Το πρόγραμμα ενός χώρου αναπαράστασης λόγω της λειτουργικής και τεχνικής πολυπλοκότητάς του αποτελεί ένα πλούσιο πεδίο για την ανάπτυξη της αντίληψης στην αρχιτεκτονική σύνθεση. Προϋποθέτει μια μελέτη στην ιεράρχηση και τη διάρθρωση του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου, στην κατανόηση του σκηνογραφικού εργαλείου και του ρόλου του στην αρχιτεκτονική και την πόλη. Το θέμα του εργαστηρίου ήταν ο σχεδιασμός ενός κτιριακού συγκροτήματος θεάτρου το οποίο περιλαμβάνει μία μεγάλη αίθουσα για παραστάσεις 500 θεατών, μια μικρότερη αίθουσα 200 θεατών με δυνατότητα μορφοποίησης (modulable), απαραίτητο χώρο για τις πρόβες των ηθοποιών, τα καμαρίνια τους, φουαγέ σε συνδυασμό με εστιατόριο-καφέ στο χώρο εισόδου και υποδοχής καθώς και τους απαραίτητους μηχανικούς χώρους αλλά και αυτούς της αναμονής και της κίνησης. έμφαση στους δημόσιους χώρους
προσεκτική σχέση ανάμεσα στους χώρους ηθοποιών | θεατών, του φανταστικού και του πραγματικού
σχέση πλήρους | διαμπερούς
Μελετήθηκε εκτενώς η σχέση του χώρου της σκηνής/ χώρου της αίθουσας, η καμπύλη ορατότητας και οι οπτικές γωνίες, το μηχανικό μέρος της σκηνής, ο όγκος της αίθουσας, ο όγκος της σκηνής και η εγγραφή της στο τοπίο και στο πεδίο της πόλης.