Kyrkjeblad for Gloppen nr 5 2019

nr.5 Kyrkjeblad for Gloppen oktober 2019 Årgang 49

Å gå til kyrkje

Oktober 2019 Oktober Her kjem bladet ditt, i rute som planlagt, men ikkje særleg stort denne gongen. Redaksjonen tok litt feil av rekneskapstala sist vi hadde møte, og la litt stramt opp fordi vi trudde vi hadde brukt for mykje pengar hittil i år. No har det heldigvis avklara seg at vi skal kunne gjere om lag som vi brukar til jul utan å gå i minus.

Difor vil vi heller seie TAKK til alle dei om lag 700 som har betalt bladpengar hittil i år. TAKK til alle som støttar oss med annonse. Vi har nokre ledige plassar, så … Og TAKK til alle gratisarbeidande skribentar, fotografar og distributørar, som gjer at bladet kan vere såpass stort og fint som vi no har det.

Tema: Å gå til kyrkje Denne gongen tek vi fatt i den eine av dei utfordringane biskop Halvor gav oss under visitasen før sommaren: Gå til gudsteneste!

Kven snakka han til? Var det ein ordre eller eit godt råd? Ingen biskop eller prest eller redaktør eller mor kan tvinge nokon til å gå til kyrkje.

Men den som har fått noko verdifullt i livet ved å gå på gudsteneste, kan tilrå andre å prøve. Les kva andre seier om dette, og tenk over om det kanskje er noko for deg. Sjølv seier eg: Prøv, så skal du sjå. Gå, så skal du få.

Om det gjeld for alle? Det gjeld for dei som trur, alle kristne bør samlast til gudsteneste. Alle som er døypte, alle som er fadrar, alle som er konfirmerte burde ha nytte og utbytte av å gå til gudsteneste.

Møtet med dei andre er styrke for trua. Liturgien held oss tett kopla til tradisjonen, den kristne arven og alle truande som har gått føre. Preika forklarar ordet og hjelper tanken, og nattverden er ei oppleving av fellesskap, og Guds nærvær. Kanskje det var verd eit forsøk?

Framsida Framsidebildet er frå gudstenesta under Sandane-dagane. Fotograf er Gunn Hole, som også har skrive om Sandane-dagane.

2 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Innhald

5

nr.

Trusmedarbeiderane inviterer alle 11-åringar til Lys vaken på side 27

TEMA: Å GÅ TIL KYRKJE Skal/skal ikkje? Karen Margrete Meland skriv andakt om kyrkjegang Handbok i kyrkjegang ved redaktøren Det er godt å vere i kyrkja, slår Solveig Hope fast i leiarartikkelen Kunsten å gå til kyrkje Asbjørg Apalset har klipt frå Garborg: Kyrkja er himmelbrua

3 4 5 9 19

FOR TRU OG TANKE Søndagsskulen -for spesielt interesserte Harald Aske presenterer dikt av Otto Slettvoll: På kyrkjegardsbenken Barnesider om fisk ved Aud Marit Skarrebo Holmen Katekismevisdom for deg og meg av Sigurd Vengen Vidar prest finn dåpsperler blant skattar i salmeboka Spaltist Steinar Saltbones spør: Hvem er han?

Marthe Aa sin salme utfordrar vårt bilete av Gud

11 22 20 30 32 33 36

MØTE MED MENNESKE Nye sokneråd. Kven er dei valde? Dei svarar sjølve når redaktøren spør Gunn Hole presenterer Ingebjørg Isene Fure, den nye diakonen

6 12

DETTE VAR VI MED PÅ Mahler var stor på Gloppen Musikkfest ved Harald Aske Vereide kyrkjekor 40 år av Harald Aske Rapport frå Sandanedagane. Gunn Hole fotograferer og rapporterer Glimt frå konfirmantleiren på Nesholmen ved Lars-Bjarte Osland

14 16 24 28

TING SKAL SKJE Tomasmesse for tvilarar og truande i Breim ved komiteen Julemesse for NLM (Misjonssambandet) på Eid Lys vaken for alle 11-åringar

18 19 27

Andakt

Karen Margrete Eikenes Meland

Skal, skal ikkje, skal?

S

kal vi på gudsteneste i dag, eller? Då eg arbeidde som prest var dette sjeldan eit spørsmål i heimen.

Med unntak av ei helg i månaden var det jobben min å leie gudstenesta, og då nytta det jo ikkje å spørje om ein har lyst til å gå på gudstenesta eller ei. Og fordi eg uansett skulle av garde, vart det og naturleg at familien min deltok.

Dei siste åra har eg derimot ikkje arbeidd som kyrkjelydsprest, og eg har merka at det som før var ein rytme og noko sjølvsagt, har blitt eit spørsmål vi tar opp til vurdering. Skal vi gå på gudsteneste i dag, eller skal vi la vere? Kva skal skje? Trur vi det blir bra? Er det nokon andre der som vi kjenner? Og så merkar eg at det er ganske enkelt å finne gode grunnar for å la vere akkurat denne søndagen. Kanskje blir det litt hektisk å komme seg av garde, kanskje er veret så fint at vi heller skal ta oss ein båttur, kanskje trur vi ikkje at det kjem andre familiar med born …

Vi vurderer om gudstenesta vil gi oss noko, ja rett og slett om det vil vere verd det. Og då er det ikkje sikkert at svaret alltid blir: Jau, dette blir heilt sikkert bra! Dette vil vi få med oss.

Men kva er det som har skjedd? Jau, vi har vel blitt ganske så alminnelege, tenker eg, for eg trur slett ikkje vi er dei einaste som tenker slik. Men det betyr ikkje at eg likar at det er slik. For eg meiner at gudstenesta skil seg frå andre arrangement og tilstellingar. Gudstenesta er ikkje noko vi vel dersom vi føler for det eller har lyst. Vi kan ikkje forholde oss til gudstenesta som vi gjer til andre ting; kjøpe det viss det verkar bra og viss eg trur gevinsten er større enn investeringa, og droppe det viss vi opplever at vi ikkje får nok igjen for det. Gudstenesta er noko meir og noko annleis.

Gudstenesta handlar både om å få og ta imot. Heilt uavhengig av om presten har ein god dag eller om salmesongen er spinkel, kjem Gud oss i møte med sine gåver; nåde i ord og tonar, vatn, brød og vin. I tillegg er gudstenesta vår teneste for Gud. Ein stad der vi kjem til Gud med alt vi er og har. Vi kjem med vår takk og vår klage, og det er ein stad der vi ber for alle som lir, for dei som blir forfølgde for trua si, for dei som ikkje er i stand til å komme til gudsteneste, for familie, naboar og vener. Med andre ord: Å gå til gudsteneste er ikkje noko eg berre gjer for eigen del. Det er noko eg gjer for dei andre som er til stades, og for dei som ikkje er det.

Vi skal arbeide for gudstenester der flest mogleg kjenner seg heime. Kvalitet er ein måte å lovprise Gud på. Prestar skal strekke seg etter å preike godt, og musikarar skal førebu seg og opne opp for ulike musikksjangrar. Mange skal få bidra med sine evner og gåver i fellesskapet. Samtidig veit vi at vi menneske er ulike, og sjølv om alle legg seg i selen og gjer så godt dei kan, vil ikkje alle få det akkurat slik dei vil. For gudstenesta er eit annleis fellesskap. Å feire gudsteneste i lag handlar ikkje om å vere saman med menneske som likar akkurat den same musikken eller har dei same meiningane i eitt og alt. Det handlar om å vere saman for Guds andlet på tvers av alder, kjønn, musikkstil og meiningar.

Difor vil eg så gjerne at både eg og andre skal kunne gjere salmisten sine ord til våre: «Mi sjel tørstar etter Gud, etter den levande Gud. Når skal eg få koma fram for Guds andlet?» Salme 42,3 Eg ynskjer for både eigen og dykkar del at vi skal kjenne at vi ynskjer å ta del i gudstenesta. Ikkje av plikt, men fordi vi vil møte Gud og ta imot det han vil gi oss. Og fordi vi vil vere ein del av fellesskapet og med det også tene han.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 3

Redaksjonelt Kyrkjebladet rettar I nummer fire var det ein del feil og manglar som vi seier oss leie for. Vi lovar å skjerpe oss i framtida. Lista ser slik ut: Side 22: Fjellstemne på Utvikfjellet.

Tekst og foto skal vere Venke Kollbotn.

Side 32: Barnesidene var laga av Berit Laila Høylo Side 37: Kunstkafe. Tekst og foto Berit Laila Høylo Side 49 Dåpsbarn 14. juli Her er fadrane til Selma SELMA OLAFSEN VEIEN TINA OLAFSEN PEDERSEN JØRGEN VEIEN Synnøve Veien Øystein Veien Maria Veien Matias Olafsen Pedersen Side 51 Gravlagd Vereide 02.07.2019 skal vere Liv Aud Lindvik

Handbok i kyrkjegang Tips for auka frekvens og kvalitet AV ODDVAR ALMENNING

E

in gammal gudstenesteglad fyr vil gjerne dele nokre idear for betra oppleving av gudstenesta. Kanskje les du heile lista ei rad krav. Det er meint å vere gode råd. Kva om du vel deg eitt av dei fyrst, og sidan utvidar?

SØNDAG ER KYRKJEDAG Legg inn i tanken at når det er søndag, er det kyrkjegang som har prioritet. Somme søndagar kjem det noko i vegen, men søndag er gudsteneste «normalen» og grunnen til at det finst ein kviledag. Det er alltid ei gudsteneste, om ikkje i di heimekyrkje, så i eit anna sokn. Vi køyrer mange mil på konsert eller fotballkamp. Då kan vi fint køyre til Hyen eller Breim på gudsteneste, om vi så bur på Vereide.

VER UTE I GOD TID Ver ute i god tid, ti minutt før eller meir.

Då kan du bruke nokre minutt til å helse på kjende du møter, få deg salmebok og sjå deg ut ein god plass, og endå vere komen ned på plassen din fem minutt før messa. Medan klokkene ringer, kan du finne ro og ettertanke og opne sinnet for det du skal få ta del i.

Innsamlingsaksjonen til Gamle Gimmestad kyrkje Sist skreiv vi om innsamlingsaksjon til vøling av den gamle kyrkja på Gimmestad. Dei siste tala frå innsamlingsaksjonen er slik: Per 5. oktober er det kome inn kr 129 300,til innsamlingskontoen. Målet er å skaffe om lag 1,5 million. Bruk konto 3710 12 03876

4 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

SYNG MED PÅ SALMANE Alle syng godt nok til å vere med. Viss du ikkje kan melodien, gjer du slik: Første verset lyttar du på og prøver å feste tonane i minnet. På andre verset nynnar du svakt med, så kjenner du kvar du syng feil. Frå tredje verset prøver du å kombinere tone og tekst, og di lenger salmen er, di betre kan du han neste gong. Går du jamt til kyrkje, blir du fort glad i mange salmar!

LITURGI Om du har gått på mange møte i lag og organisasjonar og vore med i politikk eller i organisasjonsliv i arbeidslivssamanheng, kan du kjenne deg «møtevand», men likevel kjenne på at liturgien er ukjend og uvand.

Då gjeld det å opne sinnet. Mykje av liturgien er uendra gjennom meir enn tusen år, og svært mykje har vi felles med dei andre kyrkjesamfunna. Liturgien er grunnfjellet i all gudstenestefeiring, slitesterke saker. Lytt til orda, ta inn innhaldet, så skal du sjå at dei er like aktuelle for oss som for våre forfedrar.

Det er ord frå Gud til deg. «Herren løfte sitt åsyn på deg og gi deg fred!»

NATTVERD *Nattverd, der du på konkret vis tek imot handfaste bevis på nåden. Har du eigentleg ein god grunn til ikkje å gå til nattverd? Kan du greie deg utan?

DÅP Er du på gudstenesta fordi du er fadder eller familie til eit barn som blir døypt, er du kanskje medansvarleg for at barnet får ei kristen oppseding. Då får du best hjelp til å ta ansvar, om du er på heile gudstenesta, og endå betre om du kjem att fleire gonger!

UTGANG Når postludiet startar er gudstenesta slutt.

Eigentleg. Men fordi mange likar å høyre heile musikkstykket, er det vanleg å setje seg ned etter velsigninga. Eg har ikkje nemnt preika. Dersom presten står bak og takkar for i dag, har du eit godt høve til å seie takk for preika, viss du fekk noko godt eller noko nyttig av det han sa. Det viktigaste du kan gjere vidare, er å kome att!

Leiar

Det er godt å vere i kyrkja AV SOLVEIG HOPE

I

kyrkjerommet har folk gjennom generasjonar fått møte Gud i glede og sorg i helg og høgtid. Gjennom liturgien, tekstlesing, preika, bøner og salmesong kjem Gud oss i møte. Vi får del i nåden, trua og vona.

Her er fred og ro. Vi er i eit fellesskap der både born og vaksne tek del.

Trusopplæring og konfirmantundervisning har ein stor plass i kyrkjelydsarbeidet. Eit godt samarbeid med skulen og foreldra er framleis viktig. Under bispevisitasen i mai hadde elevane ved skulen her i Hyen ei utstilling om Guds skaparverk. Dei tok òg del i gudstenesta med tekstlesing, bøner og song. Born og unge gler kyrkjelyden ved fleire høve gjennom året, til dømes ved å ta del i blomeprosesjon og lysmesse.

Mange har fått gode opplevingar under konsertar i kyrkjene der ulike korps, orkester, kor, grupper og solistar har delteke.

Samarbeid med ulike organisasjonar slik som Normisjon og speidaren er òg verdifullt. Kyrkja er ein god stad å møtast for bibeltimar, informasjon eller foredrag om ulike emne. Sogn og Fjordane teater har dessutan nytta kyrkjerommet til framsyningar.

Bygdekvinnelaget har vore til god støtte for kyrkja. Vi har fått hjelp av mange andre frivillige i bygda til å hjelpe til før og under gudstenester og når kyrkja arrangerer dugnad.

Gjennom vervet i soknerådet har eg dei siste åra fått ta del i gleda av å legge til rette for bruk av kyrkjerommet. Det

har vore eit gjevande arbeid. Vi må be om at fleire får erfare at det er godt å vere i kyrkja, at vi kan oppdage kor stort det er å få vere Guds born. Dette kjem fram i teksten i salme nr.

323 i salmeboka.

Kor stort, min Gud Kor stort, min Gud, at eg ditt barn får vera, og leva i di frie nådepakt!

Det alt er ferdig, eg skal inkje gjera, men bare kvila i det du har sagt.

Eg bed deg: Lei du meg i gjennom verda, eg er så veik og er i framandt land!

Det mange var som gjekk seg vill på ferda og sleppte taket i di frelsarhand.

Men visst eg veit: Du maktar fast meg halda, det har du lova i ditt eige ord.

Du visste alt om meg før du meg kalla, og gav meg plass ved nådens rike bord.

Lat meg få sjå på deg når synda dårar, lat meg som barn ditt faderauga sjå!

Då veit eg visst at gjennom tvil og fårar eg ved din nåde skal til himlen nå.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 5

Nye sokneråd VED ODDVAR ALMENNING

S

oknerådsvalet er over, og her presenterer dei nye soknerådslemene seg sjølv. Kyrkjebladet gratulerer med vervet, og seier velkomne til tett samarbeid i minst fire år!

GLOPPEN SOKN ÅSLAUG HAUGSET Øvre Nordstranda 526, 6823 Sandane Telefon: 41255597 Fødd: 1981 Eg er utdanna fysioterapeut, har også noko statsvitskap og friluftsliv. Eg jobbar som rådgjevar i Glop- Åslaug Haugset, Gloppen sokn pen Kommune.

Eg har vore med litt som konfirmantleiar, men det er mange år sidan. Eg vil at soknerådet skal jobbe for at alle som vil kan finne sin plass i kyrkja, og ha eit nettverk der.

ARNE HØYLAND Åsaberget 5, 6823 Sandane Telefon: 90613591 Fødd: 1961 Eg er utdanna førskulelærar, og har jobba som førskulelærar i barnehagar i Gloppen i mange år (ca 20), Arne Høyland, men siste 10 åra har eg Gloppen sokn vore flyktningkonsulent og NAV-rettleiar i Jølster kommune. Frå midten av november er eg tilbake i Gloppen kommune, tilsett på Sandane skule.

Eg har vore engasjert i speidararbeidet i Gloppen i mange år, har fire år bak meg som medlem i Gloppen sokneråd og går på ein ny fireårsperiode.

Eg vil jobbe for at soknerådet held fram 6 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

med integrering av flyktningar som er busette i soknet vårt. Eg vil at vi skal inkludere flyktningar som ynskjer å delta i det kristne gudstenestelivet og ulike aktivitetar. Det må ofte meir til enn ein generell invitasjon, ein må følgje opp personar over tid. Kanskje kan ein vere ein ”kyrkjefadder” eller ”barnegospelfadder” for dei av flyktningane som uttrykker interesse for å bli inkludert i dette arbeidet.

Eg ynskjer også at vi opprettheld dialog og gode møtepunkt med det muslimske miljøet. (døme ”Internasjonal søndag” som vi var med å arrangere i fjor) Vårt inkluderingsarbeid gjeld også denne gruppa.

Som kasserar i fire år har eg tenkt å ta fatt i den utfordringa som biskopen hadde til oss, økonomi. Soknerådet har vedtatt å starte opp ei fast givarteneste der ein kan få skattefrådrag for gåvene. Dette har vi signert kontrakt om i desse dagar og det vert spennande å følgje opp også denne delen av arbeidet i soknet.

HEGE ALME Leirbrekka 4, 6823 Sandane Telefon: 99322804 Fødd: 1977 Eg er utdanna barnepleiar og hjelpepleiar, og jobbar no ved Gloppen Legesenter.

Har tidlegare jobba på Hege Alme, Gotatoppen , eit bufel- Gloppen sokn lesskap for demente, og i heimesjukepleien i Gloppen.

Eg håpar at eg kan være med på lage dørstokken inn i kyrkja litt mindre. Eg meiner at tanken om at nokon er viktigare enn andre eller har ein større plass enn andre, er viktig å rydde vekk.

EIVIND KJERSTAD NILSEN Svingane 10 Telefon: 47608267 Fødd: 1985 Eg er utdanna teolog/prest frå MF.

Eg har jobba nokre år som friluftslivslærar på Nordfjord folkehøgskule.

Eg var aktiv i lokalt ungdoms- og konfirmantarbeid i Kristiansand, og var mykje i KRIK gjennom studietida. Eg meiner sokne- Eivind Nilsen, rådet må legge vinn på Gloppen sokn samarbeid med Møtepunkt B. ODDHILD ALMENNING VOLL Apalset 12, 6823 Sandane Telefon: 99 10 62 28 Fødd: 1971 Eg er utdanna adjunkt frå Bergen lærarhøgskule.

Som nyutdanna fekk eg jobb på ein fådelt skule i Fjell kommune, og var tilsett der i 10 år før vi flytta heim til Vereide. Eg var eitt Oddhild Voll, år på Hyen skule, tre Gloppen sokn år på Skei, og fekk så jobb på Nordstranda skule, der eg no er inne i mitt åttande år.

Kristent arbeid: I oppveksten var eg med i barneforeininga på Vereide, gjekk på søndagsskulen, song etter kvart i Joy Sing, var med i Fakkelen på ungdomsskulen, og reiste mykje på leir på Fjordly. I Bergen var eg med i Årstad kyrkjekor. Då vi flytta heim, var vi med i familiekoret. Dei siste åra har eg berre vore vanleg kyrkjegjengar, og fylgt borna på søndagsskulen.

Då eg vart spurd om å stille til val til soknerådet for fire år sidan, svarte eg «nei, takk, de får heller spørje igjen neste gong.» Då kunne eg ikkje godt svare nei då dei spurde igjen i år. nn på i neste periode, men tenkjer at det vil vere viktig å følgje opp det som biskopen nemnde etter visitasen sin, særleg

med tanke på tilbodet til ungdom etter konfirmasjonalder. Elles ser eg fram til å lære mykje nytt om kyrkje- og kristenliv, og å bli betre kjend med og samarbeide med både dei andre soknerådsmedlemane og dei kyrkjeleg tilsette.

BJØRN AURLIEN Devik 95, 6828 Hestenesøyra Telefon: 97991054 / 57869173 Fødd: 1965 Eg er utdanna ingeniør, er tilsett i Gloppen kommune og arbeider med plan- og Bjørn Aurlien, byggesaker Gloppen Gloppen sokn kommune.

I kristent arbeid er eg med i kor og songgrupper, og driv med litt pianospeling. Så er eg med i ei medliturggruppe.

I soknerådet ynskjer eg samarbeid med ressurspersonar i kommunen med kreative idear og som ønskjer å gjere ein innsats, sjølv om det kan vere litt annleis enn det som har vore gjort før, og heie fram aktiviteten i Møtepunkt B som del av kyrkja sitt arbeid.

BERIT AASEBØ HAUGE Øvre Nordstranda 35 Telefon: 93499289 Fødd: 1951 Etter gymnas har eg grunnutdanninga mi frå lærarskulen i Volda og Idrettshøgskulen (NIH) i Oslo og vidareutdanning frå andre institusjonar som NTNU og Berit Aasebø Hauge, høgskulen i Sogn og Gloppen sokn Fjordane.

Sidan tidleg på 80 talet har eg undervist i idrettsfag ved idrettslinja og dessutan i naturfag og biologi på Firda vidaregåande skule. Der eg framleis arbeider.

Eg har veldig mykje erfaring frå idrettarbeid både som utøvar, trenar og leiar. Av kristent arbeid kan nemnast KFUM Sandane, Familiekoret, medliturg og Kyrkjekor. Eg meiner svært mykje av dei erfaringane eg har frå dette kan nyttast i soknerådsarbeidet.

Eg ynskjer å samarbeide om å gjere kyrkja til ein inkluderande og god arena for alle aldersgrupper, gjennom å leggje til rette for variert aktivitet på mange felt.

Eg er svært glad i å vere aktiv ute i naturen til alle årstider.

All mi erfaring frå både yrkesliv og fritidsaktivitetar tilseier at ein når lengst om ein kan samarbeide steg for steg om å gjere kvarandre gode.

KJELL MARDAL Mardalsvegen 135, 6823 Sandane Telefon: 97663197 Fødd: 1967 Etter grunnskulen gjekk eg eitt år på Nordfjord folkehøgskule, og måtte straks etter overta garden. Kjell Mardal, Eg har vore bonde Gloppen sokn med kyr og sau sidan då. I tillegg har eg arbeidd med stell av kyrkjegardane i Gloppen, fyrst som kommunalt tilsett og sidan med fellesrådet som arbeidsgjevar. Eg blir den einaste i soknerådet som bur i tidlegare Gimmestad sokn. Når det gjeld det vi skal arbeide med i soknerådet, er det at vi må halde ved like kyrkjebygg og gravplassar det eg brenn mest for.

BREIM SOKN AUDHILD BOGSTAD Bygdavegen 99 Mobil: 97 02 49 13 Fødd: 1976 Eg er utdanna som gartnar i park & anlegg. Eg arbeider som postbod-vikar i Posten Norge, og er tilsett som kyrkjetenar i Breim kyrkje.

Audhild Bogstad, Eg har vore med i Beim sokn Breim sokneråd i fire år, og går med glede inn i fire nye. Eg ynskjer at alle som vil, skal finne sin plass i kyrkja, om du er ny i landet/bygda, eller ikkje heilt veit "om du passar inn". Kyrkja har rom for alle. Vi treng mangfald. Vi må bli flinkare til å inkludere, alle.

Eg er her for ungdomen/konfirmantane. Eitt av høgdepunkta i året er når eg står framfor dei på konfirmasjonsdagen og les ein tale eg har laga spesielt til dei, spesielt til denne dagen og ferda vidare. Det tykkje eg er stas. Eg trur dei blir litt overraska over at nokon utanfor familien faktisk SER dei.

JAN ARVE SØVDE Breimsvegen 2178, 6826 Byrkjelo Telefon: 99728058 Fødd : 1972 Utdanning: Utdanna sjukepleiar med vidareutdanning i rus og rusproblematikk. Jan Arve Søvde, Eg arbeider no i Beim sokn

Invia AS der eg er rådgjevar og leiar for opplæringskontoret for tilrettelagt fagopplæring. Eg har tidelegare arbeidd som sjukepleiar på sjukehus, i heimesjukepleie, psykisk helsevern, miljøarbeiderteneste, og på sjukeheim. Eg trivst godt med å arbeide med og for menneske. Det å kunne hjelpe andre menneske er svært gjevande.

Eg har vore fire år i Breim sokneråd, stiller no på min andre periode. Vidare ynskjer eg at kyrkja skal vere inkluderande og open for alle. Eg vil at Breim sokneråd skal arbeid for at alle skal kjenne seg velkommen og heime i Breim Kyrkje.

OVE-BJØRNAR HØYLO 346 Skuggesida Telefon: 99410614 Fødd: 1992 Eg har gått på Høgskulen i Bergen i 4 år og er utdanna adjunkt (lærar). Eg er lærar i Breim skule Kristent arbeid: Eg har tidlegare vore Ove-Bjørnar Høylo, styremedlem i KRIK Beim sokn Sandane.

Som soknerådsmedlem vil eg snakke positivt om fellesskapet i gudstenestene.

Eg er mykje med i idrett. Kanskje dette kan nyttast til noko positivt i soknerådsarbeidet med tanke på inkludering i kyrkja?

VENKE RAAD LARSEN Dalevegen 461, 6826 Byrkjelo Tlf. 99495860 Fødd: 1964 Eg er utdanna fotterapeut og har autorisasjon som helsearbeidar.

Det tok eg på privat vidaregåande skule i Mjøndalen. Eg har vidareutdanning i Diabetesfoten og Biome- Venke Raad Larsen, kanisk terapi (sko be- Beim sokn vegelse og helse), desse faga tok eg på universitetet i Drammen Det viktigaste arbeidet er det eg har hatt i heimen. Som kone, mor, svigermor og besta er livet mitt fylt med mykje glede og bekymring. Eg opplever at det å verne om familien og bruke tid med dei er den viktigaste prioriteringa. No når eg har fått vaksne born har vi mykje hjelp og glede av kvarandre. I tillegg er eg så heldig å få vere besta til 5 barnebarn, det å få lov å vere med å prege livet deira er ei stor glede.

Eg jobbar som fotterapeut og driv eigen fotterapiklinikk på Byrkjelo, eg er og ambulerande og reiser heim til dei som ikkje kan kome til meg. Eg har også ei lita stilling som nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 7

pleiar på Gloppen Omsorgsenter, det er eit meiningsfylt arbeid som gir meg mykje glede.

Eg har ikkje vore veldig aktiv i kristent arbeid, sidan eg har brukt tid på å finne min plass i det kristne miljøet i Gloppen. Eg har vore med i soknerådet ein periode tidlegare, det gav meg mot til å vere med på alpha-kurs. Det var ein god oppleving. Eg kom inn i eit godt kristent fellesskap, der var det rom for tru og tvil. Der blei eg inkludert og vart trygg i mi tru. I den perioden var eg med i kristent barne og ungdomsarbeid.

Eg har og vore aktiv i 4H og bygdekvinnelaget.

Når eg no er så heldig å få vere med i soknerådet, ynskjer å jobbe for både barn, unge og eldre. Det viktigaste for meg er å få vere med å jobbe for at alle uavhengig av kjønn, alder, funksjonsnivå, legning og nasjonalitet skal oppleve å bli møtt på ein positiv måte når dei tek kontakt, og at dei skal få kjenne på opplevinga av fellesskap og kjenne seg trygge i det kristne miljøet og kyrkja i Gloppen.

VENKE KOLLBOTN Høygardsvegen 334, 6827 Breim Telefon: 97777383 Fødd: 1965 -Utdanning frå landbrukshøgskulen på Ås og grunnfag i samfunnskunnskap og sosialøkonomi ved Venke Kollbotn universitetet i Trond- Beim sokn heim.

Eg har dei siste 25 åra i hovudsak jobba med landbruk og kyrkje, bl.a i jordbruksprosjekt på Madagaskar i regi av Det norske Misjonsselskapet og Norad, vore kyrkjeverje og jobba med landbruksforvaltning.

Eg har dei siste 4 åra vore leiar i Breim sokneråd, vore medlem i kyrkjebladsredaksjonen i 4-5 år og hjelpt til med barneforeininga "Den vesle hjelpar" og diakoniarbeid.

- Viktige saker: å motivere fleire til å ta ansvar for kyrkja og bli aktive medlemmer i kyrkjelyden samt ha meir fokus på fellesskapet.

RAGNHILD OLINA SOLBAKK FLØLO Breimsvegen 1454 Telefon: 94192515 Fødd 2000 Utdanning: Eg går på Mo og øyrane vgs, Avdeling Øyrane. Eg går på Helsefagarbeider linja og skal i lære etter dette skuleåret.

Kristent arbeid: Eg har vore meir med på Ragnhild Flølo, bønnegrupper og vore Beim sokn 8 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

med og arrangert det før.

Sak: Eg er veldig opptatt av eldre og håpar eg kan arbeide meir med det

HYEN SOKN

Hyevegen 3655, 6829 Hyen Telefon 47755440 Fødd 1971 Eg jobbar som rekneskapsførar. Eg har Ingen tidlegare verv innanfor kyrkja, men har vore litt involvert i Nesholmen leirstad.

KURT DJUPVIK AA 6829 HYEN Telefon 90206828 Fødd 1948 E-post: djupvik.kurt@ gmail.com Utdanning: Høgskuleutdanna kateket.

Tilleggsfag: faglærar i norsk (norsk grunn- Kurt Djupvik, fag), mediafag frå Hyen sokn høgskulen i Volda, Jus grunnfag og økonomi.

Eg har vore krinssekretær i KFUK-KFUM (Sunnfjord krins). Dei siste tretten åra kyrkjeverje i Gloppen.

Eg ønskjer å bygge ei evangelisk kyrkje som er open for alle, der sakramenta vert rett forvalta. Ei kyrkje for truande og tvilande. Der Ordet om Jesus Kristus vert forkynt og personar kan kome til tru på Han som, og ta imot Han som sin Frelsar og Herre i livet.

Ei kyrkje der trua kan få gode vekstvilkår. Å skape ei kyrkje der vi tek vare på kvarandre og vekse saman omslutta av Kristi nåde og kjærleik.

GERD HEIMSÆTER AA Straumsholmen 36, 6829 Hyen Telefon: 99 50 61 80 Fødd 1957 Eg er utdanna sjukepleiar/ helsesjukepleiar, og er leiar for Helsestasjons- og skulehelsetenesta i Gloppen. Eg har arbeidd i kommunen sidan 1982. Fyrst som sjuke- Gerd Heimseter Aa, pleiar i heimetenesta Hyen sokn og på sjukeheimen, tok leiarutdanning og vart områdeleiar for heimetenesta i Hyen til eg i 2002 vidareutdanna meg til helsesøster. Eg har og vidareutdanning i psykisk helsearbeid og er leiar for psykososiale kriseteam i kommunen.

Har dei siste sju åra jobba som leiande helsesjukepleiar.

Har vore diakonikontakt i Hyen sokn dei siste fire åra og håpar å kunne halde fram med det i det nye soknerådet. Eg håpar at vi framover og får ha gudstenester i "vår" kyrkje, og at bygdefolk og andre kan få samlast i kyrkja både i glede og sorg.

NARVE EIMHJELLEN Eimhjellevegen 572, 6829 Hyen Telefon: 95733026 Fødd: 1949.

Utdanning: Grunnskule, Framhaldskule, Folkehøgskule på Vereide og livets skule.

Eg har arbeidd som bonde, båtbyggjar, vaktmeistar på NesNarve Eimhjellen, holmen og snikkar.

Kristent arbeid : Hyen sokn Soknerådet, konfirmantguppe, styretmedlem indremisjonen, Nesholmen, misjonsselskapet.

Mine ynskje for soknerådsarbeidet: Trusopplæring blant born og unge, og at alle kan føle seg heime i kyrkja.

Kjepphest: Praktisk arbeid.

SØLVI ANITHA EIM- Sølvi Sæther, HJELLEN SÆTHER Hyen sokn

ANNE TURID AA Straumsholmen 25, 6829 Hyen Telefon 48869490 Fødd: 1953 Eg er no pensjonist, og har arbeidd som assistent i barnehagen og skulen i Hyen, og i Mona barnehage.

Det meste av tida har eg vore ilag med barn som treng ekstra hjelp i kvardagen, og det Anne Turid Aa, har gjeve meg mange Hyen sokn gleder.

Eg har vore med i soknerådet tidlegare, og i det arbeidet trivest eg best med praktiske oppgåver.

Kunsten å gå til kyrkje AV ARVID JORDANGER, SIVERT-JAN OMMEDAL OG ANDERS RINDE

U

nder og etter visitasen i mars i år gav biskopen kyrkjelydane i Gloppen nokre utfordringar (sjå visitasforedraget i Kyrkjebladet nr. 3/2019 side 17). Kyrkjebladet har samtalt med nokre personar frå kvart av sokna i kommunen.

Vi ville vite kva dei tenkjer om særleg ei av utfordringane/oppmodingane frå biskopen, nemleg den som er formulert i det første kulepunktet i visitasforedraget: Gå til gudsteneste regelmessig, for di eiga skuld og for Guds skuld.

Bakgrunnen for oppmodinga om å gå oftare til kyrkje, er ein jamt nedgåande tendens i statistikken for gudstenestedeltakinga. Slik har det vore i mange år. Ikkje slik å forstå at biskopen meiner deltakinga er dårleg, ho er “relativt sett bra, særleg i Hyen der det i snitt er ca. 20 % deltaking av kyrkjemedlemmar på kvar gudsteneste”. Det er den nedgåande tendensen som uroar biskopen, og som bør uroe oss.

Spørsmål: 1. Biskopen bad oss gå oftare til gudsteneste. Kva tenkjer du om denne utfordringa? Kva vil du gjere?

2. Kva meiner du kyrkja (råd og tilsette) kan/bør gjere?

3. Kva meiner du vi som kyrkjegjengarar kan gjere for å få fleire med til kyrkje?

HEGE ALME Hege Alme er blant dei nyinnvalde i soknerådet for Gloppen sokn. Ho svarar slik, på alle tre spørsmål under eitt: Det vil nok vere lettare å gå over den kjende dørstokkmila og gå til kyrkje om ein gjekk fleire i lag - om ein visste om nokon som var lik seg sjølv som ein kunne sitje saman med. Ein vil sjølvsagt gå oftare til kyrkje om ein har nokon ein skal følgje, som for meg dette året då vi har konfirmant. Her byr det seg og mange sjansar der ein kan invitere konfirmanten sine fadrar til å vere med til kyrkje dette året. Då kan ein gå i lag.

BEATE KORNBERG Beate Kornberg har vore leiar for Gloppen sokneråd i den første perioden etter samanslåinga av Vereide og Gimmestad sokn. Ho er blant dei som no går ut av soknerådet. Ho svarar slik: 1. Eg går til kyrkje søndagane så sant eg er heime og eg har høve til det, og det kjem eg til å halde fram med. I praksis betyr dette eit par gongar i månaden. I perioden eg har vore soknerådsleiar har eg nok først og fremst kjent på ansvaret for å vere til stades i det arbeidet eg har vore vald til å leie, og eg har prøvd å vere bevisst på at eg går til

Hege Alme er 42 år, bur i Leirbrekka saman med familien og jobbar på Gloppen legesenter. Ho er nyvald medlem i Gloppen sokneråd.

gudsteneste i alle dei tre kyrkjene våre. Men eg går også fordi eg har behov for næring til trua mi og fordi eg har eit ønskje om å høyre til i fellesskapet og bidra med ulike oppgåver.

2. Eg meiner at den norske kyrkja, sokneråd og tilsette har ansvar for, i større grad enn vi gjer i dag, å følgje med i tida og justere vår verksemd til dei behov dagens menneske har. Dette handlar om å justere form og uttrykk i sjølve gudstenesta, men kanskje vel så mykje å supplere og finne nye måtar å vere saman på i kyrkjelyden. Kyrkjefelles-

skap må vere meir enn gudstenesta. Alphakurs, som vi skal til med no i haust, er eit døme på ei anna form, der måltidsfellesskap, refleksjon og samtale er viktige ingrediensar i lag med undervisning om grunnleggande trus- og verdispørsmål. Vi må prøve å forstå kva menneske har behov for i tida vi lever i. Eg opplever at vår største utfordring er at menneske i dag har eit altfor høgt aktivitetsnivå og at vi spring frå oppleving til oppleving. Det fører til at vi ikkje tek oss tid til å fylle åndelege behov, og vi kjenner ikkje lenger trong for eller ansvar for å gå til kyrkje.

Dette ser vi igjen i samfunnet elles også, vi fyller tida vår med organiserte aktivitetar og har mindre tid til familiefellesskap, til å stikke innom naboar og vener og invitere folk med heim etter samkome.

3. Eg tenkjer at vi kan bli flinkare til å invitere med oss kollegaer og menneske vi omgåst og møter i kvardagen til gudsteneste og andre former for samkome i kyrkjelyden vår. Der har eg sjølv eit stort forbetringspotensial. Eg tenkjer nok for lett at det ikkje er fleire som ønskjer å ta del i fellesskapet, eller som kanskje har ei tru, men vil halde ho for seg sjølv. Vidare tenkjer eg at vi kan bruke sosiale media meir til å fortelje om det vi har vore med på og opplevd.

OVE-BJØRNAR HØYLO Ove-Bjørnar Høylo, nyvald medlem av Breim sokneråd, svarar: 1. På same måte som biskopen skulle eg også gjerne sjå at fleire såg det verdt å gå til gudsteneste. Det er eit faktum at det ikkje er så mange som vel å bruke søndagen til å gå til gudsteneste. I dagens samfunn vel mange å prioritere andre interesser når søndagen kjem. På spørsmål om kvifor ein ikkje går til gudsteneste, så svarar mange at det er kjedeleg. Men ei gudsteneste er ikkje ein stad ein går til for få underhaldning, slik som ein gjerne gjer når ein går på kino eller stand upshow. For meg er gudstenesta ein stad der eg kan finne ro. Det at eg berre kjem, gjev meg høve til å få, utan å måtte gje noko. Det kan nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 9

vere tilgjeving, trøyst eller motivasjon. Ein klok mann sa ein gong at når du pratar, gjentek du berre det du allereie veit. Men dersom du lyttar kan du lære noko nytt. Ved å kome til gudsteneste så kan ein lære mykje, om ein vel å lytte. Sjølv kan eg kanskje bli betre til å invitere andre med når eg har tenkt meg til gudsteneste. Eg har aldri opplevd å ha angra etter å ha vore med på ei gudsteneste.

2. Eg trur det er viktig å hugse på at gudsteneste er eit tilbod. Kyrkja kan tilby så my-

Ove-Bjørnar Høylo er nyvald medlem av Breim sokneråd.

kje ho vil, men til sjuande og sist er det opp til ein sjølv om ein vel å ta imot tilbodet. Eg synest kyrkja gjer eit godt arbeid. Kyrkja er flink til å invitere til gudstenester. Eit døme på dette kan vere ulike klasser som får bøker. Eg synest kyrkja gjer eit godt arbeid for konfirmantane. Dei får vere med på å forme gudstenesta. Dette er med på å gje dei eit forhold til kyrkja. Når dei er konfirmerte, kan dei få tilbod om å vere leiarar for komande konfirmantar. Dette er noko eg trur dei veks på. Etter dette er det mykje opp til dei sjølve om dei vel å takke ja til å kome til gudsteneste. Mange set også pris på å bli inviterte til konfirmantjubileum.

Heilt ærleg håpar eg berre at kyrkja held fram med det gode arbeidet ho gjer. Og sjølv om det ikkje er så mange som vel å nytte seg av tilbodet, så håpar eg at vi framleis får ha ei kyrkje i Breim. For ein skal ikkje ta det arbeidet som blir lagt ned i kyrkja som sjølvsagt. I Breim har vi ei kyrkje vi kan vere stolte av. No er også sanitæranlegg og tilgang for rullestolbrukarar kome på plass.

3. Eg trur kyrkjegjengarar kjem langt med berre å invitere andre med til gudsteneste.

Det er klart at ein også har andre interesser.

Men kva er ein betre måte å starte søndagen på, enn å ta ein tur i kyrkja? I ei veke har vi fått mange timar. Er det mykje å bruke ein av desse timane på å gå til kyrkje?

10 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

DANIEL MATIAS MJELLEM OG «Møteplassen». Dei synest dette var eit bra MAGNUS MJELLEM VESTERÅS og kjekt opplegg!

Daniel Matias Mjellem og Magnus Mjel- Men trur de det er noko vi, eller de kan gjere for å få med fleire i kyrkja? - Det er lem Vesterås er aktuelle som deltakarar på konfirmantleir, og som komande konfirman- sjeldan nokon spør om ein vil vere med, seitar. Dei har ein pause mellom aktivitetane på er Daniel Matias. - Så ein kan kanskje vere leiren, og stiller gjerne til intervju for Kyrkje- flinkare til å spørje om andre vil vere med.

Magnus seier at ein kanskje kan henge opp bladet. Det vert ein kjekk og interessant prat!

Vi lurer på om dei har vore på leir tidlegare. plakat om gudsteneste på butikken. Dei trur Magnus fortel at dei har vore her på Jakt- og fis- også det kan vere ein idé å sende ut kalender, keleir i regi av NJFF. Det er kjekt. Daniel Mati- til dømes på e-post, så alle vert minna på at as fortel at han eigentleg har hatt lyst til å reise det er gudsteneste.

- Les de noko i Kyrkjebladet? Har de sett at på leir oftare, men han har prioritert hobbyen, som er skyting. Om sommaren kan det vere 2-3 der er kalender over kva som skjer i kyrkja?

Jaudå, dei har bladd i Kyrkjebladet av og til stemne i veka, seier han.

- Vi vil gjerne høyre med dykk kva tankar og ser på bileta. Det kan vere interessant når de har om utfordringa frå biskopen. Hugsar der av og til er bilete av nokon dei kjenner. de at han var på besøk, forresten? - Ja, det Som konfirmantar har dei også lagt merke hugsar vi godt! Han sovna i kyrkja! seier til heftet som Judit Aa har laga. Ho har samla dei, og ler. –Men hugsar de kvifor han var bilete av alle konfirmantkull i Hyen, frå 1925 her då? – Ja, han skulle sjå korleis det står til 2019! Det er artig å sjå bilete av foreldre til i kyrkja, og korleis gudstenestene var, seier og besteforeldre og kven dei blei konfirmerMagnus. Skulen var med i denne gudstenesta, te saman med, tykkjer dei.

Så ringer det til samling i kapellet på Nesog nokre av elevane hadde oppgåver, fortel dei.

- De som er konfirmantar skal vel gå til holmen. Vi takkar for praten med desse gudsteneste eit visst tal gonger som ein del kjekke karane! av konfirmasjonsførebuinga, men kunne de tenkje dykk å gå oftare til kyrkje sjølv om de ikkje var oppmoda til det? – Ja, vi skal gå i kyrkje 8-9 gonger, seier dei. - Men vi kunne nok gått oftare i kyrkja om vi ikkje var konfirmantar også, for vi går eigentleg ikkje så veldig ofte.

Daniel Matias og Magnus har mange spennande og kreative idéar om korleis ein kan gjere endringar i gudstenestene eller lage alternative Daniel Matias Mjellem og Magnus Mjellem Vesterås. arrangement.

Magnus tenkjer det kan vere ein god idé ETTERORD: at fleire kan få vere med og lese i kyrkja. Og Overskrifta “Kunsten å gå til kyrkje” er lånt frå dei føreslår at ein kan ha ein quiz etter guds- Karsten Isachsen. Han kallar eitt av kapitla i tenesta. Då kan ein også sjekke kven som har boka “Vis meg ditt ansikt” (1982) for Kunsten å følgt med i preika. - Skal vinnaren få premie gå i kirke. Der skriv han mellom anna slik: Den som har lært seg kunsten å gå i kirke, då? - Ja, kanskje ein liten premie, men fyrst og fremst heider og ære. Vinnaren kan få kome har kommet til det punkt hvor han kan ha stort utbytte av det mange andre ville kalle fram, halde ei lita tale, og så klappar alle.

- Litt leikar kunne vore kjekt. Henteleik, en dårlig gudsteneste. Når du har lært deg for eksempel, at folk skal finne og hente ting: kunsten å gå i kirke, er du ikke avhengig av det sensasjonelle, av underholdningsverditil dømes «fyrstemann å finne ein bibel».

Magnus og Daniel Matias hugsar forresten en, av de ytre effekter. For det første sitter du godt at dei var med på «Lys vaken» i kyrkja der med ditt liv i dine hender, det som fyller for to-tre år sidan. Det var to skuleklasser ditt hjerte, det som skaper uro, det som er som var med. Fyrst var dei i kyrkja og fekk nerven i din angst, det som tar fra deg natomvising. Dei hugsar at Jon Egil Gjengedal tesøvnen, det som skurrer på jobben, det og Lars-Bjarte Osland var vaksenleiarar. som skaper spenninger hjemme …

Dei hadde litt aktivitetar, og nokon hadde laga mat. Deretter overnatta dei framme på

Søndagsskulen – for dei spesielt interesserte?

TEKST: MARIANNE FØLLING

H

ar søndagsskulen, som var kjend for å famne breitt, blitt berre for dei spesielt interesserte? Kva vil søndagsskulen vere i framtida? Dette er nokre av utfordringane Søndagsskolen Norge fekk etter å ha gjennomført ein omdømmeanalyse i 2018.

ningsundersøkinga viser det seg også at ein del av respondentane oppfattar omgrepet søndagsskule bokstaveleg, og reagerer negativt på at born må gå på skule på søndagar.

Presseklippa viser også at dei fleste tenker på søndagsskule som noko som høyrer til i samband med kyrkjelyd eller forsamling.

Undersøkinga viste at 60 % av den norske befolkninga har gått på søndagsskule. Av desse svarte berre 9 % at dei har sendt eller sender sine eigne born til søndagsskule. I tillegg til ei representativ undersøking i befolkninga, blei det også gjennomført ei undersøking blant eigne støttespelarar og søndagsskuleleiarar, og ein analyse av innhaldet i presseoppslag.

POSITIVE TIL SØNDAGSSKOLEN NORGE 94 % av søndagsskuleleiarane og støttespelarane er positive til Søndagsskolen Norge, medan det i den eksterne undersøkinga er ein tredel som er positive og ein tredel som er negative. Det som skjer i den lokale søndagsskulen er viktigast for kva slags bilde folk sit att med frå søndagsskulen, og utsegner som «det var på søndagsskulen eg bad mi første bevisste bøn» og «tenker på onkel Øyvind som har stått på heile livet for søndagsskulen» er døme på det. Organisasjonen Søndagsskolen Norge blir blant leiarar og støttespelarar i stor grad assosiert med produkt, spesielt Sprell Levende og Barnas, noko som er lite kjent i befolkninga elles.

BIBELHISTORIER ER INNANFOR – JESUS ER KONTROVERSIELL Søndagsskulen blir assosiert med bibelforteljingar. Dette er noko ein finn i begge undersøkingane, og i begge undersøkingane blir det referert til som viktig og noko ein meiner søndagsskulen er god på. Men Søndagsskolen Norges visjon «Jesus til borna» provoserer fleire i befolkningsundersøkinga.

Det blir brukt utsegner som «det burde vere aldersgrense på religion», «dette er indoktrinering» og liknande. Men søndagsskuleleiarar og støttespelarar er positive til visjonen og gir tydeleg uttrykk for at han inspirerer og engasjerer.

VISER TIL FORTID OG KYRKJELYD Presseklippa og undersøkingane viser at mykje av referansane til søndagsskule er knytt til fortida. Mange knyter gode minne til si eiga søndagsskuletid, noko som kan vere årsaka til at mange ønsker å støtte søndagsskulearbeidet. Men på den andre sida kan det vere eit hinder for å nå dagens born og foreldra deira, fordi søndagsskulen blir oppfatta som noko som var, og har vanskelegare for å vise seg fram som relevant i dag. I befolk-

«DETTE ER INGEN SØNDAGSSKULE» I tillegg til å vere ein organisasjon, har søndagsskulen gått inn i det norske språket som eit omgrep. «Dette er ingen søndagsskule»

står det ofte i avisene når journalisten skal skildre motsatsen til det prektige og snille, særskilt med mange referansar til Arbeiderpartiet. Sjølv om ikkje alle opp gjennom tida har gode opplevingar frå søndagsskulen, som tidlegare blei prega av ein pedagogikk der born skulle belærast, har søndagsskulen hatt stor betydning for enkeltindivid og samfunn. Mange fortel om søndagsskuleopplevingar der ein både fekk kunnskap om bibelhistoriene og verdiar som nestekjærleik.

FRAMLEIS TYPISK NORSK Søndagsskolen Norge vil at det framleis skal vere typisk norsk å gå på søndagsskule og at det ikkje skal vere ekskluderande eller flautt å sette søndagsskulen på CV-en sin. Det utfordrar oss på å gjere oss meir synlege enn vi er i dag og vise det store mangfaldet i møtetidspunkt og type grupper som er ein del av dagens søndagsskulearbeid. Det er viktig at også framtidas born i Norge skal få bli kjende med Jesus gjennom bibelforteljingane, og at søndagsskulen ikkje berre er for dei spesielt interesserte og born av aktivt kristne foreldre.

Bli medlem i Søndagsskolen Norge og få 7500 kr i startstøtte til din barnegruppe! nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 11

Det vart både gode ord og blomsterbukettar til dei to nytilsette. Her ser vi kyrkjeverje Audun Mundal og diakon Ingebjørg Isane Fure etter gudstenesta i Sandane kyrkje der dei begge vart presenterte og ønskte velkomne.

Velkommen, Ingebjørg TEKST OG FOTO: GUNN HOLE

H

o tek smilande imot oss på den nye arbeidsplassen sin i Gloppen kyrkjekontor og byr på ein kopp kaffi.

Ingebjørg Isane Fure er Gloppen sin nye diakon, og kyrkjelyden i Sandane kyrkje har allereie teke godt imot henne på velkomst- og presentasjonsgudstenesta den 8. september.

Der delte ho nokre av tankane sine kring diakoni og fortalde litt om eigen bakgrunn. Vi 12 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

i Kyrkjebladet ville gjerne lære henne betre å kjenne og avtala ein prat med den nye diakonen, noko som vart både interessant og tankevekkande.

- Kva førte deg til stillinga som diakon?

- Etter 13 år i same jobb i Normisjon tykte eg det var tid for endring. I stillinga mi var der administrasjonsarbeid, men også prak-

tiske oppgåver, forkynning og diakoni, og etter kvart voks det fram eit ønskje om å fokusere meir på det siste. Eg bur i Gloppen og tykte det var fantastisk at det bydde seg ein slik jobbsjanse akkurat her som eg trivst så godt. Dessutan visste eg at her er det dyktige samarbeidspartnarar.

Ingebjørg kan vidare fortelje om ei solid utdanning innan fagfeltet sitt og om mykje

På presentasjonsgudstenesta i Vereide kyrkje var det diakon Ingebjørg Isane Fure som heldt preika.

relevant yrkeserfaring. Ho studerte eit år på bibelskulen i Grimstad, og etterpå vart det kristendom grunnfag ved Høgskulen i Volda. Dette vart komplettert med ein bachelor i teologi og kyrkjefag ved same høgskule. Så gjekk turen til Oslo og diakonistudium ved Diakonova, som var ei sjølvstendig diakonal stifting innan Den norske kyrkja. Før Ingebjørg avslutta studiet i 2006, hadde ho gjennomført to praksisperiodar innan diakonalt arbeid frå landa Aserbajdsjan og Nepal.

- Før vi går vidare inn på arbeidet som diakon, må du fortelje litt om kva som opptek deg i fritida!

- Hobbyar har eg fleire av, og ein av dei er fotografering. Eg er også veldig glad i friluftsliv, så turar på fjorden i kajakk eller å ta beina fatt til fjells, er høgt prioritert. Ein favoritt-tur er å gå til Ytre Fure, der eg har røter. Dessutan trivst eg med hagearbeid og driv gjerne med saging av ved og laging av benkar med motorsag ved eit hus eg har på Isane når eg har energi til det. Tid til å vere saman med familie og vener er også viktig for meg.

- Kva gler du deg til i arbeidet som diakon?

- Til nye utfordringar! Eg tykkjer det er så interessant å møte menneske og meiningsfullt å kunne vere til hjelp. Det må aldri bli ei ovanfrå og ned-haldning; ein må møte alle menneske med respekt og likeverd. Diakoni handlar både om å gjere og å vere; også ved å vere til stades overfor andre menneske kan ein gje av seg sjølv og dermed bety noko for andre. Eg ser også fram til å samspele med dyktige kollegaer som eg veit har ein diakonal tankegang. Her er også mange frivillige som gjer ein stor innsats, både i diakongruppene og som enkeltpersonar.

- Diakonar kan ha ulike arbeidsoppgåver og profil ut frå lokale behov og eigen

kompetanse. Kva konkrete arbeidsoppgåver ser du for deg?

- Som nytilsett er eg no inne i ein fase der eg orienterer meg om aktivitetar og planar, og eg vil lytte til dei som allereie er i gang med diakonalt arbeid. Eg har halv stilling, for ein nakkeskade gjev avgrensingar for full yrkesaktivitet, særleg er mykje stillesitjande arbeid utfordrande. Kva arbeidsoppgåver eg skal gå inn i, må sjølvsagt prioriterast saman med arbeidsgjevar. Samarbeid med frivillige, eldreomsorg, sjelesorg og samtalar er naturlege område, og dessutan deltaking i nokre gudstenester. Andre moglege felt er ungdomsarbeid og arbeid overfor innvandrarar. Det vert ikkje vanskar med å fylle stillinga!

- Diakonen arbeider ofte i forhold til menneske som er i krevjande livssituasjonar. Korleis kan ein best ta vare på seg sjølv i eit slikt omsorgsyrke?

- Diakonstudiet sette fokus nettopp på dette. Ein må vere bevisst på at ein ikkje skal leve opp til alle forventningane, og at ingen gjer ein «perfekt» jobb. Dette er enkelt å prate om, men i praksis vil det alltid vere ei utfordring og øvingssak å ta vare på seg sjølv når behova er mange og ein møter menneske i vanskelege situasjonar. Då er det greitt å vite at eg også jobbar på lag med andre.

Og så vil eg understreke at nåden ligg i botnen for oss alle. Gud er med, og han verkar.

- «Diakoni er kyrkja si omsorgsteneste.

Den er evangeliet i handling og blir uttrykt gjennom nestekjærleik, inkluderande fellesskap, vern om skaparverket og kampen for rettferd” ( Plan for diakoni, 2010). Alt dette er viktig, men kva står deg nærmast?

- Dette er heilt sentralt, eg brenn for alt, eigentleg. Men eg tenkjer at nestekjærleiken

er grunnleggande for alt diakonalt arbeid, både for menneske og for vern av naturen.

På velkomstgudstenesta i Sandane kyrkje utdjupa Ingebjørg nettopp dette i talen sin.

Frå preiketeksten i Apostelgjerningane 6,1-7 trekte ho fram at omsorg for medmenneska er ein del av det å vere kyrkje. Ho tok også med frå leseteksten i Johannes 15 at drivkrafta til kristen teneste for andre er Guds kjærleik. Jesus inviterer oss inn i kjærleiken, og vi skal få gje den vidare.

- Stefanus blir tradisjonelt sett på som kyrkja sin første diakon, valt av apostlane.

Han var «ein av sju menn som hadde godt ord på seg og var fylt av Ånd og visdom».

Ein kan tenkje seg at han var eit menneske som nytte respekt, truleg ein som andre såg opp til. Vil du peike på nokon som har vore dine føredøme?

- Eg er inspirert av kvardagsdiakonar, dei som lever ut diakoni i praksis. Ofte arbeider dei i det stille, eg får tankar om at dette er gode menneske som ser sine medmenneske og viser omsorg. Andre har si viktige oppgåve i å be. Eg vil også ta med eit konkret eksempel på ekte diakoniarbeid som har vore stort å følgje med på: Pinsekyrkja Sion på Sandane sin innsats for flyktningen Maryam. Tenk for ein forskjell dei har gjort for henne og familien!

- Vi lever i ei tid der eit vellukka liv ser ut til å vere målet, særleg viser dette seg i media. Kva tankar har du kring dette?

- Eg brenn for at våre fellesskap og samlingar må ha rom for ærlegdom, tvil og tru.

Vi skal få komme til kyrkja sjølv om vi ikkje kjenner oss vellukka! Ved å vere ekte og sanne overfor oss sjølve, medmenneske og Gud, kan det bli gode, meiningsfulle møte.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 13

Orkesteret var samansett av fantastisk dyktige musikarar – ein på kvart instrument, likevel klang det stort og fint.

Gustav Mahler

Songen til jorda TEKST OG FOTO: HARALD ASKE

G

loppen musikkfest hadde sett opp denne komposisjonen som avslutningskonsert på årets musikkfest i Vereide kyrkje søndag 8. september. Dirigenten hadde med seg 13 musikantar og ein tenor, som alle fylte kyrkja med vellyd, med såre klangar, mektige parti og store, fantastiske prestasjonar.

Før konserten starta hadde dirigenten, Per Kristian Skalstad, ein gjennomgang av verket. «Das Lied von der Erde» byggjer på eit kinesisk dikt gjendikta til tysk av H. Bethge.

1. sats (Drikkesong til jordas elende) har ei kraftfull opning som kan gje bakoversveis til nokon kvar. Den får de midt i fleisen, forklarte dirigenten.

2. sats (Den einsame om hausten) står i stor kontrast til den første.

3. sats (Frå ungdomen) er kort og musi14 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

kalsk sett veldig lett.

4. sats (Frå venleiken) er den mest elegante, med nydelege parti.

5. sats (Drankaren om våren) er meir uvørden, men morosam.

6. sats (Avskilet) er like lang som alle dei andre til saman.

Dette verket er skrive av Gustav Mahler for stor symfonisk besetning, men på konserten fekk publikum høyre ein kammerversjon arrangert av Arnold Schönberg. Tekstane vart framførte på tysk, men Arne Søholt hadde utarbeidd eit flott programhefte der han fortalde om komponisten og hadde omsett tekstane til nynorsk, så alle kunne følgje med heile tida.

Det er skrive for to songsolistar, men denne gongen hadde tenoren Magnus Staveland teke på seg oppgåva å synge heile verket ålei-

ne. Det i seg sjølv var litt av ein prestasjon!

Han hadde oppgåver nesten heile vegen, og når dei fem første satsane tok 35 minutt og den stor sluttsatsen om lag like lenge, skjønar vi at det neppe var mange som kunne gjere det same. Han leverte på eit svært høgt nivå.

Studerte ein lista over musikarar, såg ein at der var berre eitt instrument på kvar stemme, men likevel klang det fulltonande ut i Vereidskyrkja – eit kjempeflott orkester.

«Verket blei til i den mest smertefulle perioden i livet hans, og tekstane handlar om det å leve, det å skiljast, samt frelse.» Slik står det i programmet. Og musikken tonar ut i siste sats med dette: «Alle stader blømer den kjære jorda om våren og blir grøn på nytt!

Alle stader og for alltid blånar det lyst i det fjerne! Æveleg … æveleg …»

I tillegg til dei profesjonelle musikarane er det stor dugnadsinnsats under Gloppen musikkfest. Etter konserten samla festivalfotograf Knut Utler dei som var til stades under avslutningskonserten: orkester, solist, dirigent og dugnadsfolk.

Dirigenten Per Kristian Skalstad forklarte litt om dei ulike satsane i komposisjonen før konserten starta.

Magnus Staveland er tenor og hadde ei kjemperolle i denne framføringa - noko han gjennomførte med glans.

Gustav Mahler (1860-1911) var ein austerriksk komponist og dirigent. Han hadde jødiske foreldre, var fødd i Böhmen, men oppvaksen i Mähren. Mens han levde var han mest kjend som dirigent. Han dirigerte store orkester både i Europa og i USA. Komposisjonane hans vart først oppdaga på 1960-talet, 50 år etter at han var død. Hans eigen kom-

mentar var: «Mi tid vil kome.»

Han praktiserte ikkje som jøde og konverterte til katolisismen, likevel førte antisemittiske straumdrag i Wien til at han måtte slutte som dirigent for Wien-operaen i 1907. «Das Lied von der Erde» er komponert etter dette. Han etterlet seg også 10 symfoniar.

På kyrkjetrappa fekk Kyrkjebladet ein prat med Otto Ose, ein allsidig musikar som kunne vurdere det folk hadde høyrt. Han kommenterte at dei hadde svært gode instrument og at dei kunne å utnytte dei på ein god måte. Otto tykte det hadde vore interessant og ei fin oppleving, ein godt gjennomført konsert. nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 15

Dette er stammen i Vereide kyrkjekor denne hausten. Fremste rad frå venstre: Harald Aske, Berit Aasebø Hauge, Inger Lise Engelstad, Jorunn Engeset Høyland, Sigrunn Rinde, Vegard Hjartholm, Harald Kjær, Karin Isane Selsvik, Asbjørn Gjengedal. Ståande frå v.: Anders Rinde, Solveig Standal Rygg, Karin Urke, Olaug Eikenes, Olaug Bakke Gjengedal og Kjellrun Hovstad. Kirsti Bjotveit, Audun Mundal og Dagny Aarrestad var ikkje til stades då bildet vart teke. I nokre høve utvidar vi koret for å greie å framføre visse korverk.

Vereide kyrkjekor 40 år TEKST OG FOTO: HARALD ASKE

I

1979 vart Anna Marie Hvaal Solberg tilsett som organist i Vereide og Breim.

Som del av organiststillinga skulle ho ha kyrkjekor både i Vereide og Breim. Koret i Breim gjekk inn etter nokre år, men i Vereide har koret no halde det gåande i 40 år.

16 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Jubileet blei markert under gudstenesta i Vereide kyrkje søndag 20. oktober. Messemusikken denne søndagen var ei folkemusikkmesse komponert av Jo Asgeir Lie, folkemusikar frå Hallingdal. Vi nytta mesteparten av denne musikken på ei radiosendt

gudsteneste i samband med Jeremiasfestivalen i 2015. Då spelte brørne Larsen og søstrene Hemsing til. Denne gongen var det eit litt anna instrumentarium, men vakkert likevel.

Kunstinteressert?

AV ODDVAR ALMENNING

L

ikar du fine bilde, måleri eller annan kunst, kan du kombinere interessa med ei god støtte til komiteen for Seljumannamessa, som dei siste åra litt etter litt har samla seg opp eit underskot, men har retta opp mykje ved kunstlotteriet 2018 og reknar med å greie resten med lotteriet 2019. Vi syner her to av bilda. Gevinst nr. 1 er måla av Petter Eide og heiter «Løvetann

på Lote». Det er oljemåleri på plate, 61 x 45 cm stort. Gevinst nr. 2 er måla etter «Interiør frå gamle Gimmestad kyrkje» av Bernt Tunold, eit av kunstverka som er i Gloppen kunstlag si eige. Underteikna har fått lov å lage bildet, som er i akryl på lerret og måler 93 x 74 cm. Både desse og alle dei andre måleria er innramma. Der er i alt tretten kunstverk på lista.

Seljumannamesse om hausten?

AV ODDVAR ALMENNING

Anders Rinde har vore dirigent for Vereide kyrkjekor i over 36 år. Ved sida av organisteksamen tok han utdanning som songpedagog, noko koret har hatt god nytte av i alle år. Vi er takksame for den trufaste tenesta Anders har utført i kyrkjelyden og for kyrkjekoret.

N

ei, messa skal ikkje flyttast i tid eller stad! Komiteen er i gang med planlegginga av neste års messe. Det som hastar meir, er å få rekneskapen i balanse.

Lodda må seljast i haust, og det blir trekking 28. desember. No skal det vere lodd å få i alle sokn. Berre spør på kyrkjekontoret. Er det

enklare for deg, kan du sende ein e-post til oddvar@svale.no og seie frå kor mange lodd a kr 50 du vil ha, så blir vi einige om betalingsmåte etc. Vinn du, får du ein blid telefonprat med presten i Selje eller ein annan i komiteen.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 17

Tomasmesse i Breim kyrkje Søndag 17. november kl. 20.00

T

omasmessa har namn etter læresveinen Tomas, med tilnamnet tvilaren. Tomas tvilte då dei andre fortalde at Jesus hadde stått opp frå dei døde, men han søkte etter sanning og fekk konkret hjelp til å tru. I denne gudstenesta får vi hjelp til å søkje Gud på ein konkret måte gjennom songar, bøner og det vi gjer saman.

Mange frivillige medarbeidarar deltek i gudstenesta saman med sok-

18 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

neprest Tore Myklebust og kantor Anders Rinde. Som preike vil Frida Bjørnereim dele nokre tankar. Elles tek ei forsongargruppe og instrumentalistar del i gudstenesta. Gjennom ei bønevandring kan alle som vil gå til ulike stasjonar i kyrkjerommet: ein kan tenne lys, skrive ned bøner og legge i ei krukke som blir boren fram til altaret, legge ein stein på eit bønealtar som ei hjelp til å legge frå seg noko tungt ein ber på, eller

ein kan be om forbøn. Det vil og vere ein stasjon der ein kan ta imot nattverd og ein stasjon der vi får gje ei gåve til Stefanusalliansen sitt arbeid for menneske som blir undertrykte for si tru.

Tomasmessa er for folk i alle aldrar og passar godt også for konfirmantar og andre unge. Komitéen ønskjer alle hjarteleg velkomne til Breim kyrkje denne søndagskvelden.

Asbjørgs klipp

På leit etter den bortkomne Faderen

Julemesse på Betania Nordfjordeid, 29.-30. november 2019 AV MALVIN OMMEDAL

I

år også vert det julemesse på Betania bedehus på Nordfjordeid. Det er Norsk Luthersk Misjonssamband (NLM) som arrangerer dette. Det plar vere mykje folk som er innom, og julemessa gjev godt økonomisk resultat for organisasjonen til å kunne drive misjonsarbeid og bistandsarbeid i mange land og regionar i verda, i tillegg til arbeidet som vert drive i Noreg.

Det er fleire lag og enkeltpersonar som deltek i arbeidet med messa.

Dette året vert messa arrangert fredag 29. og laurdag 30. november, altså rett før fyrste søndag i advent. Messa opnar begge dagane klokka 11. Det vert sal av alt frå julebakst, lefse og gombe til strikke- og husflidvarer etc. Det er åresal og lotteri, kafé med betasupa, rømmegraut, smørbrød, kaker mm. og møtesamlingar. Hovudtalar i år vert Per Byrknes som er regionleiar for region Vest i

NLM. Songar vert Solveig Orheim Nome, og kanskje vi får med oss ei gruppe med barn til å synge på avslutningsmøtet, det er uvisst enno.

Alle er hjarteleg velkomne til å kome innom, handle varer eller gå i kafeen, eller berre ta livet med ro og eventuelt prate med kjende og ukjende.

Programmet ser slik ut: Fredag 29. november Kl. 11.00: Messa opnar Kl. 13.00: Andakt Kl. 16.00: Misjonsmøte Laurdag 30. november Kl. 11.00: Messa opnar Kl. 12.00: Andakt Kl. 15.00: Avslutningsmøte

Utklippet er kap. V i Den burtkomne Faderen av Arne Garborg. Dette er den andre boka i trilogien om Hove-ætta. Gunnar Hove har budd mange år i Amerika, og er nok komen attende til heimbygda. Farsgarden er seld, ætta spreidd, og han kjenner det som Faderen er komen bort frå han.

Heilag er den stille bygdi; alle vegar fører til kyrkja.

Og livet samlar seg der og vert vigt; og helg og høgtid legg seg yvi land og leid frå det kvite altar med stakane og det heilage staupet.

Og klokkune signar og syng, og på jordi er fred, og soning for sorg og syndir.

Men uppe i tårnet, i myrkret utanfyri, der spøkjer det vonde; der galdrar trollkjeringar med svart kunst, og spinn urådir, og lyser ubønir, og sender vanhug og vantrivnad ut yvir deim som ikkje stengde for dørir og tankar med vigsle og kross og det heilage, sterke Fadervår. Og midnettes bil når alt søv, stig or vanstelte gravir sjæline som ikkje fekk fred, og søkjer heim att til det dei elska på jordi eller hata.

Himilbru er kyrkja, og helgrind, porten millom der uppe og der nede og her, det store vegskil og vegamot.

Her liver det ukjende, magtine, dei høge og dei låge, dei som spinn lagnaden og rår for alt livet. Og når folket møter til helg, so er det helg. Gud er tilstades sjølv, Faderen, Sonen og Anden; men utanfor sit den vonde og bit seg i fingrane; for no hev han ingi magt. Og gjenom ord som verdi ikkje forstend klårnar fram for den barnslege hug livsens truskyldige meining.

Du gamle kvite hus. Eg rømde frå deg som frå alt, og er no framand her som all stad. Men enno stend det fred av deg. Yvi alt, alt legg du fred.

Eg må til kyrkja ein dag; mangt hev eg der å minnast.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 19

Barne- og ungdomssider

BARNESIDER VED AUD MARIT SKARREBO HOLM

FISK i Bibelen

Fekk dei nok mat?

Kva er deee?

Kven er inni?

Kvifor?

(Sj책 Jona 1,1 - 2,11)

20 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Det er ei historie om at Jesus meea 5000 menneske, i kvar av dei 4 evangelia i Bibelen.

Kva hadde Jesus 책 gje dei?

Kva fargar kan passe p책 desse?

Kan du teikne strekane, fr책 tal l tal?

FISK av avispapir Du treng:

1.

2.

- avispapir - maskeringstape - skulelim eller tapetklister - akrylmåling og pensel, eller småbitar av farga papir (kan vere småbitar av vekeblad)

Krøll saman avispapirsider. Fest det krølla papiret saman med maskeringstape, slik at du formar ein fisk. Finner og hale breear du av avispapir og festar godt l fiskekroppen med tape.

3.

Når fiskeformen er slik du vil ha han, kan du begynne å feste på strimlar og bitar av avispapir med lim (som er blanda lii med vatn).

Det går greit å bruke fingrane l å ta på lim med.

Glaa godt ut over. Fleire lag med papir og lim gjer fisken meir robust.

Lim

4.

Når overflata har blii tørr kan du måle fisken med akrylmåling, i dei fargane du likar.

Eller du kan lime bitar av farga papir utanpå helie fisken, så det ser ut som farga fiskeskjell.

Ordet inni fisken er gresk og betyr «fisk». Ordet er også et akronym for ordene: «Jesus Kristus, Guds Son, Frelsar.»

«Akronym» er ord som er laga av den fyrste bokstaven i fleire ord som følgjer eeer kvarandre, og som lesast som eit ord. (frå Store norske leksikon)

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 21

Gravplassen på Vereide. Foto: Oddvar Almenning

På kyrkjegardsbenken TEKST: HARALD ASKE / OTTO SLETTVOLL

A

llehelgensdag kjem i år ca. 14 dagar etter at dette kyrkjebladet vert delt ut. I gravferda til Otto Slettvoll vart dette diktet lese opp, og ein av grannane ringde redaksjonen i Kyrkjebladet og meinte dette burde få plass i bladet. Det høvde ikkje heilt den gongen, men no vil vi gjerne få presentere både Otto sine refleksjonar på gravplassen på Vereide og sjølve diktet – til ettertanke ein slik dag.

Otto skreiv: På Vereide kyrkjegard har Kari tilsyn med åtte graver. To av gravene har ho eineansvaret for, medan tilsynet med dei 22 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

seks andre er eit slags fellesskap mellom fleire i slekta. Eg kan ikkje rose meg av å ha vore med særleg mykje i arbeidet på kyrkjegarden. Men om sommaren når det er tørt og nødvendig med vatning, stiller eg gjerne opp som skysskar og elles med ei hjelpande hand når vatningskannene skal brukast. Etter vatninga vert det gjerne til at eg avsluttar min del av arbeidet. Kari derimot gir seg ikkje med det, men tek ofte ein tørn med ugraset og det som elles måtte vere å rette på. Dessutan pratar ho gjerne med andre som er på

kyrkjegarden, kanskje i same ærend som vi.

Og som kjent krev alt si tid. Ved fleire slike høve har eg sett meg på benken ved hovudinngangen. Der har eg note kveldsstilla og det gode vêret, samstundes som tankane av og til har vandra framover til stunda som vi veit vil kome for oss alle, og som vi får rikeleg påminning om akkurat denne staden. Det ein kan kalle «kjølen» til rimet nedanfor, vart strekt under ei slik kvilestund på benken ved klokketårnet.

På kyrkjegardsbenken AV OTTO SLETTVOLL

Litt innafor hovudporten til Vereide kyrkjegard, der står det i sommarstida ein trebenk – litt ru og hard.

Han tilbyr så gjestfritt kvile til dei som går vegen her.

Men flestalle hastar framom, vel knapt nok dei benken ser.

Om saksgang og prosedyre er lite og inkje kjent for alle dei millionar som domsklare står på vent.

Det finst nok ein mal for alle, ein terskel for dum og klok, som vonar å høyre namnet sitt oppropt frå Livsens bok.

Forbi førest og dei døde, på veg mot si siste seng i blompryda, lyse kister. Dei ikkje til pause treng.

Dei alle i tagnad vitnar om endskap for alt som gror, der aktsamt dei inn vert borne til kvile i vigsla jord.

Det nyttelaust er å famle i kvervlande tankespinn, for ingen på slikt kan svare. Det uløyst i tåka svinn.

Men då er det godt å hugse slik bodskap på ukjend veg: «Syt ikkje for morgondagen. Kvar dag har fullt nok med seg.»

For dei som har kroppen oppreist, men ynskjer ein liten rast, er benken eit stødig sete, som toler rett tungfør last.

Ved foten av klokketårnet, han står på ein skjerma plett der hustrige nordatrekken slett ikkje kjem til så lett.

Dei fleste kan neppe fatte slikt språk under dagens press.

Vi snarare kjenner åket som medfører sut og stress.

Så kanskje vi burde slakke på fjøra som verket driv.

Kan hende ligg største lukka i enkelt og kravlaust liv?

Her sit eg i sommarkvelden, åleine så mang ein gong mens varmedis sveiper bygda og fuglar syng avdagssong.

På nyvatna, låge graver, står blomar av ymse slag med oppfriska dryppvått bladverk – i døs etter solvarm dag.

Men tidsånd og strev for velstand har fanga oss i eit nett. Å fri seg frå dette grepet er vanlegvis ikkje lett.

I uviss som hektisk kvardag kan trykket bli meir enn stort, og difor – på ymse måtar – kjem mange så tidt til kort.

Så flittige hender reinskar bort ugras som viljug gror.

Det spreier sitt grøne teppe på graver til far som mor.

Til tider eg ser ei kvinne med liv som vart lagnadstungt.

Ho saknar eit barn ho miste. Det døydde så brått, så ungt.

På benken ved klokketårnet, ei kveldsstund ved soleglad har tanken gått dunkle stiar og fare så stilt av stad.

Han lettfløygd og fritt har krinsa om dette og neste liv, mens kveldsskuggar spakt har strekt seg og sakte mot høgda kliv.

Men mange er og dei graver som ikkje får jamleg stell, der vêrslitne, gamle støtter står frostskaka og på hell.

Dei står der som tause vitne om skyldfolk som føre gjekk, men minnet om desse døde er dunkelt – kan hende vekk.

Men no har ho Kari reinska bort ugras og grøne strå frå alle dei åtte graver ho pliktskuldig passar på.

Så no kan vi halde kveld etter solmetta, herleg dag, dra heimatt frå kyrkjegarden – og endå ein gong i lag.

Ein gong vil min eigen livstråd bli kutta av dødens kniv, og lekamen snart vil folne som visnande, haustgult siv.

Den lågstemde avskilsferda vil truleg gå vegen her.

Men ånda for godt har vandra til liv i ei anna verd.

Og benken står atter ledig, med tilbod om ro og kvild for den som finn rom til pause i kveldsstunda dus og mild.

Sjølv kjem eg nok snart attende – trass sessen litt ru og hard – til benken ved hovudporten til Vereide kyrkjegard.

I grusblanda gravplassjorda, med skuggar frå høge tre skal kroppen få roleg kvile, i sutlaus og varig fred.

Men herfrå han vil nok rise, i klednad av uvisst slag, når Meisteren hevar røysta til dom på den siste dag.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 23

Sandane-dagane

Tre heile dagar til ende TEKST OG FOTO: GUNN HOLE

S

andanedagane må opplevast! Den elles så fredelege fjordlandsbyen vår vert kvart år forvandla til eit yrande folkeliv tre heile dagar til ende. Tilreisande og glopparar møter fram denne helga uansett ver og ser ut til å hygge seg storleg. Her er det kulturelle tilbod og allslags aktivitetar å vere med på, og sjansen til å møte kjentfolk eller gjere eit røvarkjøp er absolutt til stades. Sandanedagane har for lengst funne si velfungerande form, og kyrkja er sterkt til stades som ein av dei miljøskapande aktørane med loppemarknad, skraphandel, kafé og gatekyrkje.

DUGNAD GIR RESULTAT Leiar for styret i Stiftinga Kyrkjelydsarbeid i Gloppen, Jan Ove Kornberg, gir stor honnør og mykje ros til det talrike dugnadsfolket. I alt var ca. 120 vakter bemanna, og mange dugnadsfolk deltok i fleire omgangar. Kvar vakt er på tre timar, dermed er ein oppe i 24 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

360 dugnadstimar frå fredag til søndag. I tillegg kjem all planlegginga i forkant og dessutan oppsetjing og nedtaking av kafé, telt og bord. Til saman vert dette godt over 400 dugnadstimar.

Kasserar i stiftinga, Arild Horntvedt, er svært godt nøgd med det økonomiske resultatet og viser til at det kom inn totalt kr 142 538. Loppesalet gav kr 101 989 og kafeen fekk inn kr 40 549. Kjempeinnsats av Aase og alle gode hjelparar! seier både Arild og Jan Ove. LOPPEMARKNAD Loppemarknaden oppstår kvart år med sin heilt spesielle eigenart. Her kokar det av aktivitet. Han er som ein magnet på folk i alle aldrar. Mange gir seg god tid og kjem att fleire gonger, for det er ikkje lett å finne godbiten ein håpar på å oppdage mellom tusenvis av ting. For oss som har gleda av å ha vakter

der, er det både sosialt og triveleg. Ein har hendene fulle med sal omtrent heile tida, akkurat som på svelekaféen rett ved sida av.

SVELEKAFÉ Nysteikte sveler med rømme og syltetøy på smakar heilt fortreffeleg! Kaféen var open alle dagane, og folk måtte ofte stille seg i kø for å få seg ein kaffikopp til ei svele eller to.

Her fann ein eigne kafébord og stolar, og desse var i flittig bruk.

SKRAPHANDEL I år vart det ikkje auksjon, noko som var skuffande for mange, sidan det har vore ein svært omtykt aktivitet. Sant å seie er vi fleire som har gleda oss like mykje over showet til tidlegare sokneprest Olaf Sigurd Gundersen som over høvet til å by på auksjonsvarene.

Ifølgje loppegeneral Aase Ryssdal Sæther er ikkje tilgangen på høvelege auksjonsvarer slik som før, derfor ebba auksjonen ut

Kyrkja sin kafé er velkjend for dei velsmakande svelene sine. Både glopparar og tilreisande kosa seg og gav seg god tid til ein prat.

Loppegeneral Aase trakterer harpeleiken sin med stor glede, slik som her til opninga av loppemarknaden søndag.

som salsform. Aase får likevel inn mange spesielle ting som samlarar og andre spesielt interesserte kan ha stor interesse av. Ho går derfor nye vegar for å selje varer ho ikkje vil kalle verken lopper eller auksjonsvarer.

Laurdag var det "Skraphandel" oppe i sorteringslokalet i Breimsvegen 2, same inngang som Galleri 104. "Ingen faste prisar - du byr, og vi protesterer", var prinsippet som gjaldt der!

GUDSTENESTE Søndags formiddag var det rigga til for gudsteneste på Heradsplassen. Utan telt denne gongen. Regnet hang i skyene, men det kom ikkje ein drope før seinare. Mykje folk var samla ute på den opne plassen under messa som vart leia av sokneprest Tore Myklebust.

På podiet var Lovsongsteamet som verkeleg løfta fellessongen og kasta glans over stunda med sine inderlege framføringar. Eit gudstenesterom utan tak og veggar midt i sentrum av Sandane har ein låg terskel for frammøte.

Og rekk gjerne lenger.

GATEKIRKE I ei bod på Heradsplassen heldt gatekirka til, eller gatekyrkja om vi skal bruke nynorsk.

Dette var eit samarbeid mellom Den norske kyrkja, Normisjon, Pinsekyrkja, Fellesskapskyrkja og Sogn og Fjordane Bibelsenter. Her kunne folk stikke innom for å få informasjon. Eller berre slå av ein prat. Då vi var der, var det sokneprest Tore Myklebust og kyrkjelydspedagog Lars-Bjarte Osland som hadde vakt.

– Eg kom ikkje tidsnok til preika, sa ein.

– Men eg fekk med meg velsigninga, om enn litt på avstand.

Janne Kjørvik hadde vakt på loppemarknaden etter gudstenesta og gledde seg over alle dei vakre tinga ho kunne pakke opp for kundane. nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 25

Søndag kom med godt ver, og i år vart gudstenesta halden ute på Heradsplassen. Det dyktige Lovsongsteamet løfta songen og var ei velsigning å lytte til.

«Gatekirka» var på plass mellom dei andre bodene i sentrum. Kyrkjelydspedagog Lars-Bjarte Osland og sokneprest Tore Myklebust ønskte velkomne til kaffi, frukt, prat og informasjon då vi stakk innom. Til venstre i bildet finn vi ei smilande Olin Austrheim i boda til Austrheim mannskor og Gloppen mållag. Til høgre ser vi teltet til Gloppen mållag der Arvid Jordanger og Sverre Folkestad står og funderer på noko.

26 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Trusopplæring

Lys vaken for alle 11-åringar AV LARS-BJARTE OSLAND

H

austen er over oss, det mørknar ute og i trusopplæringa førebur vi oss til å vere «Lys vaken» saman med alle «08-arar» i heile Gloppen. I ei Lys vakenhelg er det mykje leik og aktivitet, ute og inne, rundt det spennande temaet lys. Lyset går som ein raud tråd gjennom heile Bibelen, så dette skal vi undersøke litt nærare.

Søndagen blir det gudsteneste som Lys vakengjengen får vere med og setje sitt tydelege preg på.

Andre viktige ting i ei Lys vaken-helg er trivelege måltid med god mat, å få Lys vaken t-skjorte, å vere saman med venner og sjølvsagt det å sove i kyrkja!

SANDANE KYRKJE 16.-17. NOVEMBER I og omkring Sandane kyrkje ligg det godt til rette for mange ulike aktivitetar. Også dette året står leiarane klare til å lage ei flott helg saman med 11-åringane i Gloppen sokn.

HYEN KYRKJE 9.-10. NOVEMBER I Hyen er det Lys vaken for både 11- og 12-åringar annakvart år. Så er du hyar og fødd i 2007 eller 2008, så hald av denne helga!

BREIM KYRKJE 23.-24. NOVEMBER Vi gler oss til å utforske temaet lys saman med 11-åringane i Breim, både inne i den store, romslege kyrkja og i mørkret ikring.

Alle born fødde i 2008 (Hyen også 2007) som er registrerte i medlemsregisteret til Den norske kyrkja får invitasjon i posten, men arrangementet er ope for alle 11-åringar, medlem eller ei! Dersom det ikkje dukkar opp ein invitasjon, de kjenner nokon som nett er flytta hit eller ikkje er medlem, men vil vere med; ta kontakt!

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 27

Trusopplæring

Full fart og mykje innhald for konfirmantane TEKST OG FOTO: LARS-BJARTE OSLAND

K

onfirmantleiren 2019 var full av action og velsigna med fantastisk ver. Nesholmen viste seg frå si vakraste side, og ungdomsleiarane var kule!

Variert program med undervisning, teambuilding og utfordringar med postar som t.d. blindebukk og «Fyll bøtta»: «De har berre det de har på dykk og ti spiseskeier til rådigheit, fyll så mykje vatn de greier opp i bøtta. De har tre minutt på dykk!»

Resultata varierte frå 5 dl til rekorden 19 liter på tre minutt!

Tema for leiren var «Kven var Jesus, og 28 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

kven er han for deg?» Konfirmantane fekk ei variert innføring i Jesus sitt liv gjennom forteljing, drama og song, i tillegg fekk dei og høyre kva Jesus betyr for nokre av leiarane sitt liv i dag. Forhåpentlegvis tek dei med seg spørsmålet vidare i livet og finn nokre positive svar for sin eigen del i løpet av konfirmanttida.

For mange gjorde kanskje møtet med Guds natur i ein kano eit like stort inntrykk?

Ungdomsleiarane sytte for god underhaldning og stort engasjement under til dømes «Grip mikrofonen» og under nattmanøveren. I år går ungdomsleiarane på

leiarkurs, og Kyrkja i Gloppen kan verkeleg vere stolt av desse ungdomane!

Underhaldninga om natta sytte delvis deltakarane føre sjølve, mot leiarane sin vilje, slik det alltid brukar å vere. Trass ein del nattleg aktivitet var dei alle på plass til morgontrim før flaggheis - sjølv om det var ein del som var litt tunge i beina!

Etter eit fullpakka døgn på Nesholmen med minimalt med søvn, vart det heile fint avrunda med Soul Children-messe i fullsett Gimmestad kyrkje. Sandane Soul Children med band og prest Vidar Bjotveit leia oss gjennom ei gudsteneste med skikkeleg trøkk i!

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 29

Katekisma

Katekismevisdom for Guds born i alle aldrar del 7: Fadervår

Be, for å ta rett imot guds gåver AV SIGURD VENGEN

BODA, TRUA, BØNA høyrer saman. Boda seier oss kva vi skal gjere og la vere. Truvedkjenninga fortel kva Gud har gjort og gjer for å redde oss, når og fordi vi ikkje oppfyller boda. Fader vår lærer oss korleis vi skal be for å få denne gåva, og slik oppfylle Guds bod. Guds gåve, den treeinige Guds gjerning, tek vi imot i bøn, nærare bestemt med å bruke vår bror og Frelsars bøneord: Fadervår.

FRÅ «MEG» TIL «VI» Ved overgangen til «den tredje delen» skjer eit språkskifte. I dei to fyrste delane har det vore brukt fyrste person eintal «eg» og «meg», i samsvar med bodas tiltaleform: «Du skal» og truvedkjenningas svar: «Eg trur.» Ein kvar står ansvarleg for sitt eige liv. Ingen kan tru eller leve i staden for andre. Men ingen lever for seg sjølv, og ingen trur for seg sjølv. Å be er ei fellesskapande hending. Vi ber til vår Far.

UTAN BØN Dei fire fyrste bønene blir forklarte med ein original observasjon: Gud er Gud, den same store Gjevaren, uavhengig av våre bøner.

Petter Dass har uttrykt dette så sant og sterkt i sine katekisme-songar: «Gud er Gud, om alle land lå øde.

Gud er Gud, om alle mann var døde.» Utan bøn er «Guds namn heilagt i seg sjølv». «Guds rike kjem av seg sjølv, Guds gode og nådige vilje skjer», og «Gud gjev dagleg brød utan vår bøn». Guds eksistens blir ikkje til ved våre bøner, og vi held ikkje Guds makt ved like ved å be.

Å BE ER Å TA IMOT Kvifor skal vi be? Det fyrste rimelege svaret på det er: for å få. Men katekisma begynner ein annan stad. Utgangspunktet er at Gud er den han er: Den trefaldige Gjevaren. Å be bønene i Fadervår er ikkje å be Gud om å bli noko anna enn den han alt er, eller at han skal gjere noko, som han alt no gjer. Men Fadervår forandrar bedaren. Vi ber om å bli gjort delaktige i Guds gåver, så «Guds namn må verte heilagt hos oss òg», og «Guds rike må komme til oss òg», og «Guds gode og nådige vilje må skje hos oss òg», og vi må skjøne og erkjenne at det daglege brødet, = «alt vi treng for å leve» (!) er Guds gåver, «så vi med takk tek imot det daglege brødet». Å 30 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

be er ei erkjenningsakt og ein måte å ta imot Guds gåver på med takk. Å be er å bruke sin rett og plass som Guds barn og møte den Gud som seier: «Eg er Herren, din Gud.»

GUDS BOD OG LOVNAD Å be er svært vanleg. Det er menneskeleg. Du kan spørje kven du vil, også den som seier at han ikkje trur på Gud: «Ber du?» så er svaret ofte: «Ja, eg ber – og bannar!» Då Jesus gav læresveinane Fadervår, rekna han som sjølvsagt at dei bad: «Når de bed» (Matt 6,7; Luk 11,2; jf. Matt 21,22). Likevel legg Luther vekt på at å be er eit guddommeleg bod. Gud vil det, og Gud har lova at han gjerne vil høyre. I Fadervår har Jesus vist oss korleis vi skal be, og kva vi skal be om. Å be Fadervår er å ta Jesu ord inn i hjarte og munn og legge dei i Gud Faders øyre. Det er den mest lovnadsrike og trøysterike måten å snakke med Gud på. Då kan du vere trygg på at du gjer rett, og har rett til å gjere det – i Jesu namn. Å be Fadervår med munn og hjarte oppfyller det fyrste bodet, slik at Gud blir tilbeden som Gud, og heile skaparverket motteke som hans gode gåver.

Å BE ER Å VISE TILLIT TIL GUD Apostelen oppmuntrar: «Legg alt de har på hjartet, fram for Gud i bøn og påkalling med takkseiing» (Fil 4,6). Når vi gjer det, uttrykkjer vi grunnleggande tillit til Gud. Å be er å opne seg for Gud, for å ta imot det eit menneske treng: tru, tillit, mot, Andens gåve. Når vi ber om konkrete ting, er det alltid under overskrifta: Skje din vilje! Bøna er hjelpemiddel til å ta imot Guds gåver. Å la vere å be hindrar at Gud får gje det han har lova, fordi menneske ikkje tek imot det Gud vil gje. «Gud vil at du skal klage di naud og komme fram med dine ønskje for han, ikkje fordi han ikkje kjenner dei, men for at hjartet ditt må bli oppglødd til å be med større styrke og begjær, og opne deg vidt opp for å ta imot mykje frå Gud.» (SK) «Når ein kristen ber: ‘Kjære Far, la din vilje skje!’ så svarar Han frå det høge: ‘Ja, kjære barn, det skal sanneleg skje, trass i djevelen og heile verda.’» (SK)

FADER VÅR

slik mor og far på ein enkel måte skal undervise familien sin.

VÅR FAR I HIMMELEN. Kva er det?

Gud innbyr oss her til å tru at han er vår rette Far og vi hans rette born, så vi trygt og med full tillit kan be til han, slik born ber kjærlege foreldre om noko.

Den fyrste bøna

LAT NAMNET DITT HELGAST.

Kva er det?

Guds namn er heilagt i seg sjølv, men vi ber i denne bøna at det må verte heilagt hos oss òg.

Korleis skjer det?

Det skjer når Guds ord vert forkynt klårt og reint, og vi lever etter det som Guds born i eit heilagt liv.

Hjelp oss til det, kjære Far i himmelen! Den som lærer og lever annleis enn Guds ord lærer, han vanhelgar Guds namn mellom oss. Bevar oss frå det, himmelske Far! Den andre bøna

LAT RIKET DITT KOMA.

Kva er det?

Guds rike kjem av seg sjølv utan vår bøn, men vi ber i denne bøna at det må komme til oss òg.

Korleis skjer det?

Det skjer når vår himmelske Far av sin nåde gjev oss sin Heilage Ande, så vi ved hans nåde trur hans heilage ord og lever rett her i tida og sidan i æva.

Den tredje bøna

LAT VILJEN DIN RÅDA PÅ JORDA SLIK SOM I HIMMELEN.

Kva er det?

Guds gode og nådige vilje skjer vel utan vår bøn, men vi ber i denne bøna at han må skje hos oss òg.

Korleis skjer det?

Når Gud bryt og hindrar alle vonde planar og all vond vilje hos djevelen, verda, og i oss sjølve, alt som vil hindre at Guds namn blir helga og hans rike kjem. Guds nådige og gode vilje er å styrkje oss og halde oss fast i hans ord og i trua til vår siste stund.

Den fjerde bøna

GJEV OSS I DAG VÅRT DAGLEGE BRØD.

Kva er det?

Gud gjev dagleg brød utan vår bøn, også til vonde menneske.

Men vi ber i denne bøna at Gud vil la oss forstå dette, så vi med takk tek imot det daglege brødet.

Kva er meint med dagleg brød?

Alt vi treng for å leve, så som mat, drikke, klede, sko, hus, heim, åker og husdyr, pengar, eigedom, ein god ektemake, gode born, gode medarbeidarar, gode og trufaste overordna, ei god styremakt i landet, godt ver, fred, helse, god moral, godt namn og rykte, gode vener og trufaste grannar og meir slikt.

Den femte bøna

OG TILGJEV OSS VÅR SKULD, SLIK VI ÒG TILGJEV VÅRE SKULDNARAR.

Kva er det?

Vi ber i denne bøna at vår himmelske Far ikkje må sjå på synda vår og ikkje avvise bøna vår på grunn av den. Vi er ikkje verde å få noko av det vi ber om, og vi har heller ikkje fortent det. Men vi ber om at han

vil gje oss alt dette av nåde, for vi syndar dagleg mykje og fortener berre straff. Så vil vi òg heilhjarta tilgje alle som syndar mot oss, og gjere godt mot dei.

Den sjette bøna

OG LAT OSS IKKJE KOMA I FREISTING,

Kva er det?

Gud freistar ingen, men vi ber i denne bøna at Gud må verje oss og halde oss oppe, så ikkje djevelen, verda og vår eigen hug får lokke og forføre oss til vantru, fortviling og andre store synder og laster. Men blir vi ramma av dette, ber vi om at vi likevel til sist må vinne og halde fast på sigeren.

Den sjuande bøna

MEN FRELS OSS FRÅ DET VONDE.

Kva er det?

Vi ber i denne bøna at vår Far i himmelen vil frelse oss frå alt vondt, alt som gjeld kropp og sjel, eigedom og ære, og til slutt, når vår siste time kjem, må late oss døy sæle og i nåde ta oss ut av denne verda, som er så full av sorg, og føre oss heim til seg i himmelen.

AMEN Kva er det?

Eg skal vere sikker på at min Far i himmelen vil ha slike bøner og at han høyrer dei, for han har sjølv bode oss å be slik og lova å bønhøyre oss. Amen, amen det betyr: Ja, det skal verte slik.

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 31

På skattejakt i salmeboka

Dåpsperler AV VIDAR BJOTVEIT

M

ange likar livet best når det går på det jamne, at dagane er med innhaldsliste og sidetala kjem etter kvarandre. Der livet har sin faste rytme og puls, og kontroll blir eit nøkkelord. I kvardagen kan små perler av lykke dukke opp når ein minst ventar det. Salmeboka har ordna sitt «liv» etter kyrkjeåret og deretter i ei temarekke. Når eg skal finne ein skatt eller ei perle i salmeboka, vil eg trekke fram ulike salmar i eitt tema. For det er nokre gonger i livet ein blir rysta, sett ut av vanleg innhaldsliste og sidetal. Det å bli foreldre er å opne eit mangfald av kjensler. Og når vi har dåp i kyrkjelyden, ber vi inn eit sett av draumar og lengt. Heldigvis har vi salmar som tek høgde for læring, men ogundring. Den fyrste og den eldste, «Dråpen fra Gud Fader» (Norsk salmebok/NS 13 nr. 578), er henta frå keltisk tradisjon. Melodien frå 1999 er skriven av Ingvil Tronvik, og ho har berre denne melodien i salmeboka. Salmen er trinitarisk oppbygd, han er vakker og enkel.

Forma er gjentakande og i tiltaleform. Drope frå den treeinige Gud til dåpsbarnet - den elska. Han høver godt til solosong. Eg har høyrt han vakkert framført i Vereide kyrkje som ei helsing til dåpsborn.

Det er noko med det ævelege, salmen med eit lydbilete med drypande tonar der dei fell som dropar inn i våre liv. «Dråpen fra Gud Fader funkler på din panne, du elskede» Ein annan dåpssalme, som er den mest brukte i Norge, er Svein Ellingsen sin «Fylt av glede over livets under». Svein Ellingsen er den som har flest salmar i salmeboka, 43 eigne og 15 omsette. I 2009 fekk han Petter Dass-prisen for sin innsats som salmediktar.

Og fylte 90 år i juli i år og vart feira. «Fylt av glede over livets under» (NS 13 nr. 586) vart 32 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

fyrst framført i sonen sin dåp i 1971 og fekk melodi av Egil Hovland i 1976. Salmen rommar det mange nybakte foreldre kan kjenne for barnet. Gleda over eit nytt liv, men også uro for kva som ventar i framtida. Svein Ellingsen opplevde sjølv å miste eit lite barn og kunne nok kjenne på djupna i orda om ukjend framtid. Denne salmen har nok blitt populær fordi han låner ord til menneske i situasjonen der dei ber barnet til dåp, der dei kan kjenne både glede og beven (redsel).

Fylt av glede over livets under, med et nyfødt barn i våre hender, kommer vi til deg som gav oss livet.

Fylt av beven foran ukjent fremtid legger vi vårt barn i dine hender.

Det som skjer i dåpen, gir oss trygghet.

I den nye salmeboka er det tre nye dåpssalmar, der to har melodi av Eilert Tøsse.

Han er kantor i Samnanger. Den eine av des-

se er «For augo våre faldar ein skapardraum seg ut» (NS 13 nr. 592). Teksten er skriven av Elisabeth Moldestad i 2006. Ho er fødd og oppvaksen i Sandviken i Bergen. Ho hadde nett fått ein liten gut då ho skreiv salmen, så salmeteksten syner naturleg nok nærleiken mellom mor og barn. Med enkle bilete fortel ho om det store underet som skjer i dåpen.

Kanskje kan Olav H. Hauge sitt dikt «Det er den draumen» klinge som eit varmt bakteppe. Elisabeth Moldestad fekk tredjeprisen i ein nasjonal salmekonkurranse for denne salmen. Melodien kler teksten på ein god måte. Han er enkel og lett å syngje. Eg saknar eit siste vers som kunne ha blitt sunge etter dåpshandlinga, noko som eg har målbore til forfattaren. Godt er det uansett med ein ny salme på nynorsk i ein flora av bokmål. Å leite etter skattar i salmeboka er gjerne å sjå etter salmar. Men NS 13 rommar perler også kledd i bønespråket.

Bak i salmeboka ligg det skjulte skattar, og seks slike er knytte til dåpsdagen. Den siste bøna, skriven av biskop emeritus Finn Wagle, kan vere ei bøn som kan bli boren fram lenge etter dåpsdagen: I kveld, Gud I kveld, Gud, vil jeg takke deg for dåpen.

Du tok meg inn i ditt rike lenge før jeg visste om deg og din kjærlighet.

Men nå vet jeg, og for meg er det godt å vite: Jeg er ditt barn!

Spaltisten

STEINAR SALTBONES

Hvem er han?

I

faget Kristendomskunnskap på barneskolen hadde vi ei lærebok som het «Hvem er han?». I ettertid har jeg tenkt at det egentlig var en ganske god tittel på et læreverk om kristen tro. To bibelfortellinger danner blant annet bakgrunnen for tittelen.

JESUS STILLER STORMEN I Markusevangeliet leser vi i kapittel 4 om Jesus som stiller stormen. En dramatisk hendelse til sjøs på en tid der svømmeopplæringen ikke var like omfattende som den man skulle ønske.

Kaoskrefter brøt løs og rammet båten Jesus og disiplene var i. Disiplene blir veldig redde, men Jesus tar kontroll over situasjonen og stilner stormen. Disiplenes reaksjon er forståelig: «Hvem er han? Både vind og sjø adlyder ham!»

DEN SYNDIGE KVINNA I Lukasevangeliet møter vi i kapittel 7 en kvinne som får syndene sine tilgitt. Jesus er invitert til måltid hos en fariseer. Og mens de ligger til bords så kommer det en kvinne med livets ryggsekk full av synder og begynner å vaske føttene hans med tårene sine – og tørke dem med håret sitt. De som er til stede tenker sitt og hendelsen utløser en samtale mellom Jesus og fariseeren Simon der Jesus peker på at kvinnen viser stor kjærlighet siden hun har fått sine mange synder tilgitt. Jesus henvender seg så til kvinnen og tilsier henne syndenes forlatelse. De andre gjestenes reaksjon: «Hvem er han som til og med tilgir synder?»

I evangeliene møter vi en disippelflokk som vandrer tett på Jesus i flere år, men bare sporadisk forstår hva Jesu liv er i ferd med å lede frem til. De viser gang på gang, både enkeltvis og som gruppe, at de ikke forstår hvem han er. De trenger tid, og noen ganger må de ha ting inn med teskje. For hvem er han som tilgir synder og som kan temme både de ytre og indre kaoskreftene vi står ovenfor?

HVEM ER HAN? I den tidlige kirke tok trosbekjennelsen etter hvert form. Men det var ikke dermed sagt at all søken etter Gud dermed var avklart. Troen var ikke med det satt på formel og ferdig med det. Den svenske pinsepastoren og forfatteren Peter Halldorf sier det slik i boken «Ånd og bokstav»: Bekjennelsen var et vern omkring fortellingene samtidig som den hadde åpning ut mot mysteriene.

I gudstjenesten fremsier vi trosbekjennelsen sammen hver søndag. Det vil si, det er ikke hver søndag jeg eller du er til stede – men det er et vi som gjør det hver søndag. Og når vi går til gudstjeneste er vi en del av det vi-et. Ja, vi er faktisk en del av vi-et om vi ikke går også. For alle kan møte Gud når som helst og hvor som helst. Men det ligger en styrke i å møte Gud sammen med andre. Sagt litt forsiktig trenger vi hverandre for å forstå og bli inspirert. Sagt på en annen måte, med Paulus sitt bilde, er vi en del av Kristi kropp og alle delene av kroppen trengs for at kroppen skal fungere etter sin intensjon.

Peter Halldorf skriver videre i sin bok: Gudstjenestens mening er ikke å informere, men å åpenbare. Vi går til kirken, ikke for å få noe forklart. Vi går dit for å bli forklaret.

HVEM ER JEG? Slik sett handler det å gå til gudstjeneste om to spørsmål. Hvem er han? Og hvem er jeg? Jeg kommer med mitt liv og gudstjenesten er med og setter min lille fortelling inn i rammen av den store fortellingen om ham som skapte meg, elsker meg og forløser meg. Han som skapte oss, elsker oss og forløser oss.

GUDSTJENESTEN Helt fra den første kristne menighet har det vært viktig og avgjørende å samles til gudstjeneste for å feire. Først og fremst for å feire søndagen som Kristi oppstandelsesdag. Og i det fellesskapet var det lettere å holde seg trofast til de fire B-ene: Bibel, Brorskap (fellesskap), bønn og brødsbrytelsen. Og dette fellesskapet er ikke et meningsfellesskap. For å sitere Peter Halldorf igjen: Nei, troen kan aldri bli en forklaring på livets gåter og tilværelsens absurditeter. Men den kan bli et møte med Den Ene som kan forklare livet.

Hvem er han? Kanskje sees vi på neste gudstjeneste i kirka og kan kjenne på at det er en styrke å møte Ham sammen?

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 33

Coop-bygget. Tlf. 57 86 59 57 gloppenelkjop.no

Tlf. 57 88 44 00/Faks 57 88 44 01 Adresse: Grandavegen 5, 6823 Sandane. Postboks 138, 6821 Sandane www.gloppenadvokat.no

LEDIG PLASS

LEDIG PLASS

Blomster og hagesenter telefon 57 86 51 07

LEDIG PLASS

LEDIG PLASS

BYGGEVAREN BYRKJELO AS Tlf. 57 02 01 60 / Mob. 908 90 791 Gamlevegen 2 – 6826 BYRKJELO

34 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Ryssdal kraft

LEDIG PLASS

LEDIG PLASS

Tannlege Øyvind Seim Tlf: 57 86 50 24

Leif Lote elektro

Firda elektro

Postboks 194, 6821 Sandane Tlf: 57 86 64 22

BOKHANDEL - LEIKAR - KONTORREKVISITA

LEDIG PLASS

Nordstrandsvegen 10, 6823 Sandane Tlf. 57 86 44 10 eikenes@libris.no www.libris.no/eikenes

Ope 10-18 (15)

Følg oss på facebook

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 35

Min salme

MARTHE AA kjem frå Hyen, men bur i dag i

Oslo der ho jobbar som organist og studerer kordirigering ved Noregs musikkhøgskule.

Så kom du da til sist, du var en fremmed

E

g har valt salmen «Så kom du da til sist, du var en fremmed». Denne salmen utfordrar meg på ein måte få andre salmar gjer. Teksta er som ei kanonkule som sparkar i alle retningar, både til oss som medmenneske, som kyrkjelyd og som enkteltmenneske. Den ber oss ta eit oppgjer med korleis vi ser på oss sjølve som kristne.

Salmen vart skriven i 1999 med originaltittelen «Innan gryningen». Teksta er av Ylva Eggehorn, melodien av Benny Andersson, og i 2006 vart han omsett til norsk av Øystein Thelle. Ylva Eggehorn har sjølv sagt om denne teksta at ho ville lage sitt eige portrett av Jesus.

Dette får ho fram med eit dristig språk og ein ny, utradisjonell biletbruk. I første strofe vert vi konfronterte med korleis vi gjennom historia har gjort Jesus urett. Setninga “Vi tok deg frekt til inntekt for vårt eget og flagget med ditt navn i krig og fred, vi bygde katedraler høyt

36 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

mot himlen, men du gikk hele tiden lengre ned” treffer hardare enn vi likar å innrømme.

I andre strofe kjem “portrettet” av Jesus fram. Jesus er på lag med dei svake. Han er eit barn som ligg på eit jordgolv. Han tar på sjuke, hatar urett, stig ut av tomme graver, kjem som ein flyktning og følger oss dit ingen andre når. Tredje strofe tolkar eg som ei bøn om tilgjeving og ein ny start.

Den vakre melodien til Benny Andersson forsterkar stemninga i teksta på ein framifrå måte. Både det mollstemte tonespråket, den flyktige rørsla i melodien og den halv-skeive, men likevel dansbare rytmen får meg til å kjenne på både uro og tryggleik.

Salmen oppfordrar oss til å undrast og til å sjå på våre eigne Guds-portrett med nye auge.

Det må vi alltid halde fram med.

I neste nummer har eg utfordra Martin Eikeset Koren. Han har takka ja.

Så kom du da til sist, du var en fremmed N13 364

Så kom du da til sist, du var en fremmed, en sagnfigur man nok har snakket om, så mange hadde laget bilder av deg, du sprengte alle bilder da du kom!

Vi tok deg frekt til inntekt for vårt eget og flagget med ditt navn i krig og fred, vi bygde katedraler høyt mot himlen, men du gikk hele tiden lengre ned.

Du er et barn som ligger på et jordgulv, du fryser om vi ikke griper inn.

Du tar på syke kropper, hater urett og byr de elskende på moden vin.

Du stiger ut av alle tomme graver, du er en vind som varsler: det blir vår!

Du kommer som en flyktning over fjellet, du følger oss dit ingen annen når.

Du er den sang om livet som jeg glemte, den sannhet jeg forrådte dag for dag.

Jeg svek meg selv; det speilet som jeg gjemte, har dine dybder, dine ansiktsdrag.

Kom nærmere og bli hos meg! Det mørkner, og kanskje lysner det igjen på ny.

Ditt liv skal bære meg; jeg hører trosten, som synger dagen inn før morgengry.

(Kjelde: Nytt norsk salmeleksikon, bind IV)

Frå vogge til grav

Døypte VEREIDE 15.09.2019 OLIVIA APALSET ØDVEN INGEBORG BRITT ØDVEN TORGEIR APALSET Vidar Apalset Ingrid Torvanger Synne Marie Djup Benedikte Grov Sonja Ødegård Heidi Merete Sægrov-Øygard Maren Øygard

GIMMESTAD 24.08.2019 MALIN RYGG VILLANGER MARTE RYGG VILLANGER RICHARD VILLANGER Rasmus Rygg Årdal Kristin Antonsen Årdal Julie Villanger Espen Foldnes Skibenes 25.08.2019 MARTHA ALEXINE SUNDQVIST KLEPPE MARIT KLEPPE EMIL STEN GUSTAF SUNDQVIST Annbjørg Kleppe Per Sundqvist Jesper Sundqvist Anders Kleppe

LEPSØY BEDEHUSKAPELL 02.09.2019 JOHAN KJERSTAD RAVNESTAD MARIT IREN KJERSTAD JONNY RAVNESTAD Ståle Johan Kjerstad Jonny Henrik Håberg Ingvild Kjerstad Maria Solveig Ravnestad

Vigde GIMMESTAD 24.08.2019 Marte Rygg Villanger og Richard Villanger

Gravlagde og bisette BREIM

Solveig Kandal Gunvor Edith Torbjørg Henningsen Jakob Seime Støyva

18.02.1918 10.06.1928 28.09.1937

25.08.2019 10.09.2019 24.09.2019

03.09.2019 19.09.2019 01.10.2019

Jakob Hans Os

18.11.1951

11.08.2019

16.08.2019

Liv Aud Lindvik Odd-Jarle Ladehaug Kåre Eikeseth Steffen Fjellestad

25.04.1940 23.07.1951 16.08.1932 21.06.1938

24.06.2019 30.07.2019 03.08.2019 20.08.2019

02.07.2019 09.08.2019 09.08.2019 28.08.2019

Gerd Lundtoft Marit Ryssdal

08.02.1939 18.12.1935

14.09.2019 05.09.2019

20.09.2019 20.09.2019

Petter Rygg Arne Gimmestad Jakob B. Ravnestad

19.04.1941 20.12.1922 01.04.1928

17.08.2019 04.09.2019 12.09.2019

23.08.2019 12.09.2019 18.09.2019

HYEN

VEREIDE

SANDANE

GIMMESTAD

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 37

Kyrkja i Gloppen GLOPPEN SOKN Leiar i soknerådet: Beate Kornberg tlf. 909 43 304 / beate.kornberg@me.com Kyrkjetenar: Benny Aasen, tlf: 950 22 917 / bv-aasen@online.no BREIM SOKN Leiar i soknerådet og kontorsekretær: Venke Kollbotn, tlf. 977 77 383 Epost: venkekoll@hotmail.com Kyrkjetenar: Audhild Bogstad, tlf. 970 24 913 HYEN SOKN Leiar i soknerådet: Solveig Hope Tlf: 905 38 304 epost: olajan.birkeland@ekontor.no Kyrkjetenar: Ola Jan Birkeland Tlf: 57 86 98 32/ 975 91 747 Sokneprest i Gloppen sokn Vidar Bjotveit, tlf. 958 80 030 vidar.bjotveit@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor Sokneprest i Breim og Hyen sokn Tore Myklebust, tlf. 456 01 260 tore.myklebust@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor

Vi møtest i kyrkja

Kyrkjeverje Audun Mundal, post@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor Tlf kontor: 57 86 56 16.

Kantor Anders Rinde, mobil: 997 20 238 anders.rinde@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor

27. oktober Bots- og bededag Luk 15,11-32 “Den bortkomne og bror hans”

11:00

21:00

Vereide

Kveldsgudsteneste. Liturg Eivind Nilsen. Nattverd.

Organist Janne Øisang Grinaker, mobil: 920 25 472 jannegrinaker@hotmail.com

3. november Helgemesse Jesaja 60,18-22 “Herren skal vera ditt lys for evig”

11:00

Gimmestad

Gudsteneste. Liturg Vidar Bjotveit. Nattverd. Gimmestad kantori deltek. Takkoffer til Strømmestiftelsen. Vi takkar av det «gamle» soknerådet.

3. november Minnedag Joh 11,19-27 «Herre, hadde du vore her»

11:00

Hyen

Gudsteneste med nattverd. Liturg Tore Myklebust.

Diakon. Vi minnest dei døde i Hyen sokn.

16:00

Breim

Gudsteneste. Liturg Tore Myklebust. Vi minnest dei døde i Breim sokn. Kaffikrok. Kyrkja er open og presten er tilgjengeleg frå kl. 14.30.

16:00

Vereide

Gudsteneste med nattverd. Liturg Vidar Bjotveit.

Diakon Ingebjørg deltek. Takkoffer til misjonsprosjektet vårt: Kyrkjeleg undervisning i Kina. Vi minnest dei døde i Gloppen sokn. Vereide kyrkjekor deltek.

Kyrkja er open og presten er tilgjengeleg frå kl.

14.30.

11:00

Hyen

LysVaken-gudsteneste. Liturg Tore Myklebust. LysVaken-gjengen deltek. Takkoffer til trusopplæringa i Gloppen.

10:30/ 11:00

Vereide

Gudsteneste med lovsongsstund. Liturg Vidar Bjotveit. Lovsongsgruppa deltek. Takkoffer til Stefanusalliansen. Framstilling av nytt sokneråd. Enkel kyrkjekaffi.

21:00

Vereide

Kveldsgudsteneste. Liturg Eivind Nilsen. Nattverd.

16:15

Gloppen omsorgssenter

Nattverdgudsteneste. Liturg Tore Myklebust.

Kyrkjelydspedagog Lars-Bjarte Osland, tlf 990 03 077 lars-bjarte.osland@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor Trusmedarbeidar: Ingrid Bjørnereim, tlf. 988 03 053 ingrid.bjornereim@gloppen.kyrkja.no Kontorstad: Sandane kyrkjekontor Gravar/ kyrkjegardsarbeidar Ivar Hjelle, tlf: 57 86 58 59 / 970 76 668

10. november 22. søndag i treeiningstida Luk 10,25-37 “Den miskunnsame samaritanen”

14. november

38 | Kyrkjeblad for Gloppen nr. 5, 2019

Vereide

Gudsteneste. Liturg Vidar Bjotveit. Elevar frå folkehøgskulen deltek.

17. no 23. søn ingstid Matt 2 «Dage kjenne

24. no Kristi k Joh 9,3 “Til do

29. no

1. des 1. sønd Matt 2 “Innto

6. des

8. des

15. de 3. sønd Matt 1 “Jesus

20. de

ovember ndag i treeinda 24,35-44 en og timen er ingen»

ovember kongedag 39-41 om er eg komen”

Kontaktinformasjon

Kyrkjeblad for Gloppen www.gloppen.kyrkja.no

Utgjeve av sokneråda i Breim, Gloppen og Hyen. Kjem ut minst 6 gongar i året på Sandane. Betaling etter ønske.

Bankkonto: 3705 04 71307 Redaktør: Oddvar Almenning Tlf. 400 04 377 E-post: oddvar@svale.no Grafisk design: Innholdspartner AS v/Bjørnar Aske Tlf. 901 37 252 E-post: bjornar.aske@innholdspartner.no Trykk: Druka, Klaipeda Kasserar: Anders Rinde, administrasjonen Tlf. 57 86 93 06 / 997 20 238 E-post: anders.rinde@gloppen.kyrkja.no 11:00

Sandane

LysVaken-gudsteneste. Liturg Vidar Bjotveit.

TRU-medarbeidarane Ingrid Bjørnereim og Lars-Bjarte Osland deltek. Kyrkjekaffi.

Takkoffer til trusopplæringa i Gloppen.

Distribusjonsansvarleg: Harald Aske Tlf. 57 86 57 30 / 970 24 915

16:00

Eid

Avskjedsgudsteneste for prost Rolf Schanke Eikum.

Kyrkjekaffi.

20:00

Breim

Tomasmesse. Liturg Tore Myklebust.

11:00

Breim

LysVaken-gudsteneste. Liturg Tore Myklebust.

TRU-medarbeidarane Ingrid Bjørnereim og Lars-Bjarte Osland deltek. Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet.

Redaksjonsnemnd: Tore Myklebust Tlf. 456 01 260 E-post: tore.myklebust@gloppen.kyrkja.no

16:00

Gimmestad

Gudsteneste med nattverd. Liturg Tore Myklebust.

Takkoffer til Kirkelig ressurssenter mot vold og seksuelle overgrep.

18:30

Vereide

Konsert med Sunniva-koret.

21:00

Vereide

Kveldsgudsteneste. Liturg Eivind Nilsen. Nattverd.

ovember

19:00

Gimmestad

Adventskonsert med kulturskulen og skulekorpset.

sember dag i adventstida 21,1-11 oget i Jerusalem”

16:00

Hyen

Lysmesse. Liturg Tore Myklebust. Konfirmantane deltek. Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet.

19:00

Breim

Lysmesse. Liturg Tore Myklebust. Konfirmantane og Vereide kyrkjekor deltek. Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet.

20:00

Gimmestad

Lysmesse. Konfirmantane deltek. Liturg Vidar Bjotveit. Takkoffer til Kirkens SOS.

sember

19:00

Vereide

Adventskonsert. Musikklinja ved Firda vgs.

sember

16:00

Sandane

Familiegudsteneste. Liturg Vidar Bjotveit. Kyrkjekaffi. Takkoffer til IKO.

21:00

Vereide

Kveldsgudsteneste. Liturg Eivind Nilsen. Nattverd.

11:00

Vereide

Gudsteneste med nattverd. Liturg Tore Myklebust.

Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet.

21:00

Vereide

Kveldsgudsteneste. Liturg Eivind Nilsen. Nattverd.

19:00

Breim

Julekonsert

20:00

Vereide

Julekonsert

esember dag i adventstida 11,2-11 s og Johannes”

esember

Vidar Bjotveit Tlf. 958 80 030 E-post: vidar.bjotveit@gloppen.kyrkja.no Anders Rinde, administrasjonen Tlf. 997 20 238 E-post: anders.rinde@gloppen.kyrkja.no Harald Aske, Gloppen sokn Tlf. 57 86 57 30 / 970 24 915 E-post: harald.aske@enivest.net Gunn Hole, Gloppen sokn Tlf. 454 23 728 E-post: gunn.sol@gmail.com Sivert Jan Ommedal, Hyen sokn E-post larstun@online.no Arvid Jordanger, Breim sokn Tlf. 976 09 633 E-post: arv-jor@online.no Rønnaug Ryssdal, korrekturlesar Tlf. 950 72 392 E-post: ryssd@online.no

nr. 5, 2019 Kyrkjeblad for Gloppen | 39

Akvarell og tusj. Storleik om lag A4. Av Solveig Thingnes Kandal Han er her når vi synger, han gir liv, lek og latter, himmelrikets skjulte skatter. Og vi ser: Gud er god.

Omkved til salmen «I et skur ved Betlehem» av John Bell og Graham Maule, omsett av Hans-Olav Mørk.