THE 4 Ls Παιδί και Πόλεμος
Live
Love Learn
Τεύχος:1023
Laugh
Εισαγωή Νομοθεσία Η κεφαλαιοκρατία, ο πόλεμος και ο ρόλος του παιδιού Εκμετάλλευση κοριτσιών Επιστροφή στη ζωή Έρευνες Unicef Ανήλικοι πολεμιστές μιλούν στην δημοσιότητα Κώστας Α. Συμιακάκης M.S. Κ. Κασσωτάκη Ειρήνη Ομάδες ερευνητικής εργασίας Η εβδομαδιαία μας πρόταση
Εισαγωγή
Με ένα παραπλήσιο θέμα, το οποίο ασχολούμαστε αυτήν την εβδομάδα , καταπιάστηκε επίσης μία από τις ομάδες της ερευνητικής εργασίας του Πρότυπου Πειραματικού Λυκείου Ηρακλείου. Βρεθήκαμε και εμείς κοντά στα παιδιά και στην υπεύθυνη καθηγήτριά τους(κα Κασσωτάκη) και τους θέσαμε ορισμένα ερωτήματα. Επιπλέον ήρθαμε σε επαφή με τον ψυχολόγο Κ. Συμιακάκη.Στο τεύχος αυτό θα σας δοθεί η δυνατότητα να πληροφορηθείτε σε διάφορα θέματα όσον αφορά την θέση των παιδιών στον πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν τομείς που έχουν να κάνουν με την νομοθεσία, με τον ρόλο του καπιταλισμού και των κοριτσιών .Τέλος θα βρείτε την παρουσίαση ενός βιβλίου, γραμμένο από ένα παιδί που έχει ζήσει στον πόλεμο και άλλες μικρότερες μαρτυρίες.
Νομοθεσία Το Διεθνές Δίκαιο ορίζει ως κατώτατη ηλικία στράτευσης τα 15 χρόνια. Ωστόσο η πολιτεία έχει κάποιες υποχρεώσεις για να διασφαλίσει την τήρηση των δικαιωμάτων του παιδιού.Ορισμένες από αυτές είναι οι έξης: 3.4: σεξουαλική βία και εκμετάλλευση Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να προστατεύει τα παιδιά από κάθε μορφή σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, όπως ο εξαναγκασμός σε σεξουαλική δραστηριότητα, η πορνεία και η πορνογραφία. 3.7: βασανιστήρια και στέρηση ελευθερίας Κανένα παιδί δεν πρέπει να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή άλλη απάνθρωπη ή εξευτελιστική τιμωρία. Η θανατική ποινή και η ισόβια φυλάκιση απαγορεύεται να επιβάλλονται σε παιδιά. Η σύλληψη και κράτηση ανηλίκων πρέπει να είναι σύμφωνη με το νόμο, να έχει την ελάχιστη δυνατή χρονική διάρκεια και να ανταποκρίνεται στην ανάγκες της ηλικίας τους. 3.8: ένοπλες συρράξεις Σε περίπτωση πολέμου, τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται. Απαγορεύεται να συμμετέχουν σε εχθροπραξίες παιδιά κάτω των 15 ετών. 3.9: επανένταξη παιδιού-θύματος Η Πολιτεία πρέπει να φροντίζει τα παιδιά που είναι θύματα παραμέλησης, κακομεταχείρισης, εκμετάλλευσης ή πολέμων για να ξεπερνούν τα τραύματά τους και να συμμετέχουν φυσιολογικά στην κοινωνική ζωή. 4.2: γνωστοποίηση Τα κράτη έχουν υποχρέωση να κάνουν γνωστά στους μεγάλους και στα παιδιά τις αρχές και το περιεχόμενο αυτής της Σύμβασης. 4.3-5.4: εφαρμογή και έλεγχος Μια ειδική Επιτροπή στον ΟΗΕ παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης σε όλα τα κράτη που την έχουν υπογράψει. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να στέλνουν εκθέσεις κάθε πέντε χρόνια και η Επιτροπή, αφού τις εξετάσει, τους στέλνει παρατηρήσεις και προτάσεις της.
Η κεφαλαιοκρατία,ο πόλεμος και ο ρόλος του παιδιού Σίγουρα ή στρατολόγηση παιδιών είναι από τις πιο απάνθρωπες πράξεις σε έναν υποτίθεται πολιτισμένο κόσμο. Τα συμφέροντα στο καπιταλιστικό σύστημα μπαίνουν πάντα πάνω από τον άνθρωπο. Κριτήριο για την Βιομηχανία αποτελεί το κέρδος και για την Εξουσία η διατήρηση και η επέκταση της κυριαρχίας της.Για την επίτευξη των στόχων τους συνεργάζονται και όντας τόσο αδίστακτες και πονηρές επιλέγουν πολλές φορές ως μέσο τον πόλεμο και στα πεδία των μαχών χρησιμοποιούν τους «αδύναμους», τα παιδιά. Η αδυναμία τους δεν έγκειται τόσο στην ηλικιακή κατωτερότητα όσο στην μη ανεπτυγμένη λογική , στην έλλειψη κριτικής σκέψης και φυσικά στην απουσία παιδείας. Γίνονται λοιπόν τα πιο εύκολα θηράματα για τις παραπάνω. Βέβαια εκείνες δεν επιδεικνύουν το παραμικρό ενδιαφέρον είτε για την ψυχική είτε για την σωματική υγεία των μικρών πολεμιστών παρόλο που είναι υπεύθυνες για την κατάσταση με την οποία τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα. Αναμφίβολα όμως ένα μέρος της ευθύνης πέφτει και στις δικές μας πλάτες αφού δεν ψάχνουμε, δεν πληροφορούμαστε και δεν αντιδρούμε.
Εκμετάλευση κοριτσιών • Στους πολέμους τα κορίτσια εξαναγκάζονται σε σεξουαλική δουλεία. Στον πόλεμο της Βοσνίας (1992- 1995) υπολογίζεται ότι βιάστηκαν 60.000 γυναίκες από 10χρονα κορίτσια μέχρι και 60χρονες γυναίκες και οι θύτες ήταν Σέρβοι εθνικιστές. Στόχος των στρατιωτών ήταν τα κορίτσια να γεννήσουν παιδιά «καθαρόαιμων» Σέρβων.Οι πιο όμορφες κοπέλες μεταφέρθηκαν σε οίκους ανοχής. • Οι πολεμικοί αρχηγοί έβαζαν τις περισσότερες φορές στην πρώτη γραμμή κορίτσια.
Επιστροφή στην ζωή... Ο Ισμαήλ Μπεά ξαναέζησε τα ακραία γεγονότα του πολέμου μέσα από την συγγραφή του βιβλίου Συγκεκριμένα λέει: «Ο λόχος μου ήταν η οικογένειά μου, το όπλο μου ήταν ο εγγυητής και ο προστάτης μου, και ο κανόνας μου ήταν σκότωσε ή θα σκοτωθείς. Δεν ένοιωθα οίκτο για κανέναν. Η παιδική μου ηλικία είχε χαθεί χωρίς να το ξέρω.» «Τα κουρελιασμένα παπούτσια μου είναι μούσκεμα από το αίμα που φαίνεται να τρέχει από το στρατιωτικό σορτς μου…»
Έρευνες Unicef • Στο Σεράγεβο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη:
το 55% των παιδιών έχουν πυροβοληθεί το 66% έχουν βρεθεί σε τέτοια κατάσταση που πίστεψαν ότι θα πεθάνουν το 29% νιώθουν "αβάσταχτη θλίψη"
• Στην Αγκόλα: το 66% των παιδιών έχουν δει ανθρώπους να δολοφονούνται το 67% έχουν δει ανθρώπους να βασανίζονται (να τα τους χτυπούνε ή να πληγώνονται)
• Στη Ρουάντα: το 56% έχουν δει παιδιά να σκοτώνουν ανθρώπους ~ το 80% έχουν χάσει οικογενειακά μέλη το 16% έχουν αναγκαστεί να κρυφτούν κάτω από πτώματα
Ανήλικοι πολεμιστές μιλούν στην δημοσιότητα • Charlse ( 12 ετών ): «Φοβόμουν τόσο πολύ να πεθάνω, αλλά οι φίλοι μου με προειδοποίησαν ότι αν οι διοικητές των ανταρτών καταλάβουν ότι φοβάμαι, θα με σκοτώσουν. Έτσι έπρεπε να προσποιούμαι ότι είμαι γενναίος»
• Asif (12 έτων) : «Όταν μεγαλώσω θα οργανώσω μια συμμορία και θα πάρω εκδίκηση για λογαριασμό του πατέρα μου»
• Christopher( 12 ετών ): «Απλά θέλω να πάω σπίτι μου και να είμαι με την οικογένειά μου»
• Richard( 12 ετών): «Παρόλο που με απήγαγαν γύρισαν πίσω για να σκοτώσουν την μητέρα μου και τον πατέρα μου εκείνο το βράδυ»
Κώστας Α. Συμιακάκης M.S. Ερευνόντας τη σχέση μεταξύ του πολέμου και των παιδιών πήραμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε σε έναν ψυχολόγο για την εμβάθυνση των γνώσεων μας πάνω στο θέμα. Δ:Tι είναι αυτό που διαχωρίζει ένα παιδί από έναν ενήλικα εκτός από την ηλικία και τους βιολογικούς παράγοντες ; Σ:Νομικά είναι η ευθύνη. Όταν τα παιδιά είναι μικρά την ευθύνη για τις πράξεις τους έχουν οι ενήλικες όπως ακόμα και στην ηλικία των 16 για παράδειγμα παρόλο που το άτομο αντιλαμβάνεται ότι παραβιάζει τον νόμο. Στο συναισθηματικό τομέα ο διαχωρισμός έγκειται στη δυνατότητα του να επιλέγει. Το παιδί υπακούει τους γονείς του ή γενικά κάποιον μεγαλύτερο, ο έφηβος είναι αυτός που ανακαλύπτει ότι μπορεί να δεχθεί ή να αρνηθεί να κάνει κάτι. Αυτή είναι η περίοδος που αρχίζει κανείς να μεγαλώνει, να προσεγγίζει τον ενήλικα και τελικά εκείνη είναι η στιγμή που παίρνει τη ζωή στα χέρια του. Δ:Ποιοί θα μπορούσαν να είναι οι πιθανοί λόγοι στρατολόγησης παιδιών.; Σ:Η κυριότερη αιτία είναι η εύκολη εκμετάλευση, η οποία βασίζεται στο γεγονός ότι τα παιδιά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη ισχύ για να επιδείξουν κάποιο είδος αντίδρασης. Δ:Υπάρχει κάτι χειρότερο για ένα παιδί από το να έχει την φρικτή εμπειρία του πολέμου; Σ:Το πιο ακραίο είναι ο συνδυασμός του πολέμου με την απώλεια ενός συγγενικού προσώπου και σίγουρα ακόμα πιο τραγικό ειναι να διαδραματιστεί ένα τέτοιο γεγονός μπροστά στα μάτια του παιδιού.
Δ:Πώς διαφοροποιείται η ψυχολογική κατάσταση του παιδιού αν είναι απλός παρατηρητής, αν συμμετέχει άμεσα στις συγκρούσεις, αν υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση και αν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο φύλα; Σ:Παρατηρητής στον πόλεμο δεν υπάρχει, ίσως κάποιος να μη μετέχει άμεσα αλλά εισπράτει τις συνέπειες. Σίγουρα όμως το άμεσο βίωμα είναι πολύ πιο σκληρό από το παραπάνω. Στο σπίτι της γιαγιάς μας υπάρχει ένα κομμάτι γκρεμισμένα από τους βομβαρδισμούς του πολέμου , και αν και δεν έζησα τον πόλεμο κάθε που πηγαίνω σε εκείνο το σημείο σφίγγομαι. Ακόμα χειρότερο είναι να κακοποιηθεί ,αφού αυτό είναι κάτι παθητικό και βρίσκεται στην πιο αδύναμη θέση. Όταν κανείς κρατάει το όπλο τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί το άτομο είναι ενεργό οπότε την ώρα που μάχεται δεν σκέφτεται το θάνατο παρόλο που κατά βάθος γνωρίζει την πιθανή αυτή εξέλιξη. Επίσης δεν αληθεύει η άποψη ότι τα αγόρια είναι πιο σκληρά από τα κορίτσια και δεν εντοπίζεται κάποια διαφοροποίηση μεταξύ των δύο φύλων. Δ:Οι συνέπειες είναι εμφανείς κατά τη διάρκεια ή μετά το τέλος του πολέμου; Σ:Άλλες είναι οι επιπτώσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια και άλλες αυτές που εντοπίζουμε αργότερα. Συνήθως την ώρα του κινδύνου δεν προλαβαίνουμε να νιώσουμε και πολλά πράγματα, διότι τότε ξέρουμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να σωθούμε. Μετά από την κρίση συνειδητοποιούμε τα συναισθήματα που μας δημιουργήθηκαν .Με λίγα λόγια οι συνέπειες είναι πιο ορατές και σοβαρότερες μετά το πέρας του πολέμου. Όπως για παράδειγμα αν πιάσει φώτια τώρα εδώ μέσα δεν θα προλάβω να πω ότι φοβάμαι , αλλά θα τρέξω να φύγω για να σωθώ. Μετά αφού σβήσει και ησυχάσω , συνειδητοποιώ ότι πήγε να σκάσει η καρδιά μου από τον φόβο μου.
Δ:Οι αναμνήσεις από τον πόλεμο μπορούν να σβηστούν ποτέ από τη μνήμη του παιδιού ; Σ:Από τη μνήμη δεν μπορεί να διαγραφεί τίποτα μπορεί όμως να ξεφτίσει, εφόσον η ζωή φέρνει νέες εμπειρίες και ερεθίσματα. Αυτά που μένουν πάντα είναι τα συναισθήματα και είναι αυτά που μπορούν να επαναφέρουν τη μνήμη. Βέβαια ύπαρχει περίπτωση να ξεχάσουμε επιλεκτικά αλλά αυτό είναι κάτι που γίνεται ασυνείδητα. Φυσικά ο πόλεμος επειδή αποτελεί μια πολύ έντονη και σκληρή περίοδο στιγματίζει το άτομο και γι' αυτό θα είναι πάντα "το πρίν" και "το μετά" τον πόλεμο. Δ:Είχατε ποτέ κάποιο περιστατικό πολέμου ή κακοποιήσης; Σ:Όχι ,δυστυχώς όμως έχει βρεθεί αντιμέτωπος με περιστατικά κακοποίησης. Τώρα ζούμε έναν πόλεμο, ο οποίος μπορεί να μην σχετίζεται με όπλα αλλά με χρήματα, πράγμα που δεν σημαίνει ότι δεν είναι πόλεμος. Παιρνάμε έναν οικονομικό πόλεμο, ο οποίος φαινομενικά είναι αναίμακτος αλλά έχει και θύματα , καθώς οι αυτοκτονίες αυξάνονται όλο και περισσότερο.
Κ. Κασσωτάκη Ειρήνη Δ: Για ποιον λόγο επιλέξατε την είδηση και την δημοσιογραφία ως θέμα project; Κ: Είναι ενδιαφέρον για τα παιδιά ,γιατί μπορούν να γίνουν δημοσιογράφοι , να εξασκηθούν για το μέλλον, διότι στη β’ λυκείου στο μάθημα της έκθεσης υπάρχει το θέμα «είδηση». Επίσης είναι πολύ ελκυστικό. Δ: Με ποιο κριτήριο διάλεξε τα δικαιώματα του παιδιού ως κεντρικό θέμα της έρευνας; Κ: Είναι ένα επίκαιρο θέμα που ενδιαφέρει τα παιδιά , καθώς αφόρα τα ίδια και ακόμα οι μαθητές οφείλουν να γνωρίζουν τα δικαιώματα, αλλά και τις υποχρεώσεις του παιδιού και γενικότερα του κάθε ανθρώπου. Μέσω της δημοσιογραφίας θα μπορούν να μάθουν τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο και πως μπορούν με τον τρόπο τους να βοηθήσουν. Τέλος μας εξομολογήθηκε ότι αγαπάει ιδιαίτερα την δημοσιογραφία , καθώς όταν ήταν στην ηλικία μας συμμετείχε στη δημοσιογραφική ομάδα του σχολείου της . Ίσως λοιπόν υποσυνειδητά να ήταν και αυτός ένας λόγος για να οδηγηθεί στην επιλογή της ενασχόλησης με την δημοσιογραφία στην ερευνητική εργασία του β’ τετραμήνου.
Ομάδες ερευνητικής εργασίας Ερωτήσεις για όλες τις ομάδες της ερευνητικής εργασίας «Τα δικαιώματα του παιδιού» 1. Για ποιόν λόγο επιλέξατε το συγκεκριμένο θέμα project, τι σας παρακίνησε σε αυτή την επιλογή; Θα θέλατε σπουδάσετε δημοσιογραφία στο μέλλον; 2. Ποιο θέμα έχει η ομάδα σας συγκεκριμένα; Για ποιόν λόγο διαλέξατε να ασχοληθείτε με αυτό ; 3. Κατά την γνώμη σας οι μαθητές , οι οποίοι βρίσκονται στη δική μας ηλικία και γενικότερα μαθητές από όλο το λύκειο , είναι ενημερωμένοι σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού και πράττουν για το καλύτερο ;
«Τα παιδία δεν παίζει» Δασκαλάκη Γιώργο,Διακαινισάκη Ελένη, Κριτσωτάκη Ελένη,Σταματάκη Ευγενία
1. Το πρώτο πράγμα που μας κίνησε το ενδιαφέρον ήταν η διαδικασία της έρευνας , η οποία μας αρέσει ιδιαίτερα. Ένας άλλος παράγοντας ήταν να γνωρίσουμε τον τρόπο με τον οποίο μία είδηση φθάνει να γίνει πρωτοσέλιδο. Έτσι λοιπόν το βρήκαμε αρκετά ενδιαφέρον και γι’ αυτό το επιλέξαμε. 2. Τα θέματα τα οποία έχουμε αναλάβει είναι η σεξουαλική κακοποίηση , η παιδική εργασία και το εμπόριο οργάνων και σαρκός. 3. Οι λόγοι για τους οποίους το επιλέξαμε ήταν ότι λίγοι γνωρίζουν για τα παραπάνω και θα θέλαμε να μάθουμε εμείς για να μπορέσουμε να πληροφορήσουμε και τους συμμαθητές μας , καθώς θεωρούμε ότι τα γνωρίζουν αλλά όχι σε βάθος .
«Δημοσιογράφοι της χαράς και της ελπίδας των παιδιών» Ζαχαριουδάκη Κάλλια, Κοσμαδάκη Δήμητρα
1.Βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ελκυστική τη γενική ιδέα. Επιπλέον μας αρέσει πάρα πολύ η έρευνα .(Μια κοπέλα μας εξομολογήθηκε επίσης ότι θα ήθελε να γνωρίσει την δημοσιογραφία, διότι υπάρχει περίπτωση να το ακολουθήσει σαν επάγγελμα στο μέλλον.) 2. Στο άκουσμα του θέματος της ερευνητικής (Δικαιώματα του παιδιού) το πρώτο δικαίωμα που μας ήρθε στο μυαλό ήταν η αποφυγή της ενδοσχολικής βίας. Είναι συχνό φαινόμενο και δυστυχώς κανείς δεν αντιδρά. Έναυσμα αποτέλεσαν επίσης ένα βίντεο και διάφορες σχετικές παρουσιάσεις. Τέλος τα κορίτσια είχαν αναμειχθεί σε περιστατικά ως θεατές και θα ήθελαν να ευαισθητοποιήσουν τους συμμαθητές τους. 3.Νομίζουμε ότι γενικά οι συμμαθητές μας έχουν καταλάβει τι συμβαίνει αλλά φοβούνται να αντιδράσουν.Ακόμα θεωρούμε ότι πολύ είναι εκείνοι που πράττουν εις βάρος άλλων χωρίς ούτε καν να το γνωρίζουν.Επόσης θα θέλαμε να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει μονάχα η σωματική βία, αλλά και η λεκτική και ψυχολογική.
«Survivors»
Κριτσωτάκη Αθανασία, Πλαΐτη Βάλλια, Σιγανάκη Νεφέλη, Τσούρη Ειρήνη
1.Αρχικά το θέμα μας ενέπνευσε , αφού μας αρέσει η ειλικρίνεια και το βρήκαμε διασκεδαστικό και ενδιαφέρον. Θεωρήσαμε επίσης ότι θα ήταν μία παραγωγική εργασία , επειδή θα εκφράζαμε τις απόψεις και θα βλέπαμε και αυτές των άλλων.Ένα άτομο μας εξέφρασε την επιθυμία του να ακολουθήσει μελλοντικά την δημοσιογραφία. 2. Το θέμα μας είναι η έκτρωση το δικαίωμα δηλαδή του παιδιού να ζήσει . Το διαλέξαμε γιατί εξετάσαμε το φαινόμενο στην βιολογία και μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Το παραπάνω δικαίωμα πιστεύουμε είναι το κυριότερο δικαίωμα του παιδιού , γιατί αν δεν υπάρξει δεν θα μπορέσει ποτέ να διεκδηκήσει τα υπόλοιπα. 3.Όσον αφορά την ενημέρωση των συμμαθητών μας πολλοί είτε είναι εν μέρει ενημερωμένοι, είτε καθόλου.
«Wallflowers»
Γκιουλμπαξιώτη Στέλλα, Δασκαλάκη Ειρήνη ,Μανδόλα Χρυσούλα, Παπαδάκη Χριστίνα,Παπαδάκη Ραφαέλα
1.Το project το βρήκαμε ενδιαφέρον και ξεχωριστό, εφόσον η δημοσιογραφία είναι ένας τομέας που μπορείς να επεκταθείς και να σκεφτείς διάφορα θέματα. Επίσης αποτελεί κοινωνικό έργο, γιατί είναι υπεύθυνη για την ενημέρωση του κόσμου. 2.Τα θέματα με τα οποία ασχοληθήκαμε είναι η σεξουαλική εκμέταλλευση και η παιδική εργασία στις χώρες του κόσμου, καθώς απασχολεί πολλούς και είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα.Είναι αρκετά κοντά μας , είναι συχνό και διαχρονικό φαινόμενο, αλλά παρόλα αυτά δεν του έχει αποδοθεί η βαρύτητα που του αρμόζει 3.Σχετικά με τους συμμαθητές μας είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν είναι ενημερωμένοι, αφού δεν υπάρχει καθόλου οργάνωση. Τα θύματα φοβούνται και ντρέπονται να εξοτερικεύσουν αυτά που νιώθουν, διότι η κοινωνία τα παραγκωνίζει. Ένας επιπλέον λόγος που το επιλέξαμε ήταν η ευιασθητοποίηση.
«KID»
Βερβελάκη Ευαγγελία,Στρατήγη Μαρία- Ειρήνη
1.Όταν μας έγινε η ενημέρωση για τα θέματα της ερευνητικής εργασίας του β’ τετραμήνου μας κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον και μας φάνηκε διασκεδαστικό και ξεχωριστό από τα συνηθησμένα .Επίσης πιστεύουμε πως μέσα από το πρωτοσέλιδο και γενικότερα μέσα την εφημερίδα- περιοδικό μπορούμε να ενημερωθούμε για τα νέα της πόλης και της χώρας και επιπλέον η δημοσιογραφία αποτελεί έναν φορέα κοινωνικοποίησης, καθώς αν δεν υπήρχαν οι εφημερίδες, τα περιοδικά κ.ά. δεν θα γνωρίζαμε πράγματα για την επικαιρότητα , είτε άμεσα είτε έμμεσα συνδεδεμένα μαζί μας. 2.Το θέμα που ασχοληθήκαμε είναι το παιδί και ο πόλεμος , επιλέξαμε το συγκεκριμένο ,γιατί τουλάχιστον κατά την γνώμη μας είναι ένα σε μεγάλο βαθμό σημαντικό και καίριο θέμα που απασχολεί την ανθρωπότητα. 3.Εμείς είμαστε της άποψης πως οι συμμαθητές μας δεν είναι ενημερωμένοι, γι΄αυτό μάλιστα και δεν δρουν αναλόγως. Αυτός ήταν ένας επιπλέον λόγος που επιλέξαμε και αυτό το project , αλλά και το συγκεκριμένο θέμα.
Η εβδομαδιαία μας πρόταση...