DE APPEL VINTAGE
DISNEY’S MULTIPLANE CAMERA LEONHARD EULER Historical person
j
41.1
Het verenigingsblad van W.S.G. Isaac Newton
VINTAGE AUDIO Feel the groove
ARE YOU READY FOR AN ADVENTURE? MORE INFO AT WWW.VEKOMA.COM WWW.VEKOMA.COM/INDEX.PHP/JOBS
61
CHAIRMAN’S NOTE
W
elcome back everybody! And for those who joined us during the KickIn, welcome! It feels like forever since I’ve had the pleasure to address you all in my chairman’s note. So much has already happened since the first few weeks of this brand-new academic year. It all started with the introduction period, the Kick-In. Here, enthusiastic and energy filled, soon-to-be first year students were shown how to live in Enschede. And even though all their energy was drained after this nine day course, they were still very enthusiastic and, more importantly, Newton members. This year we gained over 220 new bachelor students, a record for the study and the association. Of course we welcomed all these students with open arms. With so many new faces it is important to get to know one another. That’s why all of our committees and your board have been hard at work organizing a plethora of activities. To name a few: the first years weekend, first years bowling and of course all of the coffee dates with the board. While we are on the subject of integration, there was another event recently on a much larger scale. Thanks to Newton, the epic UToberfest took place once again and that was with great success. Although, what could possibly go wrong when you stuff 500 people in a tent with plenty of beer and tunes from DJ Immer Hansi? Oktoberfests are nothing new for our association. We have celebrated this event in one form or another for years. This is one of the many traditions we have here at Newton which is not surprising, as we are the oldest study association of the University. We recently celebrated our 53rd dies where we showed the world who the rightful owners of the Horst tower are. Yes, Newton has a lot of history, which ties in beautifully with the topic of this Appel. Taking a look around our chamber reveals a world of vintage artifacts. The wall of boards for example is nothing short of a trip back in time. Those pioneers with their vintage attire who laid the foundation for everything we have today. All the gifts from study tours long ago that decorate the walls of the Newton room remind us of where we have been and what we have achieved. We have a lot of reasons to be proud of our association, far too many to cover in this humble chairman’s note. The last thing that I wish to say is that I hope you have the utmost reading pleasure with this brand-new Appel. It is time to take a step back in time and reminisce about the past. Enjoy!
Tieme Vonk Chairman of W.S.G. Isaac Newton Disciplina Vitae Scipio
INHOUD
10
Foute formules en missers in modellen.
22
Donkere Kamer. Visueel
36
Mental Asylums.
40
Polaroid.
Colofon
De Appel is een uitgave van het werktuigbouwkundig studiegenootschap Isaac Newton in samenwerking met de opleiding Werktuigbouwkunde aan de faculteit der Construerende Technische Wetenschappen van de Universiteit Twente. Redactie-adres W.S.G. Isaac Newton t.a.v. de Appel Postbus 217 7500 AE Enschede [T] 053 - 489 25 31 [F] 053 - 489 40 05 [E] appel@isaacnewton.utwente.nl
Uitgave Jaargang 41, nummer 1, november 2018
Hoofdredacteur Max van de Wouw
Bram Westerveld
Oplage 1000 exemplaren
Eindredacteur Roland Guijs
Abonnementen Abonnementen op de Appel zijn te verkrijgen bij het bestuur van W.S.G. Isaac Newton. Abonnementsprijs 25 euro per jaar
Grafische vormgeving Jeroen van den Hoogen Michiel LouwĂŠ
Drukker Drukbedrijf.nl Joan Muyskenweg 114 1114 AN Amsterdam
Š 2018 de Appel De redactie is op geen enkele wijze verantwoordelijk voor de inhoud van de aangeleverde kopij en houdt zich het recht kopij in te korten en te wijzigen.
Redactie Koen Kleverwal Alicia Knijnenberg Almer Lagerweij Fausto Visser Joachim van de Weg Hugo Wesselink
Advertenties & Advertorials p. 02 Vekoma p. 15 Witteveen & Bos p. 34 Shell p. 44 SKF
REDACTIONEEL
D
40
06 Disney’s multiplane camera
22 Donkere Kamer
09 Prullaria
28 Association News
Column Roland
10 Foute formules en missers in modellen 12 Stoomtreinen 16 Leonhard Euler Historical person
18 Vintage audio 21 UT-VU Collaboration
Visueel
30 Luxury Lifestyle Symposium
32 Evaluation News 35 Perspectief Column Hugo
36 Mental Asylums 40 Polaroid
e oplettende lezer zal bekend zijn met het zinnetje ´Time flies when you´re having fun´. Dit zinnetje is een allicht een favoriet van uw vertrouwde hoofdredacteur. Maar zoals de tijd verglijdt nadert dan ook het einde van de studie voor hem. Om deze reden zal een vijftal redactieleden dit jaar de functie adjuncthoofdredacteur vervullen. Aan mij de taak om Appel 41.1 in goede banen te leiden. Tot zo ver deze kleine huishoudelijke mededeling. Met het schrijven van het redactioneel hoort een terugkoppeling van wat er de afgelopen tijd nu allemaal heeft plaatsgevonden. Het is licht confronterend als je je bedenkt dat het eerste kwartiel van dit collegejaar al weer bijna voorbij is. De nieuwe lichting studenten heeft kunnen proeven van het staal en de bewerking ervan met de eerste module. De tweedejaars zullen wellicht opgelucht adem kunnen halen dat de wiskundelijn voor hen bijna voltooid is. Het stukje keuzevrijheid zal voor de derdejaars een aangename afwisseling zijn. Voor de masterstudenten zal het zwoegen zijn, maar wat is die ingenieurs of MSc titel toch een mooi vooruitzicht. We werken allemaal toe naar onze toekomst, technologie ontwikkelt zich sneller dan we bij kunnen houden. Wellicht dat het tijd is om het een stapje rustiger aan te doen. Of misschien gewoon even terug te gaan in de tijd. Want hoe zijn we nu eigenlijk zo ver gekomen? Koestert u ook die nostalgische gevoelens? In deze Appel neemt de redactie u mee naar de animatiefilms waar u mee opgegroeit bent en zal men zijn best doen u te verklaren hoe deze gemaakt werden. Waarschijnlijk luistert u muziek via streamingdiensten, een heel stuk draagbaarder dan de grote platenspelers van vroeger. De Appel neemt u mee langs de antieke audiodragers. Het leven en de belangrijke bevindingen van Euler worden aangestipt. Hier tegenover staat dat er in het verleden ook wel wat natuurwetenschappelijke missers zijn gemaakt, de redactie somt ze voor u op. Zoals gewoonlijk trekken we de interpretatie van het thema Vintage ook weer vtrij breed, van stoomtreinen tot aan de medische wereld, u leest het allemaal in de Appel! Afsluitend wens ik u allen veel plezier met het lezen van de Appel!
Max van de Wouw Adjuncthoofdredacteur
DISNEY’S MULTIPLANE CAMERA
DOOR ALICIA KNIJNENBURG
Er was eens… een tijd waarin 3D animatie nog niet bestond. Een tijd waarin er nog niet meerdere remakes van films zoals Jungle Book, Doornroosje en Alice in Wonderland waren. De reden om deze remakes te maken is natuurlijk omdat er tegenwoordig steeds meer technologieën zijn die de films realistischer en spannender kunnen maken. Toch waren er vroeger al meerdere uitvindingen om de films van toen realistischer en spannender te maken, waarvan een van de belangrijkste de Multiplane Camera van Disney is. Bij de klassieke vertolking van sprookjes als Doornroosje en Sneeuwwitje, waar iedereen vroeger mee is opgegroeid, werd deze voor het eerst gebruikt en dit vormde de start voor verdere ontwikkeling op dit gebied. 6 DE APPEL
ACHTERLIGGENDE GEDACHTE Waar een schilderij slechts een opname is van één bepaald moment, is een film een serie aaneengeschakelde momentopnames. Hierdoor is het makkelijker een verhaal over te brengen en het publiek erbij te betrekken. Het doel was om animatiefilms zo realistisch mogelijk te maken. Om dit te realiseren wilde Disney meer diepte creëren, iets wat voorheen nog lastig was. Met een normale camera is inzoomen wel mogelijk, maar alles wordt in dezelfde verhouding ingezoomd. Als je bijvoorbeeld het idee wilt hebben dat je door een landschap reist, is inzoomen mogelijk, maar dan wordt de achtergrond onrealistisch groot. De Multiplane Camera bood een oplossing voor dit probleem en na drie jaar hard werken was deze eindelijk een feit.
HOE HET WERKT Het idee achter de Multiplane Camera is dat de verschillende ‘kijkvelden’ gesplitst worden, oftewel de achtergrond van de voorgrond. Deze worden ondergebracht onder verschillende platen, welke tot wel acht verschillende illustraties kan bevatten. Een van deze platen vormt dus de verre verte, zoals de lucht en de zon. Een ander kan een tussenbeeld vormen met de weg naar de bergen en weer een ander bevat de voorgrond met de bosjes dichtbij. De platen liggen horizontaal op verschillende hoogtes tussen vier verticale stalen palen. Bovenaan deze constructie bevindt zich de camera zelf, die naar beneden is gericht voor het filmen. Voordat geflimd kan worden moet elke plaat juist afgesteld worden in hoogte, verlichting, richting, etc. Tijdens het filmen zelf kunnen hier ook nog aanpassingen aan gemaakt worden. Als er ingezoomd moet worden, wordt niet de camera zelf verplaatst, maar de platen, waardoor de achtergrond illustraties (huizen, bomen, bergen, etc.) dus hun relatieve grootte behouden. Om het idee te creëren dat de hoofdpersoon door het landschap heen loopt blijft de achterste plaat liggen en DE APPEL 7
worden de andere platen richting de camera verplaatst. Dit principe, waarbij verschillende platen met andere snelheden verplaatst worden, is ook bekend als het parallax verschijnsel.
GEBRUIK Aangezien de Multiplane Camera nogal een gevaarte is, is er ook wat mankracht nodig om deze te bedienen. Per plaat is een persoon nodig die alle aanpassingen en instellingen regelt. Zo kan de lichtinval van onder of van boven de plaat komen en wordt de plaat in hoogte aangepast. In het geval van de afbeelding (HIERNAAST?) vormt de lucht met de maan en sterren de achtergrond, de voorgrond wordt gekenmerkt door het hek met de bomen en de middelste plaat zijn de heuvels met het huis. De personen zetten de platen op de juiste hoogte en kunnen de voorste en middelste plaat richting de camera bewegen om zo het effect te creëren dat de kijker in de scène getrokken wordt.
SPECIAL EFFECTS Naast het creëren van diepte waren er nog meer zogenoemde ‘special effects’ die door de uitvinding van de Multiplane Camera mogelijk werden gemaakt. Een daarvan is te zien in de scène in Sneeuwwitje waarbij de Boze Koningin haar toverdrank drinkt. De omgeving lijkt dan om haar heen te draaien. Dit rotatie-effect wordt gerealiseerd door de voor- en achtergrond in tegenovergestelde richting te bewegen in plaats van in dezelfde richting. Twee andere nieuwe mogelijkheden waren het stromen van water en het schitteren van licht en sterren, die gerealiseerd konden worden door de verschillende lagen van het apparaat.
IMPACT De eerste film waarbij de Multiplane Camera getest werd is ‘The Old Mill’, welke direct een Academy Award won in 1937 voor ‘Animated Short Film’. Een jaar later won de uitvinding zelf een ‘Scientific and Engineering Academy Award’. Direct na de eerste test werd het principe gebruikt om een van de bekendste films in de Disneyhistorie te filmen: Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. Het schijnt dat de beleving vanuit het publiek zo innemend was, dat een merendeel tranen liet bij de scène waar de dwergen ontdekken dat Sneeuwwitje vergiftigd is. Na films als Alice in Wonderland en Bambi, was De Kleine Zeemeermin de laatste die volgens het Multiplane Camera principe gefilmd is. Het tijdperk van de Multiplane Camera was toen voorbij en hij maakte plaats voor de Digitale Multiplane Camera. Er bestaan tegenwoordig nog drie exemplaren van het oude principe. Twee daarvan staan in de Verenigde Staten, de ene in de Walt Disney Animation Studios in Burbank en de andere in de Walt Disney Family Museum in San Francisco. De derde bevindt zich in de Art of Disney Animation attractie in Disneyland Parijs, welke iets makkelijker te bereiken is en dus zeker de moeite waard is om ooit een keer te bekijken! a
8 DE APPEL
COLUMN ROLAND GUIJS
PRULLARIA Het is nog net geen onderdeel van de Dikke van Dale, maar iedereen begrijpt het als je het over ‘Xenos-prullaria’ hebt. De oneindige stroom van spiegeltjes, gevlochten rieten mandjes, dode takken en andere onbepaalde accessoires die menig Nederlands interieur opleuken, dan wel naar beneden halen. Al naar gelang wie je het vraagt. En dan heb ik nog niet eens de twee pronkstukken van deze nieuwe trend genoemd: kussentjes in een gigantische variëteit kleuren, maten en stofjes die hun ontwerp-oorsprong vinden in onontgonnen Donker Afrika. En uiteraard de beroemde, steigerhouten, semi-filosofische, bordjes voor aan de wand. Naast dat deze bordjes zich totaal niet van elkaar onderscheiden en allemaal in dezelfde generieke, ‘modern cement earth grey’, kleur zijn geverfd lijken ze ook door dezelfde ontwerper bedacht te zijn; een die geen enkel gevoel heeft voor cohesie tussen verschillende lettertypen en zijn Bachelor Filosofie nooit heeft afgerond. Maar deze column is uiteraard niet in het leven geroepen zodat ik even mijn hart kan luchten door te bitteren over de interieursmaak van mijn naaste familieleden en andere mede-Nederlanders. Waar het mij om ging was dat het mij opviel dat een groot deel van deze prullaria, of interieurobjecten, gedefinieerd worden als vintage, dan wel als authentiek of retro. Vrij vertaald, wij, de moderne mens, millennial, die bereid zijn een klein maandsalaris neer te leggen om het nieuwste op het technologisch gebied te hebben, grijpen massaal terug naar oude objecten. Hoe kan het toch dat diezelfde mensen die zweren bij de minimalistische ontwerp-filosofie van Apple ook zo gelukkig worden van een chaotisch retropatroon met vloekende kleuren? Nostalgie lijkt mij een dubieus antwoord in dit geval, aangezien de laatste keer dat het gros
van deze objecten en trends hip waren voor de geboorte van de gemiddelde vtwonen-adept. Wellicht dat iedereen in deze koude, individualistische maatschappij teruggrijpt naar iets wat een stukje warmte en comfort biedt. Welke vrouw heeft er immers geen dekentje op de bank liggen, gehaakt naar een patroon uit grootmoeders tijd? En terwijl ze onder dit dekentje kruipen, eten ze muesli uit een weckpotje en kijken ze naar de TV die staat op een origineel werkbankje uit een fabriek uit Noord-India. Interessant is dan de vraag, tot hoe ver werkt dit effect door? Momenteel zie je bijvoorbeeld relatief veel mensen trouwen in oude, schattige DAFjes, eerste generatie Mini Coopers of klassieke Volkswagen Kevers. Stel dat ik mijn Nissan Micra uit 2000 in goede staat kan houden, heb ik dan over 20 jaar goud in handen door deze te verhuren aan kersvers getrouwde stellen? En importeert men dan via eBay uit een obscuur Oostblokland een originele Tesla laadpaal om een Model 3 op te laden voor ‘The Race of The Classics’ over de glooiende heuvels van de Veluwe? En is het dan helemaal hip om te dineren aan een klassieke kantoortafel uit het begin van de 21e eeuw, bestaande uit een zwart, stalen onderstel en een origineel blad van geperst multiplex met een plastic toplaag? Ik zal mij niet gaan wagen aan voorspellingen over de toekomstige modetrends en roep vooral niet op om massaal kantoormeubilair in te slaan. Niets is immers zo veranderlijk als de smaak van mensen. En als het voor mensen nodig is om er constant aan herinnerd te worden dat ‘in dit huis men elkaar liefheeft’ om emotioneel stabiel te blijven, wie ben ik dan om daarover te oordelen, schrijvend vanuit mijn steigerhouten-gestylde kamer? Met hippe kamerplant en industriële lamp uiteraard. RG
DE APPEL 9
FOUTE FORMULES EN MISSERS IN MODELLEN
DOOR BRAM WESTERVELD
Al sinds het begin van de wetenschap proberen natuur-, schei- en wiskundigen fenomenen in de wereld te beschrijven met formules en modellen. Dit heeft geresulteerd in een groot deel van de kennis die je nu in je boeken en colleges aangereikt krijgt. We kunnen hiermee veel gebeurtenissen met grote nauwkeurigheid verklaren, voorspellen en beĂŻnvloeden. Maar in de tijd die nodig was om tot de stellingen te komen die hiervan de basis zijn, is er vaak een slippertje gemaakt. In dit artikel nemen we enkele van deze natuurwetenschappelijke missers onder de loep.
PYTHAGORAS Een van de eerste stellingen die je leert binnen de wiskunde is de stelling van Pythagoras. Deze man heeft, met hulp van anderen, al in de vierde eeuw voor Christus een grote basis gelegd voor de moderne algebra. Echter had hij sterk het idee dat elk getal als een verhouding tussen twee hele getallen uitgedrukt kon worden. Irrationele getallen zouden volgens zijn theorieĂŤn niet kunnen bestaan. Toch werd hij door een van zijn eigen leerlingen op zijn fouten gewezen. Een andere Griek, Hippasus, bewees dat de wortel van twee niet uitgedrukt kon worden als een breuk. Volgens de verhalen is hij vervolgens van een schip geworpen omdat zijn ontdekking een teken van ketterij was.
ETHER Het duurde lang voordat de voortbeweging van licht verklaard kon worden. De Nederlander Christiaan Huygens zag in de 17e eeuw al dat licht zich in bepaalde experimenten als een golf gedroeg. Het idee was dat golven altijd een medium hadden om zich door voort te planten. Dit kan water, lucht of een elastisch voorwerp. Denk aan geluid, de golven in de zee, 10 DE APPEL
of de trillingen in een snaar. Bij licht kon echter geen mechanisch medium vinden waar het zich over voortbewoog. Men probeerde dit te verklaren door ether in het leven te roepen. Dit medium zou door de hele ruimte lopen, en de ruimte tussen atomen vullen. Dit idee werd verworpen door een experiment in 1887. Omdat de Aarde om de zon draait, zou licht zich met een andere snelheid moeten lopen parallel aan en dwars op de aardbaan. De Aarde zou namelijk door dit medium heen bewegen. Dit snelheidsverschil werd echter niet gemeten, en pas later werd dit verklaard met de relativiteitstheorie.
UITZETTENDE AARDE In een andere tak van de wetenschap, de geologie, bestond lang het idee dat de Aarde continu uitzet. Dit zou de beweging van de continenten over hele lange tijd verklaren. Dit werd in 1888 door de Pools-Russische ingenieur Iwan Jarkowski voorgesteld. Niet lang daarna, in 1889, kwam de Italiaan Roberto Mantovani met een soortgelijke theorie. Dit zou ook het opwarmen van de Aarde verklaren. Eind jaren dertig stelde de kwantumfysicus Paul Dirac voor dat de gravitatieconstante in de loop van miljoe-
nen jaren op Aarde groter zou zijn geworden. Pas in de jaren 70 werd dit idee verworpen, en werd het idee achter de platentektoniek ontwikkeld. Dit is tegenwoordig als de meest geaccepteerde theorie gezien, maar niet alle geologen zijn het hier nog over eens.
GRAVITATIEWET VAN NEWTON De zwaartekrachtswetten van Newton zijn bij elke werktuigbouwkundige bekend. Vanaf de 15e tot aan het begin van de 20e eeuw werd deze theorie
als juist aangenomen. Toch bleek dit later niet zo te zijn. Uit verschillende metingen werd afgeleid dat er een fout in deze formule moest zitten. Onder andere een afwijking in de baan van de planeet Mercurius om de zon liet zien dat Newton niet geheel gelijk was. De algemene relativiteitstheorie die door Einstein bedacht is, verklaarde het gedrag van objecten onder invloed van zwaartekracht beter. Later bleek deze aangepaste versie cruciaal voor de ontwikkeling van GPS, omdat het ook de tijdsverschillen tussen voorwerpen met verschillende snelheden kon verklaren.
STANDAARDMODEL De combinatie van algemeen geaccepteerde theorieĂŤn binnen de deeltjesfysica, ook wel het standaardmodel genoemd, werd tot in de jaren zeventig als kloppend gezien. Dit model bevat de meest fundamentele stellingen en opvattingen over het gedrag van materie. Het zou beschouwd kunnen worden als de basis van de natuurkunde. De uitkomst van enkele experimenten kon hier met een nauwkeurigheid van 13 tot 14 decimalen mee voorspeld worden. Toch werd de nobelprijs van 2015 uitgereikt aan een tegenbewijs van deze stelling. Hierin werd bewezen dat een bepaald elementair deeltje, een neutrino, trilt. Dit vereist dat deze deeltjes een massa hebben, maar dit was niet wat aangenomen was in het oorspronkelijke model. Dit leidt tot de vraag of fout wel het goede woord is. Soms zijn eenvoudigere maar onnauwkeurigere formules voor bepaalde toepassingen effectiever. In de tegenwoordige tijd is de afweging tussen nauwkeurigheid en rekentijd vaak belangrijk. Nauwkeurigere en dus theoretisch betere modellen zijn niet per se daadwerkelijk nuttiger wanneer je op een makkelijkere oplossing voldoende kunt rekenen. b
DE APPEL 11
STOOMTREINEN DOOR KOEN KLEVERWAL
Stoomtreinen, iedereen kent ze wel en heeft ze wel gezien. Je ziet ze nu alleen nog als puur toeristische attractie, maar dat was niet de originele bedoeling van de trein. Er waren toen nog geen intercitys die stroom uit de bovenleiding halen of dieseltreinen, alles werd gedaan met kolen en water.
STOOMMACHINE De stoomtrein zou natuurlijk uitgevonden zijn zonder de uitvinding van de stoommachine. Apparaten die op stoom werken bestaan al wel bijna tweeduizend jaar. Die werkten op een heel ander principe dan de stoommachines die we kennen en je kon er vrijwel niks mee. Een voorbeeld hiervan is ‘Herons aeolipile’, dit is een bol met pijpjes waar stoom uit kan komen, wat er voor zorgt dat de bol gaat ronddraaien. Daarna duurde het even voordat er weer nieuwe en bruikbare ontwerpen voor stoommachines kwamen. Begin achttiende eeuw heeft de Engelsman Thomas Newcomen met behulp van oudere ontwerpen de eerste praktisch werkende stoommachine ontworpen. Dat systeem werkte 12 DE APPEL
niet zoals stoommachines nu werken, het werkte op de onderdruk van de condenserende stoom in plaats van de stoomdruk. Een halve eeuw later had een Schot genaamd James Watt, waar ook de eenheid Watt naar genoemd is, meerdere aanpassingen gemaakt waardoor het rendement van de stoommachine van ongeveer 1% naar bijna 20%. Deze stoommachines zorgde mede voor de industriële revolutie en later ook voor stoomtreinen. In 1784 werd de eerste prototype stoomtrein gebouwd. Dat apparaat stelde nog niet veel voor. Twintig jaar na het eerste prototype werd er voor het eerst een stoomtrein echt gebruikt.
WERKING De kans is groot dat wanneer je een foto of video stoomtrein ziet, je iemand ziet die kolen schept. Die kolen zijn natuurlijk van levensbelang om de treinen te kunnen laten rijden. In de zogenaamde vuurkist verbrandt men de kolen. De warmte van de brandende kolen zorgt voor stoomvorming. Omdat de stoom aanzienlijk meer ruimte inneemt dan water, kan de druk van het stoom oplopen tot wel 20 bar. Over het algemeen is er een veiligheidsklep geïnstalleerd om te zorgen dat de druk niet te hoog wordt, anders kan de oplopende druk behoorlijke explosies veroorzaken. De geproduceerde stoom wordt door middel van een systeem van buizen naar cilinders gebracht. Aan beide kanten van de trein zit een zo’n cilinder, die zorgt van de aandrijving van de trein. In de cilinder zit een zuiger met dubbele werking. Die zuiger wordt heen en weer geduwd door er stoom voor en achter te blazen. De zuiger moet een beide kanten op kunnen bewegen, omdat de trein anders niet in beweging kan komen. Er zit een stang verbonden aan de zuiger, de drijfstang, die door middel van een kruk
verbonden is aan een wiel. De beweging van de drijfstang is wat zorgt dat de aandrijving van het wiel. Aan de de kruk zitten meer verbindingen die de andere wielen ook aandrijven. Op die manier kan een stoomtrein in bewegen. Een stoomtrein kan niet rijden zonder bestuurders. Je hebt er minimaal twee nodig, namelijk een machinist en een stoker. De naam stoker zegt het misschien al, de stoker is vooral verantwoordelijk voor de aanvoer van brandstof. Ook is hij verantwoordelijk voor de toevoer van water en moet hij de stoomdruk in de gaten houden. De machinist is bedient de regulateur en rem, dus hij stuurt de trein aan.
VERSCHILLENDE TYPEN De meeste stoomtreinen werken op hetzelfde principe, maar er zitten natuurlijk wel verschillen tussen de treinen. Er zijn heel wat aanpassingen gedaan om de treinen maar steeds sneller te laten gaan. Het hoogtepunt van die van alle aanpassingen is een trein genaamd de “Mallard”.
Deze trein is ontworpen in 1938 door Sir Nigel Gresley. Hij stond bekend als een van de beste stoomtrein ingenieurs en het ontwerpen van elegante treinen, zowel mechanisch gebied en op Uiterlijk. Om te zorgen dat de trein aerodynamisch goed in elkaar zat, gebruikte Sir Gresley onder andere windtunnels. Wat ervoor zorgde dat de Mallard de het snelheidsrecord voor een stoomtrein heeft verbroken en tot nu nog steeds de houder is van dat record. Het oude record stond op 200.4 kilometer per uur, de Mallard heeft dat record verbroken met een grootse 2.5 kilometer per uur. Bij 200 kilometer per uur denk je misschien, dat kan ik ook met een vlugge auto op de duitse snelweg, maar de Mallard is wel even snel als de nieuwste intercity van de NS, 80 jaar later.
SPOORWEGENNET Aan alleen een stoomtrein heb je natuurlijk niks, want zonder spoor gaat het als een losgeslagen projectiel recht vooruit. Als student ben je vaak genoeg met de trein geweest en heb je vast ge-
DE APPEL 13
noeg spoor gezien. De spoorwegen van Nederland zijn al best wel oud. Het oudste spoortraject van Nederland loopt van Amsterdam naar Haarlem en ligt er al sinds 1839. Ondanks dat het spoor oud is, is het na wat aanpassingen nog steeds een van de belangrijkste spoorlijnen van Noord-Holland. In de jaren daarna is het spoorwegennet wel wat gegroeid. Er ligt nu 3013 kilometer aan spoor verdeeld over Nederland. Vergeleken met België is dat weinig een kleine 500 kilometer meer aan spoor, dat terwijl België ¼ minder oppervlak heeft dan Nederland.
CONCLUSIE Zoals jullie misschien al gemerkt hebben rijden er amper nog stoomtreinen en degene die rijden is puur voor toerisme. Dat komt natuurlijk omdat de techniek achter de stoomtrein verouderd is. Dat betekent niet dat het geen knap staaltje techniek was en een hele hoop heeft toegevoegd aan de samenleving. a
14 DE APPEL
Ruimte voor talent en ambitie
INGENIEURSWERK MENSENWERK Onze ingenieurs en adviseurs krijgen alle ruimte om het beste uit zichzelf te halen in projecten op het gebied van water, infrastructuur, milieu en bouw. Wat is jouw talent? www.witteveenbos.nl > werken bij
HISTORICAL PERSON
LEONHARD EULER
Big inventions with life-changing impact, accidental discoveries that change our world forever, they all have one thing in common: the human. In every Appel, a Historic Person, someone who changed the history radically, will be put in the spotlight.
BY JOACHIM VAN DE WEG
eonhard Euler. His name shivers a lot of students, at least his last name, and his legacy continues to play a huge role in modern mathematics. Leonhard was born on April 15,1707 in Basel, Switzerland. His father Paul III Euler was a pastor of the reformed church while his mother was the daughter of another pastor. Euler had two younger sisters and one little brother. Soon after Leonhard was born he moved with his parents to Riehen. One final remark about his family: Paul was a good friend of the Bernoulli family, which would later turn out to be very important for Leonhard.
L
In 1720 Euler joined the university of Basel, while living at his grandmother’s. Just three years later he finished his master in philosophy with comparable results to those of Descartes and Newton. During that time Euler also got weekend lessons from Johann Bernoulli, who quickly saw the incredible talent Leonhard had for mathematics. Therefore he persuaded Paul that his son should not become a pastor but should go for a life as a mathematician. After several unsuccessful tries to get a position at the University of Basel luck came Euler’s way. The sons of Bernoulli were working at the Russian 16 DE APPEL
Academy of Sciences, however the youngest son died after having been in Russia for only one year. Bernoulli’s oldest son convinced the Russians to give the free position to his friend Euler, whom gladly accepted the offer. He arrived in May 1727, and only four years later, at the age of 24, he was made professor of Physics. He left Russia after four more years with his wife Georg Gsell whom he married in 1734. Together they got thirteen children. After his adventures in Russia, Euler took a position at the Berlin Academy as he was invited to come there by Frederick the Great of Prussia. He would go on and live in Berlin for 25 years. During his period in Berlin he would publish an astonishing amount of 380 articles, two of which became immensely well known. The first of these two is the Introductio in analysin Infinitorum, which was mainly focused on functions and the second, Insitutiones calculi differentialis, was mainly focussed on differential equations. Despite the fact that he was probably the most active and most loyal member of the Berlin Academy, he was forced to leave after 25 years. In
the eyes of Frederick, Euler was not much of an intellectual and more a simple man who happened to be very good at numbers and figures. During his time in Russia and later on also in Berlin, Euler’s eyes started to deteriorate and his right eye turned completely blind in 1766. However, instead of slowing down, Euler tried even harder to find new things in mathematics making use of his excellent mental calculation and great memory. The fact that he was blind on the right side is also the reason for him never facing full on in portraits. After his years in Berlin Euler went back to Saint Petersburg since he was invited by Catherinte the Great. In 1766 he moved to Russia, where he lived in excellent conditions. His wife had a home of her own and his salary was enormous for the time he lived in. The second period in Russia turned out to be not quite so nice as Euler’s first. He lost his house after a fire in 1771, but more importantly, he lost his wife in 1773 after 40 years of marriage. He married Georg’s half-sister Salome Abigail three years later, and they were the rest of Euler’s life. On 18 September 1783, while he was discussing the discovery
“For since the fabric of the universe is most perfect
and the work of a most wise Creator, nothing at all takes place in the universe in which some rule of maximum or minimum does not appear”
of Uranus with one of his fellow academicians, Euler’s brain suffered from an internal bleedin. He died a few hours later. Euler’s heritage was and will be huge, especially when one considers that he lived most of his live as a regular civilian. To appreciate a bit more what Euler did for mathematics we will look at some of the famous and not so famous things Euler proved or defined.
BASEL PROBLEM
The Basel problem asks for an exact solution to the infinite sum of 1 divided by n^2. Euler proved in 1735 that this was indeed equal to pi squared on six, however, he used definitions that at that time were not yet proven and it would take some 100 more years for his proof to be acknowledged. Later, in 1741, Euler proved his answer yet again, however this time in a much more elaborate way with a lot more details. His knowledge of sums that involved infinity proved very helpful. .
COMPLEX TRIGONOMETRY
One of the most famous things Euler did was prove the complex trigonometry, which linked the complex e-power to the well-known sines and cosines. It was actually Johann Bernoulli who first wrote down any equation that used the complex number i in 1702, however, Bernoulli did not fully comprehend the complex theory. Euler knew the equation by Bernoulli, however it was only in 1740 that he went ahead and proved his famous function, and also the identity that came with it. Euler’s proof was published in 1748, after a rigorous proof and check using various areas of mathematics
EULER’S NUMBER
the constant e, as Euler was not the one to discover it. However, it was due to the fact that Euler was the first mathematician to properly define the constant later known as Euler’s number. It had been around for quite a while and was first mentioned and used by Jacob Bernoulli. Some years later Euler used the letter e, whereas previously the letter b or c were used. In the years after Euler’s publication Mechanica, the letter e became the standard for the rest for time.
OTHER PROBLEMS In addition to these three famous mathematical definitions and formulas, Euler defined and discovered much more in several different aspects of mathematics, some famous and others less famous. I think we can safely state that he indeed is truly one of the greatest persons in mathematical history. a
The fact that Euler could proof the complex trigonometry had little to do with the discovery of DE APPEL 17
VINTAGE AUDIO
DOOR ALMER LAGERWEIJ
Het is nu allemaal zo makkelijk als je muziek wilt luisteren: je pakt je smartphone, computer of iPod (ja, die bestaan nog) en speelt het af. Vroeger was dit allemaal iets ingewikkelder, de industrie is immens veranderd en de muziekdrager is niet meer wat het is geweest. Als ik denk aan vintage muziekdragers, denk ik aan de platenspeler. Het apparaat maakt weer een enorme opmars sinds een jaar of tien en dat kan alleen maar toegejuicht worden. Hoe dit apparaat is ontstaan en waarom we hem tegenwoordig niet zoveel meer zien wordt toegelicht in de rest van dit artikel.
18 DE APPEL
GESCHIEDENIS De platenspeler is natuurlijk niet in een keer uitgevonden, hier zijn vele iteraties aan vooraf gegaan. Voor 1857 was er geen enkele manier om muziek vast te houden. Er was natuurlijk wel bladmuziek, maar geen manier om geluidsgolven op te slaan. Totdat de Fransman Leon Scott in 1857 de fonautograaf uitvond, waarmee het eerste lied ooit werd opgenomen, het lied ‘Au Clair de la Lune’. Hij kreeg voor dit apparaat in 1857 een patent. Een fonautograaf is een apparaat met een stift en een met roet zwartgemaakt stuk papier. De stift is vastgemaakt aan een draaiende trommel. De fonautograaf was bedoeld voor de bestudering van stemgeluid. Scott heeft zijn eigen opnames helaas nooit gehoord, het apparaat had niet de mogelijkheid om de opname weer af te spelen. Hij was hiermee wel de grondlegger van de geluidsdragers. Het apparaat kon een visuele representatie maken van de amplitude en golfvormen van geluid. Scott probeerde een analogie met het menselijk oor te maken, met het oorkanaal, het trommelvlies en de gehoorbeentjes. De stift maakte dunne lijntjes in het kool op het papier dat eronderdoor werd bewogen. Hiermee kon het apparaat dus het geluid visualiseren. Helaas bleef het hierbij, het was niet mogelijk de tweedimensionale representatie van geluid weer om te zetten in daadwerkelijk geluid. Pas in 2008 lukte het om een aantal opnames weer om te zetten in geluid. Dit maakte ‘Au Clair de la Lune’ het oudste opgenomen muziekfragment.
raadt het, Edison nog niet gedrukt geworden, platen daarentegen wel. Ook zit er nog een nadeel aan platen, deze draaien met een vast toerental van 33 1/3 of 45 omwentelingen per minuut, maar de absolute snelheid wordt lager naarmate de naald dichter bij het midden komt.
STEREOGELUID Een van de verbeteringen ten opzichte van de originele fonograaf is het kunnen afspelen van stereo geluid. Je zou zeggen dat dit niet kan door het feit dat er maar een groef en een naald is, maar hier is iets ontzettend ingenieus voor verzonnen. Een groef in de plaat heeft twee zijden die samen een V vormen. Elke zijde staat onder een hoek van 45 graden. Dit houdt in dat de naald zowel horizontaal als verticaal kan bewegen. De stereo informatie is gecodeerd als een complexe beweging van een enkele naald.
Zo zag een opname met een fonautograaf eruit.
Een paar jaar later, in 1877, kwam Thomas Alva Edison met een fonograaf, dit maakte de fonautograaf gelijk verouderd. Met dit apparaat kon geluid zowel worden opgenomen als afgespeeld. Zijn originele fonograaf nam het geluid op met aluminiumfolie dat om een cilinder heen zit. Een naald reageert op geluidsgolven en maakt op en neer gaande groeven in het aluminium. Volta Laboratory kwam met een update op dit apparaat in de jaren 1880, het gebruikte een met was gecoate cilinder en een naald die een zigzag groef maakte.
DE PLATENSPELER Vanaf de jaren 1890 werd het geluid opgenomen op een vlakke plaat, zoals wij hem nu kennen. Dit is tot de jaren 1980 de meest dominante audiodrager geweest. Daarom gaan we nu wat beter kijken naar hoe deze platenspeler werkt. Natuurlijk is de basis gelijk aan een fonograaf van Edison, maar deze basis is flink verbeterd.
VINYL In plaats van was of aluminium wordt er nu een vinylplaat gebruikt. Vinyl is een polymeer, namelijk polyvinylchloride, of PVC afgekort. PVC is slijtvast, licht en erg goedkoop, daarom wordt het bijna altijd gebruikt bij platen. Ook is de geluidsdrager nu een plaat geworden en geen cilinder meer. Dit heeft niet te maken met de audiokwaliteit, maar met het productieproces van de cilinders. Deze konden tot 1901, dankzij een uitvinding van, je
Met een elektronenmicroscoop is deze foto gemaakt. Hier valt goed te zien dat de twee zijdes van de groef verschillende signalen schetsen.
ACTIEF VERSTERKT Een platenspeler zoals wij die kennen zet de vormen van de groef en daarmee de beweging van de naald, om in een elektronisch signaal, waarmee vervolgens een versterker en speakers kunnen worden aangestuurd. Dit in vergelijking met de grammofoon, waarbij het signaal passief versterkt wordt door middel van een hoorn. Dit betekent dus dat de hoeveelheid geluid die men kon creëren enorm veel meer werd. Ook was het nu mogelijk om met een handomdraai het geluid te optimaliseren door bijvoorbeeld meer of minder hoge en lage tonen af te spelen.
DE APPEL 19
ONDERGANG VAN DE PLATENSPELER Halverwege de jaren 80 werd het eerste album op een volledig digitale compact disk, of CD voor kort uitgebracht. Dit was een domper voor de LP. CD’s waren goedkoper, kleiner, multifunctioneel en makkelijker te gebruiken. Ook was het mogelijk om nu zelf muziek te branden. Met de komst van de CD en het internet is ook het illegaal kopiëren van muziek enorm toegenomen. De LP was niet langer de meest dominante muziekdrager. Dit was natuurlijk een prachtige verandering, die iedereens leven weer wat makkelijker maakte, maar er ging een mooi stukje techniek verloren. Daarnaast is de kwaliteit van muziek die digitaal is opgeslagen lager dan analoog. Dit komt omdat er bij digitale opslag een signaal bemonsterd wordt met een bepaalde frequentie, bij analoge opslag hoeft dit niet. Natuurlijk valt het verschil in de praktijk heel erg mee. Bij analoge opslag hangen er ook productiemarges aan, wat de kwaliteit weer doet verminderen. Daarnaast komt er bij het afspelen van de LP’s ook de nodige storing aan te pas, stof op de plaat en trillingen die de naald doen trillen zorgen er allemaal voor dat de kwaliteit van de muziek lager ligt. Wat ook een probleem is met analoge geluidsdragers is dat de geluidsdrager zelf degradeert. Als men een plaat een bepaald aantal keren heeft afgespeeld is de kwaliteit lager geworden. Digitale muziek kun je zo vaak afspelen als je wilt, maar de kwaliteit blijft hetzelfde.
20 DE APPEL
Toch heeft de platenspeler ‘iets’, het geluid dat het produceert is anders, experts noemen het warmer. Ook is het opzetten van een plaatje een hele andere ervaring dan even een nummer aanklikken op Spotify. Na een jarenlange achteruitgang in de verkopen van LP’s, gaat het de laatste tien jaar weer erg goed. Mensen zien in dat je met een platenspeler op een heel andere manier muziek kan luisteren en door de enorme hoeveelheden (vaak goedkope) LP’s die op de tweedehands markt zijn beland, spreekt dit ook heel veel jongere mensen aan. Laten we hopen dat de platenspeler niet een van de vintage dingen is die verloren gaat, maar nog voor vele jaren modern kan blijven. f
UT-VU COLLABORATION
Since this year, the collaboration between the UT and the VU has become more intense. Together they are working on a bilocation of UT’s Bachelor Mechanical Engineering in Amsterdam. The CROHO number will be the same as in Enschede, which means that the Bachelor programme will have the same learning outcomes, the same programme committee and exam committee. The programme committee, faculty council and the university council are informed on the progress. A curriculum committee consisting of MEteaching staff and ME-students set up a nice curriculum and the marketing team is already busy with promotion on high schools, because the first students will start in September 2019.
As a study association we are also involved in the UT-VU BSc-programme. The idea is that VU Mechanical Engineering students will be in Enschede for Thursday and Friday once every two weeks. In these days they will use UT facilities, like the workshop and they will attend some lectures. They will sleep at the Campus, in the first year probably in the ‘Blokhutten’. During the days they are in Enschede, the students can join Newton activities. The idea is that the students from Amsterdam can also join (a part of) the Kick-In. For major activities we can look into planning the activity on a Thursday or a Friday, for example the symposium. The 61st board is looking to increase the involvement with Newton already, this is a good addition. Tieme and I have had meetings with the UT-VU-team on regular bases for a while now. They want to involve us to make sure that the integration with UT will go smoothly. We are going to Amsterdam soon to talk with study associations there. It would be very nice to have an association room there to get coffee. Of course a good functioning study association doesn’t appear out of nowhere. It will take time to make the UT-VU students enthusiastic and active to run a room there. The real study start will happen in the next board year, but we can help them. Also we advise the next board to point out an ‘Amsterdam Officer’ as a side task. Luc van Dijk Commisoner Educational Affairs of W.S.G. isaac Newton Disciplina Vitae Scipio
DE APPEL 21
DOOR MICHIEL LOUWÉ
DONKERE KAMER
VAN NEGATIEF NAAR AFDRUK De donkere kamer in een onmisbaar element wanneer er over vintage gesproken wordt. Allereerst vanwege het feit dat wanneer er over een vintage afdruk gesproken wordt, het gaat om een afdruk die gemaakt is in de tijd dat ook het negatief gemaakt is. Een voorbeeld hiervan is hierboven afgebeeld.
22 DE APPEL
Ontwikkelen. Hoe gaat dat in zijn werk? Vroeger deed menig amateur fotograaf het zelf thuis, inmiddels zijn de meeste doka’s verdwenen. Vandaag nemen we een kijkje in de donkere kamer van fotograaf Hans Bol. We bekijken de stappen na het maken van de foto en het ontwikkelen van het negatief (de film) of bij meerdere negatieven van het rolletje. Eerst wordt het negatieve beeld te vergroot met behulp van een vergroter. Dit apparaat, zoals rechts afgebeeld, belicht het negatief op het fotopapier voor de uiteindelijke positieve afdruk. Om tot de gewenste afdruk te komen kan veel gevarieerd worden met belichtingstijd en contrast, wat een beetje vergelijkbaar is met het maken van een foto. Zo kan hier bijvoorbeeld een korte of langere belichtingstijd gekozen worden en een contrastarm of -rijk filter gebruikt worden. Verschillende negatiefformaten (kleinbeeld, rolfilm of groter) vragen om verschillende vergrotingsobjectieven. Om de beste scherpte uit het vergrotingsobjectief te halen wordt deze niet met een volle opening gebruikt, maar twee tot drie stops gesloten. Verder kan er ook ‘gecropt’ worden, dit wil zeggen dat een deel van het negatief gebruikt wordt voor de afdruk. Met andere woorden, het negatief wordt uitvergroot. Dat doen we vandaag ook. Hieronder is zo ongeveer het volledige negatief vergroot.
DE APPEL 23
Welke attributen zijn verder nodig om een afdruk te maken? Hoe gek het ook klinkt, een essentieel item is een dokalamp. Het licht dat uit deze lamp komt heeft geen invloed op de afdruk omdat het papier niet gevoelig is voor de golflengte van deze gelige kleur. Hierdoor is het mogelijk om te zien wat je in het donker doet wanneer de normale verlichting uitgaat. Verder zal het geprojecteerde, vergrote beeld ook scherpgesteld moeten worden exact op de plek waar het fotopapier komt te liggen. Dit gebeurt met behulp van een zogeheten ‘korrelloep’, linksboven te zien. Hiermee kan exact op de korrel van het negatief scherpgesteld worden. Om te bepalen welke belichtingstijd voor een goede afdruk geschikt is, dient eerst een proefstrookje gemaakt te worden. Dit wordt gedaan door een deel van het proefstrookje af te dekken, zodanig dat er meerdere verschillende belichtingstijden op het strookje ontstaan. In dit geval is er 5, 8 en 11 seconden belicht. Zoals op de volgende pagina te zien resulteert dit in de drie verschillende grijstinten. Dit wordt als richtlijn gebruikt om bijvoorbeeld de belichtingstijd aan te passen of anders te filteren: meer geel filteren voor minder contrast, of juist contrastrijker door minder magenta door te laten. Na de belichting wordt de afdruk daadwerkelijk ontwikkeld. Hiervoor worden drie baden gebruikt. Het eerste bad is het ‘ontwikkelbad’. Hierin komt het chemische proces opgang waardoor er beeld op de afdruk zichtbaar wordt, dit deel van het afdrukproces duurt ongeveer 2-3 minuten. 24 DE APPEL
Vervolgens gaat de afdruk naar het tweede bad, het ‘stopbad’ gedurende 1 minuut. Hier wordt het chemische proces letterlijk gestopt, het voorkomt dat de afdruk blijft doorontwikkelen en niet te donker wordt. Hierna wordt de afdruk ongevoelig voor licht gemaakt in het ‘fixeerbad’. Dit bad neemt afhankelijk van de verdunning 3-5 minuten in beslag. Tot slot wordt de afdruk 1 uur in stromend water gespoeld om de fixeerresten te verwijderen. Indien er niet goed gespoeld wordt verschijnen er na verloop van tijd gele vlekken op de afdruk. Na het spoelen moet de afdruk enkel nog 24 uur drogen. De drie baden zijn hieronder afgebeeld. De voorste bak is een verzamelbak, gevuld met kraanwater, niet vereist voor het ontwikkelen.
DE APPEL 25
Meer werk van Hans zien? Kijk eens op hansbol.com.
Nadat de belichtingstijd bepaald is en de afbeelding goed scherp geprojecteerd wordt, kan de uiteindelijke afdruk gemaakt worden. Voor deze afdruk is een belichtingstijd van 6 seconden genomen. Hier links is goed te zien hoe de afbeelding ‘opkomt’.
Zoals je ziet zijn er eindeloos mogelijkheden bij het maken van een afdruk. Los van de perfecties en de kneepjes van het vak worden ook juist de imperfecties - van zowel het ontwikkelen van de afdruk als het negatief - gewaardeerd, de charmes van de donkere kamer. Dit alles kan resulteren in een afdruk zoals hier rechts is afgebeeld.a 26 DE APPEL
DE APPEL 27
ASSOCIATION NEWS IN THE PICTURE
FIRST YEARS WEEKEND On Friday the 12th of October around six o’ clock a big group of first year students gathered in the canteen of the Horst for fries. Needed a proper dinner before their epic journey would start. After dinner they were send off to Hengelo in teams. Every team member received a shirt in the color of their team. On their way to Hengelo they faced all sorts of challenges, such as ordering happy meals and building human pyramids. Upon arrival in Hengelo they received their final destination, a scouting honk in Haaksbergen. When they arrived, they got their share of points they won with the challenges, score was kept by writing the rewarded points on the shirts. This point system would be continued all throughout the weekend, good deeds were rewarded with positive points and bad stuff was punished with negative points. To get to know each other a little better, the played some old school leek smashing and naturally the night ended with a party. The next day started with breakfast. And to warm up the first years played kwallen ballen, trying to get a bag of dirt in the water bucket of the opponent. Next up was bike wrenching, we as mechanical engineers usually repair bikes but now the goal was the break a bike down to such little bit that it would fit through a car tire. Later on the kiddo’s got to show off their strength by means of tug of war and fustbee (basically frisbee with kegs). After the first years got to show their individual strengths in the betting game, people had to stuff their mouths with
28 DE APPEL
J
marshmallows and do a lot of pushups. The BorrelCie organized a pub quiz which was followed by a barbecue. After the barbecue the traditional first year weekend cantus took place. Songs were sung, beers were drunk (and so were most of the participants at the end). And once again the night ended in a party with a campfire on the side.
Next morning things weren’t easy, the hangovers were real, but after a decent breakfast everyone was more or less okay. A lot of cleaning was still to be done, but when it was over the winner of the point system was announced. The dark blue team turned out to be the best during this weekend. Finally the first year students got on their bikes and went back to Enschede which meant the weekend came to an end.
J
WATERSKIING On the 19th of September the AXI organized waterskiing for 20 Newton members. With the 22 degrees Celcius weather, it was perfect for waterskiing in September. One of the first tasks was to fit a wetsuit. Some had bad luck and got a too tight wetsuit so some zips couldn’t close properly. After an introduction talk we got our skis or wakeboards and started the process of trial and error. It took 4 tries and a lot of swallowed water before anyone reached the 20 meter mark, the first ones made it to the first corner. After two hours of hard work it was time to change. A few had a drink and ordered food. Around 7pm we went back again. We were very tired but satisfied.
BOARD INTEREST ACTIVITIES At some point the 61st board will have to step down and a new board will have to take their place. Therefor over the last month a couple of board interest activities have been organized. First up was the lunch where Hugo Wesselink and Lisa Gommer both gave a presentation about what it meant to be in the board. Follow by a drink, the interested people teamed up with (previous) board members for a newton related pub quiz.Lastly there was the dinner where the current board went to El Gaucho with the interested.
FENCING PUB QUIZ WITH TEACHERS On the 10th of October the board organized the pub quiz with teachers. 9 teachers and about 35 students came to show off their trivia knowledge. All teams consisted of both students and teachers. Lots of fun facts came by, such as the most common street name in the U.S.A. surprisingly being second street and the moment just after sunrise being the coldest time of the day. The winning team got a bottle of apfelkorn. The drink did not end there as pizzas were ordered and Diepzat eventually closed at 19:30. It was fun to have this informal contact with the teachers,
On 26th of September a group of 13 brave Newtonians went to the performance factory for some epic sword fights. They were welcomed by three enthusiastic instructors of D.S.V. Gascone, the fencing association of Enschede. They had to put on safety suits and helmets, all to make sure no one got hurt and everybody would leave with both eyes still where they belong. The fighting did not start ensue straight after that, first the footwork, the lunge and the parry were explained and had to be practiced. After that the fighting could start, hits were dealt and received and things got quite sweaty due to the suits and helmets. To wrap things up two of the instructors did a match to show how the pros do it. It looked much better than what the Newtonians performed, even though they did well, but practice makes perfect.
DE APPEL 29
30 DE APPEL
ENGINEERING FOR THE ELITE
SYMPOSIUM 12 DECEMBER 2018 WWW.LUXURYLIFESTYLE2018.NL
DE APPEL 31
QUALITY ASSURANCE COMMITTEE REPORTING Every quartile, the Quality Assurance Committee (QAC) evaluates a selection of the Bachelor and Master courses of Mechanical Engineering and the Master courses of Sustainable Energy Technology. We do this by sending a questionnaire to all the students that follow a specific course. Thanks to everyone that fills in these questionnaires, we are able to evaluate the different courses and write our reports. Thank you for your input! In four editions of De Appel, we name the most important highlights of these evaluations. This way, you can get a short view of the results of the committee and, in some cases, the comments of the lecturers. In this edition, the courses of quartile 4 of the year 2017-2018 are mentioned. If you are curious about the full report of a course, you can go to our website: http://www.utwente.nl/wb/evaluatie.
On behalf of the Quality Assurance Committee ME/SET, ALICIA KNIJNENBURG CHAIRMAN
27%
3,5
MATHEMATICS C1
• The students prefer a written exam over a digital one. • More student assistants during the tutorials would be appreciated by the students. • The lectures were fun and motivating.
20%
3,6
MODELLING AND PROGRAMMING 4
• The students indicate they found the tutorials very helpful, with good availability of teaching assistants and doable practice exercises. • According to the students, the exam was a very fair representation of the study material.
22%
4,2
MECHANICS OF MATERIALS
• Students would have liked the diagnostic test mentioned beforehand. • The course and the enthusiasm of the teaching staff is appreciated by the students.
23%
3,3
MACHINE ELEMENTS
• According to the students, the course is interesting and relevant. • The students would like the reader to be changed or improved, preferably into SI-units.
32 DE APPEL
24%
2,9
PROJECT DESIGN CONSTRUCTION & ACADEMIC SKILLS 4
• The students state the theory needed for project was not explained in time. • The organisation of the project can be improved according to the students.
36%
3,1
SYSTEM AND CONTROL 1
• Students indicate that they find it difficult to follow the lectures, as these reportedly lack structure. • The tutorials were appreciated as means of getting better understanding of the study material. • Some students indicate they would like to have more practice material.
38%
3,3
PROJECT MECHATRONICS
• Students were positive about the assignment and organization of the project. • The individual project exam did not adequately test the students’ involvement and understanding of the project.
This percentage represents the amount of respondents out of the total students taking the course.
%
The average score, ranging from one to five, given by the respondents.
42%
3,6
X
LEAN SIX SIGMA GREEN BELT
• The pace of the lectures was too low. This made the course less interesting for the students. • During the lectures not all questions could be answered and not all the study material could be explained. • Vaguely stated questions made the exam and assignments unnecessarily difficult.
43%
4,2
GASDYNAMICS
45%
4,1
• The students find the subject good and interesting!
• The students find the subject good and interesting!
53%
3,6
BIOMECHATRONICS
• The assignments were not clear and doable within time. • There was too much text on the slides and too little interaction with the students during the lectures.
40%
3,9
COMPOSITES FORMING
• The students find the subject good and interesting!
39%
3,7
MULTIPHASE FLOWS
• The course is found to be very interesting • The organisation of the lectures and the information of the course can be improved.
3,7
ENGINEERING PROJECT MANAGEMENT
• Students appreciate the availability of the lecturer • The requirements for the assignments were not very clear.
16% 44%
STRUCTURAL HEALTH AND CONDITION MONITORING
4,6
COMPUTATIONAL FLUID DYNAMICS
• Students are very appreciative about the course Computational Fluid Dynamics!
37%
4,3
WIND ENERGY
• The course is considered very interesting and the availability of the lecturer is very high • Students especially liked the free assignment. However, some mention that the grading of the assignment was not always fair.
DE APPEL 33
COLUMN
HUGO WESSELINK
PERSPECTIEF
Des te langer mensen op een bepaalde plek rondlopen, des te groter de drang wordt om over ‘vroeger’ te beginnen. Vroeger, wat dan nog geen vijf jaar geleden hoeft te zijn, maar wel net voor het moment is dat jij voor het eerst op die plek kwam. Ja in dat stukje vroeger, waar jij dus precies geen oordeel over kunt veilen, toen was het leven echt perfect. In ons mooie Enschede merk je het ook volop, de student is lang niet zo slim meer als vroeger, moet veel te veel bij de hand worden genomen en heeft bovendien geen tijd meer om iets naast zijn studie te doen. Statistiek was zeker niet mijn favoriete vak en data analyseren is nooit uitgegroeid tot een echt grote hobby. Onderbouwde resultaten en grafieken dat het allemaal een leugen is ga je dus ook niet van mij krijgen, wel denk ik dat we wat overdrijven met zijn allen. Je onthoudt nou eenmaal graag het goede en het middelmatige of slechte wordt gauw aan de kant ge-
schoven. De studenten die veelal negens haalden kan ik allemaal nog wel aanwijzen, echter vergeet ik vast het gros wat aan het eind van iedere module weer stond te zweten voor die voldoendes. Dat ik ook ooit een projecttentamen training had gehad en hetzelfde traject doorliep als de huidige eerstejaars, was mij ook niet bij gebleven. Blijkbaar dus een kwestie van perspectief en de wens voor een idyllische herinnering. Echter, is dit de reden waarom we het onderwerp zo graag aansnijden, of willen we graag goede verhalen creëren om indruk te maken op anderen? Er is echter ook nog de optie dat het allemaal waar is en vroeger het leven nou eenmaal rooskleuriger was. Met dit als testfunctie ga ik maar genieten van het nu, met een onomkeerbare daling is het heden het hoogst haalbare voor de toekomst. Tot slot ga ik maar wel gauw weer aan de studie, want als de tentamens dit jaar niet lukken, zal ik met deze hypothese volgend jaar direct moeten opgeven. HW
DE APPEL 35
MENTAL ASYLUMS
BY MAX VAN DE WOUW
What would you do when a relative of yours shows the slightest of symptoms of a mental illness? Only mere decades in the past they would likely end up in a mental asylum. Lasting from the late 19th century all the way up to the late 70s. The treatments of the patients looked like the acts that came straight from a horror movie, and as such have also been the foundation of many cult stories and fiction. But how bad could it actually have been?
36 DE APPEL
Empty beds, rusty wheelchairs and crumbling walls. I’m taking you to a place that was dubbed ‘The place of no return’. Perhaps the most famous of mental asylums, Ospedale Psichiatrico di Volterra, in Tuscany Italy. The overgrown buildings have been in a state of disrepair ever since it was abandoned in 1978. They are all heavily vandalized with fallen in windows, graffiti and an abundance of items that remind one of the dark practices that once took place between these walls.
SAFEHAVEN The hospital was founded in 1888 to house a ward for the demented few. All very innocent when it came under the direction of Dr. Luigi Scabia. The hospital underwent major development in the early 20th century, three new wards opened. Housing shops, services, agricultural spaces and later
the slightest sign of dementia, depression or schizophrenia would quickly be sent to the Ferri pavilion, the judicial section. Even mere accusations of political or moral transgressions could land you a spot in this notorious ward.
HOUSE OF HORRORS At its peak, the asylum housed over 6,000 inmates at once. Life in the hospital turned to the exact opposite of what Scabia once envisioned. Living conditions were generally poor, overcrowded as it was, there were a mere two toilets and 20 sinks for every 200 inmates. Patients would be strapped to their beds for the slightest of reasons, often they were also subdued with insulin injections. With complete disregard for the long-term health of patients they were fed cocktails of poisons and pills. Torturous practi-
ASYLUM VOLTERRA
a judicial section. His plan was to create a village in which the patients could freely roam about, but also for the patients to receive tailored treatment, so they could safely direct their return into society after the hospitalization. His plans went as far to develop a currency for the inmates to use. Shortly after, in 1934, Scabia passed away. Proud of his work, Scabia chose to be buried in the institution’s cemetery, between the graves of the inmates who have gone unclaimed by their families after their passing. In the 1950s and ‘60s the hospital continued to grow to become one of the largest mental asylums in Italy. Practices had undergone major changes once Scabia passed away. Volterra became notorious, as many patients were deemed unfit to ever leave the institution. New patients with only
ces took place every day, patients were isolated, locked up or even placed in tubs full of ice. The windows had iron bars in front of them. Doors were fitted with peep-holes so the patients could be monitored for the entirety of the day. The asylum went as far as that the nurses were addressed as “guards” or “superiors”. Communication with the families of inmates was brought to a halt. Letters both to and from inmates were confiscated and placed in the inmates’ belongings safe, likely to never be read by anyone anymore. Patients who showed no signs of improvement were subjected to electroshock therapy. The remnants of these machines are still present in the ruins of the asylum. Medical chairs and beds with leather straps in DE APPEL 37
NOF4 Ever since the closure of the hospital, it has become famous for the works of one patient. Fernando Oreste Nannetti, also known as NOF4, NOF or Nanof as he would sign his name. During his 14 year stay at the institute he has carved his works in 180 meters of the outer wall of the courtyard. Using his belt buckle he created an encyclopedia of his feelings, biographies and crimes both witnessed and suffered. His works extended from words and poems to airwaves, formulas, metals, stars, names, symbols and cities. He would spend the entirety of his time allowed outside working on this, with complete disregard to outside temperatures or the weather. Nannetti was an introvert when working on his carvings. Rarely speaking to nurses or other patients. Though when not working on his murals he appeared as a different person. “He appears polished and well oriented. Talkative and boring, he reveals absurd delusions of damage or harm with regard to his person and ideas of grandeur: he believes he is capable of doing many things, and also that he is indispensable here. He is excited, speaks a lot about himself, and sleeps little.” These are the first lines of the medical record that was begun in Volterra on September 2nd, 1958 and that accompanied Nannetti for life. Nannetti remained in the institute till 1973 and was later transferred to another hospital where he remained till his death in 1994. His works have mesmerized an abundance of psychiatrists, photographers and historians. With the passing of time his works fade, as the walls of the institute began to crumble.
FICTION AND POPCULTURE The horror stories that emerged from the asylums have sparked numerous works of fiction and popculture. -Perhaps most famous is the psychological thriller videogame from 2016, “The Town of Light”. Where you play as a former resident of the asylum. Strolling through the now defunct and dilapidated buildings you find out about your past and the practices that took place while being incarcerated. -Contemporary singer Simone Cristicchi wrote the song ‘Ti regalerò una rosa’, where the lyrics form an imaginary letter written by a man who has spend most of his time in am asylum since his early childhood. -Nannetti has been the inspiration for a short film “Ferdinand Knapp”, directed by Andrea Baldini and a documentary called “The Nuclear observatory of Mr. Nanof” shot by Paolo Rosa. While his works are crumbling with the passing of time, numerous photographers are now trying to preserve what is left on camera. -The now dilapidated buildings have formed the canvas for multiple graffiti artists adding to the already eerie feel that spans over the Volterra asylum. Most of the graffiti remind one of the dark practices that took place. 38 DE APPEL
MENTAL ASYLUM OPERATION CHAMBER 1925
eerily green lit rooms, as nature slowly finds its way through the barred windows, remind one of the dark practices that once took place here. Perhaps the most horrifying practices that took place are the lobotomies. A procedure where a sharp rod would be inserted in the eye sockets of the patient, then using a revolving motion to sever connections in the brain’s prefrontal cortex. The dangers and risks of lobotomies have been widely recognized as they would frequently result in serious side effects. The procedure has been controversial ever since its first practices due to the balance between benefits and risks. Improvements in patients were rare and would more often cause them to show a marked reduction of initiative and inhibition, resulting in almost zombie like behavior. Thankfully, lobotomies have gone out of fashion since the late 50s.
REGULATION It wasn’t until the Italian public mental-health system reform in 1978 that Volterra closed. Law 180 - also known as the Basaglia Law, named after its architect, Psychiatrist Franco Basaglia – mandated the closure of all men-
tal institutes as their practices were deemed too cruel. This reform also regulated the compulsory medical treatments. It is fairly easy to judge the cruel practices that took place in the asylums. In an attempt to put it into perspective, actual acts of abuse were rare, and one should note that the doctors and workers only acted in a way what they thought was best for their patients. For now, the hospital is a mere reminder of how the patients were treated and how experimental medicine has caused more harm than good. Perhaps there is something more important we should learn from this. There is a strong stigma attached to mental health, which originated in the past and people refusing to talk about it. Those who displayed symptoms of a mental illness were believed to be possessed by evil. Especially in Italy, being hospitalized in a mental institute meant you lost every civil right. Even being related to someone who suffered from a mental illness was considered shameful. Nowadays things are much better, but the stigma remains. v DE APPEL 39
Polaroid Polaroid is voornamelijk bekend van de instant fotocamera’s, wat minder mensen weten is dat het bedrijf in 1937 gepolariseerde zonnebrillen verkocht. De oprichter, Edwin Land, had gedurende zijn studie aan Harvard (die hij nooit afmaakte) veel kennis opgedaan over polarisatie technieken en de scheikunde die erbij betrokken was. Het voordeel van deze brillen is dat ze niet alleen het beeld dat je ziet geheel donkerder maken maar dat vooral reflecties we gefilterd worden. Met de combinatie van deze techniek en een reeks vlotte montuurtjes verliep de verkoop uitstekend. In 1948 begon polaroid uitbreiden naar andere markten en lanceerde de eerste instant camera, de model 95.
DOOR FAUSTO VISSER
40 DE APPEL
De instant fotocamera lijkt in veel aspecten op een normale camera, het verschil zit vooral in de lenzen en de mechaniek om de film te ‘activeren’. Het beeld dat via de lens komt moet namelijk niet op een relatief klein formaat van 35mm geprojecteerd worden maar op formaat van de uiteindelijke afbeelding, meestal rond de 80mm groot. Hierdoor is in de meeste gevallen een lens nodig met een grotere beeldhoek. Het grootste verschil zit in wat belicht wordt in de camera, meestal is dat film, of tegenwoordig een CMOS-sensor. In de vroege jaren bestond de instant film uit twee rollen, de negatieve rol en de positieve rol. Deze werden in de camera gecombineerd en ontwikkeld waarna het negatief nog verwijderd moest worden. Bij latere alom bekende polaroid sx-70 films hoefden helemaal geen handelingen uitgevoerd te worden door de gebruiker, dit was dan ook het magnum opus van Edwin Land. Bij deze instant film wordt ook een negatief belicht, maar deze zit in een sandwich met de tegenovergestelde pigmenten, met boven op de film een transparante laag die de pigmenten later zal ontvangen. Wanneer bijvoorbeeld blauw licht op de film valt zal deze reageren met de blauw gevoelige laag waardoor de pigment laag daaronder niet op het positief zal afdrukken. Nadat de lagen belicht zijn wordt de foto door de camera naar buiten gerold met twee rollers, deze twee rollers breken meteen het zakje met reagens onderin de foto. Dit is ook waarom de polaroidfoto’s niet vierkant zijn maar rechthoekig, in de onderkant zit het reagens. Het reagens lost de pigmenten uit het negatief op die niet belicht zijn en via diffusie worden deze op de positieve afbeelding achtergelaten. Dit diffusieproces duurt enkele minuten en dan is de foto klaar.
Het ging polaroid voor de wind tot 1977 wanneer er geprobeerd werd om uit te breiden naar de filmmarkt de polavision. Deze camera ontwikkelde zijn film meteen net zoals de eerdere camera’s maar bij beeld had dit minder voordelen aangezien de filmpjes alleen bekeken konden worden via de polavision beeldbuis. Ook was de licht gevoeligheid en de scherpte uitermate zwak ten opzichte van wat concurrenten deden met bijvoorbeeld 8mm film. Al met al was de polavision een duur product om te ontwikkelen en zijn er maar zeer weinig van verkocht. Voor polaroid was dit hoofdstuk eigenlijk het begin van het einde, er werden steeds minder camera’s verkocht en ondertussen stond Edwin Land ook niet meer aan het roer. Hij was tegen deze tijd al 40 jaar lang CEO en besloot aftetreden na het polavision debacle. Het bedrijf verkocht ondertussen nog grote aantallen van de instant camera’s en heeft deze zeer succesvol verkocht met in 1991 de hoogste omzet van wel 3 miljard dollar. Totdat in 2001 het bedrijf failliet ging doordat de consument massaal de filmcamera achter zich liet om over te stappen op digitale fotografie. 2008 was het jaar dat een stel Nederlandse investeerders een mogelijkheid in markt zagen dankzij de opkomst van hipsters en andere mensen die weer geïnteresseerd werden in de oude polaroidcamera’s. Er waren nog genoeg oude camera’s in omloop maar het probleem was dat er geen film meer gemaakt werd, wat het gebruik aanzienlijk moeilijker maakt. Dus werd de originele polaroidfabriek in Enschede heropend om weer film te produceren. Dit werd grotendeels gedaan met de originele machines van vroeger, die overgekocht waren van polaroid. Een grote horde voor de DE APPEL 41
EDWIN H. LAND Geboren aan het begin van de 20ste eeuw in bridgeport conneticut werd Edwin H. Land geboren, als zoon van een ijzerboer van Joodse afkomst. Hij ging chemie studeren aan harvard toen hij 19 was, na een jaar gaf hij er al de brui aan om alleen naar new york te gaan. Al daar werkte hij alleen aan de ontwikkeling van goedkope polarizerende films. Omdat hij geen fatsoenlijk lab tot zijn beschikking had sloop hij ‘s nachts bij Columbia university naar binnen om de faciliteiten te gebruiken. De doorbraak kwam toen hij bedacht om over te gaan van een monokristallijne film naar een film met micron formaat kristallen die hij allemaal in dezelfde richting kon oriënteren. In 1932 begon hij met een Harvard docent de Land-Wheelright laboratoria om de techniek klaar te maken voor de consument. In 1937 werd dit bedrijf hernoemd tot “polaroid corporation”. Bij polaroid was Land berucht door zijn marathon onderzoek sessies, wanneer hij een idee had bedacht werkte hij daar aan zonder enige pauze. Het schijnt dat hij ooit 18 dagen lang dezelfde kleren droeg terwijl hij bezig was met de polarizatie film. Toen het bedrijf groter werd had hij assistenten die in shifts elkaar afwisselden terwijl hij door werkte.
42 DE APPEL
Wit licht
Blauw licht
Groen licht
Rood licht
Transparante plastic laag Zure polymeerlaag Timinglaag Afbeeldingsontvangendelaag Reagens komt hier binnen Gevoelige blauwe laag zilverhalogenide Gemetalliseerde gele kleurstof ontwikkellaag Tussenlaag/opvulling Gevoelige groene laag zilverhalogenide Gemetalliseerde magenta kleurstof ontwikkellaag Tussenlaag/opvulling Gevoelige rode laag zilverhalogenide Gemetalliseerde cyaan kleurstof ontwikkellaag Negatieve basis Onbelicht zilverhalogenide Belicht zilverhalogenide
Schema van een SX-70 film tijdens belichting.
start was de kennis over de productie van de film, polaroid had namelijk met het faillissement zo veel mogelijk informatie vernietigd aangezien dat hun intellectueel eigendom was. Met 10 oud-medewerkers is toen als het ware het productieproces opnieuw ontwikkeld worden. Dit nieuwe bedrijf heeft onder de naam van “the impossible project” een in 2010 zijn eerste 10.000 packs aan film geproduceerd, wat inmiddels gestegen is tot 1.6 miljoen packs per jaar in 2017. Het volgende hoofdstuk begon toen een Poolse investeerder in 2017 al het intellectuele recht van polaroid overkochten en meteen ook ”the impossible project” kocht. Met deze combinatie had de investeerder een partij die de film kon maken en kon nu zelf onder de naam van polaroid nieuwe camera’s uit gaan brengen. a
NIEUWE CO
LOR SX-70 F I
LM
DE APPEL 43
We register hundreds of patents every year, almost one for each day you’re at work. Everyday within SKF, amazing ideas are born, and quickly become solutions to our customers’ biggest challenges. We use technology to develop intelligent solutions. And ensure that creativity and innovation are nurtured and fostered within every business area. We have learnt and relearnt how machine components and industrial processes are interrelated. › Be part of our bearing business at skf.com/careers
And we constantly refine, develop and improve our knowledgebase and processes. The patents we register reflect our commitment to applying our knowledge in innovative ways. From washing machines to vacuum cleaners to cars and aeroplanes, SKF is part of lives and homes around the world in more than 200 ways.