Een nieuwe vloeibare kristalinkt voor 3D-printen

Vloeibare kristallen worden gebruikt in televisies en smartphones, maar toekomstige toepassingen zijn vaak lastig omdat de materialen niet kunnen worden gebruikt voor geavanceerde, snelle productiemethoden zoals 3Dprinten. De materialen zijn niet viskeus genoeg om stabiele, vaste structuren te maken, en het is moeilijk om de moleculen uit te lijnen om specifieke kleuren te produceren. Onderzoekers van de TU/e hebben deze problemen opgelost door een nieuwe lichtreflecterende vloeibaarkristalinkt te ontwikkelen die kan worden gebruikt met bestaande 3Dprinttechnieken. Het nieuwe onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Advanced Materials.

In de natuur worden iriserende materialen, die van kleur veranderen als ze vanuit verschillende hoeken worden bekeken, aangetroffen in vlindervleugels en in parelmoer (nacre) in de binnenschaal van weekdieren. Een door de mens gemaakte versie van deze natuurlijke materialen zijn cholesterische vloeibare kristallen, die kunnen worden gebruikt als ‘slimme’ materialen in lichtreflectoren, schakelbare ramen en afstembare zonneenergiecollectoren. Voor toepassingen in de gezondheidszorg, zoals zachte draagbare sensoren of decoratieve verlichting, zijn cholesterische vloeibare kristallen bij uitstek geschikt. Tot nu toe ontbrak het echter aan een eenvoudige manier om deze materialen te produceren en er objecten en apparaten van te maken. Onderzoekers van de faculteit Chemical Engineering and Chemistry van de TU/e hebben in samenwerking met TNO, DSM, Brightlands Materials Center (in het DynAMconsortium) en SABIC een op de natuur geïnspireerde inkt op basis van een vloeibaarkristalelastomeer gemaakt, die via DirectInkWriting (DIW) op een oppervlak kan worden 3Dgeprint. Hoofdauteur van de studie is promovendus Jeroen Sol. Albert Schenning en Michael Debije van de groep Stimuliresponsive Functional Materials and Devices (SFD) leiden het onderzoeksproject. DIW is een extrusiegebaseerde 3Dprinttechniek waarbij een inktlaag bij laag vanuit een kleine spuitmond op een oppervlak wordt aangebracht. De huidige cholesterische vloeibaarkristalinkten kunnen niet worden geprint met DIW, dus hebben de onderzoekers een vloeibaarkristalinkt ontwikkeld die compatibel is met DIW.

De nieuwe vloeibaarkristalinkt heeft verschillende belangrijke eigenschappen. Ten eerste zijn de lichtreflecterende

eigenschappen van de inkt afhankelijk van de nauwgezette spiraalvormige uitlijning van moleculen in het materiaal, wat een afstemming van het printproces vereist. Ten tweede kunnen de moleculen in de inkt zichzelf assembleren tot deze structuren, welke kleuren vertonen die vergelijkbaar zijn met natuurlijke iriserende materialen, zoals die in vlindervleugels. Ten derde heeft de nieuwe inkt een grotere viscositeit dan eerdere inkten, waardoor het geschikt is voor DIWprinten.

Ten slotte is de inkt nieuw, makkelijk te maken en te verwerken en gebaseerd op materialen die eerder door de SFDonderzoeksgroep aan de TU/e zijn ontwikkeld voor lichtreflecterende coatings, wat het nu ook 3Dprintbaar maakt. De onderzoekers bleken bovendien ook de moleculaire uitlijning op nanoschaal uiterst nauwkeurig te kunnen regelen door de printsnelheid te variëren. Hierdoor hadden ze meer controle over het uiterlijk en de lichtreflecterende eigenschappen van het materiaal. Aangezien de nieuwe vloeibaarkristalinkt kan worden geprint met DIW, zou deze kunnen worden gebruikt in toekomstige printprocedures voor gepersonaliseerde medische apparatuur, zoals dunne draagbare biosensoren die visueel en kleurrijk interacteren met de drager.

Tekst: TU Eindhoven> Het artikel ‘Anisotropic iridescence and polarization patterns in a direct ink written chiral photonic polymer’, Jeroen Sol, Lanti Yang, Nadia Grossiord, Albert Schenning, and Michael Debije, Advanced Materials, (2021) is online>

Knowledge and networking event

Materials+Eurofinish+Surface 2021

The central meeting place in the Benelux with all the aspects for a good and durable final product

15 and 16 September 2021 09.30 a.m. – 5.00 p.m. Brabanthallen, ‘s-Hertogenbosch (NL)

Free entrance Register directly via www.materials-eurofinish-surface.com

More info:

www.materials-eurofinish-surface.com

This you can discover:

• Inspiring exhibition floor with over 100 exhibitors • Focus on materials, analysis, bonding and surface techniques • Extensive and high-quality conference program • International Meet & Match • Demonstrations and innovations • VIP Meeting Areas • Presentation of the Borghardt Award • Simultaneously with Kunststoffenbeurs • Simultaneously with Nederlandse Metaaldagen

Organization:

Van tamarindepeul naar supercondensator

Tamarinde is een tropische vrucht, waarvan de pulp in de voedingsmiddelenindustrie wordt gebruikt. De schillen worden weggegooid en komen in grote hoeveelheden op stortplaatsen terecht. Een internationaal team van wetenschappers onder leiding van Nanyang Technological University in Singapore (NTU Singapore) heeft nu een manier gevonden om het afvalprobleem op te lossen. Ze verwerkten de tamarindeschelpen die rijk zijn aan koolstof tot koolstofnanoplaatjes, die een belangrijk onderdeel zijn van supercondensatoren: energieopslagapparaten die onder meer worden gebruikt in auto’s, bussen, elektrische voertuigen, treinen en liften. De wetenschappers, bestaande uit onderzoekers van NTU Singapore, de Western Norway University of Applied Sciences in Noorwegen en de Alagappa University in India, denken dat deze nanosheets (een typische, tweedimensionale nanostructuur), wanneer ze worden opgeschaald, een milieuvriendelijk alternatief kunnen zijn voor hun industrieel geproduceerde soortgelijke materialen, en tegelijkertijd de tamarindeafvalstroom verminderen.

Om koolstof nanoplaten te maken, wasten de onderzoekers eerst de schalen van tamarindevruchten en droogden ze ongeveer zes uur bij 100 °C. Daarna werden ze tot poeder vermalen. De wetenschappers bakten het poeder vervolgens in een oven, en in afwezigheid van zuurstof gedurende 150 minuten bij 700 900 °C. Tijdens dit proces ontstonden de ultradunne koolstof plaatjes De uit tamarinde gemaakte nanosheets bleken een prima thermische stabiliteit en elektrische geleidbaarheid te bezitten, waardoor ze veelbelovende opties zijn voor energieopslag. (Een veelgebruikt materiaal dat wordt gebruikt om koolstofnanobladen te produceren, zijn overigens industrieel geproduceerde hennepvezels. Die moeten echter 24 uur worden verwarmd tot meer dan 180 °C vier keer langer en op een hogere temperatuur dan tamarindeschelpen.)

Het team hoopt nu samen met landbouwpartners de productie van koolstof nanosheets op grotere schaal te kunnen onderzoeken. Er wordt intussen ook gewerkt aan het verminderen van het energieverbruik van het productieproces, waardoor het nog milieuvriendelijker wordt. Ook willen de onderzoekers de elektrochemische eigenschappen van de nanosheets verder verbeteren.

Het onderzoek werd onder de titel ‘Cleaner production of tamarind fruit shell into biomass derived porous 3Dactivated carbon nanosheets by CVD technique for supercapacitor applications’ op 2 juni 2021 gepubliceerd in Chemosphere.

https://doi.org/10.1016/j.chemosphere.2021.131033

NTU>

Van links naar rechts schuimmaterialen bestaande uit wei, polyurethaan, polystyreen, polyethyleen en polystyreen. De bovenste rij bestaat uit niet-blootgestelde materialen en de onderste rij vertegenwoordigt de materialen die gedurende een maand aan 150 graden lucht zijn blootgesteld. (Foto: KTH)

Melkeiwit-plasticschuim

Een onderzoeksteam van KTH Royal Institute of Technology heeft een nieuw kunststofschuim ontwikkeld dat is gemaakt van weieiwitten en beter bestand is tegen extreme hitte dan veel gewone, op aardolie gebaseerde aardolie

SEM opname van verouderd a) PNF-40, b) PNF-40gly-33 schuim

thermoplasten. Het nieuwe materiaal is gebaseerd op eiwitnanofibrillen (PNF’s), die onder specifieke temperatuur en pH omstandigheden worden geproduceerd uit gehydrolyseerde weieiwitten een product uit de kaasverwerking.

In verouderingstests bleken de eigenschappen van het schuim zelfs te verbeteren, en wel als gevolg van verdere polymerisatie van de eiwitten, waardoor nieuwe covalente bindingen bleken te ontstaan die het schuim stabiliseerden. Na een maand blootstelling aan een temperatuur van 150 °C werd het materiaal stijver, taaier en sterker. Ondanks dat eiwitten vaak in water oplosbaar zijn, bleek het materiaal na het verouderingsproces bovendien waterbestendig te zijn. Het schuim was ook bestand tegen nog agressievere stoffen die normaal gesproken eiwitten afbreken of oplossen. Het verknopingsmechanisme maakte het schuim ook inert voor dieselbrandstof of hete olie. Het materiaal vertoonde ook een betere brandwerendheid dan de veelgebruikte thermohardende polyurethaan. Mogelijke toepassingen zijn onder meer behuizing voor katalytische metalen die bij hogere temperaturen werken, zoals platinakatalysatoren voor auto’s. Het materiaal zou mogelijk ook als brandstoffilter kunnen werken. Andere mogelijkheden liggen mogelijk op het vlak van verpakkingsschuim en in toepassingen voor geluids en thermische isolatie waar hogere temperaturen kunnen optreden en/of bij mogelijk agressieve omstandigheden.

De resultaten werden eerder dit jaar gerapporteerd in Advanced Sustainable Systems, getiteld ‘High-Temperature and Chemically Resistant Foams from Sustainable Nanostructured Protein’. Het is online>

Bron: KTH>

Nieuw filtermateriaal van natuurlijke spons

Prof.dr. Hermann Ehrlich bekijkt een stukje van het nieuwe materiaal (Foto: TU Bergakademie Freiberg/C. Mokry) Meer bij TU Freiberg>

Het team onder leiding van prof.dr. Hermann Ehrlich publiceerde de resultaten in een huidige publicatie in het tijdschrift Advanced Materials getiteld ‘Extreme Biomimetics: Designing of the First Nanostructured 3D Spongin-Atacamite Composite and its Application’ Het is online>

Onderzoekers van TU Bergakademie Freiberg ontwikkelden een nieuw materiaal op basis van zeespons. Wanneer de vezels van de spons reageren met een koperhoudende ammoniakoplossing, wordt het mineraal atacamiet gevormd. Dit mineraal, dat in de natuur bijna niet voorkomt, hecht zich zo sterk aan de sponsvezels dat er een robuust materiaal ontstaat dat interessante katalytische en antibacteriële eigenschappen heeft en daardoor mogelijk als biobased industrieel filter kan worden ingezet.

Het is in essentie een eenvoudig proces. De stukjes spons werden in een alkalische, koperhoudende ammoniakoplossing (pH 9) geplaatst die lijkt op een koperbad zoals dat wordt gebruikt bij de fabricage van printplaten voor elektronische componenten. Ongeveer twaalf uur later is de spons blauw geworden en als hij droog is, is hij sterker dan daarvoor, maar nog steeds erg licht. Door de alkalische omstandigheden gaan de vezels van de spons open en reageert het koper in de ammoniakoplossing onmiddellijk met de organische componenten van de spons, vooral met de aminozuurgroepen, waarbij atacamiet wordt gevormd. Kristallen ter grootte van een nanometer groeien langs de sponsvezel en stabiliseren het raamwerk en zorgen ervoor dat de spons haar karakteristieke microarchitectuur behoudt. In een zuur milieu loopt de reactie overigens precies omgekeerd: de spons keert dan terug in haar oorspronkelijke staat en kan worden verwerkt voor andere toepassingen. Door dit mechanisme kan het materiaal keer op keer worden gerecycled.

Het driedimensionale en poreuze materiaal is typisch voor een filter. In combinatie met de eigenschappen van atacamiet schept dat een breed scala aan mogelijkheden om het nieuwe materiaal te gebruiken als alternatief voor synthetische filters. Volgens de onderzoekers laat het experiment voor het eerst zien dat het composietmateriaal van zeesponzen in principe kan worden gebruikt bij de ontwikkeling van sensoren, katalysatoren en antibacteriële filtersystemen.

Biologisch materiaal komt in aanraking met een alkalische Cu-oplossing. a–d) Als een poreuze microvezellaag van een Hippospongia communis spons in een ammoniakhoudende CuCl2-oplossing wordt geplaatst(a,b), wordt ze bedekt met een dichte laag groen kristallijn materiaal (c,d), dat in deze studie is geidentificeerd als atacamiet (Bron: Extreme Biomimetics: Designing of the First Nanostructured 3D Spongin–Atacamite Composite and its Application

Weefstel dat op commando kan verstijven

Wetenschappers van NTU Singapore en het California Institute of Technology (Caltech), Verenigde Staten, hebben een nieuw type ‘maliënkolder’weefsel ontwikkeld dat flexibel is als textiel, maar op commando kan verstijven. De resultaten van het onderzoek werden op 11 augustus gepubliceerd in Nature, onder de titel ‘Structured fabrics with tunable mechanical properties.’ Volgens Chiara Daraio, Caltech’s G. Bradford Joneshoogleraar Werktuigbouwkunde en Toegepaste Natuurkunde en medeauteur van het artikel in Nature, wilden de wetenschappers een materiaal ontwikkelen dat gecontroleerd kan wisselen tussen ‘zacht en vouwbaar’ naar ‘stijf en dragend’. Om een selectie te kunnen maken uit verschillende materialen die het beste zouden werken, ontwierp Daraio, samen met voormalig Caltechpostdoctoraal onderzoeker Yifan Wang en de eerder aan Caltechafgestudeerde student Liuchi Li, een aantal configuraties van gekoppelde deeltjes, variërend van aan elkaar verbonden ringen tot kubussen en octaëderachtige structuren. De materialen werden 3Dgeprint uit polymeren en zelfs metalen. De configuraties werden vervolgens gesimuleerd met een computermodel.

Dat leidde uiteindelijk tot een lichtgewicht textielachtig materiaal, 3Dgeprint van nylon plastic polymeer dat bestaat uit holle octaëders (een vorm met acht gelijke driehoekige vlakken) die in elkaar grijpen. Wanneer het in een plastic omhulsel wordt verpakt en vacuüm wordt gezogen, wordt het 25 keer stijver en kan het meer dan 50 keer zijn eigen gewicht dragen. Volgens NTU Singapore maakt deze stof van de volgende generatie de weg vrij voor lichtgewicht pantser, beschermende uitrusting voor atleten en exoskeletten die ouderen kunnen helpen staan, lopen en voorwerpen dragen. In de toekomst wil het team de prestaties van hun maliënkoldermateriaal verder verbeteren en meer methoden onderzoeken om ze te verstijven, bijvoorbeeld met een magnetisch veld, elektriciteit of temperatuur.

A. Hoe de achthoekige driehoeken in elkaar grijpen B. Een 3D-geprinte maliënkolder C. De maliënkolder eruitziet als hij zacht en niet-gecomprimeerd is D. Foto van twee lagen maliënkolder die zacht zijn aan elkaar gezet E. 3D-modellen van hoe de maliënkolder in elkaar wordt geklemd wanneer deze wordt gecomprimeerd in een plastic omhulling F. Twee lagen maliënkolder ingesloten en vacuümverpakt in een plastic omhulling kan een last dragen die 50 keer zijn gewicht is Video

Caltech>

NTU>

Enterprise Europe Network (EEN) helpt bedrijven bij internationale ambities

Het Enterprise Europe Network (EEN) is een initiatief van de Europese Commissie dat ondernemers ondersteunt bij het zoeken van partners om te innoveren en ondernemen in het buitenland. Het Enterprise Europe Network bestaat uit meer dan 600 organisaties in ruim 60 landen.

Databank

Elk bedrijf kan haar aanbod en/of vraag in de vorm van een profiel laten opnemen in een databank. Vervolgens wordt het bedrijf onder de aandacht gebracht in het land waarin zij actief wil worden en tegelijkertijd kan ook zelf naar partners worden gezocht. EENadviseurs helpen actief bij het opstellen van het profiel, dat in een bepaald format wordt opgesteld. Op de EENwebsites staan ook buitenlandse bedrijven die Nederlandse bedrijven en organisaties zoeken voor commerciële of technologische samenwerking. De EEN adviseurs ondersteunen bij de zoektocht naar een samenwerkingspartner door de contacten binnen het netwerk actief in te zetten. Daarnaast worden regelmatig Company Missions en Match Making Events georganiseerd. Al deze diensten zijn kosteloos.

Er zijn vijf soorten profielen:

• Business Offer: • het bedrijf biedt een product aan

Business • Request: het bedrijf zoekt een product • Technology Offer: het bedrijf biedt een technologie aan • Technology Request: het bedrijf zoekt een technologie • Research & Development Request: de organisatie zoekt samenwerking voor onderzoek

Het kan ook voorkomen dat een bedrijf zowel een Business Offer als een Business Request heeft (of een andere combinatie). In dat geval worden er twee (of zelfs meer indien van toepassing) profielen gemaakt. In het profiel wordt de meest essentiële informatie over de aard van het aanbod of vraag opgenomen, het ‘soort’ partner dat men daarbij beoogt en de verwachtte samenwerking. Zodra duidelijk is welk type profiel(en) men wenst voor haar organisatie kan de EEN adviseur het proces van het opstellen van een profiel starten en het binnen korte tijd gepubliceerd hebben in de database.

Ondernemingen kunnen rechtstreeks bij EEN terecht met vragen over het opnemen van een bedrijfsprofiel in de EENdatabase. Voor duurzaam bouwen en de creatieve industrie is ir. drs. Hans Kamphuis de contactpersoon: T: +31(0)88 042 1124 M: 06 25 70 82 76

E: hans.kamphuis@rvo.nl

Video: Hoe werkt Enterprise Europe Network

Voor materialen is Nils Haarman de contactpersoon: T: +31(0)88 062 5843 M: 06 21 83 94 57 E: nils.haarman@rvo.nl

Voor meer informatie kan men terecht op de websites van het Enterprise Europe Network:

www.enterpriseeuropenetwork.nl

http://een.ec.europa.eu

The Enterprise Europe Network Materials Database: Request for partnership: August 2021.

Intrested? contact hans.kamphuis@rvo.nl>

A French company in the childcare industry is looking for eco-friendly materials (recycled and bio-based materials) in plastics and packaging industries.

The company researches solutions for future development to include in their range of products for babies. The company wants to establish technical cooperation agreement or manufacturing agreement.

Swiss SME is looking for a board manufacturer that produces or a research & development partner that develops an open-pore, air-permeable, flame retardant, lightweight board.

The board size is approximately 3.0 m x 1.2 m. The product can be redeveloped or delivered as already existing board material. It will be used in the building industry. The SME seeks a partner for a manufacturing or a technical cooperation agreement possibly including development.

A Spanish technology research centre specialised in plastics, composites, polymer blends, and polymer materials for packaging is looking for novel commercial biobased and biodegradable polymers.

The technology centre is looking for biobased alternatives to adapt to current expanded polystyrene packaging under commercial agreement with technical assistance. If they do not find the commercial solution they consider a future development under research or technical cooperation agreement.

A Greek medical technology start-up has invented an innovative splint for arm fractures.

The splint is made of PLA (polylactic acid). TIn order to expand their production, the startup is looking for companies with ISO 13485 certification who provide PLA laser cutting services. The type of partnership considered will be a manufacturing agreement.

Matchmaking event at the Kunststoffenbeurs 15 & 16 September in Den Bosch:

Get in touch with potential new partners! Meet interesting plastics, materials and surface treatment experts, bonding experts, researchers, developers, engineers, SMEs, OEMs, suppliers and intermediaries. In the B2B matchmaking sessions you have 30 minute bilateral meetings with a variety of participants of your choice that are focused on plastics, other materials and coatings. The international B2B matchmaking will be a tailormade hybrid activity, it will be possible to have both onsite meetings and /or virtual meetings. The Kunststoffenbeurs+Materials+ Eurofinish+Surface Matchmaking 2021 is organised by the Enterprise Europe Network.

More at: https://kunststoffenbeurs-materials-eurofinish-surface-21.b2match.io/

De NVDO Sectie Techniek organiseert in samenwerking met de Bond voor Materialenkennis op dinsdag 21 september bij Stork Thermeq in Hengelo;

“Biobased materialen; Wat betekent dat voor de Kennis over Onderhoud?”

In 2050 moet Nederland volledig circulair zijn. Het gebruik van biobased materialen zou o.a. kunnen bijdragen aan het verlagen van de CO2, maar waar moet je rekening mee houden wanneer je biobased materialen gebruikt? Is er een groot verschil met ‘normale’ materialen met betrekking tot het gebruik, de veroudering en het onderhoud?

Programma (13.00-16.30 uur)

Ontvangst en Registratie Welkom en Opening door de Dagvoorzitter; Jos Weekers; Senior Consultant bij Stork Asset Management Solutions en Voorzitter NVDO Sectie Techniek

“Het verschil tussen bio- en conventionele brandstoffen en mogelijke impact op de onderhoudsstrategie”

Maarten Van Haute, Q8Research Gedreven door wetgeving worden voor transporttoepassingen steeds hogere hoeveelheden biobrandstof gemengd met conventionele brandstoffen. Het voordeel en doel is een lagere CO2-voetafdruk en het verminderen van de afhankelijkheid van fossiele grondstoffen. Maar, er zijn ook nadelen aan het gebruik van biobrandstoffen.Maarten licht toe wat het verschil is tussen biobrandstoffen en fossiele brandstoffen en zoemt in op de problemen die je kan verwachten bij opslag, het verbruik en wat je kan doen om operationele problemen te voorkomen met goed onderhoud

“Biobrandstoffen om energie op te wekken”

Martijn Hinderdael Senior Energy Consultant at Stork Thermeq De vraag naar het gebruik van alternatieve (bio)brandstoffen wordt steeds groter. Bij installaties in verschillende industrieën zijn al aanpassingen gedaan om conventioneel gestookte stoomketels om te bouwen naar biobrandstof ketels. Zo’n transitie kan niet zomaar doorgevoerd worden. Martijn deelt de ervaringen bij twee projecten en geeft inzicht in de keuzes die gemaakt zijn, de gevolgen voor het onderhoud en in de succesfactoren voor een geslaagd biobrandstoffen project

Rondleiding Stork Thermeq en netwerkpauze

Biologisch afbreekbare smeermiddelen of Milieuvriendelijkere smeermiddelen?

Kees Oskam Trainer/Consultant Van Meeuwen Industries De behoefte aan biologische smeermiddelen wordt steeds groter, maar er zijn nog veel vragen over het gebruik. Kees geeft antwoord op: -Wat zijn dit voor smeermiddelen en wat is de afbreekbaarheid hiervan? -Wat zegt de wet- en regelgeving hierover? -Welke schade brengt een conventioneel smeermiddel aan het milieu? -Kunnen we smeermiddelen ook hergebruiken?

Inspiratie met het rode bankje

De Dagvoorzitter spreekt een senior- en junior professional uit de praktijk over de toepassing van biobased materialen. Hierin is er ruimte voor de zaal om gezamenlijk de dialoog aan te gaan Henk Jonkers onderzoekt de ontwikkeling van innovatieve, biobased en duurzame bouwmaterialen en is wetenschappelijk adviseur van TU Delft spin-off bedrijf Basilisk Pablo Borkes richtte zich tijdens zijn afstudeerstage op de ontwikkeling van Grasfalt, een innovatief asfaltmengsel waarbij bitumen is vervangen door het biobased bindmiddel lignine dat afkomstig is uit olifantsgras

Aanmelden klik hier!

De corona-crisis maakt het onzeker of evenementen op de werkelijk op de geplande datum zullen plaatsvinden. Veel evenementen worden uitgesteld. Onderstaande agenda geeft de stand van zaken weer per begin september 2021. Voor de actuele stand van zaken: www.innovatievematerialen.nl

Kunststoffen 2021 15 16 september 2021, Den Bosch

Materials+Eurofinish+Surface 15 16 september 2021, Den Bosch

Nederlandse Metaaldagen 15 17 september 2021, Den Bosch

Biobased Materialen, wat betekent dat voor de kennis over onderhoud? 21 september 2021, Hengelo

Plastics Recycling World Exhibition 2021 29 30 september 2021, Essen

Vitrum 2021 5 8 oktober 2021, Milaan

Lijmen 2021 12 oktober 2021, Veldhoven

Deburring EXPO 12 14 oktober 2021, Karlsruhe

Fakuma 12 16 oktober 2021, Friedrichshafen

Euro PM2021 Congress and Exhibition 18 22 oktober 2021, Lissabon

Architect@Work 2021 Belgium 21 22 oktober 2021, Kortrijk iENA Nürnberg 4 7 november 2021, Neurenberg

BOUWXPO 12 14 november 2021, Kortrijk

Fastener Fair Stuttgart 2021 21 23 november 2021, Stuttgart

3D Delta week 6 10 december 2021

Digital BAU 15 17 februari 2022, Keulen

Solids 2022 16 17 februari 2022, Dortmund

Ulmer Betontage 2022 22 24 februari 2022, Ulm

JEC World 2022 8 10 maart 2022, ParisNord

BLE.CH 2022 8 10 maart 2022, Bern

ESEF 2022 15 18 maart 2022, Utrecht

Material District 5 7 april 2022, Utrecht

Innovative Materials, the international version of the Dutch magazine Innovatieve Materialen, is now available in English. Innovative Materials is an interactive, digital magazine about new and/or innovatively applied materials. Innovative Materials provides information on material innovations, or innovative use of materials. The idea is that the ever increasing demands lead to a constant search for better and safer products as well as material and energy savings. Enabling these innovations is crucial, not only to be competitive but also to meet the challenges of enhancing and protecting the environment, like durability, C2C and carbon footprint. By opting for smart, sustainable and innovative materials constructors, engineers and designers obtain more opportunities to distinguish themselves. As a platform Innovative Materials wants to help to achieve this by connecting supply and demand.

Innovative Materials is distributed among its own subscribers/network, but also through the networks of the partners. In 2021 this includes organisations like M2i, MaterialDesign, 4TU (a cooperation between the four Technical Universities in the Netherlands), the Bond voor Materialenkennis (material sciences), SIM Flanders, FLAM3D, RVO and Material District.