μαντάς

Διορθώσεις τυπογραφικών δοκιμίων: Δανάη Αλεξοπούλου Σελιδοποίηση, καλλιτεχνική επιμέλεια εξωφύλλου:
Δημήτρης Κουρκούτης
Εικαστικό εξωφύλλου: Γιώργος Ξένος Φωτογραφίες:
Αντρέας Μαντάς
© Copyright κειμένου: Αντρέας Μαντάς
© Copyright έκδοσης: Εκδόσεις Ιωλκός
Γραμματοσειρά Iolkos Apla
[αποκλειστική χρήση]
Νοέμβριος 0, Α΄ Έκδοση
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ Ανδρέου Μεταξά ϗ Ζ. Πηγής, Αθήνα 06 8 Τηλ.: 0-3304, 0-368684, 0-3304 e-mail: iolkos@otenet.gr
www.iolcos.gr
ISBN 978-960-640- 37-4
Αντρέας Μαντάς Αλγερίες Ποιήματα
Ευχαριστώ πολύ τους ειδωλοθραύστες μου: Τίνα Παππά, Ιωάννα Παππά, Ηλέκτρα Νικολούζου, Βλαδίμηρο Νικολούζο, Γιώργο Ξένο, Χριστίνα Ντούβρη-Ξένου, Κώστα Τσώλη, Νίκο Τσώλη, Ευφροσύνη Μυτιληναίου, Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, Αντώνη Τσόκο, Σπύρο Βραχωρίτη, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Veriko Mgeladge, Λουίζα Μητσάκου, Γωγώ Βαρζελιώτη, Νίκη Παγιατάκη, Γιώργο Βελισσάριο, Νικήτα Σινιόσογλου, Nalyssa Green, Στέφανο Ρόκο, Κώστα Γκόντα, George Pelecanos, Αγγελική Παπούλια, Ηλία Μπουργιώτη, Κωστή Χριστοδούλου, Larry Sloman, Greil Marcus, Barry Adamson, Γιάννη Ζελιαναίο, John Wardle, Peter Watkins, Παναγιώτη Γιαννέλη, Μαργαρίτα Κουβάτσου, Άλκη Παναγιωτίδη, Raymond Foye, Ed Sanders, Larry Beckett, Aντώνη Παπαντωνίου, Αντρέα Παυλάκη, Τέσση Κανακάρη, Patrick Campbell-Lyons, Alex Spyropoulos.
Οι άνθρωποι γεννιούνται σε μια εποχή, σε μια χώρα, με μια κουλτούρα, παλεύουν και γίνονται αυτό που μπορούν.
Το σύνολο αυτό είναι η αλήθεια της ύπαρξής τους. Σταύρος
…both everything and nothing in a person’s past and background may be significant
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΟΣΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙ
Κάποια στιγμή, τις προσεχείς ημέρες, τα κουμπιά από το πουκάμισό μου θα εκσφενδονιστούν.
Η περιέργειά μου αχόρταγη, προσγειώνεται πάνω μου σαν Πετρίτης.
Ο Lead Belly με τον Brian Wilson παίζουν το παιχνίδι των αιώνιων ανθρώπων με τα αρυτίδωτα παιδιάστικα πρόσωπά τους.
Με τον κακοδιάθετο μορφασμό ενός γελωτοποιού, ανυπομονούν για τα επακόλουθα της υπομονής.
Δέσμιοι με τα κύματα ολόγυρα και τις εικόνες τους να
έχουν ευρυχωρία.
Προσπαθούν να κάνουν τα όνειρα να μην πήξουν.
Να δώσουν τέλος στον τρόμο.
Η Άλκηστις διαβάζει τη ραψωδία μ της Οδύσσειας,
είναι ένας δεσμώτης του Ιλίγγου που σκοτώνει και
προσπερνάει τον Prospero.
Η ραψωδία μ είναι η ζωή μας.
Ένα Μ κεφαλαίο η απόδρασή μας και ο άνεμος στους
ώμους δεν είναι ξένος.
Ο Icaro μού λέει από το Μαγικό Βουνό του: «Ελπίζω, ναυπηγέ μου, να μην έχεις τίποτα κατά της μοχθηρίας. Τη θεωρώ το πιο λαμπρό όπλο της λογικής κατά
του σκότους και της ασχήμιας».
Η κοινωνία αποζητά τη σταθερότητα, εμείς το άπειρο.
Ο Brian επιμένει «Baby Let Your Hair Grow Long», σαν να είναι το γράμμα του Pushkin στον Bach.
Δίνω μεγάλη σημασία σ’ ό,τι έχει να κάνει με τις ρίζες
μας.
Με τη γη και το αίμα.
Μ όπως η Madonna del Parto.
Έτσι σε ζωγράφισα
την ώρα που
κατάλαβα ότι
με κάλεσε
η ομορφιά
κοντά της.
Ο καθρέφτης της αρχαιότητας πάνω στον οποίο αντικατοπτρίζεται η σύγχρονη συνείδηση και μαζί της όλοι εμείς που αποζητούμε το άπειρο έχει γίνει χίλια
κομμάτια.
Μ’ αυτά τα θραύσματα λειτουργούμε. Πάμπολλα κλισέ και κοινοτοπίες.
Άπειρα κάγκελα, φράχτες, συρματοπλέγματα. Δε θα μπορέσουν, όμως, να χωρίσουν τους εραστές από την
οθόνη της ζωής.
Οι σιωπές δεν είναι νεκρές, κύριοι!
Έχουν όγκο.
Μιλήσαμε για το δισταγμό.
Μιλήσαμε για την ακινησία.
Μιλήσαμε για τη δυσπιστία.
Nohow ON.
Εγώ ο Rogózhin και εσύ ο Myshkin. Σ’ αυτό το τερά-
στιο τραπέζι. Όλοι οι άλλοι άφωνοι.
Σύμβολα καταστροφής.
Είμαι βασιλιάς. Είσαι βασίλισσα. Πάρε το δικό σου
δρόμο. Η ανταμοιβή βρίσκεται μέσα σου. Δεν είναι πιο
ωραία τώρα;