Şüphesiz, insanlığın yaşayıp gelişmesinde önemli rol oynayan özelliklerinden biri insanın yaratıcılığıdır. Bu yaratıcılık insanın etrafındaki dünyanın kavranması ve idrak edilmesine, uyumlu etkileşim içerisinde olmaya, temel bilgilerin korunmasına ve bir nesilden diğerine kelimeler, işaretlerle görüntülerle ifade edilmesi ve iletilmesine yöneliktir. En son bilimsel kavramlara göre, cisimlerin yaratılması, insanoğlunun evrimsel gelişiminde homo faber - yaratıcı olarak davrandığı yeni bir evrim basamağına geçmesini sembolize etmektedir. Amerikan antropoloji uzmanı Ellen Dissanayake’nin düşüncesine göre, insanoğlu dünyaya elleri ile bir şeyler yaratmak için gelmiştir ve "ilk insanlar, ilk zanaatkarlar olmuşlardır: yaratması gereken adamlar olarak" (Dissanayake 1994: 3). Ukraynalı filozof Mykola Berdyaiev, insanoğlunun olmak için yaratıldığı ve bu yüzden yaratı-
cı olduğuna ikna olarak, insan ahlakını sadece yaratıcılık çerçevesinde ele almıştır. Parlak bir Ukraynalı akademisyen olan Mykola Kostomarov, "Symbolism of Nature" adlı kitabında fiziksel doğa ve insanoğlu arasındaki ilişkinin sorunlarına yanıt aramıştır ve "hammaddenin ruhsal özü ile bağlantılı olduğuna" emin olmuştur (Chyzhevsky 1992: 152). Meşhur bir İngiliz arkeolog olan Childe Gordon "Man Makes Himself" adlı kitabında, çömlekçiliğin yapıcı karakterinin insanoğlunun fikirlerini ileri götürdüğünü ve kilden çömlek yapmanın insanoğlunun yaratıcılığının en üstün göstergesi olduğunu iddia eder (Reed 1976: 119). Sanat yaratıcılığının özünün kutsal bir faaliyet ve ustasanatçı-zanaatkarın yaratıcı olarak algılanması, bu gibi bilimsel araştırmaların basamaklarına sadece homo sa-
91