Renaud Dély Αρχισυντάκτης Le Nouvel Observateur
«Η αποκάλυψη προσωπικών στιγμών συνιστά πράξη βίας»
Θ
εωρώ ότι το βιβλίο είναι προσβλητικό τουλάχιστον σε τρία επίπεδα. Πρώτον, σε ανθρώπινο. Η Τριερβελέρ και ο Ολάντ είχαν ζήσει μαζί για εννέα χρόνια. Αγαπούσαν ο ένας τον άλλο. Μπορεί ο χωρισμός τους να ήταν βίαιος και ξαφνικός, μπορεί ο πρόεδρος να της φέρθηκε άσχημα, όμως η απόφασή της να αποκαλύψει τις προσωπικές του στιγμές, χωρίς τη θέλησή του, είναι σίγουρα μια πράξη βίας. Καθένας που έχει μια σχέση μπορεί να το καταλάβει. Είναι αδιανόητο να φοβόμαστε ότι σε περίπτωση χωρισμού ο σύντροφός μας θα δημοσιοποιήσει στιγμές από την ιδιωτική μας ζωή. »Δεύτερον, πιστεύω πως αυτό το βιβλίο αποτελεί προσβολή για το επάγγελμα του δημοσιογράφου, αφού η Τριερβελέρ είναι δημοσιογράφος. Η ίδια μας αναφέρει ότι στο Μέγαρο των Ηλυσίων συμπεριφερόταν πάντα ως δημοσιογράφος. Το πρόβλημα είναι ότι ένας έγκριτος δημοσιογράφος δεν επιτρέπεται να γράφει για θέματα που τον αφορούν και προσωπικά. Αυτό ονομάζεται “σύγκρουση συμφερόντων” και στην περίπτωση αυτή έχουμε πλήρη σύγκρουση μεταξύ των επαγγελματικών και των ιδιωτικών συμφερόντων της Τριερβελέρ. »Τέλος, το βιβλίο αυτό συνιστά ύβρη για το πολιτικό σύστημα. Για να πετύχει την προσωπική της εκδίκηση, η Τριερβελέρ πλήττει βάναυσα το προεδρικό αξίωμα. Η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν η απαίτηση για διαφάνεια περιορίζεται στη διαχείριση δημοσίων υποθέσεων και σέβεται την ιδιωτική ζωή των ηγετών. Ο πολίτης δεν πρέπει να ξέρει τι συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρα του προέδρου, εκτός βέβαια αν συμβαίνουν αξιόποινες πράξεις, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει. Σε αντίθετη περίπτωση, η δικτατορία της διαφάνειας εξομοιώνεται με εκείνη του Big Brother. Και η δημοκρατία καταλύεται».
Charlotte Chaffanjon πολιτική συντάκτις Le Point
«Σαν κραυγή μιας έφηβης που ανακαλύπτει τον πόνο του χωρισμού» © ALAIN ROBERT/APERCU/SIPA/www.iml.gr
18 |