САВОБ СЎҚМОҒИ

устивор этишдир. Қўлимиздан келса ана шунга ҳисса қўшайлик! (15 июн, 2010 йил).

83. Мамлакатга соҳиблик САВОЛ: Нега Қирғизистонда гапимиз ўтмай қолмоқда? (Ўшлик). ЖАВОБ: Ўтган йил охирлари эди. Тожик тилидан дарс берадиган одам керак бўлди, самарқандлик бир тожик танишимга айтдим. У‫׃‬ -Ака, уйда тожик тилида гаплашамиз. Лекин қолган жойда ўзбекча. Чунки ўзбекча ўқиганмиз. Шунинг учун ўзбек тилида бўлса бажараман,-деди. У билан қачон суҳбатлашсак, “Адашиб исмимни ѐзиб қўйманг”, дейди. Негалигини сўрасам‫׃‬ -Ўзбекистонга қайтиб сиѐсатга кираман, ҳукуматга ишга ўтаман, Ташқи ишлар вазири бўлиш орзуим бор, мен тожик бўлганим билан ота-боболарим Самарқандда яшаб келганлар ва менинг ҳам келажагим шу юрт билан боғлик,деб Тожикистонга боришни ҳатто хаѐлига ҳам келтирмайди. Ўзбек тилини бурро гапиради ва чиройли мақолалар ѐзиб ҳам туради. Бир куни эса Америкада сиѐсий илмлар фанидан таҳсил олаѐтган ўшлик бир ўзбекка‫׃‬ -Қирғиз тили бўйича лойиҳа бор экан, одам қидиришаяпти, яхши ҳақ беришар экан, бормайсизми шунга?-дедим.