ANNE BABA TUTUMLARININ ÇOCUĞUN KİŞİLİK GELİŞİMİNE ,AKADEMİK BAŞARI VE PROBLEM ÇÖZME BECERİSİNE ETKİLERİ Giriş Anne Baba Tutumları, anne babanın çocuğunu yetiştirirken kullandığı tutum, davranış ve yöntemlerin bütünüdür aslında. Benimsediğiniz tutum ve davranışlar çocuğunuzun psikolojik akademik, sosyal gelişimi açısından çok önem taşımaktadır
Bu anlamda makalenin amacı; anne baba tutumlarının öğrencilerin, problem çözme becerileri ve akademik başarıları üzerindeki etkisi olup olmadığını incelemektir. „Aile içinde çocuğun gözlemlediği her davranış onun ileriki yaşamında göstereceği davranışa temel oluşturabilmektedir. Ailede çocuğa karşı gösterilen ve takınılan tutumlar, aile yapısıyla birlikte çocuğun kişilik gelişimi üzerinde oldukça büyük rol oynamaktadır.‟(Kaya:2012) Çocuğun ilk eğitimini aldığı davranışlarını şekillendirdiği yer ailedir. Bu anlamda anne baba tutumlarının olumlu olması oldukça önemlidir. Yine diğer bir önemi de bireylerin problem çözme becerisidir. Bu da bireyin hayat boyu ister okulda ister iş yaşamında olsun sorunlarla hızlı ve mantıklı baş edebilmesi ile ilgidir. Bireylerin bu iki özelliklerinin incelenmesi eğitimin önemli ayaklarından olan aile ve problem çözme yetisi önemli görülmektedir. Eğitim ve öğretim etkinliklerinin temel amacı; öğrencilerde istenen yönde davranış değişikliklerini sağlamak olduğuna göre, bu etkinliklerin odak noktasını öğrenciler teşkil ediyor demektir. Böylece eğitim amaçları yönündeki davranış değişikliklerinin, öğrencide ne ölçüde gerçekleştiğinin ve öğrenci başarısını etki eden temel unsurların ne olduğunun ortaya konulması önem arz etmektedir. Ana-babanın tutumları çocuk için rol modeli oluşturmakta ve bu durum çocuğun yaşamında önemli rol oynamaktadır. Çocuk, yetişme çağında ana-babasıyla özdeşim kurarak, kişiliğinin ve karakterinin temellerini oluşturmaya başlar. Ana-baba tutumlarıyla özdeşim kuran çocuk, ebeveynleri ile benzer tutumları sergilemeye başlar ve bu durum yaşamının tümünü etkiler. Ana-babaların çocuklarına karşı gösterdikleri sağlıklı tutum, çocuğun da kendisiyle barışık bir birey haline gelmesinde en önemli etkenlerden biri olarak sayılabilir. Aksi durum ise kendisiyle bile barışık olmayan ve toplumun başına problem olan bireylerin toplumdaki sayısının artması sonucunu beraberinde getirir. Bu anlamda konuyla ilgili yapılan akademik çalışmalara göz atmakta fayda vardır. Yapılan literatür taraması neticesinde; 1-Cemalettin İpek „Velilerin Okul Tutumu ve Eğitime Katılma Düzeyleri ile Aileye Bağlı Bazı Faktörlerin İlköğretim Öğrencilerinin Seviye Belirleme Sınavları (SBS) üzerine etkisidir. Sonuçta velilerin okul tutumu ve eğitime katılım puanları ile SBS puanlarına bağlı olarak farklılaştığı, SBS puanı ve babanın eğitim durumu arası farklılaşırken, anne eğitim düzeyi ve kardeş sayısı arası farklılık bulunamamıştır. 2-Yrd. Doç.Dr. Özcan Sezer (2009)Ergenlerin Kendilik Algılarının Anne Baba Tutumları Ve Bazı Faktörlerle İlişkisi çalışmasında cinsiyet, anne baba tutumu ve kendilik algısı arası anlamlı fark bulmuştur.