Η ανάγκη έμφασης και επανεμφάνισης ιχνών, κυρίως σε αποκαταστάσεις κτισμάτων, δημιουργεί ερωτήματα ως προς το πώς μπορεί να γίνει η αρχιτεκτονική, αισθητική και συναισθηματική διαχείρισή τους. Ένα ίχνος υλικό ή άυλο, εμφανές ή μη εμφανές, πραγματικό ή νοητό, μπορεί να παρατηρηθεί, να διακριθεί, να τονιστεί ή να μην μεταβληθεί καθόλου. Η προσπάθεια κατανόησης της βαθύτερης προσωπικής επιρροής των ιχνών, όσον αφορά την αντίληψη και κατανόησή τους, οδήγησε στην κατηγοριοποίηση αυτών καθώς και στην ανάλυση της αντιληπτικής διαδικασίας μέσω της οποίας το υποκείμενο αντιλαμβάνεται το προβαλλόμενο αντικείμενο. Με την χρήση ψυχολογικών, κοινωνικών και σημασιολογικών όρων, με πειραματική μελέτη και με παράθεση παραδειγμάτων αρχιτεκτονικής, τέχνης, σχεδιασμού και διαφήμισης επιχειρείται η διερεύνηση του συνειδητού και ασυνείδητου αποτυπώματος του χωρικού ίχνους ως εργαλείο αρχιτεκτονικής σύνθεσης και σημασίας.
