PRZEŚLADOWANA

Mamie

Szaga_Przesladowana.indd 2

27.07.2021 13:35:36

Hanna Szaga

PRZEŚLADOWANA

Kraków 2021

Szaga_Przesladowana.indd 3

27.07.2021 13:35:36

© Copyright by Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2021

Redakcja wydawnicza: Sylwia Stojak

Opracowanie typograficzne: Alicja Kuźma

Projekt okładki: Anna Andrzejewska

ISBN 978-83-66990-26-5

Oficyna Wydawnicza „Impuls” 30-619 Kraków, ul. Turniejowa 59/5 tel./fax: (12) 422 41 80, 422 59 47, 506 624 220 www.impulsoficyna.com.pl, e-mail: impuls@impulsoficyna.com.pl Wydanie I, Kraków 2021

Szaga_Przesladowana.indd 4

27.07.2021 13:35:36

*** Sylwia siedziała w pokoju, rozmyślając, co ma zrobić. Tyle się ostatnio wydarzyło. Tyle złych rzeczy.

Najgorsze, że ją obwiniono o wszystko, a tymczasem to właśnie ona była ofiarą. Zastanawiała się, jak to w ogóle możliwe, że nawet rodzice obrócili się przeciwko niej i uwierzyli jakiejś obcej babie, a nie własnej córce! Miała do nich wielki żal.

Właściwie to miała w tym momencie żal do wielu osób. Siebie też po części obwiniała o to, co się stało. Może nie powinna w ogóle nawiązywać kontaktu z tym facetem, ale… skąd mogła wiedzieć, że tak się to wszystko potoczy. Zaczęło się przecież niewinnie… On prosił tylko o pożyczenie książki, a ona nie chciała być niegrzeczna i zaniosła mu ją…

Szaga_Przesladowana.indd 5

27.07.2021 13:35:36

Rozdział I Był piękny sierpniowy dzień. Sylwia i Wioletta szły, jak każdego dnia po południu, do kawiarni.

Miały na sobie zwiewne, letnie sukienki i mimo że niedługo kończyły się wakacje, były w świetnych humorach. Rozmawiały o kolegach z osiedla, Wiola jak zwykle opowiadała o swoim chłopaku – Marku. Była nim zachwycona. Sylwia nie podzielała jej entuzjazmu, wiedziała swoje na temat Marka, ale póki co nie zamierzała jej nic mówić.

Zresztą nawet nie wiedziałaby jak, bo w sumie… jak powiedzieć przyjaciółce, że jej chłopak ugania się za innymi i że zaczepiał nawet ją, wiedząc, że się przyjaźnią? Była tak pogrążona w swoich myślach, że dopiero po chwili usłyszała głos Wioli.

– Sylwia, co z tobą! Nie słyszysz?! Jakiś facet coś do ciebie mówi. Znasz go? Bo ja nie.

Spojrzała przed siebie i zobaczyła, że, rzeczywiście, jakiś facet stoi centralnie przed nią i coś do niej gada. Nawet nie zauważyła, że przystanęły, a co dopiero, że jakiś gość czegoś od niej chce. Spojrzała uważnie: przed nią stał mężczyzna lekko po trzydziestce, wysoki i… co tu dużo gadać – przystojny.

7 Szaga_Przesladowana.indd 7

27.07.2021 13:35:36

Ale najdziwniejsze było to, że ona go w ogóle nie znała i, sądząc po zdziwieniu Wioli, ona też nie.

A przecież mieszkały w niewielkiej mieścinie, gdzie podobno wszyscy się znają… Coś do niej mówił.

Musiała się skupić, żeby zrozumieć, o co mu chodzi.

– Przepraszam, że tak bezceremonialnie zaczepiam cię na ulicy, ale słyszałem, że chodzisz do ogólniaka o profilu humanistycznym, a ja potrzebuję…

Sylwia nie dała mu skończyć. „Co za bezczelny typ! Zaczepia mnie na środku ulicy, w biały dzień, i zamiast się najpierw przedstawić, od razu przechodzi do sprawy! Nie mówiąc o tym, że wali mi na »ty«! Co on sobie wyobraża? Że niby kim jest?!

Co prawda nie mam jeszcze osiemnastu lat, ale… prawie. Poza tym obowiązuje chyba jeszcze jakaś kultura! I ja mu to zaraz uświadomię!” – oburzała się w myślach Sylwia.

– Przepraszam, ale po pierwsze: ja pana nie znam i proponuję, żeby pan się może najpierw przedstawił, a po drugie: nie przypominam sobie, żebyśmy przeszli na „ty” – powiedziała najbardziej lodowatym tonem, na jaki potrafiła się zdobyć, i chyba odniosło to oczekiwany skutek, bo zarówno facet, jak i Wiolka rozdziawili gęby.

Po chwili mężczyzna się odezwał: – Jeszcze raz przepraszam, że powiedziałem do pani na „ty”, ale pomyślałem, że skoro nie dzieli

8 Szaga_Przesladowana.indd 8

27.07.2021 13:35:36

nas aż tak duża różnica wieku, to wygodniej będzie…

– To źle pan pomyślał, ale słucham, o co chodzi, bo ja nie mam czasu tak tu stać i czekać, aż pan coś z siebie wykrztusi.

Mina faceta wskazywała na to, że zdziwił się jeszcze bardziej, ale dzielnie brnął dalej: – Chodzi o to, że potrzebuję dla siostrzenicy książki do języka polskiego, do trzeciej klasy LO o profilu humanistycznym, a słyszałem, że pani do takiego LO chodzi, więc pomyślałem…

– Owszem, chodzę do takiego liceum, ale w maju mam maturę i będę jej potrzebowała do powtórek.

– Rozumiem. W takim razie przepraszam, że panią zaczepiłem. Do widzenia.

– Oby nie – mruknęła pod nosem dziewczyna, a głośno powiedziała: – Do widzenia.

– Sylwia, dlaczego byłaś dla niego taka niegrzeczna?! – Wiola się zdziwiła.

– Niegrzeczna? Nie sądzę. To on zachowywał się bezczelnie. Nie dość, że zaczepił mnie na ulicy, to jeszcze walił mi na „ty”, a sam nawet się nie przedstawił. Jakiś prostak! Co to w ogóle za jeden?!

Znasz go?

– No, coś ty! Przecież ci mówiłam, że go nie znam, ale mogę się dowiedzieć co nieco na jego temat.

9 Szaga_Przesladowana.indd 9

27.07.2021 13:35:36

– Nie jestem zainteresowana.

– Nie mów, że nie zauważyłaś, jaki jest przystojny. A poza tym… gapił się na ciebie!

– Skoro do mnie mówił, to pewnie, że się gapił.

Gdzie miał patrzeć? W niebo?

– Dobra, daj już spokój, nie wnerwiaj się tak.

Nie wiem, co cię dziś ugryzło… – powiedziała Wiola. Po chwili dodała jednak: – Ale przystojny był. Nie zaprzeczysz.

– Był czy nie, guzik mnie to obchodzi.

– No co ty! Przecież każda dziewczyna w naszym wieku marzy o takim dojrzałym facecie, i w dodatku przystojnym, żeby zaimponować koleżankom.

– Widocznie nie każda, bo ja na przykład nie.

– Na pewno tylko tak udajesz. Nie powiesz mi, że nie byłoby ci miło pokazać się z takim facetem, żeby dziewczynom gałki wyskoczyły z orbit.

– No, może…

– A widzisz. A tak niegrzecznie go potraktowałaś… „Może faktycznie przesadziłam, ale trudno, stało się. Facet już poszedł. Nie ma go. Sprawa zamknięta” – myślała Sylwia.

Doszły do kawiarni i przerwały rozmowę. Oka­ zało się, że nie ma ani jednego wolnego stolika, więc postanowiły iść do kawiarni na powietrzu, na którą wszyscy mówili „ogród”. Usiadły przy stoliku pod 10 Szaga_Przesladowana.indd 10

27.07.2021 13:35:36