CZY PAMIĘTASZ DECYDUJĄCY MOMENT W ŻYCIU, GDY POCZUŁEŚ, ŻE CHCESZ ZOSTAĆ NARCIARZEM? Gdy byłem młodszy kupowaliśmy “USSA World Cup winning runs”. Myślę, że poszczególne odcinki obejrzeliśmy z bratem setki razy. Już jako chłopak wiedziałem, że chcę zostać profesjonalnym narciarzem. CZY MIAŁEŚ JAKICHŚ IDOLI? Jestem Kanadyjczykiem, dorastaliśmy w Toronto, lecz trenowaliśmy w klubie narciarskim w Nowym Jorku, tak więc większość moich idoli pochodziło ze Stanów. Jako pierwszy przyszedł mi oczywiście do głowy Bode Miller. Uwielbiałem jego styl jazdy. Zaimponował mi, że potrafił zmienić styl i sposób uprawiania narciarstwa. GDY LUDZIE PYTAJĄ O SEKRET TWOJEGO SUKCESU, ODPOWIADASZ, ŻE TO – PO PROSTU – MŁODE NOGI. POTEM PYTAJĄ O TWOJE SŁABE STRONY, TWIERDZISZ – KRÓTKIE NOGI. JAK WYJAŚNISZ TEN INTERESUJĄCY PARADOKS? Cóż, mam krótkie, ale bardzo mocne nogi. Wiele razy, gdy hopki są naprawdę duże moi koledzy, jak DelBosco lub Mahler, pokonują je jak każde inne, podczas gdy ja próbuję wybić się z dołu aż na górę. Tym sposobem przenoszę biodra ponad nimi. Gdybym nie miał takiej siły, jaką mam, nie byłbym w stanie wykorzystywać takiej techniki. JEŻELI SIĘ NIE MYLĘ, ZANIM ZACZĄŁEŚ ŚCIGAĆ SIĘ W SKICROSSIE, UPRAWIAŁEŚ INNĄ DYSCYPLINĘ ALPEJSKĄ. JAK TO SIĘ STAŁO I KIEDY ZDECYDOWAŁEŚ SIĘ NA ZMIANĘ? Gdy ukończyłem szkołę, chciałem zająć się kolarstwem, niemniej jednak, w tamtym okresie wielu z moich kolegów trenowało w Kanadzie skicross. Zawsze bardzo podobała mi się ta dyscyplina, więc w końcu napisałem e-mail do Williego Rainera, który był wówczas dyrektorem skicrossowej kadry, a on zaprosił mnie
na zgrupowanie. Wszystko zaczęło się właśnie tam. To był obóz, podczas którego w Whistler szukano narciarskich talentów. Odbyły się też niewielkie zawody, a ja błyskawicznie złapałem bakcyla. JAKA JEST TWOJA DEFINICJA SKICROSSU? Zawsze mówię ludziom, że to grupa czterech zawodników mknący w dół trasy usianej hopkami i zakrętami. Zazwyczaj odpowiedź jest błyskawiczna: „to szaleństwo”! I faktycznie jest, ale ja to uwielbiam. DOMYŚLAM, ŻE UPRAWIANIE NARCIARSTWA POCHŁANIA WIĘKSZĄ CZĘŚĆ TWOJEGO ŻYCIA. PRÓCZ STARTÓW, JAK CZĘSTO JEŹDZISZ SAM LUB Z PRZYJACIÓŁMI WYŁĄCZNIE DLA PRZYJEMNOŚCI? Kiedy tylko mogę, poważnie. Gdy mieszkałem w Whistler jeździłem z kimkolwiek tylko mogłem, zwłaszcza wiosną. Niemniej jednak, problem polega na tym, że przez większą część zimy jesteśmy poza domem, więc dla nas, Kanadyjczyków, gdy mamy okazję spędzić tydzień w domu, dobrze jest na moment odłożyć buty narciarskie i spotkać się ze wszystkimi. Tak naprawdę wiosna to jedyny okres w roku, gdy mogę pojeździć sobie z przyjaciółmi. MASZ JAKIEŚ ULUBIONE SPORTY? UPRAWIASZ JE W KANADZIE, CZY GDZIEŚ INDZIEJ? Chyba najbardziej lubię Whistler, chociaż wypady w niższe, położone na wschodzie góry są też fajne. Mniej tam ludzi, jazda dla przyjemności na i poza trasami jest naprawdę genialna. W Kanadzie, na każdym kroku, bardzo cenimy sobie naturę. JAKIE JEST TWOJE NASTAWIENIE DO NATURY I UPRAWIANIA SPORTÓW OUTDOOROWYCH? Uwielbiam! Nie chodzę latem na siłownię, za to jeżdżę na rowerze i chodzę po górach. Ostatniego lata, wraz z moją narzeczoną
87