1112 - 5 Iris Tacheia Hangover

Thema:

The Hangover + Beste en mooiste schoolkrant van Nederland 2012

ιριςταχεια 67e jaargang

5 11-12

redactionis Wie is het? - Lerareneditie door Joca van der Horst door Febe Smits

Dubbel prijs!

In de jaren ‘70 werd de Iris eens de op één na beste schoolkrant van Nederland, maar harde prijzen in de vorm van bekers stonden nog niet in ons lieftallige redactiehok. Nu hebben we er echter 2 bekers staan! Bij de schoolkrantawards kreeg de Iris de prijs voor de beste vormgeving én die van beste schoolkrant van Nederland. Dubbel prijs dus!

Over onze winst werd bericht op Telegraaf.nl , het TV Gelderland Journaal, NOS.nl, Jeugdjournaal.nl, De Gelderlander, Teletekst, Nu.nl en vele andere plekken, maar de redactieleden in Rome werden gewoon live op de hoogte gehouden van de uitreiking via een peperduur telefoongesprek.

We zijn trots op de prijzen, een erkenning voor ons werk, maar ook dat van de vele redacties voor ons. Maar laten we jou als trouwe lezers niet vergeten. Zonder alle stukjes, Irisjes, kritiek en complimenten was het nooit gelukt. Bedankt! ■

2

IRIS TACHEIA APRIL 2012

Ciao Lectori salutem, Dik anderhalf jaar geleden begon ik als Praeses van de Iris. Ik was er net achter gekomen dat Iris Tacheia Grieks is voor snelle bode.

Abactis Alexandra Bremers en ik hadden wilde plannen en ik heb altijd het gevoel gehad dat de het met de huidige redactie goed zou komen. In 1988 zouden we zeggen “Dat was een goed stel”.

Na vele Irissen, workshops, vergaderingen en IrisBBQ’s zat ik in Rome en kreeg ik in het Colosseum telefoon. Het is een verhaal wat ik tot uit den treure heb verteld (Ja toch, Jur?), maar ik zal het nooit vergeten. Gewonnen, 2 prijzen zelfs. Een chaotische speech per telefoon. “s Nachts feesten in Rome. Het klopte, maar het voelde ook als een einde.

Het blijft een aaneenschakeling van afscheid, maar dat zal wel aan de tijd liggen. We nemen ook afscheid van Pascal Gerritsen: Fotograaf, Art-director, Betty’s hulp in bange dagen als de printer raar deed en een goede vriend.

De Iris zonder Pascal is iets wat ik me maar moeilijk voor kan stellen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat hij alle andere studenten Interaction Design aan de ArtEZ wegblaast.

Het gaat nu pas beginnen.

Volgend jaar gaan we weer verder en ook dan geldt: De Iris wordt elke keer weer een stukje beter. Blijf Irisjes en stukjes insturen en denk eens na over een sollicitatie bij onze redactie. De Iris heeft je nodig. ■ Fijne vakantie!

Dit is mijn laatste nummer als Praeses van de Iris en dit is Alexandra’s laatste nummer als Abactis. We gaan volgend jaar als chagrijnige zesdeklassers ons weer lekker bezig houden met alleen het schrijven.

Met alle vertrouwen geven we de bestuurstaken over aan Gina Habets als de nieuwe Praeses en Machteld Touwen als nieuwe Abactis.

Graag wil ik ook Emma Wasser, Annerieke Sleurink en Mart van Berkel uit het diepste van mijn hart bedanken voor het geweldige werk dat ze voor de Iris hebben gedaan. Ik wens ze alle goeds.

Joca v/d Horst, Nu nog h.t. Praeses Iris Tacheia

Gezocht!

Voor volgend jaar zoekt de Iris nieuwe scriptoren, sculptoren en een extra eindredacteur.

Kun je schrijven, heb je ijzersterke spellingskills, of wil je leren vormgeven? (Geen ervaring met Indesign nodig, we leren het je!)

Stuur een mailtje naar Iris.Tacheia@gmail. com en we nemen contact met je op! ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012

3

inhoud 27

2

Schoolkrant Awards

3 REDACTIONIS 6 RECTORIS 7 PRAESIDIS 8

Mijn naam is Anna

Een kleine piraat leeft een letterlijk droom leven. Totdat de werkelijkheid haar wakkerschud.

9

24

De nepkater

In tijden van alcoholvrij bier en zelfs alcoholvrije wodka heeft iedereen hulp nodig bij een alcoholvrije kater. Hier de enige en beste zelfphulgids voor een nepkater.

10 Evenementenagenda Een handig overzicht van de aankomende feesten en partijen.

11 Hangover Een prachtige column van Acuzio over onze hangover van het verleden en die van de toekomst,

12 HIRISCOOP Het Medium heeft weer mooie voorspellingen voor ons meegebracht na het bestuderen van onze aura’s.

14

Wicked de musical

Een recensie van de nieuwe musical Wicked!

15

Rome woordzoeker

Een woordzoeker met woorden geïnspireerd op de Romereis.

16 Lerareninterview Mevrouw Gilhaus, Meneer Steiner en Meneer Pennock doen een boekje open over hun nachtleven, hun alcohol gebruik en hun beste middelen tegen een kater.

18 Invulverhaal 19 Recensie Voor het eerst geïntroduceerd in de iris, een filmrecensie. Met als film The rum diary, passend bij het thema van deze iris

4

IRIS TACHEIA APRIL 2012

IRISJES L: Hee muur, hoe gaat het?... ...

T: goed...

J: Waarom eet je nou weer midden in de nacht?

M: omdat het lunchtijd is B: Als ik denk aan al die dagen, dat ik hetzelfde heb gedragen, dan denk ik, had ik maar een wasmachine...

Bij het inpakken C: iew gooi niet L zijn onderbroek tegen mijn hoofd

20 Lyros

8

Dit keer gaan Lucas en Tim in op Kyteman’s nieuwste project en zijn prachtige album genaamd: The Kyteman Orchestra

22 Column 22 Slapeloos Een verhaal dat het fenomeen ‘niet kunnen slapen’ is van de zonnige kant bekijkt. Nou ja, zonnig...

24 Oostpool 3 jongeren van onze school en toevallig ook uit onze redactie vertellen over hun ervaringen en herinneringen bij en aan oostpool.

26 Menander Een samenvatting van de geschiedenis van Menander, de kern van Menander en het plezier van Menander.

27 Rome 20

Een korte samenvatting van de Romereis door middel van fotos’ en irisjes uit Rome

28 Colofon 19

A: Ik leef op koffie en alcohol. Alcohol om goed te slapen en ‘s ochtends weer fit te zijn, en koffie om langer dan 1 uur fit te zijn

gaan eten. ja je zou het niet denken maar wij zijn ook mensen PRV: Heeft iemand toevallig J in zijn tas gestopt? die zijn we ook kwijt.

A: Ik ben benieuwd wat er deze keer bij je mozzerella zit J: Heeft er iemand achter jou staan swaffelen? Nee? Okee.

W: WTF was dat!

P: een vliegende banaan

PRV: Ja we kunnen gaan rijden. We zijn alleen M vergeten, maar dat maakte niet uit. Dat heeft ze toch niet gehoord he, anders is ze de rest van het jaar pissig op me.

M: Kunt u het licht aan doen?

KMJ: Soms kan ik iets verlichten...

Buschauffeur: Iedereen uit de bus alstublieft. De chauffeurs

IRIS TACHEIA APRIL 2012

5

rectoris door Karin Poerstamper

Tijdens de Romereis werd bekend dat de Iris Tacheia tot beste schoolkrant van Nederland is verkozen. Ook won de Iris de prijs voor de beste vormgeving. Uiteraard heb ik de redactie en andere medewerkers van de Iris van harte gefeliciteerd met dit fantastische resultaat en praatten we onder het genot van een stukje taart en een kopje thee over de Iris. In dat gesprek kwam het verzoek om in de rectoris voortaan stil te staan bij de dingen waar de schoolleiding mee bezig is. We hebben veel onder de aandacht. Ik beperk me hieronder tot de belangrijkste zaken uit de afgelopen periode.

Afscheid mevrouw Hoekstra Onze plaatsvervangend rector mevrouw Hoekstra heeft met ingang van 1 augustus een andere baan. Zij heeft als ervaren schoolleider een zeer nuttige bijdrage geleverd bij het tot stand komen van beleid en we waarderen in grote mate haar inzet van afgelopen jaren. We gaan niet op zoek naar een nieuwe persoon, maar we gaan de structuur van afdelingen iets anders maken. We voegen steeds 2 leerjaren in een afdeling samen die wordt geleid door een afdelingsleider. Zo krijgen we team 1-2 met meneer Thuis, team 3-4 met mevrouw Bouwman en team 5-6 met mevrouw Meijering.

We kiezen bewust voor een structuur in jaarlagen omdat in de praktijk blijkt dat de dingen die docenten bespreken eigenlijk altijd aan de jaarlaag zijn gerelateerd en veel minder aan de N- of M-profielen (zoals in de huidige structuur). Mevrouw Stuiver gaat zich meer bezighouden met algemene beleidszaken.

Verbreding Onder leiding van mevrouw Meijering is een werkgroep bezig om te kijken hoe we de leerlingen die willen en kunnen verbreden beter kunnen begeleiden. We merken dat niet alle leerlingen die in aanmerking komen voor verbreding er ook gebruik van maken en een aantal leerlingen geeft aan behoefte te hebben aan meer begeleiding. De gedachten gaan nu uit naar een structuur waarbij een team van opgeleide docenten op vaste momenten en een duidelijke plaats in de school aanspreekpunt zijn. Dit moet nog verder worden uitgewerkt. Daar worden ook leerlingen bij betrokken.

Verzuim De Lerende Regio Arnhem (LRA) biedt de mogelijkheid om deel te nemen aan een project rondom verzuim. Volgend jaar zijn we van plan een pilot te starten in klas 5 om het kortdu-

6

IRIS TACHEIA APRIL 2012

rend ziekteverzuim onder leerlingen terug te dringen. Een aantal leerlingen meldt zich frequent één of twee dagen ziek.

We willen er graag achter komen wat er speelt en zo mogelijk begeleiding bieden om dat kortdurend verzuim te voorkomen. Dat zal in samenspraak gebeuren met externe partners als de schoolarts en de GGD. Op een later moment wordt er meer bekend gemaakt over de pilot iPads Volgend jaar wordt de pilot met iPads doorgezet in 2F en starten 2 nieuwe eerste klassen met iPads. De eerste ervaringen van leerlingen en docenten zijn positief. Ouders en leerlingen uit de betreffende klassen worden binnenkort door middel van een brief op de hoogte gebracht.

Internationaal erkende talendiploma’s Voor zowel Frans (Delf ), Duits (Goethe) als Engels (Cambridge) bestaat de mogelijkheid een internationaal erkend diploma te halen. Voor Frans en Duits geldt een aanvullend programma in klas 3. Ouders en leerlingen zijn hierover al geïnformeerd en de inschrijving is gestart. Voor Cambridge Engels geldt dat alle leerlingen in klas 4 en 5 met een Engelstalige methode gaan werken die in principe voorbereid op het Cambridge -examen. Niet alle leerlingen zullen echter het hoge niveau hebben om ook echt examen te kunnen doen. Voor wie dat wil bestaat de mogelijkheid om een extra examentraining te doen in klas 5. Voor deze extra faciliteiten vragen we een eigen bijdrage van je ouders.

Proefwerkweken Over de proefwerkweken hebben jullie via Teletop een bericht ontvangen. Volgend jaar zijn er in ieder geval nog geen proefwerkweken en werken we verder op de manier zoals jullie gewend zijn. ■

praesidis door Lieve Bouwman

Lieve Gymnasiasten,

Het schooljaar zit er al weer bijna op en dat is te merken. Iedereen kijkt al weken uit naar de zomervakantie, maar eerst zal er (helaas) nog even hard gewerkt moeten worden! En dat net terwijl het bijna dertig graden is en het zonnetje volop schijnt!

Terwijl de zesdeklassers hun uiterste best doen bij de centrale examens, zijn de vijfdeklassers hard bezig met het voorbereiden van de schoolexamens. Ik hoop dat de zesdeklassers ook dit jaar weer mooie resultaten hebben behaald en natuurlijk geslaagd zijn voor hun examen! En dan is daar de langverwachte examenreis, waarbij je school even helemaal kan vergeten en lekker los kan gaan. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!

Zelf ben ik net terug van een fantastische Romereis. De reis waar je je hele schoolcarrière naar uitkijkt, en terecht! Ik denk dat alle vijfdeklassers het met mij eens zijn als ik zeg dat het een onvergetelijke reis was. Overdag het mooie Rome bezoeken,’s avonds naar de Spaanse trappen en natuurlijk veel ijsjes, zon en gezelligheid (ook ‘the hangover ’ mocht niet ontbreken).

Verder ga ik niet al te veel verklappen, want ‘what happens in Rome, stays in Rome’. Blijf vooral goed je best doen voor school, want deze reis wil je niet missen!

Voordat jullie zeven weken heerlijke vakantie tegemoet gaan, is er eerst nog het eindfeest, wat betekent dat mijn taak als praeses er bijna op zit...

Ik hoop jullie allemaal 22 juni op het eindfeest te zien, zodat we samen spetterend het schooljaar kunnen afsluiten.

Ik wens jullie veel succes met de laatste loodjes voor school.

Nog even hard werken en dan zit het er weer op!

Vergeet vooral niet te genieten van het prachtige weer en de feestjes! ■ Liefs, Lieve

IRISJES GDA: Het is heel simpel, als je doet wat ik zeg, komt alles goed CPT over ruilverkaveling: En dan worden die stukjes land dus gerolen...

PSL over kebab: Jongens, jullie zijn allemaal varkentjes GLA: Fuerte is sterk. Dus dat is nooit goed... In dit geval...

PSL: Jeeej 100% heeft het huiswerk af! Jullie doen het beter dan de beurskoersen W: Ik heb echt zin in chocolademelk F: Dat kan je hier gewoon halen hoor W: Ja, maar ik moet straks autorijden...

DRM: vroeger mochten de leraren kinderen slaan. Gelukkig mag dat nu niet meer!

M: gelukkig zeg!

DRM: waar is mijn stok?!

TRC: hoe schrijf je hygiëne ook al weer? Ik vind dat zo’n rotwoord!

Klas: H Y G I E met puntjes, N E! I lacht MrG: waarom lach je?

I: omdat zij me raar aankijkt!

MRG: laten we elkaar allemaal eens 10 seconden raar aankijken!

Weten we ook hoe dat voelt!

IRIS TACHEIA APRIL 2012

7

observatie verhaal door Vera Elly Lewin Verkooijen

Mijn naam is Anna

8

“Mijn naam is Anna, ik ben een piraat.”, zei het meisje terwijl ze het dek op klom. Een grote groep grijnzende grove gure grote piraten wachtten haar op. Anna was niet bang, zelfs niet toen de grootste en guurste van alle piraten naar voren stapte, dat was de kapitein. De hoed van de kapitein stond een beetje scheef, hij had een houten been en er zat een papegaai op zijn schouder.

Prinlo is vol met kleuren, hoe kan het dan dat het zo stil is in de straten en dat niemand vrolijk lijkt?”

“Nou kleine meid, hoe vrolijk het er ook uit mag zien, Prinlo is getroffen door het noodlot. Mijn vrouw en haar kindje zijn gestorven bij een bergongeluk en nu zal Prinlo ophouden te bestaan! Prinlo is prinsloos!”

“Dan ben ik hier op het juiste moment gekomen! Aange-

“Waar kom je vandaan?”, vroeg de kapitein bars met zijn schorre stem.

“Van overal. Ik heb gelopen in de woestijnen, ik heb geklommen in de jungle, ik heb de zeven zeeën bevaren met meneer Dip. Sommigen zeggen dat ik uit de donkerste hollen kom, maar dat klopt niet.”

De kapitein deed een stap naar voren, de bemanning deed een stap naar achteren. Anna bleef staan.

“Meneer Dip, hé?”, zei de kapitein, waarop hij nog een stap naar voren hinkte.

Toen bleef het even stil.

“Meneer Dip, Arrnold Dip? Die ken ik nog.”, zei de kapitein, terwijl zijn gezicht kwader werd. Zijn hand kwam naar voren.

“Dat is een oude vriend van mij, ken hem vanaf de eerste keer dat ik de boot op stapte. Natuurlijk mag je mee! Welkom aan boord!”, het gezicht van de kapitein veranderde in een vrolijke lach en Anna twijfelde geen moment met het aannemen van zijn hand.

“Frits Harrbour is de naam. Kapitein.”

“Anna. Piraat.”

“En mevrouw Anna, waar moet je naar toe, zodat wij je kunnen afzetten?”

“Ik zou graag naar het vaste land willen, meneer de Kapitein.”

“Komt voor elkaar! MANNEN! Zet uit naar het vaste land!”

naam kennis te maken. Mijn naam is Anna. Ik ben een prinses zonder land.”

“Waar kom je dan vandaan, mijn kind?”

“Van overal. Ik heb geregeerd over Spanje, ik heb gelachen in Frankrijk en geholpen in Ethiopië. Sommigen zeggen dat ik van de kleurrijke regenboog kom, maar dat klopt niet.”

“De regenboog, hé? Ik ben daar ooit geweest, de mooie kleuren hielpen mij dit dorpje te bouwen! Ik neem je graag op in mijn kasteel.”

En zo voer Anna mee, totdat ze aan land kwamen in het dorpje Prinlo. Prinlo was een klein stil dorpje, maar het werd wel bestuurd door een heuse koning, die in een heus kasteel woonde. Anna nam afscheid van de piraten, bedankte hen en liep toen de heuvel op naar het kasteel van de koning. Het kasteel was vol met vrolijke kleuren beschilderd, rood, groen, wit, blauw, geel, paars, oranje en de rest van de kleuren van de regenboog. Anna bleef in verwondering even stil staan, toen liep ze verder en klopte ze op de enorme rode deur van het kasteel. Op een van de balkons schuin boven de deur verscheen het treurige hoofd met een kroon, de koning.

De koning liep naar de reling en schreeuwde, “Wat moet je?”.

“Ik vroeg me af wat er mis is, meneer de Koning. Alles in

Naar school?

Toen drong het tot haar door. Iemand riep haar, “Anna, Anna! Kom we moeten gaan, anders kom je te laat, lief meisje.”

Haar papa keek om het hoekje van de deur met een vrolijke lach, zijn hoed stond een beetje scheef.

“Laat me je meenemen, dan breng ik je naar school.”

Anna knikte, liet haar popjes vallen en rende naar hem toe.

Daar knuffelde ze hem en hij pakte haar hand.

“Kom prinses, ik breng je naar meneer Dip.” ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012

En zo woonde Anna even in het nu weer prinses hebbende Prinlo. Maar naar een tijdje vond ze het niet meer leuk, dus liet ze een paard komen. Met het paard galoppeerde ze naar het bos en daar ontmoete ze een ridder.

“Mijn naam is ridder Geluk, jij bent het mooiste meisje dat ik ooit gezien heb, hoe heet je?”

Anna giechelde, “Mijn naam is Anna, ik ben een meisje uit het volk.”

“Waar kom je vandaan?”

“Ik heb op de straten gewoond, onder bomen geslapen en geen dak boven mijn hoofd gevonden. Sommigen zeggen dat ik uit de vieze stallen kom, maar dat klopt niet.”

De ridder lachte, “Laat me je meenemen, lief meisje, dan breng ik je naar school.”

opinie zelfhulpgids

door Vosder Horst door Bram Joca van

De nepkater In tijden waarin alcoholvrij bier een succes is, alcoholvrije wijn steeds meer gewaardeerd wordt en alcoholvrije wodka uit ieders kraan stroomt blijft de alcoholvrije kater wat achter. Dat is erg jammer, want de kater is een onmisbaar onderdeel van de wereldcultuur. Hoe moeten mensen in de toekomst Taio Cruz snappen als hij over zijn hangover zingt? Dat gaat niet zolang ze zelf geen kater meer kunnen krijgen. Daarom hier de ingrediënten voor een alcoholvrije kater.

De Jellinek-kliniek heeft ruime ervaring met katerazzi en erger. Na jarenlang onderzoek kwamen ze uit op een aantal dingen die een kater veroorzaken. Allereerst vochtverlies: Alcohol drijft het water uit je lichaam met als resultaat trillen en hoofdpijn. Daarnaast zorgt het afbreken van alcohol voor wat giftige bijproducten die ook zorgen voor trillen en hoofdpijn.

Ook zijn maagirritatie en foezelalcoholen belangrijke onderdelen van een goede kater, afgesloten met een flinke portie moeheid of depressiviteit.

Uiteindelijk moet je voor een goede nepkater dus zo veel mogelijk van deze oorzaken kopiëren. Foezelalcoholen worden wat moeilijk, net zoals reageerbuisjes met gifstoffen. Vochtverlies en maagirritatie heb je echter zo nagebootst. Hier drie manieren om die nepkater te krijgen..

Friet/Cola/IJs Voor deze methode moet je diepvriesfriet in iets te oud frituurvet gooien en net zolang frituren tot de stukjes slap zijn van het vet. Drink tijdens het bereiden alvast 2 liter cola.

Geen light of zero, maar de zoetste die je uit de supermarkt kan halen.

Vervolgens is het zaak om al die moddervette friet (minstens 5 kilo) in je eentje op te eten met een cola/friet verhouding van 2 liter op 1 kilo. Sluit af met het eten van zo veel ijs dat je hersenen bevriezen en daarna nog meer ijs. Hoofdpijn, buikpijn en alles draait. Missie geslaagd!

Kateronderdelen: Maagirritatie, giftige bijproducten (onverzadigd iets te oud frituurvet)

Diepe teleurstelling Het gevoel nadat iets flink fout is gegaan wordt niet voor niets vergeleken met een kater. Je kunt wat hobbyen met friet, cola en andere rotzooi. Het kan echter veel makkelijker door je kater psychologisch op te bouwen. Bij een diepe teleurstelling gaat het niet om een lekke band, maar 3 relaties die tegelijkertijd uit elkaar spatten, terwijl je bankrekening wordt geplunderd, terwijl je fiets wordt overreden door een tank, terwijl het regent en je de loterij wint maar het lot kwijt bent.

Volgens onderzoek van de Tokyo University is dit de beste manier om een nepkater op te roepen.

Kateronderdelen: Depressiviteit Sporten en verliezen Sporten is gezond, maar je kunt het ook tegen je laten gebruiken. Dat is het principe van een nepkater door sporten en verliezen. Ontbijt met een koekje en water. Loop een marathon, vervolgens de 100 meter sprint en sluit af met het spelen van de Champions League finale. Koop iedereen om zodat je bij alledrie de onderdelen nét verliest van de winnaar en huur voor de zekerheid een ambulance in als afsluiting.

De combinatie van lichamelijke sloop en diepe teleurstelling zorgen voor de beste nepkater ooit. Vraag maar aan Arjen Robben.

Kateronderdelen: Vochtverlies, depressiviteit, moeheid, maagirritatie Dit zijn slechts een paar manieren. Is je geld op, of wil je eens een tijdje alcoholvrij door het leven maar mis je toch die good old kater? Het is tegenwoordig gewoon mogelijk je eigen kater in elkaar te zetten. Mocht het allemaal toch niet lukken, dan is er altijd die sterk ruikende heupflacon nog. ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012

9

Agenda door Jur Remeijn

Evenementenagenda Aankomende zomer eens een keertje niet op vakantie? Of gewoon de laatste paar weken lekker nog in Nederland?

Je hoeft niet per sé naar het buitenland om lol te hebben, ook in ons eigen kikkerlandje is komende zomer van alles te beleven. Natuurlijk zitten we volop in het festivalseizoen maar er zijn ook op het gebied van natuur, sport, kunst, theater en cultuur weer genoeg dingen te doen. Je hoeft je dus niet te vervelen in de zomervakantie!

NK KNIKKEREN Wat: Kampioenschappen knikkeren Waar: Slagharen, Overijssel Wanneer: 23 juni Hoe duur: Gratisch Waarom: Pure nostalgie :)

ROCKIN’ PARK Wat: Goedkoop rockfestival Waar: Goffertweide, Nijmegen Wanneer: 30 juni Hoe duur: E34,50 met CJP Waarom: De Staat, Snow Patrol, dEUS en Elbow voor weinig geld!

90’S NOW! Wat: Avondje dansen op 90’s-muziek Waar: Luxor Live, Arnhem Wanneer: 7 Juli Hoe duur: E13,Waarom: Grappige muziek en vooral veel gezelligheid

NATIONAL TRIUMPH DAY Wat: Klassieke auto’s Waar: Beesd, Gelderland Wanneer: 8 Juli Hoe duur: Gratiesch!

Waarom: Veel bijzondere auto’s

10

IRIS TACHEIA APRIL 2012

VIERDAAGSEFEESTEN Wat: Evenementen rond de Nijmeegse Vierdaagse Waar: Centrum van Nijmegen Wanneer: 14 t/m 20 Juli Hoe duur: E0,00!

Waarom: Blaudzun, Waylon en nog meer die volgen

KUNSTMARKT ARNHEM Wat: Markt voor kunstliefhebbers Waar: Centrum van Arnhem Wanneer: 28 Juli Hoe duur: Ook dit is gratis Waarom: Kunst spotten!

SONSBEEK THEATER AVENUE Wat: Toneel en theater Waar: Ons eigen Sonsbeek Wanneer: 9 t/m 12 Augustus Hoe duur: Voor niks Waarom: Bijzonder, leuk en erg gezellig

RHEDENSE FIETSVIERDAAGSE Wat: Fietsen door de natuur Waar: Rheden Wanneer: 15 t/m 18 Augustus Hoe duur: E16,Waarom: Lekker sportief en mooie natuur

OPTREDENS IN HET POSTTHEATER Wat: Cabaret Waar: Posttheater, Arnhem Wanneer: De hele zomer door Hoe duur: Tussen de E10,- en E30,Waarom: Lachen is gezond

column door Acuzio

Hangover Na zes jaar middelbare school kun je last hebben van een flinke hangover, moegeleerd en vooral verzadigd van feiten en formules, die ten overgrote delen waarschijnlijk pas jaren later weer zullen worden opgerakeld, wanneer je eventuele eigen kinderen jouw hulp bij hun huiswerk vragen.

Anderen krijgen er juist ontzettend veel energie van, het einde van de middelbare schooltijd; liever vandaag nog dan morgen beginnen zij hun studie culturele informatiewetenschappen, wellicht gedreven door het feit dat zij zo snel mogelijk hun ouderlijk huis willen verlaten. Van die laatste categorie ken ik er trouwens maar weinig; gevraagd naar hun tijd na school verzuchten mijn meeste medeleerlingen dat zij vooral eerst willen bijkomen. Van hun hangover dus. In het geval van een echte kater geldt: doordrinken. Als je je op de ochtend van de day-after niet in dat ouderlijk huis bevindt tenminste – of je moet zeer vrij zijn opgevoed. Misschien geldt voor onderwijs hetzelfde. Gewoon goed doordrinken. Gelijk na je eindexamenjaar aan de studie – of nog beter, een dubbelstudie. Sommigen geven toe aan hun kater. Zij gaan een jaar backpacken of wonen in een grote Europese stad. Maar wie toegeeft is niet altijd beter af. Ik zou vooral geen tussenjaar nemen – voor je het weet ontmoet je tijdens een trektocht in Australië je grote liefde en zit je de kerst daarop met je moeder bij Robert ten Brink. Of rol je van de ene in de andere bijbaan en zit je straks vast aan een fulltimebaan. Dan heb je ook zo een leaseauto en een vaste relatie en voor je vijfentwintigste een huis met een hypotheek voor het leven. Reken maar dat die kater dan rond je vijftigste dubbel zo hard terugkomt in de vorm van een stevige mid-life crisis.

Enkele weken geleden was er de stunt. Het feestje van de zesde klas. De nacht voorafgaand bleven we – omdat dat zo hoort - op het schoolterrein slapen. In legertenten, we hadden ze de dag tevoren zelf opgezet. Die nacht, dat was het eigenlijke feestje; er was drank en muziek, en er werdt doorgedanst, gerookt en gedaan tot een wolkbreuk het krieken van de dag inluidde. Wie zich een paar uur slaap had vergund werd wakker met een kater, en die brachten zij een uur later gewoon de school mee in, waar de onderbouwleerlingen zich er de hele ochtend aan konden vergapen. Met een kater door de school, moe en brak, en voor de gelegenheid gestoken in een arabierenpakje, want er was immers ook nog een thema.

Zo verwordt de stunt elk jaar tot een metafoor waarin deze ‘high-school hangover’ centraal staat, samen met het respect voor de leraar. De leraar als toonbeeld van saaiheid, degelijkheid en correctheid staat bij de leerling na zes jaar sowieso

al niet meer geheel overeind, maar op de stuntdag werpen enkele leraren de restanten van dit stigma gewillig van zich af, al blijft er gelukkig voor de conservatief ingestelde docent altijd nog een hoop plakken. De ‘leuke’ leraren lopen een stormbaan of lachen breeduit als de ‘revolutionaire’ zesdeklassers de klassen leeghalen, en zo gooien zij hun aanzien en daarmee hun onderwijs ten grabbel, zoals veel leerlingen het meerendeel van hun opgedane kennis ten grabbel zullen gooien in de volgende jaren. Enkel sommige vaardigheden blijven hangen.

Plannen bijvoorbeeld. Kan ik de voorgeschreven 72 uur voor het profielwerkstuk in de mij nog twee resterende dagen tot de deadline inplannen; dat zijn vraagstukken waar je wat van leert.

72 uur gaat namelijk prima in twee dagen. Je houdt er alleen die kater aan over.

Doordrinken dus. Maar wie alsmaar door blíjft drinken doet het ook niet goed. Iedereen gaat dan eens ‘out’, als er maar genoeg gedronken wordt. Ook hier gaat het metafoor op – menig student kampt tegenwoordig met een burn-out. Vroeg of laat moeten we dus toegeven aan onze hangover. Wie dat accepteert, is gelukkig in het voordeel – hij of zij kan de kater inplannen, en neemt dus toch dat sabbaticaljaar. Of drinkt met mate. ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012 11

hiriscoop door Het Medium

HIRISCOOP à ã á ä â å Ram (21 maart – 20 april) Na deze heftige periode besluit je dat het tijd wordt voor een korte pauze. Een heel goed besluit omdat het nu ook wel tijd wordt dat je wat liever wordt voor jezelf. Dus zet de radio aan, maak een lekker drankje, gooi je telefoon uit het raam en ga eens lekker lang in bad zitten. Je hebt het verdiend!

Kreeft (22 juni – 22 juli) Het zou voor jou eens goed zijn om bij jezelf te rade te gaan over wat je nou echt wil in het leven. Je springt van de ene hobby naar de andere, maar eigenlijk heb je nog nooit iets afgemaakt. Stop met het navolgen van anderen en zoek je eigen ambities op. Je zult er voor de rest van je leven plezier van hebben, als je nú al doet wat jouw hart zegt.

Stier (21 april – 21 mei) Single stieren gaan deze maand een paar leuke kandidaten tegenkomen. Voor je het weet ben je tot over je oren verliefd... geniet van dit mooie gevoel, wie weet bloeit er nog wat op tussen jullie. Maar kijk wel uit dat je je vrienden en je schoolprestaties niet verwaarloost, want daar zou je nog wel eens spijt van kunnen gaan krijgen... Niet-singles gaan het overigens ook érg leuk krijgen! ;)

Leeuw (23 juli – 23 augustus) Wat kun jij soms toch een vreselijke gemene ***** zijn. Ga naar haar toe en bied onmiddellijk je excuses aan. Als je je eigen fout inziet en die rechtzet, dan heb je bewezen dat je een goed mens bent en daar zul je dan ook, aan het einde van de vakantie, rijkelijk voor beloond worden. Dus waar wacht je nog op?!

Tweelingen (22 mei – 21 juni) De zomervakantie komt in zicht en jouw concentratievermogen neemt met een gestaag tempo af... Vergeet echter niet dat deze laatste toetsen nog veel verschil kunnen maken voor je cijfers en of je over gaat of niet! Dus haal die hersencellen terug uit Frankrijk en bijt je nog even door de zure appel heen.

Maagd (24 augustus – 23 september) Het lijkt er nu op dat je alles in je leven onder controle hebt: je hebt mooie cijfers, leuke vrienden, je bent populair en mensen vinden je ontzettend knap... Wees je ervan bewust dat succes nooit oneindig is en geniet daarom van het moment. Als je dat blijft doen, brengt het je op den duur alleen maar meer goeds.

12

IRIS TACHEIA APRIL 2012

P

“Elke dag is voor jou een feest, met lekker eten, leuke feesten, gelach...”

æ ç è

é ê ë

Weegschaal (24 september – 22 oktober) Je staat op het punt om een belangrijke beslissing te nemen, die misschien wel van invloed is op de rest van je leven. Denk er goed over na en volg je hart, want alleen jij weet wat voor jou het beste is. Kiezen is altijd moeilijk, maar het ziet er naar uit dat jij sowieso een goede keuze gaat maken.

Steenbok (22 december – 20 januari) Alles heeft een goede en een slechte kant. Dat houdt in dat jouw succes helaas ook heel veel ongemakken met zich mee brengt. Maar er is ook iets moois: al jouw ongemakken hebben ook iets goed aan zich. Dus de volgende keer als jij ergens last van hebt en een ander niet, wees dan blij met het succes dat je te wachten staat.

Schorpioen ( 23 oktober – 22 november) Zozo, jij weet wel wat het goede leven is! Elke dag is voor jou een feest, met lekker eten, leuke feesten, gelach... Het is ontzettend goed dat jij zo gelukkig bent. Houd in gedachten dat dat lang niet bij iedereen zo is! Geluk is uiteindelijk het belangrijkst.

Waterman (21 januari – 19 februari) Deze maand stonden er voor jou alleen hele vreemde adviezen in de sterren. Ik kon er persoonlijk niet echt ‘chocola van maken’. Maar ik raad het je sterk af om basketballen aan te raken. Waterfietsen is wel heel goed.

Boogschutter (23 november – 21 december) Je verwachtte allang dat het ging komen en stiekem had je je er al behoorlijk op verheugd... In augustus gaat het ook echt gebeuren. Wees blij, maar waak je ervoor dat je te hoge verwachtingen hebt. De werkelijkheid is nu eenmaal niet altijd zo rooskleurig als die lijkt in jouw fantasie. Wees je daar goed van bewust!

Vissen (20 februari – 20 maart) Je zit zo erg vastgeroest in je oude gewoontes dat je het zelf niet eens meer doorhebt. Zoek eens een andere hobby of bezigheid, of eet eens iets nieuws, of praat eens met een onbekende: het zal je veel goeds doen. Zo niet, dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Het is gewoon van groot belang dat jij nou eens iets nieuws gaat doen.

IRIS TACHEIA APRIL 2012 13

recensie opinie door door Machteld Jur Remeijn Touwen

Wicked de Musical

“Niets is wat het lijkt.” Met deze zin wordt op posters en in reclamespotjes al een halfjaar lang publiek getrokken naar de musical Wicked.

Donderdag 26 april was de alternate première van deze musical met Ferry Doedens als prins Fiyero en ik mocht erbij zijn.

Ferry Doedens, bekend van de soap GTST, neemt de rol van Jim Bakkum over. Jim Bakkum heb ik ook kunnen bewonderen in Wicked en het zal je misschien verbazen, maar ik vond Ferry beter. Hoewel Jim Bakkum natuurlijk een goede stem heeft (hij zat niet voor niets in de finale van Idols), is Ferry een betere acteur. Hij wist precies het egoïstische, zelfverzekerde karakter van Fiyero naar voren te brengen, terwijl Jim juist wat onzeker leek. Toegegeven is wel dat het niet erg is om een musical lang naar Jim te kijken, maar ik kijk toch wat liever naar Ferry.

De musical Wicked is de oorspronkelijke voorgeschiedenis op het welbekende verhaal van The Wizard of Oz. Waardoor heeft de laffe leeuw geen moed, de blikken man geen hart, de vogelverschrikker geen gevoel en is Elphaba wel echt zo’n gemene heks? Deze musical geeft er het antwoord op.

Het script zelf is niet altijd even sterk. Het ontbreken van het hart van de blikken man en het gevoel van de vogelverschrikker worden goed uitgewerkt, terwijl het gebrek aan moed van de laffe leeuw nauwelijks aan bod komt.

Gelukkig maken de zangkwaliteiten van onder anderen Willemijn Verkaik en Chantal Janzen weer een hoop goed.

Willemijn Verkaik maakt sowieso een hoop goed. Ze mag zich namelijk met trots de beste Elphaba van de wereld noemen en dat is geheel verdiend. Chantal Janzen verbeeldt haar karakter Glinda, die de groei van meisje naar vrouw doormaakt, ook erg goed. Een minpuntje is wel dat een bekende musicalster als Chantal Janzen niet gewoon een karakter kan spelen, maar altijd de musicalster Chantal Janzen is.

14

IRIS TACHEIA APRIL 2012

Of het gelukkig of ongelukkig is weet ik niet, maar meestal speelt Celine Purcel de rol van Glinda. Ook zij doet het heel goed. In tegenstelling tot Chantal maakt Celine van haar personage minder een typetje. Aan de ene kant jammer, want Glinda als typetje is erg grappig, maar aan de andere kant is het beter, omdat het Glinda echter maakt.

Niets is wat het lijkt, maar een aanrader is het zeker. ■

puzzel door Marie-Anne Faustinelli

Rome woordzoeker

Zoek de woorden in de woordzoeker. De woorden kunnen ook achterstevoren, schuin en van onder naar boven staan. Letters kunnen vaker gebruikt worden. De overgebleven letters vormen een zin. Boven de woordzoeker staat het aantal woorden. Het antwoord staat achterop deze Iris.

__

1.acropoli 2.acties 3.airco 4.anoniem 5.antiek 6.australier 7.basta 8.busreis 9.campen 10.carabinieri 11.coca cola 12.colosseum 13.dirks

___

__'_ ___ __ ___ _____ _______

14.eerbied 15.fiat polo 16.forum romanum 17.gelato 18.huisarrest 19.ignazio 20.italiĂŤ 21.liefde 22.limoncello 23.laserlamp 24.loesoe 25.losers 26.malibu cola

27.menubord 28.metro 29.mobiel 30.mozzarella 31.opruimen 32.paleis 33.pianonon 34.pilaar 35.pizza calzone 36.plezier 37.polizia 38.pudding 39.romance

40.romereis 41.rozen 42.rusttijd 43.sambucca 44.samenzijn 45.schat 46.sint pieter 47.siracusa 48.spagna 49.surfers 50.tiber 51.tijdrace 52.vino bianco

IRIS TACHEIA APRIL 2012 15

lerareninterview door Yannick Baudet en Machteld Touwen

Lerareninterview Op het 4+ feest was er naast een gezellige dansvloer ook een leuk schouwspel aan de bar te zien: een zooitje leraren, teveel om op één hand te tellen, deed zich rustig tegoed aan wat er uit de tappen vloeide. De verhalen van de vijfde klas uit Rome zijn bovendien ook niet mis: meneer Prijers schijnt een groot fan van whiskey te zijn.

Reden genoeg om even Van mevrouw Gillhaus kunnen we wel zeggen dat ze houdt van een drankje, bij het interview was er genoeg om over te wat leraren aan de tand te praten; hier wat van de hoogtepunten. voelen over hun ervaringen Passie ( de goedkope versie van Passoa) is hét drankje dat ze nooit meer drinkt, nadat ze het over zichzelf heen had met alcohol; de mensennecgekotst en haar witte broek naar roze verkleurde. Dat geeft tar. Hieronder een greep uit wel weer een hele andere betekenis aan de lyrics van LMFAO’s de interviews met mevrouw “I’ve got passion in my pants and I ain’t afraid to show it”.

Drankjes die ze wel drinkt zijn kabouterbier en tequila. Ook Gillhaus, meneer Steiner en zegt ze dat tequila haar nogal overmoedig maakt en ze er natuurlijk; onze eigen Diomakkelijk dronken van wordt.

Wat doet mevrouw Gillhaus dan als ze dronken is? Ze blijkt nysos meneer Pennock. graag te zingen als ze onder invloed van drank is. Zo heeft ze een keertje in de pianobar op uitdagen van de pianist de hele avond daar staan zingen. Het resultaat: aan het eind van de avond zaten er nog maar vier mensen in de bar. Daarnaast heeft ze na een feestje in Nijmegen dansend in haar pyjama een concert aan haar familie gegeven.

Dat was dan ook gelijk haar ‘I’m never drinking again’ moment, omdat ze op weg naar huis niet helemaal lekker was.

Maar zoals de meesten bleef ze lekker doorgaan met drinken, want van meneer Van der Saag heeft ze geleerd om altijd door te gaan.

Haar ouders hadden daar wel een andere mening over. Ze waren niet zo blij als hun dochter stomdronken thuis kwam.

Daarom gaven ze haar de wijsheid “drink met mate” mee; een wijsheid die haar neefje vertaalde als “drink met maten”, ook belangrijk.

Het kwam dan ook niet zo goed uit dat ze een kater had toen ze met haar familie haar verjaardag zou vieren. Gelukkig vierde ze die verjaardag samen met haar zus en was die lief genoeg om het feest draaiende te houden totdat het feestbeest zelf kwam opdagen.

Hoe lost ze zo’n kater op? Mayonaise, maakt niet uit waarop.

Ze heeft altijd mayonaise in huis en ontbijt als het moet enkel met mayonaise rechtstreeks op brood.

Natuurlijk heeft ze, zo zegt ze zelf, ons niet alles verteld, maar dit interview geeft ons leerlingen toch zeker genoeg stof om over te praten.

16

IRIS TACHEIA APRIL 2012

“I’ve got passion in my pants and I ain’t afraid to show it”.

De vraag is echter of meneer Steiner ook zo vrijgevig is met informatie. Uit het interview met hem kwamen in ieder geval minder wilde verhalen.

Toch heeft zijn drinkverleden á la Rock ‘n Roll wel wat tekenen achtergelaten. Zo heeft hij een nagel die zich wat anders gedraagt dan zijn andere nagels. De reden? Toen hij aardig ver heen was, had hij zijn hand tussen een dichtvallende deur laten hangen. Pijnlijk.

Hoelang geleden dat is gebeurd? Minstens 15 jaar, hij beweert immers dat de laatste keer dat hij (bijna) dronken was, 15 jaar geleden is geweest.

Waar wordt hij dan dronken van? Zijn antwoord: drank, van elke drank kan je dronken worden, hangt alleen af van de hoeveelheid waarin je het drinkt. Hij houdt zich nog steeds aan de wijsheid van zijn ouders “drink niet te veel”, dus erg dronken zal je hem niet aantreffen. Bovendien kan hij beter niet dronken worden, want in tegenstelling tot mevrouw Gillhaus heeft meneer Steiner geen wondermiddel tegen een kater.

Als hij toch drinkt, drinkt hij het liefst bier, wijn of jenever. Niets bijzonders aan, voor de rest heeft hij een afschuwelijke hekel aan het lievelingsdrankje van de Romegangers: Sambucca.

Tijdens de Irisvergadering kwam hij al even langslopen: “Al 7 uur nuchter ” was de boodschap en in vergelijking met de sobere Steiner lijkt meneer Pennock een comazuiper. Uiteindelijk is meneer Pennock meer een man van gekke ervaringen dan van hangovers: het moet niet ongezellig worden. Eén van die mooie ervaringen was toen hij een politie-agente een zoen op de mond gaf: Leo met de stalen ballen!

Toch ziet meneer Pennock graag nog wat bij de politie veranderen: bezopen chauffeurs zouden veel en veel harder aangepakt moeten worden! Verantwoordelijkheidsgevoel gaat dus blijkbaar hand in hand met alcoholgebruik bij meneer Pennock, die altijd minder probeert te drinken dan “de zuipschuit”, zoals hij het zelf noemt, om die het café nog uit te kunnen leiden. Een leraar in hart en nieren! Een leraar in de lever? Mwah, Berenburg, gin, tonic; ‘t komt allemaal hard aan bij meneer Pennock, ook al is hij best een beetje een whiskeyconaisseur en ratelt hij zo een lijstje met soorten af als we naar zijn favoriete drankjes vragen. Zijn favoriete biertje past ook wel een beetje bij zijn imago: kabouterbier ademt een en al Pennock. Maar wat als Pennock een en al alcohol ademt?

Gewoon twee glazen lauw water drinken aan het einde van de avond en ‘s ochtends een kopje green tea: een iets minder mannelijke oplossing voor een mannelijk katerprobleem. Ziek van de sherry (wat hij dus nooit meer drinkt) een hele hoop Tequila Sunrise en Hertog Jan: meneer Pennocks verhalen zijn even gezellig als de drankjes waar hij over vertelt. Verhalen voor in de klas, de Iris is simpelweg te dun om ze allemaal te plaatsen. Daarom kunnen we alleen maar raden naar alle vrolijkheid en tot slot mevrouw Gillhaus, meneer Steiner en meneer Pennock eeuwig dankbaar zijn voor hun openhartigheid! ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012 17

invulverhaal door Eva Valkenburg

Invulverhaal Op een ............ dag in ......... was er een jongen, .............................. genaamd, en een meisje .............................. bijv. nmw maand mannelijke BN’er vrouwelijke BN’er De jongen kwam uit de stad ............................ , en het meisje uit het stadje .......................... De steden Chineesklinkend woord Islamitisch klinkend woord waren van oorsprong echte aartsrivalen. Na een super ................ feestje, vielen de jongen en bijv. nmw het meisje tegen een ................................. in slaap. Om .............. ’s ochtends werden ze wakker, met voorwerp op straat tijdstip een gigantische hangover. De jongen kreunde: “O nee, het duurt vast ................................... dagen voordat getal boven de twee ik weer kan lopen!” Maar het meisje was slimmer en maakte voor hen beiden een speciaal drankje tegen de ‘Hangover ’, gemaakt van .................................-poep, boomschors uit ......... en stukjes .................. . Het hielp boerderij dier in mv land groente meteen en de jongen werd verliefd op haar. Toen gingen ze samen naar huis met de ........................... .

vervoersmiddel Maar ze hadden niet goed gekeken en nadat ze eerst via ..................... omgereden waren en nog ....... stad in NL getal ..................................... waren tegengekomen, kwamen ze aan in de stad van de jongen. Iedereen keek met bedreigde diersoort grote ogen naar het meisje dat hij had meegenomen en men herkende gelijk dat ze uit het vijandige stadje verderop kwam. De mensen stormden op ze af met ................................ . Snel vluchtten de jongen en

voorwerp uit de badkamer in mv het meisje weg naar de volgende stad, de woonplaats van het meisje. Daar gebeurde precies hetzelfde al leen werden ze daar bestormd met ................................... . Verdrietig liepen ze door het bos, daar kwamen voorwerp uit de keuken in mv ze ........................... tegen. Hij werd op slag verliefd op het meisje, en gaf haar de aller ............... ..................... bekende zanger bijv. nw. bloemsoort ter wereld. De jongen werd jaloers op de ..................................................... en gaf hem een harde por tegen eerder genoemde bekende zanger z’n ...................... met een....................... die daar op de grond lag. Van het ene moment op het andere rolden lichaamsdeel voorwerp uit de schuur ze vechtend over de grond. De.................................... won en nam het meisje mee naar ................. en daar bekende zanger of de jongen wereldeel leefden ze nog lang en gelukkig!

18

IRIS TACHEIA APRIL 2012

recensie door Ira Pronk

Recensie

The Rum Diary

Knarstende koppijnen in Puerto Rico. Niet alleen veroorzaakt door de 161 miniflesjes rum, maar ook door de ruigheid van Puerto Rico, een stad die voor eeuwig in een hangover lijkt te verkeren. Hunter, een Amerikaanse journalist, probeert in een broeikas van drank, drugs en vooral corruptie, verschil te maken. Maar ook hij heeft moeite op het nuchtere pad te blijven.

Wie kan immers wel de zoete verleiding van drank en een mooie jongedame weerstaan? Deze mooie jongedame blijkt het liefje te zijn van een gladde prater met vuile handjes…

En dit is het moment waar we abrupt stoppen met de story line zodat jullie je gaan afvragen: “Zal Hunter flink de vloer vegen met deze gladde prater?” en “Zal deze Hunter uiteindelijk het meisje voor zich winnen?” Deze prangende vragen zullen je lastig blijven vallen tot je de film daadwerkelijk gaat kijken. En dat vinden wij leuk. Maar met deze kostbare ruimte in de beste schoolkrant van Nederland kunnen we heel wat zinnigers doen dan de storyline vertellen, we zouden deze ruimte beter kunnen wijden aan het overmatig drank gebruik in deze film en Johnny Depp en hoe geweldig deze samengaan. En dat hebben we bij deze gedaan.■

Beoordeling:

.

Informatie: Regisseur: Bruce Robinson Schrijvers: Bruce Robinson en Hunter S. Thompson (het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.)

Acteurs: Johnny Depp, Giovanni Ribisi en Aaron Eckhart Scan de QR-code voor de trailer!

IRIS TACHEIA APRIL 2012 19

muziekcolumn door Tim van Leeuwen & Lucas Kloosterboer

Lyros

Deze Lyros wordt iets anders dan normaal. Normaal bespreken we het werk van een artiest in zijn geheel, in deze Lyros zal ik alleen een recensie doen van een bepaald album van een artiest. Deze artiest heet Kyteman. Het album heeft, omdat geen enkele naam passend leek, geen titel en heet daarom naar The Kyteman Orchestra, de formatie die het speelde.

The Kyteman Orchestra is het langverwachte vervolg op The Hermit Sessions, een in 2009 uitgebracht album dat hiphop combineerde met klassieke instrumenten als viool, cello en trompet. Dit album was, zoals de titel doet vermoeden, het product van het kluizenaarsleven dat Colin Benders, die leeft en muziek maakt onder de naam Kyteman, drie jaar geleefd heeft. Zonder een rooie cent te hebben en soms dagen zonder eten maakte hij muziek, en niets anders. Kyteman heeft wat muziek betreft een mentaliteit die niemand hem nadoet. Hij drukt dat zelf heel mooi uit in een uitspraak waar ik dus maar de Lyrosquote van deze Iris van heb gemaakt:

“Ik maak geen muziek om geld te verdienen, ik verdien geld om muziek te maken.”

The Kyteman Orchestra Stats Genre ”A merge of sound, somewhere between Opera, Hiphop, Drum & Bass, Electro and Minimalism. And

all kinds of other things that I can’t

even begin to describe, for I don’t know the words for it.”

Leden Te veel om op te noemen. Most notably:Colin Benders (compo

nist, trompet, flugelhorn, synthesi zer en vocalen)Hein Bal (schreef de meeste teksten) Begonnen in 2010/2011 Eerste officiële uitgave The Mushroom Cloud (single) Meest recente album The Kyteman Orchestra Persoonlijk favoriete nummer Long Lost Friend 20

IRIS TACHEIA APRIL 2012

Ik zal nu apart over een aantal nummers op het album kort iets zeggen.

01. Intro (de Doelbewuste) De intro van het Kyteman Orchestra is een intro en niets anders. Kyteman speelt een paar lange noten en lange pauzes op zijn trompet en daar komt geleidelijk aan wat gerommel van het orkest bij. Dan is de intro voorbij. Zo simpel als wat, maar meer is ook niet nodig voor een intro.

02. While I Was Away (de Bombastische) Het hele album kenmerkt zich door een opbouw binnen de nummers. Waar normaal heen en weer geswitcht wordt tussen couplet en refrein worden in The Kyteman Orchestra vooral stapjes omhoog genomen naar steeds grootsere muziek.

While I Was Away is hier het meest duidelijke voorbeeld van.

Het nummer begint met een minuut lang korte noten van wat strijkers die heel geleidelijk aan hoger en feller worden.

Ineens is het bijna stil en is er bijna alleen een melodie van het koper te horen. Dan begint Pax (Hein Bal) te zingen. Zacht, bijna dreigend, zingt hij een verhaal dat aanvoelt als een epische tragedie, maar ik heb geen idee waar het over gaat.

Langzaamaan wordt het nummer weer opgebouwd tot een absolute climax in de laatste twee zinnen, die zo dramatisch door het koor worden gezongen dat je er totaal door wordt overdonderd.

03. Truth or Dare (de Vertrouwde) Dit nummer komt vrij dichtbij the Hermit Sessions, als in dat het vrij veel hiphop is. Het nummer begint met een prachtig samenspel van strijkinstrumenten waar vervolgens overheen gerapt wordt, tot ineens de strijkers stilvallen en er een hiphopbeat met rap overblijft. Dit nummer heeft wel weer een couplet-refrein structuur, bestaande uit rap met beat in de coupletten en zang met orkest in de refreinen, een mooi uitgewerkt contrast. Het bijzonderste aan deze nummer is de tekst, dit is namelijk pure filosofie. Voorbeeld: ‘Why is it that if you speak the truth to a crew that believes in you but doesn’t vibrate with you like the speaker do, you’re unbelievable.

Does that make a shared truth unachievable?’ Like I said, vrij filosofisch.

04. Angry at the World (de Aggressieve) Dit nummer is een aanklacht tegen hoe wij mensen onze wereld behandelen. Prachtige tekst, weer op een prachtige manier gebracht door Pax en ook erg mooi aan dit nummer is dat een aantal operazangers op de achtergrond een tweede tekst zingen. Nauwelijks verstaanbaar, maar het voegt echt iets toe. Het mooiste deel van het nummer is als de twee rappers die erin meedoen een soort monoloog (maar dan met zijn tweeën tegelijk) beginnen te houden die van rappen naar onvervalst schreeuwen gaat.

05. Long Lost Friend (de Ontroerende) Dit nummer vertelt over het verlangen naar een verloren vriend, zoals de titel al doet vermoeden. De intro bestaat uit simpelweg een piano en een trompet die samen jazz spelen, wat overgaat in het gezang van Omar Soulay, die begeleid wordt door voornamelijk rare geluiden, zoals een soort explosie en wat geschuur over de snaren van de strijkers. Samen wordt het een magisch geheel, wat samenkomt in een refrein waar Hein Bal fluisterend zingt onder een geordende chaos van samenspelende instrumenten. Uiteindelijk culmineert het nummer in een outro waar het hele koor en orkest volop geluid produceren. Het nummer eindigt weer zoals het begint, met piano en trompet. De cyclus wordt mooi rond.

07. 7/8 (de Onbeschrijflijke) Dit nummer is door het orkest maar vernoemd naar de maatsoort waarin het geschreven is. (7/8 betekent dat er zeven tellen in een maat gaan, het nummer is dus opgedeeld in blokjes van zeven tellen.) Dit is zo gedaan omdat ze geen titel wisten te verzinnen, ‘je moet er maar gewoon naar luisteren’.

Dat zou ik vooral doen, als ik jou was. Ik ga het zelf ook maar even doen.

08. The Void (de Minimalistische) Dit nummer is heerlijk om naar te luisteren als je ’s avonds in bed ligt. Aan de andere kant ook weer niet, want je raakt er zo van in een trance dat je niet meer in die andere trance die we slaap noemen terecht kunt komen. The Void bestaat voornamelijk uit hypnotiserend pianospel, dat telkens net een heel klein beetje verandert. Het orkest doet eigenlijk vrij weinig, maar draagt door kleine dingen heel goed bij aan het hypnotiserende van het geheel.

In dit nummer zit een xylofoonpartij waar twee weken aan gewerkt is om hem goed te krijgen. Hij is nu dan ook erg goed, net als de rest van het nummer. Day One beschrijft, zo zegt Kyteman, een dag waarop alles mogelijk is. Als je dat weet is het ook goed te horen in de bijna filmsoundtrackachtige muziek zonder vocalen, waarin hele onheilspellende motieven van het koper afgewisseld worden met hele mooie motieven van de strijkers.

Over het algemeen is The Kyteman Orchestra net als The Hermit Sessions een nogal goed geslaagde poging om klassiek met hiphop te combineren, maar er is een stapje dichterbij klassiek gezet en andere genres zijn ook meegenomen. Het zal voor de mensen die The Hermit Sessions vooral vet vonden omdat het hiphop was een moeilijk album zijn om naar te luisteren, maar voor mensen zoals ik is het het absolute hoogtepunt van de muziek van deze eeuw.

Ave Musici! ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012 21

column

Slapeloos

door Alexandra Bremers

door Vera Verkooijen

“Hoe gaat het?”

De blauwe ogen van het meisje dat ik twee tellen geleden begroette staren mij akelig doordringend aan. Ik adem uit.

Op het moment dat ik weer inadem word ik me bewust van het iets te zoete geurtje dat ze op heeft, en zie ik haar mond, aanvankelijk in de vriendelijke-glimlach-stand, langzaam zakken tot neutraal niveau en daarna in een rap tempo richting een-beetje-bezorgd-maar-toch-geïnteresseerd. Vanuit mijn ooghoeken zie ik enkele omstanders zogenaamd ‘onopvallend’ naar mij kijken. Ik sta op het punt om een ernstige overtreding te begaan. Als ik binnen enkele seconden nog niet antwoord, zal het denkbeeldige alarm afgaan en word ik met gillende sirenes afgevoerd naar een psychiatrische kliniek.

Iemand die niet meteen ‘goed’ zegt vormt een direct gevaar voor de samenleving.

Maar de enige gedachten die op dit moment in mijn hoofd zitten, zijn dat ik nu dus snel een antwoord moet formuleren en dat ik daarna nog even iemand moet spreken over de afwerking van mijn KCV-PO. Ik ben niet blij, ik sta niet op het punt om te janken, ik heb het eerste uur scheikunde van Alexiou en ik moet niet te laat komen want ik kom altijd te laat. Ik voel me gewoon, emotieloos, neutraal. Dat zou ik ook wel willen zeggen, maar om een of andere reden staat de zin ‘het gaat neutraal’ synoniem voor ‘het gaat niet goed’ of zelfs ‘het gaat heel slecht, ik wil dat je verder vraagt want ik wil klagen over de ongemakken van het leven en ik ga nooit op tijd komen en ik ga dood help HELP HELP HEEEEEEEEELP’. Ho even, maar dat bedoelde ik niet.

Als je niet zegt dat het goed gaat ben je de ander een geldige, goed beargumenteerde en overtuigende verklaring schuldig waarom dat dan wel niet zo is, want je bent niet zoals het hoort. En je moet goed kunnen improviseren, of ‘s avonds in bed al een grof concept bedacht hebben, aangezien er van je verwacht wordt dat je meteen je verhaaltje klaar hebt. Als je zegt dat het wél goed gaat dan ben je echter normaal, dan ben je oké, neutraal, in orde en al dat soort dingen, en hoef je, sterker nog mág je eigenlijk, geen verklaring daarvoor geven.

Dan is het protocol anders. Dan moet jij op jouw beurt je glimlachje opzetten en vragen hoe het met de ander gaat. Op gepaste wijze reageren als het antwoord niet ‘ja’ of ‘goed’ is.

Maar als dat wel zo is, dan heb je je taak volbracht en is het gesprek officieel geopend. Dan mag je eindelijk zeggen wat je wilde zeggen. Dan ben je normaal. Dan mag je het gesprek ook op subtiele wijze beëindigen. En dan kom je op tijd in de les. Ik tover mijn glimlach tevoorschijn.

“Goed. Met jou?” ■

22

IRIS TACHEIA APRIL 2012

Slapeloos Je ligt in bed, eigenlijk hoor je al te slapen, maar de slaap wil niet komen.

Na de zoveelste keer je ogen dicht te doen, open je ze weer en kijk je rond. Ze voelen moe, ze prikkelen en kijken doet pijn. Toch houd je ze open, je weet dat het toch geen zin heeft ze dicht te doen. Doodmoe zoek je met je hand naar je horloge, maar vinden kan je hem niet. Steeds geïrriteerder kom je een stukje overeind om te kunnen zien waar je horloge ligt, geen spoor te bekennen van dat ding. Dat verklaart in ieder geval wel waarom je hem niet kon vinden.

Boos val je terug op je kussen en trek je de deken op, het is koud vannacht.

Je weet dat je moe bent, je lichaam heeft slaap nodig, maar

IRISJES MOM: volgens mij hebben jullie het alfabet niet helemaal goed meer in je hoofd.

Schrijft na een A nog een A op Tijdens het kijken van Mr. Bean in zwembroek: SRM: Woow, die man heeft veel borsthaar, dat heb ik echt niet hoor!

B en T zijn aan het kletsen EGB: ik heb nog nooit zulke praatzieke jongens gezien!

Later: EGB: what is a past simple girls?

B: sorry, sir?

N: mag ik op mijn ipod? ik heb al mijn werk af.

BRW: ja best, als je het maar wel onder de tafel doet.

N: *gaat onder de tafel zitten* Vrh: “In mijn tijd, 300 jaar geleden...”

S: “Mijn boek ligt in mijn kluisje.”

Pla: “Ik haat die kluisjes!”

EGB: What detective series do you know?

J:Blik op de weg.

EGB: So what else can they do with their camels?

J: Ruilen voor vrouwen!

Klaas Vaak lijkt je niet goed gezind te zijn. Je draait je om, en nog een keer. Je hand gaat naar het lichtknopje van je leeslamp. Je pakt een willekeurig boek van de enorme stapel naast je bed.

Terwijl je het boek opent weet je eigenlijk al dat het niet zal helpen, de verschillende letters weigeren woorden te vormen in je hoofd. Hetzelfde stukje lees je nu al een aantal keer, zonder dat er iets doordringt van wat er staat. Je knijpt je ogen even stevig dicht, maar het helpt nog steeds niet.

Moeizaam kom je overeind, zucht een keer, legt het boek weer op de stapel en klimt je bed uit.

Op weg naar de wastafel in de badkamer, misschien helpt een glaasje water wel.

Het slikken gaat moeilijk doordat je je stem lang niet meer gebruikt hebt. Elke slok doet pijn, maar toch zet je door, je wilt dat hoe dan ook de slaap komt opdagen.

Helaas mag het niet baten, wanneer je weer in bed ligt, ben je alleen maar wakkerder dan eerst.

Je staart naar het plafond zonder je blik op een specifiek punt vast te zetten. Ook je gedachtes leg je niet vast op iets specifieks. Je trapt de deken weg met je benen, maar je krijgt het al snel koud. Je trekt de deken weer terug en draait nog eens om. Al snel merk je dat je weg begint te dommelen, maar zodra je dat door hebt, wordt je weer klaarwakker.

Alweer kom je overeind en klim je uit bed. Je loopt naar je bureau waar je tas onder staat. Normaal maak je je tas pas klaar in de ochtend, maar aangezien je nu toch niet kan slapen, besluit je nu alvast je tas klaar te maken. Even nadenken, wat voor vakken heb je morgen ook al weer?

Je begint alle vakken na te lopen en uiteindelijk bedenk je dat je eigenlijk alleen Nederlands zeker weet. Die doe je dus alvast in het grote vak. Je kijkt je bureau rond en tilt een aantal papieren op. Je agenda ligt dus ergens anders. Nadenkend zet je je handen op het bureau en draai je een paar keer met je hoofd. Je bedenkt dat hij in ieder geval beneden moet liggen. Zuchtend loop je de trap af. Eerst loop je naar de kamer.

Op de tafel ligt niets en ook bij de televisie ligt geen agenda.

Dan moet hij dus in de keuken liggen.

Met je vermoeide hoofd loop je naar de keukendeur. Opeens merk je dat de lucht in de gang wat donkerder is dan normaal. Geschrokken kijk je verder en zie je een aantal rookpluimpjes onder de keukendeur vandaan komen. Meteen begint je hart sneller te kloppen en komt de adrenaline vrij in je lichaam. Je duwt de keukendeur open, aan de ene kant ben je bang voor wat er aan de andere kant is, aan de andere kant ben je nieuwsgierig. Je sluit je ogen. Zodra de deur open is voel je de hitte van de vlammenzee aan de andere kant. Wanneer je je ogen opent zie je het felle licht van de vlammen die een deel van de keuken al bijna vernietigd hebben. Je gaat steeds sneller en lastiger ademen door de rook die ontsnapt naar de gang. Je blijft even staan en ziet dan je agenda liggen, eigenlijk moet je lachen, maar je doet het niet. Je weet dat je niet goed kan nadenken, alsof de rook van het vuur niet alleen de gang in is gegaan, maar ook in je hoofd.

Opeens verdwijnt de rook in je hoofd. Allerlei gedachtes komen helder naar boven drijven. De belangrijkste was dat je je ouders wakker moet maken. Je draait je om en rent naar boven. Je stormt de kamer van je ouders binnen, je stem blijft kalm. “Mam, pap! Wakker worden, er is brand!” hoor je uit je mond komen, maar je kunt niet geloven dat jij dat zegt. Je ouders ontwaken uit hun slaap. Op de wekker zie je dat het drie uur is geweest. Je hebt lang wakker gelegen.

“Wat? Wat zei je precies?” zegt je moeder, die net wakker is.

“Wordt wakker! Kom op, we moeten naar buiten, er is brand.”

Zeg je nog een keer.

Opeens schiet ze overeind, ze heeft meer paniek dan jij. Ook je vader schrikt wakker.

“Brand?! Oh, nee! Kom op! Weg! Weg! We moeten hier weg!” is het enige wat ze kan uitbrengen. Je moet glimlachen.

Je loopt naar haar toe en pakt haar hand. “Kom op, mam, rustig blijven. We moeten gewoon naar buiten en dan bellen we de brandweer.” Ze knikt en laat zich meevoeren. Ook je vader loopt achter je aan als een zombie, hij heeft nog niets gezegd. De gang staat ondertussen vol met rook, waardoor je moet hoesten. Ook je ouders hoesten. Met moeite kan je de hendel van de voordeur vinden. Nu wordt je bang, wat als je de hendel nooit kan vinden? Dan zit je opgesloten en wordt je langzaam verslonden door de verwoestende vlammen. Ook je ouders zullen dan verslonden worden, jij bent verantwoordelijk voor iedereen. Een aantal keer schud je met je hoofd om de gedachtes eruit te halen. Nadenken kost steeds meer moeite en ook je lichaam werkt tegen. Komt dit door het niet slapen of door de rook? Je weet het niet meer. Langzaam merk je dat ademhalen bijna niet meer lukt, de rook is te dik. Je voelt de grip van de hand van je moeder verzwakken.

“Nee, dit laat ik niet gebeuren.” Zeg je bij jezelf. Met nieuwe moed voel je zorgvuldig naar de deur. Nadat je deze gevonden hebt zoek je met alleen je hand naar de hendel. Met de andere hand knijp je in je moeders hand. Je krijgt een zwak kneepje terug en de moed zakt je in de schoenen. Het gaat je nooit lukken de deur open te krijgen. Een traan rolt uit je oog, waardoor deze nog meer gaat prikken.

Plotseling voel je een verhoging op de deur. Je kunt wel dansen van vreugde, je hebt de hendel gevonden. Meteen duw je deze naar beneden. De frisse lucht komt als een stortvloed naar binnen en blaast de dikste rook weg. Je strompelt naar buiten, je moeder meesleurend. Je merkt dat je moeders grip wat steviger wordt. Ook de voetstappen van je vader kan je horen. Hoestend en naar adem happend loop je zo ver mogelijk van het huis af. Daar val je op de grond, opgelucht.

Terwijl je naar het huis kijkt, kan je zien dat de vlammenzee steeds meer meeneemt in zijn verwoestende strooptocht. Je trilt over je hele lichaam en begint met huilen, de spanning die je vannacht had moeten voelen, komt nu opeens naar boven. De hand van je moeder voel je op je schouder.

Je hoort dat je vader naar de brandweer belt. Je kijkt naar het steeds meer afgetakelde huis en denkt; ‘Gelukkig dat ik niet kon slapen.’ ■

IRIS TACHEIA APRIL 2012 23

verhaal column 2e plaats

door door Febe LucasSmits Kloosterboer, Marleen Kohlmann en Roos van der Reijden

Ik ben een vuurbal!

Voor het derde jaar op rij presenteerde toneelgroep Oostpool, een van Nederlands grootste toneelgroepen, een ‘coming of age’-voorstelling, gemaakt door jongeren, voor jongeren. Na Verona aan de Rijn en Voorjaarsontwaken was er dit jaar Eli Eli, een voorstelling die inspeelde op de vampierhype. Maar dan op de goede manier: met te veel nepbloed, dood en verderf en toch ook nog romantiek en drama.

Alle acteurs, bandleden, koorleden en vormgevers waren jongeren die voor het overgrote deel geen professionele ervaring hadden met theater, maar het vooral erg leuk vonden. Drie van deze jongeren waren redactieleden van de Iris Tacheia, die hier over hun ervaringen vertellen.

Roos van der Reijden; Actrice (speelde Maj) Ik weet nog dat ik voor het eerst bij Oostpool binnenliep, ik kende er helemaal niks of niemand. Voor mij was het mijn allereerste auditie. Aan een lange tafel zat een grote groep van vooral meisjes en maar een paar jongens. Zij zouden dus met mij auditie gaan doen. Sommigen waren heel stil, maar anderen zaten hard te praten: ‘Dit is al mijn achtste auditie en ik heb ook al een rol in Spangas gespeeld en mijn neef speelt in die Hi-reclame, je weet wel, die!’. Wat?! Ik kan je zeggen dat je het niet erg geruststellend is als je weet dat sommigen al zo veel ervaring hebben.

De audities gingen naar mijn idee helemaal niet goed, maar dat bleek mee te vallen; ik was door! Voor het eerst kwamen we nu met de hele groep bijeen. We kregen al een deel van het script te zien, hebben nog wat gespeeld en de film gekeken waarop ons stuk gebaseerd was. Toen waren we voor elkaar nog een grote groep vreemdelingen. Maar tijdens de repetities veranderde dat al snel. We leerden elkaar beter kennen en gingen al hard aan de slag met het stuk. Het waren soms zware, maar gezellige repetities met vooral heel veel rare momenten; ABBA-dansen, veel gegil en voor mij een hoop ritjes achterop een rolstoel (als je Eli Eli gezien hebt, weet je wat ik bedoel!).

Na die maandenlange repetities kwam dan eindelijk de week waar iedereen het al die tijd over had gehad: de montageweek! In deze week hebben we het stuk helemaal afgemaakt (en tussendoor natuurlijk veel kletsen, uitgaan en lachen) en aan het eind van de week de eerste voorstellingen opgevoerd. Eindelijk konden we laten zien waar we een half jaar lang voor hadden gewerkt!

Natuurlijk is het jammer dat het nu allemaal voor bij is, maar ik heb er veel nieuwe vrienden bij (we zien elkaar nog vaak genoeg) en natuurlijk een mooie herinnering (dit klinkt wel heel cliché zeg!). Je hebt dit soort reacties vast al honderd keer eerder gehoord, maar; ik vond het geweldig!!

24

IRIS TACHEIA APRIL 2012

Lucas Kloosterboer; Bandlid (speelde trombone) Ik ben extra dankbaar dat ik een onderdeel mocht zijn van Eli Eli, omdat ik eigenlijk veel te laat was met me inschrijven.

Ik had geluk dat er op het moment dat ik een mailtje stuurde qua muzikanten eigenlijk alleen nog maar drummers, pianisten en een fagottiste waren gevonden. De fagottiste was ook meteen degene waardoor ik achter het fenomeen ‘jongerenvoorstelling van Oostpool’ kwam, waarvoor eeuwig dank aan haar, maar dat terzijde.

Er was dus een groot tekort aan muzikanten, wat ertoe leidde dat ik auditie deed op de ochtend van de dag dat iedereen die door de audities was verzameld werd. Ik kreeg dus al heel mooi een brief waarin ik gefeliciteerd werd dat ik door de audities was voordat ik die überhaupt gehad had. Gelukkig vond Marius, de (Duitse) bandleider een trombone wel interessant en werd ik toegelaten tot de band van piano, beatbox en fagot. Twee weken later kwamen daar nog een cello/contrabas en ukelele bij, waarvan de cellist/contrabassist toevallig weer iemand was waarmee ik een jaar of 3 in een orkest heb gezeten. Wat is de muziekwereld toch klein.

Hierna volgde een hele lange tijd van een beetje improviseren en rare geluiden maken terwijl Marius ons vertelde dat we een goede ‘groef’ speelden of dat hier een ‘vis-akkoord’ nodig was. (Merk op, een Duitser die Nederlands spreekt.)

Minpunt was dat we ook belachelijk veel ABBA-nummers moesten spelen. Uiteindelijk bleek dit minpunt meer een minvlek te worden omdat bijna alle vette nummers die we bij elkaar hadden gejamd (waaronder drum&bass en dubstep, en dat zonder computer, jaja) uit de voorstelling werd gegooid en vervangen werd door ABBA.

Toen kwam de montageweek! Een week lang tien uur per dag oefenen en vervolgens voorstellingen geven vergezeld van iedere avond uitgaan en dronken beatboxers mee naar huis proberen te krijgen. Ook een week van nogal veel inside jokes. Zinnen uit de voorstelling werden volop in het echte leven geïmplementeerd. Het belangrijkste voorbeeld hiervan is het moment in de voorstelling dat iemand de hoofdpersoon vraagt of hij het niet koud heeft, zo zonder schoenen. Zijn antwoord? ‘IK BEN EEN VUURBAL!’ Het was trouwens ook een week van vermoeidheid, vooral toen we na de première en het daaropvolgende festijn tijdens de middagvoorstelling op zondag allemaal met een massieve kater rondliepen… Desondanks was deze week, en de rest van het productieproces van Eli Eli zo fantastisch dat ik ABBA nu leuk ben gaan vinden, en dat wil wat zeggen.

Daarom raad ik jullie allemaal aan om volgend jaar mee te doen, want dan gaat Oostpool weer (samen met Introdans) een jongerenvoorstelling doen.

Marleen Kohlmann; actrice (speelde Micke) Oostpool was geweldig. Het is een hele grote aanrader. Niet alleen is het acteren leuk, ook de mensen. Je gaat uit, maakt veel nieuwe vrienden en je hebt de tijd van je leven. Auditie doen is niet moeilijk. Je doet allemaal speloefeningen en het is eigenlijk gewoon heel grappig en gezellig. Één ding, je moet wel durven. Weet je van jezelf dat je niet graag gek doet voor allemaal mensen die je niet kent, dan is het geen aanrader.

Heb je hier geen problemen mee, dan zeg ik: doen! Dus twijfel niet en meld je aan voor volgend jaar. Het is superleuk en de ervaring is het ook zeker waard. Oh en je komt in de krant + op tv. Dus ben jij op zoek naar je moment of fame? Doe mee. ■

Foto’s door: Sanne Peper

IRIS TACHEIA APRIL 2012

25

Achtergronden Info doorLisanne Veerle van Wijk door Arayess

Menander Menander is vooral bekend om de eindvoorstellingen in de Schouwburg Arnhem.

Maar wie zit er nu achter het succes van onze toneelvereniging?

ten en samenstelling. Naar aanleiding daarvan wordt het stuk uitgezocht, bewerkt en ingestuurd. In 1982 werd de eerste voorstelling ‘Kees de jongen’ gespeeld in de Schouwburg Arnhem. (zie de zwart-wit(!) foto’s) Later volgden nog veel meer producties als ‘Oliver ’, ‘West Side Story’, ‘Peer Gint’,’Hoge Verwachtingen’ en ‘Hair ’. Hoe verschillend deze stukken ook zijn, er wordt altijd voor gezorgd dat de voorstelling diepgang heeft. Want ook een ‘luchtig’ stuk als ‘Grease’ of ‘Mia Mamma’

rij 1 vlnr: Sarah Lim, Wouter Vervaat, Margaretha Haenen, Claudette Veenemans, Benien van Berkel, Niels van der Heyde, Vivianne Veenemans, Hans Witteveen, Willem Quarles van Ufford rij 2 vlnr: Steven Vervaat (met fluit), Joan Barenbrug, Ursela van den Anker, Margot Uri, Maarten Rozendaal, Jan Willem Bok, Marjolein de Boorder, Adrienne Quarles van Ufford, Ingrid van Meerten, Dominique van der Heyde rij 3 vlnr: Jeroen Fleming (achter midden), Andries Werre (Broertje van mevr. Werre!), Kees Jaap Klijn, Gijs ter Heul, Myrto Muller

Inez en Willem-Paul Edelman vieren dit jaar hun 30-jarig jubilieum als regisseurs bij Menander. Zij kiezen het jaarlijkse stuk, bewerken deze speciaal voor Menander, schrijven een uniek script voor Menander en regisseren het hele stuk. En dit doen ze fantastisch.

“Want ook een ‘luchtig’ stuk als ‘Grease’ of ‘Mia Mamma’ kan een diepere laag hebben. ” In die 30 jaar is er natuurlijk veel veranderd. Zo werd de zang bij Menander eerst ingestuurd door Willem-Paul zelf en kwamen er vroeg recesenten kijken naar de voorstellingen. Maar er was natuurlijk ook de verhuizing van de Statenlaan naar de Thorbeckestraat, de oprichting van de stichting voor oud-Menanders (Niels van der Heyde-stichting). Gelukkig blijven er ook heel wat dingen hetzelfde; de spanning op de dag van de première, het enthousiasme van de spelers en Inez en Willem-Paul en vooral de sfeer binnen de groep tijdens de voorstellingen.

Tijdens de eerste periode van repetities bekijken Inez en WillemPaul door middel van improvisatie-oefeningen naar de kwalitei-

26

IRIS TACHEIA APRIL 2012

kan een diepere laag hebben. Wat is er mooier dan theater waarbij je aan het denken wordt gezet? De rol die Inez en Willem-Paul daarin hebben, nemen ze erg serieus. Door veel verschillende oefeningen en de toelichting die bij het script wordt gegeven, kunnen ze spelers echt in hun personage duiken.

Kortom, Inez en Willem-Paul zijn al 30 jaar de onmisbare kracht achter Menander. Zij zorgen voor de unieke toneelvereniging die alleen het SGA kan hebben. En daar zijn we ze ontzettend dankbaar voor! ■ Lisanne Arayess Abactis Menanderbestuur 2009-2011 Niels van der Heydebestuur

EN DIT JAAR? Menander speelt dit jaar West Side Story in de Arnhemse Schouwburg. Check voor de laatste informatie hierover de website van de school en de posters die in de kantine hangen.

Irisjes & foto’s door de 5e klassers

Special Irisjes for you!

“What happens in Rome, stays in Rome”, behalve dit dan

ROME IRISJES E: De bordjes met Trevifontein leiden naar de Trevifontein!

*over het restaurant:* Het laatste avondmaal, I guess

P: Als je straks je zonnebril af zet is het echt zo van WAUW REALITEIT

*De Roo blijft redelijk lang op de wc* Random man op WC’s bij tankstation: Allez, dat duurt lang zeg, die zal zeker en vast met z’n piemel bezig zijn!

S: Kan je ook met je kut roken?

PRV: DRJ? Die is vast weer katten knuffelen.

CMF: Ik zou mezelf maria kunnen noemen, maar dat is volgens mij niet erg overtuigend

J: Zit je soms in de Penopauze?

L: (Aangeschoten) Rechtopstaan is echt het grappigste wat ik ooit heb gedaan

Buschauffeur:Ja, en Rome is zo klein, misschien zien jullie me nog in ‘t wild!

P: dat stukje van je voet waar je tenen aan zitten doet pijn

Y:Hahaha, wij zijn de groenhemden, Benito vooruit!

Y:Die belgischen, een en al zachte g-spot...

T: (toen alle lampen uit gingen in een kerk) Straks gaat die deur dicht en op slot en worden we aangevallen door katholieke zombies Y: Wat moet ik me daar bij voorstellen, dat ze alleen op kleine kinderen afgaan?

L: Wij mogen niet thuis komen met een kater, want mijn zus en vader zijn allergisch

PRV over W’s Pizza:Waar heb je die gevonden? Het lijkt wel een platgereden duif! *even later* S: He zie je die gehandicapte duif daar? Volgens kon R zich weer niet inhouden! Duiven berijden... bah.

J: Ik nip graag.

Y: Oh je bent een nipple?

T:Gekruisigd worden lijkt me heel naar Y tegen CMF: Kunnen we niet iets sneller lopen?

CMF: Hahaha je maakt een grapje

Een straatverkoper probeert een laserlampje te verkopen op de Spaanse Trappen C: No, I’m too drunk to laser

IRIS TACHEIA APRIL 2012 27

Colofon Bestuur Joca van der Horst - Praeses Alexandra Bremers - Abactis Mirte Wilhelm - Quaestor

De redactie van de Iris Tacheia behoudt zich het recht voor: - zonder opgaaf van redenen ervoor te kiezen ingezonden stukken niet te plaatsen.

- lay-out van ingezonden stukken aan te passen, tenzij ons door de auteur expliciet en in detail anders verzocht wordt.

- namen in Irisjes te censureren i.v.m. de privacy van vermeldde personen, m.u.v. docenten (tenzij er volgens de redactie genoeg aanleiding toe is ook de namen van docenten te censureren).

- (naar inzicht van redactieleden) betrouwbare derden te raadplegen over plaatsingsgeschiktheid van bepaalde stukken.

- dit regelement zonder opgaaf van redenen en zonder berichtgeving te veranderen.

Redactie Yannick Baudet Gina Habets Veerle van Wijk Jur Remeijn Ira Pronk Elly Lewin Lucas Kloosterboer Machteld Touwen Tim van Leeuwen Eva Valkenburg Vormgeving Pascal Gerritsen Marleen Kohlmann Roos van der Reijden João Pedro Figueroa

De Iris Tacheia verschijnt periodiek, tenminste 5 keer per schooljaar.

Schooljaar 2011-2012, nummer 5

Fotografie Pascal Gerritsen Sofie van Hemmen Zeer gewaardeerde alumni Mart van Berckel Annerieke Sleurink Met dank aan Karin Poerstamper, Lieve Bouwman, Michael Steiner, Lisanne Arayess, Vera Verkooijen, Marie-Anne Faustinelli, Elke Gilhaus, Leo Pennock, Kiki van der Waals en iedereen die irisjes heeft ingestuurd.

Contact iris.tacheia@gmail.com twitter.com/iristacheia facebook.com/iristacheia

Oplossing van de woordzoeker: Ik heb zo’n zin in een pizza calzone

Bovendien gelden de volgende uitspraken: - Het bestuur van de Iris Tacheia is te allen tijde aansprakelijk en eindverantwoordelijk voor de inhoud van de Iris waarin zij als bestuursleden vermeld staan, tenzij met voldoende overtuigend bewijs kan worden aangetoond dat er van deze aansprakelijkheid en eindverantwoordelijkheid geen sprake kan zijn geweest. De door externe schrijvers uitgedrukte meningen vallen niet onder deze verantwoordelijkheid, het besluit om een bepaald stuk te plaatsen wel.

- Door de gehele redactie wordt er zo zorgvuldig mogelijk om gegaan met vertrouwelijke danwel gevoelige informatie, die verwerkt is in zowel ingezonden als redactionele stukken en met name betrekking heeft op auteur, naam van auteur, genoemde (of geïmpliceerde verwijzingen naar) personen, personages in verhalen, eigennamen, pseudoniemen of anderszins.

- Wanneer men redactie- danwel bestuurslid van de Iris Tacheia (zie colofon) is of wordt, dan gaat men vanaf deze Iris akkoord met alle bovenstaande punten.

- Alle personen die ervoor kiezen een stuk ter plaatsing in te sturen naar de Iris Tacheia, gaan met deze voorwaarden akkoord.

Blijf kopij en irisjes sturen naar:

iris.tacheia @ gmail.com