ICOOKGREEK - MAY 2012 by ICOOK GREEK

μαϊοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤηΝ free sunday

Έξι + 6 12 συνταγές που πήραν… ψήφο εμπιστοσύνης Meet the Greeks Πάμε Μάνη; Το γλυκό της Κυριακής Ο Γιάννης Αποστολάκης κερνάει σπιτική νουγκατίνα Ντετέκτιβ Σλουρπ Ένας ντετέκτιβ βρίσκει πάντα πού να φάει… Κοινή bio-λογική Ανάβρα: Μια κοινότητα μεταμορφώνεται Δελτίο Κρίσης Μερίδες ΔΝΤ Eat & Walk Γαστρονομικοί περίπατοι στη Θεσσαλονίκη

www.icookgreek.com

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Μηνιαία εφημερίδα για την ελληνική κουζίνα που εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ. Διεύθυνση σύνταξης Αθανασίου Κωνσταντίνα athanasiou@icookgreek.com Τσαμουρά Χριστίνα tsamoura@icookgreek.com Αρχισυντάκτης Φαλλιέρος Δημήτρης fallieros@icookgreek.com Συντακτική ομάδα Αποστολάκης Γιάννης Βενιέρη Ιωάννα Γεωργαντοπούλου Σύσσυ Εμμανουηλίδης Γιάννης Καστάνη Κάλλια Λιοναράκη Μυρσίνη Παππή Βάσω Ριζόπουλος Γιώργος Χατζάκης Νίκος Χατζημιχαήλ Στέλλα Φουντούλης Ηλίας Ειδικοί συνεργάτες Red Hot Chily Pepper Τσιούνης Γιάννης (ταινίες, μουσική) Φωτογράφοι Δρακόπουλος Γιώργος Καραηλίας Γιώργος Λεπίδας Γιάννης Λάτσης Μιχάλης Φουντούλης Ηλίας Food styling Brown Dawn Webb Tina Τασουνίδου Αλεξάνδρα Διόρθωση Κοσμάς Πάνος Client service Καμπούρη Κλειώ Αρχικός Σχεδιασμός Mouse Graphics (Γιάννης Ξενάκης) Σύμβουλος Σχεδιασμού Μελικίδης Μπάμπης Αrt direction Σακελλαρίδου Δέσποινα Εμπορική Ανάπτυξη και Διαχείριση Free Sunday, Aττικής 55, 15235, Βριλήσσια, τηλ.: 210 8776400 Υπεύθυνος λογιστηρίου Ζαμάνης Διονύσης Τηλ: 210 6202894 Fax: 210 6202895 zamanis_d@hol.gr Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία Εκτυπώσεις iris αεβε Διανομή City Promotions ΕΠΕ

Editorial

Hungry Editors Choice Με τι «φάγαμε κόλλημα» αυτό τον μήνα;

Meet the Greeks Πάμε Μάνη;

Κοινή bio-λογική Ανάβρα: Μια κοινότητα μεταμορφώνεται

Mamma Mia Μαμά, τι είναι AIDS;

Έξι + 6 12 συνταγές που πήραν… ψήφο εμπιστοσύνης» στο τραπέζι μας

Mix and Match Τι μπουκάλι να ανοίξουμε;

Το γλυκό της Κυριακής Ο Γιάννης Αποστολάκης βάζει στο «παιχνίδι» μια σπιτική τούρτα νουγκατίνα

Αλκοτέστ Μοσχοφίλερο, σα μπουκέτο από λουλούδια

Eat & Walk Γαστρονομικοί περίπατοι στη Θεσσαλονίκη

Ντετέκτιβ Σλουρπ Τι γίνεται όταν ένας δαιμόνιος ντετέκτιβ, σταματά το ψάξιμο και πιάνει το πιρούνι;

Δελτίο Κρίσης Μερίδες ΔΝΤ

Cook ‘n’ Roll The “Revenge” of trash TV

Athens Noise «….Όχι δεν θα υποκύψω, δεν θα τους κάνω τη χάρη!»

Red Hot Chili Pepper Η Chili Pepper σε προ-καλοκαιρινό παραλήρημα

Pantopolion Νέα από ό,τι πουλιέται και ό,τι αγοράζουμε

46 μαϊοσ 12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΤΗΝ free sunday

Γραφεία Δημοκρατίας 11, Μελίσσια, Τ.Κ. 151 27 Τηλέφωνο: 210-6994753 Fax: 210-6981471 www.icookgreek.com info@icookgreek.com Έδρα: Λ. Δημοκρατίας 48, Δροσιά

4 1

eat & Walk Γαστρονομικοί περίπατοι στη Θεσσαλονίκη

www.icookgreek.com

Ο μάης που δεν κλάπηκε ματαίως (by Dimitris Rousounelos on 01/05/08*) Το ’χει το έθιμο στο νησί την παραμονή της Πρωτομαγιάς να κλέβουν μάηδες. Έτσι οι υποψιασμένοι τούς βάζουν όσο πιο ψηλά γίνεται κι άλλοι για να ’χουν ήσυχο το κεφάλι τους τον βάζουν μέσα και τον ξαναβγάζουν το πρωί. Τους μάηδες τους κλέβουν οι νέοι του νησιού, που γυρνάνε τις γειτονιές με καλάμια για να μπορούν να τους ξεκρεμάνε απ’ τα μπαλκόνια και τα πανωκάσια στις εξώπορτες. Αμέτρητους έχω κλέψει και, όπως επιβάλλει το έθιμο, τους κατέθεσα το ίδιο βράδυ στην πόρτα της κοπέλας μου. Στη Μύκονο έχουν αναφερθεί πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις όπου κοπέλες βρήκαν στην πόρτα τους ως και είκοσι μάηδες! Πριν από 21 χρόνια (έφτασε ο καιρός των αποκαλύψεων τώρα!) έκλεψα τον τελευταίο που θυμάμαι. Εκείνη την Πρωτομαγιά του 1987 το κορίτσι που δικαιούνταν τον μάη μου δεν ήτανε στο νησί και να πω τη μαύρη μου αλήθεια δεν το ’χα κι έγνοια να βγω στις γειτονιές με την υπόλοιπη αλητεία για το κυνήγι του μάη. Τα πίναμε λοιπόν από νωρίς με τον Σελιτσάνο στο Lotus κι άμα με το καλό γέμισε το μέσα μας ουίσκι μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, καληνυχτίσαμε τον Καμπάνη και φύγαμε για τα σπίτια μας. Φύγαμε τρόπος του λέγειν, μάλλον συρθήκαμε είναι το σωστό ρήμα αλλά πάνε χρόνια και δεν μπορώ να βάλω και το χέρι μου στη φωτιά για την κατάστασή μας. Θυμάμαι όμως καλά πως δεν είχα απομακρυνθεί πολύ κι εκεί, στη στροφή του Ματογιαννιού, το μάτι μου καρφώθηκε σε έναν ωραιότατο Μάη στο πανωκάσι της πόρτας ενός μπαρ. Φτιαγμένος από προβασόκομπους (τα αμάραντα μοβ λουλούδια του προβασιού), πλούσιος, πυκνοπλεγμένος και τεράστιος. Τέτοιο λαχταριστό μαγιάτικο στεφάνι δεν είχα κλέψει ποτέ στη ζωή μου. Της άξιζε της ξενιτεμένης! Ούτε που ξέρω πώς σκαρφάλωσα την πόρτα κι ούτε που μπορώ τώρα να εξηγήσω πώς ξεσούρωσα αμέσως. Ένα είναι σίγουρο, την άλλη μέρα πρωί πρωί ο Μάης ήτανε σε χαρτόκουτο καλά ασφαλισμένος και ταξίδευε ως «κατεπείγον» ερωτικό ραβασάκι για την οδό Τεισικράτους στα Σεπόλια. Επίσης ξέρω πως το κόλπο έπιασε. Χάζεψε τόσο η παραλήπτρια, που λίγα χρόνια αργότερα με παντρεύτηκε. Καλά να πάθει! ✱ Ποστ του Δημήτρη Ρουσουνέλου, από το http:// karvouna.wordpress.com, που θυμάμαι κάθε Μάη. Φέτος σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας –θαρρώ πως όλοι έχουμε ανάγκη λίγο ανοιξιάτικο όνειρο. Να σαι καλά, Δημήτρη, που μας κάνεις να ξεχνιόμαστε τόσο όμορφα… -Χ.Τ.

HUNGRY EDITORS‘ CHOICE

Γευστικά κολλήµατα του Μάη Οι συντάκτες του ICG «τρώνε κόλληµα» µε διάφορες νοστιµιές που κυκλοφορούν εκεί έξω

Το ελαιόλαδο της Μερόπης

Aµανίτα «απ’ τα χέρια µας»

Βολάκι από την Άνδρο

Ελιές Καλαµατιανές

Παξιµαδοφρυγανιές µελαχρινές

Είναι βιολογικό, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, καµωµένο από την ποικιλία Κολοβή (Αγριελιά) και µε πατρίδα τη Γέρα της Λέσβου. Έκανε πρόσφατα το ντεµπούτο του στην αγορά της Αθήνας και µας άρεσε πολύ, αφού µοσχοβολάει σα φρεσκοκοµµένη χωριάτικη σαλάτα, έχει λαµπερό χρυσοπράσινο χρώµα, µαλακιά γεύση δίχως έντονη οξύτητα, είναι απαλό για όσους δεν αρέσκονται στα πιπεράτα ελαιόλαδα και έχει υφή βελούδινη κι επίγευση ελαφριά. Οι ελαιώνες είναι ξηρικοί και φυτεµένοι πλάι στη θάλασσα, οπότε το ελαιόλαδο που προκύπτει είναι αφιλτράριστο κι ως εκ τούτου πλήρους γεύσης. Αν και είναι υπέροχο σε σαλάτες, στο πέστο και στη σπιτική µαγιονέζα, µου άρεσε πολύ και σε λαδερά, όπως µπάµιες, πράσινα φασολάκια, ιµάµ κ.ά. Το προσθέτουµε όµως την τελευταία στιγµή, λίγο πριν σβήσουµε τη φωτιά, για να κρατήσει τα αρώµατα και τη γεύση του. Info: Μερόπη Ανδριάνη, 2251300694 -Ν.Χ.

Είναι φτιαγµένα µε καλή διάθεση. ∆ηµιουργούνται στην κουζίνα της «Αµανίτας», µε απλά οικιακά σκεύη, σπιτικές συνταγές και τις µοναδικές πρώτες ύλες που αφθονούν στα περιβόλια και τα δάση του Ανατολικού Πηλίου. Παρασκευάζονται σε µικρές ποσότητες, χωρίς τυποποίηση, ανάλογα µε την παραγωγή του… βουνού. Κάθε γεύση είναι µοναδική, µε ισχυρή ταυτότητα, φτιαγµένη µε τις καλύτερες συνθήκες υγιεινής και αποστείρωσης. Αυτά είναι τα προϊόντα του πηλιορείτικου ξενώνα ΑΜΑΝΙΤΑ «Απ’ τα χέρια µας»: φτιαγµένα τις περισσότερες φορές «εκ του µηδενός», από «εµπνεύσεις της στιγµής», ένας ακαταµάχητος συνδυασµός παιδικών αναµνήσεων, οικογενειακών συνταγών, new age αναζητήσεων και αξιοποίησης των ξεχωριστών πρώτων υλών της περιοχής. Εκπληκτικές µανιταρόσαλτσες, όπως η Σάλτσα Boscaiola από Άγρια Μανιτάρια και η Σάλτσα Boscaiola µε Bωλίτες, εµπνευσµένες µουστάρδες, σαν τη Γλυκοκαυτερή Μουστάρδα µε Mέλι & Aχλάδι ή τη Μουστάρδα µε Eσπεριδοειδή, και ονειρεµένες µαρµελάδες Βατόµουρο, Κόκκινα φρούτα, Ροδάκινο, Τζάνερο µε Σαµπούκο, Σύκο µε µαστίχα… Info: Ο κατάλογος δε σταµατάει εδώ, κάντε κλικ στο http://amanitaproducts. blogspot.com ή στο www.amanita. gr ή στο www.amanita.gr. Αν δεν είστε πολύ του ιντερνέτ τηλεφωνήστε στο 24260 49707. -Χ.Τ.

Λευκό κι ολοστρόγγυλο παραδοσιακό τυράκι που πολύ το αγαπάνε σε όλες τις Κυκλάδες. Είναι εύθρυπτο, µε απαλή αρµύρα, γαλατένια γεύση κι υφή βελούδινη, που γεµίζει το στόµα και κολλά στον ουρανίσκο. Στην Άνδρο το λένε Βολάκι και το φτιάχνουν από ντόπιο αγελαδινό γάλα. Είναι θαύµα να το τρως σκέτο ραντισµένο µε λίγο καλό ελαιόλαδο συνοδευµένο µε λευκό κυκλαδίτικο κρασί, είναι όµως εξίσου ωραίο και σε ντοµατοσαλάτες, σε πίτες και φυσικά χοντροτριµµένο µε το χέρι πάνω από µακαρονάδες µε σάλτσα ντοµάτας. Info: Τυροκοµικά Άνδρου Ασούτης, στα ΑΒ Βασιλόπουλος -Γ.Τ.

Μελαχρινές, ζουµερές και σαρκώδεις, µεζές απαράµιλλης γεύσης, από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισµών Μεσσηνίας. Αποδεικνύουν περίτρανα τη φήµη που τις ακολουθεί, αφού είναι από τις ωραιότερες ελιές παγκοσµίως. Είναι φυλαγµένες σε άλµη, ξίδι και ΠΟΠ εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Καλαµάτας, παράγοντες που παίζουν ρόλο στη νοστιµιά τους. Ψωµί κι ελιές σε τούτη την περίπτωση ανάγουν την απλότητα σε γκουρµέ αντιστοιχία. Αρκεί το ψωµί να είναι καλοφτιαγµένο κι από µερακλίδικο φούρναρη. ∆εν χρειάζονται άλλες φιοριτούρες για να τις απολαύσουµε, αν κι ένα ουζάκι θα ήταν ιδανικό. Info: Στα σούπερ µάρκετ Επιλογή (Λ. Γερουλάνου 17, Αργυρούπολη, 210 9969920, Ιωαννίνων 55 και Άργους, Κολωνός, 210 5124207, Πόντου 14 και Αβέρωφ, Πλ. Αγίου Γεωργίου, Κορυδαλλός, 210 4972227, Αίαντος 59, Ίλιον, 210 2622411) -Φ.Η.

Τα χαρουπόψωµα που ως τώρα έχω δοκιµάσει, έχουν απλώς αποδείξει τις ικανότητες και τον εξαιρετικό γευστικό χαρακτήρα του χαρουπάλευρου. Φυσικά αυτό το µελαψό αλεύρι µπορεί να εµπλουτίσει κι άλλα αρτοσκευάσµατα, όπως κέικ, µπισκότα, ακόµα και ζυµάρια πίτας. Συνεπώς κι οι εν λόγω παξιµαδοφρυγανιές, που είναι πεντανόστιµες, αποτελούν µια εκ των πολλών συνταγών µε το εν λόγω αλεύρι. Είναι ζυµωµένες µε χαρµάνι χαρουπάλευρου µε σιτάρι κι έχουν τη χαρακτηριστική γλυκόπρικρη γεύση του χαρουπιού, που µοιάζει πολύ ισορροπηµένη και µεστή χάρη στο προζύµι. Ταιριάζει «φούστα µπλούζα» µε λευκά τυράκια, εξαίσια µαζί µε γλυκές θερινές ντοµάτες, χοντροτριµµένες επάνω από µια κρύα σούπα γκασπάτσο, ό,τι πρέπει ως υπόστρωµα σε σαλάτες. Info: Παξιµαδοφρυγανιές Σαµαριά, στο Εκλεκτόν (Βουλής 29, Αθήνα, 210 3229096) -Κ.Κ.

6 1

PUBLI

Κολοκυθόπιτα πειρασμός

Και ενώ η Φέτα ΔΕΛΤΑ καθόταν ήσυχη-ήσυχη μέσα στη φυσική της άλμη, κάποιος την έβγαλε από το κουτάκι της και την έβαλε μέσα σε μια γευστική κολοκυθόπιτα! Φτιαγμένη από 100% αιγοπρόβειο γάλα και με την πλούσια παράδοση της Θεσσαλίας, η Φέτα ΔΕΛΤΑ είναι η κατάλληλη επιλογή για κάθε πίτα-πειρασμό.

Υλικά για 8 άτομα ΥΛΙΚΑ 8 χωριάτικα φύλλα, έτοιμα ή σπιτικά 1 1/2 κιλό πράσινα κολοκυθάκια 2 κρεμμύδια 400 γρ. Φέτα ΔΕΛΤΑ, τριμμένη 300 γρ. κεφαλογραβιέρα, τριμμένη 1/2 φλιτζάνι τραχανάς ή σιμιγδάλι 3-4 κουταλιές της σούπας φρέσκος δυόσμος ψιλοκομμένος 80 γρ. σουσάμι 2/3 του φλιτζανιού λάδι 5 αυγά αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Καθαρίζετε τα κολοκυθάκια και αφαιρείτε τις άκρες τους. Τρίβετε στον τρίφτη ή ψιλοκόβετε σε κυβάκια τα κολοκύθια και τα κρεμμύδια και τα βάζετε για λίγο στη φωτιά, σε μεγάλη αντικολλητική κατσαρόλα (χωρίς λάδι), μέχρι να μαραθούν και να εξατμιστούν τα υγρά τους. 2. Τα αφήνετε να κρυώσουν και προσθέτετε τα τυριά, τον τραχανά (ή σιμιγδάλι), το δυόσμο, το μισό σουσάμι, ½ φλιτζάνι λάδι (κρατάτε το υπόλοιπο για τα φύλλα) και τέσσερα αυγά, αφού πρώτα τα χτυπήσετε ελαφρά με αλατοπίπερο. 3. Στρώνετε σε ταψί τέσσερα φύλλα αλείφοντας κάθε φύλλο με λίγο λάδι, ρίχνετε τη γέμιση με τα κολοκύθια και την απλώνετε έτσι ώστε το πάχος της να είναι ίδιο παντού. 4. Καλύπτετε τη γέμιση με τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφοντας ανάμεσά τους με λάδι. Το προτελευταίο φύλλο το αλείφετε πρώτα με το πέμπτο αυγό (ελαφρά χτυπημένο) και μετά με λάδι. Πασπαλίζετε με το υπόλοιπο σουσάμι. 5. Χαράσσετε την πίτα και την ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 55΄-60΄ περίπου στους 180 οC, μέχρι να πάρει όμορφο ρόδινο χρώμα και να γίνει το φύλλο τραγανό.

publi

Νήσων Γη

Τρία ελληνικά νησιά συντονίζονται για να κάνουν γνωστά και να προωθήσουν τα εκλεκτά αγροτικά προϊόντα τους. Είναι μια εξαιρετική προσπάθεια! Αξίζει να γίνει γνωστή στους καταναλωτές, εμπόρους ή όποιους εμπλέκονται και που ενδιαφέρονται για προϊόντα ξεχωριστά, ποιοτικά αναγνωρισμένα και ασφαλή! Αναφερόμαστε στην πρωτοβουλία των αγροτοσυνεταιριστικών φορέων τριών ελληνικών νησιών, που ένωσαν τις προσπάθειές τους και την ενεργητικότητά τους για να προωθήσουν τα ονομαστά και εκλεκτά προϊόντα, που παράγονται στα νησιά τους, όπου συνδυάζονται οι εξαιρετικές κλιματικές συνθήκες, η παράδοση, η αγάπη και φροντίδα των παραγωγών με την επιστήμη και τη σύγχρονη τεχνολογία.

στο νησί της Ζακύνθου στο Ιόνιο Πέλαγος. Οι ελαιώνες της Ζακύνθου είναι μεγάλης ηλικίας, που σημαίνει ότι το παραγόμενο ελαιόλαδο είναι απόλυτα ισορροπημένο και πλούσιο. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και τον παράγοντα της ποικιλίας (που είναι η «Κορωνέικη», από τις ποιοτικότερες ελληνικές ποικιλίες), τις φροντίδες των παραγωγών, την ηλιοφάνεια και τη θαλασσινή αύρα του νησιού αντιλαμβανόμαστε γιατί το «Ελαιόλαδο Ζακύνθου» είναι εύγευστο, αρωματικό, με ιδιαίτερη φινέτσα και προσωπικότητα. Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιριστικών Ζακύνθου έχει ιδιόκτητους αποθηκευτικούς χώρους, ανοξείδωτες δεξαμενές και τυποποιητήριο. Στον τομέα του ελαιόλαδου δραστηριοποιείται κατεξοχήν στην παραγωγή και τυποποίηση «Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιόλαδου Ζακύνθου» και βιολογικού «Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιόλαδου Ζακύνθου».

Οι αγροτοσυνεταιριστικές οργανώσεις είναι: •Η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου, που αποτελεί το φορέα της αποκλειστικής διαχείρισης της φυσικής Μαστίχας Χίου στην Ελλάδα και σε όλες τις άλλες χώρες. Η «Μαστίχα Χίου», το «Μαστιχέλαιο Χίου» και η «Τσίχλα Χίου», που παράγει και διαχειρίζεται η Ένωση, είναι προϊόντα που έχουν αναγνωριστεί, ήδη από το 1997, από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προϊόντα «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης» (Π.Ο.Π). •Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου, που είναι κύριος φορέας παραγωγής και διαχείρισης του εκλεκτού τυριού «Γραβιέρα Νάξου» το οποίο είναι αναγνωρισμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προϊόν «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης» (Π.Ο.Π). •Η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ζακύνθου, που είναι κύριος φορέας παραγωγής και διαχείρισης του εκλεκτού ελαιόλαδου με την ονομασία «Ελαιόλαδο Ζακύνθου», το οποίο είναι αναγνωρισμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προϊόν «Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης» (Π.Γ.Ε.).

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις αναγνωρισμένες ευεργετικές ιδιότητες και την πολυχρηστικότητά της, καθιστούν τη Μαστίχα Χίου μοναδική. Ειδικότερα, δεκαετίες τώρα η μαστίχα παρουσιάζει -ερευνητικώς αποδεδειγμένα- αντιμικροβιακή, αντιβακτηριδιακή και αντιοξειδωτική δράση, γεγονός που την καθιστά σημαντική πρώτη ύλη για τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, τη φαρμακευτική και τη χημική βιομηχανία.

Η «Μαστίχα Χίου»

Η «Γραβιέρα Νάξου»

Η «Μαστίχα Χίου» αποτελεί μοναδικό φυσικό προϊόν. Είναι η φυσική ρητίνη που βγαίνει από τον κορμό και τα κλαδιά του φυτού «Σχίνος» (Pistacia lentiscus var. Chia). Η Μαστίχα εμφανίζεται σαν δάκρυ στα χαραγμένα σημεία του φυτού και ρέει κατά σταγόνες στο χώμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μαστίχα παράγεται μόνο στη Χίο, και αποκλειστικά στο νότιο τμήμα του νησιού.

8 10

Η «Γραβιέρα Νάξου» είναι θαυμάσιο ημίσκληρο τυρί που παράγεται στο νησί της Νάξου από 80% αγελαδινό γάλα και 20% αιγοπρόβειο. Το γάλα προέρχεται από φυλές ζώων που εκτρέφονται αποκλειστικά στο νησί, στο οποίο έχουν εγκλιματιστεί απόλυτα. Αυτό σημαίνει ότι το γάλα τους είναι μια εμπλουτισμένη σε γεύση και αρώματα πρώτη ύλη, αφού σε αυτό έχουν «περάσει» όλα τα χαρακτηριστικά της πλούσιας χλω-

ρίδας του νησιού με τη συμβολή του ήλιου και της θάλασσας. Το παραγόμενο γάλα συλλέγεται, ψύχεται και μεταφέρεται άμεσα στο σύγχρονο τυροκομικό εργοστάσιο της Ένωσης. Εκεί τυροκομείται παραδοσιακά σε απολύτως ελεγχόμενο περιβάλλον, με τις φροντίδες του έμπειρου επιστημονικού και εργατοτεχνικού προσωπικού. Εδώ πετυχαίνει το πάντρεμα της παράδοσης με την επιστήμη και την τεχνολογία. Ως αποτέλεσμα, έχουμε την παραγωγή ενός παραδοσιακού ημίσκληρου τυριού, της περίφημης «Γραβιέρας Νάξου». Ένα τυρί με εξαιρετικό άρωμα, ισορροπημένη ήπια και διακριτική γεύση και μακρά επίγευση. Ένα τυρί αναγνωρίσιμο, που παίρνει θέση στην κατηγορία των εξαιρετικών γκουρμέ τυριών.

Το «Ελαιόλαδο Ζακύνθου»

Το «Ελαιόλαδο Ζακύνθου» είναι ο χρυσός χυμός των ελαιόδεντρων που καλλιεργούνται

Η ισχύς εν τη ενώσει Οι τρεις ελληνικοί συνεταιριστικοί φορείς συνενώνουν τις προσπάθειές τους για την προώθηση των παραπάνω προϊόντων τους μέσα από ένα τριετές πρόγραμμα -συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα- ενημέρωσης και προώθησης γεωργικών προϊόντων στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τα προϊόντα που μετέχουν στο προωθητικό Πρόγραμμα των τριών φορέων είναι αναγνωρισμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης» (ΠΟΠ) ή «Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης» (ΠΓΕ). Ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ έχει θεσμοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση το όνομα ενός τόπου ή της περιοχής το οποίο χρησιμοποιείται στην περιγραφή ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που κατάγεται από αυτήν την περιοχή και του οποίου η ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο γεωγραφικό περιβάλλον (το οποίο περιλαμβάνει τους φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες και του οποίου η παραγωγή, μεταποίηση ή επεξεργασία γίνεται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή). Είναι δηλαδή αναγνωρισμένα ποιοτικά προϊόντα. ✱ Επισκεφθείτε το site: www.nissongi.gr για να ενημερωθείτε και να γνωρίσετε καλύτερα τα εκλεκτά προϊόντα των τριών αγροτοσυνεταιριστικών φορέων.

MΕΕΤ ΤΗΕ GREEKS -

ΗλίαΣ ΦουντούληΣ

Πάμε

Μάνη;

Εκεί που οι πλαγιές του επιβλητικού Ταΰγετου χάνονται στα βαθυγάλανα νερά και η πέτρα χορεύει με τη θάλασσα, απλώνεται η περιοχή της Μάνης, γεμάτη άγρια και αδάμαστη ομορφιά, με κατοίκους περήφανους και χαμογελαστούς. Την εξερευνήσαμε και κάπου εκεί, ανάμεσα σε χαμένες παραλίες, γραφικά λιμανάκια, σκουροπράσινους ελαιώνες και κάτω από τη σκιά των πυργόσπιτων, ανακαλύψαμε γεύσεις τίμιες και αυθεντικές σαν τους Μανιάτες. Απλωμένη ανάμεσα στους νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας, με τους ομώνυμους κόλπους να τη βρέχουν από τα ανατολικά και δυτικά αντίστοιχα, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν η Μεσσηνιακή ή η Λακωνική Μάνη είναι η πιο όμορφη. Πέρα όμως από τη φυσική ομορφιά, η Μάνη έχει τόσους πύργους, κάστρα, αρχαιολογικούς χώρους και βυζαντινά μνημεία, που μοιάζει σαν μεγάλος παραδοσιακός οικισμός. Ως γραφικός, λοιπόν, κοινότοπος κειμενογράφος που σέβεται τον εαυτό του, δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω με την πιο χιλιοειπωμένη και ταυτόχρονα αληθινή ρήση για τη Μάνη (διά στόματος αγνώστου λαϊκού σοφού): «Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρεις μέρες, περπατητής σε τρεις μήνες και για να δεις την ψυχή της θέλεις τρεις ζωές. Μια για τη θάλασσα, μια για τα βουνά της και μια για τους ανθρώπους της». Ξεκινώντας απ’ το Γύθειο Αν την προσεγγίσετε από την πλευρά της Λακωνίας, θα συναντήσετε αρχικά το Γύθειο. Μια όμορφη πόλη με γραφικότατο λιμάνι και νεοκλασικά σπίτια που σκαρφαλώνουν αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού Κούμαρο. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το νησάκι της Κρανάης ή Μαραθονήσι, που προσέφερε καταφύγιο σε ένα από τα πιο παράνομα ζευγάρια της ελληνικής μυθολογίας. Εκεί διανυκτέρευσε ο Πάρις με την ωραία Ελένη πηγαίνοντας στην Τροία. Φεύγοντας ξέχασε το κράνος του, και το νησάκι βαπτίστηκε με δόξα και τιμή. Το Γύθειο, πιο μεγάλο, οργανωμένο και πιο τουριστίκ από την υπόλοιπη περιοχή, βρίθει από ταβέρνες που υπόσχονται αυθεντική μανιάτικη κουζίνα. Σε γενικές γραμμές το επίπεδο είναι υψηλό, με το φρέσκο ψάρι και τα χταποδάκια να πηγαινοέρχονται στα τραπέζια με διάφορες παραλλαγές. Επόμενη στάση η αγαπημένη μου Αρεόπολη με τα πέτρινα δρομάκια, τους πύργους και την εκκλησία των Ταξιαρχών, με το ψηλό καμπαναριό στην κεντρική πλατεία. Εκεί δίπλα βρίσκεται και το βιβλιοπωλείο «Η αδούλωτη Μάνη», με πλήθος ιστορικών βιβλίων για την περιοχή. Στην Αρεόπολη πρέπει να περάσετε υποχρεωτικά από τον παραδοσιακό

ξυλόφουρνο της κυρίας Μηλιάς. Οικογενειακή υπόθεση ο φούρνος, με πάνω από 200 χρόνια ιστορία, λειτουργεί χειμώνα καλοκαίρι και βγάζει το υπέροχο χωριάτικο ψωμί με προζύμι, σε δίκιλα καρβέλια-όνειρο! Επίσης εκεί θα βρείτε τις παραδοσιακές τηγανίδες, χωριάτικα παξιμάδια ολικής αλέσεως, κουλούρια με προζύμι και ελαιόλαδο αλλά και πολλές πίτες. Αγαπημένο μου gourmet προϊόν από αυτή τη γωνιά της Ελλάδας είναι το σύγκλινο. Παστό χοιρινό κρέας που συν τηρείται μέσα στη γλίνα, το λίπος του δηλαδή. Με την ιστορία του να ξεκινάει από τα αρχαία χοιροσφάγια και την ανάγκη συντήρησης του κρέατος για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μεγάλα κομμάτια χοιρινού ψαχνού καπνίζονται πάνω από ντόπια αρωματικά βότανα και στη συνέχεια βράζονται σε νερό μαζί με πορτοκάλια και μπαίνουν σε δοχεία καλυμμένα με ελαιόλαδο, έτοιμα για χρήση. Τρώγεται ωμό, σκέτο, αλλά είναι συγκλονιστικός μεζές μαζί με χωριάτικα τηγανιτά αυγά και χοντροκομμένες πατάτες. Περάστε, λοιπόν, μια βόλτα από το Φασκόμηλο και κάντε τις ανάλογες προμήθειες σε σύγκλινο και λαχταριστά λουκάνικα με πορτοκάλι.

«Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρεις μέρες, περπατητής σε τρεις μήνες και για να δεις την ψυχή της θέλεις τρεις ζωές. Μια για τη θάλασσα, μια για τα βουνά της και μια για τους ανθρώπους της».

Οπωσδήποτε στάση στο Διρό Κατεβαίνοντας πιο νότια, έφτασα στα σπήλαια του Διρού και γέμισα παιδικές αναμνήσεις από κάτι οικογενειακές εκδρομές στη δεκαετία του ’80, τότε που ταξιδεύαμε 7 άτομα με ένα καφέ Opel Ascona. Πρόκειται για λιμναίο σπήλαιο, από τα ομορφότερα διεθνώς, που εξερευνήθηκε το 1949 και αποτελείται από τρία επιμέρους σπήλαια. Η περιήγηση στο σπήλαιο προσφέρει στιγμές δέους και θαυμασμού με ανοιχτό το στόμα, μπροστά στη μεγαλοπρέπεια της φυσικής ομορφιάς και σε σταλαγμίτες και σταλακτίτες ηλικίας πολλών εκατομμυρίων ετών. Κάντε βαρκάδα στο Μεγάλο Ωκεανό, περάστε από τη Γέφυρα των Στεναγμών, το Ανάκτορο του Ποσειδώνος, τα Λευκά και Ροζ Διαμερίσματα και θαυμάστε την τέχνη της φύσης και του χρόνου. Πιο κάτω θα συναντήσετε το Πόρτο Κάγιο. Είναι ένα πολύ ωραίο φυσικό λιμάνι με πεντακάθαρα νερά, που τα καλοκαίρια κατακλύζεται από ιστιοφόρα Ελλήνων και αλλοδαπών επισκεπτών. Καθίστε για φαγητό στον Ιππόκαμπο, απολαμβάνοντας την άγρια ομορφιά του τοπίου και την πεντακάθαρη θάλασσα. Φρέσκα ψάρια από το δικό τους καΐκι, σπιτικά μαγειρευτά και σπεσιαλιτέ, ένα πιλαφοειδές ριζότο με σύγκλινο. Ανηφορίζοντας προς τη Βάθια, θα πέσετε στον πλέον καλοδιατηρημένο οικισμό της περιοχής, με τα πυργόσπιτά του να αγναντεύουν τη θάλασσα.

➔ 11

MΕΕΤ ΤΗΕ GREEKS Μανιάτικες… μπουκίτσες Φημισμένος για τα ολόφρεσκα ψάρια και τους ειδικούς τρόπους ψησίματος είναι ο Τάκης στο Λιμένι. Εκεί λοιπόν τα ψάρια πλένονται και καθαρίζονται από τα εντόσθια στη θάλασσα, στη συνέχεια καλύπτονται, όπως είναι με τα λέπια, με μια κρούστα από χοντρό θαλασσινό αλάτι και ψήνονται ολόκληρα. Το αλάτι κάνει πολύ σκληρή κρούστα, που σπάει με σφυράκι, κρατάει όλα τα λέπια και αφήνει ελεύθερη για απόλαυση τη ζουμερή λευκή σάρκα με όλους τους χυμούς. Στην Καρδαμύλη της Μεσσηνιακής Μάνης, από τις πιο γνωστές ταβέρνες είναι αυτή της Λέλας. Το μενού λιτό και τα πιάτα απόλυτα νόστιμα, με νοσταλγική αίσθηση και αύρα «σπιτικού». Τουρλού, μπριάμ, φασολάκια, μουσακάς με και χωρίς κιμά, υπέροχο ριγανάτο χοιρινό κατσαρόλας που διαλύεται στο στόμα και κοκκινιστό κοτόπουλο με πλούσια κανελάτη σάλτσα. Ο ξενώνας Ελιές φιλοξενεί ένα εξαιρετικό μεσογειακό εστιατόριο με απλό παραδοσιακό μενού που κρατάει πολύ ψηλά τον πήχη της ποιότητας, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τις καλύτερες πρώτες ύλες της περιοχής.

Κάντε βαρκάδα στο Μεγάλο Ωκεανό, περάστε από τη Γέφυρα των Στεναγμών, το Ανάκτορο του Ποσειδώνος, τα Λευκά και Ροζ Διαμερίσματα και θαυμάστε την τέχνη της φύσης και του χρόνου.

Βαρκάδα στον… Άδη Στην άκρη της μανιάτικης χερσονήσου βρίσκεται το Ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης. Το άγριο, σχεδόν απόκοσμο τοπίο του σε κάνει να νιώθεις δέος. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που οι Αρχαίοι Έλληνες ταύτισαν το Ταίναρο με την είσοδο του Κάτω Κόσμου. Μάλιστα, από το χωριό Κότρωνας μπορείτε να πάρετε καϊκάκι και να επισκεφθείτε τη σπηλιά του Άδη που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το λιμάνι του χωριού. Βαρκάρης δεν θα είναι προφανώς ο… Χάρος, μιας και όλοι ξέρουν ότι αυτός τραβάει το δικό του κουπί στον ποταμό Αχέροντα. Τέλος, τον τίτλο της νοτιότερης ταβέρνας στην ηπειρωτική Ευρώπη κατέχει δικαιωματικά το Άκρον Ταίναρο, στο οποίο θα δοκιμάσετε αυθεντική μανιάτικη κουζίνα με παραδοσιακές συνταγές. Ολόφρεσκα θαλασσινά, αστακούς και ψάρια ημέρας, αλλά και εποχικές σπεσιαλιτέ. Δοκιμάσετε τσίχλες, μπεκάτσες και ορτύκια παστά βρασμένα με λάδι και πορτοκάλι, αλλά και τα τσιγαρισμένα με τον παραδοσιακό πασπαλά, δηλαδή το καβουρδισμένο αλεύρι στην κατσαρόλα, που δίνει ξεχωριστή γεύση στο κυνήγι.

Info ✱ Αδούλωτη Μάνη: Αρεόπολη, Τ.Κ. 230 62, Τ/ 27330-53670 ✱ Το Ψωμί της Μηλιάς: Παλιά Αρεόπολη, Κάτω Πλατεία 17 Μαρτίου, Τ/ 27330-51226 ✱ Τάκης: Λιμένι, Αρεόπολη, Τ/ 27330-51327 ✱ Κρεοπωλείο το Φασκόμηλο: Αρεόπολη Λακωνίας, Τ/ 27330-51449 ✱ Της Λέλας: Καρδαμύλη, Τ/ 27210-73541 ✱ Ελιές: Καρδαμύλη Μεσσηνίας, Τ/ 27210-73021 ✱ Ιππόκαμπος: Πόρτο Κάγιο Λακωνίας, Τ/ 27330-51851 ✱ Το Άκρον Ταίναρο: Περιοχή Σέρνες Λακωνίας, Τ/ 27330-53064

12 3

ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ istockphoto

Βάσω Παππή

Ανάβρα

Μια κοινότητα μεταμορφώνεται Μπορεί η επιστροφή στις ρίζες να συνδυαστεί με το χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα και την υψηλή οικονομική αυτάρκεια; Η Ανάβρα στην ορεινή Μαγνησία απαντά καταφατικά. Τα τελευταία χρόνια, κυρίως αυτά της ύφεσης, ελληνικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ ασχολούνται με την περίπτωση της Ανάβρας ως υποδείγματος αειφόρου ανάπτυξης μικρής κλίμακας. Η Ανάβρα Αλμυρού Μαγνησίας είναι ένα χωριό 600 περίπου κατοίκων στις πλαγιές του όρους Όθρυς, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων. Μετά τα έργα που έγιναν την τελευταία εικοσαετία, η κοινότητα αποτελεί φαινόμενο για τα ελληνικά δεδομένα. Αν και δυο πόλεμοι, ο Β’ Παγκόσμιος και ο Εμφύλιος, και δυο σεισμοί, το 1956 και το 1980, κατέστρεψαν τα πετρόκτιστα σπίτια της αφαιρώντας τον παραδοσιακό της χαρακτήρα, σήμερα διαθέτει υποδομές που εξασφαλίζουν στους κατοί-

κους της μια ποιότητα ζωής που λείπει από πολλά αστικά κέντρα. Το χωριό έχει έργα ασφαλτόστρωσης δρόμων, νεόδμητο αγροτικό ιατρείο και κτήριο δημοτικού σχολείου με κατοικίες που παραχωρούνται δωρεάν στο/-η γιατρό και στο δάσκαλο/-α, δημοτικό κλειστό γυμναστήριο, χώρο για δωρεάν στάθμευση αυτοκινήτων, γηροκομείο και λαογραφικό μουσείο. Οι κάτοικοί της ζουν σχεδόν αποκλειστικά από τη

βιολογική κτηνοτροφία, εκτρέφοντας τα ζώα τους σε τρία οργανωμένα βιολογικά κτηνοτροφικά πάρκα. Η Ανάβρα στο παρελθόν Για να μάθουμε τι συνέβη σ’ αυτήν τη μικρή κοινότητα της Μαγνησίας ώστε να μπορεί σήμερα να ανταποκρίνεται στο εύηχο όνομά της (ανάβρα: πηγή νερού που αναβλύζει), μιλήσαμε με τον κ. Δημήτρη Τσουκαλά, που υπήρξε πρόεδρός της επί τέσσερις θητείες από το 1991. Όπως μας είπε, μέχρι τη δεκαετία του 1990 η Ανάβρα ήταν ένα χωριό χωρίς υποδομές και χωρίς επαρκή και ασφαλή οδική σύνδεση με

ΚΟΙΝΗ bioΛΟΓΙΚΗ

Προστατεύει το φυσικό τοπίο και προσφέρει αναψυχή σε χώρους περιπάτου, ανάπαυσης και άθλησης και πληροφόρηση για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Επιπλέον, αναδεικνύει τα μεταβυζαντινά μνημεία της περιοχής και στοιχεία πολιτισμού της προβιομηχανικής Μαγνησίας που, μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες μόλις, είχαν έντονη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα: εκκλησίες του 18ου αιώνα, γεφύρια, νερόμυλους, ντριστέλες και μαντάνια (νεροτριβές για το πλύσιμο και το μαλάκωμα των ρούχων, αντίστοιχα). Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκονται επίσης τρία πάρκα αναρρίχησης καθώς και μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων 8.000 στρεμμάτων. Πρόκειται για έργα που προσελκύουν, εκτός από τους κατοίκους της ευρύτερης περιφέρειας, και τον περιβαλλοντικό τουρισμό.

το υπόλοιπο του νομού στον οποίο ανήκει. Μια κοινότητα με κατεστραμμένο δίκτυο ύδρευσης, ανύπαρκτο εσωτερικό οδικό δίκτυο, χωρίς σύστημα αποκομιδής σκουπιδιών, χωρίς σχολικά κτήρια ή αγροτικό ιατρείο, στην οποία οι κάτοικοι συμβίωναν με τα 20.000 ζώα που εκτρέφονταν μέσα στο χωριό. Οι νέοι, κατά συνέπεια, εγκατέλειπαν τον τόπο τους και αναζητούσαν ευκαιρίες εκπαίδευσης και εργασίας στα κοντινά αστικά κέντρα. Ο κ. Τσουκαλάς περιλαμβανόταν σε όσους έφυγαν από την Ανάβρα για να σπουδάσουν και να δουλέψουν. Ξαναγύρισε όμως, αρκετά χρόνια μετά, το 1990, με στόχο να αλλάξει την εικόνα του χωριού του. Υπήρξε πρόεδρος της Κοινότητας Ανάβρας επί τέσσερις θητείες, από το 1991 μέχρι την κατάργησή της το 2010 από το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Σήμερα είναι πρόεδρος της εθελοντικής οργάνωσης ΑΝΑΒΡΑ-ΖΩ, μιας αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας που συστήθηκε από κατοίκους της κοινότητας μετά την ενσωμάτωσή της στο νέο διευρυμένο Δήμο Αλμυρού, για να μην ανακοπεί η πορεία ανάπτυξης στην κοινότητά τους. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, μας λέει, η Ανάβρα, μαζί με τα προβλήματά της είχε δυο συγκριτικά πλεονεκτήματα: το περιβάλλον και την κτηνοτροφία, τα οποία ο νέος κοινοτάρχης αποφάσισε να αξιοποιήσει. Στο διάστημα των έργων ανάπτυξης που έγιναν στο χωριό, ο πληθυσμός του διπλασιάστηκε, το εισόδημα των κατοίκων αυξήθηκε και η ανεργία είναι πλέον μηδενική. Οι υποδομές για το περιβάλλον Τα δύο μεγάλα αναπτυξιακά έργα που προστατεύουν το περιβάλλον και αναδεικνύουν τον πολιτισμό της περιοχής είναι το Αιολικό Πάρκο Αλογόραχης και το Περιβαλλοντικό Πολιτισμικό Πάρκο «Γούρα». Το αιολικό πάρκο διαθέτει 20 ανεμογεννήτριες με ισχύ που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες σε ηλεκτρισμό περίπου 13.000 κατοικιών. Το περιβαλλοντικό πάρκο, που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτείνεται σε 240 στρέμματα γύρω από τις πηγές του ποταμού Ενιπέα, παραπόταμου του Πηνειού.

14 11

Η οργάνωση των κτηνοτροφικών μονάδων Οι κάτοικοι της Ανάβρας ασχολούνται σε ποσοστό 99,9% με την κτηνοτροφία μικρών και μεγάλων ζώων ελεύθερης βοσκής. Μέχρι τις αρχές του 1990, τα ζώα ζούσαν μέσα στο χωριό, ενώ ελάχιστα σταβλίζονταν τους χειμερινούς μήνες. Ο κ. Τσουκαλάς πρότεινε στους κτηνοτρόφους να οργανώσουν αποτελεσματικότερα τη δραστηριότητά τους, ξεκινώντας από τη μετεγκατάσταση των κτηνοτροφικών μονάδων σε δασικές εκτάσεις έξω από το χωριό, έτσι ώστε να μπορούν να επιδοτηθούν. Συγχρόνως, ζήτησε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης την παραχώρηση δασικών εκτάσεων για τη δημιουργία σύγχρονων κτηνοτροφικών μονάδων. Πράγματι, μέσα στη δεκαετία του ’90 παραχωρήθηκαν 200-250 στρέμματα. Χρειάστηκε βέβαια σχεδόν ένας χρόνος για να πειστούν οι κάτοικοι να αλλάξουν τις συνήθειές τους, πράγμα που έγινε μέσα από συνεχείς συζητήσεις σε λαϊκές συνελεύσεις. Οι επιφυλάξεις και του πιο δύσπιστου κτηνοτρόφου θα πρέπει να διαλύθηκαν όταν ήρθε η στιγμή να μεταφέρει τα ζώα του σε ένα από τα 80 σύγχρονα ποιμνιοστάσια που δημιουργήθηκαν σχηματίζοντας 3 κτηνοτροφικά πάρκα με δίκτυο αγροτικών δρόμων, ηλεκτρισμό και ύδρευση, όπου του παραχωρήθηκαν περισσότερα από 4 στρέμματα με συμβολικό τίμημα 30 ευρώ για κάθε στρέμμα. Η βιολογική κτηνοτροφία Πλέον, οι 3.000 χοίροι, οι 5.000 αγελάδες και τα 15.000 αιγοπρόβατα της Ανάβρας σταβλίζονταν στη διάρκεια των τριών χειμερινών μηνών στις νέες εγκαταστάσεις, όπου τρέφονταν με βιολογικές ζωοτροφές, ενώ τους υπόλοιπους εννέα μήνες του χρόνου έβοσκαν ελεύθερα στα βουνά, σε εκτάσεις που δεν λιπαίνονταν με χημικά λιπάσματα και δεν ρυπαίνονταν με φυτοφάρμακα. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ ενθαρρυντικό: ζώντας σε βελτιωμένες συνθήκες, τα ζώα άρχισαν να γεννούν πιο εύκολα και πιο τακτικά και η παραγωγή σε κρέας από τις αγελάδες και γάλα από τα αιγοπρόβατα αυξήθηκε. Το επόμενο βήμα ήταν η μετατροπή της κτηνοτροφίας σε βιολογική και επίσημα, ώστε να έχει τη δυνατότητα επιδότησης. Έτσι, μετά το 2000, μεγάλο μέρος της κτηνοτροφικής δραστηριότητας της περιοχής εξασφάλισε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση από πενταετή προγράμματα επιδότησης της βιολογικής εκτροφής, τον έλεγχο των οποίων ανέλαβε ο Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων ΔΗΩ. Μιλήσαμε με έναν κτηνοτρόφο, κάτοικο της Ανάβρας, τον κ. Νίκο Τσαντούρη, ο οποίος εκτρέφει 85 αγελάδες με βιολογικές μεθόδους για την παραγωγή κρέατος. Ήταν από τους κτηνοτρόφους που εντάχθηκαν σε επιδοτούμενο πρόγραμμα βιολογικής κτηνοτροφίας την προηγούμενη δεκαετία και, όσο περιμένει το επόμενο πρόγραμμα, συνεχίζει τη βιολογική εκτροφή, δηλώνοντας πολύ ικανοποιημένος με την εξέλιξη της Ανάβρας. Αυτό είναι σημαντικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι μεγάλος αριθμός αγροτών και κτηνοτρόφων στην Ελλάδα εγκαταλείπουν τις βιολογικές μεθόδους καλλιέργειας και

εκτροφής με τη λήξη των προγραμμάτων επιδότησης στα οποία εντάσσονται, πολλές φορές λόγω της έλλειψης δικτύων διανομής για τα προϊόντα τους. Το γάλα που παράγεται στην Ανάβρα είναι βιολογικό με πιστοποίηση και απορροφάται από γαλακτοβιομηχανίες ή τυροκομεία της ευρύτερης περιφέρειας. Το κρέας που παράγεται εδώ είναι επίσης βιολογικό: τα ζώα εκτρέφονται με βιολογικές μεθόδους και σφάζονται σε κοινοτικό σφαγείο βιολογικής γραμμής, το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2000. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Τσουκαλάς, δεν μπορούσε μέχρι πρόσφατα να καταλήξει στον καταναλωτή ως βιολογικό γιατί στην περιοχή δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις λιανικής πώλησης, κρεοπωλεία δηλαδή, όπου θα μπορούσε να διατεθεί, με βιολογική πιστοποίηση. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να συσκευάζεται σε εγκαταστάσεις μεταποίησης, σε βιολογικό τυποποιητήριο, πράγμα που ανήκει στα μελλοντικά σχέδια της κοινότητας. Διέξοδος προς τους καταναλωτές Πολλές περιοχές της χώρας έχουν ανάλογα προβλήματα μέχρι σήμερα. Η κτηνοτροφία είναι βιολογική, ελεγχόμενη περιοδικά από γεωπόνους. Όμως οι κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να διαθέτουν το κρέας που παράγουν σαν συμβατικό, εφόσον στις περιοχές τους δεν υπάρχουν όχι μόνο μονάδες μεταποίησης, αλλά ούτε καν σφαγεία με βιολογική πιστοποίηση. Για παράδειγμα, τα Δημοτικά Σφαγεία Γρεβενών, τα μοναδικά εγκεκριμένα και για βιολογικά σφάγια στη Δυτική Μακεδονία, απέκτησαν πιστοποίηση μόλις πριν από τρία χρόνια.

➔

«Η Ανάβρα Αλμυρού Μαγνησίας είναι ένα χωριό 600 περίπου κατοίκων στις πλαγιές του όρους Όθρυς, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων. Μετά τα έργα που έγιναν την τελευταία εικοσαετία, η κοινότητα αποτελεί φαινόμενο για τα ελληνικά δεδομένα». Ο πρόεδρος της ΔΗΩ, κ. Χαρίσης Αργυρόπουλος, μας είπε ότι τα σφαγεία και τα τυποποιητήρια είτε δεν γνωρίζουν ακόμα για τη δυνατότητά τους να διαχειρίζονται και βιολογικά προϊόντα είτε δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την ελληνική γραφειοκρατία. Γίνονται, ωστόσο, προσπάθειες να ξεμπλοκαριστεί η αγορά και να δημιουργηθούν δίκτυα διακίνησης προς τους καταναλωτές. Μας παρέπεμψε στο γεωπόνο, πρώην στέλεχος της ΔΗΩ, κ. Θοδωρή Ζορμπά, ο οποίος αποφάσισε να ανοίξει βιολογικό κρεοπωλείο στη Λάρισα όπου διαθέτει κρέας αποκλειστικά από την Ανάβρα, εφόσον γνωρίζει καλά τους κτηνοτρόφους της και τα προϊόντα τους, που φημίζονται για την ποιότητά τους και για τις λογικές τους τιμές σε όλη την περιοχή. Μετά την πιστοποίησή του από τη ΔΗΩ πέρσι το καλοκαίρι, είναι το μοναδικό στη Θεσσαλία πιστοποιημένο βιολογικό κρεοπωλείο και ένα από τα ελάχιστα στην Ελλάδα - υπάρχουν, μας είπε, μερικά στην Αττική, ένα στην Κομοτηνή και ένα στην Αλεξανδρούπολη. Αν και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να διαφημίσει την επιχείρησή του, ο κ. Ζορμπάς είναι πολύ ικανοποιημένος από την ανταπόκριση που έχει στους καταναλωτές της περιοχής.

λόγω της οικονομικής κρίσης). Έχει προβλεφθεί η λειτουργία δύο ακόμη αιολικών πάρκων. Τέλος, ένα πιστοποιημένο βιολογικό τυποποιητήριο όπου θα συσκευάζεται το κρέας που παράγεται στην κοινότητα, θα ολοκληρώσει την πλήρη καθετοποίηση της παραγωγής κρέατος στην Ανάβρα. Οι κάτοικοι επιδιώκουν την ένταξη του χωριού στο πρόγραμμα «Πράσινες αγροτικές και νησιωτικές κοινότητες - Νέο πρότυπο ανάπτυξης» που έχει προκηρύξει το υπουργείο Περιβάλλοντος σε συνεργασία με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας. Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα έχουν αγροτικές και νησιωτικές κοινότητες των οποίων ο πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 1.000 κατοίκους. Παράλληλα, δεν σταματούν να εκπαιδεύονται. Τον Ιανουάριο διοργανώθηκε ομιλία του καθηγητή στο Τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Γιώργου Δαουτόπουλου, με θέμα «Νέες τεχνολογίες στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία», την οποία παρακολούθησαν πολλοί, κυρίως νέοι, κτηνοτρόφοι. Στα χρόνια της ευωχίας, η Ανάβρα χρησιμοποίησε τα κοινοτικά κονδύλια όχι απλώς ως τονωτικές ενέσεις σε συγκεκριμένους παραγωγικούς κλάδους αλλά ως μοχλό ανάπτυξης μιας όσο το δυνατόν πιο βιώσιμης οικονομίας, με αποτέλεσμα η κρίση να τη βρει κατά πολύ πιο αυτάρκη από όσο ήταν στο παρελθόν. Αξιοποιώντας το πραγματικά της πλεονέκτημα -και όχι μια πλασματική ευημερία- και συνεχίζοντας το σχεδιασμό μακράς προοπτικής, είναι σήμερα σε θέση να αντιμετωπίσει πιο αισιόδοξα το δύσκολο χειμώνα που περνά η ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής Η κτηνοτροφία ως αναπόσπαστο στοιχείο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής στην κοινότητα της Ανάβρας αποκτά και πολιτισμική αναγνώριση με την ίδρυση του Λαογραφικού Μουσείου Κτηνοτροφικής Ζωής. Λειτουργεί από το 2004 και περιλαμβάνει αντικείμενα που σχετίζονται με τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των κτηνοτρόφων στη διάρκεια των τεσσάρων εποχών του χρόνου. Οι προοπτικές της Ανάβρας Οι κάτοικοι της Ανάβρας δεν την εγκαταλείπουν πια. Φεύγουν για σπουδές και επιστρέφουν εκεί. Χάρη στην κτηνοτροφία, ο πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται ακόμα και σήμερα, στην περίοδο της ύφεσης, ενώ το εισόδημά του παραμένει σταθερό. Ο κ. Τσουκαλάς συνεχίζει να είναι παρών και με την εμπειρία του συμβάλλει κι αυτός, μαζί με συνδημότες του μέσα από την οργάνωση ΑΝΑΒΡΑ-ΖΩ, ώστε να συνεχιστεί η ανάπτυξη στον τόπο του. Μια σειρά από νέα έργα έχουν ήδη σχεδιαστεί. Έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η μελέτη εγκατάστασης συστήματος τηλεθέρμανσης: βιομάζα (κοπριά από τα εκτρεφόμενα ζώα και υπολείμματα υλοτόμησης) θα καίγεται σε έναν κεντρικό καυστήρα ο οποίος θα παρέχει θέρμανση και ζεστό νερό σε ολόκληρο το χωριό. Μια μικρή υδροηλεκτρική μονάδα που θα αξιοποιεί το νερό του Ενιπέα βρίσκεται σε εξέλιξη (δημοπρατήθηκε η πρώτη φάση, αλλά το έργο σταμάτησε

MAMMA MIA ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ

«Μαμά, τι είναι AIDS;»

Αν είσαι μητέρα, θα το ζήσεις κι αυτό: τη στιγμή που πρέπει να μιλήσεις σε ένα παιδί, που είναι όλη σου η ζωή, για τον έρωτα και το θάνατο. Ο.Κ., υποθέτω πως πάντα έρχεται αυτή η στιγμή: η αμήχανη στιγμή που ένα παιδί κάνει μια ερώτηση που δοκιμάζει την ετοιμότητά σου, ρίχνει στο καναβάτσο τους φόβους σου και κάνει σκόνη την ανόητη αυταρέσκειά σου. Πώς; Κάνοντας μια ερώτηση, εκείνη που δεν είσαι σίγουρος αν μπορείς να την απαντήσεις -ή αν θες να το κάνεις- αλλά ξέρεις ότι δεν πρέπει να την αποφύγεις. Στην περίπτωσή μας, η στιγμή ήρθε τον περασμένο μήνα. Νύχτα, λίγο πριν τον ύπνο, μέσα από σκεπάσματα και νυσταλέα φιλιά – και ξαφνικά δυο μάτια σκούρα, σαν πηγάδια απορίας. «Μαμά, τι είναι AIDS;». Ναι, μάλιστα. Εντάξει, είχε προηγηθεί εκείνο το δεκαήμερο μπαράζ τρομο-ενημέρωσης, των φρικαλέων τίτλων («Μοίραζαν θάνατο», «Άλλες πέντε οροθετικές ιερόδουλες στον εισαγγελέα», «Βόμβα AIDS στην Αθήνα» κ.λπ.) του χυδαίου κανιβαλισμού ανθρώπινου «κρέατος» σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, της εμετικής διαπόμπευσης γυναικών-σκιών, ανθρώπων σε ένα φτηνό προεκλογικό θέατρο. Θα ευχόμουν το παιδί μου να μην τα είχε δει όλα αυτά. Αλλά τα είδε. Δεν ανήκω σε κείνους που πιστεύουν πως τα παιδιά δεν πρέπει να μαθαίνουν από νωρίς για το σεξ – όχι σ’ έναν κόσμο που το σεξ είναι παντού: στις σκέψεις, στις κουβέντες μας, κρεμασμένο στα μανταλάκια στα περίπτερα, στην τηλεόραση, σε videoclip, στις ταινίες, στις πινακίδες, στα κινητά, στο internet και σε ολόκληρη την κουλτούρα των media. Σίγουρα όχι σε μια χώρα που οι έφηβοι, αγόρια και κορίτσια, έχουν συχνά την πρώτη τους επαφή στα 13 και στα 14. Το βρίσκω ανόητο ή τελείως μάταιο να προσπαθείς να αποφύγεις ΤΗ συζήτηση. Και ναι, στο σπίτι μας η κουβέντα με τα σποράκια και το πώς γεννιούνται τα παιδιά έγινε νωρίς. Και μετά ξανά, και ξανά, με πολλούς «ενήλικους» όρους, για το σώμα και τις λειτουργίες του. Το AIDS, όμως, είναι κάτι άλλο, όχι πια «η μαμά και ο μπαμπάς αγαπιούνται και αγκαλιάζονται». Είναι η σκιά του φόβου και του θανάτου πάνω από τον έρωτα. Για πάντα. Οι ψυχολόγοι λένε πως εκεί, γύρω στα 8 με 10, οι φόβοι των παιδιών αλλάζουν. Παύουν να φοβούνται το σκοτάδι, τους δράκους,

τον Μπαμπούλα, καταλαβαίνουν τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, ξέρουν πως αν ανέβεις σε ένα δέντρο, μπορεί και να πέσεις. Τα δεκάχρονα φοβούνται τον άνθρωπο, το τραύμα, την αρρώστια, το ατύχημα. Τα περισσότερα έχουν ήδη βιώσει έναν θάνατο στην οικογένεια ή στο φιλικό τους περιβάλλον. Ξέρουν τι σημαίνει «απώλεια». Και θέλουν να μιλάνε για τους φόβους τους. Αλλά, αν είσαι γονιός, το ΑΙDS είναι πρώτα απ’ όλα μια βουτιά στους δικούς σου φόβους, στα ερωτηματικά που σκάνε με θόρυβο μες στο μυαλό σου: Άραγε ξέρω τι πρέπει να σου πω; Είμαι καλή μάνα; Θα σε ενημερώσω σωστά; Θα μάθεις κάτι; Μήπως πρέπει να σε τρομάξω; Πώς να σε προφυλάξω; Θα θυμάσαι; Θα προσέχεις; Μου υπόσχεσαι ότι θα προσέχεις; Θα είσαι ασφαλής όταν δεν είμαι κοντά σου; Θα είσαι πάντα υγιής, τυχερός, χαρούμενος; Θα ζήσεις καλά; Θα ζήσεις για πάντα; Κι όλα αυτά είναι σχεδόν ωραία, στη θεωρία. Αλλά η πραγματικότητα και κάτι πολύ άβολες αμερικανικές στατιστικές δείχνουν πως στα καταγεγραμμένα περιστατικά με AIDS μόνο το 1% –και κάτι λιγότερο– αυτών που αρρωσταίνουν είναι παιδιά μικρότερα των 20 χρόνων. Όμως το 21% είναι άτομα γύρω στα 20, που σημαίνει πως, καθώς το AIDS μπορεί να έχει μεγάλη περίοδο επώασης, τα εικοσάχρονα που έχουν AIDS μπορεί να προσβλήθηκαν από τον ιό όταν ήταν έφηβοι ακόμα. Κι αυτό, δυστυχώς, δεν σου αφήνει πολύ χρόνο. «Μαμά, τι είναι AIDS;». Aχ, αγόρι μου, ΑΙDS είναι τρόμος, είναι σκοτάδι, είναι το χέρι που μου σφίγγει τα σωθικά. Είναι η σχεδόν ακατανίκητη επιθυμία μου να σε πάρω αγκαλιά και να σε φυλακίσω εκεί και να μην σε αφήσω ποτέ να βγεις έξω, να περάσεις ένα δρόμο ή να γνωρίσεις και να αγαπήσεις ένα κορίτσι. Αλλά η ζωή σου είναι εκεί έξω και σε περιμένει και φωνάζει δυνατά– μια ζωή δυνατή, μυστήρια, μαγική, που έχει χιλιάδες δώρα να σου δώσει, χαρές και έρωτες και αγκαλιές και ηδονές ανείπωτες. Γι’ αυτό, το μόνο που μου μένει τώρα, είναι να σου εξηγήσω… «Άκου… Στα ελληνικά, το λέμε Σύνδρομο

Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας. Είναι μια αρρώστια που παθαίνεις από έναν κακό και μοχθηρό ιό. Φαντάσου πως μες στο σώμα μας υπάρχει ένας στρατός από κύτταρα που πολεμάει τις αρρώστιες. Ο ιός καταστρέφει αυτά τα κύτταρα-πολεμιστές και έτσι ο άνθρωπος μπορεί να αρρωστήσει πολύ. Όταν κάποιος κολλάει αυτόν τον ιό, λέμε πως είναι “οροθετικός”. Αν αρρωστήσει, λέμε πως έχει AIDS. Oι άνθρωποι ανησυχούν πολύ για το AIDS, γιατί δεν υπάρχει ακόμα φάρμακο γι’ αυτό – δεν είναι όπως η γρίπη ή η ιλαρά ή σαν να πονάει η κοιλιά σου και πίνεις κάτι και σου περνάει. Αν αρρωστήσει κάποιος από AIDS, θα πεθάνει. Αλλά μη φοβάσαι – τα παιδιά, πολύ πολύ σπάνια παθαίνουν AIDS, αν όχι ποτέ. Ο ιός του AIDS βρίσκεται στο αίμα, στο σπέρμα, στα υγρά που εκκρίνει το σώμα μας κατά τη σωματική επαφή – ξέρεις, όπως όταν ο μπαμπάς και η μαμά αγαπιούνται και αγκαλιάζονται. Μπορεί να τον κολλήσεις αν κάνεις έρωτα με κάποιον που πάσχει από AIDS ή αν μοιραστείς μαζί του μια σύριγγα για να κάνετε μια ένεση. Αυτό συνήθως συμβαίνει με ανθρώπους που παίρνουν ναρκωτικά –

θυμάσαι που μιλήσαμε γι’ αυτό; Δεν πρέπει ποτέ –ΜΑ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ– να κάνεις σεξ χωρίς προφυλακτικό. ΠΟΤΕ, ούτε για μια φορά. Δεν αρκεί να νομίζεις πως ξέρεις το πρόσωπο με το οποίο θα έρθεις σε επαφή, κι αυτό να σου ’χει πει πως δεν είχε άλλο σύντροφο πριν από σένα ή πως δεν έχει ΑΙDS – oι άνθρωποι έχουν πολλά μυστικά, λένε ψέματα, κάνουν λάθη. Παλιότερα, νομίζαμε πως AIDS έχουν μόνο οι ομοφυλόφιλοι και μόνο αυτοί μπορεί να σε κολλήσουν. Τώρα, ξέρουμε πως αυτό είναι λάθος. Δεν κολλάς AIDS από τα ούρα, τα κόπρανα, τα κουνούπια ή τους σκύλους και τις γάτες. Δεν το κολλάς αν πέσεις και χτυπήσεις το πόδι σου και τρέξει αίμα, ούτε ακόμα αν ακουμπάς, αγκαλιάζεις ή τρως από το ίδιο πιάτο με έναν άνθρωπο που είναι οροθετικός, αν βρίσκεστε στον ίδιο χώρο, ή αν π.χ. πάτε σχολείο μαζί. Γι’ αυτό, αν γνωρίσεις κάποιον που έχει AIDS πρέπει να προσπαθήσεις να είσαι καλός μαζί του και να του φερθείς όπως θα φερόσουνα σε οποιονδήποτε άλλο. Να μην κρίνεις, να μην καταδικάζεις, να μη φοβάσαι, αλλά να προσέχεις. Και να αγαπάς πολύ. Μου το υπόσχεσαι;»…

MAΪΟΣ 12

σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Μάη που αξίζει να μαγειρέψετε από την Κωνσταντίνα Αθανασίου guest chef: Νίκος Κατσάνης* *O Νίκος Κατσάνης είναι chef του εστιατορίου «Η σουσουράδα και ο σγουρός σκαντζόχοιρος», στη Χαλκιδική. Φέτος το Μάιο συμμετέχει ως επίτιμος chef στο ετήσιο ελληνικό φεστιβάλ γαστρονομίας Sani Gourmet.

Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος, Λάμπρος Μέντζος, Visual Photos, IML Food styling: Αλεξάνδρα Τασουνίδου

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΓΕ Σ ΟΙ ΣΥΝΤΑ ΥΝ ΜΑΣ ΕΧΟ ΤΕΙ! Υ ΜΑΓΕΙΡΕ

Κερκυραϊκή παστιτσάδα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 15’ | Ψήσιμο: 2 ώρες | Μέτριας δυσκολίας Υλικά

κόκορας ή χωριάτικο κοτόπουλο 1 γύρω στα 2 κιλά, κομμένο σε μερίδες μακαρόνια τρυπητά Νο 3 500 γρ. βούτυρο 6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 1/3 του φλιτζανιού κρεμμύδι 1 μεγάλο, τριμμένο κόκκινο ή λευκό κρασί 1 φλιτζάνι ντοματοπολτός συμπυκνωμένος 1 φλιτζάνι ντοματάκια φρέσκα, πολτοποιημένα 2 φλιτζάνια δάφνη 1-2 φύλλα μπαχάρι μερικοί κόκκοι (προαιρετικά) ζωμός κοτόπουλου ή λαχανικών 3-4 φλιτζάνια κεφαλογραβιέρα 200 γρ. τριμμένη, για το πασπάλισμα αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Ζεσταίνετε σε μεγάλη κατσαρόλα το μισό βούτυρο μαζί με το λάδι. Προσθέτετε τα κομμάτια του πουλερικού και τα σοτάρετε καλά απ’ όλες τις πλευρές μέχρι να ροδίσουν. Κατόπιν τα βγάζετε με τρυπητή κουτάλα σε μια πιατέλα. Ρίχνετε στην κατσαρόλα το κρεμμύδι και σοτάρετε ελαφρά. 2. Ξαναβάζετε μέσα τις μερίδες του πουλερικού και σβήνετε με το κρασί. Προσθέτετε τον ντοματοπολτό, τα φρέσκα ντοματάκια, τη δάφνη, το μπαχάρι, το ζωμό, αλάτι και το πιπέρι. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και βράζετε το φαγητό για 1 ώρα και 45’. Στο τέλος ξεσκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε να μαλακώσει το πουλερικό και να δέσει καλά η σάλτσα του. 3. Βράζετε τα τρυπητά μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους και τα στραγγίζετε. Τα περιχύνετε με το υπόλοιπο βούτυρο, το οποίο έχετε λιώσει και κάψει. Σερβίρετε τον κρασάτο κόκορα με τα μακαρόνια και τη σάλτσα. Πασπαλίζετε με κεφαλογραβιέρα.

Κολιοί στο φούρνο με βλίτα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 30’ | Ψήσιμο: 30’ | Εύκολο

Για 4 άτομα

Υλικά

Εκτέλεση

Για τη μαρινάτα μουστάρδα 1 κουταλάκι του γλυκού λεμόνι 1 (ο χυμός του) ελαιόλαδο 4 κουταλιές της σούπας

1. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 190 °C. Φτιάχνετε τη μαρινάτα αναμειγνύοντας τα υλικά και αλείφετε με το μισό μείγμα τα ψάρια, εσωτερικά και εξωτερικά. Πασπαλίζετε με το θυμάρι, αλατοπιπερώνετε και βάζετε στην κοιλιά κάθε ψαριού από ένα δαφνόφυλλο και 2 - 3 ροδέλες σκόρδου. 2. Στρώνετε στο ταψί τα κρεμμύδια και ρίχνετε λίγο νερό (με προσοχή να μη σκεπάσει τα κρεμμύδια). Βάζετε από πάνω τα ψάρια, περιχύνετε με το ελαιόλαδο, σκεπάζετε το ταψί με αλουμινόχαρτο και ψήνετε για περίπου 8’ - 10’. 3. Στο μεταξύ, βράζετε σε μεγάλη κατσαρόλα τα βλίτα μέχρι να μαλακώσουν (περίπου 20’) και τα στραγγίζετε σε σουρωτήρι, πιέζοντάς τα για να βγάλουν εντελώς τα υγρά τους. Σερβίρετε τους ψητούς κολιούς με τα βλίτα και περιχύνετε με την υπόλοιπη μαρινάτα της μουστάρδας.

κολιοί 4 (περίπου 300 γρ. ο καθένας) ή 8 μικρότεροι, καθαρισμένοι ξερό θυμάρι 1/2 κουταλάκι του γλυκού, τριμμένο φύλλα δάφνης 4 σκόρδο 2 σκελίδες, κομμένες σε φέτες ελαιόλαδο 2 κουταλιές της σούπας βλίτα 1 κιλό, καθαρισμένα ξερά κρεμμύδια 2 μεγάλα, κομμένα σε χοντρές ροδέλες αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Κοτόπουλο με πολύχρωμες πιπεριές και εστραγκόν Προετοιμασία: 20’ | Ψήσιμο: 55’ | Εύκολο Υλικά

φιλέτα από στήθος κοτόπουλου 750 γρ. κομμένα σε μπουκιές μαργαρίνη ή ελαιόλαδο 3-4 κουταλιές της σούπας κρεμμύδια 2 ψιλοκομμένα σκόρδο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες πάπρικα γλυκιά 1 κουταλάκι του γλυκού ντομάτες 2-3 ξεφλουδισμένες, χωρίς τους σπόρους, ψιλοκομμένες πιπεριές (κόκκινη, πράσινη, πορτοκαλί και κίτρινη) 4 χωρίς τους σπόρους και τα κοτσάνια, κομμένες σε κομμάτια εστραγκόν 2 κουταλιές της σούπας φρέσκο (ή 1 κουταλάκι αποξηραμένο) κρασί λευκό, ξηρό 200 ml ζωμός κοτόπουλου ή λαχανικών 2 φλιτζάνια αλάτι, λίγο πιπέρι

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4-6 άτομα

Εκτέλεση

1. Ζεσταίνετε τη μαργαρίνη ή το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και σοτάρετε τα κομμάτια από το κοτόπουλο μέχρι να κοκκινίσουν. Προσθέτετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο και τα σοτάρετε μαζί για λίγα λεπτά, ανακατεύοντας μέχρι να γίνουν διάφανα. 2. Ρίχνετε την πάπρικα, λίγο πιπέρι, αλάτι, τις ντομάτες και τις πιπεριές και ανακατεύετε. Προσθέτετε το εστραγκόν και σβήνετε με το κρασί. Προσθέτετε και το ζωμό και μαγειρεύετε το φαγητό για 45’. Στο τέλος, αν χρειάζεται, δυναμώνετε λίγο τη φωτιά και αφήνετε τα υγρά να εξατμιστούν εντελώς, ανακατεύοντας προσεκτικά.

Λαχανοντολμάδες με αυγολέμονο

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 1 ώρα | Ψήσιμο: 1 ώρα και 10’ | Μέτριας δυσκολίας

Για 8 άτομα

Υλικά

Εκτέλεση

Για τη γέμιση κιμάς ανάμικτος (αρνί και χοιρινό ή μοσχάρι και χοιρινό) 500 γρ. κρεμμύδια ξερά 2 τριμμένα φρέσκα κρεμμυδάκια 2 - 3 ψιλοκομμένα καρότα 2 τριμμένα άνηθος 1/2 ματσάκι, ψιλοκομμένος μαϊντανός 1/2 ματσάκι, ψιλοκομμένος ρύζι 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

2. Ανακατεύετε σε μπολ όλα τα υλικά της γέμισης και ζυμώνετε καλά. Αποσπάτε ένα-ένα λαχανόφυλλο, αφαιρείτε τα σκληρά νεύρα, βάζετε στο κέντρο του μια κουταλιά της σούπας γέμιση και τυλίγετε σε ντολμά. Στρώνετε στη βάση μιας μεγάλης κατσαρόλας λαχανόφυλλα και φέτες κρεμμυδιού. Τοποθετείτε από πάνω τους ντολμάδες στη σειρά τον έναν κοντά στον άλλον και τους καλύπτετε με πιάτο για να μην ξετυλιχτούν. 3. Περιχύνετε με ζωμό ή με νερό, ίσα που να σκεπάζει τους ντολμάδες, προσθέτετε 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο και αλατοπιπερώνετε. Πασπαλίζετε με κοτσάνια άνηθου και μαϊντανού. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και σιγοβράζετε για 50’-55’. 4. Για το αυγολέμονο, χτυπάτε τους 2 κρόκους με το χυμό 2 λεμονιών και αραιώνετε το μείγμα παίρνοντας λίγο ζωμό από την κατσαρόλα με τους ντολμάδες. Περιχύνετε το φαγητό και κουνάτε την κατσαρόλα για να πάει παντού. Για πιο παχύρρευστη σάλτσα, προσθέτετε στο αυγολέμονο μια κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ ή αλεύρι.

λάχανο 1, αφράτο και ελαφρύ 1. Αφαιρείτε το κοτσάνι από το λάχανο, αφού πρώτα το χαράξετε κυκλικά ελαιόλαδο 1/3 του φλιτζανιού, για την κατσαρόλα με μαχαίρι. Στη συνέχεια, το βυθίζετε με την τρύπα προς τα κάτω σε μια κρεμμύδι ξερό 1, κομμένο σε φέτες, για τον πάτο της κατσαρόλας κατσαρόλα με νερό που βράζει. Το βράζετε για 15’ να μαλακώσει ελαφρά.

Για το αυγολέμονο αυγά 2 κρόκοι λεμόνια 2

Μελιτζάνες ιμάμ λαδερές

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 15’ | Αναμονή: 30’ | Ψήσιμο: 50’ | Μέτριας δυσκολίας Υλικά

μελιτζάνες φλάσκες ή τσακώνικες 1 κιλό ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού κρεμμύδια 2-3 ψιλοκομμένα πατάτες 4-5 στρογγυλές, κομμένες στη μέση ντομάτες φρέσκες 3 ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες (χωρίς τους σπόρους) ντοματάκια κονσέρβας 400 γρ. ψιλοκομμένα ζάχαρη ελάχιστη σκόρδο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες ζωμός λαχανικών 1 φλιτζάνι αλάτι χοντρό και ψιλό πιπέρι φρεσκοτριμμένο μαϊντανός 1 ματσάκι, ψιλοκομμένος

Για 5-6 άτομα Εκτέλεση

1. Κόβετε τις μελιτζάνες σε χοντρές φέτες, τις πασπαλίζετε με χοντρό αλάτι και τις αφήνετε να μείνουν σε σουρωτήρι για μισή ώρα. Τις ξεπλένετε καλά και τις στεγνώνετε. Ζεσταίνετε σε μεγάλη κατσαρόλα 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο και τηγανίζετε τις μελιτζάνες ελαφρά. Τις βγάζετε και τις στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί. 2. Ρίχνετε στην κατσαρόλα το υπόλοιπο λάδι και σοτάρετε τα κρεμμύδια και τις πατάτες. Προσθέτετε τις φρέσκες ντομάτες, τα ντοματάκια κονσέρβας, τη ζάχαρη, το σκόρδο, τις μελιτζάνες, το ζωμό λαχανικών, το μαϊντανό και αλατοπιπερώνετε. Ανακατεύετε ελαφρά όλα τα υλικά. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και μαγειρεύετε για 35’-40’. Ξεσκεπάζετε και συνεχίζετε το βράσιμο μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά. Μπορείτε να συνοδεύσετε τις μελιτζάνες ιμάμ με φέτα ή κατσικίσιο τυρί.

Ψητές σαρδέλες με αμπελοφάσουλα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 20’ | Ψήσιμο: 20’ | Εύκολο Υλικά

σαρδέλες 1 κιλό ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι χοντρό αλάτι για το πασπάλισμα πιπέρι φρεσκοτριμμένο ρίγανη λίγη λεμόνια 2 (ο χυμός τους) καυτερή πιπερίτσα 1/2 ψιλοκομμένη, χωρίς σπόρους αμπελοφάσουλα 600 γρ. καθαρισμένα ξίδι από λευκό κρασί 2-3 κουταλιές της σούπας σκόρδο 2 σκελίδες, λιωμένες

Για 4 άτομα Εκτέλεση

1. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 200 οC. Καθαρίζετε τις σαρδέλες κάτω από τρεχούμενο νερό αφαιρώντας το κεφάλι, τα εντόσθια και τη ραχοκοκαλιά. Στρώνετε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί ή λαδόκολλα, απλώνετε τις σαρδέλες, τις ραντίζετε με το μισό ελαιόλαδο, τις πασπαλίζετε με χοντρό αλάτι, πιπέρι και λίγη ρίγανη και τις ψήνετε για 12’. 2. Μόλις τις βγάλετε από το φούρνο, τις περιχύνετε με το χυμό λεμονιού. Στο μεταξύ, σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό που κοχλάζει, βράζετε τα αμπελοφάσουλα για 10’ και τα σουρώνετε. Χτυπάτε στο multi ή σε μικρό μπλέντερ το υπόλοιπο ελαιόλαδο, το ξίδι, την πιπερίτσα και το σκόρδο και περιχύνετε τα αμπελοφάσουλα. Σερβίρετε τα αμπελοφάσουλα μαζί με τις σαρδέλες. Tip: Στο λαδόξιδο μπορείτε να προσθέσετε μερικά φύλλα δυόσμου, ψιλοκομμένα.

PUBLI

ΒΙΟΛΟΓΙΚΈΣ ΚΑΛΛΙΈΡΓΈΙΈΣ ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗΣ Τουρλού με διάφορα λαχανικά και φουντούκια Υλικά για 4 άτομα ΥΛΙΚΑ 1 συσκευασία Αρακάς Βιολογικές Καλλιέργειες Μπάρμπα Στάθης (450 γρ.) 1 μελιτζάνα κομμένη σε κυβάκια 200 γρ. καρότα baby 100 γρ. Φασολάκια στρογγυλά Μπάρμπα Στάθης 3 κολοκυθάκια 1 πράσο ψιλοκομμένο 4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα 1 καυτερή πιπερίτσα 2 κουταλιές της σούπας Μαϊντανός Ψιλοκομμένος Μπάρμπα Στάθης 2 φλιτζάνια ζωμός λαχανικών 2/3 του φλιτζανιού σησαμέλαιο ή μαργαρίνη 200 γρ. φουντούκια χοντροκομμένα, καβουρντισμένα αλάτι, πιπέρι ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Πασπαλίζετε τα κυβάκια μελιτζάνας με αλάτι και τα αφήνετε στο σουρωτήρι για 20’ να ξεπικρίσουν. Τα πλένετε και τα στεγνώνετε. Ζεματίζετε τα καρότα και τα φασολάκια για 5΄ και τα στραγγίζετε. Κόβετε τα κολοκυθάκια σε ροδέλες. 2. Ζεσταίνετε το σησαμέλαιο ή τη μαργαρίνη και σοτάρετε τη μελιτζάνα, τα καρότα, τα φασολάκια, τα κολοκυθάκια, το πράσο, τα κρεμμυδάκια και την πιπερίτσα για 4’ μέχρι να πάρουν ζωηρό χρώμα. 3. Ρίχνετε τον αρακά και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 5΄ακόμα. Προσθέτετε τέλος το μαϊντανό, αλατοπιπερώνετε και ρίχνετε το ζωμό. Βράζετε το φαγητό για 35’ μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά. Στο τέλος προσθέτετε τα φουντούκια και ανακατεύετε προτού σερβίρετε.

Τις δοκιμάσατε;

PUBLI Την υπεροχή των βιολογικών λαχανικών την ξέρουμε όλοι. Τώρα μπορούμε να γευτούμε και να απολαύσουμε τα οφέλη των βιολογικών καλλιεργειών με την σειρά προϊόντων «Βιολογικές Καλλιέργειες» Μπάρμπα Στάθης, που καλλιεργούνται στη γη της Μακεδονίας, πάντα ασφαλή και πάντα με την προσωπική σφραγίδα του Μπάρμπα Στάθη. Ο Μπάρμπα Στάθης φρόντισε να φτάσει στο τραπέζι μας ό,τι πιο αγνό βγαίνει από την ελληνική γη. Εμείς ας φροντίσουμε να αναδείξουμε την απαράμιλλη γεύση και φρεσκάδα των λαχανικών αυτών, μαγειρεύοντάς τα όπως τους αξίζει.

Φασολάκια πλατιά κοκκινιστά με πατάτες και μυρωδικά Υλικά για 6 άτομα ΥΛΙΚΑ 1 συσκευασία Φασολάκια πλατιά Βιολογικές Καλλιέργειες Μπάρμπα Στάθης (450 γρ.) 1 φλιτζάνι παρθένο ελαιόλαδο ½ φλιτζάνι Κρεμμύδι Ψιλοκομμένο Μπάρμπα Στάθης 300 γρ. πατάτες μικρές στρογγυλές, καθαρισμένες και κομμένες στη μέση 1 κουταλιά της σούπας Σκόρδο Ψιλοκομμένο Μπάρμπα Στάθης 500 γρ. Ντομάτα Ψιλοκομμένη Μπάρμπα Στάθης 4 καρότα κομμένα σε μικρά κομμάτια ½ φλιτζάνι Μαϊντανός ή Άνηθος Ψιλοκομμένος Μπάρμπα Στάθης 1 πιπεριά Φλωρίνης, κομμένη σε λωρίδες αλάτι όσο θέλετε, πιπέρι φρεσκοτριμμένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Βάζετε σε μεγάλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο με το κρεμμύδι, τα φασολάκια, τις πατάτες και το σκόρδο και τα σοτάρετε σε μέτρια φωτιά για 7΄. Προσθέτετε 1 φλιτζάνι νερό και ανακατεύετε. 2. Μετά από 30΄, όταν μισοβράσουν, προσθέτετε την ντομάτα, τα καρότα, το μαϊντανό (ή τον άνηθο), την πιπεριά, αλάτι, πιπέρι και 1 ακόμα φλιτζάνι νερό. Αφήνετε το φαγητό για περίπου 30’ μέχρι να μαλακώσουν τα λαχανικά και να δέσει η σάλτσα και σερβίρετε.

Αυτό το ξέρατε; Οι ελληνικές «Βιολογικές Καλλιέργειες» Μπάρμπα Στάθης καλλιεργούνται αποκλειστικά στη γη της Μακεδονίας. Πληρούν όλες τις αυστηρές προδιαγραφές πιστοποίησης και φέρουν την σφραγίδα της ΔΗΩ, επίσημου Οργανισμού Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων, που τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Γεωργίας. Τα βιολογικής γεωργίας λαχανικά του Μπάρμπα Στάθη είναι αποτέλεσμα ενός συστήματος παραγωγής και διαχείρισης που στηρίζεται: • στην υιοθέτηση μεθόδων εναλλαγής καλλιεργειών, που διατηρούν τη φυσική ισορροπία και γονιμότητα του αγρού • στην χρησιμοποίηση ανανεώσιμων φυσικών πόρων • στην αυτάρκεια του εδάφους σε θρεπτικά συστατικά • στη μη χρήση χημικών και συνθετικών λιπασμάτων ή φυτοφαρμάκων, προστατεύοντας το περιβάλλον.

Μπιφτέκια λαχανικών

Από τον chef Νίκο Κατσάνη

Προετοιμασία: 30’ | Αναμονή: 30’ | Ψήσιμο: 20’ | Εύκολο Υλικά

πατάτα τριμμένη σε τρίφτη 500 γρ. καρότα τριμμένα σε τρίφτη 300 γρ. σελινόριζα τριμμένη σε τρίφτη 200 γρ. κρεμμύδι τριμμένο σε τρίφτη 200 γρ. κολοκυθάκια τριμμένα σε τρίφτη 200 γρ. μπίρα 1 ποτήρι αλεύρι όσο πάρει μπέικιν πάουντερ 2 κουταλάκια του γλυκού κρεμμυδάκια φρέσκα 5 εστραγκόν 2 κουταλιές της σούπας αυγά 3 χτυπημένα αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο παρθένο σησαμέλαιο για το τηγάνι

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Μαραίνετε το κρεμμύδι μέχρι να γίνει διάφανο, προσθέτετε τα υπόλοιπα λαχανικά (εκτός από το φρέσκο κρεμμυδάκι) και τα αφήνετε να μαγειρευτούν μέχρι να πιούν τα υγρά τους. Αποσύρετε το σκεύος από τη φωτιά και αφήνετε τα υλικά να κρυώσουν. 2. Φτιάχνετε κουρκούτι με τη μπίρα, το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ και σιγά σιγά το προσθέτετε στα λαχανικά και ανακατεύετε μέχρι η μάζα να «στέκεται». Προσθέτετε το φρέσκο κρεμμυδάκι, το εστραγκόν, το αλάτι, το πιπέρι και τα αυγά και ανακατεύετε. 3. Αφήνετε τη ζύμη να ξεκουραστεί και να φουσκώσει λίγο και στη συνέχεια τηγανίζετε τα μπιφτέκια λαχανικών με σησαμέλαιο σε αντικολλητικό τηγάνι.

Μπουτάκια κοτόπουλου με σάλτσα μουστάρδας

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 15’ | Αναμονή: 2-3 ώρες | Ψήσιμο: 35’ | Εύκολο Υλικά

μπουτάκια κοτόπουλου 12 ελαιόλαδο 4 κουταλιές της σούπας μουστάρδα με κόκκους 2 κουταλιές της σούπας λευκό κρασί 100 ml δάφνη 1 φύλλο σκόρδο 2-3 σκελίδες, λιωμένες μαύρο πιπέρι χοντροτριμμένο κρέμα γάλακτος 5-6 κουταλιές της σούπας αλάτι όσο θέλετε ψωμί του τοστ 3 φέτες, φρυγανισμένες και κομμένες σε 12 τετράγωνα κομμάτια

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Πλένετε τα μπουτάκια του κοτόπουλου, τα στεγνώνετε και τα αλατοπιπερώνετε. Ανακατεύετε σε ρηχό σκεύος το λάδι, τη μουστάρδα, το κρασί, τη δάφνη, το σκόρδο και βάζετε μέσα τα μπουτάκια. Τα αφήνετε στο ψυγείο για λίγες ώρες και τα γυρίζετε συχνά από όλες τις μεριές να μαριναριστούν. 2. Τοποθετείτε τα μπουτάκια του κοτόπουλου σε πυρίμαχο σκεύος και τα ψήνετε στο φούρνο στους 180-200 oC για 30’-35’, περιχύνοντάς τα συχνά με τη μαρινάτα τους. 3. Τέλος, ρίχνετε σε κατσαρολάκι το ζουμί του ψησίματος και την κρέμα γάλακτος και τα ανακατεύετε, για να αναμειχθούν και να γίνουν παχύρρευστη σάλτσα. Περιχύνετε τα μπουτάκια του κοτόπουλου με τη σάλτσα αυτή και τα σερβίρετε πάνω στα φρυγανισμένα ψωμάκια.

Σαλάτα με παξιμάδι, μανιτάρια και ρόδι

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Προετοιμασία: 25’ | Ψήσιμο: - | Εύκολο Υλικά

φύλλα ρόκας 100 γρ., καθαρισμένα και πλυμένα σγουρό μαρούλι ή λόλα 1 χοντροκομμένο φρέσκα μανιτάρια 200 γρ. κομμένα σε φετάκια ντοματίνια Κρήτης ή Σαντορίνης 6 ελιές Καλαμών χωρίς κουκούτσι 6 κρεμμύδι 1 ψιλοκομμένο γραβιέρα Κρήτης ή Νάξου 200 γρ. κομμένη σε κύβους κρίθινα παξιμάδια 2 κομματιασμένα και ελαφρώς μουσκεμένα σε νερό ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι βαλσαμικό ξίδι 3 κουταλιές της σούπας σκόρδο 2 σκελίδες, ψιλοκομμένες βασιλικός λίγος, ψιλοκομμένος ρόδι 1 (οι σπόροι) αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Βάζετε σε βαθιά σαλατιέρα τα φύλλα ρόκας μαζί με το σγουρό μαρούλι. Προσθέτετε κατόπιν τα μανιτάρια, τα ντοματίνια, τις ελιές και το κρεμμύδι και ανακατεύετε απαλά. 2. Προσθέτετε τους κύβους του τυριού και το παξιμάδι. Χτυπάτε το λάδι με το βαλσαμικό ξίδι, το σκόρδο, το βασιλικό και λίγο αλατοπίπερο και περιχύνετε με το μείγμα αυτό τη σαλάτα. 3. Σπάτε και ανοίγετε το ρόδι, αφαιρώντας τους σπόρους του. Σκορπίζετε τα ρόδια πάνω στη σαλάτα και σερβίρετε.

Σκεπαστή ποντιακή πατατόπιτα Προετοιμασία: 45’ | Ψήσιμο: 1 ώρα και 15’ | Μέτριας δυσκολίας Υλικά

Για τη ζύμη αλεύρι για όλες τις χρήσεις 500 γρ. ελαιόλαδο 4-5 κουταλιές της σούπας αλάτι νερό όσο πάρει η ζύμη (περίπου 1 ποτήρι) Για τη γέμιση γάλα 1 λίτρο αυγά 6 φέτα 300 γρ. τριμμένη ανθότυρο 250 γρ. τριμμένο πατάτες 2, μέτριες και καθαρισμένες πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 6-8 άτομα

Εκτέλεση

1. Κόβετε τις πατάτες σε κύβους, τις βράζετε για 5’ σε αλατισμένο νερό και τις στραγγίζετε (αν θέλετε, μπορείτε να τρίψετε τις πατάτες σε χοντρό τρίφτη, οπότε δεν χρειάζεται να τις βράσετε). Σε μια λεκάνη βάζετε τις πατάτες και όλα τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης μαζί και τα ανακατεύετε. Σε άλλη λεκάνη ρίχνετε το αλεύρι, το λάδι, λίγο αλάτι και λίγο νερό και ζυμώνετε μέχρι η ζύμη να γίνει μαλακή και ελαστική. Προσθέτετε νερό αν η ζύμη είναι σφικτή ή αλεύρι αν είναι πολύ μαλακή. 2. Μόλις η ζύμη είναι έτοιμη, κρατάτε λίγη για να κάνετε σχέδια στην επιφάνεια της πίτας και την υπόλοιπη τη χωρίζετε σε 3 μπαλάκια. Αλευρώνετε μια επιφάνεια, βάζετε πάνω το ένα μπαλάκι και με ένα πλάστη αρχίζετε σιγά-σιγά να ανοίγετε φύλλο, αλευρώνοντας συχνά για να μην κολλήσει η ζύμη. 3. Αλείφετε με λάδι ένα ταψί ή πυρίμαχο σκεύος (οβάλ ή στρογγυλό), και βάζετε το πρώτο φύλλο επάνω στο σκεύος. Το λαδώνετε ελάχιστα και συνεχίζετε ανοίγοντας τη δεύτερη μπαλίτσα σε φύλλο με την ίδια διαδικασία. Μόλις βάλετε και το δεύτερο φύλλο, ρίχνετε τη γέμιση και την απλώνετε. Ανοίγετε το τρίτο φύλλο με λίγο μικρότερη διάμετρο από τα προηγούμενα και το τοποθετείτε πάνω από τη γέμιση. 4. Με τη ζύμη που κρατήσατε στην αρχή, φτιάχνετε πλεξούδες ζύμης και στολίζετε -αν θέλετε- την επιφάνεια της πίτας. Αλείφετε την επιφάνεια της πίτας με ελαιόλαδο, ραντίζετε με λίγο νερό και ψήνετε για 1 ώρα και 10’ περίπου στους 180 οC σε προθερμασμένο φούρνο.

Σουτζουκάκια Καππαδοκίας

Από τον chef Νίκο Κατσάνη

Προετοιμασία: 30’ | Αναμονή: 1 ώρα | Ψήσιμο: 20’ | Eύκολο Υλικά

κιμάς μοσχαρίσιος 1 κιλό ξερό ψωμί χωρίς κόρα 400 γρ. αυγά 2 σκόρδο 1 σκελίδα κρεμμύδι 1 μεγάλο, τριμμένο στον τρίφτη παστουρμάς (με το τσιμένι) 100 γρ. μπέικιν πάουντερ 1 κουταλιά της σούπας αλάτι πιπέρι γλυκιά πάπρικα κύμινο παρθένο σησαμέλαιο για το τηγάνι

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Μουλιάζετε το ψωμί σε νερό και το στραγγίζετε. Ψιλοκόβετε τον παστουρμά σαν κιμά. Λιώνετε το σκόρδο και ζυμώνετε όλα τα υλικά προσθέτοντας το μπέικιν πάουντερ, λίγο σησαμέλαιο και λίγο νερό, μέχρι να γίνουν αφράτη ζύμη. 2. Ξεκουράζετε τη ζύμη στο ψυγείο για μία ώρα. Πλάθετε τα σουτζουκάκια, τα αλευρώνετε και τα τηγανίζετε στο σησαμέλαιο.

Φιλέτα γαλοπούλας με σπανάκι και κουκουνάρι Προετοιμασία: 30’ | Ψήσιμο: 20’ | Εύκολο Υλικά

φιλέτα γαλοπούλας 750 γρ. κομμένα σε λωρίδες ελαιόλαδο ή σησαμέλαιο 6-7 κουταλιές της σούπας σπανάκι 1 κιλό πλυμένo και χοντροκομμένo φρέσκα κρεμμυδάκια 4 ψιλοκομμένα λευκό κρασί 100 ml ζωμός κοτόπουλου 2 φλιτζάνια ντοματίνια Κρήτης 350 γρ. ξίδι βαλσαμικό 1 κουταλιά της σούπας μπούκοβο λίγο κουκουνάρι 50 γρ. καβουρντισμένο αλάτι όσο θέλετε πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Κωνσταντίνα Αθανασίου Για 4 άτομα

Εκτέλεση

1. Αλατοπιπερώνετε τις λωρίδες γαλοπούλας. Ζεσταίνετε το μισό λάδι σε κατσαρόλα και σοτάρετε τα φιλέτα γαλοπούλας μέχρι να ροδίσουν. Προσθέτετε το σπανάκι και τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα σοτάρετε κι αυτά ανακατεύοντας. Προσθέτετε το κρασί και το ζωμό. Κλείνετε τη χύτρα και μαγειρεύετε για 7’-8’. 2. Στο τηγάνι ζεσταίνετε το υπόλοιπο λάδι. Κατόπιν ρίχνετε τα ντοματίνια και τα τηγανίζετε, μέχρι να ανοίξουν και να ζαρώσουν οι φλούδες τους. Αλατοπιπερώνετε. 3. Αφήνετε τα υγρά του φαγητού να εξατμιστούν, ρίχνετε τα ντοματίνια, αλατοπιπερώνετε και κουνάτε την κατσαρόλα δυνατά για να ανακατευθούν τα υλικά. Περιχύνετε το φαγητό με το βαλσαμικό ξίδι και προσθέτετε το μπούκοβο. Στο τέλος προσθέτετε το κουκουνάρι και σερβίρετε.

Mix AND MATCH

Τι μπουκάλι να ανοίξουμε;

Ο οινολόγος μας Νίκος Χατζάκης δοκιμάζει τις συνταγές του Έξι+6 και προτείνει…

Κερκυραϊκή παστιτσάδα

Μπιφτέκια λαχανικών

Κολιοί στο φούρνο με βλίτα

Μπουτάκια κοτόπουλου με σάλτσα μουστάρδας

Κοτόπουλο με πολύχρωμες πιπεριές και εστραγκόν

Σαλάτα με παξιμάδι, μανιτάρια και ρόδι

Λαχανοντολμάδες με αυγολέμονο

Σκεπαστή ποντιακή πατατόπιτα

Μελιτζάνες ιμάμ λαδερές

Σουτζουκάκια Καππαδοκίας

Ψητές σαρδέλες με αμπελοφάσουλα

Φιλέτα γαλοπούλας με σπανάκι και κουκουνάρι

Πιάτο-σταθμός της ελληνικής κουζίνας και μία από τις κλασικές επιλογές του κυριακάτικου γεύματος, δεν θα μπορούσαμε να το σερβίρουμε παρά μόνο με έναν ερυθρό δυναμίτη από τον ελληνικό αμπελώνα. Παράδειγμα ένα ώριμο Αγιωργήτικο, ένα παλαιωμένο Μαυροτράγανο ή μια μεστή, ξηρή Μαυροδάφνη. Ένα πέρασμα από το ψυγείο, για να δροσίσει το κρασί, επιβάλλεται.

Απόλυτα καλοκαιρινό φαγάκι, επιδιώκει τη συντροφιά ενός εξίσου καλοκαιρινού κρασιού. Οι φουρνιστοί κολιοί με τα χορταράκια τους θα συνδυαστούν ιδανικά με ένα νησιώτικο κρασί από τη λευκή ποικιλία Μονεμβασιά των Κυκλάδων ή, από την αντίπερα όχθη, με τη γενναιόδωρη Ρομπόλα της Κεφαλονιάς.

Πολυσύνθετο αρωματικά αυτό το πιάτο. Συνδυάζει στην ίδια μαρμίτα το φίνο εστραγκόν, με την ατίθαση πάπρικα, τις πολύχρωμες πιπεριές με το μεθυστικό σκορδάκι. Δεν θα είχα καμία αντίρρηση αν στα ποτήρια μας βάζαμε ένα ροζέ από Ξινόμαυρο, αλλά ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα μπορούμε να επιτύχουμε και με ένα αρωματικό Viognier ελληνικής υπηκοότητας.

Αν σας αρέσει η ρετσίνα, αναζητήστε στις κάβες μια καλή, εμφιαλωμένη εκπρόσωπο του εθνικού μας κρασιού. Ειδάλλως, για τους πατροπαράδοτους λαχανοντολμάδες, αναζητήστε μια Σαντορίνη 2 ή και τριών ετών. Τα ευγενικά οξειδωμένα αρώματά της, ο όγκος κι η μεταλλικότητα στο στόμα συμπλέουν με τους λαχανοντολμάδες κι ανέχονται ακόμα και το «δύσκολο» αυγολέμονο.

Ένα από τα δημοφιλέστερα λαδερά της ελληνικής κουζίνας, βρίσκεται στο ζενίθ του το καλοκαίρι, που οι ολόγευστες μελιτζάνες πλαισιώνονται από τις μελωμένες θερινές ντομάτες. Ένα ελαφρύ κόκκινο κρασί από Αγιωργήτικο είναι η εναλλακτική στον απολύτως απολαυστικό συνδυασμό του ιμάμ με ένα ροζέ από Grenache ή Αγιωργήτικο. Στο απόγειο του θέρους, όταν κάνουν την εμφάνισή τους σαν διάττοντες αστέρες τα τραγανά αμπελοφάσουλα κι ο καιρός απαιτεί δροσερά κρασιά στα ποτήρια μας, εμείς επιλέγουμε γι’ αυτές τις ζουμερές σαρδελίτσες έναν καλοφτιαγμένο φρέσκο Ροδίτη, κρασί φρουτώδες και γοητευτικό. Αν πάλι μας αρέσουν τα αφρώδη, ας τιμήσουμε το ταπεινό ψαράκι με ένα ξηρό αφρώδες από Ντεμπίνα της Ζίτσας.

32 37

Τιμής ένεκεν για το μπιρένιο περιεχόμενό τους, συνδυάζουμε αυτά τα vegetarian μπιφτέκια με μια κόκκινη μπίρα με καραμελένιο περιεχόμενο. Οι φυσαλίδες της έχουν σκοπό να δροσίσουν και να ελαφρύνουν την ένταση του τηγανιού, ενώ παράλληλα μπορούν και κουμαντάρουν τα τόσο αρωματικά αυτά μπιφτεκάκια. Οι αθεράπευτοι οινόφιλοι ας τα συνδυάσουν με ένα ημίξηρο, αφρώδες ροζέ.

Με ένα λεμονάτο λευκό κρασί θα αναδείξουμε το νόστιμο αυτό πιάτο, με τη κρεμώδη λευκοκίτρινη σαλτσούλα. Μια Μαλαγουζιά, ένα Μοσχοφίλερο σε χαρμάνι με Ροδίτη, ακόμα και ένα αρωματικό Sauvignon blanc, όσο γίνεται πιο φρέσκα κι από τον πιο πρόσφατο τρύγο, είναι τρεις πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες για να δώσουμε ένταση σε αυτό το νόστιμο πιάτο.

Οι Μαντινείες λατρεύουν τις πράσινες σαλάτες, καθώς το Μοσχοφίλερο -η ποικιλία από την οποία παράγεται η Μαντινεία- είναι σούπερ αρωματικό, λουλουδένιο, με λεμονάτη οξύτητα και στόμα τραγανό και πολλές φορές με υποψία από παιχνιδιάρικες φυσαλίδες. Επομένως, δένουν όμορφα και με την εν λόγω σαλάτα, που ευωδιάζει σκόρδο και βασιλικό. Αν σας αρέσουν τα πληθωρικά λευκά κρασιά, ιδού η ευκαιρία να επιλέξετε το αγαπημένο σας, να το δροσίσετε στο ψυγείο και να το σερβίρετε πλάι στην πληθωρική αυτή πατατόπιτα. Κρεμώδη chardonnay, βαρελάτα σαββατιανά, αλλά και μελωμένα ασύρτικα από τη Σαντορίνη ή κι από τη Δράμα, είναι μερικές προτάσεις για να ξεκινήσετε.

Μεζές περιωπής, δυναμικός και επιβλητικός, αναζητεί κρασί με «κότσια» που θα μπορέσει να «δαμάσει» ένα τέτοιο έδεσμα. Ως εκ τούτου, αναζητούμε παρτενέρ στον κόσμο των παλαιωμένων ερυθρών, όπως Syrah, Ξινόμαυρο, Cabernet. Αν πάλι θέλουμε κάπως να δροσίσουμε την κατάσταση, τότε είναι καλύτερα να διαλέξουμε ένα κρύο τσίπουρο άνευ γλυκάνισου.

Περίπλοκο αρωματικά και γευστικά, ετούτο το πιάτο αναζητεί τη συντροφιά ενός κρασιού με έντονο χαρακτήρα και ανυπότακτη προσωπικότητα. Αναλόγως λοιπόν με τα κέφια, βάζουμε στα ποτήρια μας κάποιο αφρώδες ή κάποιο «ήσυχο» κρασί, σε χρώμα ροζ. Στοχεύουμε κατά προτίμηση σε ροζέ κρασιά που παράγονται από Ξινόμαυρο ή Cabernet.

ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Σας έλειψε; Ο Γιάννης Αποστολάκης επιστρέφει δυναμικά. Φοράει την ποδιά του και τη λερώνει με κρέμα, φράουλες και γλυκές ζύμες. Το αποτέλεσμα; Μια από τις πιο ωραίες σπιτικές τούρτες που έχουμε δοκιμάσει και που σίγουρα μπορείτε να φτιάξετε κι εσείς.

Τούρτα νουγκατίνα με μασκαρπόνε και φράουλες Προετοιμασία: 20΄ | Ψήσιμο: 20΄ | Μέτριας δυσκολίας Υλικά Για τη ζύμη νουγκατίνας

ασπράδια 4 ζάχαρη κρυσταλλική 125 γρ. αμύγδαλο σκόνη 125 γρ. αλεύρι μαλακό 2 κουταλιές της σούπας αλάτι 1 πρέζα βανίλια 1 δόση Για την κρέμα

τυρί κρέμα (μασκαρπόνε ή άλλο) 500 γρ. ζάχαρη άχνη 100 γρ. μοσχολέμονο 1 (o χυμός και το ξύσμα του) Για το γαρνίρισμα

φράουλες ώριμες 1 κιλό ζάχαρη άχνη

34 1

Για 6 άτομα Εκτέλεση

1. Χτυπάτε τα ασπράδια στο μίξερ μαζί με τη μισή ζάχαρη, μέχρι να δημιουργηθεί σφιχτή μαρέγκα. Παράλληλα βάζετε σε ένα μπολ τα υπόλοιπα υλικά: το αμύγδαλο, αλεύρι, αλάτι, βανίλια, την υπόλοιπη ζάχαρη και ανακατεύετε καλά. Αποσύρετε τη μαρέγκα από το μίξερ και με τη βοήθεια μια κουτάλας την ανακατεύετε μαζί με το μείγμα από τα υπόλοιπα υλικά απαλά και κυκλικά. Στη συνέχεια τοποθετείτε ένα τσέρκι διαμέτρου από 15 έως 18 εκ. πάνω σε λαδόκολλα και γεμίζετε με το μείγμα σε πάχος 1 εκ. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία άλλες δύο φορές γιατί θα χρειαστείτε τρία στρώματα για τη σύνθεση της τούρτας. Ψήνετε τις τρεις νουγκατίνες σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 oC για 12’ περίπου. 2. Φτιάχνετε την κρέμα: Σε ένα μπολ ανακατεύετε καλά με σύρμα χειρός το τυρί κρέμα, 100 γρ. άχνη ζάχαρη, το χυμό και το ξύσμα από το μοσχολέμονο. 3. Όταν οι νουγκατίνες είναι έτοιμες, τις αφήνετε να κρυώσουν για 10’. Απλώνετε με ένα κουτάλι πάνω σε κάθε στρώση νουγκατίνας την κρέμα σε πάχος 1,5 εκ. Κόβετε τις φράουλες σε κομματάκια ή ροδέλες ανάλογα με την προτίμηση σας και τις ρίχνετε πάνω από την κρέμα. Επαναλαμβάνετε το ίδιο άλλες δύο φορές. Πασπαλίζετε όλο το γλυκό με λίγη άχνη ζάχαρη και σερβίρετε.

ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ

Μοσχοφίλερο,

σα μπουκέτο από λουλούδια Κάπου στη Μαντινεία ένα ροδόχρωμο σταφύλι βρίσκει τον ιδανικό τόπο για να δώσει ένα λευκό, μυρωδάτο κρασί. Αυτό είναι το Μοσχοφίλερο, μια ποικιλία πέρα για πέρα ελληνική και με διεθνές γκελ. Να σας σερβίρουμε; Το Μοσχοφίλερο βάζει την υπογραφή του στον ουρανίσκο μας με τη χαρακτηριστική του οξύτητα που τσιμπάει, με ελαφράδα, με δροσιά και πληθώρα γευστικών αρωμάτων. Όλα αυτά τα γνωρίσματα, του δίνουν το διαβατήριο για διεθνή καριέρα. Το Μοσχοφίλερο είναι μια από τις αναγνωρίσιμες στο εξωτερικό ελληνικές ποικιλίες. Πώς θα το πιούμε; Πολλοί το προτιμούν όσο γίνεται πιο κρύο και το σερβίρουν ως ανάλαφρο απεριτίφ, μιας και διαθέτει χαμηλό αλκοολικό περιεχόμενο. Άλλοι έχουν βρει τους κατάλληλους γευστικούς συνδυασμούς για να αναδείξουν τα πολύπλοκα αρώματά του και να κοντράρουν την τραγανή του οξύτητα: πράσινες, φρεσκοκομμένες σαλάτες, σκορδομακαρονάδες, αρωματικές χορτόσουπες, τυρόπιτες και χορτόπιτες, λευκά κρεατικά, πιάτα με αρώματα φρέσκων μυρωδικών, όπως δυόσμος, βασιλικός, μαϊντανός, σκόρδο και άνηθος. Το Μοσχοφίλερο λατρεύει τα πέστο, τα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο ή με λάχανο, τα κολοκυθάκια και φυσικά τα λευκά τυριά. Να το παλαιώσουμε; Τούτο το κρασί δεν θα το φυλάξετε στην κάβα σας. Θα το πιείτε όσο γίνεται πιο φρέσκο και θα απαιτήσετε τον πιο πρόσφατο τρύγο που κυκλοφορεί στην αγορά. Όσο περνάει ο χρόνος τα αρώματά του, που είναι το δυνατό του σημείο, εξανεμίζονται και αποδυναμώνονται. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες λιγοστές περιπτώσεις που το Μοσχοφίλερο έχει περάσει από βαρέλι. Και πάλι όμως ας το απολαύσετε το συντομότερο δυνατό. Πόσα υπάρχουν; Στον «κόσμο» του Μοσχοφίλερου, εκτός από την κλασική λευκή εκδοχή του και τη λιγότερο διαδεδομένη βαρελάτη θα συναντήσουμε και τη ροζέ εκδοχή, τη γλυκιά του πλευρά, αλλά και την… αναβράζουσα, αφρώδη εκδοχή, που έχει πολύ μα πολύ ενδιαφέρον. Υπάρχουν εντούτοις και κάποιες πιο ξεχωριστές οινοποιήσεις, όπως το Skin Contact του Μπουτάρη που εφαρμόζει μια ιδιαίτερη τεχνική οινοποίησης φέρνοντας σε επαφή το χυμό με τα στέμφυλα. Παρόλο που δεν πολυσυνηθίζεται, συναντάμε το Μοσχοφίλερο και σε κάποια χαρμάνια με άλλες λευκές ποικιλίες όπως στο Νότιο της Γαίας Οινοποιητικής που συνοινοποιείται με Ροδίτη, στις 4 Εποχές του Μπουτάρη που παντρεύεται με Chardonnay, στο Gentilini Άσπρο μαζί με Sauvignon και στις Ροζέ Άκρες του Σκούρα που παίρνει χρώμα από Αγιωργήτικο. Πολύ ιδιαίτερο και το Gris de Noir του Αντωνόπουλου, κρασί οινοποιημένο από υπερώριμα σταφύλια που ξεφεύγει από τον κλασικό χαρακτήρα της Μαντινείας, όπως επίσης και τα πολύ ξεχωριστά, βαρελάτα Μοσχοφίλερα από το Κτήμα Ρεπάνη και από το Κτήμα Τσέλεπου.

Λευκά Μαντινεία Μποσινάκη Το λαμπερό του χρώμα έχει γκριζοπράσινες αποχρώσεις. Στα απαλά του αρώματα πρωταγωνιστούν το πράσινο μήλο, η μέντα, τα λευκόσαρκα φρούτα, τα άνθη εσπεριδοειδών και νότες από τριαντάφυλλο. Έχει στόμα ισορροπημένο και στρογγυλό, με καλή οξύτητα. Συνδυάζεται όμορφα με σαλάτες, όστρακα και μεζεδάκια. Τιμή: 9,20€ Μαντινεία Αντωνόπουλου Ένα ντελικάτο κρασί με γκριζοπράσινο λαμπερό χρώμα, αρώματα μεσαίας έντασης, που δίνουν έμφαση σε εσπεριδοειδή και λευκόσαρκα φρούτα, άνθη λεμονιάς και γλυκές νότες από τριαντάφυλλο. Μια λεπτή και πιπεράτη γεύση τού δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα κι η απαλή του οξύτητα προσφέρει δροσιά και νεύρο. Τιμή: 12€ Μαντινεία Σπυρόπουλου Κρασί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δροσερό και φίνο, με απαλό κιτρινοπορτοκαλί χρώμα, με κρυστάλλινη και ντελικάτη μύτη, στην οποία διαγράφονται νότες από εσπεριδοειδή, λεμόνι, τριαντάφυλλο και ορυκτές νότες. Στόμα με νεύρο, ισορροπία, αλλά και διοξείδιο που τσιμπάει, καταλήγοντας σε μια φρέσκια επίγευση με αρώματα εσπεριδοειδών και πικραμύγδαλου. Τιμή: 9,30€ Μαντινεία Τσέλεπου Πρασινοκίτρινο με γκριζωπές

ανταύγειες. Σύνθετη μύτη, με τα τυπικά, μοσχάτα αρώματα της ποικιλίας, εσπεριδοειδή, τριαντάφυλλο, ροδάκινο, αχλάδι, στάχυ. Γεμάτο κι ισορροπημένο στόμα, με καλή οξύτητα κι επίγευση με αίσθηση εσπεριδοειδών. Δένει όμορφα με λαδερά λαχανικά, με πουλερικά μαγειρευτά με λευκές σάλτσες και με φρέσκα τυράκια. Τιμή: 9€ Μοσχοφίλερο Ελληνικά Κελάρια Οίνων Αχυροκίτρινο χρώμα με πράσινες διακριτικές ανταύγειες και μύτη χαμηλής έντασης, με ήπιες νότες από εσπεριδοειδή, λουκούμι, ώριμο αχλάδι και ρίγανη. Στο στόμα είναι ισορροπημένο και στρογγυλό, με καλή οξύτητα κι αρκετά φρουτώδη επίγευση. Τιμή: 6,80€

θυμίζουν λουκούμι. Τιμή: 8€ Μαντινεία Νασιάκου, Σεμέλη Πρασινοκίτρινο χρώμα με χαρακτηριστικές γκριζωπές ανταύγειες. Σύνθετη μύτη, με τα τυπικά, μοσχάτα αρώματα της ποικιλίας: εσπεριδοειδή, τριαντάφυλλο, ροδάκινο, αχλάδι, στάχυ και βότανα. Γεμάτο κι ισορροπημένο στόμα, με καλή οξύτητα κι επίγευση με αίσθηση εσπεριδοειδών. Με όλη την τυπικότητα μιας Μαντινείας, πρόκειται για κρασί που αγαπάει τις χορτόπιτες, τα λευκά, φρέσκα τυράκια και τα ριζότο λαχανικών. Τιμή: 8,50€

Ροζέ

Μοσχοφίλερο Ζαχαριά Απαλό κίτρινο χρώμα, ώριμα αρώματα στη μύτη, που παραπέμπουν σε γλυκό πορτοκάλι, δυόσμο και γλυκό τριαντάφυλλο. Στόμα νευρικό, με μεταλλικότητα και αρωματική επίγευση. Κρασί απεριτίφ, για όσους απολαμβάνουν τις ήπιων τόνων γεύσεις. Τιμή: 7,50€

Μελιαστό Κτήμα Σπυρόπουλου Ένα νόστιμο ροζέ Μοσχοφίλερο με λαμπερό τριανταφυλλί χρώμα. Αναδίδονται ζωηρά αρώματα τριαντάφυλλου, φράουλας, λουκουμιού, δυόσμου, ρίγανης και καραμέλας γάλακτος. Στρογγυλό στόμα με επίμονη δροσιστική επίγευση, γεμάτη φρούτο και καραμελένιες πινελιές. Ταιριάζει πολύ με ζυμαρικά με κόκκινες ελαφριές σάλτσες και με επιδόρπια με υπόξινα φρούτα. Τιμή: 8€

Μοσχοφίλερο Μπουτάρη Κίτρινο ζωηρό χρώμα και μύτη με ανθώδη χαρακτήρα, αλλά και με νύξεις από εξωτικά φρούτα όπως λίτσι, κι επίσης αχλάδι, βερίκοκο και νότες βοτάνων. Στόμα γεμάτο και στιβαρό, αρκετά αρωματικό, με ευχάριστη, τονισμένη οξύτητα και πικάντικη επίγευση με γλυκά στοιχεία που

Gentilini Ροζέ Ένα ντελικάτο απαλό ροζέ, στο χρώμα του σάπιου μήλου. Έχει ήπιας έντασης αρώματα με πρωταγωνιστές φρούτα του δάσους, φράουλα, λουκούμι, νότες τριαντάφυλλου, κερασιού κι ανθών πορτοκαλιάς. Στο στόμα έχει τραγανή οξύτητα κι επίγευση μέτριας διάρκειας αλλά έντονα αρωματική. Ένα εξαίσιο απεριτίφ, που ταιριάζει

επίσης με ντοματοσαλάτες και με πιάτα με εξωτική διάθεση. Τιμή: 10,30€

Αφρώδη Amalia Brut, Κτήμα Τσέλεπου Βελούδινο αφρώδες κρασί με μεγάλες, γενναιόδωρες φυσαλίδες, με φινετσάτη, πολύπλοκη μύτη που συντίθεται από αρώματα αχλαδιού, λεμονιού και λευκόσαρκου ροδάκινου, με ίχνη από γιασεμί, λεμονανθό και μπισκότο. Στόμα έντονα φρουτώδες, νόστιμο και ζουμερό, με καθαρή οξύτητα και νεύρο. Τιμή: 13,50€ Ωδή Πανός, Κτήμα Σπυρόπουλου Κομψό και διακριτικό αφρώδες, ιδανικό ως απεριτίφ. Το αχυροπράσινο ντελικάτο χρώμα του πλαισιώνεται από λεπτές, δραστήριες φυσαλίδες, κι έχει αρώματα μύτης που δίνουν μια έντονη αίσθηση μαγιάς, αλλά και νότες από λευκά άνθη, αχλάδι και ώριμο ροδάκινο. Στόμα με καλή ισορροπία και όγκο και με διοξείδιο που τσιμπάει αναζωογονητικά στην επίγευση. Τιμή: 13,80€ Μοσχοφίλερο Sparkling, Πειραματικοί Οίνοι Μπουτάρη Ένα φινετσάτο αφρώδες, που ευωδιάζει φρέσκα αρώματα κίτρινων φρούτων, βουτύρου και κόρας ψωμιού. Δροσερό στόμα, με ελκυστικές φυσαλίδες που καθώς αναδίδονται δημιουργούν μια παιχνιδιάρικη αίσθηση στον ουρανίσκο. Έχει επίγευση μεγάλης διάρκειας που μοσχοβολά αχλάδι και περγαμόντο. Τιμή: 9,50€

EAT & WALK ΡΑΝΙΑ ΜΑΡΓΑΡΗ

ΑΡΗΣ ΡΑΜΜΟΣ, ΡΑΝΙΑ ΜΑΡΓΑΡΗ, EAT & WALK

Γαστρονομικοί περίπατοι

στη Θεσσαλονίκη

Όταν διάβασα τις μαγικές αυτές λέξεις στην οθόνη του υπολογιστή μου, αναφώνησα όλο χαρά «επιτέλους, καιρός ήταν»! Σε μια αγαπημένη πόλη με ανεκτίμητο γαστρονομικό πλούτο ήταν μια πολυαναμενόμενη άφιξη-ιδανική αφορμή για να τη δεις «με άλλη ματιά», κι έτσι βάλθηκα να γνωρίσω τους ανθρώπους πίσω από τo φιλόδοξο πρότζεκτ, που ακούει στο όνομα Eat & Walk...

…Η αναζήτηση με οδήγησε σε δύο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες γένους θηλυκού: τη Σωτηρία Στράτη και τη Σμαράγδα Ντασιούδη-Μακρή. «Στόχος μας είναι να αναβιώσουμε τις γεύσεις της παλιάς Θεσσαλονίκης, να έρθουν οι νέοι πιο κοντά στην παραδοσιακή κουζίνα της πόλης και να μυηθούν οι τουρίστες στο μοναδικό γευστικό μωσαϊκό της μακεδονικής γης», μου τόνισαν απ’ την αρχή οι εμπνεύστριες του εγχειρήματος. Πέσανε μες στη «Μαρμίτα» Τεχνολόγος τροφίμων η Σωτηρία, έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση τόσο με το φαγητό όσο και με το κρασί –με εμπειρία στην οινική γευσιγνωσία– επιδόθηκε στο food blogging και η γνωριμία της με τη «Μαρμίτα» ήταν αναπόφευκτη. Η «Μαρμίτα» (που σημαίνει κατσαρόλα) είναι ένα εργαστήρι γεύσης που δημιουργήθηκε το 2006 από τη Σμαράγδα, δίνοντας την ευκαιρία σε όσους αγαπάνε τη μαγειρική να γνωρίσουν ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, να μοιραστούν μυστικά και συνταγές, να μάθουν τεχνικές και να ταξιδέψουν γευστικά σε όλο τον κόσμο. Αυτό πετυχαίνεται μέσα από σεμινάρια μαγειρικής τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά, σεμινάρια οίνου και ζαχαροπλαστικής που εμπλουτίζονται κάθε μήνα για να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα. Μέσα από τη γνωριμία της Σμαράγδας και της Σωτηρίας, αλλά και της θετικής αύρας που υπήρχε μεταξύ τους, γεννήθηκε η ιδέα των γαστρονομικών περιπάτων, την οποία σχεδίασαν προσεκτικά με στόχο να βιώσουν οι

«Στόχος μας είναι να αναβιώσουμε τις γεύσεις της παλιάς Θεσσαλονίκης, να έρθουν οι νέοι πιο κοντά στην παραδοσιακή κουζίνα της πόλης και να μυηθούν οι τουρίστες στο μοναδικό γευστικό μωσαϊκό της μακεδονικής γης», μου τόνισαν απ’ την αρχή οι εμπνεύστριες του εγχειρήματος.

36 10

Ανακαλύπτοντας µικρούς θησαυρούς Περνώντας µπροστά από την εντυπωσιακή Αγία Σοφία κατευθυνόµαστε προς το Καπάνι, την παραδοσιακή αγορά τροφίµων της πόλης η οποία ξεχειλίζει από ανθρώπινες φωνές, εµπορεύµατα (κάθε λογής και όχι µόνο τροφίµων), χρώµατα και αρώµατα ταξιδιάρικα, αλλά και το γνωστό «παζάρι». Μέσα στο πρόγραµµα περιλαµβάνονται και στάσεις σε επιλεγµένα καταστήµατα για γευστικές δοκιµές. Μία από αυτές είναι και το «Ραγιάν», ένα µαγαζί µε ποντιακά κατά βάση προϊόντα όπου δοκιµάζουµε εξαιρετικές ποικιλίες τυριών και χαζεύουµε µε τις ευφάνταστες ταµπέλες των προϊόντων. Εδώ βρίσκει κανείς προϊόντα φτιαγµένα µε προσεγµένες πρώτες ύλες, όπως τυροκοµικά, ζυµαρικά και σιροπιαστά γλυκά, καθώς και ανθρώπους πρόθυµους να σε εξυπηρετήσουν. Μπαίνει στα «οπωσδήποτε» του χάρτη. Όπως και η στάση για ουζάκι συνοδεία µεζέδων στο παραδοσιακό καφενείο «Modigliani», µέσα στην αγορά, σε σηµείο ιδανικό για να βιώσεις τον παλµό της. Το γλυκανισάτο ούζο µε φρέσκο ψωµάκι, λευκή ταραµοσαλάτα, ντοµάτα και ελιές είναι από τους πιο απλούς και συνάµα απολαυστικότερους γευστικούς συνδυασµούς. Σειρά έχει ένα «ταξίδι στο χρόνο» που προσφέρει το µαγαζί µε παραδοσιακά γλυκά «Παπαγεωργίου», στην Αγίου Μηνά, µε τα λαχταριστά λουκουµάκια, τις βανίλιες και τη βυσσινάδα, τα χύµα γλυκά του κουταλιού στα µεγάλα, µπλε καζάνια-πρωταγωνιστές του µαγαζιού και τις µαρµελάδες, όλα φτιαγµένα µε παραδοσιακές συνταγές. συµµετέχοντες µία ευχάριστη και µοναδική εµπειρία που θα τους κάνει να θυµούνται την πόλη αναπολώντας τις γεύσεις και τις µυρωδιές της. Μια διαδροµή σχεδιασµένη τόσο για ταξιδιώτες, όσο και για τους ίδιους τους Θεσσαλονικείς, που δείχνουν να αγκαλιάζουν την καινούρια αυτή προσπάθεια. «Η γαστρονοµική ταυτότητα της πόλης είναι πολυπρόσωπη. Και ετερόκλητη όσο η ιστορία της και οι διαφορετικοί λαοί που πέρασαν από αυτήν. Αυτό είναι που κάνει τόσο ενδιαφέρον το πλούσιο µωσαϊκό γεύσεων που την απαρτίζει. Είναι πολυποίκιλη, συναρπαστική, γεµάτη αντιθέσεις και εκπλήξεις» αναφέρει χαρακτηριστικά η Σωτηρία. Πρωινό µε σαλονικώτικη γεύση Με το που µπαίνεις στο νεοκλασικό κτήριο επί της Εγνατίας, όπου στεγάζεται η «Μαρµίτα», σε κατακλύζει ένα ιδιαίτερα θετικό αίσθηµα χάρη στο χώρο που αποπνέει µεράκι και αγάπη. Ελληνικός καφές, σερβιρισµένος παραδοσιακά µε λουκουµάκι (αν είσαι τυχερός θα σου πουν και το φλιτζάνι), κουλούρι Θεσσαλονίκης και µπουγάτσα τόσο µε κρέµα όσο και µε τυρί σε προσκαλούν στο καλοστρωµένο, γεµάτο χρώµατα τραπέζι. Η Σωτηρία αρχίζει να αφηγείται τη µακραίωνη γαστρονοµική ιστορία της περιοχής που ξεκινάει από το 6000 π.Χ. και φτάνει µέχρι τις µέρες µας, περνώντας από ευχάριστες και δυσάρεστες στιγµές, όλες τους καθοριστικές στο σηµερινό γευστικό χάρτη της περιοχής. Με τις αναµνηστικές σακούλες «Eat & Walk» ανά χείρας, που περιλαµβάνουν ένα χάρτη της πόλης (ιδανικό για να κρατήσεις σηµειώσεις και να επιστρέψεις σε αγαπηµένα σηµεία), λουκουµάκια, ελληνικό καφέ αλλά και σπόρια (συνήθεια που χαρακτηρίζει τις βόλτες των Θεσσαλονικέων στην παραλιακή), ακολουθούµε τη Σωτηρία και τη Σµαράγδα στο κέντρο, σ’ ένα ηλιόλουστο πρωινό µε θερµοκρασίες καθαρά καλοκαιρινές.

EAT & WALK Αμέσως μετά κατευθυνόμαστε στη Μοδιάνο, η οποία αν και σε παρακμή σήμερα, εξακολουθεί να έχει ενδιαφέροντα μαγαζιά με βότανα, μπαχάρια, παραδοσιακό καφέ κι εδέσματα, αλλά και ατμοσφαιρικά μεζεδοπωλεία, μεταξύ άλλων. Πέρασμα από τα Λαδάδικα, εξίσου σημαντικό σταθμό του κέντρου που σήμερα μάλιστα αναβιώνει, κι ο γευστικός περίπατος τελειώνει στο «Παντοπωλείον της Θεσσαλονίκης» στην Κομνηνών, ένα σύγχρονο «μπακάλικο» που συγκεντρώνει εκλεκτά προϊόντα από την Ελλάδα αλλά και από όλο τον κόσμο. Αν καταφέρετε και σηκώσετε τα μάτια σας από τα φορτωμένα με λιχουδιές ράφια προς τα πάνω, θα διαβάσετε και την ιστορία του παντοπωλείου που «διατρέχει» το μαγαζί. Ταιριαστός επίλογος, η γευστική δοκιμή ελληνικών κρασιών συνοδεία διαλεχτών μεζέδων μέσα στο μεθυστικό του χώρο. Δε χόρτασα! Κανένα πρόβλημα. Αν μετά από όλα αυτά νιώσεις ότι απλώς σου άνοιξε η όρεξη, το «γλυκό δίδυμο» των περιπάτων έχει μεριμνήσει: η παραπάνω διαδρομή, που αποτελεί τον κύριο κορμό των γαστρονομικών περιπάτων, μπορεί να συνδυαστεί με ένα γεύμα, ένα μικρό μάθημα μαγειρικής αλλά και με εστιασμένες γευστικές δοκιμές, αντιπροσωπευτικά όλα του γαστρονομικού πλούτου της περιοχής. Συμβουλή: Αν η παρέα δεν ακολουθεί, μη διστάσεις να πας μόνος/μόνη σου. Ο θεματικός αυτός περίπατος ενδείκνυται για νέες γνωριμίες με ανθρώπους που αγαπούν το φαγητό και τις γεύσεις.

Χρήσιμες πληροφορίες Οι ξεναγήσεις των περιπάτων γίνονται στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Το κόστος για το γαστρονομικό περίπατο είναι 35 ευρώ/άτομο. Υπάρχει και δυνατότητα να προσφέρεις το γαστρονομικό αυτό περίπατο σε κάποιο φίλο σου ως δώρο, με τις αντίστοιχες «κάρτες δώρου». Χρήσιμες διευθύνσεις ✱ www.eatandwalk.gr ✱ www.marmita.gr ✱ http://sotiriastrati.blogspot.com ✱ www.papageorgiou.com.gr ✱ www.ragian.gr

«Η γαστρονομική ταυτότητα της πόλης είναι πολυπρόσωπη. Και ετερόκλητη όσο η ιστορία της και οι διαφορετικοί λαοί που πέρασαν από αυτήν. Αυτό είναι που κάνει τόσο ενδιαφέρον το πλούσιο μωσαϊκό γεύσεων που την απαρτίζει. Είναι πολυποίκιλη, συναρπαστική, γεμάτη αντιθέσεις και εκπλήξεις», αναφέρει η Σωτηρία.

38 12

Ντετέκτιβ Σλουρπ δημητρησ φαΛλιεροσ

γιωργοσ σαββουλιδησ

Ο Ντετέκτιβ Σλουρπ δουλεύει κάτω από το φως του φεγγαριού. Εξιχνιάζει μυστικές υποθέσεις, αναζητά την αλήθεια και σώζει ανυπεράσπιστες κοπέλες. Στο ενδιάμεσο κάνει στάσεις στην πόλη για να φάει (γιατί κάτι πρέπει να φάει). Αποστολή μας είναι να σας μεταφέρουμε κάθε μήνα το πού πήγε και τι έφαγε.

Έχετε δει που στις αμερικανικές ταινίες οι ν τετέκτιβ συνήθως καταβροχθίζουν βρομερά χοτ-ντογκ κρυμμένοι πίσω από τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου τους ενώ τους τρέχει η κέτσαπ στα ρούχα; Ε, ο ντετέκτιβ Σλουρπ δεν ανήκε σε αυτή την κατηγορία. Ήταν αμετανόητα ταγμένος στο καλό φαγητό και το έψαχνε σαν λαγωνικό. Έτσι, του είχε κολλήσει και το παρατσούκλι Σλουρπ. Είναι φοβερό πώς μπορεί να σου βγει το όνομα… Εκείνο το βράδυ, τα ίχνη μιας μυστικής υπόθεσης τον οδήγησαν στου Μακρυγιάννη. Σε ένα στενό της Συγγρού, είδε μια παρέα να κάθεται έξω σε ένα παγκάκι, μπροστά από μια φωτεινή τζαμαρία. Μαχαιροπίρουνα ακούγονταν να κάνουν γκλινκ-γκλινκ από μέσα. Ήταν ένα μικρό εστιατόριο που το έλεγαν Trapezaria. Chef και ιδιοκτήτης ήταν ο Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, που κάποτε μαγείρευε στο Mare Marina και στο Milos. Ο Δημήτρης ήταν ψαρωτικός ως φυσιογνωμία. Σαν Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στα νιάτα του. Αλλά πολύ δυνατός στην κουζίνα, όπως αποδείχτηκε αργότερα. Μέσα σε ένα λεπτό, ο ντετέκτιβ βρέθηκε να στρογ γυλοκάθεται στην άκρη ενός μεγάλου μοναστηριακού τραπεζιού και να διαβάζει τον κατάλογο. Οι σιελογόνοι του άρχισαν να γίνονται Φοντάνα ντι Τρέβι. Τα πιάτα ήταν χωρισμένα σε δύο μεριές: τα «κλασικά» και τα «νεοκλασικά», όμως -μεταξύ μας- όλα προς το… νεοκλασικό έγερναν. Είχαν δηλαδή ως βάση παραδοσιακές πρώτες ύλες, αλλά οι ύλες αυτές είχαν φτιάξει μεταξύ τους νέα «κόμματα συνεργασίας»… Κάπου διάβασε για μια «τορτουγγίτα γάλακτος», όμως δεν είχε ιδέα τι ήταν αυτό. «Μα γιατί τα νεόκοπα μενού να έχουν άγνωστες λέξεις;» αναρωτήθηκε. «Η μαγεία της κουζίνας είναι οι άγνωστες γεύσεις, όχι οι άγνωστες λέξεις». Και επειδή ντράπηκε να ρωτήσει μην τον περάσουν για αδαή,

Χωρίς αστεία στην Trapezaria παρήγγειλε άλλα πράγματα. Στο τραπέζι του ήρθε ένα πιάτο με παντζάρια, γιαούρτι και απάκι (χοιρινό κρέας μαριναρισμένο και κατόπιν καπνισμένο σε φούρνο). Ο Σλουρπ το περιεργάστηκε. Μετά δοκίμασε. Αυτή η παντζαροσαλάτα ήταν ύποπτη. Θα πρέπει να είχε κάτι εθιστικό μέσα, γιατί μέχρι την τελευταία κουταλιά ο ντετέκτιβ δεν κατάφερε να κατεβάσει το πιρούνι. Ακολούθησαν κάτι αυγά -νόστιμα σαν να τα τρως σε χωριό- σερβιρισμένα σε κρούστα αμυγδάλου, γεμισμένα με κασέρι που τσίμπαγε στη γλώσσα. «Κρίμα που δεν είναι μαζί μου η Μπεατρίς», σιγοψιθύρισε και αναστέναξε. Η Μπεατρίς ήταν μια Γαλλίδα που είχε γνωρίσει το καλοκαίρι. Δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν, αλλά επικοινωνούσαν με ένα «μμμμ» μπροστά από ένα ωραίο πιάτο. Το «μμμμμ» ευτυχώς ήταν διεθνής διάλεκτος… Από το χτύπημα της μελαγχολίας τον έσωσε ο σερβιτόρος. «Συγγνώμη, να σας αφήσω τα μύδια;». Τα μύδια αυτά, μαζί με το πολίτικο πιλάφι και τη σος με μανιτάρια και θυμάρι, είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. «Η ζωή προχωράει», είπε ο Σλουρπ για να δώσει κουράγιο στον εαυτό του. «Αφού ακόμα κι

η συνταγή για το μυδοπίλαφο δεν μένει στάσιμη… η ζωή προχωράει». Δεν του άρεσαν συνήθως τέτοιοι ρομαντισμοί, αλλά υπήρχαν μέρες που ένιωθε πιο μαλακός κι από ψίχα ψωμιού. Είπε να ανοίξει ένα κρασί, αλλά το μετάνιωσε. Θυμήθηκε ότι τον περίμενε ένας πάκος με χαρτιά στο γραφείο. Πίκρα. Πήρε ένα γλυκό. Ένα εκλέρ έφτασε ζεστό, με πραλίνα αμυγδάλου, σοκολάτα και παγωτό καραμέλα. Σοφή επιλογή. Ζήτησε και λογαριασμό. Ήταν αρκετά πιο φθηνά απ’ όσο περίμενε. Καλό αυτό. Πλησίασε τον chef Δημήτρη. «Μπράβο», του είπε, «κρατήστε το επίπεδο έτσι όσο μπορείτε!». Ο Δημήτρης απάντησε: «Δυστυχώς δεν μπορούμε να το κρατήσουμε έτσι. Πρέπει να αφήσουμε τα ασ τεία και να γίνουμε καλύτεροι». Ο ντετέκτιβ έμεινε κάγκελο. Δεν περίμενε μια τέτοια απάντηση. Βγαίνοντας, το βλέμμα του έπεσε σε ένα τοίχο του εστιατορίου που έγραφε: ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. Γέλασε. «Αυτές οι ντομάτες σίγουρα θα μείνουν αχρησιμοποίητες…» σκέφτηκε.

Info Trapezaria ✱ Θεοδώρου Νέγρη 1, Μακρυγιάννη, Τ/210 9213500 ✱ Δευτέρα-Παρασκευή: 18.00-00.30, Σάββατο: 13.00-00.30 (Κυριακή κλειστά) ✱ Πόσο πάει; Ορεκτικά από 4.00€ έως 9.50€ / Κυρίως από 8.50€ έως 16.00€ / Γλυκά από 6.00€ έως 9.50€ ✱ Το μενού αλλάζει κατά διαστήματα.

Οι περιπέτειες του ντετέκτιβ Σλουρπ συνεχίζονται στο επόμενο τεύχος. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ συμπτωματική.

ΔΕΛΤΙΟ ΚΡΙΣΗΣ Γιάννησ Αλμπάνησ

Μερίδες ΔΝΤ Έχω πάει αρκετές φορές στην Τουρκία, με πιο πρόσφατη πριν κάτι μήνες, οπότε βρέθηκα στην Πόλη για μία βδομάδα. Αν δεν έχετε πάει, και σας έχει μείνει κανένα φράγκο από τη χαρατσοθύελλα, να πάτε οπωσδήποτε…

…Είναι κοντά, είναι φθηνά, και η Κωνσταντινούπολη είναι μια πανέμορφη πόλη –ο γράφων έχει κόψει εδώ και καιρό τα διάφορα «μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου» διότι είναι εξίσου αστήρικτα με τα διάφορα «Ελλάδα, η ομορφότερη χώρα της Γης», που τόσο μας αρέσουν. Αν μάλιστα έχετε ροπή προς τη μάσα, που μάλλον έχετε δεδομένου ότι εντρυφείτε στο ανά χείρας περιοδικό, τότε θα περάσετε σούπερ στην πόλη των δύο ηπείρων. Αν, ακόμα περισσότερο, νιώθετε ακατανίκητη ροπή προς το street food, είτε στην εκδοχή γύρου είτε στη διπλή παραλλαγή μύδι-πιλάφι και μύδι-σκορδαλιά, τότε μπορεί πολύ εύκολα να την πατήσετε. Κατεβαίνοντας από το Ταξίμ τον τεράστιο πεζόδρομο της Ιστακλάν, της Μεγάλης Οδού των Ρωμιών, οι πειρασμοί των πολλών λιπαρών και των ακόμα περισσότερων μπαχαριών διαδέχονται ο ένας τον άλλο σε τόσο καταιγιστικούς ρυθμούς, ώστε, αν δεν διακατέχεστε από το πνεύμα της σιδηράς γερμανικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, μπορεί εύκολα να οδηγηθείτε σε παντελόνι δύο νούμερα μεγαλύτερο. Η Πόλη είναι ο παράδεισος της μάσας στο πόδι… Ωστόσο, αν είστε πιο μερακλήδες ή αν είχατε φοροδιαφύγει επαρκώς στο πρόσφατο παρελθόν, μπορεί να οδηγηθείτε σε κάποιο από τα πολυάριθμα εστιατόρια, είτε για κρεατικά στους δρόμους γύρω απ’ την Ιστακλάν είτε για ψαράκι κάτω από τη γέφυρα του Γαλατά. Από την πρώτη φορά λοιπόν που πήγα σ’ αυτά τα εστιατόρια της Πόλης, μου έκανε εντύπωση το μέγεθος των μερίδων. Ήταν (είναι) οι μισές από τις κανονικές δικές μας, περίπου όσο (ή λίγο παραπάνω) είναι τα μεζεδάκια του τσίπουρου. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν συμπτωματικό, αλλά όσο έμενα παραπάνω κι έβλεπα να σερβίρονται τα ίδια πιάτα παντού, κατάλαβα ότι αυτή (δηλαδή η μισή από τη δική μας) ήταν η κανονική μερίδα των Τούρκων. Γιατί όμως; Αρχικά φαντάστηκα ότι ήταν κάποια ιδιαιτερότητα της τουρκικής κουζίνας. Όμως από τα ολίγα που γνωρίζω επί του θέματος, η εικόνα του ανατολίτικου γεύματος είναι αυτή της μεγάλης πιατέλας στη μέση του

42 16

τραπεζιού, από την οποία τρώνε όλοι οι συνδαιτυμόνες. Επομένως, αφού δεν είναι παράδοση, είναι κάτι άλλο. Την απορία τελικά μου την έλυσε παλιός Ρωμιός, που έχει συνολική εικόνα της τουρκικής κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες. Παλιότερα, οι μερίδες στην Τουρκία ήταν κανονικές, ακριβώς σαν τις δικές μας. Περί τα τέλη των 70’s όμως, ενέσκηψε και στην Τουρκία (καλή ώρα…) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να τη «σώσει» από το οικονομικό αδιέξοδο. Η «συνταγή» ήταν ίδια με εδώ (και παντού αλλού): περικοπές και άλλες περικοπές και ξανά περικοπές, μέχρι ο γάιδαρος του Χότζα να συνηθίσει να μην τρώει. Κι επειδή, όπως κι εδώ, αλλά και παντού αλλού, είναι δύσκολο να βρεις κορόιδα που να συναινέσουν αυτοβούλως στην πείνα, ο κόσμος αντέδρασε. Οπότε το 1980 τα τανκς βγήκαν στους δρόμους, οι αντιδρώντες μπήκαν στις φυλακές και το πρόγραμμα του ΔΝΤ εφαρμόστηκε εν μέσω βασανιστηρίων και δολοφονιών. Για την ακρίβεια, όχι μόνο εφαρμόστηκε, αλλά θεωρήθηκε και απολύτως πετυχημένο. Εντέλει, οι οικονομικοί δείκτες της Γείτονος ανέκαμψαν. Στην περίπτωση της Τουρκίας ταιριάζει γάντι το «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής πέθανε». Γιατί ενώ οι οικονομικοί δείκτες ανέβηκαν, ο κοσμάκης βυθίστηκε σε μια μιζέρια από την οποία δεν βγήκε ποτέ –το πόσο φτωχοί είναι οι Τούρκοι φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού ακόμα και στα πιο «κυριλέ» μέρη της Κωνσταντινούπολης. Και όταν οι φτωχοί εξαθλιώνονται (καλή ώρα…) τραβάνε στο βυθό μαζί τους τη μεσαία τάξη, με πρώτους και καλύτερους πάντοτε όσους έχουν μαγαζιά που απευθύνονται στο ευρύ κοινό. Κι απ’ τους μαγαζάτορες, οι πρώτοι πρώτοι που πληρώνουν τη νύφη είναι οι εστιάτορες. Πάντοτε θα χρειαστείς ένα ζευγάρι παπούτσια (έστω και πολύ φθηνό), αλλά μπορείς κάλλιστα να τη βγάλεις χωρίς να τρως έξω. Κατά συνέπεια, οι Τούρκοι εστιάτορες τα βρήκαν πολύ δύσκολα. Προ του αδιεξόδου λοιπόν, το όποιο πάντοτε παίρνει τη μορφή

του επελαύνοντος γιγάντιου λουκέτου, σκαρφίστηκαν την ιδέα της μισής μερίδας. Με τη μισή μερίδα η τιμή κρατιέται χαμηλά και το κατάστημα ανοίγεται σε πελατεία που με την κανονική μερίδα δεν θα την έβλεπε ποτέ. Οι δε πιο πλούσιοι κάνουν διπλή παραγγελία για να χορτάσουν. Θα μου πείτε τώρα ότι ο καημένος ο φτωχός με τη μισή μερίδα ίσα που ξεγελάει την πείνα του και δεν χορταίνει ποτέ. Αυτός όμως δεν είναι ο στόχος της τρόικας; Να συνηθίσει δηλαδή το γαϊδούρι του Χότζα να τρώει λίγο για να μην επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. Τώρα αν στην πορεία ο άτυχος κυρ Μέντιος αποδημήσει εις Κύριον, ε τότε σε αυτήν την περίπτωση θα φταίει ο λαϊκισμός που εμπόδισε τις μεταρρυθμίσεις.

cook ‘n’ roll Γιάννης Τσιούνης

Τhe «Revenge»

of Trash TV

Nιώθετε κουρασμένοι, πηγμένοι, κάπως υπερφορτωμένοι με όλα όσα συμβαίνουν γύρω σας, και το μόνο που θέλετε είναι κάποιος να σας παραδώσει με ασφάλεια από τον καναπέ στην αγκαλιά του Μορφέα; Ήρθε η ώρα να πάρετε εκδίκηση από τον… σκεπτόμενο εαυτό σας! Υπάρχουν στιγμές στη ζωή ακόμα και του πιο σκληροπυρηνικού foodie που θέλει ένα διάλειμμα. Στιγμές που δεν αντέχει άλλο φινόκιο, που το σχεδόν ωμό μοσχαρίσιο φιλέτο με σάλτσα από τριαντάφυλλο του κάθεται στο στομάχι, που δεν μπορεί να κατεβάσει άλλη γουλιά απ’ το chateau του ’69, που η ντιζαϊνάτη καρέκλα του hip εστιατόριου με τον βραβευμένο σεφ απλά δεν τον βολεύει. Υπάρχουν στιγμές που μια υπερλαδωμένη πίτσα με τόνους κρατσανιστού μπέικον και έξτρα τυριού, ένα πελώριο σουβλάκι που προσδίδει ρεαλιστική βάση στην έννοια του «απ’ όλα» περιέχοντας τα πάντα μέσα του, ένα γιγάντιο μπέργκερ (γνωστό και ως google earth burger – ορατό και από το διάστημα) με κακής ποιότητας –αλλά κολασμένης γεύσης– μπιφτέκι, σάλτσες, τυρί τσένταρ και ψευδο-αφράτο ψωμί, σε συνδυασμό με ένα μεγάλο ποτήρι παγωμένη μπίρα ή κόκα κόλα πάνω στον καναπέ ή στην ξεχαρβαλωμένη καρέκλα του βρωμικάδικου της γειτονιάς (για το οποίο έχεις ακούσει αμέτρητα urban legends περί καθαριότητας και υγιεινής) είναι από τα πιο απολαυστικά γεύματα της ζωής σου. Σε όλους συμβαίνει. Άλλοι το παραδέχονται σαν αδυναμία και άλλοι το κάνουν κρυφά, δίνοντάς του έξτρα πόντους αμαρτωλής ευχαρίστησης. Η ίδια ακριβώς επιθυμία για κάτι απόλυτα ανούσιο και ουσιαστικά προσβλητικό για τη νοημοσύνη σου, υπάρχει και για τα τηλεοπτικά προϊόντα κατηγορίας «σχεδόν trash». Μπορεί να γαλουχήθηκες με «Sopranos» και «Wire», μπορεί να μην έχεις ακόμα ξεπεράσει το τελευταίο επεισόδιο του «6 Feet Under», να θεωρείς την αργόσυρτη εξέλιξη του «Mad Men» και την αψεγάδιαστη στιλιστική του προσέγγιση case study για μελλοντικούς σεναριογράφους και στυλίστες, αλλά κάπου μέσα σου, πίσω από το οχυρό της HBO και του AMC, πίσω από τα τηλεοπτικά πρέπει και τα must sees, κάθεται κρυμμένος και πεινασμένος

ο trash εαυτός σου, αδημονώντας για τη στιγμή που θα τον ελευθερώσεις και θα καταναλώσει με λαιμαργία τα αμέτρητα τηλεοπτικά σκουπίδια που, κατά καιρούς, υπάρχουν εκεί έξω. Eπειδή όμως, ο καλός tv foodie στις κρίσιμες στιγμές φαίνεται, τότε είναι που η εξευγενισμένη σου τηλεοπτική περσόνα πρέπει να επέμβει και να δώσει μια κατεύθυνση στο τέρας του trash-tv που κυκλοφορεί ελεύθερο σε ένα τηλεοπτικό σύμπαν γεμάτο πειρασμούς. Με άλλα λόγια, όπως υπάρχει καλό και κακό junk food, έτσι υπάρχει καλή και κακή χαμηλού επιπέδου -με μια τάση προς το trash- τηλεόραση. Η επιθυμία για κάτι που όχι απλά δεν απαιτεί εργασία από τον εγκέφαλό σου, αλλά μπορεί να λειτουργήσει σαν «ρουφήχτρα εγκεφαλικών κυττάρων», συνήθως έρχεται σε περιόδους κούρασης, υπερφόρτωσης και παραίτησης, σαν να μην μπορείς να ενδιαφερθείς σοβαρά για κάτι παραπάνω, σαν να θέλεις κάποιος άλλος να ενδιαφερθεί για σένα όσο είσαι ξαπλωμένος στον καναπέ και να σε παραδώσει με ασφάλεια στην αγκαλιά του Μορφέα. Αυτό το κάτι, τη φετινή χρονιά ήταν το «Revenge». Ένα σαπούνι που δεν ντρέπεται καθόλου για την ευτελή του ύπαρξη, αντιθέτως τη χαίρεται και την καμαρώνει, χωρίς να έχει δεύτερες σκέψεις. Ακόμα και αν δεν έχετε επαφή με το περίφημο είδος της σαπουνόπερας, όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του γνωρίσματα:

✱ p.t.w. ερμηνείες (Painful to Watch). ✱ Συνεχόμενα flash backs με αλλεπάλληλες αλλαγές φωτογραφικού φίλτρου. ✱ Ασταμάτητο bitching. ✱ Mηδαμινή συνέπεια στην εξέλιξη των χαρακτήρων, χάνεις 3 επεισόδια και ο μέχρι προσφάτως «καλός» της υπόθεσης έχει εξελιχθεί σε άκαρδο κάθαρμα έτοιμο να συνθλίψει σαν σκουλίκι όποιον βρεθεί στο δρόμο του. Όλα αυτά θα τα βρείτε στο «Revenge» και με το παραπάνω, στα 50 περίπου λεπτά που διαρκεί κάθε επεισόδιο. Ακολουθούν λίγα λόγια για την υπόθεση, αν και πραγματικά είναι το τελευταίο που θα σας απασχολήσει: Νεαρά ζάμπλουτη επιστρέφει στις φτωχογειτονιές του Χάμπτονς, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια μαζί με τον μακαρίτη πλέον πατέρας της, ο οποίος κατηγορήθηκε άδικα για εγκληματικές πράξεις που δεν διέπραξε, καθώς εξαπατήθηκε από πλούσια οικογένεια της περιοχής από την οποία η νεαρά πρόκειται να πάρει εκδίκηση, διαγράφοντας από τον χάρτη εξουσίας όλους όσοι σχετίζονταν με την πλεκτάνη που στήθηκε εις βάρους του αγαπημένου της μπαμπά. Προσοχή! Η νεαρά είναι αποφασισμένη να εκδικηθεί και απολύτως τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στο θανάσιμο σχέδιό της. Ούτε καν οι βασικοί κανόνες της λογικής. Μέχρι τώρα βρισκόμαστε στο τέλος της πρώτης σεζόν, κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει το πράσινο φως και για δεύτερη, γεγονός που σημαίνει πως το σενάριο θα τραβηχτεί περισσότερο και από τα πλαστικοποιημένα πρόσωπα του συντριπτικού ποσοστού των πρωταγωνιστών. Βαθμολογία: 7 στις 10 σαπουνόφουσκες

✱ Σεναριακές τρύπες μέσα στις οποίες χάνονται βασικοί πρωταγωνιστές. ✱ Κοντινά ζουμ στα μάτια των ηθοποιών, παρατεταμένη ανεξήγητη σιωπή, κορύφωση μουσικής. ✱ Ανεκδιήγητες ανατροπές ανά δεκάλεπτο. ✱ Επιφανειακοί χαρακτήρες χωρίς καθόλου περιεχόμενο και πολλές φορές χωρίς λόγο ύπαρξης.

ATHENS NOISE ή οι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ

«…όχι, δεν θα υποκύψω, δεν θα τους κάνω τη χάρη!» Εδώ και στήλες παλεύω, να μην κάνω κανένα πολιτικό σχόλιο, αλλά πόσο να αντέξω κι εγώ; Άνθρωπος είμαι… Όχι ότι θα παρασυρθώ, όχι. Η στήλη αυτή δημιουργήθηκε πριν πολλούς μήνες, όταν ήταν αναπόφευκτη ανάγκη για μένα να αντιμετωπίσω τις αναποδιές που αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο στην καθημερινότητά μου σιγοτραγουδώντας τον στίχο «always look at the bright side of death» των Pythons. Πριν αρκετά χρόνια συνειδητοποίησα ότι αυτοί οι πολιτικοί δεν μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας, αν δεν καταφέρουμε -αλλάζοντας πρώτοι εμείς- να αλλάξουμε αυτούς τους πολιτικούς! Προέχει λοιπόν να αλλάξουμε εμείς! Δεν είμαι ειδικός, μπορώ όμως να σας πω από προσωπικά βιώματα ότι όλες οι μορφές τέχνης έχουν τη δύναμη να βοηθήσουν αυτούς που επιθυμούν την αλλαγή τους, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Εννοείται ότι δεν είναι εύκολο, εννοείται ότι δε συν-κινεί όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο ο Καμύ ή ο Καβάφης, εννοείται επίσης ότι αν δεν θέλεις πραγματικά να αλλάξεις, δεν πρόκειται να σου συμβεί ποτέ. Μη φεύγετε… μην αλλάζετε σελίδα… σταματάω! Μη νομίζετε, κι εγώ με βαριέμαι όταν θεωρητικολογώ! Απλώς έλαβα ένα mail από φίλο αναγνώστη ο οποίος επέμενε πως «η τέχνη δεν είναι παρά ο πασατέμπος των αργόσχολων», οπότε όπως καταλαβαίνετε όφειλα να απαντήσω. Το ευτυχές και απροσδόκητο που συνέβη, φίλε Σταμάτη, μόλις διάβασα το mail σου, είναι ότι διακτινίστηκα σε άλλη εποχή, στο θερινό σινεμά «Ορφέας» στα Γιάννενα πίσω από το καφενείο του Τσοκάνη απέναντι από την Όαση δίπλα στη Νομαρχία τρώγοντας πασατέμπο. Βουτσάς και Κοντού σε μια από τις σπάνιες θεατρικές παραστάσεις που περνούσαν από την πόλη… Λίγο πριν αρχίσει η παράσταση, πήγαινα δήθεν λαχανιασμένος στον πορτιέρη που έκοβε τα εισιτήρια στην είσοδο και του έλεγα ότι μόλις βγήκα. Τρεις παραστάσεις, τις είδα και τις τρεις! Το αστείο είναι ότι κάθε βράδυ έκανα τον λαχανιασμένο και κάθε βράδυ ήμουν σίγουρος ότι τον ξεγέλασα. Δέκα χρονών περίπου, με το πέδιλο να ανακατεύω τα χαλίκια κάτω από τις καρέκλες, εκείνες τις πλεγμένες με πλαστικό κορδόνι που δεν έχω ιδέα πώς τις λένε. Σε μια παράσταση που είχα χαρτζιλίκι θυμάμαι ότι αγόρασα πασατέμπο σε χωνί εφημερίδας… Ο Βουτσάς μου είχε δώσει αυτόγραφο, η Κοντού πάλι όχι γιατί της είχαν τελειώσει οι φωτογραφίες και δεν υπέγραφε σε τίποτα άλλο! Το σινεμά έχει γίνει πια υπαίθριο πάρκινγκ, το καφενείο του Τσοκάνη δεν υπάρχει, η «Όαση» που έπιναν οι γονείς το ουζάκι τους είναι εδώ και χρόνια ένα ερείπιο… Έτσι κατάντησαν τις αναμνήσεις μας οι εκλεκτοί μας εκλεγμένοι. Αναλογιζόμενος τα αποτελέσματα της πρόσφατης εκλογικής τους αναμέτρησης κι αφού έτυχε αναφοράς ο Αλμπέρ Καμύ, τους αφιερώνω ένα διάλογο από τον θεατρικό

44 1

Καλιγούλα του: -Μισώ τον Καλιγούλα ακόμη περισσότερο για αυτό που σου έκανε! -Ναι, μου έμαθε να ζητάω τα πάντα. -Όχι μόνο! Σε έκανε να χάσεις κάθε ελπίδα. Και το να απελπίσεις ένα νέο άνθρωπο, είναι ένα έγκλημα που ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα. Αυτό θα μου ήταν αρκετό για να με κάνει να τον σκοτώσω οργισμένος. Αφορμή για να ξαναδιαβάσω τον Καλιγούλα μετά από είκοσι χρόνια ήταν «Ο ξένος» του ιδίου. Για άλλο μπήκα στο βιβλιοπωλείο και άλλο πήρα. Το περίεργο με τον Καμύ είναι ότι όσοι δεν έχει τύχει να διαβάσουν βιβλίο του, έχουν την εντύπωση ενός δύσληπτου και κουραστικού λογοτέχνη. Δεν κομίζω γλαύκαν, αλλά οι ιστορίες διαβάζονται χωρίς κανένα βαθμό δυσκολίας και αυτό νομίζω ότι είναι ένα από τα όπλα του. Δε συνειδητοποιείς πόσο διαβρωτικές είναι οι ανησυχίες του παρά μόνο όταν έχεις προχωρήσει τόσο που δε θες να το αφήσεις. Ελπίζω να μην τρίξουν τα κόκαλα του συγγραφέα, αλλά αν κρίνω από το πλήθος των σημείων που

με έκαναν να γελάσω και το μόνιμο χαμόγελό μου, μάλλον θα το κατέτασσα στα κωμικά αναγνώσματα. Αν παρ’ όλα αυτά είστε σε φάση «θέλω μόνο ήρωες που είναι πιο ευτυχισμένοι από μένα», τότε δοκιμάστε το νέο βιβλίο της Λένας Διβάνη «Εγώ, ο Ζάχος Ζάχαρης». Είναι αξιοθαύμαστο πώς κατάφερε να πηδήξει με τόση επιτυχία από το προηγούμενο –δε θέλω να σηκωθώ από τον καναπέ, η ζωή είναι ένα θρίλερ και φοβάμαι– σκυλίσιο μυθιστόρημα, στην τωρινή –δε θέλω να σηκωθώ από τον καναπέ, η ζωή είναι υπέροχη και γουστάρω– γατίσια βιογραφία! Ένας γάτος, ο Ζάχος, μιλάει για τη ζωή του δίπλα σε μία συγγραφέα την οποία εκθέτει ανελέητα. Δεν είναι παιδικό –καμία σχέση– η κυρία Διβάνη τολμά να μας διασκεδάσει τσαλακώνοντας τα κλισέ της προσωπικής ζωής της συγγραφέως – ιδιοκτήτριας του Ζάχου που δεν είναι άλλη από την… (θα καταλάβετε). ΥΓ. Σε συνέχεια της πρότασης του προηγούμενου τεύχους να δείτε τη Μαντάμ Σουσού, σας ενημερώνω ότι το έπραξα και είμαι πολύ ευτυχής γι' αυτό. Το έργο, ευφυές και επίκαιρο, απλό και λαϊκό, χωρίς πειραματισμούς και φτιασιδώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχει καμία ανάγκη. Η κεντρική ηρωίδα Σουσού είναι ένας πολυδιάστατος χαρακτήρας, σε αντίθεση με την εικόνα που έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους. Κάθε συγγραφέας θα ήθελε να κουβαλάει έναν τόσο ζωντανό ήρωα στις αποσκευές του. Η Φωτεινή Μπαξεβάνη είναι σπουδαία ηθοποιός, με σπάνιες δυνατότητες και αν δεν φοβηθούν να τολμήσουν οι σκηνοθέτες είμαι βέβαιος ότι θα μας εντυπωσιάσει και σαν Λυσιστράτη αλλά και σαν Κλυταιμνήστρα. Να μου το θυμηθείτε! ● «Καλιγούλας», Αλμπέρ Καμύ, μτφ Μαρία Πορτολομαίου, εκδ. Δωδώνη ● «Ο Ξένος», Αλμπέρ Καμύ, μτφ. Ν. Καρακίτσου – Μ. Κασαμπάλογλου, εκδ. Καστανιώτη ● «Εγώ ο Ζάχος Ζαχαρής», Λένα Διβάνη, εκδ. Καστανιώτη ● «Μαντάμ Σουσού», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, www.theatron254.gr , Τ/ 212-254 0300 ✱ Ο Γιώργος Ριζόπουλος είναι μηχανικός και κατά συνθήκη γραφιάς (rizopoulos72@gmail.com, εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες…)

RED HOT CHILI PEPPER

Ποιος (δεν)

φοβάται... ...την όµορφη, έξυπνη, σύζυγο, µητέρα, ετών 39, πολυάσχολο στέλεχος που… µόλις απολύθηκε; Τι ζέστη είναι ξαφνικά κι αυτή; Το Πάσχα σουβλίσαµε στα Γιάννενα µε πουλόβερ κι οµπρέλες και τώρα, ένα µήνα µετά, ούτε σκοροκτόνα δεν πρόλαβα να πάρω για να µαζέψω τα µάλλινα. Ασιδέρωτα τα φοράµε ακόµη τα καλοκαιρινά. ∆ε θα σκάσω όµως. ∆εν θα πεθάνω εγώ για να είναι σιδερωµένος ο µαντράχαλος. Τρία t-shirt τη µέρα αλλάζει. Τι πράγµα κι αυτό; Να µάθει να σιδερώνει. Σε δυο χρόνια, άµα περάσει σε άλλη πόλη, ποιος θα του σιδερώνει; Συγχύστηκα και βγήκα εκτός θέµατος… γιατί το θέµα µου είναι κρυµµένο κάπου ανάµεσα στη ζέστη και στα κοψίδια του Πάσχα. Ναι. Οµολογώ ότι έφαγα λίγο παραπάνω. Τώρα που δεν έχω και το dress code της πολυεθνικής, κανένα ρούχο δε µε σταµατά! Ε! καλά δεν έγινα και γουρούνα αλλά πρέπει να τα χάσω ΤΩ-ΡΑ! Ξεκίνησα µια–δυο δίαιτες αλλά ήταν τελείως άχρηστες! Όλες προτείνουν να κόψεις το φαΐ. Μα, συγγνώµη αγάπη µου, άµα είναι να κόψω το φαΐ, τι να την κάνω τη γραµµένη δίαιτα; Για να τρώω 74 γραµµάρια µοσχάρι, 12 εκατοστά άπαχο τυρί και ένα παξιµάδι; Τέλος πάντων, το µαγιό που χρειάστηκε να φορέσω, µπήκε χωρίς να σκιστεί.

Μα καλά αυτά τα παιδιά καθόλου δεν ντρέπονται! Τον τιµώρησα όµως, τον τσόγλανο όπως του έπρεπε… Είπα στον δικό µου ότι απέναντι µετακόµισε µια φοιτήτρια που κυκλοφορεί όλη τη µέρα µε τα εσώρουχα! Το κρυφάκουσε και αυτό φυσικά ο µικρός και ξεροσταλιάζει από χτες στο µπαλκόνι µε τα χέρια στις τσέπες. Περιµένω να δω τη χαρά που θα πάρει όταν δει τον καινούριο γείτονα που είναι πιο τριχωτός και από τον Αναστόπουλο στη διαφήµιση του Badedas! Ααααχ αγοράκι µου! Μπορεί από αποτρίχωση να ξέρω όσα κι ο Αναστόπουλος αλλά, τόσα χρόνια στέλεχος, έχω µεταπτυχιακά κουφάλας. Βγάλε τα χεράκια από τις τσέπες σου κι άντε να διαβάσεις στη Βιολογία για τις ορµόνες… ΥΓ: Μα badedas! Πού το θυµήθηκα;

Ο «Κόκκινος Θησαυρός» Ένα υπέροχο, ζεστό ορεκτικό με μελιτζάνες, γκούντα και σάλτσα ντομάτας, που γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον με λίγο κόκκινο TABASCO®. Συνοδέψτε μ’ αυτό ψητά κρεατικά ή πουλερικά στο γκριλ ή απολαύστε το σκέτο μαζί με τραγανό ψωμί.

Ψητές μελιτζάνες με γκούντα, σάλτσα ντομάτας και TABASCO® ΥΛΙΚΆ ΓΙΆ 6 ΆΤΟΜΆ 4 μελιτζάνες, 300 γρ. γκούντα, 2/3 του φλιτζανιού σάλτσα ντομάτας έτοιμη ή σπιτική, 6 ελιές Καλαμών ψιλοκομμένες, 2 φιλετάκια αντσούγιας ψιλοκομμένα, 2 σκελίδες σκόρδου λιωμένες, 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο, ½ κουταλάκι του γλυκού TABASCO® κόκκινο, αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο ΕΚΤΕΛΕΣΗ Πλένετε, καθαρίζετε και κόβετε σε λεπτές φέτες τις μελιτζάνες, τις βάζετε σε σουρωτήρι, τις πασπαλίζετε με αλάτι και τις αφήνετε για 20΄να ξεπικρίσουν. Τις ξεπλένετε καλά, τις στραγγίζετε και τις στεγνώνετε. Τις απλώνετε σε αντικολλητικό ταψί. Τις ραντίζετε με λίγο από το ελαιόλαδο και λίγες σταγόνες TABASCO®, αλατοπιπερώνετε και ψήνετε στη σχάρα για 10’-15’ μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν. Τις βάζετε σε πυρίμαχη πιατέλα σε στρώσεις και σκορπίζετε ανάμεσά τους την γκούντα κομμένη σε φέτες. Ψήνετε στο γκριλ ή σε δυνατό φούρνο για 5΄ μέχρι να λιώσει η γκούντα. Ανακατεύετε τη σάλτσα ντομάτας με τις ελιές και τις αντσούγιες. Χτυπάτε το υπόλοιπο λάδι με ελάχιστο ακόμα TABASCO® και το σκόρδο. Το ρίχνετε στη σάλτσα ντομάτας και ανακατεύετε. Περιχύνετε με τη σάλτσα τα λαχανικά.

Με αγάπη …Chili Pepper

Όχι ότι πήγα στη θάλασσα… στην αισθητικό πήγα για µπικίνι. «Μπραζίλιαν;» µε ρωτάει; «Όχι ευχαριστώ, έχω πιει δύο από το πρωί…» της απάντησα. Και να πεις ότι είµαι πίσω από την εποχή µου; Όχι βέβαια. Ό,τι µπορώ κάνω η γυναίκα. Τι «Hello» διαβάζω, τι Τατιάνα βλέπω… αλλά σε ελληνική οικογένεια µεγάλωσα κι όσο να ’ναι µια ντροπή την έχω µε αυτά τα πράγµατα. Το χειρότερο το έπαθα µετά το µπραζίλιαν, στο σπίτι, όταν το είπα στο στεφάνι µου. Σιγά και διακριτικά, µη µε αντιληφθεί κανένα τέκνο. Ακόµη δεν καταλαβαίνω: πώς µε άκουσε το κωλόπαιδο και πετάχτηκε; Που φωνάζεις, ξελαρυγγιάζεσαι να έρθει να σε βοηθήσει µε τα ψώνια φορτωµένη κι αυτός Μπετόβεν… Κατέβηκε, σκούντηξε τον πατέρα του και του είπε γελώντας «Α! ρε ντάντης, τυχερό σου σήµερα, στο Μαρακανά θα παίξεις µπάλα!»

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO® παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650 TABASCO® is a registered trademark for sauces and other goods and services. TABASCO, the TABASCO bottle design and label designs are the exclusive property of McIlhenny Company, Avery Island, Louisiana, USA 70513 www.TABASCO.com.

45 1

PANTOPOLION

Νέα από ό,τι πουλιέται και ό,τι αγοράζουµε Lipton-πυραµίδα για κρύο νερό!

Νέα φιάλη για την AMSTEL

Σαν την Κρήτη… στου «Πατούχα»

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε µέχρι τώρα για το τσάι και υποδεχτείτε το νέο Lipton Sun Tea. Την 1η πυραµίδα τσαγιού για κρύο νερό! Απολαύστε πλέον τις πυραµίδες Lipton κατευθείαν σε κρύο νερό! Το Lipton Sun Tea είναι µοναδικό, γιατί: το φτιάχνουµε εύκολα χωρίς να βράσουµε νερό, δεν περιέχει ζάχαρη (έτσι το απολαµβάνουµε σκέτο ή πιο γλυκό, ανάλογα µε τη γεύση που µας ταιριάζει), έχει µηδέν θερµίδες, περιέχει αληθινά κοµµάτια φρούτων, έχει ακριβώς τα ίδια οφέλη µε το ζεστό τσάι, είναι οικονοµικό, αφού µε µία συσκευασία µπορούµε να φτιάξουµε 20 ποτήρια κρύο τσάι. Κυκλοφορεί σε 3 απολαυστικές γεύσεις: Sun Tea Πράσινο Τσάι Μέντα, Sun Tea Μαύρο Τσάι Ροδάκινο και Μάνγκο και Sun Tea Μαύρο Τσάι Λεµόνι και Lime. Απολαύστε το στη στιγµή! Τοποθετήστε µια πυραµίδα Lipton Sun Tea σε 200 ml νερό σε θερµοκρασία δωµατίου, για 4 λεπτά. Προσθέστε παγάκια και… έτοιµο!

Με πλούσια ιστορία 47 χρόνων, σταθερά στην κορυφή των προτιµήσεων των Ελλήνων καταναλωτών, η Amstel έχει επιδείξει µεγάλη επενδυτική δραστηριότητα και καινοτοµική πρωτοβουλία στο σύνολο της επικοινωνίας της, στα προϊόντα της και στη σχέση της µε τον καταναλωτή. Αφουγκράζεται τις ανάγκες των καταναλωτών και δηµιουργεί νέες εµπειρίες για όλους. Ανταποκρίνεται στις εξελισσόµενες απαιτήσεις της κοινωνίας παραµένοντας πιστή στις αξίες και την ποιότητα που τη χαρακτηρίζουν και την έχουν κάνει να ξεχωρίσει µέσα στο χρόνο. Το 2012 η Amstel γυρίζει σελίδα και ανανεώνεται. Πραγµατοποιεί άλλη µια σηµαντική επένδυση στην εµφάνισή της µε τον εκσυγχρονισµό και την εξέλιξη της φιάλης της, διατηρώντας στο ακέραιο την αξεπέραστη γεύση και ποιότητά της που την έχουν κάνει να ξεχωρίζει 47 ολόκληρα χρόνια. Σε αυτή τη συνεχή επένδυση οφείλει η Amstel την επιτυχηµένη της πορεία και την ενδυνάµωση της σχέσης εµπιστοσύνης µε τους Έλληνες καταναλωτές.

«Στου Ψηλορείτη την κορφή το χιόνι δεν τελειώνει, ώσπου να λιώσει το παλιό, καινούριο το πλακώνει»! Στο παραδοσιακό κρητικό εστιατόριο «Πατούχας» θα νιώσετε σα να βρίσκεστε στην Κρήτη. Θα ακούσετε σωρό µαντινάδες, θα πιείτε ρακί και µαρουβά (κόκκινο παλιό κρασί) που θα σας µείνει αξέχαστο και θα δοκιµάσετε συνταγές που δεν γνωρίζατε! Σε ένα ζεστό και φιλόξενο χώρο, θα γευτείτε εδέσµατα που ακόµα και στην Κρήτη δύσκολα βρίσκετε. Ο «Πατούχας» σας περιµένει µε άγριο κατσικάκι κοκκινιστό, αρνάκι µε σταµναγκάθι, κοκκινιστό µοσχαράκι γάλακτος µε φρέσκα γεµιστά µακαρόνια, πιταράκια µε φρέσκο φύλλο, χοχλιούς µπουµπουριστούς µε χοντρό αλάτι και πολλές ακόµα ξεχωριστές γεύσεις! Τα αγνά υλικά και ο παραδοσιακός τρόπος που µαγειρεύονται θα σας ταξιδέψουν στην κουζίνα κάποιας Κρητικιάς γιαγιάς, που φροντίζει µε αγάπη για τα παιδιά και τα εγγόνια της. Και που φτιάχνει καθηµερινά ζυµωτό ψωµί και φουρνίζει στον ξυλόφουρνο! Info Εστιατόριο «Πατούχας» Νικολάου Ζερβού 95, Καλλιθέα Για κρατ ήσεις: Τ/210 -9420 611,210 9402249

HELLMANN’S KETCHUP µε 50% λιγότερη ζάχαρη Η νέα Hellmann’s Ketchup µε Stevia περιέχει 50% λιγότερη ζάχαρη αλλά όλη της τη γεύση! Είναι φτιαγµένη µε την ίδια µοναδική συνταγή, από διαλεχτές ελληνικές ντοµάτες που ωριµάζουν στον ήλιο, χωρίς συντηρητικά. Φέρνει µια νέα εναλλακτική πρόταση στο τραπέζι όλων όσοι προσέχουν τη διατροφή τους, χάρη στη νέα της συνταγή µε τη γλυκαντική δύναµη του φυτού Stevia, που χαρίζει την υπέροχη γλυκιά γεύση στην ketchup, χωρίς να την επιβαρύνει µε τεχνητές γλυκαντικές ουσίες. Το φυτό Stevia χρησιµοποιείται σε όλο τον κόσµο εκατοντάδες χρόνια. Το εκχύλισµα από τα φύλλα του προκύπτει από φυσική διαδικασία, έτσι ώστε να δώσει την υπέροχη γεύση ενός γλυκαντικού συστατικού µε µηδενικές θερµίδες. Η νέα Hellmann’s Ketchup µε Stevia µε 50% λιγότερη ζάχαρη και 100% γεύση είναι ιδανική για όλη την οικογένεια!

FINA, για να περνάμε… φίνα Σύμφωνα με τις διεθνείς διατροφικές συστάσεις αλλά και το πρότυπο της μεσογειακής διατροφής, η κατανάλωση δύο μικρομερίδων γαλακτοκομικών προϊόντων την ημέρα, με σαφή προτίμηση προς τα γαλακτοκομικά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, μας κάνει καλό. Όλα λοιπόν συνηγορούν ότι το Fina, το κίτρινο τυρί με τα χαμηλότερα λιπαρά (μόνο 10%), αποτελεί την καθημερινή υγιεινή απόλαυση που συνδυάζει την υπέροχη γεύση με την υψηλή διατροφική αξία. Είναι η ιδανική επιλογή για εκείνους που επιθυμούν ή είναι απαραίτητο να υιοθετήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, χωρίς στερήσεις. Με τυρί Fina απολαμβάνουμε: •Χαμηλή θερμιδική αξία, αφού παράγεται από ημιαποβουτυρωμένο φρέσκο αγελαδινό γάλα και έχει μόνο 10% λιπαρά. •Υπέροχη γεύση, αφού ωριμάζει τουλάχιστον για 4 μήνες. •Υψηλή διατροφική αξία, αφού με μια φέτα 30 γραμμαρίων καλύπτονται το 21% των ημερήσιων αναγκών ενός ενήλικα σε πρωτεΐνη και το 36% των αναγκών του σε ασβέστιο. Το τυρί Fina αποτελεί μία ακόμα πρόταση άριστης ποιότητας, από τη Friesland Campina, τη μεγαλύτερη στον κόσμο συνεταιριστική εταιρεία γαλακτοκομικών.

Μέλι με κρόκο και μαστίχα Δύο μοναδικά προϊόντα της ελληνικής γης, τον Κρόκο Κοζάνης και τη Μαστίχα Χίου, φέρνει στο καθημερινό μας τραπέζι η εταιρεία Ελληνικό Μέλι Α.Ε., μέσα σε ένα τρίτο, το πιο γλυκό και πιο αγαπημένο της οικογένειας: το μέλι! Το μέλι είναι από τα πολυτιμότερα, θρεπτικότερα και υγιεινότερα τρόφιμα. Δίνει ενέργεια στους μυς, διαύγεια στο μυαλό, καθαρίζει και ρυθμίζει το πεπτικό σύστημα. Μας δίνει σφρίγος και μακροζωία. Σε μια προσπάθεια να προσδιοριστεί η δράση του μελιού ως τροφής και φαρμάκου σε διάφορες κλινικές περιπτώσεις ο Duisberg (1967) διέκρινε ότι: το μέλι δρα κατά της κοπώσεως, διευκολύνει την αφομοίωση του ασβεστίου, γιατρεύει ή ανακουφίζει τις εσωτερικές διαταραχές, τα έλκη του στομάχου, την αϋπνία, τον πονόλαιμο και έχει ευεργετική επίδραση στην καρδιά. Το μέλι, λοιπόν, δεν είναι μόνο η πλέον αγαπημένη γεύση της ελληνικής οικογένειας, αλλά και ένας πολύτιμος σύμμαχος του ανθρώπινου οργανισμού. Ο Κρόκος Κοζάνης (Crocus sativus L.) είναι από τα πιο σπάνια φαρμακευτικά φυτά. Τα αποξηραμένα στίγματα του λουλουδιού αποτελούν τον πολύτιμο κρόκο ή σαφράν ή ζαφορά ή σαφράνι. Εδώ και τριακόσια χρόνια ο Κρόκος Κοζάνης καλλιεργείται και αναπτύσσεται αποκλειστικά στο νομό Κοζάνης, στα διάσημα Κροκοχώρια. Ξεχωρίζει για την άριστη ποιότητά του, που τον κατατάσσει στην πρώτη κατηγορία κρόκου βιολογικής καλλιέργειας στον κόσμο. Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά από μελέτες και έρευνες ότι ο κρόκος Κοζάνης έχει ευεργετική δράση και πολλαπλές ιδιότητες. Δρα ως αντιθρομβωτικό, αντιοξειδωτικό και τονωτικό, βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης,

στην πέψη, σε κρίσεις άσθματος, στη ναυτία, είναι εμμηναγωγός, αντιπυρετικός και δυναμωτικός. Η Μαστίχα Χίου Η Μαστίχα Χίου από το 1997 έχει χαρακτηρισθεί Προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η φυσική ρητίνη του δέντρου Ristacia Lentiscus Var Chia, το οποίο φυτεύεται μόνο στο νησί της Χίου, είναι μοναδικό φυσικό προϊόν με πολλές ευεργετικές ιδιότητες και οφέλη. Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι τόσο η φυσική Μαστίχα όσο και το Μαστιχέλαιο συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία του πεπτικού και γαστρεντερικού συστήματος, στην καλύτερη πέψη, στη στοματική υγιεινή, στην ανάπλαση της επιδερμίδας, στη μείωση της χοληστερόλης ( LDL). Επίσης έχουν σημαντική αντιμικροβιακή δράση και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ ενισχύουν και τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Δοκιμάστε τα και τα δύο! Η εταιρεία Ελληνικό Μέλι Α.Ε. σε συνεργασία με τον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Κροκοπαραγωγών Κοζάνης και τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Μαστίχας Χίου δημιούργησε δύο μοναδικά προϊόντα: το Μέλι με Βιολογικό Κρόκο Κοζάνης και το Μέλι με Φυσική Μαστίχα Χίου. Ένωσε τα πολυτιμότερα και θρεπτικότερα αγαθά της φύσης σε δύο ξεχωριστά μέλια, που θα εμπλουτίσουν το πρωινό σας και θα δώσουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στις γλυκές και αλμυρές συνταγές σας, παραδοσιακές και νέες. Δοκιμάστε τα και τα δύο. Θα τα βρείτε σε επιλεγμένα super market καθώς και καταστήματα τροφίμων και βιολογικών προϊόντων.