Μα να ένα πρωινό , που ο ήλιος δε θα’ βγαινε θαρρώ, σύννεφα πλάκωσαν βαριά κι ο αγέρας άρχισε να μας ταρακουνά. Με κράτησες από το χέρι , μου είπες μη φοβάσαι αγαπημένο ταίρι. Ποια μοίρα κακή σε άκουσε εκείνο το πρωί; Η θάλασσα μαστίγια πετά, αφρισμένα από τον πολύ χιονιά. Στο κάστρο θρήνος βαρύς, Χίμαιρα ορμά , κρούει καταγής. Η Πύλη λαβώνεται βαριά και η καρδιά παλεύει στα νερά. Ο θρόνος ταξίδι ξεκινά μακρύ , χωρίς το εγώ και το εσύ και οι στρατιώτες ξεψυχισμένοι πια προδίδουν τ’ αμέτρητα φιλιά. Η θάλασσα όμως δεν σταματά, μουγκρίζοντας μανιασμένη ζητά τη σημαία της αγάπης να πιει, ψάχνοντας τον δικό της αγαπημένο ν’ αναστηθεί. Μία αγάπη για μία αγάπη σφυροκοπά Και το κάστρο διαλύεται με μιας.

Το αστεράκι Ένα αστεράκι ζωηρό Τρέχει ακούραστο Ψηλά στον ουρανό. Στο φεγγάρι για τσουλήθρα ανεβαίνει και για κυνηγητό τρέχει χαρούμενο γύρω από έναν χαρταετό. Κι όλο τρέχει και φωνάζει να ξυπνήσουν και τα άλλα αστεράκια τ΄ουρανού. Κι όταν πράγματι ξυπνήσουν απ΄τον ύπνο το βαθύ, τότε δίνουνε τα χέρια για τον πιο χαρούμενο χορό ψηλά στον καταφώτιστο ουρανό. Και χορεύουν, τραγουδάνε και γελάνε. Κι όταν απ τα γέλια τα πολλά τον ήλιο εξυπνάνε, ξεκινάνε το κρυφτό ψηλά πολύ, στον καταγάλανο ουρανό. Λιάνα Μιχελάκη

26/08/2018 Νίκη Σκουτέρη

ΘΑ ΕΙΝΑΙ….. Όταν θα κόψουμε τις πρώτες μαργαρίτες, στο νου μας θα ΄χουμε πως τις φορεί, στεφάνι στα ολόχρυσα μαλλιά, ένα κορίτσι με άλικο χαμόγελο και βλέμμα γαλανό της θάλασσας. Δυο παπαρούνες θα φλογίζουνε τα μάγουλα τα ροδαλά και ένας ήλιος Απριλιού, χρυσό κεντίδι στη θωριά του. Όταν θ΄ανοίξουμε αυλόπορτες του νου και της ψυχής τα παγωμένα , απ΄το χειμώνα παραθύρια θα είναι καλοσώρισμα γιορτής, γλυκός της Άνοιξης χεραιτισμός , σε άλλο ένα της ζωής μας παραμύθι…

ΤΙΤΑΝΕΣ Αστροπελέκι στους Τιτάνες έριξε ο Δίας Μα εκείνοι οπαδοί της απληστίας Προνόησαν και τους κλώνους τους φτιάξανε

Κωνσταντίνα Βαληράκη

Και έπειτα τους φυλάξανε . Βρήκαν πονηρές κρυψώνες Ανθεκτικές μες τους αιώνες Ωστόσο η Θέμις και η μνημοσύνη Τιτανίδες γνωστές και ως μνήμη και δικαιοσύνη Εγκατεστημένες στον ανθρώπινο νου δίνουν ελπίδα Δεν πέφτουν σε καμιά παγίδα Τούτες μπορούν να αντιπαλέψουν Και μυστικά να εκμαιεύσουν Μάχονται τις ωμότητες Δεν τις φοβούνται τις Τιτάνιες βιαιότητες . Μπορούν να τις γνωρίσουν Και με σθένος να τις αντιμετωπίσουν. Άννα Κοκκίνη

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΠΟΙΗΣΗ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 27

Άτιτλο

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ

Στέκεσαι μόνος βουβος κραυγές σιωπούν Σφαδαζουν οι. Πόνοι.. Μόνος συλλογιεσαι απολογείσαι μα τίποτα όλα στη θέση τους όλα καλοβολεμενα στην πένα... Μα εσύ αγωνίες

Δεν είμαι εγώ θεά. Ούτε αγία. Δεν μαρτυρούσα για να γονατίζεις μπροστά μου. Μα αγάπη μια θα ήθελα να μου χαρίσεις.

ΣΕ διαστρεβλωνουν την αλήθεια την πραγματικότητα.. Η αλήθεια σου.. του άλλου.. Η αντικειμενική.. Μα όλες ίδιες.. Πίνουν ΤΟ τώρα αμύνεται στο χαμένο παρελθον ΤΟ μέλλον σχεδιάζει διερωτάται μα οι απαντήσεις σκληρές στειρες μονεκτικες Κοιτάς το μπαλκόνι σου φωνάζει σε καλεί να διανύσει τα χιλιόμετρα της αβύσσου του αιωρηματος. Παγώνει η σκεψη απροθυμη η θέληση μα το μυαλό. Κόλλα δε θέλει αναπνοια πια.. ΣΚΟΕΙΝΑ ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ χάθηκε η ελπίδα ΕΣΎ πετρεοβας τη τύχη σου ή μοίρα καγχαζει Δεν τη θες θες να την αλλάξει μπορείς σηκω Έπεσες κυλιστηκες αυτοτραυματιστηκες ΑΞΙΖΕΙΣ αξίζεις πολλά σημαντικά καιρια Κεμονται απ το στόμα σου τις λέξεις σου... ΤΟ παρατάς μόνο στην Παγωνιά στην καλοκαίρια του.. Δε είσαι για τέτοια.. Για τα αλά τα μεγάλα βήματα διαβήματα σκέψης πράξης αλλαγής.... Μπαλκόνι με θέα κι όχι Για μη αποφευκτεα..

Άννα Ζανιδάκη

Δεν είμαι εικόνισμα για να ανάβεις κεριά μπροστά μου και να προσκυνάς. Τις σκέψεις μου υπόψην σου να λαβεις και πολύ πολύ να μ'αγαπάς. Είμαι εγώ μία απλή γυναίκα που κάνει λάθη, πράττει και σωστά. Και όμως όταν είμαι μαζί σου βλέπε πως εξερράγη μέσα μου φωτιά. Γεννήθηκα εγώ απο αμαρτίες απο σάρκα και αίμα - όχι απο τον Θεό. Μα δεν αντέχω πιά αχαριστίες, απο κάτι τέτοια αποχωρώ. Ο έρωτας μπορώ να γίνω τώρα μεγάλος, δυνατός - να μην μπορείς να ζήσεις μακριά μου ούτε ώρα και κάθε σου στιγμή να με ποθείς. Το όνειρό σου ξέρω εγώ είμαι, να με φιλάς και να με λαχταράς. Πίστεψέ με πως θα είναι κρίμα αν δεν μου πείς απλά πως μ'αγαπάς. Ετσι είμαι και μην με φρενάρεις. Δεν θέλω, δεν μπορώ την αλλαγή. Αν είσαι δίπλα μου αυτό θα πάρεις μιά γυναίκα απλή και αληθινή.

ΝΤΟΝΚΑ ΠΕΝΕΒΑ

Έρμαιο των παθών Γκρεμίζει τη ζωή της και πετά την εύνοια του Θείου για ένα στιγμιαίο πάθος. Τα πάθη της πολλά! Καμμία αντίδραση· αντίσταση καμμιά! Που είναι το σημάδι της ύπαρξής της; Την ώρα που την κυριεύει το άγριο θεριό, παύει να υπάρχει· του παραδίδεται οικειοθελώς. Καμμία κίνηση που να δηλώνει το ακούσιο! Έπαψε ή μήπως δεν υπήρξε ποτέ θηριοδαμαστής; Ίσως το άγνωστο και άψυχο παρόν και μέλλον μαζί με το δίδαγμα της μοίρας της μάθουν να δαμάζει τα θηρία, να πολεμά τα πάθη! Ίσως λοιπόν μια μέρα μάθει ότι υπάρχει μέσα από τον αυτοδαμασμό της! Μυρσίνη Αναγνώστου

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΟΥ Δυο σκέψεις, μέσα σε μια Κυριακή Χωράνε να μας φτιάξουν την ημέρα Η μία μου λέει πως σε φέρνει η Χαραυγή, Και η άλλη, πως σε κλέβει η εσπέρα Μικρή μου ροδοκόκκινη πλεξούδα Περιμένω, βιάζομαι, τρέχω και ελπίζω Εύχομαι και προσεύχομαι και δεν με αναγνωρίζω Με συνέπεια ωστόσο στο χαμό, επιμένω Να βάψω την ζωή μου, με το χρώμα σου Να κοιμηθώ μες τα μαλλιά σου, να συναντήσω ελπίδα στα μπλεγμένα όνειρα σου Να πιω κάθε σταγόνα από το πέρασμα σου Και σε ένα απ’τα τραγούδια μου να δώσω το όνομα σου ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ – Από την 2η ποιητική μου συλλογή, «Το ΑΥΡΙΟ θα είναι ΑΡΓΑ», 2015, Εκδόσεις ΚΟΣΜΟΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΣΕΛ. 28 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΠΟΙΗΣΗ

Μνήμη

Απρίλης

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ

Μες στο κρύο η ανάσα μου σχημάτιζε σκόρπια σύννεφα ενώ έσκυβα να δω μες τη βουή του κόσμου τη ροή μουσικές και φώτα από τα παράθυρα εξω ξεχύνονταν και την ομορφιά του κόσμου τα μάτια κατάπληκτα αντίκριζαν Σε σκεφτόμουνα αδιάκοπα και έλεγα τα χρόνια πως θα πέρναγαν ίσως κάποτε στα φύλλα της αυλής τα χρώματα ξεθώριαζαν το θυμάμαι μες στο βλέμμα σου ένα πρωί πως χάθηκα και τα λίγα λόγια που είχες να μου πεις στη μνήμη κράτησα Μαρία Μίγκλη

Ίσως κάποια στιγμή να εισχωρήσουμε εν πλήρει συνειδήσει στον τρέχοντα κόσμο, στην αλαζονεία και την τρέλα του ίσως παραδοθούμε στις επικίνδυνες σιωπές και στις ηχογραφημένες αγωνίες του σαν κάθε φύλλο που αφήνεται στην πτώση και ίσως αντιμετωπίσουμε τον καθρέφτη της αναστολής λέγοντας τις ιστορίες μας σε κωφούς και σε τυφλούς σαν να νοιάζονταν για εμάς ή να μπορούσαν να υπομείνουν το δούναι και λαβείν τέτοιων κραυγών.

Δεν σου πάει ο Απρίλης. Έχει το φως της κάθε αρχής. Έχει τον ήλιο να τυφλώνει τη μυρωδιά της χαραυγής. Δεν σου πάει ο Απρίλης . Είναι το μωβ που σε πονάει είναι αυτό που καρτερείς. Είναι χαμόγελο απλωμένο είν’ το λευκό που δεν μπορείς. Εσύ γυρεύεις τη σελήνη και των ματιών τα δειλινά. Θέλεις σκιές πίσω απ’ τα φώτα και των τρελών τα μυστικά… ΄ Σταυρούλα Γιώτη

Όταν η αμφιβολία γίνεται βέβαιη κατεύθυνση, μπορούμε να προσποιηθούμε πως υπάρχει κάπου το βέλος της εξόδου. Βασιλική Δραγούνη

Τον αγέννητο Θάλασσα μου μιλάς μου μιλάς στοργικά στο αυτί μου χαΐδεύεις απαλά τη σάρκα και με χτίζεις στο λιμάνι ως πέτρα Νεράιδες πουλιών να σφίγγουν τα χέρια και να δοξάζουν το υπέρμετρο του πνεύματος που διεγείρεται στην αίσθηση του κύματος και γράφει με μέλι την εξάνθιση της μέρας στο σκεπτόμενο βράχο κάνοντας τη γύρη των λουλουδιών να φαντάζει αγνή να ιερουργεί στους κοιμώμενους βράχους και να ακρωτηριάζεται στις ανάσες του ουρανού πολεμώντας το ακατέργαστο άπειρο οι λοξευτές πέτρες να χαράζουν τη δέηση και να λησμονούν τα χελιδόνια στη στάνη των βουερών πουλιών ονοματίζοντας για Θεό τους τον αγέννητο σε μια φωτιά χωρίς αμφιβολίες Και συ θάλασσα εστεμμένη φρουρά του ατοπήματος να θρηνεύεις τις μυστικεύσεις της μέρας στην εξάντλιση του τρεχούμενου νερού πολεμώντας τις φτέρες στην αλησμόνητη φυγή ως παραπλανούμενη γενίκευση της ερωτικής στοιβάδας

στολίζοντας την πόλη με μερσίνες και μύρα για την εκκωφαντική θέληση. Αναστασία Δούση

Ραγισματιά Γη μου πανάγια Νάμα των παιδιών σου Μάνα των εχθρών σου Ευλογημένη από τη χαριτόβρυτη σάρκα του Θεανθρώπου Από τη μεγαλοσύνη της Παντάνασσας Μητέρας μας Πατρίδα μου... Έρωτα θεριεύεις μέσα μας Καις τα σωθικά μας Θωπεύεις άστοργους προστάτες Άπορους πλουσίους Ανεύθυνους εξουσιαστές που διακυβεύουν δικαίων δικαιώματα Διατυμπανίζουν την ανεκτίμητη αξία σου Των αρχαίων πατροπαράδοτα κελεύσματα Γη των αγίων

Υμνώ σε Τιμώ σε Ποθώ σε Ευχαριστώ σε... Σοφία Σκλείδα Ποίημα Βραβευμένο( β΄ βραβείο) στον Ζ΄ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού με θέμα: O απανταχού ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες,Θεσσαλονίκη 2018

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Υποψίες ζωής

ΠΟΙΗΣΗ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 29

Πάρε το βάζο

Μένουμε σιωπηλοί στο σκοτάδι, άγρυπνοι με ξεσκισμένα όνειρα! Οι σιωπές μας -φιγούρες καραβιών στην ομίχληδείχνουν, υπόσχονται, κρύβονται… Ζούμε την αγωνία να προλάβουμε, ποτέ δεν φτάνει ο χρόνος. Λέξεις πεταμένες εδώ κι εκεί -υποψίες ζωήςαναπνοές αποτυπωμένες στα θαμπά τζάμια... Μια μικρή αταξία, παιδική σχεδόν, ζωγραφίζει πάνω τους μια μεγάλη καρδιά, που κάνει τα πάντα να φαίνονται γιορτή! Τους φόβους μας, πού ’ γιναν βάρκες κι αφέθηκαν στο πέλαγο, ακυβέρνητες στα όνειρα μας…

Πάρε το βάζο απ’ την κρυψώνα και στα κιτάπια τα παλιά μέτρα τα πίσω του αιώνα στα τωρινά χτίζε φωλιά ωσάν την πετροχελιδόνα. Πάρε το βάζο να ζεστάνεις τις νύχτες που ’χει παγωνιά κι αν είν’ ψηλά και δεν το φτάνεις όλο και κάποια πονηριά ’πο ’κείνες τις παλιές θα κάνεις.

σαν τρέξουνε τα δάκριά σου. Πάρε το βάζο και ξεκίνα κι ο μουσαφίρης σου θα ’ρθεί μνήμες να φέρει κι άσπρα κρίνα παλιά τραγούδια θα σου πει στο κάδρο το παλιό προσκύνα. Νέα Σμύρνη, 9/4/2019 Γιώργος Ν. Κανάκης

Πάρε το βάζο της μαμά σου τ’ ωραίο γλυκό του κουταλιού και όπως τότε ετοιμάσου κάτω απ’ το φως του καντηλιού… φεύγουν τα χρόνια μόνο βιάσου.

Ανδρέας Δαβουρλής

Πάρε το βάζο απ’ την καρδιά σου και τρέξε πάλι σαν παιδί στους δρόμους και στη γειτονιά σου πρόσεχε κάποιος μην σε δει

ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΧΩΡΟΣ Ησυχία στη χώρα της σιωπής συνωστισμός στη χώρα των επαίνων και οι φωνές κάποιων σοφών στον ενδιάμεσο χώρο ψίθυροι ανάμεσα σε φανταχτερά κουδούνια.

εκεί που όλα ρέουν μα δεν χάνονται για διάρκεια κι αφήστε τα φανταχτερά κουδούνια να χτυπούν. Βασιλική Δραγούνη

Ο χώρος τους τους απαιτεί μονάχους στο παρόν να παρακολουθούν χωρίς βιασύνη σκαλίζοντας εξονυχιστικά τις ανάγκες τους πριν μπουν στον πειρασμό να τις καλύψουν. Ω, πηγαίνετε εκεί που μπλέκονται οι έννοιες για σιωπή εκεί που πλαισιώνεται η φαντασίωση για επαίνους

Στο όνειρό σου, βάλε με και μένα Και τί δεν θάδινα γιά ένα σου φιλί την ώρα που πετάς στ’ αεροπλάνο τα σύννεφα να έσκιζα,σαν νάμουνα πουλί σκαλιά να έφτιαχνα στον ουρανό, να σ’ έπαιρνα από κεί πάνω με τα χεράκια σου τα τρυφερά μιά αγκαλιά να μούκανες μεγάλη, με τα ματάκια σου τα πονηρά μία φορά να με κοιτούσες πάλι τις μέρες έκανα λεπτά, πολλές να τις μετρώ που σ’ έχω, μα εσύ μου φεύγεις πάλι μακριά και γώ δεν ξέρω πλέον πώς αντέχω καλό ταξίδι όμορφό μου σπουργιτάκι που με ατσάλινα φτερά,μου φεύγεις για τα ξένα, για συντροφιά στη σκέψη μου,θα σ’ έχω εγγονάκι κι’ όταν νομίζεις πώς σου λείπω… στο όνειρό σου,βάλε με και μένα. Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος 07.01.2017

Θαλάσσια εξέδρα Ο πανέμορφος αυτοκρατορικός ήλιος της αλήθειας σταδιακά αναδύεται μελίρρυτα σαν την πανσέληνο από την αύρα της σεληνοφώτιστης θαλάσσιας εξέδρας και βυθίζεται ξανά με την ευκρίνεια του Σίσυφου στην θαλπωρή κατάνυξη της θετικής αίσθησης. Ζωγραφίζει ουράνιους προφητικούς γαλαξίες με αυθόρμητη έμπνευση επιτελικών καταιονισμών. Το πέλαγος των χάλκινων συναισθημάτων που κομίζει στο τεράστιο κάτοπτρο εσχατολογικά αντανακλά σε μυριάδες ακατάπαυστες διακλαδώσεις και σε καθημερινά είδωλα πραότητας. Λεόντιος Πετμεζάς

ΣΕΛ. 30 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΠΟΙΗΣΗ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Σταύρωση Με σταύρωσαν. Μια Δευτέρα που όλα άνθιζαν στο γκρίζο τοίχου ενός δωματίου που τ' άλικο χρώμα των παπαρούνων απ' το ταβάνι, έσταζε αίμα. Το αίμα όλων εκείνων που σταυρώθηκαν εκεί πριν από μένα. Και πότιζε χρόνια, βάφοντας την υγρασία κόκκινη και μύριζε μούχλα κι αίμα... Με σταύρωσαν. Με τις πράξεις τους, με το ψέμα τους, με την αχαλίνωτη αδιαλλαξία. Απαθής, υπομένω τον πόνο απ' τα καρφιά που έμπηξαν στα χέρια μου, στο κορμί μου, στην ψυχή μου, κάθε μέρα. Στέκομαι ακίνητη σ' έναν απύθμενο βυθό βουλιάζω ολοένα. Που πάω δεν γνωρίζω, δεν με νοιάζει. Ελένη Ιωάννου ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗ

ΑΞΙΟΝ ΑΣΤΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΥΡΙΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ,ΠΟΛΙΣ ΕΣΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!ΔΩΣΕ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΘΥΜΗΣΟΥ...ΕΣΥ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝΑ ΓΛΥΠΤΟ ΑΠΟ ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟ-ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΟ ΧΡΥΣΟ; Η΄ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΕΣΥ ΠΡΩΤΗ ΤΗ ΒΑΘΥΑ ΠΙΚΡΙΑ; ΠΟΣΟΙ ΣΤΆΛΗΘΕΙΑ ΔΕ ΣΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΗ ΣΟΦΙΑ; ΤΟΥΣ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΟ ΛΑΜΠΕΡΟ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ. ΤΙ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ΣΟΥ ΤΗ ΧΡΥΣΗ; ΑΦΟΥ ΠΑΝΤΑ,ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ,ΤΗ ΦΟΡΟΥΣΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΤΗ ΤΙΜΗ ΙΣΩΣ ΝΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΝΔΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΘΕΙΣ ΤΩΡΑ!ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΠΑΞΕΙΣ ΤΟ ΖΥΓΟ ΝΆΝΑΠΤΕΡΩΘΕΙΣ.ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ,ΠΟΥ ΕΦΘΑΣΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;!! Θεοφανία Ριζογιάννη

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΣΕΛ. 31

Ένα παραμύθι.. Να ελπίζεις κάθε μέρα και κάθε στιγμή, υπάρχουν ήρωες που παλεύουν με δράκους κακούς.. Η ζωή είναι πολύτιμη με αγάπη σαν περνάς και νιώθεις τους ανθρώπους βαθιά. Κάποτε υπήρχε ένας άνεμος..Νοτιάς Μόνος βολοδέρνε και τα κυμματα ψηλά από την ακτή τα έστελνε.. Οι βάρκες για μέρες δεν βγήκαν στα ανοιχτά Οι ψαράδες χωρίς δουλειά. Ο Νοτιάς είχε τις μαύρες του κι έφερε σκόνη από την Αφρική και όλα έγιναν κόκκινα.. Μα θολά.. Θολά όπως όλες οι καρδιές των ανθρώπων που διαλύθηκαν μετά από ένα χωρισμό. Ήξερε ο Νοτιάς, κάθε φορά που ένα ζευγάρι χώριζε, πήγαινε και καθάριζε την ατμόσφαιρα.. Να φύγουν τα καλικατζαρακια, να φύγουν οι μάγισσες.. Να φύγουν οι αρνητικές λέξεις και να φύγουν τα καρφιά από τις πληγωμένες καρδιές. Και έτσι φυσούσε ο Νοτιάς για μέρες... για βδομάδες.. για μήνες Μα οι καρδιές δεν βρέθηκαν ξανά... Κι ας ήταν όλα σκονισμένα... Μα καμία γλυκιά ανάμνηση δεν ένωσε καρδιά, όσο η κακία των ανθρώπων, συνεχιζόταν σε ένα κόσμο γεμάτο με πλαστικά αισθήματα και τρυπιους πάτους.. Όσο κι αν ο Νοτιάς φυσούσε τα γκρίζα λόγια δεν έφευγαν από το στόμα τους. Μέχρι που μια μέρα, ένα πρωινό του Αυγούστου,μια τριαντάφυλλα φύτρωσε εκεί στη μέση του δρόμου, ξεπήδησε από μια μικρή λακούβα και μεγάλωνε, μεγάλωνε.. Κανείς δεν την πάτησε. Τη σεβοντουσαν. Έφτιαξαν κι ένα τεράστιο φράχτη, για να απλωθεί με τα ροζ αγριοτριανταφυλλα της.. Και έφτιαξαν μια πλατεία σιγά σιγά, αφού όλοι έκαναν κύκλους στο δρόμο. Ο Νοτιάς σταμάτησε να φυσάει, έφυγε μέσα στη νύχτα. Αφήνοντας την πόλη μέσα σε μια ροζ σκόνη και τους κατοίκους συγκέντρωνε ους όλους σε μια πλατεία και να απολαμβάνουν την ομορφιά της ροζ αγριοτριανταφυλλιας. Ελπίζουν όλοι κάποτε να ξαναβρούν τις χαμένες μισές καρδιές.. που έφυγαν απογοητευμένος. Κάθε βράδυ όλοι κάνουν την ίδια ευχή να μην υπάρχει καμία μόνη και ραγισμένη καρδιά πουθενά.

Eύa Πετροπούλου Λιανού Συγγραφέας Παιδικής λογοτεχνίας

ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ Έπρεπε να αντιδράσει,ήταν χωρίς σύζυγο,εκείνη πέθανε,πάνε 3 χρόνια από τότε,ζούσε μόνος στη ζωή,σε μια προχωρημένη ηλικία,και δυστυχώς τα παιδιά του τον είχαν κυριολεκτικά ΄΄διαγράψει΄΄,βάζοντας delete,στην σχέση τους μαζί του.Σαν πατέρας ο κύριος Τάκης τους πρόσφερε τα πάντα.Σπούδασε τον Δημήτρη δικηγόρο,τηνΕυθαλεία καθηγήτρια ωδικής και τον Στέφανο πολιτικό μηχανικό.Δεν ζητόυσε πολλά μόνο λίγη κατανόηση και ανθρώπινη συμπεριφορά...Τώρα,όντας σε προχωρημένη ηλικία,κόντευε τα ενενήντα κυριολεκτικά τον ΄΄πέταξαν΄΄στα αζήτητα ενός ...γηροκομείου.Άρχισαν να λένε με στόμφο και ειρωνία οι νύφες του και οι γαμπροί των παιδιών του ΄΄Τι να τον κάνουμε τον...βρωμόγερο,αυτός τα...΄΄κάνει επάνω του!΄΄.Όταν όμως αυτός γλυκυτατή νυφούλα ΄΄έτρωγε το σκατό στη μούρη΄΄ από τα βρέφη-παιδιά του όλα βαίναν καλώς.Λίγη ντροπή,λίγη τσίπα,μόλις αυτός σαν αρρώσταιναν τα περιποιούνταν στο προσκεφάλι τους δεν ήταν...βρωμιάρης!Ελα μου ντε που τα παιδιά του θέλανε την περιουσία του παππού με τα δύο σπίτια,το ένα εξοχικό και τα κτήματα;Στα νειάτα του δούλεψε σκληρά,ήταν ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας και πάντα πιστος στο καθήκον και τον νόμο.Σκέφτηκε ήρθε η στιγμή που περίμενα,έχοντας τα λογικά του τουλάχιστον κατά ώρας.Κάλεσε επειγόντως τον παλιόφιλό του τον Αριστείδη τον συμβολαιογράφο,ο οποίος ανταποκρίθηκε με χαρά στην πρόσκλησή του στο γηροκομείο,αφού μίλησαν νοσταλγικά για το παρελθόν και κάνοντας και χιούμορ,ο κύρ-Τάκης ξάφνου ΄΄σκοτεινιάσε΄΄ και του λέει έντονα ΄΄Αριστείδη αλλάζω την διαθήκη μου,δεν αφήνω στα παιδιά μου...τίποτα,την περιουσία μου που ιδροκόπησα και μόχθησα γιαυτήν δουλεύοντας αδιάκοπα και τις γιορτές νυχθημερόν την αφήνω σε ορφανοτροφείο,υπάρχουν παιδιά με κατανόηση...εκεί!΄΄,΄΄συνεταξε τα σχετικά με την διαθήκη΄΄Τι αντιθέσεις κρύβει η ζωή τα ορφανά παιδακια θα ζούνε αξιοπρεπώς,ίσως και με ζεστασιά,τα δικά του ας τιμωρηθούν...παραδειγματικά! Αυτά έχει η ζωή,δεν κόστιζε τίποταν να τον επισκέπτοταν χαμογελαστά,ένα τηλέφωνο να ακούσει και τα δισέγγονά του κόστιζε πολύ; Ε!,ούτε και αυτό,ας κοιμηθούν τότε όπως...έστρωσαν!. ΤΕΛΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΚαθηγητή πολιτισμού,δημοτικού συμβούλου, συγγραφέα,αντιπροέδρου του λαογραφικού μουσείου Αγρινίου, πρώην μέλους της πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών

ΣΕΛ. 32 | 8 ΜΑΪΟΥ 2019 | ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ Η Αθηνά στην Αθήνα

Από μικρή ζούσε στο περιθώριο. Στο σχολείο κανείς δεν της έδινε σημασία δεν είχε φίλους δεν την καλούσαν σε πάρτυ. Ήταν κάπως εύσωμη με παραπανήσια κιλά, ενώ στο πρόσωπο της υπήρχαν αρκετά σπυράκια, μια μύτη γαμψή και μεγάλα γυαλιά «σαν διόπτρες» όπως τα χαρακτήριζαν οι συμμαθητές της. Στο σπίτι τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Μεγάλωνε στην σκιά της μεγάλης αδελφής. Η οικογένεια της την αγνοούσε παντελώς, μιλούσαν μόνο για τα ταλέντα της μεγάλης αδελφής. Σε εκείνο που διακρινόταν η Αθηνά ήταν στον χαρακτήρα και την επιμέλεια της στο διάβασμα. «Άριστη η Αθηνά» έλεγαν οι καθηγητές της μπορεί να ζήσει το όνειρο της. Η ίδια ήξερε τι ήθελε, πράγμα που το πέτυχε κερδίζοντας μάλιστα και υποτροφία. Μετέβη στην Αθήνα σπούδασε ιατρική με εξειδίκευση στην ογκολογία. Το είχε άλλωστε κάνει τάμα σε μια άλλη Αθηνά στη μοναδική γυναίκα που την αγάπησε έτσι όπως ήταν άλλα παράλληλα την δίδαξε να αγωνίζεται προσπερνώντας δυσάρεστες καταστάσεις, αυτή δεν ήταν άλλη από την αγαπημένη της καθηγήτρια η οποία απεβίωσε από όγκο στο κεφάλι της. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, επίσης έχουν αλλάξει αρκετά στην εξωτερική της εμφάνιση η οποία σε τίποτα δεν θυμίζει την εφηβεία της. Μετά από πολύ προσπάθεια έχει πετύχει τους στόχους της. Σήμερα εδώ στην Αθήνα όπου ζει είναι προσκαλεσμένη και ομιλήτρια στο ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνεται με τίτλο «Η Αθήνα και το βιβλίο». Βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα σε αυτό που αγαπά το βιβλίο. Νοερά μαζί της βρίσκεται και ο μόνος άνθρωπος που την αγάπησε η καθηγήτρια της η άλλη Αθηνά όλοι μαζί στην Αθήνα. Σε μια κατάμεστη αίθουσα από κόσμο των γραμμάτων μαζί με χιλιάδες βιβλία οι αρμόδιοι αναφέρονται στο νέο της βιβλίο ως διδάκτορας πλέον ιατρικής με εξειδίκευση στην ογκολογία, όπου η ομάδα που ηγείται κατάφερε να νικήσει διάφορες μορφές όγκων. Η Αθηνά κρατά το βιβλίο της ενώ ο κόσμος την χειροκροτεί παραδίνοντας της τιμητικές πλακέτες. Ανάμεσα στο πλήθος με δάκρια στα μάτια βρίσκεται η Αφροδίτη άλλοτε συμμαθήτρια και πολέμια της. Έχει μόλις θεραπευτεί από μορφή όγκου χάρη στις έρευνες της συμμαθήτριας της Αθηνάς. Παίρνοντας ένα δικό της βιβλίο στο χέρι εδώ στο φεστιβάλ βιβλίου στην Αθήνα της ζητά να της το υπογράψει με δάκρια στα μάτια. Η ίδια η διδάκτορας τελειώνοντας την αφιέρωση χαμογελώντας της το επιστρέφει. Η Αφροδίτη με λυγμούς και δάκρια της ζητά συγνώμη και παράλληλα της λέει ένα μεγάλο ευχαριστώ, ήταν μόλις είχε διαβάσει την αφιέρωση της η οποία έγραφε «αγαπάτε αλλήλους». Φίλιππος Φιλίππου