Σιωπή που μιλά | Ταξιάρχης Χαλάτσης | Ποίηση | Εκδόσεις Ιωλκός

Σχεδιασμός, τυπογραφική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης Διορθώσεις τυπογραφικών δοκιμίων: Δανάη Αλεξοπούλου Σελιδοποίηση: Ζωή Ιωακειμίδου

Καλλιτεχνική επιμέλεια εξωφύλλου: Δημήτρης

Κουρκούτης

© Copyright κειμένου: Ταξιάρχης Χαλάτσης

© Copyright έκδοσης: Εκδόσεις Ιωλκός

Γραμματοσειρά Iolkos Apla [αποκλειστική χρήση]

Νοέμβριος 2022, Α΄ Έκδοση

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ

Ανδρέου Μεταξά 12 ϗ Ζ. Πηγής, Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684, 210-3304211 e-mail: iolkos@otenet.gr www.iolcos.gr

ISBN 978-960-640-103-9

Εν Α ΡΧ ή

Εν αρχή ην το σκότος.

Ύστερα ο φόβος, η αγάπη, η αιμομιξία, ο φόνος, ο έρωτας, η μοναξιά, ο θάνατος.

Κάπου εκεί έξω είμαστε κι εγώ και εσύ, και όλοι όσοι πίστεψαν σε κάτι

ή πάλεψαν για κάτι

– ή και τα δυο μαζί.

Το φως λιγοστεύει, κοιτάζω έξω από το παράθυρο

ή πέφτω σε λήθαργο – ή και τα δυο μαζί.

Τα βράδια, ταΐζω το είδωλό μου στον καθρέφτη ψευδαισθήσεις,

αγγίζω κάτι που δεν υπάρχει

ή που υπάρχει μόνο στο μυαλό μου – ή και τα δυο μαζί.

Ένας σκύλος στην πόρτα με κοιτάζει, ρωτάω πώς τον λένε, αλλά δεν ξέρει.

Τον βαφτίζω Σκύλο και βγαίνουμε έξω.

Νόμιζα ότι μένω στην πόλη, αλλά, τελικά, μένω στη μέση της ερήμου – ή και τα δυο μαζί.

Τα ίχνη σου φρέσκα στην άμμο, η μυρωδιά σου στον αέρα, αποτσίγαρα κι ένα πεταμένο κραγιόν, αδιόρατη αίσθηση ότι κάποιος με παρακολουθεί, φωτογραφία σκισμένη όπου λείπω εγώ ή λείπεις εσύ – ή και τα δυο μαζί.

Κι ο Σκύλος να με ρωτάει πώς σε λένε.

Τι να του πω;

Ρό ΔΟ

Μεγάλα μαύρα τριαντάφυλλα μπροστά στην πόρτα μου.

Δοκιμάζω να τα προσπεράσω μα το αίμα στάζει.

Εσύ κοιμάσαι γαλήνια

μ’ ένα χαμόγελο να τρεμοπαίζει στα χείλη σου.

Κάτι μου τραγουδάς.

Ρίχνω νερό στο πρόσωπό μου και πίνω μια γουλιά καφέ.

Καθώς σκέφτομαι το όνειρο με καλείς δίπλα σου.

Σε παίρνω αγκαλιά, μυρίζω τα μαλλιά σου

και σου λέω μία ιστορία – από αυτές που πάντα σου αρέσουν

λίγο πριν σηκωθείς απ’ το κρεβάτι.

Κάπου μακριά ένα μαύρο τριαντάφυλλο μαράθηκε.

Ένα όνειρο ήταν μόνο.

Ένας εφιάλτης.

νΑ ός

Ναός

της Αγάπης

το κορμί σου. Ιδεολόγοι, αγνωστικιστές, τυχαίοι προσκυνητές·

πολλοί πέρασαν την Πύλη του

μα τώρα πια έχει απομείνει μόνο, μία θλιβερή και πένθιμη μελωδία

να μας υπενθυμίζει ότι κάποτε υπήρξες Αγία, κάποτε ήσουν εμείς.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕ ν Α

Εν αρχή   ~ Ρόδο   ~ Ναός   ~ Aκόμη μια μέρα  

~ Το κορίτσι από την Ιπανέμα   ~ Madrugada   ~

Δυστοπία   ~ Στιγμή  0 ~ Εραστές   ~ Το γράμ -

μα   ~ Εκδρομή   ~ Δερματοστιξία   ~ Μικρό

ερωτικό   ~ Άρρωστη αγάπη   ~ Αγρυπνία Ι  0 ~

Αγρυπνία ΙΙ   ~ Drone   ~ Ώρες   ~ Άγγελος  

~ Αθήνα   ~ Φωτεινός σηματοδότης   ~ Άνοιξη

  ~ Απολογισμός   ~ Απέραντο γαλάζιο  0 ~ Δά -

κρυα   ~ Αφύπνιση   ~ Βροχή   ~ Βλέπω   ~ Δυστύχημα   ~ Έλβις   ~ Πληγή   ~ Ένα ταξίδι μοναχικό   ~ Εξωσωματική εμπειρία   ~ Η μάσκα

0 ~ Ο ήχος της σιωπής   ~ Ευτυχώς   ~ Πατρίδα

  ~ Ελευθέριος Βενιζέλος   ~ Η αρπαγή της ψυχής   ~ Σκεπτόμενη Αθηνά   ~ Η μεταμόρφωση   ~ Μοναξιά   ~ Ηχώ  0 ~ Καλημέρα   ~ Καλοκαίρι  ~ Κατάθεση ψυχής  ~ Μάταια  ~ Καταραμένοι

ποιητές   ~ Λήθη   ~ Κρίνα   ~ Ο καθρέφτης  

~ Ματαίωση   ~ Μνήμες 0 ~ Ο μαγικός φακός  ~

Σεπτέμβρης   ~ Παράλογο   ~ Παιδί των φαναριών

 ~ Όνειρο θανάτου   ~ Προδομένοι εραστές   ~

Σκοτάδι  ~ Σπασμένη κιθάρα  ~ Το κλουβί   ~

Το πάρτι  0 ~ Οδοιπόρος   ~ Το ρολόι   ~ Το τέρας

  ~ Το τραγούδι της βροχής  ~ Το φάντασμα   ~

Τρεμούλιασμα   ~ Νυχτέρι   ~ Υπεράνω   ~ Υπο-

σημείωση   ~ Το τσόφλι  0 ~ Γέρος   ~ Ελεύθερη

0