งานงาน

เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่ อสาร

ประวัติของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่ อสาร เทคโนโลยีสารสนเทศเกิ ดจากการ รวมกั น ของเทคโนโลยี 2 ด้ า น คื อ เทคโนโลยีโ ทรคมนาคมกับ เทคโนโลยี คอมพิวเตอร์ ซึ่ งแต่ละด้านมีประวัติหรื อ พัฒนาการ ดังนี้

เทคโนโลยีโทรคมนาคม เทคโนโลยีโทรคมนาคม เริ่ มจากการประดิ ษฐ์โทร เลขของ แซมวล มอร์ ส(Samual Morse) ในปี พ.ศ. 2380 นับ ว่ า เป็ นครั้ งแรกที่ ข่ า วสารถู ก แปลงเป็ นสั ญ ญาณไฟฟ้ า ส่ ง ไปตามสายเป็ นระยะทางไกลๆได้ โดยอาศัย วิธี ก ารเข้า รหัสตัวอักษร เป็ นรหัสอื่นที่ประกอบด้วยจุด (.) และขีด (-) เช่น สัญญาณขอความช่วยเหลือฉุกเฉิ น SOS จะเข้ารหัสเป็ น...

- - - ... การรับส่ งโทรเลขได้ถูกนามาใช้งานในเชิงการค้าตั้งแต่ พ.ศ. 2387 เป็ นต้นมา และในปี พ.ศ. 2401 ได้มีการวางสาย เคเบิ ลใต้มหาสมุ ทรแอตแลนติ ก ทาให้เ กิ ด การสื่ อสารข้าม ทวีประหว่างทวีปอเมริ กากับทวีปยุโรปขึ้นเป็ นครั้งแรก

ในปี พ.ศ. 2419 อเล็ก ซานเดอร์ แกรแฮม เบลล์ (Alexander Graham Bell)ได้ประดิษฐ์โทรศัพท์ และได้ต้ งั ชุมสายโทรศัพท์แห่ งแรก ที่ เ มื อ งนิ ว เฮเวน รั ฐ คอนเนตทิ ค ัต สหรั ฐ อเมริ กา จากนั้น เครื อ ข่ า ย โทรศัพ ท์ ไ ด้ข ยายตัว ออกไปอย่ า งรวดเร็ ว จนในปั จ จุ บ ัน สามารถ ติ ด ต่ อ สื่ อ สารกัน ได้ด้ว ยระบบโทรศัพ ท์ท างไกลอัต โนมัติ นับ เป็ น พัฒนาการอันยิง่ ใหญ่ดา้ นเทคโนโลยีเครื อข่ายโทรคมนาคม ด้านการสื่ อสารไร้สาย ได้มีการพัฒนาการค้นพบคลื่นวิทยุในปี พ.ศ. 2430 โดย ไฮน์ริช แฮตน์ (เฮิร์ต) (Heinrich Hertz) และต่อมาปี พ.ศ.

2437 กูกลิเอลโม มาร์ โคนี (Guglielmo Marconi) สามารถประดิ ษฐ์ เครื่ องรั บ ส่ ง วิ ท ยุ เ ครื่ องแรกได้ส าเร็ จ จากนั้ นได้มี พ ัฒ นาการทาง เทคโนโลยีที่สาคัญหลายอย่าง ดังต่อไปนี้

ในปี พ.ศ. 2477-2479 จอห์น เฟลมมิง (John Flemming) และ ลี เดอ ฟอเรสต์ (Lee De Forest) ได้ประดิษฐ์หลอดสุ ญญากาศ ซึ่ งเป็ นจุดเริ่ มต้นของ การขยายการแปรรู ปสัญญาณอิเล็กทรอนิกส์ ในปี พ.ศ. 2497 วลาดิเมียร์ สวอริ คิน (Vladimir Zworykin) ได้ ประดิษฐ์หลอดภาพโทรทัศน์ ซึ่ งเป็ นที่มาของจอภาพคอมพิวเตอร์ ในปั จจุบนั ในปี พ.ศ. 2490 ชอกลีย ์ บาร์ ดีน และ แบรตเทน (Schockley, Bardeen and Brattain) ได้ประดิษฐ์ทรานซิ สเตอร์ ซึ่ งเป็ นที่มาของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ แบบสารกึ่งตัวนาไอซี และซี พียใู นคอมพิวเตอร์ ในปี พ.ศ. 2500 คิลบี และ นอยส์ (Jack Kilby, Robert Noyce) ได้ ประดิษฐ์วงจรรวมหรื อไอซี ซึ่ ง เป็ นเทคโนโลยียอ่ ส่ วนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิ กส์ที่ ทาให้คอมพิวเตอร์ในปัจจุบนั มีสมรรถนะสู งและมีขนาดเล็ก ในปี พ.ศ. 2504 บริ ษทั เอทีแอนด์ที ได้สร้างดาวเทียมสื่ อสาร เทลสตาร์ 1 เป็ นดาวเทียมสื่ อสารดวงแรกของโลก

เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ยุคที่ 1 พ.ศ. 2489 – 2501 เป็ นการประดิษฐ์เครื่ องคอมพิวเตอร์ ที่มิใช่เครื่ องคานวณ โดยเมาช์ลี และเอ็กเคอร์ต (Mauchly and Eckert) ได้นาแนวความคิดนั้นมาประดิษฐ์เป็ น เครื่ องคอมพิวเตอร์ ที่มีประสิ ทธิ ภาพมากเครื่ องหนึ่ งเรี ยกว่า ENIAC (Electronic Numerical Integrator and Calculator) ซึ่ งต่อมาได้ทาการปรับปรุ งการทางานของ เครื่ องคอมพิวเตอร์ ให้มีประสิ ทธิ ภาพดียงิ่ ขึ้น และได้ประดิษฐ์เครื่ อง UNIVAC (Universal Automatic Computer) ขึ้นเพื่อใช้ในการสารวจสามะโนประชากร ประจาปี

ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ ยุคที่ 1 ใช้อุปกรณ์หลอดสุ ญญากาศ (Vacuum Tube) เป็ น ส่ วนประกอบหลัก ทาให้ตวั เครื่ องมีขนาดใหญ่ ใช้ พลังงานไฟฟ้ ามาก และเกิดความร้อนสูง ทางานด้วย ภาษาเครื่ อง (Machine Language) เท่านั้น เริ่ มมีการ พัฒนาภาษาสัญลักษณ์ (Assembly / Symbolic Language) ขึ้นใช้งาน

ยุคที่ 2 พ.ศ. 2502 – 2506 มีการนาทรานซิสเตอร์ มาใช้ในเครื่ องคอมพิวเตอร์จึง ทาให้เครื่ องมีขนาดเล็กลง และสามารถเพิ่มประสิ ทธิภาพ ในการทางานให้มีความรวดเร็ วและแม่นยามากยิง่ ขึ้น นอกจากนี้ ในยุคนี้ยงั ได้มีการคิดภาษาเพื่อใช้กบั เครื่ อง คอมพิวเตอร์ เช่น ภาษาฟอร์ แทน (FORTRAN)จึงทาให้ ง่ายต่อการเขียนโปรแกรมสาหรับใช้กบั เครื่ อง คอมพิวเตอร์

ยุคที่ 3 พ.ศ. 2507 – 2512 คอมพิวเตอร์ ในยุคนี้เริ่ มต้นภายหลังจากการใช้ทรานซิ สเตอร์ ได้เพียง 5 ปี เนื่องจากได้มีการประดิษฐ์คิดค้นเกี่ยวกับวงจรรวม (Integrated-Circuit) หรื อ เรี ยกกันย่อๆ ว่า "ไอซี " (IC) ซึ่ งไอซี น้ ีทาให้ส่วนประกอบและวงจรต่างๆ สามารถวางลงได้บนแผ่นชิป (chip)เล็กๆ เพียงแผ่นเดียว จึงมีการนาเอาแผ่น ชิปมาใช้แทนทรานซิ สเตอร์ ทาให้ประหยัดเนื้อที่ได้มาก ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ ยุคที่ 3 ใช้อุปกรณ์ วงจรรวม (Integrated Circuit : IC) หรื อ ไอซี และวงจรรวม สเกลขนาดใหญ่ (Large Scale Integration : LSI) เป็ นอุปกรณ์หลัก ความเร็ วใน การประมวลผลในหนึ่งคาสั่ง ประมาณหนึ่งในล้านของวินาที (Microsecond : mS) สู งกว่าเครื่ องคอมพิวเตอร์ ในยุคที่ 1 ประมาณ 1,000 เท่า ทางานได้ดว้ ย ภาษาระดับสู งทัว่ ไป

ยุคที่ 4 พ.ศ. 2513 – 2532 เป็ นยุคที่นาสารกึ่งตัวนามาสร้างเป็ นวงจรรวมความจุสูงมาก (Very Large Scale Integrated : VLSI) ซึ่ งสามารถย่อส่ วนไอซี ธรรมดาหลายๆ วงจรเข้ามา ในวงจรเดียวกัน และมีการประดิษฐ์ ไมโคร โพรเซสเซอร์ (Microprocessor) ขึ้น ทาให้เครื่ องมีขนาดเล็ก ราคาถูกลง และมี ความสามารถในการทางานสู งและรวดเร็ วมาก จึงทาให้มีคอมพิวเตอร์ ส่วน บุคคล (Personal Computer) ถือกาเนิดขึ้นมาในยุคนี้ ลักษณะเฉพาะของเครื่องคอมพิวเตอร์ ยุคที่ 4 ใช้อุปกรณ์ วงจรรวมสเกลขนาดใหญ่ (Large Scale Integration : LSI) และ วงจรรวมสเกลขนาดใหญ่มาก (Very Large Scale Integration : VLSI) เป็ นอุปกรณ์หลัก มีความเร็ วในการประมวลผลแต่ละคาสั่ง ประมาณ หนึ่งในพันล้านวินาที (Nanosecond : nS) และพัฒนาต่อมาจนมีความเร็ วในการ ประมวลผลแต่ละคาสั่ง ประมาณหนึ่งในล้านล้านของวินาที (Picosecond : pS)

ยุคที่ 5 พ.ศ. 2533 – ปัจจุบัน ในยุคนี้มุ่งเน้นการพัฒนาความสามารถในการ ทางานของระบบคอมพิวเตอร์ และความสะดวกสบาย ในการใช้งานอย่างชัดเจน มีการพัฒนาสร้างเครื่ อง คอมพิวเตอร์แบบพกพาขนาดเล็ก (Portable Computer) ขึ้นใช้งานในยุคนี้กบั โปรแกรม เป็ นต้น

ความหมายของเทคโนโลยีสารสนเทศและ การสื่ อสาร คาว่า เทคโนโลยีสารสนเทศ ประกอบคา 2 คา ได้แก่ เทคโนโลยี และ สารสนเทศ ซึ่ งแต่ละคามีความหมายดังนี้ เทคโนโลยี (Technology) เป็ นคาที่มาจากรากศัพท์ภาษา ละตินว่า TEXERE มีความหมายตรงกับภาษาอังกฤษว่า to weave แปลว่า สาน เรี ยบเรี ยง ถักทอ ปะติดปะต่อ และ construct แปลว่า สร้าง ผูกเรื่ อง ความรู้สึกนึก คิดที่ก่อให้เกิด ส่ วนเทคโนโลยี ในรากศัพท์ภาษากรี กมาจากคา ว่า technologia แปลว่า การทางานอย่างเป็ นระบบ (systematic treatment) (วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม, 2539)

คาร์เตอร์ วี กู๊ด (Good, 1973) ได้ให้ความหมายของ เทคโนโลยีวา่ หมายถึง การนาเอาวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้ ในวงการต่าง ๆ โดยทาให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดีข้ ึน เอดการ์ เดล (Dale, 1965) กล่าวว่า เทคโนโลยีไม่ใช่ เครื่ องมือแต่เป็ นแผนการ วิธีการทางานอย่างเป็ นระบบที่ ให้ผลบรรลุตามแผนการ ไฮนิช และ คนอื่น ๆ (Heinech and Others, 1989) ได้ อธิบายว่าเทคโนโลยีจาแนกออกเป็ น 3 ลักษณะ คือ

1) เทคโนโลยีในลักษณะของกระบวนการ(process) เป็ นการใช้วิทยาศาสตร์ และความรู ้ต่าง ๆ ที่รวบรวมไว้อย่างเป็ นระบบ เพื่อนาไปสู่ ผลในทางปฏิบตั ิ โดย เชื่อว่าเป็ นกระบวนการที่เชื่อและนาไปสู่ การแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้ 2) เทคโนโลยีลกั ษณะของผลผลิต (product and product) หมายถึง วัสดุและ อุปกรณ์ที่เป็ นผลมาจากการใช้กระบวนการทางเทคโนโลยี เช่น ฟิ ล์มภาพยนตร์ เป็ นผลผลิตของวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีเช่นเดียวกับเครื่ องฉายภาพยนตร์ หรื อ หนังสื อเป็ นผลผลิตของเทคโนโลยีเช่นเดียวกับแท่นพิมพ์หนังสื อ เป็ นต้น 3) เทคโนโลยีลกั ษณะผสมของกระบวนการและผลผลิต (process and product) ซึ่ งใช้ร่วมกันสองลักษณะ เช่น เทคโนโลยีช่วยให้ระบบการรับส่ งข้อมูล เป็ นไปได้อย่างรวดเร็ ว ทั้งนี้เป็ นผลจากความก้าวหน้าของการประดิษฐ์วสั ดุอุปกรณ์ เพื่อการรับส่ งข้อมูล ตลอดจนเทคนิควิธีการต่าง ๆ เพื่อให้ระบบส่ งข้อมูลเป็ นไปได้ อย่างกว้างขวางและรวดเร็ วและในลักษณะของกระบวนการซึ่ งไม่สามารถแยกออก จากผลผลิตได้ เช่น ระบบคอมพิวเตอร์ ซ่ ึ งมีการทางานเป็ นปฏิสัมพันธ์กนั ระหว่าง ตัวเครื่ อง

บทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศและ การสือ่ สาร ในปัจจุบนั เทคโนโลยีสารสนเทศและ การสือ่ สาร มีบทบาททีก่ ่อให้เกิดประโยชน์ ต่อการพัฒนาสังคมในหลายด้าน ซึง่ สามารถสรุปได้ดงั นี้

- ช่วยให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีข้ ึนจากการสื่ อสารที่ รวดเร็ วและกว้างไกล - ช่วยทาให้วิทยาการต่าง ๆ เจริ ญก้าวหน้าและทันสมัยอย่าง รวดเร็ ว - การรับรู ้และแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารของโลกเป็ นไปอย่าง สะดวกและรวดเร็ ว - สามารถเข้าถึงคลังข้อมูลข่าวสารจานวนมาก ซึ่งสามารถนามา ประยุกต์ในการพัฒนาอาชีพและคุณภาพชีวิต - สนับสนุนการทางานและกระบวนการผลิต เช่น การใช้ คอมพิวเตอร์ในการวางแผน การออกแบบและการควบคุมระบบ การทางาน

- ส่ งเสริ มระบบบริ หารจัดการในรู ปแบบใหม่ เพื่อ เพิ่มประสิ ทธิภาพในการบริ หารจัดการหน่วยงานหรื อ องค์กร - กระจายโอกาสด้านการศึกษา ให้ผเู ้ รี ยนที่อยู่ ห่างไกล สามารถเรี ยนรู ้ผา่ นระบบการสอนทางไกลหรื อ ผ่านดาวเทียมได้ - สามารถเผยแพร่ สารสนเทศและภูมิปัญญาท้องถิ่น สู่สงั คมโลกได้โดยง่าย เช่น การเผยแพร่ งานใน อินเตอร์เน็ตตาบล เป็ นต้น - ช่วยให้เกิดนวัตกรรมใหม่ ๆ อย่างต่อเนื่อง

เทคโนโลยีสารสนเทศและการสือ่ สารที่ใช้ ในชีวติ ประจาวัน ใน สังคมปั จจุบนั ไม่วา่ ใครจะอยูท่ ี่ใด แม้ในเมืองหรื อชนบทก็ ตาม ย่อมมีการติดต่อสื่ อสารกับบุคคลหรื อสังคมอื่นอยูเ่ สมอไม่ทาง ใดก็ทางหนึ่ ง เพื่อแลกเปลี่ยนความรู ้ความคิดเห็นหรื อการรับรู ้ขอ้ มูล ข่าวสารในชีวติ ประจา วันด้วยสื่ อต่าง ๆ เช่น หนังสื อพิมพ์ วิทยุกระจายเสี ยง วิทยุโทรทัศน์ โทรศัพท์ โทรสาร ล้วนเป็ นการใช้ เทคโนโลยีสารสนเทศทั้งสิ้ น นอกจากนี้ยงั ใช้เทคโนโลยีเครื่ องมือ หรื อกลไกเพื่ออานวยความสะดวก เช่น การถอนเงินจากเครื่ อง จ่ายเงินอัตโนมัติ (ATM : Automatic Teller/Technology Machine) การสแกนลายนิ้วมือการเข้าปฏิบตั ิงานในสานักงาน การจ่ายค่า โดยสารรถไฟฟ้ าผ่านบัตรแถบแม่เหล็ก เป็ นต้น

เหล่านี้เป็ นตัวอย่างการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในชีวิตประจาวัน ยิง่ ไปกว่า นั้น ความเจริ ญก้าวหน้าของวิทยาการใหม่ ๆ ก่อให้เกิด เครื่ องมือหรื อวิธีการใน การอานวยความสะดวกในการใช้บริ การอย่างรวดเร็ ว เช่น การทาบัตรประจาตัว ประชาชน สามารถให้บริ การโดยเชื่อมต่อ ระบบออนไลน์ (online system) ซึ่ ง เป็ นระบบสายตรงที่มีประโยชน์มาก และเป็ นตัวอย่างของการใช้เทคโนโลยี สารสนเทศที่จาเป็ น กรณี ตวั อย่าง เช่น การรับบริ การรักษาพยาบาลตาม โรงพยาบาล ปัจจุบนั ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศมาบริ หารจัดการ โดยผูป้ ่ วย สามารถบอกชื่อนามสกุลที่ถกู ต้อง เจ้าหน้าที่กส็ ามารถเรี ยกเวชระเบียนออกมาได้ อย่างรวดเร็ ว เพราะโรงพยาบาลมีระบบเครื อข่ายคอมพิวเตอร์ เชื่อมโยงกันอย่าง ทัว่ ถึง ทาให้เวชระเบียนที่อยูใ่ นรู ปแบบของข้อมูลอิเล็กทรอนิ กส์ถกู ส่ งจาก คอมพิวเตอร์ แม่ข่ายไปปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์ ในห้องตรวจของแพทย์ได้ทนั ที เมื่อแพทย์ทาการตรวจวินิจฉัยโรค สามารถสั่งการรักษาหรื อสั่งยา จากห้องแพทย์ ไปสู่ แผนกเอ็กซเรย์ แผนกจ่ายยา ได้อย่างถูกต้อง รวดเร็ ว และมีประสิ ทธิ ภาพ

THE END

คณะผูจ้ ดั ทา นายชัยรัตน์ นายธนา น.ส.พฤษพร น.ส.สุ ภาวดี

พิมพ์มี รหัส 524143002 เมฆนาคา รหัส 524143003 แยบภายคา รหัส 524143019 จันทร์แดง รหัส 524143003 ค.บ.4 คณิ ตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี