ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ξία, ἀλλά ἐγρήγορσις καί δρασ τική ἐνεργοποίησις εἰς πνευματικόν ἐπίπεδον. Εἶναι ἔν τονος ἐπαγρύ πνησις και καθολική προσ ήλωσις εἰς τόν Θεόν. Ἀπο συρόμενος ὁ μοναχός εἰς τόπους ἡσ υχίας καί ἐπι σκεπ τόμενος ἐκεῖσε τόν ἑαυτόν του, κατορθώνει νά τόν γνωρίσ ῃ καλύτερα, νά πολεμήσ ῃ τά πάθη του καί νά καθαρίσ ῃ τήν καρδίαν του, διά νά καταξιωθῇ νά προσεγγίσ ῃ καί τέλος νά ἰδῇ τόν Θεόν. Σκοπός τῆς μοναχικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἁγιό τ ης. Εἰς τήν ἁγιό τ ητα ὅμως καλοῦν ται καί ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκ λησίας. Ὅλοι οἱ πισ τοί, μοναχοί καί κοσμικοί, καλοῦν ται νά γίνουν Ἅγιοι, ὅπως Ἅγιος εἶναι καί ὁ Θεός καί Πατ ήρ αὐτῶν. Ἐνῷ ὅμως ὁ κοσμικός ἀρ κεῖται συνήθως εἰς μίαν περιορισμένην εὐσέβειαν, ὁ μοναχός ἀν τιμετωπίζει μετά σοβαρότ ητος τήν κλή σιν αὐτ ήν πρός τήν ἁγιό τ ητα καί προσπαθεῖ νά τήν πραγματοποιήσ ῃ. Δι' αὐτό ὁ μοναχός θεωρεῖται εἰς τήν ὀρθόδοξον παράδοσιν ὡς πρότυπον ζωῆς διά τόν κοσμικόν. Οἱ κορυφαῖοι μοναχοί τῆς Ἐκκ λησίας χαρακτηρί ζονται καί ὡς «Πατέρες παγ κόσμιοι». Ὁ χαρακτη ρισμός αὐτός δέν ὑποδηλώνει μόνο τήν ἐμβέλειαν τῆς διδασ καλίας αὐτῶν ἀλλά καί τήν ἰδιό τ ητα τοῦ
6