solo art exhibition: Waiting for the sailor

Σήμερα κατέβηκα Πειραιά και ανακάλυψα ότι μετά από δεκατέσσερα χρόνια στεριανός , δεν έχω ξεπεράσει ακόμα τα καράβια. Και είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα τα ξεπεράσω. Είναι μια αγάπη πιο δυνατή και από γυναίκα .Τι δεν θα έδινα να ήμουν σε μια βαρδιόλα φορτηγού, απόγευμα ,και να κοιτώ μακριά εκεί στον ορίζοντα, ψάχνοντας να δω το τέλος του. Η ξαπλωμένος πρίμα στους κάβους , να βλέπω την γραμμή που αφήνει η προπέλα πίσω της . (πραγματική αφήγηση με μικρές αλλαγές από φόρουμ ναυτικών)