15

#15

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Συζητώντας για την κρίση Γράφουν: Ο ΣΤΑΥΡΟΣ Ανδρεάδης (’64) για τον τουρισμό Ο Τόλης Βαρνάς (’81) για τις συναυλίες Ο δημοσιογράφος Τάσος Ρέτζιος για το σινεμά

+

Μαρία Τοπαλη (’82): Βερμίου Κατάβαση Μόναχο: Ο απόλυτος προορισμός Μουσείο Γεροβασιλείου: Το σπίτι του κρασιού

2 Index

#15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010 «Eίμαστε ένα σύγχρονο όσον αφορά στις εγκαταστάσεις και μοντέρνο όσον αφορά στον τρόπο διδασκαλίας σχολείο. Ένα σχολείο ανοικτό στις καινοτομίες που βοηθά τους μαθητές του να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, έτσι ώστε να κατακτήσουν τον κόσμο». Η Έντελτραουτ Γκέμπαυερ, η νέα διευθύντρια της ΓΣΘ, παρουσιάζει τις σκέψεις της για την καινούργια σχολική χρονιά (σελίδα 6)

n «Θέλω και ένα κράτος που να λειτουργεί -όπως

n Ο Μιχάλης Γουδής γράφει για τους λόγους που το

το γερμανικό- και την επάρατη τεχνολογία». Η Κάκη Μπαλή (‘81) γράφει για τη μοναδική εμπειρία που είχε το καλοκαίρι από μια ερημική παραλία της Σιθωνίας. (σελίδα 4)

Μόναχο θεωρείται ένας από τους πιο ποιοτικούς προορισμούς όσον αφορά στην ποιότητα ζωής που παρέχει στους κατοίκους του. Και δεν είναι μόνο λόγω του Oktoberfest… (σελίδα 16).

n Το ποσοστό επιτυχίας έφτασε φέτος το 96,3%. Αυτό

μπορεί πέρσι να ήταν λίγο μεγαλύτερο, αλλά οι φετινοί τελειόφοιτοι του γερμανικού σχολείου έχουν να επιδείξουν πολύ σπουδαίες επιδόσεις. Και στα ελληνικά αλλά και στα γερμανικά πανεπιστήμια (σελίδα 9) n Η Μαρία Τοπάλη (’82) εξηγεί στη Δήμητρα Δημητρα-

κοπούλου γιατί είναι γερμανοθρεμένη, ποια αναγνώσματα την επηρέασαν στην ποιητική της δουλειά και γιατί –όπως λέει- η ποίηση είναι μια άκρως προσωπική υπόθεση (σελίδες 10 και 11). n «Ο τουρισμός μας τελικά στάθηκε, άντεξε και θα

κλείσει με λιγότερες απώλειες από αυτές που είχαν αρχικά εκτιμηθεί». Αυτό τονίζει ο Σταύρος Ανδρεάδης (‘64), που κάνει τη δική του αποτίμηση για τα συν και τα πλην του ελληνικού τουριστικού προϊόντος (σελίδες 12 και 13). n Η βροχή (καταρρακτώδης μάλιστα…) δεν εμπόδισε να γίνει και φέτος με επιτυχία το πάρτι του καλοκαιριού του ΣΑΓΕΣ και τα reunions των τάξεων (σελίδες 14 και 15).

n Ο Τόλης Βαρνάς (‘81) και ο δημοσιογράφος Τάσος

Ρέτζιος αναλύουν τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις συναυλίες και στον κινηματογράφο. Και προτείνουν λύσεις (σελίδες 19, 20 και 21). n Και όπως πάντα: τα νέα των αποφοίτων (αυτή τη φορά με πολύ χρώμα ΔΕΘ) στη σελίδα 22, αλλά και διάφορες καλές ατάκες στην προτελευταία ανάποδη σελίδα 23. Όπως ειπώθηκαν από το Γιάννη Βακαρέλλη (’68), τον Μr.

Wikipedia και τον μεγάλο Μάνο Χατζηδάκη.

Τριμηνιαια εκδοση του συλλογου αποφοιτων τησ γερμανικησ σχολησ θεσσαλονικησ Διανέμεται δωρεάν σε 2.500 αντίτυπα Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης Έδρα: Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης, 9ο χλμ. Πυλαίας Θέρμης, ΤΘ 51 Φοίνικας, 55102 Θεσσαλονίκη, 2310-475-900-2 Εκδότης: Ορέστης Καλογήρου, Υπεύθυνος έκδοσης: Νίκος Οικονόμου www.sages.gr, email: info@sages.gr Διοικητικό Συμβούλιο: Πρόεδρος: Ορέστης Καλογήρου (’78), Αντιπρόεδρος: Νίκος Οικονόμου (’81), Γενική γραμματέας: Δήμητρα Δημητρακοπούλου (’95), Ταμίας: Μαρία Καλλιδοπούλου (’63), Ειδικός γραμματέας: Θάνος Χαριστός (’95), Μέλη: Xριστίνα Μαραντέλου (’03), Ευριπίδης Κεχαγιάς (’96), Λεωνίδας Αθανασιάδης (’81), Μαρία Σαρηγιαννίδου (’05) Συντακτική Επιτροπή: Τόλης Βαρνάς (’81), Μιχάλης Γουδής (’04), Δήμητρα Δημητρακοπούλου (’95), Ανέστης Κουρίδης (’95), Τατιάνα Λιάνη (’90), Χριστίνα Μαραντέλου (’03), Σπύρος Πέγκας (’86), Κάσση Τσιτουρίδου (’90), Νάστια Χατζηγώγα (’98) Εκτύπωση-βιβλιοδεσία: Γραφικές τέχνες Μ. Τριανταφύλλου (’77)

3 Της σύνταξης

Η αγγελία που διαβάστηκε μόνο από ξένους... Την ιστορία μού τη διηγήθηκε ιδιοκτήτης γνωστού εστιατορίου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και είναι ενδεικτική για πως φτάσαμε ως χώρα στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση και στις μέρες μνημονίου. Μου έλεγε λοιπόν ότι ζητούσε για περίπου πέντε χρόνια έναν βοηθό σερβιτόρο για το μαγαζί του, με αγγελία που είχε αναρτημένη στην είσοδο του εστιατορίου. «Ξέρετε ότι για πέντε χρόνια δεν μπήκε ούτε ένας Έλληνας να με ρωτήσει για την αγγελία;», μου είπε με απορία. «Ούτε ένας Ελληνας. Παρά το γεγονός ότι το μαγαζί είχε καλό όνομα, ήταν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και ο μισθός κάθε άλλο παρά χαμηλός ήταν». Τελικά τη θέση την καπάρωσε ένας Αλβανός και η αγγελία απομακρύνθηκε από το τζάμι του μαγαζιού. «Φαίνεται ότι οι Έλληνες φοιτητές είναι καλομαθημένοι. Σπίτι στη λεωφόρο Νίκης που το πληρώνει ο μπαμπάς, αυτοκίνητο από τα 18 και δύο με τρεις πιστωτικές κάρτες στο πορτοφόλι για τα επιπλέον έξοδα», σχολίασε. Και εγώ συμπλήρωσα: «Και το όνειρό τους: Μια θέση στο δημόσιο!» Γύρισα πίσω πολλά χρόνια, τότε που ήμουν μεταπτυχιακός φοιτητής στο Μόναχο. Δεν υπήρχε Έλληνας που να σπούδαζε στο πανεπιστήμιο και να μην έκανα κάποιο «Job». Δε θα ξεχάσω ποτέ τα πρωινά στο Studentenwerk του Μονάχου. Σε μια μεγάλη αίθουσα επικρατούσε το αδιαχώρητο και όλοι ρίχναμε το φοιτητικό μας πάσο μέσα σ΄ ένα μεγάλο βάζο μαζί με τους άλλους φοιτητές που έψαχναν κι αυτοί κάποια δουλειά (για λίγες ώρες ή για λίγες ημέρες) για να βγάλουμε κάποιοι επιπλέον χαρτζιλίκι. Ήταν εκεί σχεδόν κάθε πρωί καμιά πενηνταριά άτομα και η ίδια διαδικασία επαναλαμβανόταν και το μεσημέρι. Αν ήσουν τυχερός έπαιρνες ένα από τα πρώτα νούμερα και μπορούσες να διαλέξεις αυτή τη δουλειά που ήταν η καλύτερη από άποψη πληρωμής. Τα πάντα άκουγες εκεί. Από δουλειά σε μεταφορές και μετακομίσεις μέχρι εργασία σε αποθήκη ή στο γαστρονομικό τομέα. Υπάρχει κανείς που να έχει κάνει σπουδές στη Γερμανία και να μην έχει δουλέψει έστω για λίγο ως Kellner σε κάποιο ελληνικό μαγαζί; Δεν νομίζω… Αντ΄ όλων αυτών εμείς είχαμε για πολλά χρόνια τις δικές μας ανέσεις εντός Ελλάδας. Large που λένε. Μόνο στη διάρκεια του 2009 και ενώ μόλις άρχιζε το οικονομικό ζόρι περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες ακύρωσαν τις πιστωτικές τους κάρτες. Έτσι από 7.040.012 οι ιδιοκτήτες περιορίστηκαν στις 6.000.392. Και πάλι δεν είναι υπερβολικά πολλές; Η κρίση λοιπόν δεν ήρθε από το πουθενά. Και φυσικά δεν ήταν μια κρίση που προήλθε μόνο από τα σπάταλο ελληνικό κράτος. Αλλά και από τις δικές μας σπατάλες και λάθος νοοτροπίες. Σήμερα στο ΣΑΓΕΣ-Themen προσπαθούμε να προσεγγίσουμε την κρίση χωρίς υστερίες και φανατισμούς. ‘Ισως και ως μια πρόκληση για το μέλλον. Ο Σταύρος Ανδρεάδης (’64) μιλά για τον τουρισμό, ο Τόλης Βαρνάς (’81) για τις συναυλίες και ο δημοσιογράφος Τάσος Ρέτζιος για τις επιπτώσεις στον τομέα του σινεμά. Ευχές για καλό χειμώνα. Που όπως όλα δείχνουν θα είναι βαρύς…

4 Σχόλιο

Ο πανικός, η τεχνολογία και το κράτος Της Κάκης Μπαλή (’81), finance@ekdotiki.gr

Είναι Κυρια κή απόγευμα σε μια σχεδόν ερημική παραλία της Σιθωνίας. Είμαστε μια μικρή παρέα ξεκομμένη από τις εξελίξεις στον πλανήτη και χαζεύουμε τα κύματα. Αίφνης, χτυπάει το κινητό μου. Είναι ένας ανήσυχος συνάδελφος και λέει ότι η κόρη ενός φίλου του, φοιτήτρια με το πρόγραμμα «Ερασμος» στη Γερμανία, δεν έχει δώσει επί ένα 24ωρο σημεία ζωής, ενώ είχε κανονίσει να πάει στη Love Parade –το μεγάλο πάρτι μουσικής «τέκνο»- στο Ντούισμπουργκ. Σ’ εκείνο το πάρτι, όπου τσαλαπατήθηκαν μέχρι θανάτου, όταν ξέσπασε πανικός, 19 νέοι άνθρωποι. Το πρώτο που σκέφτομαι είναι να τηλεφωνήσω σε κάποιο συνάδελφο στη Γερμανία, πλην όμως οι πρώτοι τρεις δεν απαντούν- Κυριακή, γαρ- και τον τέταρτο τον βρίσκω σε διακοπές στη Βαρσοβία. Πριν προλάβω να παραιτηθώ από την προσπάθεια, μία από την παρέα, βγάζει από την τσάντα με τα μπανιερά της ένα «μπλάκμπερι», ένα κινητό με σύνδεση Ιντερνετ. Μπορεί η περιοχή να μην είχε σήμα… καμπάνα, αλλά ήταν αρκετό για να εντοπίσει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το νούμερο της τηλεφωνικής γραμμής πρώτης ανάγκης που δημιούργησε ο δήμος του Ντούισμπουργκ για τους αγωνιούντες συγγενείς του ενός και πλέον εκατομμυρίου νέων που πήγαν για χορό και βρέθηκαν σε μια τραγωδία. Μόλις με τη δεύτερη προσπάθεια πιάνω γραμμή και με βάζουν στην αναμονή. Σαράντα δευτερόλεπτα αργότερα μια ευγενέστατη υπάλληλος με ρωτά τι θέλω και μου διευκρινίσει ότι θα μου τηλεφωνήσουν αμέσως εάν η μικρή Σαλονικιά φοιτήτρια συγκαταλέγεται μεταξύ των θυμάτων, αρκεί να τους δώσω τα ακριβή στοιχεία της- και οπωσδήποτε και τα δικά μου, ώστε να βεβαιωθούν ότι δεν είμαι κάποια κακοήθης που κάνω πλάκα με τον πόνο των άλλων. Μάλιστα, η υπάλληλος είναι διατεθειμένη να κάνει την εξαίρεση –καθώς δεν είμαι συγγενής- επειδή τηλεφωνώ από την Ελλάδα και ουσιαστικά παίζω ρόλο μεταφραστή. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να ολοκληρωθεί η διαδικασία, καθώς ο ανάστατος πατέρας κήρυξε παύση συναγερμού, καθώς η μικρή έδωσε σημείο ζωής. Μέσα στην αναμπουμπούλα είχε χάσει το κινητό της και την ψυχραιμία της. Πάντοτε θεωρούσα τα κινητά και το Ιντερνετ στην παραλία δυνάστες –και συνανθρώπους «πολυτελείας» όσους δεν μπορούν να τα στερούνται. Από φέτος, άλλαξα γνώμη. Θέλω και ένα κράτος που να λειτουργεί –όπως το γερμανικό- και την …επάρατη τεχνολογία.

Made in Germany!

Was bedeutet das?

Nach einem Testjahr haben wir uns entschieden nach Griechenland Brillen zu importieren, die komplett in Deutschland, aber nach dem Rezept des griechischen Augenarztes hergestellt worden sind.

Im Optikergeschäft «Οπτικά Παυλίδης» steht Ihnen eine Auswahl von 15 Brillenmodellen zur Verfügung, nach deutschen Qualitätsstandards gefertigt, die Ihnen zehn Tage nach Bestellung ausgeliefert werden können.

Die Preise sind ebenso attraktiv wie die entsprechender Brillen im griechischen Markt: Der Durchschnittspreis einer Brille mit einem Paar Gläser hoher Qualität beträgt 200 Euro, die Ihnen von Ihrer Kasse zurückerstattet werden können!

Geniessen Sie in Thessaloniki Brillen “Made in Germany”, die Sie beim Optiker «Οπτικά Παυλίδης» finden können.

«Als Spezialist in Sachen Optik muss ich zugeben, dass die Qualität des Fabrikats exzellent ist»,

sagt Optiker Miltiadis Pavlidis.

ΟΠΤΙΚΑ ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΤΣΙΜΙΣΚΗ 104

2310 272455

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ: ΟΠΤΙΚΑ ΧΙΩΤΗΣ ΑΡΧΟΝΤΗΣ Εθν. Αντίστασης 11, Σκύδρα, τηλ. 23810 82203 • ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΡΜΕΝ Α. Παπαναστασίου 133, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 313193 • ΟΠΤΙΚΑ ΜΑΡΚΑΚΗ Λ. Καλοκαιρινού 33, Ηράκλειο, τηλ. 2810 287211 • ΟΠΤΙΚΑ ΜΠΑΛΑΤΛΙΑΝ Ηρώων Κύπρου 51, Ξάνθη, τηλ. 23410 73181

6 DST Kiste Αναδημοσίευση από το Sunday (12.9.2010)

7 DST Kiste

Πλήθος κόσμου στο φετινό Oktoberfest Με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε και φέτος το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου το Οktoberfest. H εκδήλωση διοργανώθηκε από το Σύλλογο Φίλων της ΓΣΘ και το γερμανικό σχολείο, ενώ είχε την υποστήριξη από τον ΣΑΓΕΣ και τελούσε υπό την αιγίδα του δήμου Θεσσαλονίκης και του γερμανικού προξενείου Θεσσαλονίκης. Παρά το ψιλόβροχο που έπεσε νωρίς το απόγευμα, η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη, κάτι που φάνηκε και από το ότι καταναλώθηκαν περίπου 6.000 μερίδες φαγητού. Οσο για τη μουσική, γι΄ αυτή φρόντισε μια ενδεκαμελής μπάντα πνευστών από το Μέλανα Δρυμό της Βάδης Βιρτεμβέργης. Ισόπαλοι οι μαθητές και οι καθηγητές Mε τον παραδοσιακό αγώνα μεταξύ των μαθητών και των καθηγητών ξεκίνησε η φετινή σχολική χρονιά στην ΓΣΘ. Ο ποδοσφαιρικός αυτός αγώνας έχει καθιερωθεί να γίνεται τα τελευταία χρόνια την ημέρα που ανοίγουν τα σχολεία, με στόχο η σχολική χρονιά να ξεκινήσει με

ένα δυνατό αλλά καθαρό παιχνίδι ανάμεσα στους βασικούς πρωταγωνιστές του σχολείου. Φέτος πάντως το παιχνίδι δεν έβγαλε νικητή: Οι μαθητές είχαν καλύτερη ομάδα, αλλά οι καθηγητές παρ’ ολίγον να πάρουν τη νίκη στο τέλος του ματς και διαμαρτύρονται για τη διαιτησία... Ο αγώνας τελικά έληξε ισόπαλος με 1-1. Μέρες δημιουργίας Χωρίς τσάντες και βιβλία θα προσέλθουν από την Τρίτη 9 Νοεμβρίου και για τρεις ημέρες οι μαθητές και οι μαθήτριες του ΓΣΘ, που θα συμμετάσχουν στις φετινές «ημέρες δημιουργίας» («Projekttage»). Για δύο ημέρες οι μαθητές θα λάβουν μέρος σε ομίλους ενδιαφερόντων που οι ίδιοι επέλεξαν, ενώ την τελευταία ημέρα (Πέμπτη 11 Νοεμβρίου, στη 1 το μεσημέρι) θα παρουσιάσουν αυτά που ετοίμασαν στο κοινό. Το βράδυ θα διοργανωθεί στην αίθουσα τελετών το ετήσιο σχολικό πάρτι. Άρχισαν τα προπαρασκευαστικά Ξεκίνησαν στις 4 Οκτωβρίου τα φετινά προπαρασκευαστικά μαθήματα για τους μαθητές που φοιτούν φέτος στην ΣΤ’ τάξη του δημοτικού και επιθυμούν του χρόνου να εισέλθουν στην πρώτη τάξη του γυμνασίου του γερμανικού σχολείου. Να σημειωθεί ότι παρά την οικονομική κρίση, ο αριθμός των φετινών αιτήσεων για τα προπαρασκευαστικά ήταν και πάλι ιδιαίτερα υψηλός.

8 σημειωματάριο

Ξεκίνησαν από τις αρχές Οκτωβρίου οι εβδομαδιαίες αθλητικές συναντήσεις των αποφοίτων στο Γερμανικό. Όπως και πέρσι έτσι και φέτος η Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης παραχώρησε στον ΣΑΓΕΣ το χώρο του γυμναστηρίου για να μπορούν οι απόφοιτοι μια φορά την εβδομάδα να παίζουν μπάσκετ. Η χρήση του χώρου είναι δωρεάν για τους αποφοίτους και το ραντεβού γίνεται κάθε Τετάρτη, από τις 7.30 μέχρι τις 9 το βράδυ. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με το μέλος του ΔΣ του ΣΑΓΕΣ Ευριπίδη Κεχαγιά, τηλ: 6944-280-649. Και μια και ο λόγος για αθλοπαιδιές. Σχεδιάζεται για πρώτη φορά κάθοδος της ομάδας μπάσκετ του ΣΑΓΕΣ στην Αθήνα για να πάρει μέρος τους φετινούς αγώνες μεταξύ της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης και της

Γερμανικής Σχολής Αθηνών, στο πλαίσιο των φετινών αγώνων των ομάδων των δύο σχολείων. Το ραντεβού έχει ορισθεί για το τριήμερο 3, 4 και 5 Δεκεμβρίου, όταν θα γίνουν και οι αγώνες των ομάδων των δύο σχολείων σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ (αγόρια και κορίτσια) και βόλεϊ. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με το μέλος του ΔΣ του ΣΑΓΕΣ Ευριπίδη Κεχαγιά (τηλ: 6944-280-649). Οσοι πιστοί, προσέλθετε…

mailbox

Μην ξεχνάτε τις συνδρομές σας για τον ΣΑΓΕΣ.

O ΣΑΓΕΣ μπορεί να λειτουργήσει και να επεκτείνει τις δραστηριότητές του μόνο αν στηριχθεί οικονομικά από τα μέλη του. Για την πληρωμή των συνδρομών υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός στην Τράπεζα Πειραιώς με αριθμό 5202030638212. Όσες και όσοι το επιλέξουν παρακαλούμε να δηλώσουν στο καταθετήριο το όνομά τους. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα να πληρώσετε τη συνδρομή σας απευθείας στην ταμία του ΣΑΓΕΣ, Μαρία Καλλιδοπούλου (τηλ: 2310 257 390 και 6942-464-676) στο ταξιδιωτικό γραφείο «Maas Travel» (Καλαποθάκη 3, στον 1ο όροφο). Το ποσό είναι 30 ευρώ για την ετήσια συνδρομή. Τα ολοκληρωμένα στοιχεία του λογαριασμού είναι τα εξής:

Μην ξεχάστε το φετινό χριστουγεννιάτικο πάρτι του ΣΑΓΕΣ. Η διοργάνωση έχει ήδη γίνει θεσμός και πραγματοποιείται φέτος για τέταρτη συνεχή χρονιά. Το ραντεβού έχει κλειστεί για την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου, στο μπαρ «Interni» που βρίσκεται στη στάση «Σχολή Τυφλών» επί της παραλίας. Θα σας περιμένουμε όλους και όλες και ιδιαίτερα τους απόφοιτους που βρίσκονται εκτός Ελλάδας μετά τις 10 το βράδυ.

Λογαριασμός Τράπεζα Πειραιώς: 5202030638212 ΙΒΑΝ: GR3201722020005202030638212 SWIFT CODE: PIR BGR AA FAVOR 01 2202 AGELAKI BRANCH IN THESSALONIKI Σχόλια. Περιμένουμε τα σχόλιά σας, τα νέα και τις ιδέες σας για το επόμενο τεύχος του «ΣΑΓΕΣ-Themen», που θα είναι το 16ο και θα κυκλοφορήσει στα μέσα του Δεκεμβρίου του 2010.

Oι ενοχλήσεις σας είτε ηλεκτρονικά (στο e-mail noikonomou@ ekdotiki.gr) είτε τηλεφωνικά (Νίκος Οικονόμου, 2310-779-117 και 6976-278-213, Δήμητρα Δημητρακοπούλου, 6936-713727). Όλες οι πληροφορίες θα αξιοποιηθούν! Γι΄ αυτούς που θέλουν να διαφημιστούν στο επόμενο τεύχος θα πρέπει να μας ενημερώσουν μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου του 2010. Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: Η συλλογή των e-mails των αποφοίτων συνεχίζεται. Έχουμε ξεπεράσει τα 1200 mails και προχωρούμε ακάθεκτοι. Για οποιαδήποτε καινούργια ηλεκτρική διεύθυνση αποφοίτου ενημερώστε μας στα info@sages.gr ή orestis.kalogirou@physics.auth.gr. Για να φτάνουμε σε ακόμη περισσότερους αποφοίτους…

9 Το θέμα

Τα μυστικά της επιτυχίας Της Χριστίνας Μαραντέλου (‘03) chmarant@agro.auth.gr

Μεγάλες ήταν και φέτος οι επιτυχίες των περσινών τελειοφοίτων και νέων αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ανώτερα και τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας. Από τους 54 τελειόφοιτους, που κατέθεσαν τον Ιούλιο του 2010 το μηχανογραφικό τους, οι 52 πέρασαν σε σχολές της επιλογής τους, από τους οποίους οι 43 σε ΑΕΙ. Το ποσοστό επιτυχίας δηλαδή έφτασε το 96,3% Συγκεκριμένα δέκα τρεις τελειόφοιτοι (και μην ξεχνάμε νέοι απόφοιτοι...) εισήλθαν σε Πολυτεχνικές σχολές, 13 σε σχολές Θετικής κατεύθυνσης , 10 στις λεγόμενες θεωρητικές σχολές, 2 σε Οικονομικές σχολές, ενώ 5 κατέλαβαν θέσεις σε Ιατρικές σχολές της χώρας. Ποιοι μπήκαν σε καλές θέσεις: Σεβαστίδου Σοφία (1η, Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ), Παναγιωτακόπουλος Γιώργος (12ος, Ιατρική Θεσσαλονίκης), ΑστρεινίδηΜπλάντεν Αφροδίτη (5η, Μηχανικών οικονομίας του ΑΠΘ),

Γκαντώνας Σάββας (6ος, Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ), Σαρρόπουλος Γιάννης (6ος, Βιολογία Θεσσαλονίκης), Χέρλαϊν Ελένη-Βαρβάρα (9η, Ψυχολογία Κρήτης), Σίμου Μερόπη (11η, Γερμανικής φιλολογίας Θεσσαλονίκης) και Αντωνοπούλου-Βηδενμάιερ Κατερίνα (14η, Μαθηματικών του ΕΜΠ). Επιτυχίες και για τους περσινούς μας τελειόφοιτους, που δοκίμασαν και φέτος τις δυνάμεις τους: Ο Γιάννης Κουρούδης εισήλθε 1ος στο Φυσικό Θεσσαλονίκης, ο Μάριος Γραμματικός 6ος και ο Πυγμαλίων Γόρδος 9ος στη Μηχανικών παραγωγής Θράκης. Εξάλλου τρεις φετινοί τελειόφοιτοι (οι Ορέστης Λούκας, Νίκος Παπαδόπουλος και Αστρεινίδη-Μπλάντεν Αφροδίτη) έλαβαν υποτροφία της DAAD, προκειμένου να σπουδάσουν σε γερμανικά πανεπιστήμια, ενώ πολλοί από τους τελειόφοιτους έγιναν ταυτόχρονα δεκτοί σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γερμανίας .

Οι πρώτοι από τους αριστούχους απάντησαν στις ερωτήσεις του ΣΑΓΕΣ-Τhemen για τα εφόδια που απέκτησαν από τη ΓΣΘ, τα «μυστικά» της επιτυχίας τους και την οικονομική κρίση.

Ο ι τρ ε ι ς ε ρ ω τήσ ε ι ς 1. Ποια εφόδια πιστεύεις ότι σου πρόσφερε η ΓΣΘ ως μαθητή, τα οποία πιθανόν θα σε βοηθήσουν και στην υπόλοιπη ζωή σου; 2. Είσαι ένας από τους αριστούχους της ΓΣΘ. Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας το «μυστικό» της επιτυχίας σου; 3. Νιώθεις ανασφάλεια ως νέος φοιτητής τη στιγμή που η χώρα μας και ο κόσμος γενικότερα βρίσκονται σε μια δύσκολη και κρίσιμη περίοδο;

Παναγιωτακόπουλος Γιώργος

Λούκας Ορέστης

1. Το εφόδιο που πιστεύω πως προσφέρει περισσότερο η σχολή είναι ικανότητα διαχείρισης κρίσεων. Η επαφή με τους γερμανούς καθηγητές σχεδόν πάντα συνοδευόταν από προβλήματα, η επίλυση των οποίων αποτελούσε ένα πρόβλημα που χρειαζόταν συνεργασία και διπλωματικότητα.

2. Αυτό που βοήθησε περισσότερο είναι ότι παρακολουθούσα τους καθηγητές στο μάθημα και έτσι γλίτωνα αρκετή δουλειά στο σπίτι. Προσπαθούσα να είμαι καλός ακροατής, τις περισσότερες φορές.

3. Η κρίση έχει όντως επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία των νέων αλλά η εμπειρία μου έχει δείξει πως άμα νιώθεις σίγουρος για κάτι, καλό ή κακό, θα επαληθευτείς τελικά. Έτσι έχω μάθει να περιμένω, και όχι απλά να προσδοκώ, το βέλτιστο.

1. Η ΓΣΘ προφανώς σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις από κοντά έναν ευρωπαϊκό λαό, μια διαφορετική κουλτούρα κι αντίληψη ζωής. Σε εμένα ιδιαίτερα έδωσε την ευκαιρία, μέσα από την ενθάρρυνση της προσωπικής ερευνητικής αναζήτησης και το συνακόλουθο άνοιγμα οριζόντων, να αναπτύξω κριτική σκέψη σε διάφορα θέματα και καταστάσεις. Μου έδειξε το δρόμο της διεξοδικής αμφισβήτησης της κάθε αλήθειας, μαθαίνοντάς μου να σκέφτομαι ορθολογικά και να πράττω με φαντασία.

2. Καταρχάς δεν θεωρώ ότι υπάρχουν «μυστικά» ή φόρμουλες στη γνώση. Αρκεί νομίζω να συλλάβουμε τη μαθησιακή διαδικασία ως μια συνεχή αντιπαρέθεση με τον εαυτό μας, μια αναζήτηση του αφηρημένου με έντονα συλλογικό προσανατολισμό.

3. Νιώθω ανησυχία, απογοήτευση και θυμό για αυτά που βλέπω να συντελούνται γύρω μας. Η περίφημη «επιτυχία», όπως την αντιλαμβάνεται και επιλέγει να τη μυθοποιήσει έκαστος, δεν εξασφαλίζει ούτε σε μένα, ούτε σε κανέναν άλλο σιγουριά και δικαιώματα μέσα σε ένα παγκόσμιο σύστημα που όλα τα αλέθει και όλα τα ισοπεδώνει. Αυτό που μου δίνει κουράγιο και με κάνει να ονειρεύομαι είναι αποκλειστικά η πίστη στον άνθρωπο και τις δημιουργικές του δυνάμεις.

(βαθμός πρόσβασης: 19,63)

(βαθμός πρόσβασης: 19,30)

10 Συνέντευξη

Μαρία Τοπάλη (’82)

Βαβελική ποίηση Της Δήμητρας Δημητρακοπούλου (’95)

Τις Κυριακές διαβάζουμε στο πολιτιστικό ένθετο της «Καθημερινής» την κριτική λογοτεχνική της στήλη. Με τις μεταφράσεις της μάς σύστησε τον Γκάντενμπαϊν του Frisch και τον Μέντελ του Zweig, ενώ με τις ποιητικές της συλλογές μάς μυεί στην εντόνως «φεμινιστική και βαβελική», όπως έχει χαρακτηριστεί, ποιητική της δουλειά. Η φετινή χρονιά βρίσκει τη Μαρία Τοπάλη (’82) με δύο εκδόσεις: το τρίτο ποιητικό της βιβλίο Βερμίου Κατάβαση (Εκδόσεις Πατάκη) και τη μετάφραση των δύο διηγημάτων του Stefan Zweig Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ.

H αόρατη συλλογή (Εκδόσεις Άγρα). Σε αυτό το τεύχος μας μιλά για ποίηση, κριτική και μετάφραση αλλά και για τη γερμανική της κουλτούρα. Σε αναφορές στο έργο σου αναφέρεται συχνά η γερμανομάθειά σου μέσα από τις σπουδές που ακολούθησες. Πόσο έχει αφήσει το στίγμα της στις επιλογές σου και στο αποτέλεσμα της δουλειάς σου;

Δεν νομίζω ότι είμαι τυπικά «γερμανομαθής», με την έν-

νοια ότι οι μόνες γλωσσικές σπουδές μου στη γερμανική γλώσσα είναι αυτές που ολοκληρώθηκαν με την αποφοίτηση από το σχολείο μας. Από εκεί και ύστερα υπήρξα κατά κανόνα αυτοδίδακτη στα ζητήματα της γερμανικής γλώσσας. Είμαι όμως γερμανοθρεμένη, αυτό να λέγεται. Θέλω να πω ότι το σχολείο έβαλε τη σφραγίδα του, η ζωή, στη συνέχεια, βάθυνε το αποτύπωμα και διαθέτω πλέον και έναν γερμανικό εαυτό, με τρόπο φυσικό και αυτονόητο. Δεν θα μπορούσε βέβαια κάτι τέτοιο να μην καθορίζει τη δουλειά μου, αφού γράφει κανείς με ό,τι έχει, με ό,τι είναι. Αναγνώσματα-σταθμός;

Η (παρατεταμένη) εφηβεία διατηρεί και εδώ την πρωτοκαθεδρία. Με μιαν εισαγωγή από Πηνελόπη Δέλτα και Ιούλιο Βερν βρέθηκα σύντομα να εστιάζω ξανά και ξανά στον Τσίρκα, στον Μποντλέρ, στον Χαίλντερλιν, στον Σεφέρη, στον Ελιοτ, στον Σεμπρούν. Και επειδή ποτέ δεν είναι αργά για, αναγνωστικά τουλάχιστον, πάθη,

11

εδώ και μερικά χρόνια ο βασικός αστερισμός εμπλουτίστηκε από συγγραφείς όπως η Κάρολ Αν Ντάφυ και ο Μαξ Ζέμπαλντ. Θα συμφωνούσες με τους κριτικούς, ότι η ποίησή σου διακρίνεται από φεμινιστικό ζήλο;

Είμαι πολιτικοποιημένος άνθρωπος- άλλη μια ιστορία που ξεκίνησε από τα χρόνια του σχολείου. Και ήμουν, από τότε (μαζί με άλλες συμμαθήτριες), φεμινίστρια. Η αναζήτηση της δικής μου φωνής καθορίζεται και από το φύλο μου, από τη συνείδηση του φύλου. Η ποίηση είναι μια άκρως προσωπική υπόθεση και οι φεμινίστριες έδειξαν, νομίζω, πρώτες, ότι «το προσωπικό είναι πολιτικό». Θεωρώ τιμητικό να διακρίνουν οι κριτικοί το στοιχείο αυτό στα ποιήματά μου. Έχεις μεταφράσει Habermas, Zweig, Frisch. Ποιους άλλους συγγραφείς θα ήθελες να μεταφέρεις στην ελληνική γλώσσα;

Έχω δουλέψει στο παρελθόν πάνω σε πεζά και ποιήματα του Ρίλκε και βρίσκεται ήδη υπό δημοσίευση η μετάφρασή μου των «Ελεγειών του Ντουίνο». Ο Ρίλκε τράβηξε για πολύν καιρό όλη μου την ενέργεια και το συγκεκριμένο «πρότζεκτ» δεν ολοκληρώθηκε ακόμα. Επίσης εργάζομαι πάνω σε μια μετάφραση του Ούβε Γιόνζον, που είναι ο μεγάλος άγνωστος των γερμανικών μεταπολεμικών γραμμάτων. Αυτά, για το άμεσο μέλλον, φτάνουν και περισσεύουν. Λονδίνο, Βέρμιο, Σέριφος, Χαλκιδική, Αθήνα. Ταξίδια-σταθμοί, διαμονές εκτός. Τι στίγμα αφήνει κάθε τόπος;

Ζω με ιδιαίτερη ένταση μέσα στο τρίπτυχο τόπος-σώμαγλώσσα. Είναι αυτό που θα λέγαμε ο φυσικός, ο αυθόρμητος τρόπος μου. Δεν μου είναι εύκολο να το αναλύσω και να εμβαθύνω. Ας πούμε ότι η ποίησή μου αναπνέει διαμεσολαβώντας ανάμεσα στα τρία αυτά πεδία, σαν αεραγωγός και σαν παλλόμενος αέρας μέσα του, ταυτόχρονα. Ποια βιβλία απέκτησες πρόσφατα στη βιβλιοθήκη σου; Τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό;

Το «κακό» είναι που τα τελευταία χρόνια διαβάζω σχεδόν μονάχα ό,τι μεταφράζω και ό,τι με απασχολεί ως προς την κριτική. Δεν θα παρέλειπα σε καμιά περίπτωση να σας δηλώσω τον φρέσκο ενθουσιασμό μου για τη δίτομη έκδοση των Απάντων του Γιωσέφ Ελιγιά (Γαβριηλίδης), για την ποιητική συλλογή της Φοίβης Γιαννίση Ομηρικά (Κέδρος), για το χαμηλότονο πρόσφατο δοκιμιακό και ποιητικό έργο του Λουκά Κούσουλα, για την (αγγλόφωνη) ιδιοφυή ποίηση της Αν Κάρσον και, φυσικά, για το πλήθος των παιδικών και εφηβικών βιβλίων που καταβροχθίζω πάντα σε ικανό αριθμό, άλλοτε τηρώντας τα προσχήματα, συχνότερα δίχως.

Βιβλιογραφία: Ποιητικές συλλογές Σερβίτσιο τσαγιού (Νεφέλη, 1999) Λονδίνο και άλλα ποιήματα (Νεφέλη, 2006) Βερμίου Κατάβαση (Πατάκης, 2010) Μεταφράσεις (επιλεκτικά) Zweig, Stefan. Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ. H αόρατη συλλογή (Άγρα, 2010) Frisch, Max. Ας με λένε Γκάντενμπαϊν (Μελάνι, 2007) Habermas, Jürgen. Η εποχή των μεταβάσεων: Μικρά πολιτικά κείμενα ΙΧ (Scripta, 2006) Habermas, Jürgen. Το μέλλον της ανθρώπινης φύσης. Πίστη και γνώση: Προς μια φιλελεύθερη ευγονική (Scripta, 2004) Rilke, Rainer Maria. Επιστολές σε μια νέα γυναίκα (Ροές, 2001) Burckhardt, Jacob. Ο πολιτισμός της Αναγέννησης στην Ιταλία (Νεφέλη, 1997)

Στίχοι: Φθορά, καρπός Και βέβαια δεν. Δεν είναι περιεχόμενο, η ποίηση, του βίου. Είν` ένας τρόπος, ίσως, να βαδίζεις (ν` αναπνέεις) με τη γλώσσα. Η αγάπη είναι περιεχόμενο: Αδειάζει, μεταγγίζεται, γεμίζει το θερμόμετρο σαν πυρετός.

-Κι η ομορφιά; «Η ομορφιά είναι τόπος. Πατρίδα των παραμυθιών μας.» Δοκίμασε να τις τοποθετήσεις μες στο σώμα: θα γίνει ολοκάθαρο σαν βότσαλο μετά την καταιγίδα. Η ποίηση, στο στήθος και στα πέλματα. Η αγάπη, στα αυτιά και στην κοιλιά. Η ομορφιά στα μάτια, και στο δέρμα.

-Τα χέρια! Ξέχασες τα χέρια! Τα χέρια είναι εαυτός κατάδικός μας, σε χορό διαρκώς μελλοντικό.

12 Συνέντευξη

Σταύρος Ανδρεάδης (’64)

Τελικά αντέξαμε... Του Νίκου Οικονόμου (‘81), noikonomou@ekdotiki.gr

Τελικά ο τουρισμός μας άντεξε. Αυτός είναι ο απολογισμός που κάνει ένας από τους πιο γνωστούς παράγοντες του ελληνικού τουρισμού. Ο Σταύρος Ανδρεάδης, ένας δικός μας άνθρωπος που αποφοίτησε από το γερμανικό το 1964 και που στη συνέχει έγινε γνωστός ως ο «Μr Σάνη», καθώς είναι ιδιοκτήτης του ξενοδοχειακού ομίλου «Sani Resort», μιλά στο ΣΑΓΕΣ-Τhemen για τη χρονιά που πέρασε, τα παλιά χρόνια στη ΓΣΘ, τις δυσκολίες, αλλά αλλά και τις προκλήσεις που φέρνει η οικονομική κρίση.

ξε, και θα κλείσει τη χρονιά με λιγότερες απώλειες από αυτές που είχαν αρχικά εκτιμηθεί. Αυτό δείχνει ότι εξακολουθεί να είναι ένας ζωντανός και σε μεγάλο βαθμό ανταγωνιστικός τομέας της οικονομίας μας.

Να ξεκινήσουμε από τα τουριστικά θέματα, που είναι και ο τομέας σας Ποιος είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός σας για τη χρονιά που διανύουμε; Ηταν τόσο δύσκολη όσο προβλεπόταν ή οι δυσοίωνες προβλέψεις δεν επιβεβαιώθηκαν;

Μια κρίση έχει πάντα θύματα (που τις περισσότερες φορές είναι δυστυχώς αυτοί που δεν φταίνε) δημιουργεί όμως ταυτόχρονα και νέες ευκαιρίες. Αυτό πιστεύω ότι θα συμβεί και τώρα. Το θέμα είναι βέβαια αν θα είμαστε εμείς αυτοί που θα τις εκμεταλλευτούμε, ή αν θα έρθουν κάποιοι άλλοι να το κάνουν για λογαριασμό μας. Ο τουρισμός, και όλα αυτά που τον συνοδεύουν, είναι ένας τομέας όπου μπορούν να γίνουν θεαματικά βήματα, και αυτό γιατί πολύ απλά η Ελλάδα ήταν, είναι, και θα είναι μια ιδιαίτερα ελκυστική χώρα. Τα βήματα αυτά όμως δε θα γίνουν από μόνα τους. Πρέπει να έχουμε γνώση, αίσθηση της κλίμακας, συνέπεια και υπομονή.

Χωρίς αμφιβολία το 2010 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για τον ελληνικό τουρισμό, ο οποίος, πέρα από τα άλλα προβλήματα που επηρεάζουν την οικονομία μας, δέχθηκε ισχυρότατο τραύμα από την αρνητική (πολλές φορές σε σημείο υπερβολής) εικόνα της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά ο τουρισμός μας τελικά στάθηκε, άντε-

Πολλοί βλέπουν τη σημερινή κρίση ως μια θετική πρόκληση για το μέλλον. «Ζούσαμε με δανεικά και με περισσότερα απ’ όσα βγάζαμε. Καιρός να συμμαζευτούμε», λένε με νόημα, ενώ εκτιμούν ότι σε πολλούς κλάδους, όπως ο τουρισμός, η γαστρονομία αλλά και αλλού, οι επαγγελματίες ήταν περισσότεροι απ’ όσους αντέχει η χώρα. Τι λέτε επ’ αυτού;

13

Τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και εμπρός για τον τουρισμό; Τι πρέπει να κάνει η πολιτεία; Τι πρέπει να αλλάξει στους παράγοντες του τουρισμού; Που πρέπει να διαφοροποιήσουν τη στάση τους οι ίδιοι οι καταναλωτές;

Η πολιτεία αδυνατεί να σχεδιάσει, όχι μόνο στον τουρισμό αλλά παντού στην οικονομία. Είναι έτσι δομημένη στις διάφορες βαθμίδες της, που ο σχεδιασμός είναι εξ ορισμού αδύνατος, όσο άξιοι και εάν είναι οι εκάστοτε διοικούντες. Τι κάνει λοιπόν η Πολιτεία; Ασχολείται με την καθημερινότητα και με κάποιους αριθμούς – δείκτες (πόσο ανέβηκε φέτος η κίνηση, πώς πήγε το συνάλλαγμα κλπ) και στο τέλος είναι πολύ ευχαριστημένη, αν αυτά φαίνονται ότι πήγαν καλά. Για το λόγο αυτό η κατάσταση διαμορφώνεται συγκυριακά και σαν συνέπεια η εξέλιξη είναι στρεβλή και αντιφατική. Οι επαγγελματίες του χώρου αντιδρούν και αυτοί ανάλογα. Τους ενδιαφέρει, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, το σήμερα και μόνο αυτό. Για το αύριο έχει ο Θεός… Με λίγα λόγια ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το προτέρημα του σύγχρονου ελληνικού τουριστικού προϊόντος;

Όπως είπα και προηγουμένως, η Ελλάδα είναι μια πολύ ελκυστική χώρα. Είναι πολύ ιδιαίτερη, με τις υπέροχες θάλασσες και τα νησιά της, έχει ποικιλία, έχει μαγικό κλίμα, έχει ένα ζωντανό λαό που χαίρεται τη ζωή, έχει ένα όνομα αναγνωρίσιμο, σεβαστό και αγαπητό σε όλο τον πλανήτη. Με δυο λόγια έχει εξαιρετικά πρωτογενή πλεο-

νεκτήματα στον τουρισμό. Το θέμα είναι τώρα πως αυτά τα πρωτογενή πλεονεκτήματα θα τα μετουσιώσουμε σε τουριστικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Τι σας ενοχλεί και τις σας αρέσει στη σημερινή Ελλάδα του ΔΝΤ;

Δεν μου αρέσει καθόλου να μου επιβάλλουν κάποιοι μέτρα, επειδή τους χρωστάω χρήματα που δεν έχω να τα επιστρέψω. Από την άλλη πλευρά δεν μπορώ να μη δω, ότι πολλά από τα μέτρα αυτά είναι σωστά και θα έπρεπε να είχαμε το θάρρος να τα πάρουμε εμείς μόνοι μας. Να κλείσουμε με τα χρόνια σας στη ΓΣΘ. Τι θυμάστε από εκείνη την περίοδο; Και πόσο σας επηρέασε η θητεία σας στο σχολείο στη μετέπειτα επαγγελματική σας ζωή;

Δεν ξέρω αν η μνήμη εξωραΐζει, αλλά το Γερμανικό ήταν ένα πολύ – πολύ ωραίο σχολείο. Ήταν αυστηρό αλλά ταυτόχρονα και πολύ θερμό και οικείο, στην κυριολεξία ένα δεύτερο σπίτι μας. Οι καθηγητές μας, Έλληνες και Γερμανοί, ήταν πολύ κοντά μας, μας καλούσαν να τους επισκεφθούμε στα σπίτια τους, πηγαίναμε μαζί μικρές εκδρομές… Είχαμε ιδιαίτερο δέσιμο μεταξύ μας. Φυσικά οι εποχές ήταν άλλες, η ζωή ήταν τότε πιο απλή, δεν υπήρχαν και πολλά πράγματα να κάνεις. Το σχολείο μου πιστεύω, ότι μου έδωσε κάποιες βασικές αξίες, καθώς και ένα ορθολογισμό στη σκέψη, που μου στάθηκε χρήσιμος στη συνέχεια της ζωής μου.

14 Η καλοκαιρινή συνάντηση του ΣΑΓΕΣ

Το Πάρτυ της βροχής! Της Νάστιας Χατζηγώγα (‘98), nastia1980@yahoo.gr

Η βροχή σταμάτησε, το πάρτυ αρχίζει! Στον απόηχο μιας καλής καλοκαιρινής μπόρας – και μάλιστα για όσους θυμούνται αρκετά μεγάλης διάρκειας – ξεκίνησε το φετινό καλοκαιρινό πάρτυ του ΣΑΓΕΣ την Παρασκευή, 18 Ιουνίου, στο ισόγειο της Γερμανικής Σχολής. Θα ήταν ψέμα αν λέγαμε πως η προσέλευση των αποφοίτων ήταν μεγάλη. Ωστόσο, όσοι αψήφησαν τον καιρό και ήρθαν στο Πάρτυ δεν το μετάνιωσαν. Σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα και σε χώρο οικείο πλέον, μετά από τόσες εκδηλώσεις, απόλαυσαν υπό τη συνοδεία ποτού, φαγητού και μουσικής, την κουβέντα με παλιούς συμμαθητές και φίλους. Να ευχαριστήσουμε σ’ αυτό το σημείο τους χορηγούς της εκδήλωσης: Την εταιρία «Isomat» του Στέφανου Τζιρίτη (‘63) που μας στήριξε για άλλη μια φορά, την «DOMAINE Claudia Papayianni» της Κλαούντιας Παπαγιάννη (‘85) που έκανε τη χορηγία των κρασιών και την εταιρία «Βεργίνα Ζυθοποιία», που έκανε χορηγία τις μπύρες της εκδήλωσης. Ο ΣΑΓΕΣ, με αφορμή το συγκεκριμένο Πάρτυ, που έληξε μετά τις 02:00’, θα ήθελε να περάσει το μήνυμα σε όλους τους απόφοιτους, πως η καλοκαιρινή αυτή εκδήλωση ούτε αναβάλλεται, ούτε και στερείται κεφιού εξαιτίας μιας πιθανής βροχής. Επομένως, όσοι διστάσατε φέτος – δικαιολογημένα βέβαια – λόγω καιρού, μην χάσετε το επόμενο καλοκαιρινό Πάρτυ. Σας περιμένουμε του χρόνου !!!

Ελάτε να ανταλλάξουμε ευχές και να διασκεδάσουμε στο ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥ ΣΑΓΕΣ που φέτος θα γίνει την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου, μετά τις 10 το βράδυ στο

CRystaL (παλιό «ΙNTERNI»)

που βρίσκεται στην παραλία, στη στάση «Σχολή Τυφλών».

15

Reunion

Μετά 20 χρόνια: Η συνάντηση της τάξης του 1990 Της Τατιάνας Λιάνη (‘90), tatianaliani@yahoo.com

Είκοσι χρόνια μετά την αποφοίτησή της η τάξη του 1990 κατάφερε να οργανώσει επιτέλους το πολυσυζητημένο reunion της κι αυτό χάρη σε ένα μέλος της που δεν ζει καν στην Ελλάδα: στην Elisabeth von Auenmüller, η οποία είχε την ιδέα να συναντηθούμε στο ετήσιο Party των αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής στις 18 Ιουνίου. Έτσι, σε μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε συμμαθητές χαμένους από χρόνια, συχνά και δεκαετίες, και να γελάσουμε παρακολουθώντας στον προτζέκτορα μιας αίθουσας του σχολείου παλιές φωτογραφίες από πάρτι, εκδρομές, αλλά και διαλείμματα του Γυμνασίου και του Λυκείου. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη: ήταν εκεί ο Σάκης, η Ελίζαμπεθ από τη Γερμανία, η Μαρία από την Αθήνα, η Γλυκερία, ο Μιχάλης, η Έφη, ο Χρήστος, ο Νίκος, ο Βασίλης, η Έλενα από τη Γερμανία, η Κάσση (οκτώ μηνών έγκυος!), η Γλυκερία, ο Έρασμος, η Τατιάνα, ο Περικλής από την Αμερική, η Βανέσσα, η Κιάρα, η Μαρία, ο Πάνος, η Γιώτα από τη Γερμανία, η Δέσποινα, ο Ντάνης, ο Γιάννης, η Μαρία, ο Βασίλης, η Εύα, ο Αλέξανδρος, η Κατερίνα, η Νατάσα, ο Φλόριαν από τη Γερμανία, η Σοφία, η Αγγελική, η Μαρίνα. Πολλοί συνεχίσαμε το πάρτι και την επόμενη μέρα με μια εκδρομή στη Χαλκιδική, όπου ύστερα από βουτιές στην Ακτή Κοβιού και μοχίτο στο beach bar, καταλήξαμε για φαγητό και ουζάκι στον Αρσανά της Νικήτης, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για ένα δεύτερο reunion 20 χρόνων τον Δεκέμβριο!

16 Το θέμα

Στο Μόναχο, αδερφές μου, στο Μόναχο... του Μιχάλη Γουδή (‘04), mgoudis@gmail.com Φωτογραφία: Μιχάλης Γουδής

Στο περίφημο απόσπασμα από τις «Τρεις αδερφές» του Άντον Τσέχοφ το ζητούμενο είναι η Μόσχα. Σύμφωνα με την έρευνα για τους δείκτες ποιότητας ζωής που δημοσίευσε στο καλοκαιρινό του τεύχος το έγκυρο περιοδικό “Monocle”, το Μόναχο αναδεικνύεται ο απόλυτος προορισμός για όποιον αναζητά υψηλή ποιότητα ζωής. Η βαυαρική πρωτεύουσα συγκεντρώνει μία σειρά από χαρακτηριστικά που την κατατάσσουν στην κορυφή της απαιτητικής λίστας του περιοδικού του Τάιλερ Μπρουλέ. Με πληθυσμό λίγο μεγαλύτερο από της Θεσσαλονίκης, περίπου 1.300.000 κατοίκους, αλλά με έκταση σχεδόν πενταπλάσια από αυτήν της πόλης, το Μόναχο είναι τόσο αραιοκατοικημένο που αμέσως γίνεται ένα εξαιρετικά άνθρωπινο περιβάλλον διαβίωσης. Οι ελεύθεροι, δημόσιοι χώροι είναι άφθονοι και φυσικά στην πλειονότητά τους πράσινοι. Ο ποταμός Ίζαρ που διατρέχει την πόλη της προσδίδει το πολύτιμο υδάτινο στοιχείο, την ίδια στιγμή που μία βόλτα στον Αγγλικό Κήπο προσφέρει στους κατοίκους του Μονάχου την ιδανική ευκαιρία αποφόρτισης από την ένταση της καθημερινότητας. Άλλωστε, η αγορά στο Μόναχο λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 μέχρι τις 20:00 και αν συνυπολογίσει κανείς πως το Μόναχο είναι η έδρα της BMW και άλλων σημαντικών βιομηχανιών, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η βαυαρέζικη οικονομία βρίσκεται, δεδομένων των συγκυριών, σε άνθιση. Επιπλέον, το Μόναχο είναι μία πολύ σημαντική μιντιακή πόλη, καθώς αποτελεί την έδρα της μεγαλύτερης γερμανική εφημερίδας, της Suddeutsche Zeitung, του περιοδικού Focus σημαντικών εταιριών κινηματογραφικής παραγωγής (Bavaria Studios). Οι μεταφορές εντός της πόλης βρίσκονται σε καλό επίπεδο, αφού S-Bahn και U-Bahn προσφέρουν ικανοποιητικές εναλλακτικές έναντι των ακριβών ταξί. Αλλά

και πάλι, οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τα... ποδήλατά τους. Το δίκτυο ποδηλατόδρομων είναι άρτια σχεδιασμένο και ασφαλές, συνεισφέροντας στη μείωση των εκπομπών ρύπων από τα χιλιάδες αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού που παρελαύνουν στη Maximilianstrasse και στα ακριβά προάστια του Μονάχου. Κι όσο για τη συνδεσιμότητα της πόλης με τον υπόλοιπο πλανήτη; Το αεροδρόμιο του Μονάχου σταθερά συγκαταλέγεται μέσα στα πέντε καλύτερα του κόσμου, προσφέροντας εκτός από άριστες υπηρεσίες 55 υπερατλαντικές και 160 ευρωπαϊκές πτήσεις! Το αεροδρόμιο Franz- Josef Strauss αποτελεί κλειδί στην ευημερία του Μονάχου. Συγκριτικό πλεονέκτημα προσφέρουν στην πόλη και οι χιλιάδες φοιτητές της. Τα πανεπιστήμια του Μονάχου (LMU, TU) φιλοξενούν περισσότερους από 50.000 φοιτητές, οι οποίοι με τη σειρά τους εντάσσονται στη ζωή της πόλης και τροφοδοτούν τον πολιτισμό της με ιδέες και δράσεις. Φυσικά, σε κανένα μέρος του κόσμου δεν είναι όλα ρόδινα. Ο Νίκος, που ζει σχεδόν 35 χρόνια πια στο Μόναχο, δεν μπορεί με τίποτα να... χωνέψει τον καιρό, που όπως λέει «όταν κάθε δεύτερη μέρα βρέχει δεν σ’ αφήνει να χαρείς παρά μόνο τους κλειστούς χώρους», αν και σπεύδει να ομολογήσει την υψηλή ποιότητα ζωής που απολαμβάνει στο Μόναχο. 35 χρόνια δεν είναι και λίγα... Ο Δημήτρης, από την άλλη, σπουδάζει στο Μόναχο και εκφράζει τις ενστάσεις του για την έντονη παρουσία της αστυνομίας στην καθημερινότητα της πόλης, που συχνά συνοδεύεται από ακραίες συμπεριφορές. Η δημοφιλέστατη γιορτή της μπύρας του Oktoberfest προσφέρει την κατάλληλη αφορμή σε όποιον θέλει να διαπιστώσει από κοντά την ποιότητα ζωής του Μονάχου.

17 Άποψη

Παιδί και σεξουαλική παρενόχληση Της Άντης Αθανασιάδου (‘77)

Ποιες μπορεί να είναι οι ενδείξεις πιθανής παρενόχλησης;

3 Ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά , πχ το παιδί ξαφνικά γίνεται πολύ ήσυχο ή ντροπαλό

3 Παιδιά που κοροϊδεύουν άλλα παιδιά, ενδεχομένως

γνωρίζουν κάτι για τη κακοποίηση 3 Προσέξτε αν το παιδί αρνείται να λάβει μέρος σε ομαδικές δραστηριότητες, εκδρομές και παιχνίδια με συνομήλικους 3 Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν ότι υπάρχουν κανόνες σχετικά με το άγγιγμα και ότι δε μπορεί όποιος θέλει να τα αγγίζει. Πως να αντιδράσετε;

3 Ακούστε τι λέει το παιδί και πιστέψτε το. Καλύτερα να

κάνετε λάθος παρά να μη διερευνήσετε την πιθανότητα. Τα παιδιά το αναφέρουν μία μόνο φορά και αν δεν γίνουν πιστευτά δεν το αναφέρουν ξανά. Το παιδί θα μιλήσει αν του δοθεί η ευκαιρία.

3 Ρωτήστε : Σε άγγιξε κανείς κάπου που σε ενόχλησε; Σου ζήτησε να κρατήσεις μυστικό; Αν το παιδί ξέρει ότι δεν είναι υποχρεωμένο να κρατά μυστικά θα μιλήσει άφοβα.

3 υποδείξετε κάποιους που μπορεί να εμπιστευτεί το παιδί αν εσείς λείπετε.

3 πρέπει να γνωρίζει ότι και οι γνωστοί μπορεί να το ενοχλήσουν. Να αναφέρετε ποιους (δάσκαλοι, προπονητές συγγενείς, γείτονες άλλα παιδιά ) Η αποτελεσματικότερη προστασία για το παιδί είναι η ενη-

μέρωση μαζί με την καλή γνωριμία του περιβάλλοντος και του ίδιου του παιδιού από το γονιό. Παιδιά που συνομιλούν χωρίς φόβο με τους γονείς και γονείς που παρακολουθούν τις δραστηριότητες τους χωρίς να τους στερούν προσωπικό χώρο, είναι η καλλίτερη πρόληψη. Η δυσκολία ξεκινά από την αμηχανία των γονιών να μιλήσουν για θέμα καθώς αυτό περιλαμβάνει τη σεξουαλικότητα. Τι θα μπορούσατε να του πείτε;

«Ξέρεις υπάρχουν μεγάλοι άνθρωποι που έχουν δυσκολία να κάνουν παρέα με άλλους μεγάλους. Έτσι προσπαθούν να κάνουν φίλους μικρά παιδιά. Αυτό δεν είναι κακό, όμως αυτοί οι μεγάλοι ζητούν απ’ τα παιδιά πράγματα που δεν είναι σωστά , όπως να βάλουν το χέρι τους στα γεννητικά τους όργανα ή να κατεβάσουν το παντελόνι τους. Θέλω να ξέρεις ότι σ’ αγαπώ πολύ, γι αυτό αν κάποιος σου ζητήσει να κάνεις κάτι τέτοιο ή κάτι που θα σου φανεί αστείο (π.χ. το πιάσιμο των γεννητικών οργάνων) και σου ζητήσει να το κρατήσεις μυστικό. Θέλω να του πεις όχι και να έρθεις αμέσως να μου το πεις». Τα παραπάνω προϋποθέτουν ότι το παιδί γνωρίζει τα μέρη του σώματος του και αναφέρονται σε αυτά με το όνομα τους . Όχι με υποκοριστικά. Μετά την ενημέρωση καθησυχάστε το. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να εμπιστεύονται και ότι δεν είναι υποχρεωμένα να κρατούν μυστικά.

i * Η Άντη Αθανασιάδου είναι δικηγόρος και εργάζεται στην Αθήνα

18 feuilleton ΜΟΥΣΕΙΟ

Ενα πρωτότυπο μουσείο κρασιού Της Νάστιας Χατζηγώγα (‘98), nastia1980@yahoo.gr

Πολλές φορές συμβαίνει να βρίσκεται κάτι ενδιαφέρον που αξίζει να δει κανείς μόλις λίγα χιλιόμετρα από τον τόπο που ζει και απλώς να μην το γνωρίζει. Κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο μουσείο κρασιού, με τη διττή του υπόσταση – μουσείο και οινοποιείο μαζί – είναι μία τέτοια περίπτωση, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Στις πλαγιές της Επανομής και σε απόσταση 25 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη εκτείνεται σε εκατοντάδες ιδιόκτητα στρέμματα ο οικογενειακός αμπελώνας του Βαγγέλη Γεροβασιλείου, ο οποίος παράγει από το 1986 μέχρι σήμερα ιδιαίτερα κρασιά, στο οινοποιείο που βρίσκεται δίπλα στον αμπελώνα. Σίγουρα πολλοί από εμάς έχουμε απολαύσει κάποιο από τα κρασιά Γεροβασιλείου, τα οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα χαίρουν τιμητικών διακρίσεων και βραβεύσεων για την ποιότητα της γεύσης και του αρώματός τους. Eίναι ενδεικτικό ότι και οι εφτά συμμετοχές του Κτήματος Γεροβασιλείου βραβεύτηκαν με σημαντικά μετάλλια στο φετινό διεθνή διαγωνισμό οίνου Decanter World Wine Awards. Το ενδιαφέρον του Β. Γεροβασιλείου για την ανάδειξη της αμπελοοινικής κληρονομιάς και οι πολύτιμες συλλογές του από σπάνια και ξεχωριστά ανοιχτήρια, μπουκάλια και αγγεία, καθώς και εργαλ εία αμπελουργίας, οινοποίησης, εμφιάλωσης και βαρελοποιίας από όλο τον κόσμο τον οδήγησαν στη δημιουργία ενός Μουσείου Οίνου, το οποίο άνοιξε στο κοινό πριν από δύο χρόνια, συγκεκριμένα στις 27 Οκτωβρίου 2008. Η Μόνιμη Έκθεση του μουσείου αποτελείται από επτά θεματικές ενότητες. Μέσα από αυτές ο επισκέπτης ενημερώνεται για τις διαδικασίες της καλλιέργειας του αμπελιού και της παραγωγής του κρασιού, όπως και για τα ειδικά εργαλεία εκπωμάτωσης και τα αγγεία εκείνα που διασφαλίζουν την ποιότητα του κρασιού μέχρι τον τελικό προ-

ορισμό του. Προτείνονται συνδυασμοί φαγητών με κρασιά του αμπελώνα Γεροβασιλείου, ενώ εκτίθεται η ιδιαίτερη συλλογή από περισσότερα από 2000 ανοιχτήρια που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα και προέρχονται από όλο τον κόσμο. Με τη βοήθεια κειμένων και φωτογραφιών εξηγείται η λειτουργία τους και η κοινωνική τους χρήση ενώ, τέλος, γίνεται σαφής η οικονομική, κοινωνική και συμβολική σημασία του κρασιού. Η μουσειολογική μελέτη έγινε από τους Π. Τζώνο και Μ. Σκαλτσά, καθηγητές στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ., και συντονιστή και διευθύντρια του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσειολογίας, αντίστοιχα. Βεβαίως για τη δημιουργία του Μουσείου ήταν απαραίτητη η συνεργασία πολλών ανθρώπων. Ενδεικτικά αναφέρεται πως ο σχεδιασμός του φωτισμού έγινε από τη «Διάθλαση», η σχεδίαση των γραφιστικών και η τρισδιάστατη αναπαράσταση από τον Κ. Πετρίδη – “linea design” και η εγκατάσταση των οπτικοακουστικών μέσων (συστήματα βίντεο) από τον Χρ. Κουρουμλή. Τόσο ο Κώστας Πετρίδης (‘66) όσο και ο Χρήστος Κουρουμλής, που είναι απόφοιτος του 1971, έχουν αποφοιτήσει από τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Η ξενάγηση του μουσείου συνδυάζεται με ξενάγηση στους χώρους του οινοποιείου και με δυνατότητα δοκιμής των κρασιών του Κτήματος στο χώρο γευσιγνωσίας, ενώ μετά από συνεννόηση γίνονται ομαδικές ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα. Τέλος, στο Κτήμα Γεροβασιλείου διοργανώνονται όλο το χρόνο εορταστικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν άλλοτε συναυλίες και θεατρικά δρώμενα και άλλοτε αφηγήσεις παραμυθιών και εργαστήρια χειροτεχνίας για παιδιά.

19 feuilleton

Το σινεμά της κρίσης

ΣΙΝΕΜΑ

Του Τάσου Ρέτζιου*, tretzios@ekdotiki.gr

Τι σημαίνει μια κρίση σαν τη σημερινή για τον κινηματογράφο; Μάλλον πώς μπορεί να αναμετρηθεί μαζί της; Με όρους εμπορίας και διαφήμισης ή μ’ αυτούς της τέχνης; Και τι γίνεται όταν ελέω κόστους, πονηρών υπολογισμών και... αμυντικών master plans τα όρια, τα έτσι κι αλλιώς δυσδιάκριτα, αλλάζουν κατά το δοκούν; Τα μεγάλα ξένα φεστιβάλ, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενα, παρουσιάζουν ολοένα και λιγότερο big budget παραγωγές, ολοένα και λιγότερους φιλοξενούμενους σταρ, ολοένα και λιγότερα grand events – να μη μιλήσουμε για πάρτι και δεξιώσεις. Ολα αυτά πληρώνονται αδρά ως διαφημιστικά έξοδα (ναι, μέσα και οι συνεντεύξεις στους δημοσιογράφους) κι έχουν περάσει οι εποχές που η προβολή μιας ταινίας στοίχιζε πολύ περισσότερο από την παραγωγή της, τουλάχιστον γι’ αυτές με τους τεράστιους προϋπολογισμούς. Οπότε; Οπότε μια το Βερολίνο που επενδύει σε νέους κι άγνωστους δημιουργούς (όλως τυχαίως από τότε που μετακόμισαν χρονικά τα Οσκαρ και οι υποψήφιες ταινίες δεν είχαν την ανάγκη της γερμανικής προβολής), μια οι Κάννες που φέρνουν συνέχεια τους ίδιους... πελάτες σκηνοθέτες, μια η Βενετία που αναζητεί την ποιότητα από φέτος, μιας και οι μεγάλοι Αμερικανοί φίλοι φέτος δεν είχαν πραμάτεια, μείναμε ξαφνικά με μεγάλα φεστιβάλ που... μιμούνται το διαγωνιστικό της Θεσσαλονίκης (λέμε τώρα)! Αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραίτητα κακό - τον τελευταίο χρόνο τουλάχιστον δέκα διαμάντια άγνωστων κινηματογραφιστών πέρασαν το κατώφλι αυτών των φεστιβάλ

και διακρίθηκαν. Ωστόσο παραμονεύει ένας άλλος, περισσότερο ύπουλος κίνδυνος: δεν είναι λίγες πια οι ταινίες των μεγάλων εταιριών που υπό μια ανεξάρτητη ταμπέλα προσπαθούν να κάνουν σινεμά τέχνης με... εμπορικούς όρους. Κάποια ιστορία χαμηλών τόνων, δράμα ή κωμωδία, ποτέ κάτι ενδιάμεσο, κάποια περίεργη αφήγηση, μια υποδόρια τρέλα, να το διαφορετικό γι αυτούς που συνηθίζουν να κατασκευάζουν big budget όνειρα. Και γιατί είναι επικίνδυνο; Γιατί μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε πως το πιο επιδραστικό σινεμά γίνεται όταν υπάρχει κάτι που κάποιος καίγεται να το πει. Τότε και μόνο τότε, ούτε το βλέμμα, ούτε τ’ αυτιά είναι αυτά που το προσλαμβάνουν, αλλά κάτι βαθύτερο μοιάζει να λειτουργεί. Αλλά έτσι κι αλλιώς όλο αυτό μοιάζει μ’ ένα ορθογραφικό λάθος που σύντομα θα διορθωθεί. Και στην κρίση του 1929 ο κινηματογράφος είχε απαντήσει εν καιρώ με μεγάλα θεάματα «για να ξεχνιέται ο κόσμος» και μάλλον έτσι θα πάμε λίαν συντόμως, άλλωστε τα εισιτήρια το δηλώνουν όπως και η «αναγέννηση« του ελληνικού σινεμά στο box office με τις ευτελείς κωμωδίες στα ύψη. Η μόνη παρηγοριά βρίσκεται στις ρωγμές απ’ όπου μπορεί να ξεφυτρώσει κάποιος ξεχασμένος αναχωρητής, κάποιο ταλαντούχο όραμα, ένα ιδιότυπο όνειρο. Αλλά αυτό πάντα γίνονταν, με κρίση ή χωρίς...

i Ο Τάσος Ρέτζιος είναι αρχισυντάκτης του πολιτιστικού τμήματος στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος»

20 feuilleton ΜΟΥΣΙΚΗ

Τo συναυλιακό τοπίο στα χρόνια της κρίσης Του Τόλη Βαρνά (‘81), http://www.myspace.com/apo63

U2

Μετά από την κατάρρευση των δισκογραφικών πωλήσεων την τελευταία δεκαετία ο τομέας των συναυλιών αποτελούσε το κύριο καλαμάκι επιβίωσης της μουσικής βιομηχανίας γνωρίζοντας ζηλευτή άνθηση. Από ό,τι φαίνεται όμως τόσο ένθεν όσο και έξωθεν η εποχή των «παχιών αγελάδων» τελείωσε και έχουμε εισέλθει πλέον στην αντίστοιχη των «ισχνών» με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ακυρώσεις ή συρρίκνωση περιοδειών μεγάλων ονομάτων στην Αμερική (Christina Aguilera, Limp Bizkit), εκπτώσεις της τελευταίας στιγμής στις τιμές των εισιτηρίων σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γεμίσει ο χώρος και πάει λέγοντας ... Οι λόγοι είναι προφανείς. Από την μία είχαμε εκτόξευση των τιμών τα τελευταία χρόνια σε επίπεδα πολύ ψηλότε-

ρα του πληθωρισμού, υπερπροσφορά δυνατών επιλογών (η παχιά αγελάδα γαρ που αναφέραμε παραπάνω και όλοι έτρεχαν να την αρμέξουν όσο ήταν ακόμα καιρός), ήρθε καπάκι και η οικονομική κρίση της τελευταίας διετίας οπότε το διαθέσιμο ποσό του μέσου καταναλωτή για τέτοιου είδους πολυτέλειες σμίκρυνε και το κάθε ευρώ που διατίθεται περνά πλέον από εκτεταμένη ανάλυση σε ποιο όνομα μικρό ή μεγάλο θα διοχετευθεί. Ο μόνος τομέας που δείχνει να μένει ακόμα αλώβητος είναι αυτός των φεστιβάλ και ο λόγος είναι και εδώ προφανής. Μπορείς σε λίγες μέρες να δεις πληθώρα καλλιτεχνών, να ακούσεις νέα ονόματα που είτε δεν τα γνωρίζεις είτε δύσκολα θα πήγαινες να τους δεις μεμονωμένους και κυρίως αντιπροσωπεύουν αυτό που οι αγ-

21

γλοσάξονες ορίζουν σαν „best value for money“, μια που το κόστος ανά συγκρότημα που βλέπεις πέφτει σε λίγα μόνο ευρώ. Άσε που κάνεις και το ταξιδάκι σου και βλέπεις και κανένα άλλο αξιοθέατο παράλληλα. Αυτός είναι και ο λόγος που επικρατεί άγριος συναγωνισμός ανά των εκάστοτε φεστιβάλ για το ποιος θα μαζέψει περισσότερο κόσμο από τις μουσικές φυλές της Ευρώπης μια που στην πλειονότητα τους δύσκολα θα κατάφερναν να επιβιώσουν βασιζόμενοι μόνο στην εγχώρια προσέλευση. Άξιο αναφοράς το „Primavera Sound“ της Βαρκελώνης που φέτος έκοψε 100.000 εισιτήρια για τις τρεις μέρες που διήρκεσε και φυσικά όλος αυτός ο κόσμος που ήρθε από αλλού, κάπου διανυκτέρευσε, όλο και κάτι

έφαγε και ήπιε, κάποιο μουσείο θα επισκέφτηκε και το κάτι τις του θα αγόρασε σαν αναμνηστικό του ταξιδιού. Και για να έρθουμε στα δικά μας, αυτός είναι και ο τομέας, δηλαδή της προβολής στο εξωτερικό, πάνω στον οποίο πρέπει να δουλέψουν και να επενδύσουν εγχώρια αντίστοιχα φεστιβάλ όπως το Synch στην Αθήνα για να μπορέσουν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να μεγαλώσουν ανάλογα. Το τουριστικά ενδιαφέρον αστικό περιβάλλον υπάρχει, ο καλός καιρός εγγυημένος, τα νησιά για συνέχιση των διακοπών δίπλα είναι, γιατί να μην αποτελεί πόλο έλξης για τους ανά την Ευρώπη μουσικόφιλους; Αντ’ αυτού έχουμε το φαινόμενο εκτός από την αγορά φτηνής βενζίνης, πάσης φύσης οδοντιατρικών και λοιπών υπηρεσιών να καταφεύγουμε στις γειτονικές βαλκανικές χώρες για να παρακολουθήσουμε συναυλίες των ιδίων ονομάτων που εμφανίζονται και στην Ελλάδα μια που εκεί τα εισιτήρια κοστίζουν κάτι λιγότερο από το μισό! Μπορεί το εργατικό κόστος με το οποίο επιβαρύνεται κάθε διοργάνωση να είναι μικρότερο αλλά ο κύριος λόγος στο ανέβασμα των εγχώριων τιμών είναι ο ανταγωνισμός των διοργανωτών για το ποιος θα κλείσει τα „μεγάλα και σίγουρα“ ονόματα που οδηγεί σε ένα πλειστηριασμό που εκτοξεύει το κλείσιμο της αμοιβής του καλλιτέχνη στα ύψη. Κάτι που το έχουν πάρει πρέφα και οι managers τους και το εκμεταλλεύονται δεόντως! Κάπως έτσι οι πιο πετυχημένες συναυλίες του ελληνικού καλοκαιριού κατέληξαν να είναι το Sonicsphere των 4 μεγάλων ονομάτων του μέταλ (οι μεταλλάδες ως γνωστό αποτελούν το πιο πιστό και φανατικό κοινό και δεν μασάνε από τίποτα, ούτε από τιμές, ούτε από βροχές) της Μόνικα με το φθηνό εισιτήριο και των U2 που παίζουν σε άλλη κατηγορία και παρά το γεγονός ότι τα διαστημικά σκηνικά και όχι η μουσική είναι πλέον στο προσκήνιο μάζεψαν τον κόσμο τους . Ο επερχόμενος συναυλιακός χειμώνας προβλέπεται να είναι τα μάλα δύσκολος και αν στο εξωτερικό το μότο των διοργανωτών είναι „Δεν θέλουμε να καταντήσουμε σαν τις δισκογραφικές και να χάσουμε την επαφή με τους πελάτες μας“ πολύ αμφιβάλλω αν ισχύει και το ίδιο στα του οίκου μας και για μια ακόμα φορά θα μας προλάβουν οι εξελίξεις.

22 ακτιβιστική του ενέργεια να πετάξει το παπούτσι του με στόχο τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Χωρίς νομικές συνέπειες πάντως, καθώς ύστερα από λίγες ώρες κράτησης αφέθηκε τελικά ελεύθερος.

είδα έμαθα άκουσα

Ενας δικός μας άνθρωπος πρωταγωνίστησε στη φετινή διοργάνωση της 75ης ΔΕΘ. Ο Γιάννης Κωνσταντίνου, απόφοιτος του 1984, ήταν ένα από τα πιο προβεβλημένα πρόσωπα στην έκθεση του 2010, καθώς είναι ο νέος πρόεδρος της ΔΕΘ ΑΕ. Κρατάμε αυτό που δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα» (Κυριακή 12.9.2010), απαντώντας στο ερώτημα πως θα έρθει η διεθνοποίηση της ΔΕΘ. «Διεθνοποιείται μια έκθεση όταν διεθνοποιείται και η πόλη. Αρα δεν μπορούμε να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Δεν αποτελεί η έκθεση το μοχλό που θα διεθνοποιήσει την πόλη. Η πόλη πρέπει να διεκδικήσει ταυτόχρονα τις δικές της υποδομές, τη σύνδεσή της με τις γειτονικές χώρες και την Ευρώπη και τις θαλάσσιες μεταφορές. Π.χ συζητούμε και έχουμε εξαιρετικές σχέσεις με τους επιχειρηματικούς φορείς στην Κρήτη, πλην όμως δεν έχουμε το επόμενο βήμα, διότι λείπει το βαπόρι». Ενας απόφοιτος της ΓΣΘ έγινε πρώτο θέμα σε πολλές εφημερίδες και σε διάφορα ΜΜΕ στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο για τη δράση του στο περιθώριο των φετινών εγκαινίων της ΔΕΘ. Πρόκειται για τον γνωστό ακτινολόγο Στέργιο Πραπαβέση (‘79), που ήταν αυτός που έγινε πρωταγωνιστής του ΒΒC για την

Δεν είναι λίγοι οι απόφοιτοι που έχουν αποφασίσει να ασχοληθούν με τα κοινά συμμετέχοντας στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο ΣΑΓΕΣ, τηρώντας τις αρχές της ισοτιμίας και της ίσης προβολής για όλους, θα ενημερώσει τα μέλη του και όλους τους αποφοίτους για τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων, με ένα σχετικό mail που θα σταλεί πριν από τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Παρακαλούνται όλοι όσοι τελικά θα είναι υποψήφιοι να στείλουν ένα σύντομο βιογραφικό στο email info@sages.gr , έτσι ώστε η σχετική ανακοίνωση που θα σταλεί στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των μελών μας να είναι πλήρης και ουσιώδης. Το ΔΣ εύχεται εκ των προτέρων καλή επιτυχία σε όλους. Ισως στο προηγούμενο τεύχος να αδικήσαμε την πρόεδρο του τμήματος της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ Ελένη Μπουτουλούση (‘77), περικόπτοντας -για λόγους χώρου- κάποιες από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις στο ρεπορτάζ για τα πενήντα χρόνια της σχολής. Τις αναδημοσιεύουμε λοιπόν και ευχόμαστε στη σχολή καλή επιτυχία στις εκδηλώσεις της. Θα ήθελα ένα σύντομο σχόλιό σας ενόψει και των επερχόμενων πρυτανικών εκλογών; Υπάρχει ελπίδα για το ΑΠΘ που περνάει μία πολύ δύσκολη φάση με πολλά προβλήματα και μεγάλη εσωστρέφεια... Ελπίδα πάντα θέλουμε να ελπίζουμε ότι υπάρχει. Τα πράγματα είναι δύσκολα και η νέα πρυτανεία πρέπει να αναδιαρθρώσει βασικές δομές της λειτουργίας του πανεπιστημίου παίρνοντας υπόψη της τα νέα δεδομένα. Πώς κρίνετε την παρούσα πολιτική συγκυρία που φέρνει τη Γερμανία, κυρίως μέσω της κ. Μέρκελ, να τηρεί μία διόλου θετική στάση απέναντι στην Ελλάδα; Πολύ δυσάρεστη.

ατζέντα Ουκ ολίγα τα φετινά μετακαλοκαιρινά ραντεβού. Πάρτε μολύβι και σημειώστε: Την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του DE-Forum πραγματοποιείται διάλεξη στην αίθουσα εκδηλώσεων του ινστιτούτου Γκέτε με θέμα «η μελέτη των φακέλων της Στάζι με γνώμονα την κοινή γνώμη, το δημόσιο δίκαιο και την πολιτική». Ομιλήτρια στην εκδήλωση, η οποία θα γίνει στις 11 το πρωί, θα είναι η ομοσπονδιακή εντεταλμένη για τα έγραφα της παλιάς Στάζι Μαριάνε Μπίρτλερ. Το βράδυ στις 8.30 στον ίδιο χώρο θα γίνει συζήτηση με θέμα «Θυμόμαστε και δεν ξεχνάμε: Η μελέτη της δικτατορίας του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας με βάση τους φακέλους της Στάζι.

Την Κυριακή 28 Νοεμβρίου στούς χώρους της ΓΣΘ η ευαγγελική κοινότητα διοργανώνει το φετινό «Weihnachtsbasar». Στις 3 Δεκεμβρίου ξεκινά το φετινό φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο θα διαρκέσει μέχρι τις 10 του μηνός. Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου ο ΣΑΓΕΣ διοργανώνει event στον πεζόδρομο της Καλαποθάκη στο μπαρ «Soul» για να πιούμε γερμανικό Gluehwein και να μπούμε σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Ολα αυτά από τις 7 το απόγευμα. Την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου στις 8 το βράδυ διοργανώνεται το χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο στην αίθουσα τελετών της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

23 Η ανάποδη τελευταία σελίδα:

Letzte Seite

Τρυπώνω, ξετρυπώνω και αναδημοσιεύω.

Ο κύριος Wikipedia (Τζίμι Ντόναλ Γουέιλς στο ΒΗΜagazino της 19ης Σεπτεμβρίου για τις σημερινές τάσεις. «Οι άνθρωποι σήμερα διαβάζουν μακράν περισσότερο από ό,τι διάβαζαν στο παρελθόν και γράφουν επίσης περισσότερο από όσο έγραφαν, έστω ανταλλάσσοντας e-mails, ειδικά οι νεότερες γενιές. Συνεπώς ακόμη και αν το χαρτί απειλείται, ο γραπτός λόγος δεν κινδυνεύει».

Ο δικηγόρος Γιώργος Φράγκου (‘99) μιλά στο «Κ» της Καθημερινής της 19ης Σεπτεμβρίου για το σχολείο, για τα εύκολα και τα δύσκολα πράγματα στη ζωή και την ικανότητα των ανθρώπων. «Η εμπειρία μου στη Χαϊδελβέργη με δίδαξε ότι δεν υπάρχουν πράγματα που είναι εξ ορισμού εύκολα η δύσκολα. Η μέθοδος και η συγκυρία κρίνουν πολλά για το πως θα φτάσει κανείς σε ένα προορισμό. Οσο για τη Γερμανική Σχολή εκεί απέκτησα πλούτο γνώσεων και εμπειριών. Δε μιλάω για βαθμούς γιατί η ικανότητα ενός ανθρώπου δεν μπορεί να στριμωχτεί στη βαθμολογία. Μου άρεσε το σχολείο, αυτό έχει σημασία».

Ο Γιάννης Βακαρέλης (’68), καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Ναυπλίου και γνωστός πιανίστας απαντά στο «Sunday» (29.8.2010) στο ερώτημα πως συμβιβάζονται η τέχνη και οι διοικητικές θέσεις. «Κανονικά δε συνδυάζονται. Ενας καλλιτέχνης ζει συνήθως στο συννεφάκι του και δεν μπορεί να ασχοληθεί με πρακτικά θέματα, όπως να κτυπήσει πόρτες, να βρει χορηγίες, να μιλήσει με υπευθύνους. Αυτό ξεκίνησα να κάνω στο Ναύπλιο πριν από 19 χρόνια. Και μέσα από αυτό έμαθα πολλά, ακόμη και σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων».