ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΟΥ
1936
ETOIMOΡΡΟΠΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΚΑΡΟΣ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΟΥ
1936 ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΚΑΡΟΣ
στην Κατερίνα
Ευχαριστώ πολύ τον σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο που μου έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσω φωτογραφίες από το ντοκιμαντέρ του, Σιωπηλός Μάρτυρας (2016). Στο κόμικς χρησιμοποιήθηκαν οι γραμματοσειρές Aka Acid Gr Nixie και Αka Acid Gr Safe.
© Θανάσης Πέτρου & Eκδόσεις Ίκαρος, 2024 Επιμέλεια-διορθώσεις: Βασίλης Δουβίτσας Εκτύπωση: Μητρόπολις Α.Ε. Βιβλιοδεσία: Ηλ. Μπουντάς – Π. Βασιλειάδης Ο.Ε.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης-Παρισιού που κυρώθηκε με τον Ν. 100/1975.
Πρώτη έκδοση: Φεβρουάριος 2024 ISBN: 978-960-572-643-0 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ • ΒΟΥΛΗΣ 4, 105 62 ΑΘΗΝΑ • Τ: 210 3225152 • www.ikarosbooks.gr
Μπήκα στη φυλακή όταν η Ελλάδα είχε κηρύξει την αβασίλευτη δηµοκρατία και τώρα είχε και πάλι βασιλιά τον Γεώργιο Β΄.
1936 Πέρασαν δικτατορίες, πέρασαν τέσσερα χρόνια µε τον Λευτεράκη στο τιµόνι, αλλά ο Βενιζέλος, ο πιο µεγάλος της ηγέτης, πέθανε στις 18 του Μάρτη. Πιο πριν, τέλη Γενάρη, είχε πεθάνει ο Κονδύλης και στις 13 Απρίλη πέθανε κι ο τελευταίος πρωθυπουργός, ο ∆εµερτζής.
ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Πολύ θανατικό είχε πέσει κι η χώρα µάλλον έµοιαζε µ’ ακυβέρνητο καράβι.
Θυµόµουν ότι ο Οικονόµου έµενε σε µια περιοχή που την έλεγαν Προδρόµι, δηλαδή Ιπποδρόµιο.
∆εν ήξερα πού ήταν, αλλά ρωτώντας, τα κατάφερα.
Σενάριο και σχέδιο: ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΟΥ
ΙΚΑΡΟΣ
ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ΜΑΪΟΣ 1924.
ΛΕΓΕ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ, ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Ο ΑΜΠΑΤΖΗΣ, ΛΕΓΕ!
∆ΕΝ ΞΕΡΩ... ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΙΠΑ. ∆ΕΝ ΞΕΡΩ...
ΜΟΛΟΓΑ, ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΗ, ΜΟΛΟΓΑ!
ΣΤΑΜΑΤΑ, ∆ΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΕ.
5
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΦΥΓΑΜΕ. ΣΤΑΣΟΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ.
ΝΑ ∆ΕΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ, ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ ΠΟΛΥ.
ΟΥΣΤ, ΡΕ ΚΩΛΟΣΚΥΛΟ!
6
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ. Ε∆Ω ΘΑ ΣΕ ΤΣΙΜΠΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΑΨΕ ΣΒΗΣΕ.
ΤΙ ΚΑΚΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ... ΤΙ ΕΚΑΝΑ... ΒΡΕΘΗΚΑ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΑΡΑ∆ΕΙΣΟ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!
ΤΙ; ΠΟΥ;
∆ΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΦΑΓΑΜΕ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ. ∆ΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ.
7
ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ. ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ.
ΕΞΗΓΗΣΕ ΤΟΥ ΤΙ ΕΓΙΝΕ.
ΟΡΙΣΤΕ; ΠΟΙΟΣ;
ΝΙΚΟΛΑΟΥ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ, Ο ΑΜΠΑΤΖΗΣ ΕΙΜΑΙ.
ΓΙΩΡΓΗ, ΠΟΥ; ΠΩΣ; ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ Ε∆Ω;
ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ;
ΕΛΑ, ΡΕ Α∆ΕΛΦΕ, ΠΑΜΕ, ΦΥΣΙΚΑ!
8
ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ... ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ!
ΜΗΤΕΡΑ, ΓΥΡΙΣΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ, ΒΑΛΕ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ.
Με καλοδέχτηκαν ο Νικολάου κι η οικογένειά του. Τους είπα µέσες άκρες τη ζωή µου στον Πειραιά απ’ τον Σεπτέµβρη του ’22.
Πώς έψαχνα την οικογένειά µου απ’ τη Σµύρνη, για τον Τζανέτο που έµεινε µαζί µου, αντί να πάει στην Κεφαλονιά, για το εργοστάσιο του Στρίγκου όπου µέναµε, για τη δουλειά στις καρβουναποθήκες...
∆εν είπα λέξη φυσικά για το φονικό µπροστά στην οικογένειά του.
ΜΠΡΑΒΟ, ΡΕ ΓΙΩΡΓΗ, ΠΟΣΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΩ! ΕΓΩ, ΞΕΡΕΙΣ... ΧΩΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ.
9