VAN DE OPRICHTING TOT EN MET 1949
had gewijzigd. "Het heeft van ons geen ranglijstmaniakken gemaakt."
Dat was een gebeurtenis die in heel de omtrek en ver daarbuiten bekend werd gemaakt. De dag is daar dat de wedstrijd gespeeld wordt en we waren allemaal erg nerveus, zoals we nog nooit waren geweest. Rond het veld stonden de toeschouwers 3 rijen dik, naar schatting 2500 mensen uit de gehele omtrek kwamen kijken. En wat gebeurde er? Wij wonnen de wedstrijd met 21 en een pracht van een beker was ons deel.”
De expansiedrift van de houthandel Lamoen was de oorzaak dat men opnieuw ging zwerven. Men kwam terecht bij D.E.H. aan de Stadionweg, nabij de Kuip. Dat was in 1937. De huurprijs van het veld bedroeg ƒ 22,50 per jaar. De vereniging beschikte nog maar over 1 elftal, maar zo stelde secretaris Peekstok: "Beter 1 elftal dat uit goede spelers bestaat dan vele elftallen bestaande uit lui die allemaal nog getraind moeten worden." Blijkens zijn verdere verhaal werd de training niet echt goed bezocht. In het jubileumjaar 1939 was er op de Algemene Ledenvergadering een kassaldo van ƒ 0,52. Daarvan nam men betrekkelijk weinig notitie. "Dat typeerde het goede gehalte van onze leden, de goede geest immers is hoofdzaak en niet de kas", aldus AFMAKER. Of het door dat geringe saldo kwam is niet bekend, maar de kascontrolecommissie verzaakte. Daarover werd gesproken op de Algemene Ledenvergadering en er werd een nieuwe commissie benoemd. De penningmeester moest "zich voorbereiden op het bezoek van een paar vereniging-accountants first-class."
DE ZWERVERS 2 IN 1932. Staand v.l.n.r.: Piet Sparreboom; Cees Jongebreur en Arie de Bruin. Gehurkt v.l.n.r.: Cees van Kwawegen; Siem Vlot en L. v.d. Sluijs. Zittend v.l.n.r.: Gerrit Bouwman; Siem de Waard; Chris Ritmeester; Anton v.d. Graaff en Floor Slooff.
Het seizoen 1938-1939 werd voetballend afgesloten op de 6e plaats (van de 10). Van de hand van secretaris Jo Peekstok ligt daarover het volgende vast: "Hier wil ik voor de goede orde nog even aan toevoegen, dat als wij het afgelopen seizoen niet zo'n ontzaglijke pech hadden gehad, wij zeker minstens 5 plaatsen hoger gestaan zouden hebben. Nemen wij bv. de wedstrijd tegen Ervea. Het is alleen dat zij 6 goals meer maakten dan wij, anders hadden wij zeker gewonnen. En zo ging het wel een keer of acht. Ja, het was bij de beesten af. Enfin, als wij het aanbrekende seizoen eens niet zo'n pech hebben en de tegenpartij wel, en als wij dan eens steeds 11 spelers hebben en de tegenpartij niet en als ..... Nou ja, als nog een paar dingen, dan worden wij vast kampioen."
DE ZWERVERS IN 1934. Staand vlnr (niet alle namen bekend): Jo Peekstok; Siem de Waard; Wil van Splunder; Jan Nugteren en Noud Slooff. Gehurkt v.l.n.r.: Floor Slooff; Siem Vlot en Wim Buzink. Zittend v.l.n.r.: Jan Rijsdijk; Siem de Jong en Gerrit van Splunder.
Sportieve resultaten waren er dus niet, maar op het sociale vlak vervulde de vereniging duidelijk een rol. Dat kwam in epistels van diverse schrijvers steeds sterk naar voren. Frans Koopman schrijft: "De ware vriendschap welke bij een vereniging als De Zwervers wel het allerbest getoond is zal door alle tijden heen zegevieren. Juist het begrip vriendschap is voor ons allen de grote zaak geweest."
De wens om weer een eigen veld te hebben in IJsselmonde werd steeds sterker. De heer Vrijland noemde de naam van de heer Jonkheer Bichon van IJsselmonde. Die had er niet het minste bezwaar tegen, mits één van zijn huurders bereid was een stuk land af te staan. Enthousiast geworden werd tijdens de ledenvergadering al gesproken over hoe een veld aan te leggen! Het zou echter nog jaren duren voor er een veld in IJsselmonde beschikbaar kwam.
Dat het moeilijke jaren waren werd weergegeven door voorzitter Noud Slooff: "Onze club heeft betere tijden gekend. We moesten ons gezellige veld in IJsselmonde verlaten en de publieke belangstelling is zo verminderd dat de post entreegelden geheel uit de boeken van de penningmeester is verdwenen. Er is zelfs een seizoen geweest dat we voor het spelen van een wedstrijd gebruik moesten maken van de gastvrijheid van bevriende verenigingen." Hij verhaalde ook dat het spelen in bonds-cq. KVOR-verband de Zwerversgeest zowel binnen als buiten de lijnen niet
Ondanks dat het een moeilijke tijd was verscheen er toch een jubileumboekje vol met prachtige herinneringen. Uit dat boekje valt wel een sfeerbeeld van die jaren te halen. Duidelijk blijkt daaruit dat De Zwervers een vriendenclub was en dat men regelmatig bij elkaar kwam in het clublokaal bij Claus (voorheen Sap). Secretaris Jo Peekstok legde dat vast in genoemd boekje, waarbij hij 8