Wijkkrant Noord is het nieuwsblad voor TilburgNoord. De krant wordt gemaakt door vrijwilligers en verschijnt in 2021 achtmaal.
NOORD EDITIE 8 | DEC 2021 | JAARGANG 22 | OPLAGE 10.250
W I J K K R A N T N O O R D. N L | F A C E B O O K . C O M / W I J K K R A N T N O O R D
p.04 p.02
Spanjaarden hangen de beest uit in de Heikant
p.04
Speelgoed voor kinderen uit gezinnen die moeilijk rond kunnen komen
p.17
Kefa Allush spreekt op 20 januari in het Ronde Tafelhuis over identiteit
Hebben solidariteit en welvaart onbegrensde mogelijkheden? Een kerstboodschap of overweging bij de jaarwisseling. Door: Hans Happel Het is de elfde van de elfde, als ik dit schrijf. In Oeteldonk kan het feest weer beginnen. Of beter gezegd mag het nog nét op het randje van een nieuwe lockdown. De klok is weer een uur teruggezet en het kaarslicht wordt als vanouds om zeven uur ontstoken voor een volgende knusse winteravond in de nog lange reeks te gaan.
Welvaart
We genieten vanavond samen van een whodunit in een dorpje op het Engelse platteland, de butler was natuurlijk de dader. Ik zap door naar Nieuwsuur. Danyar van vijftien komt in beeld. Zijn vader heeft een stukje van zijn boerenland verkocht aan de buurman. Dit verhaal speelt zich af in Noord-Irak. Danyar heeft nu genoeg geld voor een visum en een vliegticket naar Wit-Rusland, zijn broer achterna die via whatsapp de familie op de hoogte houdt van de onbegrensde mogelijkheden in het Verenigd Koninkrijk, vooral voor jonge jongens zonder enige toekomst in het door oorlog geteisterde Irak. Wij West-Europeanen hebben het goed voor elkaar en zitten er warmpjes bij deze winter. Pensioenen en ziektekostenverzekeringen die de zestigplusser vitaal houden, maken het mogelijk dat de welvarende pensionado het hele jaar door de wijde wereld in kan trekken in mobilhome of vliegtuig, all inclusive. Kennen we nog solidariteit met die andere reizigers? Zij die vanuit het Zuiden en het Oosten onze kant opkomen?
Solidariteit, waar komt het vandaan?
In het Midden-Oosten verscheen lang geleden een vredesvorst aan drie koningen die vanuit alle hoeken van de wereld naar hem op zoek waren. Ze vonden hem niet in de paleizen van Jeruzalem, maar in een stal op het veld tussen de herders, een stelletje arme luizen met hun vee, wat schapen, een os en een ezel. Het was een eerste menselijk teken van solidariteit met de armen, zich openbarend niet alleen aan de Joden van Israël, maar aan de hele wereld. Zo wil de legende van de geboorte van Christus het aan ons vertellen
van de democratische oppositie in verre landen met een onderdrukkend politiek systeem. Amnesty International werd opgericht en nationale en internationale solidariteit leken vanaf toen hand in hand te gaan.
Solidariteit, wat is eruit ontstaan?
Solidariteit, wat is er nog van over?
Onze pensioenen en zorgverzekeringen zijn na een lange sociale strijd ontstaan uit solidariteit met hulpbehoevenden en kwetsbaren. We houden het tot vandaag samen overeind door een solide verbondenheid met elkaar, ondanks de dreiging van een uiterst besmettelijk virus. Het idee van internationale solidariteit kwam wat later in zwang dan onze verzorgingsstaat; in de jaren zestig bij groepen mensen in het Westen, betrokken bij de strijd
Inmiddels bedreigt het ‘virus van de globalisering’ de capaciteit van onze gezondheidszorg, van onze sociale voorzieningen, van onze welvaartstaat. Momenteel is er niet zo zeer sprake van een infarct óp, maar van een infarct ván de ic’s. De kosten van onze volksgezondheid en het ziekenhuiswezen laten zich maar moeilijk managen. En aan onze grenzen staan vluchtelingen te dringen, op de vlucht voor oorlog en armoede, op zoek naar een beter
leven. Een gevolg van de onevenwichtige verdeling van de rijkdom op onze planeet waarbij de kloof tussen de haves en de have-nots enorm is. De groei van de wereldeconomie lijkt ons mede dankzij de onbegrensde mogelijkheden van het vrije verkeer van goederen, reizigers en kapitaal boven het hoofd gegroeid te zijn. De wal dreigt het schip te keren. En wie geeft ons het recht die welvaart exclusief voor onszelf te houden? Een recht kan alleen maar gerechtvaardigd worden door de ander, die vindt dat het betreffende recht is verdiend. Overconsumptie niet alleen van de superrijken, maar ook van de westerse middenklasse - wordt van alle kanten betwist, niet op de laatste plaats door de ons omringende natuur…. wordt vervolgd op pagina 4