Met de Land Rover naar een andere planeet
Winter in IJSLAND IJsland, land van extremen, land van contrasten, land van water en vuur. Voor één keer hebben de reisgidsen niet gelogen. In een tijdsspanne van 48 uur zwetend in je zwembroek genieten van het noorderlicht, rijden door een ijsstorm van 150 km/u, gered worden door Bigfoot en dan, na een korte nachtrust, in luxe baden: het kan. _ door jan bosteels, foto’s nick dimbleby
H
et is eind oktober, de winter lijkt nog veraf in IJsland. Hoewel het toeristische seizoen traditioneel eind september is afgelopen en alles buiten de hoofdstad Reykjavik in een winterslaap verzinkt, bestaat er een toenemende trend om ook buiten die periode een avontuurlijkere vorm van toerisme te beleven. Daar valt wel wat voor te zeggen. IJsland heeft, zomer of winter, aan wawmomenten geen gebrek. Op tweeduizend kilometer vliegen van Londen of Amsterdam - zo’n kleine drie uur - vind je er lavavelden, geisers, warmwaterbronnen, ruige bergen en wilde rivieren vol zalm. In de zomerperiode is het westelijkste land van Europa een populaire bestemming van wandelaars, die er van hut tot hut trekken door een landschap dat nogal wat weg heeft van een andere planeet, veel ruwer en onherbergzamer dan Moeder Aarde. Neil Armstrong kwam hier trainen voor hij naar de maan trok. Het is misschien niet de smaakmakendste referentie voor een toeristische brochure, en ze is ook deels onterecht. Buiten de rijkelijk aanwezige zuurstof is er een groot verschil met onze maan: de kleurenpracht van IJsland is onovertroffen. Rivieren en meren in alle tinten van azuur, groen en blauw, rode en groene korstmossen, weidse panorama’s, besneeuwde zwarte bergtoppen en spectaculaire terreinverschillen. Achter elke rots schuilt een ander landschap, maar het lavastof is alomtegenwoordig. IJsland is de groene en noordelijke versie van het vulkanische Canarische eiland Lanzarote. De aarde leeft er onder je voeten, het landschap is onwerelds jong. Voor fietsers is IJsland, met zijn moeilijk berijdbare De kleurenpracht van IJsland is onovertroffen. Rivieren en wegen en hevige winden, meren in alle tinten van azuur, groen en blauw, rode en groene minder geschikt, maar korstmossen, weidse panorama’s, voor een terreinwagen is besneeuwde zwarte bergtoppen en spectaculaire terreinhet een droomland. Hier verschillen. Achter elke rots hoef je je niet te schamen schuilt een ander landschap.
over het rijden in zo’n monster: het is bittere noodzaak, en soms is zelfs een alledaagse jeep niet tegen de noordelijke elementen opgewassen. Vandaar dat de promojongens en -meisjes van de Land Rover Experience IJsland de geschiktste plek vonden om de kwaliteiten van de vernieuwde Discovery 3 in de verf te zetten.
Wielen van de grond Van heinde en verre, van Canada tot in Australië, is het autojournaille overgevlogen naar het aangenaam koele Reykjavik. Het is drie graden onder nul en ietwat bewolkt. De stadslucht van Reykjavik is een verademing. Door het gebruik van natuurlijke stoom worden de huizen verwarmd zonder aardgas of stookolie en de bijbehorende uitstoot. Een frisse zeebries blaast de stad met 260.000 inwoners (twee derde van de nationale bevolking) voortdurend schoon en sommige stadsbussen rijden zelfs op met geothermische energie opgewekte waterstof. Omdat echte mannen en vrouwen niet in de stad rijden met een 4x4, laten we de bebouwde kom zo gauw mogelijk achter ons en rijden we in colonne met een dozijn Discovery’s de Highlands in. Op nauwelijks honderd kilometer van de hoofdstad begint het echte avontuur. Onder leiding van David, het hoofd van Land Rover Experience, verlaten we de hoofdweg en rijden we in een stevig tempo over in de rotsen uitgesleten wegen. De Discovery is ook voor een leek een droom van een terreinwagen. De volautomatische jeep is van alle comfort voorzien, maar is tegelijk een robuust monster van 3,5 ton. Het enige wat de chauffeur moet doen, is gas geven, sturen en af en toe aan een knop draaien naargelang de aard van het terrein. De boordcomputer heeft verschillende programma’s: voor sneeuw, gras, zand en rotsen. En hoe zat dat met water? Algauw komt de eerste met ijs bedekte rivier in zicht. Na een korte