Badania nad stanem kultury, w tym teatrów, zbyt często ograniczają się do danych ilościowych, pomijając analizy jakościowe. Dowiadujemy się, jakie były średnie wydatki na kulturę w gospodarstwie domowym, przy czym wśród pozycji budżetowych są zakup sprzętu audio-video i wyjście na koncert (np. do pubu); wiemy, ile książek przeczytał statystyczny Polak, ale brak wywiadów pogłębionych, jaka to była literatura. Wreszcie, możemy znaleźć informację o ilości premier zrealizowanych w danym teatrze, frekwencji na przedstawieniach, jednak próba jakościowej analizy uczestnictwa w życiu teatralnym stolicy właściwie nie ma racji bytu. (jest przez badaczy pomijana). Planując badanie warszawskich scen, byliśmy przekonani, że konieczne jest wypełnienie tej luki. By to zrobić przeprowadziliśmy ankiety i wywiady wśród 1) widzów 33 warszawskich teatrów; 2) przedstawicieli środowisk profesjonalnych; 3) studentów Wiedzy o Teatrze AT i Instytutu Kultury Polskiej UW.