Die Bontebok April 2021

DIE BONTEBOK AMPTELIKE TYDSKRIF - KAAPSE JAGTERS - EN WILDBEWARINGSVERENIGING OFFICIAL MAGAZINE - CAPE HUNTERS AND GAME CONSERVATION ASSOCIATION

APRIL 2021 - 9

BUSHVELD HUNTING HONDE MATRIEK JAGTERS ETIEK TOE...VALLIG

JAGSTORIES | TAKNUUS | WILDBEWARING | VUURWAPENS | VELDKUNS

2

DIE BONTEBOK

KAAPJAG - TYDSKRIF DIE BONTEBOK - APRIL 2021 INHOUD 4 REDAKTEUR 6 KAAPJAG HOOFKANTOOR 8 KAAPJAG PRESIDENT 10 KAAPJAG VOORSITTER 12 KAAPJAG LÊ BESOEK AF BY DR ANDIES DE KLERK 14 STELLA DOEN HAAR HONDE MATRIEK 18 TOE...VALLIG IN DIE MOORDENAARS KAROO 22 ETIEK VIR JAGTERS - JOKL LE ROUX 26 HUNTING IN THE VALLEY BUSHVELD 32 KAAPJAG FOTOGALLERY 38 DR KAS HAMMAN - WAAR KOM VOËLS VANDAAN

TAK NUUS

42 44 46 48 49 50

WESKUSJAG-TAK SPORTSKIET - MULTI GUN BOESMANLAND-TAK SENTRAAL-TAK NAMAKWA-TAK WES-BOLANDJAG-TAK

PHOTOS: DR LANDI LOMBARD FRONT PAGE: MALE LION (PANTHERA LEO) - KGALAGADI CONTENT PAGE: BLACK-BACKED JACKAL (CANIS MESOMELAS) -KGALAGADI

12

14

32

44

4

DIE BONTEBOK

DIE REDAKTEUR

W

elkom by die April 2021 uitgawe van Die Bontebok.

Hierdie uitgawe is weer vol jagstories en artikels.

Ek en Matt Relihan het besoek gaan aflê by Dr Andries De Klerk, wat Kaapjag se Gevorderde Jagters toekenning ontvang het en lekker by hom gekuier. Die artikel is op bladsy 12. Dawid Rossouw vertel ons op bladsy 14 hoe hy sy hond, Stella, opgelei het. Op bladsy 26 jag Greg Sykes en vriende lekker in die Oos Kaap.

Dit was met skok en groot hartseer dat ons kennis geneem het van die onlangse heengaan van vier van KAAPJAG se aktiewe en mees gewaardeerde lede. Hulle het elkeen op hul eie unieke wyse ‘n noemenswaardige bydrae gemaak, oor vele jare, tot die voortbestaan en sukses van die vereniging.

Ons eer die nagedagtenis en unieke bydrae deur hierdie ontslape lede: MOGAMAT NASIR JENSEN (NAZIR) 20/02/1947 – 3/01/2021 PHILLIPUS GERHARDUS BOTHMA

31/10/1950 – 30/12/2020 PETRUS JOHANNES ELOFF (PIET) 7/11/1947 – 30/12/2020 JACOB STEPHANUS VAN DER SPUY LOUW (JAPIE) 13/01/1934 – 12/02/2021 Ons vereniging is baie armer weens hierdie verlies.

Die Algemene Jaarvergadering van Kaapjag word vanjaar deur OverbergTak op 24 April by Bredasdorp aangebied. Daar sal ook ‘n lekker skiet en ete wees. Die dag word geborg deur Guns & Bows.

Francois Rossouw

die eerste dag se stap in die veld is nie. ‘n Jaggeweer raak ook nie ligter soos die dag langer word nie. Ai, en maak maar seker van die skoene, want seer voete stap moeilik. Stap jou jagstewels lekker in voor jy hulle Dis amper weer daardie tyd van die inpak. Iets wat ek aangeskaf het ‘n jaar, jagseisoen tyd. Ek is ‘n groot paar jaar gelede is enkel kamaste. voorstander om te oefen by die huis As daar een ding is wat ek haat is dit en te gaan jag in die jagveld. Maak klitsgras in my sokkies. Jy kry hulle seker jou toerusting is reg en jou nooit almal uit nie en daar is altyd skietvernuf is opgeskerp. Maak seker een wat jou heeldag sal pla. jou geweer en teleskoop skiet net so goed soos jy. Dis maar ‘n tragiese jag Ons kompetisie wenner: Baie geluk aan Cohen Taljaard met sy wenfoto as jy moet begin soek na gekweste vir ons fotogallery. Hy kry ‘n R2 500 diere. geskenkbewys by Ivan Volskenck van Dis ook ‘n goeie idee om ‘n bietjie oefening in te kry voor die jag begin. Ells & Co. Dis nie ‘n lekker jag as jy stokflou na Groete en lekker lees.

DIE B O NT E B OK : EDI T ORI A L TEAM EDITOR: Francois Rossouw

francois@salocums.com COPY: N Bertram • A Cilliers DESIGNERS: • Johan Du Toit • Jade Design • Alfred Smidt Design ADVERTISING & SALES: • Yolande van der Merwe

frontpagemedia@gmail.com CORRESPONDENTS / EDITORIAL: • Matt Relihan • Hein Aylward PHOTOGRAPHY: • Landi Lombard • Ernst Lombard

DISCLAIMER Die Bontebok makes no representation, endorsements, warranties or guarantees about any of the products and/or services offered or advertised within this magazine. Die Bontebok expressly disclaims any and all liability relating to or arising from the sale, distribution, manufacture, use or misuse of all products and all services offered and advertised within this publication.

COPYRIGHT Both nationally and internationally all material herein is held by Die Bontebok.

No reproduction of any nature is permitted without prior written consent of the owner.

INDEMNITY Die Bontebok, its owners, members and staff hereby advise that partaking in any activities, and handling any equipment advertised in, or written about in this publication, involve risk, potential injury or death to oneself or others.

Great care and professional advice must be taken when carrying out these activities.

Die Bontebok, its owners, members and staff cannot accept any responsibility or liability for any damage to personal property, including, but not limited to loss, financial loss, injury or death.

PHOTOGRAPHS & ARTICLES Submissions of photographs and articles are welcome, however it will be deemed that submission shall be a warranty that they are original and do not infringe on the copyright of others.

LONG RANGE RIFLES If you are looking for excellent quality and great value for money in a long range rifle for target shooting, hunting or varminting. Look no further than these magnificent rifles made by Sturm Ruger in the USA.

PRECISION RIFLES 6MM CREEDMOOR 6.5MM CREEDMOOR 6.5 PRC 308 WIN

300 WIN.MAG 300 PRC 338 WIN.MAG

LONG-RANGE TARGET 6.5 CREEDMOOR 6.5 PRC 300 WIN.MAG

VARMINT TARGET 204 RUGER 223 REM. 22-250 REM. 6.5 CREEDMOOR 308 WIN.

AMERICAN PREDATOR 204 RUGER 223 REM. 22-250 REM. 243 WIN. 6MM CREEDMOOR 6.5MM CREEDMOOR 308 WIN. TEL: 021 949 2891 | sales@gunsbows.co.za | 4 Keast Street, Loumar, Bellville

6

DIE BONTEBOK

KAAPJAG HOOFKANTOOR MATT RELIHAN - KAAPJAG CEO

KAAPJAG LEDE NAWEEK EN ALGEMENE JAARVERGADERING - 24 APRIL 2021

U

word baie harlik uitgenooi na ons vereniging se immer gewilde lede-naweek, wat vanjaar naby Bredasdorp plaasvind. Ons gaan soos gebruiklik die dag afskop met die Guns & Bows Ghong Uitdaging, gevolg deur die Algemene Jaarvergadering, en afsluit met ‘n dinee en prysuitdeling. Benewens die lekker ete, wat gratis aan ons lede voorsien word, gaan ons kan luister na ‘n uitstekende gasspreker. Jokl le Roux van Wild en Wragtagfaam gaan met ons praat oor “Die migrasie van koedoes in die Ooskaap en Weskaap deur die afgelope eeu”. Dit beloof om ‘n baie interessante praatjie te wees.

Jokl se kundigheid, natuurkennis en entoesiasme oor jag en diere is welbekend. Hy is ‘n lid van Kaapjag en die meerderheid trofees wat tans in ons Kantoor hang is van hom afkomstig. Boonop is hy ook ‘n lid van Overberg-Tak wat ons gewaardeerde gasheer vir die naweek is.

Ek wil u graag aanmoedig om tog ‘n poging aan te wend om hierdie naweek se verrigtinge by te woon.

Dit is ‘n spesiale geleentheid in vele opsigte. U kry die geleentheid om tydens die Ghong Uitdaging ‘n slag by ‘n ander tak as u eie te kuier en met mede-Kaapjag lede skouer te skuur. U kry ook die geleentheid om tydens die Algemene Jaarvergadering u stem te laat geld oor die wyse waarop u vereniging bestuur word. U kan ook ‘n aandeel hê in die verkiesing van bestuurslede wat u gaan verteenwoordig oor die volgende 12 maande. Wie weet, moontlik is u self gewillig om te dien? Na die

skiet en die formaliteite van die Algemene Jaarvergadering gaan ons lekker ontspan met goeie kos, ‘n goeie spreker en gaan ons ook Kaapjag se presteerders vereer tydens die toekenningsgeleentheid.

Die wenners van die oggend se Ghong Uitdaging gaan ook tydens die dinee vereer word deur ons borg, Guns & Bows.

Benewens die Ghongskiet, wat op André Christie-Smith se plaas, Kleiheuwel plaasvind, word die res van die naweek se verrigtinge

by The Dunes naby Arniston aangebied. Hierdie venue het baie om te bied. In terme van veiligheid is The Dunes tops aangesien dit binne ‘n Denel-beheerde gebied met streng toegangsbeheer en hoë omheinings geleë is. Daar is hope akkomodasie wat ‘n goeie verskeidenheid van gerief en pryse bied. Daar is ‘n restaurant, twee kontant kroeë en ‘n swembad, wat dit die ideale venue maak vir ‘n gesinsnaweek. Arniston is seker een van die mooiste klein kusdorpies in die provinsie en gevolglik is daar hope om te sien en te doen in die omgewing. Moenie hierdie geleentheid mis nie!

Die program vir die naweek lyk kortliks soos volg: Vrydag 23 April 2021: Lede wat oorbly begin arriveer en geniet die aand saam. Benut gerus die kroeg en restaurant by The Dunes.

Saterdag 24 April 2021: 07h30: Guns & Bows Ghong Uitdaging op Kleiheuwel, ongeveer 20km vanaf The Dunes. Ingesluit by inskrywingsfooi - Koffie en beskuit by aankoms en ligte ete na die skiet.

Matt Relihan 14h30 vir 15h00: Algemene Jaarvergadering by The Dunes se onthaalsaal. Koffie en tee beskikbaar by aankoms.

18h00 vir 18h30: Dinee begin by The Dunes. Ons word toegespreek deur ons gasspreker. Geniet ‘n gratis aandete (gratis vir lede) en vereer Kaapjag se presteerders. Die trekking vir die geweer in die Guns & Bows Ledewerwing. Die Trekking vind ook hier plaas. Onthou tog om by Mimi te RSVP vir die dinee (admin@kaapjag.co.za). Ekstra etes teen R220.00 per persoon. Halfprys vir kinders onder twaalf en gratis vir kinders onder drie jaar oud.

Sondag 25 April 2021: Lede vertrek na ontbyt terug na hul bestemmings.

Die formele kennisgewing sal binnekort per epos uitgestuur word. Sien ook die keersy hiernaas vir meer inligting oor ons ledenaweek.

Ons sien uit daarna om u by ons lede-naweek se verrigtinge te ontvang. U gaan dit ongetwyfeld baie geniet.

Groete Matt Relihan

KA APJAG 2021 GONGUITDAGING & ALGEMENE JA ARVERGADERING A ANGEBIED DEUR OVERBERGTAK SATERDAG 24 APRIL 2021 KLEIHEUWEL PLAAS - BREDASDORP ALGEMENE INLIGTING OOR DIE GUNS & BOWS GHONG UITDAGING

Rigtingaanwysings : Kleiheuwel Plaas, Bredasdorp • S 34°38’16.3” E20°03’13.8” en S34°36’28.2” E20°00’14.7” • Tye Registrasie : 07h30 tot 09h30 • Kompetisie: 08h30 tot ±14h00 • ‘n 100m inskietbaan sal beskikbaar wees van 08h00 tot 09h00 • Aantal skote - 20 vir die kompetisie plus inskiet • Kategorieë - Seniors, Mans, Dames en Juniors in beide Standaard en Ope klas INSKRYWINGSBESONDERHEDE VIR GHONG UITDAGING • Inskrywingsfooi per lid R150.00 - Inskrywingsfooi per junior R120.0 addisionele ete R60.00 • Inskrywingsfooi sluit oggendkoffie en beskuit, middagete (hotdog en koeldrank) per lid in • Inskrywingsvorm volg binnekort per epos aan alle lede • Inskrywings en bewys van betaling moet teen 17h00 op 20 April 2021 ontvang wees • Navrae oor die skiet: André Christie-Smith 071 266 7610 - Douw Willemse 084 580 1246 Navrae en besprekings vir die dinee en etes: The Dunes naby Arniston • Mimi Reyneke admin@kaapjag.co.za / Tel: 021 -975 6324/5 • Bespreking van akkomodasie by The Dunes: • reception@thedunesatarniston.co.za • Gasspreker: Jokl le Roux

GEBORG DEUR

8

DIE BONTEBOK

KAAPJAG PRESIDENT

B

este mede-Kaapjag lede, die nuwe jaar is in volle swang.

Dit voel soos gister wat ons nog kersbome versier het en hier is ons al diep in Maart.

Ons as bestuur was al ywerig aan die werk die jaar en het reeds ‘n bestuursvergadering of twee agter die blad. Een van ons prioriteite vir die bestuur was om al die Kaapjag takke en hul bestuurspanne te gaan besoek.

Ek, Andre Duvenhage en Matt Relihan het die 11de Februarie ’n afspraak met Namakwa-Tak gehad.

Wat ’n groot verrassing toe ons die aand by Braam se plek stop en 21 van sy bestuur en lede vir ons daar ingewag. Wat ’n riem onder die hart om so ’n klomp jong en entoesiastiese lede by mekaar te sien en te kon gesels.

Andre en Matt het die geleentheid gebruik om mooi te verduidelik hoe Kaapjag funsioneer en inmekaar steek en hoe belangrik die takke vir ons is, asook hoe belangrik dit is dat almal inkoop in die idee. Die aand is daar lekker gebraai en gesels. Welgedaan Namakwa-Tak. Julle is op die regte pad.

Die 12de Februarie was ons by Boesmanland. Daar was vier lede van die bestuur. Twee van die bestuur was nog onder kwarantyn weens Covid, maar die ontvangs was nogtans warm en lekker.

Andre en Matt het verduidelik hoe belangrik die takke in Kaapjag is vir sy voortbestaan. Daarna het ons gebraai en lekker gesels. Ons moes gou maak om voor 11-uur klaar te wees. Die volgende dag het ons die AJV bygewoon. Dit het goed afgeloop en ’n nuwe bestuur is gekies. Na die vergadering het ons ’n pistool en haelgeweer skiet gehad. Matt het ‘n haelgeweer baan opgestel wat lekker uitdagend

was. Antony het vir ons ’n taktiese pistoolbaan opgestel wat tot die ou manne laat hardloop het, want als werk mos teen tyd. Altwee bane was uitstekend. Welgedaan Boesmanland. Julle weet hoe om mense te laat ontspan en die dag te laat geniet.

Kaapjag se doel Dit was duidelik by al die takke wat ons besoek het dat skiet die gom is wat die takke en Kaapjag aan mekaar hou.

Ons doel moet wees om beter opgeleide jagters aan die jagveld te verskaf sodat ’n bok met die eerste skoot gedood word met so min as moontlik vleisskade en geen lyding.

Die jagplaas-eienaars moet weet as dit ’n Kaapjag lid is hoef hy nie bekommerd te wees nie, want dit is ’n goed opgeleide jagter.

Die doel is om meer toegewyde jagters op te lei en toegewyde status te gee deur die eksamen op die website te skryf sodat die lid meer wapens kan besit om verskillende spesies te kan jag.

Sportskut status word ook deur ons aangebied met al die gepaardgaande voordele om meer as een van dieselfde kalibers te mag besit, asook semi-outomatiese gewere.

Daar word skiete by al 9 takke aangebied in verskillende formate.

Die lede kan kies waar hulle wil gaan skiet om hulle vermoeëns te toets en te verbeter. By sekere skiete gaan daar ’n ranglys wees sodat jy kan sien waar jy lê in Kaapjag en die beste skuts sal dan uitgenooi word om Kaapjag te gaan verteenwoordig in daardie dissipline.

Dan is daar ook haelgeweer skiete, soos kleiduif, wat baie lekker is en

Johann Strauss waar hulle ook kan kwalifiseer vir groter kompetisies.

Wat handwapens betref: Daar is baie entoesiastiese lede wat goed doen en baie kompeterend is, die sport geniet en aan groot kompetisies deelneem. Wat my bekommer is dat ’n groot klomp van ons lede wat handwapens het nie weet hoe om dit te gebruik nie. Dit lê net en stof vergader. Dit help nie as jy in die moeilikheid is om dan die handwapen uit te haal wanneer jy net sekondes het om te reageer nie. Jy moet ingeoefen wees en die stappe moet outomaties kom, anders is jy dood of jy word oorrompel.

Kom woon ten minste een of twee handwapen skiete in ’n jaar by om in voeling te bly. Dit kan jou of een van jou gesinslede se lewe red.

Kaapjag is een van die verenigings wat baie skiete vir hul lede aanbied. Alle Kaapjag lede het inspraak in die vereniging, van grondvlak af, deur sy takvoorsitter en by ons hoofkantoor. Hulle kan die AJV bywoon en die uitvoerende bestuur help kies.

Watter ander organisasie kan dieselde sê?

Kaapjag se AJV word in Bredasdorp aangebied op 24 April 2021. Kom woon dit gerus by. Ons sien jou graag daar.

Skietgroete Johann

10

DIE BONTEBOK

KAAPJAG VOORSITTER OM REG TE KAN FOKUS IS KRITIES OM DIE KOL TE TREF Een van die gewaarwordinge wat my bybly in die besoeke by die onderskeie takke van Kaapjag is die verskillende verwagtige/ voorkeure wat lede binne Kaapjag het. Daar is egter ’n groot stuk middelgrond waar almal saamstem oor wat belangrik is, en dit maak ons sterk.

D

ie moeiliker deel is waar verwagtinge verskil van mekaar – en dis hier waar ons uitdagings lê en waar ons baie deernis en begrip vir mekaar aan die dag sal moet lê.

Van die belangrikste sake wat deurgaans in oorweging moet bly is dat ons die ledegelde so laag moontlik moet hou. Die realiteite het tot nou toe bewys dat finansiële oorweging in lidmaatskap-gelde baie swaarder weeg as wat ons reken. Kaapjag kan dit onomwonde stel dat die bestuur en die besteding van die vereniging se finansies ten alle tye deursigtig is. By elke Bestuursvergadering kry die voorsitters van die onderskeie takke volledige terugvoer.

Die geouditeerde state van die vereniging, sowel as die begroting vir die volgende jaar, word elke jaar by die AJV voorgelê vir goedkeuring.

Dit bring ons terug by die werklikheid van ledegelde – dit is in baie gevalle die beperking op watter dienste gelewer kan word. Om aan alle verwagtinge te voldoen sou beteken dat daar nog personeel aangestel moet word, en dis die een enkele faktor wat die begroting gou die hoogte laat inskiet! Die keuse wat die bestuur tot nou toe hanhaaf is om die fokus op die middelgrond te hou. Dit bring noodwendig baie frustrasie vir diegene wat ander verwagtinge koester.

There are three quite fast-

growing developments in the shooting industry that are engaging the minds of a lot of sport-shooters – the different handgun disciplines, the multigun events as well as the extreme long-range shooting.

These disciplines have some common ground. The common ground from my perspective is found in the fact that all these disciplines need specific equipment – specific firearms to compete in the competition, a specially designed range and targets, as well as rules to direct the fairness for the competitors.

E.g., a handgun with an especially quick-draw holster for certain competitions, windmeter for the extreme long-range shooting, semi-automatic shotguns / pump-action shotguns for certain competitions, etc. These facts are making the different disciplines of the sport-shooting quite costly and you haven’t even considered the cost of ammunition, which is a continuous part of expenses.

When taking these facts into consideration it easily adds up to the point where you’ll only find a relatively small group of shooters taking up these disciplines as sport-shooting. At Cape Hunt we had to make a choice as to where we are going to put our focus – being restricted by the facts mentioned in the previous paragraph. Our focus is mainly to try and cater for the larger part of the members who aren’t competing in these specialised shooting-disciplines, but not at

Andre Duvenhage the expense of those sport-shooters who are competing in these events.

We therefore would be looking and exploring to find ways that these specialised shooters could be recognized, rewarded and honoured as ambassadors of Cape Hunt due to their membership and relation with us.

Daar is groot verwikkelinge en baie werk wat tans binne Kaapjag aan die gang is met die ontwikkeling van ’n geïntegreerde rekenaarstelsel vir Kaapjag. Dit kan vergelyk word met die heel bestes in die industrie. Ek wil my verstout om te sê dat hierdie geïntegreerde stelsel meer gaan bied as ons opposisie in die veld en op die lang duur gaan dit help om die kwessies wat hierbo aangespreek is te help oplos. Intussen doen ons graag ’n beroep die lede van Kaapjag om hulself as etiese bekwame jagters voor te berei deur gereeld op die skietbane te kom, medejagters te help waar moontlik en saam te staan.

Die meerderheid jagters jag vir eie gebruik en betaal self daarvoor. Maak dus seker dat jy hierdie jaar voorberei om die beste van 2021 jagseisoen te maak. Ons hoop en vertrou dat julle hierdie jaar met minder hindernisse sal kan jag as die 2020-seisoen waar die Covid-19 virus baie jagte gekniehalter het.

Jagtersgroete André Duvenhage

11

FOXPRO Your ultimate predator calling gear

taking

the call to

nature

HAMMERJACK-

DIGITAL GAME CALL

FEATURE HIGHLIGHTS

INFERNO -

DIGITAL GAME CALL

FEATURE HIGHLIGHTS • Inferno remote control

• • • • • •

Integrated USB Port Stores up to 200 sounds in total (comes with 75) Order custom sound list External Speaker Tripod Mount located Auxiliary jack

• Comes witwh 100 sounds, &111 FREE sounds (300 sound capacity) • FoxJack 4 decoy (included) • FoxBang • FoxCast • Category sound files • Dual-amplified speaker system • 2 external speaker jacks • Auxiliary jack • USB port to reprogram sounds

Available at all Premium Dealers countrywide.

www.formalito.co.za I tel: +27 (12) 664 - 7793/4

FOXPRO 2.indd 1

2019/09/26 07:5

12

DIE BONTEBOK

Matt Relihan, Dr Andries De Klerk en Francois Rossouw kuier saam in die trofeekamer

KAAPJAG LÊ BESOEK AF BY - DR ANDRIES DE KLERK

K

aapjag CEO Matt Relihan het gaan kuier by Dr De Klerk, Kaapjag se nuutste ontvanger van die gevorderde jagtoekenning.

Dr Andries de Klerk is gebore in die Colesberg distrik in 1949. Sy pa Dries het geboer met skape en resiesperde so 20km buite Colesberg op die plaas Ysterfontein. As jong seun het sy pa hom veldkuns en skiet geleer soos ‘n plaasseun moes leer. Net raakskiet tel. Mis is mis.

Hy het begin met ‘n Tyrol .22 geweer tot sy pa kon sien hy is behendig genoeg daarmee en het toe vir

hom ‘n .243 Musgrave met ‘n Supra Nickel teleskoop laat bou. Hierdie was ‘n groot geleentheid vir die jong man en ons kan maar sê die res is geskiedenis.

Die lewe het egter so ‘n paar draaie met Andries geloop voor hy dokter De Klerk geword het. Hy het eers ‘n hele paar jaar gaan boer in Colesberg voor hy besluit het om sy studies aan te pak. Hy kwalifiseer in 1977 as mediese dokter en begin pasiënte in Oos-Kaap en later in Ficksburg gesond gemaak.

In 1992 besluit hy dis nou tyd om vir

hom gewere te laat bou waarmee hy amper alles kan jag. ‘n Man moet mos die regte gereekskap hê. Die gewere word pasgemaak deur Musgrave en die kalibers wat Andries gekies het was: ‘n .22-250, 7X64 Brenneke, .300 Win Mag en 7mm Remington.

Met hierdie gewere jag hy wyd en syd oor Suid Afrika en sommer verder op in Afrika ook.

In 1980 word klein Andries gebore en dis nie lank nie of hy word ook veldvernuf en skiet geleer deur sy pa. Klein Andries is nou al groot

DIE BONTEBOK

13

Dr De Klerk by sy indrukwekende versameling pasgemaakte jaggewere Andries en die wynmaker by Morgenhof in Stellenbosch. Hy bly egter sy pa se kind en hy jag net so ywerig soos die dokter. Saam het Andries snr en Andries jnr menigte jagte meegemaak.

Snr sê juis jy moet sorg dat jy ‘n goeie jagmaat het om mee saam te jag en dit het hy beslis in sy eie seun gekry.

Ons vra vir die veteraan jagter om ‘n bietjie van sy ondervinding te deel.

Wat sou hy beskou as goeie advies aan jong jagters?

Andries: ”Eerstens moet mens eties jag en dit begin om binne jou eie vermoëns te jag, oftewel skiet

binne jou eie vermoëns. Ken dus jou geweer en weet wat jy daarmee kan bereik. Tweedens moet jy skiet om raak te skiet en nie te kwes nie. ‘n Groot kaliber maak nie op vir swak skootplasing nie. Derdens moet jy die “Golden Hour” reël maar altyd volg. Dis die uur voor sonop en laaste uur voor sononder. Jy moet al in die veld wees vroeg oggend, nie koffie op die stoep sit en drink nie.

Vierdens moet jy kan geduldig wees en wag vir die regte skoot. Vyfdens en dis ‘n belangrike een: Jy moet sorg dat jy en jou geweer reg is voor die jag. Oefen tot jy doodseker is dat jy gaan raakskiet wanneer jy die sneller trek”.

Wat neem jy saam op ‘n jagtog?

1. Goeie geweer en altyd genoeg patrone in jou sak, ten minste 20.

2. Genoeg water. 3. ‘n Goeie skerp mes. 4. Rangefinder en vêrkyker.

5. Skietstok. 6. Rugsak wat reg en gemaklik sit. 7. Kamera/Selfoon.

8. Hoë-protein energie stafies.

9. Goeie skoene wat sag loop. Stilte in die bos. 10. Breërand hoed wat jou kop en nek beskerm.

Ons neem afskeid van Dr De Klerk, maar na al die jagstories en staaljies wat hy ons vertel het reken ek hy is binnekort weer in Die Bontebok om nog stories met ons te deel.

14

DIE BONTEBOK

STELLA DOEN HAAR HONDE MATRIEK Deur: Dawid Rossouw

D

Stella word oefen en geniet die oop ruimtes op Rondebosch Common

it vat nou wel nie twaalf jaar nie, genadiglik tog nie, net so twee jaar, om ʼn Labrador retriever op te lei tot hulle ten volle funksioneel kan werk. Ek het ver en wyd gesoek om vir Stella te vind. Sy is van ʼn stamboom vol werkende Labradors. Beide haar ouers verdien hulle brood (vleis eerder) deur vir ʼn professionele jagter te werk. Hy het haar pa uit Skotland ingevoer waar hy op sy beurt van ʼn field trials familie afstam. Dit alles beteken dat ek geweet het ek kry ʼn hond wat skerp gaan wees met baie potensiaal. Maar nes met ʼn vlymskerp mes, moet mens versigtig wees, want sny jy verkeerd met hom dan maak jy hom stomp.

Die eerste jaar van opleiding verg gereelde kort oefensessies en ek reken ek het so om en by vyf dae ʼn week daarby uitgekom sedert ons

Stella (Rossouw) in Januarie 2020 gekry het. Aanvanklik was sy in kwarantyn omdat daar ʼn katgriep epidemie in Kaapstad was en sy eers al haar inentings moes kry voor sy met veiligheid uit ons agterplaas gelaat kon word om met ander honde en mense kennis te maak.

Natuurlik was dit net betyds vir ons (mense) se Covid19 pandemie level 5 inperking en kon Stella ook tot in Junie weer nêrens gaan nie.

In die streng grendeltyd moes ons natuurlik in die agterplaas oefen, daarna, onder level 4, vroegmôre buite op UCT se sportgronde en op Rondebosch Common, wat beide naby genoeg was om van die huis af te stap. By Welgelegen se ou Kaaps Hollandse opstal, het ons die meeste van die bevele ingeoefen en op die Common kon Stella ander honde en mense leer ken. Deesdae wei almal se honde daar, nie meer

hulle perde en osse nie. Vir swem oefening was UCT se dam die ideale plek. Ek dink Stella het meer tyd op UCT se kampus spandeer as wat die regte studente in 2020 gedoen het. Om haar gewoond te maak aan skote wat klap was maklik so lank ons dit met papiersakke wat bars gedoen het en broodplanke teen mekaar geklap het, maar met .22 blanks het dit moeiliker geraak om plekke te vind waar die mense nie aanstoot neem nie. Vir die regte haelgeweer knal moes ons natuurlik uitry Philadelphia toe om op die plaas te gaan oefen. Gelukkig het die inperkings betyds daarvoor verslap.

Uiteindelik dink ek die omgekrapte jaar van Covid het my ʼn guns bewys deur my meer tyd te gee om met Stella te werk.

Een na die ander het ek vir Stella die bevele geleer en ingeoefen

DIE BONTEBOK

15

tot sy dit amper foutloos kon doen, maar daar was geen voëls betrokke nie. (Spreekwoordelik het ek haar al die verskillende “moves” van die dans geleer, maar apart van mekaar en dit nooit agtermekaar gesit en die musiek gespeel nie.) Sy het byvoorbeeld geleer om te sit wanneer die skoot klap, maar as ʼn totaal onafhanklike oefening. Sy het geleer om te sit en wag tot ek die bevel gee om iets te gaan haal. Sy het nog nooit gesien dat ʼn vlieënde voël uit die lug geskiet word nie. Sy het dus geen verbintenis tussen skiet, voël wat val, en hardloop om dit te gaan haal gemaak nie. Wanneer al hierdie, en heelparty ander, bevele mooi ingeoefen is, dan breek jou hond se eerste GROOT toets aan – ek vergelyk dit met matriek eksamen.

As dit verkeerd loop, dan is dit bitter moeilik om hulle weer op die regte spoor te kry. So, mens huiwer en twyfel of jou hond gereed is daarvoor, want jy weet as jy dit te vroeg doen kan dit baie van jou harde werk ongedaan maak.

Stella het onlangs 1 jaar oud geword en dis gewoonlik wanneer hulle gereed is. Sy is natuurlik nog nie naastenby klaar geleer nie. Daars nog sowat ʼn jaar daarvan wat voorlê, maar daardie tweede jaar van opleiding is heeltemal anders as die eerste, want dan het hulle reeds die konneksie gemaak tussen die dinge waarvan ek hierbo gepraat het en jy kan hulle dit nooit weer ont-leer nie. In rekenaar taal - die eerste jaar installeer jy die sagteware en in die tweede jaar leer hulle om dit te gebruik.

Maar uiteindelik kan mens nie langer huiwer nie en moet jy en jou hond, want dis werklik julle albei wat getoets word, dit waag en eenvoudig aan die diep kant inspring en matriek gaan skryf.

Duiwe skiet! Dis die maklikste van al die voëls om jong honde aan werklike voëls bekend te stel, want jy bly op een plek staan terwyl die duiwe na jou toe aangevlieg kom en dis makliker om te beheer en te voorspel wat gaan gebeur. Die stoppellande is ook lekker kaal en dis nie te moeilik om die duiwe te vind nie. Die week of twee voor die groot dag gebruik jy ʼn duif wat vroeër geskiet is en wat jy in ʼn ou sokkie gedruk het om die hond aan ʼn duif se

Stella kou die matte flenters maar pleit onskuldig reuk gewoond te maak, sodat dit darem nie heeltemal onbekend gaan wees nie. Duiwe het baie los vere en die hond kry amper

altyd ʼn hele bek en neus vol vere as hulle een optel en terugbring.

Sommige jong honde verstik daarin en weier dan volstrek om

David Rossouw en Stella met haar eerste duiwe

16

DIE BONTEBOK

weer ʼn duif op te tel. Op die manier verhoed jy dan ook dat dit die hond afsit van duiwe. Op die groot dag is dit die beste om iemand anders die skietwerk te laat doen sodat jy op jou hond kan konsentreer en seker maak dat alles reg verloop. Skiet was David se werk. Bok jagters sal verstaan as ek sê dat dit is asof jy en jou hond tot dusver net op die skietbaan na papier teikens geskiet het, en nou staan jy skielik met ʼn reuse koedoebul in die teleskoop en jou hart klop in jou keel. Honde kry ook bokkoors, of eerder voël-koors. Dis presies waarom jy dit so wil manipuleer dat alles reg en rustig verloop, want daardie eerste kennismaking met die werklike ding laat so ʼn sterk en permanente indruk dat jy dit moeilik agterna kan verander. Jy maak seker dat die hond dadelik sit as die skoot klap, mooi kan sien waar die duif val, wag vir ʼn paar sekondes voordat jy die bevel gee om te “bring”! Hulle mag NOOIT die vaagste idee kry dat hulle sommer net mag hardloop en gaan optel wanneer die voël val of wanneer hulle wil nie. Dis waarom hulle vir eers nog aan ʼn lang leiband is, net vir ingeval hulle ooropgewonde raak en skoon van al hulle lesse vergeet. Jy maak ook dood seker dat jy hulle slegs stuur om ʼn duif te gaan haal wat maklik is om te vind en wat bykans onmoontlik is om te mis, want jy wil sukses verseker. Na ʼn paar sulkes aanvaar hulle dat daar altyd iets sal wees as jy hulle stuur om te gaan haal.

Stella sit en hou mooi dop of David raakskiet groot haakplekke, vat ek dit maar as ʼn nietigheid: Stella het gou uitgewerk dat die duiwe meestal

by David uit die lug uit tuimel, want ek het sedertdien altevol vrotsig geskiet. Nou sit sy by my linkerknie en wag geduldig, maar hou die hele tyd net vir David,

en die duiwe wat na sy kant toe vlieg, dop. Sy weet duidelik dis waar haar dienste benodig gaan word en waar die pret gaan wees.

Vir my wat deesdae meer mis as raak skiet, kyk sy nie eers aan nie!

Dis nou wat gebeur as jy ʼn slim hond leer!

Dis presies wat ek, David en Stella daardie Saterdag in November gedoen het in Durbanville se heuwels. Matriek vir jaghonde! Stella het met vlieënde vaandels geslaag en altesaam 5 duiwe gaan haal (5 A simbole?). Ek het reeds vroeg opgemerk dat Stella vinnig leer en dit beslis weer gesien. Na die tweede duif het sy reeds uitgewerk dat die belangrike ding om dop te hou die voëls is wat aangevlieg kom, nie die jagter nie.

Dus, nou is die konneksie tussen voëls wat vlieg, skoot wat klap, sit, voël wat val en “bring”, duidelik aanmekaar geskakel en die musiek speel sodat die dans kan begin. Werklik ʼn honde mylpaal!

Soos gewoonlik is daar egter ook altyd ʼn haakplekkie, maar in hierdie jaar van

Die Rossouw familie -Daniel, Stella, Des, David en Dawid uit op ’n naweek jaguitstappie

YOU AND AIR ARMS – A WINNING COMBINATION

S510 ULTIMATE SPORTER

S510 ULTIMATE SPORTER S510 RH BEECH S510 TAKE DOWN RIFLE S510 RH BEECH

S510 TAKE DOWN RIFLE

REGULATED CALIBRE ...............................22 (5.5) SHOT COUNT.............................. 60 MUZZLE ENERGY (ftlb)............ 32 F/T PER SECOND .....................945

S400 RH BEECH

S400 RH BEECH S410 RH BEECH CALIBRE ........................... .177 (4.5) SHOT COUNT.............................. 80 MUZZLE ENERGY (ftlb)............ 12 F/T PER SECOND .....................850

S410 RH BEECH

* Scopes not included - Sold seperately

Bushill supplies only to the Gun Trade but gladly assists individuals with additional information or any technical queries.

Please contact Michelle on 021 945 2160 or email cape@bushill.co.za

Manufacturer & Distributor of Quality Hunting & Shooting Products Cape Town: 021 945 2160 | Pretoria: 087 094 2907 www.bushill.co.za

18

DIE BONTEBOK

Toe…vallig in die Moordenaars Karoo

Deur : Herbert Conradie

Ek moet bieg, as jy my dié storie vertel het, sou ek dit maar met ‘n knippie sout gevat het.

Maar nou was ek daar, plat op my stêre tussen die karoobossies, langs Chris toe hy die skoot aftrek. Die .270 se loop wip en,....maar wag, laat ek van voor begin.

E

k strompel by die steil koppie af. Die sweet brand in my oë en ek moet kwaai konsentreer om nie te val op die los klippe nie.

Die springbokram wat oor my skouers hang voel nou drie keer swaarder as toe ek hom so ‘n half-uur terug bo-oor my rugsak gewip het.

Ek moes mooi balanseer om my ou Eusta versigtig op te tel waar ek dit teen ‘n klip

staan gemaak het. Kobus, by wie ons jag hier diep in die Moordenaars Karoo, het oor die radio laat weet hy begin solank die manne wat anderkant die koppie voorgesit het optel, dus sal hy seker oor so ‘n uur of wat duskant wees.

Daar is geen paadjie die kant af nie, dus moes ek maar koers kies oor die klippe en bossies.

My “werk“ was om die koppie met sy wisselende plato’s te

patrolleer en die springbokke weer af te jaag vlaktes toe as hulle daar bo kom draai. Ek was juis oppad na die verste punt van die koppie, al teen ‘n kontoer langs, toe ek die klippe hoër op hoor rol. Tot my uiterste verbasing was dit ‘n groot alleenloper ram wat reguit teen die skuinste afgekom het in my rigting. Hy het my eers gewaar toe ek my .30-06 van my skouer af

DIE BONTEBOK

swaai en ‘n patroon in die kamer stoot. Omdraai kon hy nie, dit was te steil, dus het hy sy ore platgetrek en vinniger gehol. Maar die terrein was te rof en hy was geen klipspringer nie, en ek kon hom met ‘n naby nekskoot (en baie genade van Bo) plattrek.

“Aah, ek sien jy was gelukkiger as ek vandag”, kom hier skielik ‘n stem uit ‘n bos toe ek uiteindelik die voet van die koppie bereik. Ek is so moeg en my bene jellie dat ek nie eens skrik nie. Chris kom te voorskyn agter die bos uit. “So hoe het dit met jou gegaan?“ vra hy. Ek swaai dankbaar die springbok van my skouers af en gaan sit sommer net daar. “Nee, goed. Daar lê drie aan die anderkant van die koppie, wat ek van bo af bekruip en geklits het. En oppad hiernatoe, hardloop dié mooi ram sowaar in my vas.

En met jou?” Chris sug, “Nie naby aan ‘n springbok gekom nie. In die hele dag het daar net ‘n troppie

blesbokke wragtag so 50m van my af kom staan, maar hulle is mos nie in die mark nie.“ Dis toe dat ek vir Chris vertel van die klein troppie springbokke wat ek van bo af kon sien, net om die draai van waar ons is. “Ek weet nie of hulle nog daar staan nie, maar dis wraggies die moeite werd om te gaan kyk.

Hulle het naby die voet van die koppie gestaan”. Ek wil nog verder verduidelik, maar Chris trek al buite hoorafstand, geweer in die hand. Ek besef nou eers ek het nog niks geëet vandag nie, en trek my rugsak nader. Ek is nog besig om my toebroodjie met warm koffie uit my Stanley af te sluk, toe ek ‘n skoot relatief naby hoor klap.

Nie lank daarna nie verskyn Chris om die draai. Die bogger hou ‘n pokergesig en eers toe ek hom vra, antwoord hy droogweg: “Nee, hy lê daar waar ek hulle gekry het. Ek het darem nou een vir die dag.“ Ek raak sommer bly vir sy part en toe ek “Mooi man! Well done!“

Identiese tweeling - Chris en Louis met hul springbokke

19

uitroep, sien ek hy glimlag darem so onderlangs. Ons tel al ons goed op ons skouers en hy help my my springbok dra na waar syne lê. Ons haal solank die binnegoed uit. Ons gaan sit daarna lekker plat op ons boude tussen die bossies en geniet die laatmiddagsonnetjie wat op ons bak.

Jan, een van die aanjaers en Kobus se regterhand op die plaas, verskyn asof uit die niet van die vlakte se kant af en kom sit by ons.

In die verte sien ons die wit Cruiser bakkie wat oor die nekkie kom en kort daarna stop. Ons kan sien daar word heen-enweer geloop; hulle laai natuurlik vir Fritz, wat daar voor gesit het, en sy bokke op.

Nie veel verder aan nie is dit Louis se beurt en weer word heen-en-weer gestap om bokke op te laai.

Dan stoot die Cruiser weer sy neus in ons rigting, en kom al teen die voet van die koppie aan. Skielik draai sy neus weer vlakte toe en stop.

Iemand lê aan oor die bakkie se kajuit en ons volg die rigting. ‘n Groot ram draf op sy eie weg van die

20

DIE BONTEBOK

Cruiser af, vlakte se rigting.

Ons wag vir die skoot, maar die ram hou aan met draf en verdwyn oor die platorand. Die Cruiser maak sommer ‘n draai deur die veld en kom toe weer al met die tweespoorpaadjie aan, seker so 500m weg. Skielik dop dieselfde ram op ons plato uit, selfde plek as waar Jan verskyn het. Hy kom reguit na ons toe aangedraf. Ek raak onmiddellik bewus van my hart wat bokspring in my bors, maar my geweer lê buite my bereik, op ‘n mooi skoon stukkie waar daar niks in die loop of teleskoop kan beland nie. Chris se Steyr Mannlicher rus op sy bipod, net hier langs hom.

“Chris, hy is joune!“ fluister ek dringend aan hom.

Die ram, nou so 80m weg, sien ons eers toe Chris sy geweer teen sy skouer druk. Hy swenk effens na regs en hou aan met draf, maar heelwat stadiger as voorheen. Ek kan sien Chris volg hom deur sy teleskoop, maar hy hou aan met trippel en Chris moet aanhou draai

in sy heupe om die ram in sy visier te hou. Die ram is amper teen die voet van die koppie, toe Jan skielik fluit en hy doodstil gaan staan. Ek hou my asem op. Chris sit hier twee treë van my af, terwyl hy uit die vuis aanlê op die springbok, so 60m van ons af.

Die .270 knal hier langs my, en ek sien die springbokram in sy spore neersak. Vir ’n tweede keer binne ’n uur roep ek uit: “Mooi Chris! Well done, man!”

Die Cruiser is heelwat nader toe ek weer bewus word daarvan, en ek stap hul tegemoet. Hulle het skaars gestop, of Fritz roep uit:” Hei, wat sê julle van Louis se mooi skoot! Seker 200m!” “Watse skoot?” wil ek verontwaardig weet. “Die een waarmee hy nou net daai ram omgedop het!” antwoord Fritz asof ek moet bykom. “Twak man!” vervies ek my sommer, “Ek het langs Chris gesit toe hy daai bok skiet, dit is syne!” “Waar het jy gemik, Chris?” vra Fritz.

“Blad,” kom die antwoord, en

jy Louis?“ “Blad,“ antwoord Louis. Jan het intussen al na die ram gedraf en kom met hom aangestap, dit was duidelik nie nodig om nog keel af te sny of are te steek nie. “Waar is hy geskiet?“ wil ons almal gelyk by Jan weet.

“Op die blad’” antwoord Jan, “twee skote!” en hy draai die karkas sodat ons die twee skote kan sien, skaars 2 duim van mekaar af. Voor in die Cruiser begin Kobus en Paul te lag, en skielik besef ons almal wat gebeur het: Chris en Louis het gelyktydig op dieselfde springbok aangelê, uit twee verskillende rigtings, sonder om van die ander een se aksies bewus te wees. En toe trek hulle gelyk hul skote af, asof georkestreer! Hoe toevallig is dit nie?!

Dit is egter nie waar die toeval eindig nie. Hulle het albei die ram op sy linkerblad getref, albei skiet met .270 kaliber, én Chris en Louis is broers. Om die waarheid te sê, hulle is ‘n identiese tweeling!

SUPPORT YOUR LOCAL TAXIDERMY “TRY IT WHERE YOU CAN TOUCH IT !”

Mariandahl Farm, Adderley Road, Durbanville, Cape Town Tel: 021 972-1441 Mobile: 060 560-0681 Email: bucknbass@mweb.co.za 33° 43´55.02”S 18° 38´18.06”E

MOPANE BRAAI WOOD AVAILABLE ON YOUR DOORSTEP

YOU HAVE TRIED THE REST NOW TRY THE BEST ADVANTAGES OF USING MOPANE FIREWOOD STARTS EASILY - SLOW BURNING - LONG LASTING COALS The long burning effect of Mopane wood is the reason why you end up with great and long lasting coals.

HARVESTING Our Mopane wood is harvested from only dead trees in the Kamenjab area in Namibia. The process has no negative impact on the environment. The wood is imported under strict government regulations.

Price: 7KG bags - R40 15KG Bags - R70 Free Delivery can be arranged for orders of 10 bags and more in a 35km radius of the Northern Suburbs of Cape Town.

CONTACT: Freddie Rheeder Mr Mopane Phone : 060 988 9188

DISTRIBUTION AREAS: Cape Town, West Coast, Southern Suburbs, Northern Suburbs, Boland

LOCATION: Oakglen, Bellville Western Cape

WEBSITE: www.mrmopane.co.za freddie@mrmopane.co.za

22

DIE BONTEBOK

ETIKET - ETIEK - VIR JAGTERS DEUR : JOKL LE ROUX FOTO : FLIP VD MERWE

In die bydrae word die deel oor optrede teenoor mede-jagters voltooi, en gaan ons voort met optrede teenoor lede van die publiek en optrede t.o.v. die omgewing.

ETIKET VIR JAGTERS: JOKL LE ROUX

W

ees versigtig om gesprekke om die kampvuur te oorheers.

Dis dikwels die stiller individue in jou groep wat die meeste kennis en ervaring het, en in die stilligheid glimlag oor die grootbekke se verbale diarree! Los ook maar daai spogpraatjies oor daardie 400 meter kopskoot op ‘n hardlopende springbok. Die ervare jagters wat ‘n basiese kennis van ballistiek het, sal weet daar word spekgeskiet. Deur

te spog oor sulke lang skote, kan daardie persoonlike inligting oor intieme anatomiese probleme wat jy het, dalk ook net verklap word.

Slegs mense wat aan aambeie lei, loop sulke besonderse kort treetjies!

Verder verklap hulle dat hulle eintlik swak jagters is, want hulle het nie die vernuf om nader aan hul prooi te kan kom nie. Om te praat sonder om te dink is om te skiet sonder om te mik!

As jy ‘n kwes-bok in die veld teёkom is dit jou plig om alles in jou vermoë te doen om daardie dier so vinnig as moontlik van kant te maak. As die jagter wat die bok gekwes het by jou is, bied eers jou hulp aan voor jy begin skiet. As hy dit van die hand wys, en jy dink die bok gaan wegkom as jy nie ingryp nie, behoort jy te help. Spaar dan liewer onnodige lyding by die bok as die kwesjagter se ego. Die algemene reёl is dat

die een wat die eerste bloed getrek het die bok moet betaal, al het ‘n medejagter beide die bok se boude in die proses stukkend geskiet. ‘n Ander aanvaarde gebruik kan wees dat die jagter wie die kwes-bok uiteindelik gedood het, die keuse het of hy die bok wil hê (en dan natuurlik daarvoor betaal) of nie.

Hy het immers sy kosbare jagtyd opgeoffer om jou kwes-bok te agtervolg en dood te skiet, en het sy duur ammunisie op jou kwes-bok gespandeer. Indien hy nie belangstel nie, is dit die eerste-bloed beginsel wat sal geld.

Waak maar altyd daarteen om ‘n reputasie as wild-ot of skietvraat onder jou jagvriende te ontwikkel. ‘n Wild-ot kan nooit genoeg diere te skiet kry nie, en gun dikwels nie sy mede-jagter die geleentheid om in “sy” produktiewe gedeelte van die plaas te jag nie, of op “sy”

DIE BONTEBOK

goeie voorsitplek te sit as dit ‘n voorsitskiet is nie. Hulle openbaar dikwels die houding van daai Griekse skeepskaptein van die passasierskip, die Oceanos, wat in die 1980’s daar aan die Transkeise kus gesink het. “Me-first!” ‘n Skietvraat glo aan so veel moontlik lood-in-die-lug, om op te maak vir sy vrot skietvernuf. Ek het al ‘n ou hoor spog: “I don’t shoot so well, but I shoot lots!” As dit klink of daar ‘n terroriste aanval in die veld is, en die jagters terugkom met min om te wys vir die baie skote wat hulle geskiet het, raak ek senuagtig, en begin ek oorweeg om op te pak of maar die boervrou te help beskuit bak. Soek jou skote uit, en doen jou bes om te verseker dat elke skoot ‘n doodskoot is.

Wanneer jy ‘n ander jagter in die veld vergesel, moet nooit druk op hom plaas om te skiet nie. Dis vir die jagter self om te besluit of hy gemaklik met ‘n skoot of die prooi is of nie, en deur druk op hom te plaas, openbaar jy net jou eie ongeduld nie, maar waarskynlik ook jou swak oordeelsvermoë.

Wees konsidererend, selfs wanneer dit by klein, skynbare onbenullighede kom.As daar agterop ‘n bakkie gery word, waarsku maar die ander passasiers oor die oorhangende doringtak wat naderkom. Hulle aandag kan dalk elders wees, en ‘n doring in die oog of ‘n halfmaan wat uit ‘n oorlel geskeur word, kan ‘n jag ernstig ontwrig. Gee voorkeur aan die ouer persone wanneer dit kom by wie meer gemaklik in die kajuit langs die boer/jagmeester kan sit. As daar by ‘n “hot spot” gekom word, of jagbare wild op ‘n afstand waargeneem word, en die jagters die voertuig verlaat om met ‘n bekruippoging te begin, dien dit geen doel om onder mekaar te fluister as iemand die bakkie se deur toeklap nie. Dis een van my grootste frustrasies wanneer ek in groepsverband jag.

Optrede teenoor lede van die (nie-jagtende) publiek Ons hoef geensins skaam te wees daaroor dat ons jag nie. Wanneer jy egter as ‘n jagter identifiseerbaar is, bv. op pad jagveld toe of terug daarvandaan, en met jou veld/ kamoefleerdrag in die openbaar verskyn, of met jou jagbakkie by ‘n vulstasie intrek, verseker altyd dat jou en jou voertuig se voorkoms en jou optrede onberispelik is. ‘n Jagter met bloedbevlekte klere sal die wenkbroue laat lig. Verklee liewer in skoon klere voor jy die jagplaas verlaat. ‘n Bebloede bakkie met ‘n aantal opgeblase, bebloede karkasse daarop wat stywe bene in die lug lê, kan die nie-jagter lid van die publiek ‘n permanente renons in jag en jagters gee, en van hom/ haar selfs ‘n anti-jagter maak.

Bedek liewer jou vrag met ‘n seil of iets dergeliks, en as dit nie moontlik is nie, vermy dit om in die besige parkeerplek van die winkelsentrum te gaan parkeer om eers rustig ‘n brekfis te gaan nuttig.

Wanneer jy deur oningeligte niejagters/anti-jagters gekonfronteer word oor jou “onaanvaarbare” ontspanningsaktiwiteit, wees maar altyd beleefd en as die situasie dit toelaat, vind maar deur ‘n onskuldige vragie uit of die persoon ‘n vegetariër is of nie.

Indien nie, het jy baie skietgoed, deur bv. te sê dat jy dit verkies om sélf jou vleis vir die tafel te bekom deur dit te jag, as om ‘n slagter te betaal om dit namens jou te doen.

Die geld wat jy bereid is om te betaal vir die voorreg om te kan jag, word grotendeels teruggeploeg in wild en bewaring. Indien hy/ sy wel ‘n vegetariër is, kan jy hom/ haar altyd daarop wys dat die reuse oppervlaktes van enkelgewas verbouing, soos die mielielande, sonneblomlande of koolakkers wat in sekere areas so ver as wat die oog kan sien strek, geheel en al gesteriliseerd is vir bewoning deur enige noemenswaardige wildspesies, veral daardie spesies

23

wat voorheen daar voorgekom het toe die natuurlike plantegroei nog nie uitgeploeg was nie. Vra hom/ haar watse finansiële bydrae hy/ sy deur die jare aan die uitbou van wildgetalle en bewaring in die algemeen bygedra het. Daar is baie geldige argumente wat ons kan gebruik, maar ek het al geleer dat die beste, wetenskaplik gefundeerde argumente nie hond kan haarafmaak teen emosionele “argumente” nie.

As jy dus nie genoeg tyd het om die persoon deur die hele spektrum van die beginsel van die befondsing van bewaring deur jagters (“Hunters pay for Conservation”) te begelei nie, vermy maar liewer oppervlakkige debatte oor die onderwerp.

Wanneer jy jou in sosiale situasies bevind waar die meerderheid van die gaste om die tafel of braaivleisvuur nie-jagters is, vermy maar daardie praatjies oor die bloed-en-derms wat deel was van die laaste buffel wat jou bestorm het. Vir nie-jagters is bloed iets wat hulle laat gril, en derms iets wat hulle hul aptyt laat verloor, terwyl hulle in die meeste gevalle nie belangstel in jou dapperheid om die buffel wat jy self gekwes het, te gaan “uitsort” nie. Hou ASSEBLIEF ook daai bloedstollende foto’s of video’s oor jou swak geskiete, gekweste leeu of wat ook al, weg uit die sosiale media. Jy dink dalk jy stuur dit aan jou boesemvriend, maar sulke materiaal het die manier om baie vinnig binne die publieke domein te kom, en doen gewoonlik onberekenbare skade aan die publieke persepsie van jag.

Bly altyd beleefd en bedagsaam teenoor die ander persoon se opvattings, selfs al getuig sy/ haar optrede nie van ordentlike opvoeding nie.

Optrede t.o.v. die omgewing Die geykte uitdrukking van buitelewe mense “Neem slegs foto’s en laat slegs jou voetspore”, is net so toepaslik op jagters, met die

24

DIE BONTEBOK

uitsondering dat jy darem jou prooi ook mag saamneem.

As daar nou een ding is wat my geweldig irriteer wanneer ek in die jagveld is, is dit die rommel van jagters wat voor my daar was.

Selfs sigaretstompies tel in my oë as rommel, om nie eens te praat nie van leë koeldrankblikkies, toiletpapier en - wanneer ek voëls jag - leë haelpatroondoppies.

Gelukkig is die doppies van geweerpatrone vandag die duurste komponent van patrone, en maak die meeste jagters ‘n punt daarvan om hul doppies te herwin. As jy rommel in die veld teenkom, tel dit maar op, al was dit nie deur die toedoen van jou groep nie. So sal jy ook die gids en ander helpers (en moontlik ook jou jag-genote) wat by is, daarop attent maak dat dit afbreuk doen aan ‘n ander persoon se natuurbelewenis.

Wanneer karkasse herwin moet word, dink party jagters hulle is geregtig daarop om vir hul veldvoertuie ‘n pad te maak om tot by die karkas te ry, terwyl ‘n karkas meestal met mannekrag redelik bereikbaar gemaak kan

word. In party gebiede soos die Kalahari, Karoo of jagplase aan die rante van die Namib is voertuig spore nog vir jare na dit gemaak is, sigbaar. Koukus maar vooraf met die grondeienaar oor sy beleid oor karkasherwinning, as dit nie deel van sy verantwoordelikhede uitmaak nie. Los alle hekke in die veld soos jy dit vind. Daar mag dalk ‘n rede wees hoekom ‘n hek oop- of toe staan.

As jy kamp tydens jou jagtog gee dit jou nie die reg om saans vreugdevure te maak wat berge hout verbruik nie. Die doel van ‘n kampvuur is om kos te kan maak, lig en hitte in die onmiddellike kampvuuromgewing te verskaf en geselligheid aan die geselskap te verleen (of roofdiere weg te hou, maar sulke situasies is maar skaars).

Droë hout in die veld het baie ekologiese bates. Wees ook altyd versigtig wanneer daar vuurgemaak word. ‘n Boer wat sy weiding verloor a.g.v. ‘n veldbrand veroorsaak deur jou nalatigheid gaan in ‘n penarie wees, wat nie net reuse finansiële implikasies sal inhou nie, maar ook vrektes en lyding onder die wild gaan veroorsaak. Kampplekke

word gewoonlik goed skoongemaak van brandbare materiaal soos gras of droë bas, maar dis daardie middagete vuurtjies iewers in die veld, om daardie stukkie vars lewer of stukkie wors te braai, wat partymaal handuitruk, veral as dit nie ordentlik geblus word as daar padgegee word nie.

Moenie naby ‘n watergat kamp in areas waar water skaars is nie. Ry liewer water na jou kampplek toe aan. Wild, al hoef baie van hulle nie elke dag te drink nie, gaan afgeskrik word deur daaglikse menslike aktiwiteit en vreemde reuke en gaan dikwels lang ente moet aflê om elders water te vind.

Ander wildsoorte soos koedoes, rooibokke, bosbokke en grasvreters, laasgenoemde wat meestal daagliks moet drink, gaan beslis daaronder lei as jy die enigste watergat in daardie kamp of op daardie plaas steriliseer.

In die volgende bydrae voltooi ons die deel oor optrede t.o.v. die omgewing, en behandel ons optrede t.o.v. veiligheid.

UNMATCHED. UNEQUALED. UNRIVALLED.

NORDISKE SERIES 8 4-32X56

Uncompromising performance and reliability in the toughest of terrains.

• ED Glass • Fully multicoated lenses • 4-32 x Zoom • 56 mm Objective • 34 mm body tube for superior strength and maximum adjustment range

Ultimate Scandanvian Accuracy.

WWW.NORDISKEPRECISION.COM

• Side parallax adjustment • Target turrets with ¼ minute adjustment • Flip up covers included • Fast focus eyepiece • Wide Magnification Range – 8x zoom • Zero Lock and Illuminated reticle

26

DIE BONTEBOK

Sunset over the Eastern Cape bushveld

HUNTING IN THE VALLEY BUSHVELD

By Greg Sykes

T

he 24th of July just could not roll around fast enough.

Our hunting was late this year as normally on the 1st of May we find ourselves in the veld already. Eventually, after what felt like an eternity, the day arrived and with the trailer hooked on and a full load of eager hunters, we pointed the old Toyota eastward. It is a long trek to the Eastern Cape, but the anticipation of spending time out in the bush shortened the road and as the kilometres drained away our excitement began to increase. Western Cape

hunters really have to travel far and wide for good hunting opportunities.

Realisticly the closest being 500km and really good terrain being as far as 900km away.

Our destination was Bowden farm, owned by Pete Dugmore. Bowden is an original 1820 settler farm that has been in the same family since those long gone frontier days. Bowden sits above the Great Fish River Valley with parts of the farm dropping off towards the river but never actually reaching it. The terrain is typical Eastern Cape valley bushveld with an abundance of “spekboom” (Portulacaria afra) which is the Kudu’s favourite feed. There are open plains at the top of the valleys that spread out into grassy plateau’s. The springbok and black Wildebeest speckle these plains and offer challenging stalking for those prepared to put in the effort to worm your way across the open areas.

Since Ludy Starke, Wesley White and myself had only arrived in the afternoon, we decided to first stop in Graaff-Reinet, spend the night there and be off to a predawn start the next day. We hoped to be able to arrive on the farm early, sight in the guns and still get in an afternoon’s hunting. Tony Robinson and his son Steve would join us a day later.

To avoid the tedium of the 140km arrow straight road between Beaufort West and Aberdeen, we took the Nelspoort road to Murraysburg. The road eventually brought us to the back end of GraaffReinet. The road is a dirt road, but is well maintained and has a lot of game farms along the way. This always makes the road shorter as your attention is drawn to the veld to see what can be spotted.

If you reach Graaff-Reinet early enough and you drive past the entrance to the Camdeboo National park, it is well worth the detour to drive up to the top of the mountain and walk along the cliffs that make up the Valley of Desolation.

We arrived on the farm nice and early the next morning as expected and after the traditional pleasantries and a compulsory cup of coffee, we went to check on our equipment. We have the rule that we check hunting equipment before we shoot at animals, whilst we are ultra careful with the rifles to make sure we are properly zeroed in the Cape.

One never knows what road Gremlins can creep in and shift the scope settings.

All was good on the range and we left for an afternoon walkabout. The afternoon did not produce any animals but I can’t say that the time spent in the bush was unproductive. City eyes started to adapt, and stupid feet started to find the natural

DIE BONTEBOK rhythm of walking over the uneven terrain.

I have hunted on Bowden farm for the past 20 years. Initially I was the young invited guest to a hunt arranged by the late Derek Ramsay. The farm was a handy half way point so that old hunting friends from the Western cape and Natal could join up once a year for their hunt.

I was the apprentice hunter and general skivvie for the old hands, but was an eager participant as the hunting lessons that the old guys handed out wase an invaluable education for me being the inexperienced hunter that I was at the time. Over time the old guard left one by one to take up their final voorsit spots and I inherited this great hunting spot.

That evening just as Wesley got the fire going and Ludy was chatting to the farm owner, Tony and Steven arrived. With our full compliment of eager nimrods now safely on the farm, the anticipation for the next morning was running high.

Fire talk was of course centred around strategies to outwit the kudu and impala, plans were discussed to ensure that the different hunters would not wander into areas covered by other hunters and the do’s and dont’s were clarified with Pete.

Due to my long standing relationship with Pete we have the privilege of being trusted enough to go out and hunt alone, something that only comes with years of trust that is guarded jealously.

The sun was still an hour away from even making its first impression on the Eastern horizon when I woke to the sound of the kettle cheerfully singing on the gas stove.

Wesley was up early and was making coffee, I pulled the blankets up under my chin to keep the predawn cold out of my bed and in my mind I played the various scenarios and plans of action for the days hunt. Wesley, the gentleman that he is, soon popped his head around the corner and placed a steaming mug of coffee and a rusk down next to my bed. “Time to move your ass old man” he laughingly chided me.

By the time the sun began pushing the night sky away we were already out in the veld. Tony made his way up onto the plateau where he had seen a herd of impala feeding the previous day, while Ludy, Wesley, Stevenand myself headed out to the valley bushveld area.

27

The ancient farmhouse next to the modern hunting lodge.

The old building with the white doors used to be the postal agency for the district in times long ago We split up at the top of the first valley, with Ludy heading west, Steven east and myself and Wesley hunting together going south. Due to the high hills and depth of the valleys, we could all safely hunt in our respective valleys as the mountains provide a perfect cut off zone between us. Before splitting up we had laid out the no-shoot zones and a plan should we hear shots from any of the other hunters.

Wesly and myself walked slowly and quietly in a southerly direction about mid way up a hillside. We kept the gentle morning wind on our left cheeks as a guide to make sure we would not let our scent precede us and warn the animals ahead of us.

We spent an hour advancing a few steps, stopping, standing still and glassing the opposite valley as well as the bush in front of us.

We immersed ourselves into the

bush which was really rewarding when we spotted a duiker ram feeding on a bush 40 metres in front of us. Our slow and quiet advance enabled us to see him before he spotted us and bolted.

Had he done that, our game would have been u,p but instead we were able to sink down and wait until his natural feeding pattern took him up and out of our path. Once he was safely out of our way we continued the slow walk.

Fifteen minutes later our patience was rewarded by a flash of white between the spekboom. It was a kudu calf. We eased our bodies down at a snails pace into a sitting position alongside the trunk of a wild olive tree and sat glassing the area where we had seen the calf. As our eyes adjusted we started to pick up more of the heard browsing amongst the spekboom with the morning sun

Our home away from home

28

DIE BONTEBOK

Tony in full hunting gear on the lookout for impala catching an exposed spot of hide or horn tip every now and then, causing the owner to be exposed. I slowly eased myself out from under the tree and found a spot still in the shadow of the tree, but open enough to get a clear line of sight through the spekboom.

My chosen spot of about one square meter just allowed me space enough to set up my shooting sticks. This was done at a pace that makes pouring cold honey look fast. I picked out a nice bull (not the heard patriarch) as we hunt for meat and I prefer a youngish bull as the meat is tender and not as gamey as that of the older bulls. The range finder reported a distance of 265 metres and with the bull walking slowly towards a thicket.

I steadied the rifle in the sitting position using two of the legs of the sticks as a front and rear support. Once the cross hairs settled down at a point on the front of his chest, which I had reckoned would be the right spot to aim for to compensate for the fact that he was walking slowly and slightly away from us, I took a deep breath and broke the shot.

I have always been an advocate for the shooting sports as a realistic practice for hunting. The CHASA range shoots as well

as the Veldskiet competitions really give the shooter a lot of practice from realistic hunting positions. The stress of competing is a close simulation to the adrenaline that builds up when one is about to take a shot on a live animal. This morning all the practice and competition as well as the hours spent practicing on the range culminated in that split second of the shot.

As the echoes of the shot resounded from the far side valley wall and again bounced back in ever decreasing volume from the distant cliff faces, I was amazed at how the bush literally came alive with kudu.

Cows and young bulls were running in all directions as my shot’s rude intrusion into the peaceful morning had the herd heading for safer grounds.

Luckily I managed to keep my bull in the scope during the recoil phase of the shot and I watched him as he ran about 20 metres and stopped.

I was about to reload in case I needed to make a follow-up shot when I saw him stumble and collapse out of view into a thicket of spekboom. After waiting for ten minutes for the bush to settle, I left Wesley to mark our shooting position and went through the valley floor climbing up to the point where I shot the bull. Before setting out, I made a mental note of terrain features that I would be able to use as a guide once in the thick bush of the valley floor. A cabbage tree 50 metres to the right, a small opening 20 metres left of where he was browsing, a small cliff face just above where I last saw him go down were all features that I locked into my memory so that I could find the right spot. I find that once you have dropped down in the tangled mess of bush in the depths of the valley floor, it is easy to get disorientated and

the bush starts to be confusing.

Having clear features makes it easy to reorientate yourself.

On arriving where I estimated that my bull had collapsed when I took the shot, I did a quick scout around and picked up his deep imprints where he had jumped off on the shot, clearly showing in the dry dust of the well worn game trail. With my level of tracking ability one cannot be 100% sure that the tracks are thatb of your specific animal as all of the Kudu jumped away in fright. I followed the track in the direction that I had seen my Kudu run and with a sense of relief within about 10 meters I picked up a strong blood trail confirming that I was indeed on the correct track. 20 metres further I found the bull. For me it is very special to spend a few minutes alone with my quarry.

It gives me time to quietly sit next to him and give him the respect he deserves after giving up his life to become my food.

We do not use silencers on our rifles and I have never felt it has made the game wild, however I firmly believe that by staying in cover and waiting till the animals have settled down after a shot, only showing yourself once enough time has elapsed for the animals to not associate your presence with the sound of the shot, the animals do not become wild and edgy. This was bourn out by the fact that as I quietly sat there contemplating the life and death of my bull, the rest of the heard had settled back into their grazing not more than 500 metres away at the head of the valley.

I signalled to Wesly that I had found the bull and while he made his way over to my location, I busied myself with the task of gutting my bull and dragging him under some shade to protect the meat from the warmth of the

CAN YOU HEAR THE CALL OF AFRICA IT WHISPERS TO YOU OF ADVENTURE, OF BEAUTY, OF LIFE.

VIEW THE FULL RANGE: RUARKCOLLECTION.COM AVAILABLE AT SAFARI OUTDOOR

Shoulder bag, olive R999 | Hunter flask 240ml R349 | Wine tote coming soon | Log carrier R649 | Men’s linen shirts* R699 | Men’s chino* R549 *Available in various colours. Ladies’ clothing range also available. Prices subject to change. Terms & Conditions apply. E&OE.

30

DIE BONTEBOK

winter sun. Wesly told me that he had heard the dull reverberation of a distant shot and by working out the direction from which it came, we surmised that Ludy had opened his account and had shot his first animal. Those that know Ludy will understand why I could be so confident that he had shot an animal, even though in his sixties, he is still one of the best marksmen that I have ever had the honour of knowing. With Springbok colours in both practical pistol and silhouette shooting and a world championship medal to his name, Ludy does not miss very often.

I took some mental bearings of where my Kudu was lying in the shade where I had dragged him and we set off to go find Ludy to help him with his recovery.

After a steep climb over the mountain that intervened between our areas, we crested and in the distance could see Ludy making his way towards the valley floor below us. We met up at his beautiful kudu bull where it laid at the base of a Euphorbia tree. Ludi regaled us with a blow by blow account of how a heard of Kudu had been feeding on the opposite valley ridge line from where he was walking, how he instantly dropped 30 years of age and like a ninja stalking the shogun, he leopard crawled over to the very edge of a cliff to set up his trusty .280 Remington on the Harris bipod.

Ludy, a master story teller, enthralled us with the story of how the old bull, a wily and devious warrior kept to the thickets and let the cows first go ahead in case of danger, the bull would follow only after being sure all was ok and would move fast across any open ground and back into thick cover. The bull was keeping in the thick bush, almost as if he knew that a shot was impossible if he kept in cover, but Ludy noticed a small gap in the bush about 50 metres in front of the bull and directly on the path that the bull was walking along. Setting up to ambush the bull, Ludy ranged the bush and made an adjustment to the scope to ensure a perfect trajectory over the 285m to the bush. He worked out that at the slow pace and at the measured distance, he would have to lead the bull by about 25cm to ensure that when the shot arrived it would find its mark. As the

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Steve Robinson with his blesbok ram.

Cleanly taken with his .260 Remington Bull appeared, Ludy lead him and broke the shot. The old bull fell in his tracks.

As with all large game hunting, once the shot has been made, the real work begins. We worked hard the rest of the day recovering the animals and getting them back to the cold storage room. That evening around the fire, sore muscles were relaxed by a little sweet wine and a tumbler of Scotlands finest export with just enough ice to not cause offence to the whiskey connoisseurs of the world. The full details of the day were told and retold to the rest of the group. Tony and Steven related the happenings of their day too.

We hunted hard for the next two days with each hunter being successful. On the evening of the second days hunting, Wesley and myself were trudging back

to the farm house after a full day’s hunting in the valleys. The sun was about a hand above the horizon indicating an hour of good hunting light left. As we crossed the open grass plains, heading towards the bush at the bottom end of the open area, we caught sight of a movement in a thicket. The binoculars confirmed that there were three kudu standing quietly in the bush.

The shooting sticks were set up in record time and Wesley made a super 210m shot from the standing position on the sticks.

On the shot, his bull dropped in its tracks and two other bulls broke from the cover of the bush and as it sometimes happens, they ran directly towards us. As we could see that Wesley’s kudu was down and not moving, I decided that if the hunting gods gift you a kudu you cannot turn it down. As the bull approached us, its sixth sense must have told

DIE BONTEBOK

it to stop, but unluckily for him, it was too late. The bull fell to a frontal shot from my trusty .308 and the Nosler Accubond bullet did its job. After a short dash he dropped. Two kudu bulls within 2 minutes. That’s a first for me.

On the last day of hunting, we had filled our allotted quota of Kudu so only Ludy, Tony and Steven went out hunting for impala and Blesbok while Wesley and I stayed in camp to skin and load the buck into the trailer.

By the time Ludy returned with his final blesbok of the hunt, we were ready to head home. The final account of animals hunted was, myself with two kudu bulls, Wesley with a kudu bull and two springbok, Ludy shot a kudu bull, three blesbok and two springbok. Tony and his son both shot Kudu cows and Tony followed with an impala while Steven added a blesbok to his tally.

Leaving the farm is always sad as the memories of not only the hunting but also the special little surprises that Nature offers play through ones mind, the leguan down by the solar pump, the crowned hornbill that flitted from tree to tree in front of us while we were recovering one of the springbok, the fork tailed drongo darting down from his perch in a thorn tree to snatch up the unlucky fly that ventured too close to him or the cape fox that slinked away into the undergrowth as we came past the dam. These memories and experiences fill in the colour of the hunt and make the experience all the more rich. I always encourage hunters to

immerse themselves in nature while hunting. Each new encounter with a previously unknown bird or insect adds spice to the overall experience. Even when a day’s hunting does not end in a downed animal, the joy of being part of nature as a player and not a spectator more than compensates for the lack of success. I would really encourage all hunters to get a few nature books and study up a bit on the flora and fauna in the area where you will be hunting.

The Kaapjag dedicated hunter course also gives a world of useful information that enriches your hunting.

After sombre greeting to the farmer and the workers who helped out with the recovery, we reluctantly nudged the old Toyota towards the west.

With a full load of meat and heavy hearts adding to the load together with the storm strength frontal winds that headed inland after ravishing the Cape, the fuel economy of the Toyota was a lot higher than anticipated and we nearly ran out of diesel halfway between Beaufort West and Aberdeen, you can’t find a more remote place in our vast Karoo, but as luck would have it we spotted a digger working about 300m off the road, we stopped and explained the situation to the operator who in typical fashion of the

31

rural people of this country, went out of his way to find a pipe and siphon us 5 litres of diesel from his machine. Of course he didn’t want payment and we had to force him to accept the money.

With this delay getting us into Beaufort later than planned, we decided to stay over instead of pushing through to the Cape. Terri Lemvelli just south of the town is a stunning place with nice chalets, sable, gemsbok, kudu and springbok, all peacefully feeding at the edge of the dam. Sanette who runs the establishment was at first a little cold towards us as hunters, but over the years as we stayed over, she had come to respect the part we play in nature and now warmly welcomes us and other hunters to break the long trip back with a relaxing stay over. She has a well stocked shop where all the necessities are available and if you are not in a rush, breakfast is available at the restaurant overlooking a water hole. With the hunting imperative now gone, one could really just sit and relax and enjoy the antics of the animals.

Until next year when hunting season rolls around again, the biltong , droëewors and smell of nitro cellulose at the range will have to tide us over and keep the withdrawal symptoms at bay. What an honour and privilege it is to hunt in this great country.

Greg Sykes and Wesley White at the crest of the valley where Greg shot his kudu bull xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Kompetisie Wenner

COHEN TALJAARD - ROOI HARTEBEES GEJAG BY WATERVAL SAFARIS, 50KM BUITE KIMBERLEY .308 MET 150GR PUNTE

KAAPJAG F OTOGA L L ER Y

WWW.ELSFINELEATHER.CO.ZA ORDERS@ELSFINELEATHER.CO.ZA CONTACT US: +27 21 887 8063

HANDMADE HUNTING ACCESSORIES - MADE TO LAST A LIFETIME Send your hunting photos to francois@salocums.com and stand a chance to win leather goods from Els & Co to the value of R2500. Sponsored by Els & Co - T’s & C’s apply

DIE BONTEBOK

KAAPJAG F OTOGA L L ER Y

STEPH AN SWAN EPOEL - VAAL RIBBO K GEJAG IN DIE ROGG EVELD, SUTHE RLAND - MUSG RAVE 7X57 MET 150GR

FRAN SU VILJO EN - GEM SBOK - GEJAG BY IDEB ENG KALA MET .30-06 MUS GRAV E 150G R SST

PROAM M

HARI

33

34

DIE BONTEBOK

BOTHA DE WET - SPRIN GBOK SAKO .308 MET 150GR WINCH ESTER PUNTE, GEJAG NABY LOXTO N, PLAAS MELTO N WORL

D

GAST E PLAA S IN DISTR IK MAR CO STOR M - BLES BOK - GEJAG OP ROOI HEUW EL MERH EAD PATRONE FRAZ ERBU RG MET .308 CZ - 150G R SAKO SUPE R HAM

DIE BONTEBOK

KAAPJAG F O T O G A L L ERY

ANALD O KOTZE, FLIP VD MERW E EN FRANC OIS GELDE NHUYS - KOEDO E GEJAG NET BUITE BEAUF ORT WES MET BRNO GEWE ER MET V MAX HORN ADY

PUNTE

SAKO .243 GEW EER ME T 100GR ARM AN D DE WE T- SPR ING BO K LOX TON, PLA AS: ME LTO N WO RLD WIN CHESTE R PUN TE, GEJAG NA BY

35

36

DIE BONTEBOK

BERNA RD DE WET- SPRIN GBOK SAKO .243 GEWE ER MET 100GR WINCH ESTER PUNT, GEJAG NABY LOXTO N, PLAAS MELTO N WORL D

HEUW EL GAST E PLAA S IN DISTR IK MIKA EL STOR M - BLOU WILD EBEES - GEJAG OP ROOI MERH EAD PATRONE FRAZ ERBU RG MET .308 CZ - 150G R SAKO SUPE R HAM

38

DIE BONTEBOK

WAAR KOM VOËLS VANDAAN?

V

Deur: Dr Kas Hamman

oëls is van die mees opvallende en diverse moderne werweldier-groepe. Al ooit gewonder hoe voëls ontstaan en ontwikkel het en waar hulle in die sogenaamde boom van die lewe inpas? Oor die afgelope drie dekades is daar ‘n rykdom van fossiel ontdekkings gemaak wat interessante nuwe insigte na vore gebring het oor hoe voëls ontstaan het en waarom hulle so ongelooflik suksesvol feitlik alle ekologiese nisse denkbaar beset het. Voëls het deur ‘n lang proses van evolusie uit die Theropoda dinosourusse ontwikkel tydens die laat Jura-tydperk 165 tot 150 miljoen jaar gelede. Voëls behoort aan die Klas Aves, is tweebenige,

Uitbeelding van ‘n Archeopteryx lithographica fossiel

warmbloedig, eierlêende werweldiere, wat oorwegend bedek word deur vere. Die voorste ledemate is meesal vlerke en die skeletbene is oorwegend hol van binne om gewig te beperk.

Vandag se voëls verskil in grootte van die piepklein Helenakolibrie (Mellisuga helenae), ’n spesie van die familie kolibries, die kleinste voël ter wêreld, tot groot voëls soos volstruise, emoes en die uitgestorwe 3 meter hoë olifantsvoël wat in Madagaskar voorgekom het. Hierdie reuse vluglose voëls, wat geen vrees vir mense gehad het nie, is egter binne ‘n betreklike kort tydperk deur die eerste mense wat op dié eiland gevestig het uitgeroei. Dieselfde tragiese lot het ander vluglose eilandvoëls soos die dodo op Mauritius, die Moas op New Zeeland en verskeie endemiese eilandvoëls getref soos wat die mens afgeleë wêrelddele beset het en sy twyfelagtige stempel onomkeerbaar afgedruk het.

Debat oor die oorsprong van voëls In die 19de en 20ste eeue is die oorsprong van voëls vurig deur wetenskaplikes van daardie tyd gedebatteer. Die eerste aanduiding dat voëls uit reptiele ontwikkel het, was ‘n publikasie wat in 1861, slegs ‘n paar jaar nadat Darwin se bekende “The Origin of Species” verskyn het. In hierdie tyd is ‘n uitstekend bewaarde primitiewe voël-fossiel in Duitsland ontdek wat dateer uit die laat Jura-tydperk 150 miljoen jaar gelede. ‘n Britse wetenskaplike, Richard Owen, het die naam Archaeopteryx lithographica aan hierdie fossiel gegee. Die fossiel het ‘n merkwaardige mengsel van klassieke voël-kenmerke soos vere en vlerke getoon, maar ook duidelike reptiel-kenmerke soos skerp kloue aan die ledemate, ‘n lang benige stert, asook ander tipiese reptiel kenmerke.

Oor die volgende twee dekades het Thomas Henry Huxley, Owen se groot mededinger en Darwin se stoere vroeë ondersteuner, aangevoer dat Archaeopteryx merkwaardige ooreenkomste toon met klein dinosourusse soos Compsognathus en dat dit ‘n evolusionêre skakel tussen die groepe ondersteun. Hierdie siening het aanvanklik ‘n mate van steun gekry, maar het gedurende die vroeë 1900s grootliks steun verloor as gevolg van ‘n invloedryke boek deur ‘n Deense anatoom Gerhard Heilmann. Tot in die 1960s het die meerderheid wetenskaplikes Heilman se hipotese ondersteun, naamlik dat voëls uit ‘n uitgestorwe primitiewe reptielgroep met die naam ‘Thecodonts’ ontstaan het.

Die debat oor die oorsprong van voëls is het weer opgevlam in die 1960s tot 1980s, toe ‘n nuwe generasie paleontoloë leiding begin neem het van die ‘Dinosourus Renaissance’. John Ostrom ontdek fossiele van die duidelik voëlagtige dinosourus Deinonychus in weste van NoordAmerika, Robert Bakker en kollegas het aangevoer dat dié

DIE BONTEBOK dinosourusse vinnig gegroei en aktiewe metabolisme soos hedendaagse voëls gehad het. Deinonychus is ‘n genus van ‘n Theropod dinosaurus waarvan een spesie beskryf is naamlik Deinonychus antirrhopus. Hierdie spesie kon tot 3,4 meter lank word en het ongeveer 115–108 miljoen jaar gelede in die vroeë Kryt-tydperk geleef. Hierna is ‘n hele paar fossiele van voëlagtige dinosourus spesies in verskeie dele van die wêreld ontdek.

Archeopteryx voorstellings gebaseer op fossieldata Archeopteryx het vlerke met vere gehad net soos dié van ‘n moderne voël, en sy liggaam was bedek met vere. Die dier het egter die kop, kloue aan die punte van die vlerke en ‘n lang, benige stert van ‘n dinosourus gehad. Navorsing toon dat die Archeopteryx op tropiese woestyneilande geleef het en na sy vlieënde insekprooi geloop en waarskynlik ‘n fluit geluid gemaak het as deel van kommunikasie. Dit kon nie ver of vinnig gevlieg het nie aangesien dit nie sterk vliegspiere gehad het nie.

In teenstelling met die skelette van primitiewe voëls, toon die skelet van ‘n duif ‘n duidelike verlenging van die borsbeen, waaraan die sterk vlerkspiere geanker word.

Skelet van Archeopteryx

Skelet van ‘n moderne duif

Dinosourusse en die oorsprong van voëls

Daar is vandag onteenseglike bewyse dat voëls ontwikkel het van die Theropoda dinosourusse en meer spesifiek dat voëls deel is van die Maniraptora, ‘n groep Therapoda

39

dinosourusse wat ook die Dromaeosauridae- en die Oviraptoridae-families insluit. Soos heelwat meer nie voëlagtige Therapoda-dinosourusse ontdek is maar wat steeds nou aan voëls verwant was, het die komplekse verwantskap met Therapoda-dinosourusse duideliker geword. Onlangse ontdekkings in die Liaoning provinsie in Noordoos-China het onthul dat baie klein Therapoda-dinosourusse vere gehad het, maar nie noodwendig tot voëls ontwikkel het nie.

Die primitiewe “voël”, Archaeopteryx lithographica, wat dateer uit die laat Jura-tydperk (165 tot 150 miljoen jaar gelede), is bekend as een van die eerste “verlore skakels” van die laat-19de eeu en het die evolusie teorie netjies ondersteun - selfs al word Archaeopteryx nie as ‘n direkte voorvader van moderne voëls beskou nie. ‘n Ander primitiewe voël is Confuciusornis, wat dateer uit die vroeë Kryt-tydperk 125 tot 120 miljoen jaar gelede. Dit is moontlik dat beide hierdie voëls latere vertakkings is van Protoavis texensis, alhoewel die fossiel wat wél gevind is nie in ‘n goeie toestand was nie. Ander primitiewe “voëls” wat dateer uit die Jura- en kryt-tydperke (201 tot 65 miljoen jaar gelede) sluit die Enantiornithes, Yanornis, Ichthyornis, Gansus en die Hesperornithiformes in wat ‘n groep lopende duikvoëls was wat amper soos dobbertjies en seeduikers gelyk het.

Alhoewel die afgelope paar dekades heelwat vordering gemaak is om die evolusie van voëls meer akuraat uit te pluis, erken wetenskaplikes dat daar nog heelwat aanvullende navorsing nodig is.

Moderne voëls

Ten spyte van hul oorsprong, lyk voëls deesdae nie meer soos dinosourusse nie. Die skelet van voëls het met verloop van tyd ontwikkel en heelwat ligter geword as dié van Archeopteryx en Deinonychus. Die resultaat is dat moderne voëls veel minder energie nodig het om in die lug te bly as hul primitiewe voorsate. Op ‘n afstand lyk vandag se ryers waarskynlik baie na hoe Archaeopteryx 150 miljoen jaar gelede gelyk het. Deur ‘n lang proses van evolusie het moderne voëls kenmerke verloor wat algemeen was vir Archaeopteryx en sy tydgenote. Vandag se voëls het met enkele uitsonderings nie meer vlerkkloue, getande kake of beenagtige sterte nie, want dit maak geen funksionele bydrae tot volhoubare vlug nie. In plaas daarvan het die voorste ledemate sterk vliegspiere ontwikkel wat ondersteun word deur vlerkvere. ‘n Liggewig maar funksionele horingagtige bek het tande vervang, en die stert is gewoonlik kort, gespierd met ‘n groot verskeidenheid stertveer aanpassings.

Afhangende van die klassifikasiestelsel wat gebruik word, is daar tans enige iets van 8800 tot 10 200 bekende voëlspesies.

Wetenskaplikes beraam dat daar egter soveel as 18 000 spesies kan wees, wat dit naas visse die mees diverse Klas werweldiere maak. Moderne voëls se tipiese kenmerke is dat hulle deur vere bedek word, ‘n bek of snawel sonder tande

40

DIE BONTEBOK

het, eiers met harde doppe lê, ‘n vinnige metabolisme het, ‘n hart met vier kamers het en ‘n ligte dog sterk skelet het. Soos soogdiere, is voëls warmbloedig. Die meeste voëls het voorste ledemate wat as vlerke aangepas is en die meerderheid spesies kan vlieg. Loop of vluglose voëls en veral sekere spesies endemies tot eilande, het hul vermoë om te vlieg verloor of nooit ontwikkel nie. Moderne voëls word in twee superorders ingedeel naamlik die Paleognathae (meestal voëls wat nie kan vlieg nie, soos volstruise, emoes, asook die uitgestorwe moas en olifantsvoël) en die ongelooflik diverse Neognathae, wat al die ander voëls insluit.

Verskeie voëlspesies onderneem jaarlikse langafstand migrasies, terwyl ander korter migrasies na voedselbronne of broeiplekke onderneem. Voëls is sosiale diere en kommunikeer deur visuele tekens en deur middel van roepe en sang. Ander sosiale gedrag sluit ook in gesamentlike jag en broei-strategië, asook formasie-vlieg om energie te bespaar. Voëls is hoofsaaklik sosiaal monogaam, maar by sommige spesies paar van die individue met ander voëls in die omgewing. Broei-gedrag by sekere spesies is poliandrie (een wyfie paar met meer mannetjies) en by ander weer poligamie (een mannetjie paar met meer wyfies). Eiers word gewoonlik in ‘n nes gelê en een of beide die volwasse voëls broei daarop. Sommige voëls, byvoorbeeld koekoeke, is broeiparasiete wat hulle eiers in die neste van ander voëls lê, waarna die gasheervoëls dan die eiers uitbroei en die kuikens grootmaak. Ouersorg van variërende periodes na die kuikens uitgebroei het, is algemeen by die meerderheid voëls.

Voëls is op verskillende wyses van nut vir die mens en is belangrike bronne van voedsel, byvoorbeeld hoenders, kalkoene en eende wat komersieël geteel word, terwyl ‘n groot verskeidenheid voëls wêreldwyd gejag word.

Sommige spesies, veral sangvoëls en papegaaie, is gewild as troeteldiere. Tradisioneel is ghwano (voëlmis) van veral eilande versamel om as misstof vir landboudoeleindes gebruik te word. Hierdie bronne is egter betreklik gou uitgeput en in die proses is vele eiland-broeiplekke van seevoëls vernietig of ernstig geïmpakteer. Voëls is teenwoordig in bykans alle aspekte van die menslike kultuur, soos geloof, die digkuns en mode tot musiek. Ongeveer 120-130 voëlspesies het sedert 1600 uitgesterf as gevolg van menslike aktiwiteite en honderde meer vóór dié tyd.

Pikkewyne

Pikkewyne kan nie vlieg nie maar gebruik hul voorste ledemate as uiters effektiewe swemvinne. Alhoewel die evolusionêre ontwikkeling van pikkewyne nog nie heeltemal uitgepluis is nie, is wetenskaplikes van mening dat pikkewyne, soos vlieënde voëls, ook terugdateer uit die Theropoda dinosourusse, maar waarskynlik die resultaat is van ‘n meer

onlangse vertakking. Ornitoloë stem saam dat pikkewyne se naaste lewende verwantskap waarskynlik die albatros is.

Pikkewyne kan nie vlieg nie omdat hulle oor tyd baie effektief by hul water habitat aangepas het en so hul vermoë om te vlieg verloor het. Soos ander voëls, broei pikkewyne op land.

Pikkewyne is wél monogaam, d.w.s. ‘n sterk band tussen pare, maar sodra een sterf word ‘n nuwe verbintenis gevorm.

Vandag kom die meerderheid pikkewyn-spesies in ‘n groot verskydenheid habitatte oorwegend in die suidelike halfrond voor.

Opsommend

Moderne voëls se ongelooflike verskeidenheid spesies het ontstaan oor ‘n 150 miljoen jaar evolusionêre reis, wat begin met hul vertakking van Theropod dinosourusse. Die proses het voortgegaan met die geleidelike ontwikkeling van ‘n liggaamsbou met ‘n vermoë om volhoubare vlug mooontlik te maak. Daar was twee duidelike radiasies van diversifikasie, waarvan die eerste in die jura- en kryttydperke plaasgevind het, toe klein geveerde en gevleuelde dinosourusse ontstaan het. Die tweede radiasie het plaasgevind na die massa uitwissing van Dinosaurusse 65 miljoen jaar gelede.

Oorlewende spesies het die geleentheid benut om te floreer en vele oop nisse te vul. Die oorsprong van voëls en hul verskydenheid weerspieël interessante feite oor ‘n langsame evolusionêre geskiedenis wat dikwels onvoorspelbare paaie van evolusie geneem het, en hul vermoë om massauitwissings te oorleef wat ander groepe afgemaai het. Die onlangse toename in navorsing oor die evolusie van voëls is ‘n uitstekende voorbeeld van hoe fossieldata, morfologie, genetika, filogenie, en statistiese data gekombineer kan word om die oorsprong van voëls meer akkuraat uit te pluis.

Verwysings

Feduccia A, Lingham-Soliar T, Hinchliffe JR (2005). “Do feathered dinosaurs exist? Testing the hypothesis on neontological and paleontological evidence” Journal of Morphology 266(2): 125-166.

Gauthier, J (1986). “Saurischian Monophyly and the origin of birds”. In Padian K (red.). The Origin of Birds and the Evolution of Flight. Mem. California Acad. Sci 8. pp. 1–55.

Martin l, Zhou M, & Feduccia A, (1996). Science 274(5290): 1164–1167. Early Adaptive Radiation of Birds: Evidence from Fossils from Northeastern China.

Padian K & Chiappe LM (1997). “Bird Origins”. In Currie PJ & Padian K (red.). Encyclopedia of Dinosaurs. San Diego: Academic Press. pp. 41–96.

Stephen L Brusatte, Jingmai K O’Connor, and Erich D Jarvis (2015). The Origin and Diversification of Birds. Current Biology 25, R888–R898, Elsevier Ltd All. Wikipedia (Current). The Origen of Birds. From the book by Gerhard Heilmann.

One Dependable Choice.

The DGX® Bonded (Dangerous Game™ eXpanding) bullet features a copper-clad steel jacket bonded to a lead core.

Product Features THICKER JACKET The thicker 2,5mm copper-clad steel jacket sets it apart from other dangerous game bullets, allowing it to tear through tough material.

CONTROLLED EXPANSION A flat nose with serrated sections delivers a uniform expansion and straight penetration, reducing possible deflections.

BONDED JACKET & CORE The bonding process locks the jacket and lead core together, improving the retained weight of the expanded bullet.

Available at all participating dealers. Contact Inyathi to locate your nearest dealer.

Distributed by

Tel: 012 808 9911 ● info@inyathi.net Terms & conditions apply. E&OE. While stocks last.

42

DIE BONTEBOK

Weskusjag-Tak

D

Adri Basson - Voorsitter

ie nuwe jaar is volstoom aan die gang, maar ongelukkig het ons byeenkomste tot dusver in die slag gebly weens die tweede vlaag van die Covid pandemie.

Ons het intussen nog ‘n paar nuwe lede ingeskryf en wil almal hartlik welkom heet en ons hoop om u by ons aktiwiteite te sien.

WESKUS JAARPROGRAM 2021 DATUM AKTIWITEIT 13 Maart Chasa Gong challenge en

ALG Jaarvergadering

Handwapen 27 Maart Kaapjag Intertak skiet 17 April Familieskiet

Haelgeweer

Handwapen 15 Mei Multi geweer

Handwapen 12 Junie .22 Chasa

Haelgeweer

Handwapen 10 Julie Pretskiet

Handwapen 21 Augustus Nagskiet 18 September Chasa slenterslag

Handwapen 16 Oktober Pretskiet

Haelgeweer

Handwapen 27 November Afsluitskiet Weskus groete

Danie Truter en Giepie Engelbrecht konsentreer hard

Letitia Potgieter op die .22 baan

Skuts maak gereed vir skiet na die gongs

DIE BONTEBOK

43

Weskusjag-Tak

Henno Viljoen mik mooi vir die teikens

Danie Truter skiet uit staande posisie na teiken

Michael Basson skiet na gongs terwyl Thys Basson kyk waar skote tref

Koos Engelbrecht ontvang Skut van die dag trofee, en is dan ook in eerste plek onder veterane

Gideon Engelbrecht (jnr) ontvang trofee vir Junior skut

Charlie Engelbrecht ontvang trofee vir Dames skut van die dag

44

DIE BONTEBOK

HANDGUN & MULTIDISCIPLINE SHOOTING

Handgun training advice: How to hold your pistol

Handgun training advice: How to do a reload -

Jacques Buckle

1) Pull the firearm towards you and press the magazine release button. At the same time your weak hand should disengage.

2) Weak hand retrieves magazine from pouch. 3) The magazine is then inserted into the firearm, which is slightly tilted, while you keep the target in front of you in your peripheral vision. 4) Once inserted, seat the magazine with the heel of your palm

and smoothly rotate the firearm upright and back on target while you take up your two handed grip

Incorrect stance - shoulders tensed and pushed forward. Body bent.

Head bend down to firearm level

Correct stance - shoulders and body relaxed and in natural position.

Bring firearm up to face level

designed to

outperform at every level of activity

Venture Gear™ Drop Zone® Kit Includes: • Four interchangeable lenses • • Crush-resistant, neoprene storage case • • Removable temples • Microfiber cleaning cloth •

Venture Gear™ AMP Bluetooth Electronic Earmuffs • NRR 26dB • Bluetooth compatible • • Rubberised coating on ear cups • • Aux jack for use of MP3/mobile devices •

Venture Gear™ Sentinel Electronic Earmuffs • NRR 26dB • Slim profile ear cups • • Front-facing microphone •

ISS200228 VENTUREGEAR RANGE 297x210

endorsed by

sa wingshooters

Venture Gear™ Clandestine Electronic Earmuffs • NRR 24dB • Slim profile ear cups • • Omni directional microphone •

Available at all participating dealers. Contact Inyathi to locate your nearest dealer.

Distributed by

Tel: 012 808 9911 • Cell: 083 271 0195 • E-mail: belinda@inyathi.net While Stocks last. Terms & conditions apply. E&OE.

46

DIE BONTEBOK

Boesmanland-tak vir skiet, ‘n goeie skeut adrenalien en ‘n lekker bloukol as bewys van haar kleiduif prestasie en ondervinding. Aan die ander kant van die skiet-spektrum het Anthony Swift ‘n taktiese pistoolbaan aangebied wat die skuts se fiksheid getoets het, deur tyd aan

die kompetisie te koppel. Dit het veroorsaak het dat die manne so ‘n bietjie moes draf en vinniger skote afvuur indien hulle kompeterend wou wees. Die dag is gewen deur Anthony Swift.

In die 2de plek was nog ‘n Ramskop-nuweling, Theo Schutte, wat sy stempel

Anthony Swift - Voorsitter

O

p 13 Februarie 2021 het Boesmanland Jag se Seisoen amptelik afgeskop met ‘n lekker Kleiduif skiet kompetisie en Taktiese pistoolbaan. Die Kleiduif skiet was oudergewoonte deur Matt Relihan behartig. ‘n Klompie nuwe skuts het die dag saam met ons kom aanpak, en buiten vir die nuwe ervaring, het ‘n heelwat skuts ook weggestap met ‘n paar blou kolle. Die Kleiduif wenner was bepaal deur ‘n uitskiet tussen Matt Relihan en Anthony Swift, waar Matt Relihan sy staal gewys het en koning gekraai het.

Groot was die verbasing toe van die nuweling skuts hul hand aan ‘n kleiduif skiet probeer het, en ‘n totaal van 9 uit die 12 kleie raakgeskiet het – werklik ‘n prestasie! Een van hierdie nuwelinge was Mariëtta van Rooyen, wat skietbaan verlaat het met ‘n nuutgevonde entoesiasme

Deelnemers staan reg vir die haelgeweer en pistool skiet uitdaging

Anthony Swift lê aan op Ghongbaan

DIE BONTEBOK

47

Boesmanland-tak afgedruk het om te bewys dat hy ‘n pistool kan hanteer.

Op die 27ste Februarie 2021 het Boesmanland Jag sy eerste CHASA- en Pistool kompetisie vir die jaar gehad. Die wind op

Ramskop het oudergewoonte die baan in ‘n uitdaging verander – wat sommer gedien het as ‘n goeie oefenkans vir die opkomende Intertakskiet wat op Calvinia gehou gaan word.

Die dag is deur Andries Thiart

Andries Thiart skiet CHASA baan in die staan posisie, nie altyd die maklikste ding om te doen nie.

Haelgeweer : vlnr Koos Vorster Boepie O’Kennedy Johann Strauss Andre Duvenhage en Koos Nel

gewen en die Praktiese Pistool kompetisie deur Hein Aylward.

Oudergewoonte was daar na afloop van die kompetisie lekker gesels, geeët en gekuier in die Klubhuis tot die son ondergegaan het.

Op CHASA 200 meter baan word daar plat gelê om beter te kan mik of so sê hulle wat weet

Die manne is reg om te begin kleie skiet in die volklose pragtige blou lug van die Boesmanland

48

DIE BONTEBOK

Sentraal-tak Chasa Centerfire Range Shoot - 6 March 2021

Yaseen Hanware - Voorsitter

T

Vlnr Eras van Zyl (255) (Pa) Ian van Zyl en Schalk Fouche (330)

he year was wrapped up with our AGM which was held on March 6 2021. The new Committee was voted in and we are raring to go in what will hopefully be a better year than the last from a safety, health and activities perspective.

The last year has been tough, clouded by difficulties and hardship for many.

Sadly, we have lost much loved and highly esteemed members during this period. They will be dearly missed.

Our first shoot of the year was held on the day of the AGM. Greg Sykes deserves a special mention for achieving a full score. Congratulations Greg!

The benchmark to equal that scoring has indeed been set very high! Attempts to equal that achievement can be made in our upcoming shoots, a .22 banskiet on 1st May and a vlakteskiet on 22nd May, both to be held in Atlantis.

We are then heading into our hunting season. Farmers who have had an incredibly difficult year continue to feel the effects of Covid-19 and lockdown.

I reiterate my appeal to support them as much as you can.

Here’s to a safe and hopefully better year.

Wenners van die mans klas, asook overall: Vlnr: Calvyn Lambrechts, (585,5), Wesley White (570,8), met Henri du Toit, Greg Sykes (600,6)

Juanita Scheffer (410,1), Nellian Bellinghan (510,2) Henri du Toit.

DIE BONTEBOK

49

Namakwa-tak

Braham de Swardt - Voorsitter

Gong skiet Wenners vlnr Evan Lategan (3), Carel Maritz (1), Sybrand Laubscher (2))

2

020 was seer sekerlik die onaktiefste jaar wat NAMAKWA TAK nog gehad – Die hele Covid pandemie het maar ons beplanning erg in die wiele gery en gemaak dat ons werklik baie min aktiwiteite aangebied het. Hopenlik is 2021 ‘n beter jaar.

Een van ons aktiwiteite was ‘n ‘Ghong challenge’’ – Dit was ‘n unieke dag met selfs ‘n bewegende ghong wat op ‘n spoor geloop het, en die manne redelik laat les opse het..

Ons het ook saam met die plaaslike Landbou vereniging ‘n gekombineerde dag gehad met landbou tentoonstellings asook ons gewilde KLEIDUIF skiet wat weereens aangebied is deur Matt Relihan.

Met die betrokkendheid van die Landbou vereniging het ons dit goedgedink om die skiet by Maskam Brewing Centre, ‘n plaaslike Restaurant en venue op ‘n plaas buite die dorp aan te bied, om sodoende meer mense te trek en om ook dalk nuwe mense aan die kleiduif sport bloot te stel.

Ek en my bestuur wens al ons lede ‘n gesonde en raakskiet jaar verder toe.

Kleiduif skiet deelnemers staan nader vir lekker haelgeweer skiet

Kleiduif kompetisie wenners vlnr RW Basson, Buurman de Villiers, Braham de Swardt

50

DIE BONTEBOK

Wes Bolandjag-tak te bedank vir almal se bydrae om van ons vereniging ‘n groot sukses te maak. Sonder ‘n ywerige bestuur wat nie huiwer om hul kant te bring nie, en lede wat skietaktiwiteite bywoon, kan geen vereniging voortbestaan nie Die volgende aktiwiteite is die ghong skiet op 17 April op die skietbaan, wat ‘n lekker uitdaging is en die 5 skoot groepering

skiet met 2 of 4 jaggewere op 15 Mei wat sommer ook ‘n goeie geleentheid bied om gewere reg te kry vir die jagseisoen.

Ons vertrou dat almal gesond sal bly en dat die 2021 jagseisoen ‘n beter een sal wees as die vorige jaar.

Vriendelike groete Kobus Van Niekerk en Bestuur

Kobus Van Niekerk - Voorsitter

M

et die nuwe jaar in volle swang en vol uitdagings wat die aanbied van skiet aktiwiteite betref, is besluit om die intertak skiet tussen Wes Bolandjag en Weskus tak uit te stel tot verdere kennisgewing.

Ons het wel die veldskiet op 20 Februarie aangebied en ook die onlangse Chasa baanskiet op 06 maart 2021. Die gemiddelde aantal deelnemers vir die twee skiete was 25, wat toon dat die getalle af is teenoor die 35 plus lede wat normaalweg deelneem.

2020 is afgesluit met die Tyro handwapen en Chasa kleiduif skiet wat op 05 Desember 2020 op die Plaas Kleinbegin van Braam Marais in die berge buite Citrusdal aangebied is. Die skiet was goed verteenwoordig en die omgewing is baie mooi. Daar word beplan om ‘n toekomstige veldskiet daar aan te bied, aangesien die terrein met natuurlike bos en klowe perfek is daarvoor.

Ons jaarvergadering word op 16 Maart in die rolbalklub op Moorreesburg gehou en ons nooi almal uit om die vergadering by te woon met ‘n lekker ete na afloop van die verrigtinge.

Terwyl ons op die vooraand van ‘n jaarvergadering staan wil ek van die geleentheid gebruik maak om die bestuur van Wes Bolandjag en die lede wat gereeld ons skiet aktiwiteite bywoon

Pa en seun/dogter groepe saam met ‘n paar van die “ou manne” wat aan die kleiduif skiet deelgeneem het. Die jong klomp word van kleins af aan sportskiet blootgestel om te verseker dat die sport bly voortbestaan

Wenners van die Chasa kleiduif skiet op 05 Desember 2020 op die plaas kleinbegin met hul sertifikate saam met die voorsitter.

Matt Relihan (middel agter) het die baan opgestel en ‘n puik skiet aangebied.

DIE BONTEBOK

51

Wes Bolandjag-tak

Wenners van die Tyro handwapen skiet op 05 Desember 2020 op die plaas Kleinbegin. Heelwat skuts het die dag meer as 168 uit 240 punte geskiet en het dus vir hul “Tyro safety course certificate” gekwalifiseer

Junior en senior wenners van die veldskiet wat gehou is op 20 Februarie op Remhoogte te Koringberg saam met Chris van Suburban Guns wat dag geborg het. Opreg dankie vir julle bydrae, dit word waardeer

Manne lê aan na die rooibok en bobbejaan teikens tydens die veldskiet. Die stokke het maar vir ‘n paar skuts laat kopkrap oor hoe dit nou die beste gebruik kan word

Lucky draw” pryse wat altyd baie gewild is onder die deelnemers met Suburban Guns se bydrae voor. “lucky draw”verseker dat elke skut iets huistoe kan neem

Baanbeamptes raak ook moeg en moet rus tussen skiete om goeie diens te kan lewer

Abla Carstens eienaar van die plaas Remhoogte, Chris Lobo Das Neves van Suburban Guns en Kobus Van Niekerk tydens die veldskiet op 20 Februarie 2021

AMMUNITION

BULLETS

cases

reloading tools

TEL: 021 949 2891 | sales@gunsbows.co.za | 4 Keast Street, Loumar, Bellville