Pierwsza cześć z trzech poematu wizualnego.
Inspiracją Przypadłości równoległych nie jest tylko analogia do matematycznej definicji. Nade wszystko to próba zrozumienia zmian, które w nas zachodzą – w organizmie biologicznym, który z kolei jest częścią większej grupy zwanej społeczeństwem. Wyjściem jest choroba, na którą zapadłam kilka lat temu, a z którą mierzę się do dzisiaj – to afazja poudarowa. W trakcje rehabilitacji napisałam książkę Wołgą przez Afazję, która jest podróżą mentalno-intelektualną. I właśnie z tego powodu – z chęci zrozumienia nowej rzeczywistości, zaczęłam tworzyć analogiczną podróż – z tą różnicą , że piszę o sytuacji społeczno-politycznej, którą obserwuje od kilku lat na polskim i globalnym podwórku. Okazuje się, że światy zazębiając się tworzą wielowymiarowy kalejdoskop. Pierwsza cześć z trzech Przypadłości równoległe , była prezentowana jako dwukanałowe słuchowisko z udziałem Agaty Góral, na festiwalu Dotknij Teatru w Łodzi , w marcu 2017r
