Македонски геноцид

Зошто никој не зборува за Македонскиот геноцид?

ПОТПИШИ ПЕТИЦИЈА! НЕ СЕ ПЛАШИ! http://chng.it/YnQzMsmmVR

Македонците треба да ги имаат своите основни човекови права за самоопределување како Македонци. Секоја личност и организација во светот треба да ги почитува основните човекови права на македонскиот народ што живее во Македонија и низ целиот свет. Јас пишувам во име на целиот македонски народ што живее во Република Македонија, соседните земји и сите земји во светот каде што живеат Македонци. Денес, во 21 век, живееме во високо развиен свет на демократија и либерални норми и вредности, но срамно е да бидеме сведоци на некои луѓе и нации немаат основни човекови права како Македонците. Тука се Декларацијата на Обединетите нации за човекови права (1948), Европската конвенција за човекови права (1954) и Меѓународниот пакт за граѓански и политички права (1966) кои ги утврдуваат сите основни човекови права на сите луѓе во светот, без разлика каде се родени или каде живеат сега. За жал, сите овие декларации се кршат кога станува збор за една етничка група на луѓе и нивните права за самоопределување да се легитимираат како Македонци во Република Македонија и во секоја друга земја во која живеат Македонците како Грција, Бугарија, Албанија, Обединетите Кралство, Германија, Франција, САД, Канада, Австралија и многу други држави. Правото на самоопределување е основно човеково право. Големите умови што ја сменија историјата на светот како Аристотел, Цицерон, Сенека, Џон Лок, Томас Хобс, Жан-Жак Русо, Имануел Кант, Томас Џеферсон, Томас Пајн и разни христијански теолози, сите го изучуваа ова основно право во своите предавања.

„Бидејќи се сите еднакви и независни, никој не треба да му штети на друг во неговиот живот, здравје, слобода или имот. Луѓето, како што е речено, по природа, сите се слободни, еднакви и независни, никој не може да биде избркан од оваа држава и да биде подложен на политичка моќ на друга, без негова согласност “. ― Џон Лок, Втор Трактат на Владата „Има само едно вродено право. Слобода, колку што може да коегзистира со слободата на секој друг во согласност со универзалниот закон “(6: 237) „Секое дејствие е правилно ако може да коегзистира со сечија слобода во согласност со универзален закон или пак ако слободата на избор на секоја индивудуа може да коегзистира со сечија слобода на изборво согласност со универзалниот закон “(6: 230) - Емануел Кант, Критика на Практичната Причина ,,Ние сметаме дека овие вистини се очигледни, дека сите луѓе се создадени еднакви, дека тие се надарени од нивниот Творец со одредени неотуѓиви права, дека меѓу нив се Животот, Слободата и потрагата по Среќа. За да се обезбедат овие права, се воспоставува влада, која ги добивасвоите овластувања од согласноста на управуваните. Ако пак која и да било форма на влада стане деструктивна за овие цели, тоа е право на народот да ја смени или да ја укине и да воспостави нова влада, поставувајќи ги своите темели на таквите принципи и организирајќи ги своите овластувања во таква форма, за кои се чини дека најверојатно ќе влијаат на нивната безбедност и среќа.’’

- Преамбулата на Декларацијата за независност на Соединетите Американски Држави „Во слободните влади, владетелите се слуги, а луѓето нивни претпоставени и суверени“. - Бенџамин Френклин „Секој човек кој е роден слободен и господар на себеси, никој друг не може под никаков изговор да го потчии без негова согласност.“ Жан-Жак Русо, Социјалниот Договор

Ние, македонскиот народ сме суверен народ на земјата на Република Македонија и моќта е народот. Ние, народот, ја избираме својата Влада за да ги заштитиме нашите основни човекови права. Но, денес, имаме неуставна и незаконска хунта влада на Зоран Заев што стапува на сила на 27 април 2017 година во Собранието. Овие предавници на нелегалната влада на Хунта склучија незаконски неуставни договори со нашите соседи Бугарија, Албанија и Грција кои се против основните човекови права на Македонците во нашата земја Република Македонија и во нашите соседни земји и насекаде во светот каде што живеат Македонци. Овие нелегални договори се:Договор за стратешко партнерство и пријателство со Бугарија, Тиранската платформа Закон за јазиците и најлошиот геноциден наци-фашистички договор некогаш создаден во историјата на човештвото Договорот од Преспа или Договорот со Грција. Со овие таканаречени договори Македонците се бришат од картата и веќе официјално не постојат. Ова е геноцид и етноцид на еден народ и нација - Македонците и нивната историја и култура. Сите овие договори се неуставни и незаконски и тие се против основните човекови права на етничките Македонци во Република Македонија, Грција, Бугарија, Албанија и сите земји во светот каде живеат Македонци. Во Договорот за стратешко партнерство и пријателство со Бугарија, тие не ја признаваат македонската етничка група и нивниот македонски јазик и историја. Со овој договор, Бугарија ја краде македонската историја од Самоил до 1944 година кога Македонија се стекна со независност како држава во југословенската федерација по Втората Светска Војна. Со овој договор, тие формираа заеднички мултидисциплинарен експертски комитет за историски и образовни прашања, каде што се договараат и се подмитуваат меѓусебно за ликовите на историските револуционери како Гоце Делчев или Тодор Александров. Бугарија ги користи овие комисии за да ја стекне

целата македонска историја или во спротивно Бугарија ќе го блокира нашиот пат кон Европската унија. Исто така, Бугарија има право да го избере материјалот за нашите историски книги и тие вметнуваат лажна бугарска историја, правејќи ја своја. Овие две нации и етнички групи се различни, но Бугарија го негира нашето човечко право на самоидентификација како Македонци. Со овој договор, Република Македонија нема право да поставува прашања или да помага да се изнесат пред лицето на правдата злоупотребените човекови права на македонското малцинство во Пиринска Македонија, Бугарија. Закон за јазиците - Тиранската платформа е укината од Венецијанската комисија и исто така е неуставна и незаконска во Република Македонија. Со овој закон, албанскиот јазик станува втор официјален јазик во Република Македонија со само 16% од албанското малцинство што живее во Македонија. Каде можете да ги најдете овие глупости на друго место во светот? Овој закон ги прави луѓето збунети и ја блокира секојдневната работа во нашето општество. 70% од сите Македонци живеат во Македонија. Од нив, само 1% зборуваат албански јазик. Тешко е да се води секојдневна работа во согласност со овој закон. Се изрекуваат казни за Македонците кои работат во државниот сектор доколку не зборуваат албански. Исто така, има казни за државните институции да обезбедат албански преведувач дури и во општини кои немаат албанско малцинство. Договорот од Преспа со Грција е најфашистичкиот договор по Третиот рајх во нацистичка Германија од Втората Светска Војна. Прво, овој договор претставува отворен геноцид и етноцид врз етничките Македонци во Република Македонија, Грција и секаде во светот каде живеат и работат Македонци. Ние сакаме прво и најважно да ве предупредиме на фактот дека Договорот од 17 јуни има за цел промена на името, јазикот и идентитетот на Македонците. Овој вид на зафат, ќе се согласите, е невиден во историјата на човештвото. Тоа не само што го крши основното право на самоопределување и основните културни права на

Македонците ширум светот, туку е и злосторство против човештвото - геноцид. Во Договорот од Преспа, нема име на земјата Р. Македонија што го прави неважечки договор. Второ, тој не е потпишан од претседателот на Р. Македонија Ѓорѓе Иванов, туку од министерот за надворешни работи што го прави неуставен. Трето, член 53 од Виенската конвенција за правото на договори (VCLT) прогласува дека договорите што се косат со задолжителните норми на меѓународното право (jus cogens) се ништовни и неважечки! Договорот е намерно направен за да се игнорира пресудата на Меѓународниот суд на правдата во Хаг од 2011 година. Договорот ги надмина вообичаените законски стандарди и навлезе во културната сфера, како и во сферата на колективните и индивидуалните човекови права на етничките Македонците за самоопределување, при што тие целосно се негираат. Македонец исто така го загуби правото на националност, идентитет и државјанство. Со овој договор, Грција ја краде македонската античка историја и култура на македонскиот народ. Исто така, Р. Македонија нема право да бара и да му помага на македонското малцинство кое живее во Грција. Договорот од Преспа претставува кршење на човековите права на Македонците да го користат нивниот идентитетски симбол сончевата sвезда на Вергина. Р.Македонија треба да ја избрише целата историја од учебниците по историја и да ги уништи сите културни статуи и споменици кои со овој договор припаѓаат на Република Грција. Македонскиот народ одржа референдум и тие го отфрлија Договорот од Преспа со Грција на 30 септември 2018 година. Но, незаконската неуставна влада и нивните претставници во Парламентот гласаа за понатамошно движење во нивната тиранска Влада и на сила со мито и корупција се согласија да го сменат нашето име во Северна Македонија. Со ова се уништува нашиот македонски идентитет, име, култура, историја и ние, Македонците, сме избришани од картата на луѓе и нации. Ова е геноцид и етноцид врз македонскиот народ.

Затоа, ви пишувам за да ја добиеме вашата помош за враќање на основните човекови права на македонскиот народ што живее во Република Македонија и во сите други земји во светот. Зошто сите зборуваат за еврејскиот геноцид или геноцидот над Ерменците и Домородните Американци, но никој не се осмелува да зборува за македонскиот геноцид направен од Грција? Знаете и ние сме луѓе и сме Македонци. Време е да научиме и отворено да зборуваме за македонскиот геноцид од 1913 година до денес, направен од Грција. Од 1913 година кога Грција ја окупираше Егејска Македонија, тие систематски се обидуваа да го асимилираат, егзекутираат, избришат и протераат етничките Македонци. 15 000 Македонци беа жртви на етничко чистење од страна на грчката армија во Егејска Македонија. По грчката окупација на Македонсците им беше забрането да зборуваат македонски, да ја практикуваат својата култура, па дури и да имаат македонски имиња. Стотици илјади Македонци беа принудени на прогонство и илјадници други беа убиени во бројни напади предводени од грчката влада и грчката православна црква. По Првата светска војна помеѓу 52 000 и 72 000 етнички Македонци беа протерани во Бугарија и 25 000 дојдоа во Грција од Бугарија. Ним им се придружија стотици илјади бегалци од Турција по договорот меѓу Грција и Турција во 1923 година. Околу 130 000 - 180 000 Македонци беа протерани и заминаа во Бугарија и Турција. Се случија насилни масакри во кои на грчките цивили им беше кажано од нивната влада и црквата да ги напаѓаат македонските населби, убивајќи без каење. Еден таков масакр бил масакрот во селото Загоричани, во близина на Костур. Понатамошни инциденти и дела на прогонство се случиле под грчкиот фашистички режим на Јоанис Метаксас. По граѓанската војна во Грција (1946-1949) 30 000 деца со етничко македонско потекло беа протерани во егзил низ целиот свет во Југославија, Полска, Романија, Австралија, САД и сите други земји во светот. На овие Македонци им беше одземено правото на државјанство и земја. Тоа им беше украдено и до денес не можат да се вратат на

нивната земја во Егејска Македонија, окупирана од Грција а која никогаш не била дел од Грција пред 1913 година. Во граѓанската војна во Грција, 200 000 Македонци беа протерани.

20 000 Македонци загинаа во граѓанската војна претежно на планините Вико и Грамос. Грција и Бугарија негираа дека има значајни малцинства во нивните земји. Повеќе од 300 000 Македонци сè уште живеат во Грција и денес им се ускратени човековите права, како што се слободата на изразување и религијата. На етничките македонски бегалци, кои побегнаа во северна Грција по Граѓанската војна во Грција од 1946-49 година, како и на нивните послушници кои се легитимираат како Македонци, им е забрането дозвола за враќање на државјанството, земјиштето, имотот и посета на Грција. До денес Грција прави геноцид врз македонскиот народ. Со Договорот од Преспа 2019 година тие официјално ги избришаа Македонците како народ и нација. Грците ја украдоа македонската историја, култура, музика, литература, име и идентитет на македонскиот народ. Хјуман рајтс воч / Хелсинки врз основа на доказите и истражувањето заклучи дека: 1. Етничко македонско малцинство со свој јазик и култура постои во северна Грција; 2. Грчката влада го негираше етничкиот идентитет на етничкото македонско малцинство со кршење на меѓународните закони и договори за човекови права. За тоа сведочат отворените изјави на грчки официјални лица: со негирање на владата за постоењето на македонски јазик; грчката влада одби да дозволи „Центар за македонска култура“ и изведба на песни и игри на Македонците; 3. Слободата на изразување е ограничена за етничките Македонци со кршење на меѓународните закони за човекови права. Некои активисти за права биле прогонувани и осудувани за

мирно изразување на своите ставови; некои убедувања сè уште се во сила; 4. Не е дозволено да се учи македонскиот јазик; 5. Етничките Македонци биле вработувањето во јавниот сектор;

дискриминирани

при

6. Етничките Македонци и активистите на македонските права се малтретирани од грчката влада, следени и загрозени од безбедносните сили и подложени на економски и социјален притисок што доведе до страв во кој многу Македонци не сакаат да го тврдат својот македонски идентитет или отворено да ги искажат своите ставови . Не само Македонците во Грција, туку и етничките Македонци во Бугарија, исто така, немаат свои права.

1. Правата на македонското малцинство треба да ни бидат загарантирани во согласност со меѓународните договори на малцинствата; 2. Воведување на македонски јазик, историја и култура во сите образовни институции во Пиринска Македонија; 3. Право на радио и ТВ-радиодифузија на македонски јазик 4. Треба да се стави крај на процесите на асимилација и уништување на македонската култура.

5. Право на објавување на македонски јазик 6. Македонската црква треба да биде независна 7. Право на македонската политичка партија Илинден да ги застапува интересите на македонското малцинство во Бугарија. Во 1956 година 187.789 луѓе од Бугарија се декларирале како етнички Македонци. Истите права што важат за Бугарија треба да важат и за Македонците во Албанија во Голо Брдо и Мала Преспа. Околу 350

000 етнички Македонци живеат таму. Позицијата на етничките Македонци во Албанија е далеку од позицијата на етничките Албанци во Македонија. Правата на етничките Македонци во Албанија остануваат под најелементарното ниво. Ова е списокот на сите изгубени, украдени човекови права што како Македонци повеќе ги немаме во нашата земја Република Македонија и во сите земји во светот, особено во Грција и Бугарија каде што живее македонско малцинство. Ова е Универзалната декларација за човекови права на Обединетите нации (ООН). Член 1. Сите човечки суштества се родени слободни и еднакви по достоинство и права. Но не и Македонците! Со Договорот од Преспа, ние не постоиме. Ние сме само граѓани на Северна Македонија, што е поинаков идентитет. Член 2. Македонците се соочуваат со дискриминација заснована на етничка припадност, раса, јазик, политичко и национално потекло во Република Македонија, Грција и во Бугарија. Право на самоидентификација - изгубено со Договорот од Преспа со Грција; Член 3. Секој има право на живот, слобода и безбедност на личноста. Македонците во Грција немаат право на живот, слобода и безбедност. Член 5. Никој не смее да биде подложен на тортура или на сурово, нехумано или понижувачко постапување или казнување. Ова не важи за Македонците во Грција и Бугарија. Во минатиот век, Македонците биле подложени на сурови мачења во затворите со понижувачко постапување и казнување само затоа што се Македонци. Истото се случи и во Македонија како дел од

Југославија и српскиот комунист Тито кои ги мачеа Македонците. Исто така, во денешна Македонија, имаме луѓе мачени во нашите затвори за настаните од 27.04.2017 година кога македонските патриоти ги бранеа македонскиот устав и закон во парламентот. Член 6. Секој има право на признавање како личност пред законот. Македонците не се признати како нација и нивна етничка група од страна на Грција, Бугарија и Република Македонија. Член 7. Сите се еднакви пред законот и имаат право без никаква дискриминација на еднаква заштита на законот. Во Република Македонија сега нема закон, нема ниту правна држава. Член 8. Секој има право на ефикасен правен застапник од надлежните национални трибунали за дела што ги кршат основните права што му се дадени со уставот или со закон. Член 9. Никој не може да биде предмет на самоволно апсење, притвор или прогонство. Има Македонци кои се апсат во Република. Македонија и се во затвор без друга причина освен лажно обвинување за терористи. Тие беа само македонски патриоти кои се обидоа да го бранат македонскиот устав. Други Македонци се уапсени на границите, а некои како поранешниот премиер Никола Груевски се во егзил. Член 10. Секој има целосна еднаквост на фер и јавно сослушување од независен и непристрасен трибунал, при утврдување на неговите права и обврски и на какво било кривично обвинение против него. Македонците немаат фер јавни судења. Судовите се корумпирани и донесуваат политички одлуки како што ги делегира незаконската хунта-влада на Заев. Владата на Хунта наредува судски одлуки.

Член 11.1. Секој обвинет за казнено дело има право да се смета за невин се додека не се докаже виновен според законот на јавно судење на кое ги има сите гаранции потребни за неговата одбрана. Овој напис не важи за Македонците во Република Македонија затоа што платените пропагандни новинари, медиуми и весници им го уништија животот на уапсените Македонци и ширеа лажни стории обвинувајќи ги дека се виновни. Член 12. Никој не може да биде предмет на произволно мешање во неговата приватност, семејството, домот или преписката, ниту на напади врз неговата чест и углед. Секој има право на законска заштита од такво мешање или напад. Овој напис не се однесува на македонските ТВ, медиуми и новинари кои напаѓаат членови на семејството на уапсените Македонци и измислуваат лажни вести. Член 13. Секој има право да ја напушти секоја земја, вклучително и својата, и да се врати во својата земја. Оваа статија не се однесува на Македонците. Некои од нив, како што е Л. Палевски, беше уапсен на аеродромот и никој не и даваше каква било информација на јавноста, дури ни МНР од полицијата. Член 15. Секој има право на националност. Македонците немаат право на националност. Нивната националност ја брише Преспанските договори со Грција. Нема повеќе официјални Македонци, туку само граѓани на Северна Македонија. Член 17. 1. Секој има право да поседува имот самостојно, како и во соработка со други.

2. Никој не може да биде произволно лишен од неговиот имот.

Македонците од Грција кои беа протерани во Граѓанската војна во Грција го изгубија својот имот. Нивниот имот им бил даден на други луѓе што им ја одзеле земјата. Македонците од Егејска Македонија не можат да се вратат во Грција и да ги вратат своите земјишта и имоти. Член 18 и 19 Секој има право на слобода на мислата. Секој има право на слобода на мислење и изразување; ова право вклучува слобода да се држат мислења без мешање и да се бараат, примаат и да се пренесуваат информации и идеи преку кој било медиум и без оглед на границите. Но не и Македонците. Ние не можеме да зборуваме за грчкиот геноцид и окупација, како и за бугарската окупација на Пиринска Македонија во 1913 година. Не можеме да зборуваме за граѓанската војна во Грција и геноцидот врз македонскиот народ дури и во Република Македонија. Член 20. 1. Секој има право на слобода на мирно собирање и здружување.

2. Никој не смее да биде принуден да припаѓа на здружение. Но не и Македонците во Грција. Тие со години немаат мирно собрание или здружение. Исто така, Македонците во Бугарија не можат да регистрираат легална политичка партија, иако Европските судови велат дека можат. Македонците немаат права на мирно собирање и здружување. Македонците исто така немаат права на својата култура, литература, музика, уметност затоа што нивните права се цензурирани и забранети во Грција, Бугарија и денес во Република Македонија. Затоа Ви пишувам за да ве известам и да побараме ваша помош за запирање на грчкиот геноцид врз Македонците и зачувување на нашите основни човекови права од Универзалната декларација за човекови права од Обединетите Нации. Вашата Институција

има органи и тела кои работат за остваруање и почитување на основните човекови права во сите земји така и за во Грција, Бугарија и Р. Македонија, зафатете се со работа. Затоа ве замолуваме овие штетни договори врз правата и слободите на Македонците да ги прогласите ништовни и враќање на името и идентитетот на државата Р.Македонија на Македонскиот народ како суверен и да помогнеме да одржиме фер и демократски избори и нелегалната владеачка хунта да ја испратиме во историјата.

Со почит, Иле Милевски Магистер по европски студии, Социолог и писател

Користена литература - Декларација за човекови права на Обединетите нации;

- Европската конвенција за човекови права; - Меѓународниот пакт за граѓански и политички права; - Прво, дојдоа ... - Мартин Нималер; - Џон Лок, Втор - Трактат на Владата; - Емануел Кант - Критика на практичната причина; - Декларацијата за независност на Соединетите Американски Држави; - Жан-Жак Русо, Социјалниот договор; - Договор за стратешко партнерство и пријателство; - Тиранска платформа - Закон за јазиците; - Договор или договор од Преспа; - Хјуман рајтс воч / Хелсинки; - Силјановска-Давкова, Гордана (2018), „За Договорот од Преспа и повеќе“