Hagej
ROZDZIAŁ 1
1 W drugim roku krōla Dariusza, w szóstym miesiōncu, w piyrszym dniu miesiōnca, słowo Pańske bez proroka Hagaja prziszło do Zorubabela, syna Szaaltiela, gubernatora Judy, i do Jozuego, syna Jozedek, arcykapłan, pedzioł:
2 Tak głosi Pan Zastrzyństw: Tyn lud prawi: Niy nadszedł czas, czas, coby zbudować dōm Pański.
3 Tedy prziszło słowo Pańske bez proroka Hagaja:
4 Czy je czas, cobyście, ô was, przebywali we swojich ôbtoczōnych dōmach, a tyn dōm leży ôpuszczōny?
5 Teroz tak prawi Pan Zastrzyństw; Rozwożaj swoje drōgi.
6 Zasiywaliście moc, a przinosicie mało; jedzcie, ale niy styknie; pijecie, ale niy sōmcie nasycni ôd napoju; ôblyczycie sie, ale niy ma ciepłego; a tyn, kery zarobio płac, zarobio płac, coby włożyć go do torby z dziurami.
7 Tak prawi Pan Zastrzyństw; Rozwożaj swoje drōgi.
8 Idź na gōra, przinieś holc, i zbuduj dōm; i bōdōm sie ôd niego cieszōńć, i bōdōm uwielbiōny, prawi Pan.
9 Ôczekowaliście moc, a ôto stało sie mało; a kedy prziwiedliście go do dōmu, dźwignōłch na niego. Czymu?prawi Pan Zastrzyństw. Skuli mojigo dōmu, kery je ôpuszczōny, a kożdy z was biygnie do swojigo dōmu.
10 Pōniywoż niebo nad wami ôstało zatrzymane ôd rosy, a ziymia ôd jeji ôwocōw zatrzymowo.
11 I wzywołch suchota na ziymi, na gōrach, na kukurze, na nowym winie, na ôleju, na tym, co ziymia przinosi, na ludziach, na bydła, i na ludziach, na bydłach, i nad tym. na cołko robota rynkōw.
12 Zorubabel, syn Szaaltiela, Jozue, syn Josedecha, arcykapłan, społym ze cołkim ôstatkym ludu, posłuchali sie głosowi Państwa, jejich Boga, i słowōm proroka Hagaja, jak Pań, jejich Bōg. posłoł go, a lud ôbojowoł sie przed Panym.
13 Wtynczos Haggaj, posłańca Pańsko, głosiōł do ludu: Jōn sōm z wami, prawi Pan.
14 I Pan rozbudziōł ducha Zorubabela, syna Szaaltiela, gubernatora Juda, i ducha arcykapłana Jozuego, syna Josedecha, i ducha cołkigo ôstałości ludu; prziszli i robiyli w dōmie Państwa Zastrzyństw, jejich Boga, 15 W dwudziestym sztwortym dniu szóstego miesiōnca, w drugim roku krōla Dariusza.
ROZDZIAŁ 2
1 W siōdmym miesiōncu, w dwudziestym piyrszym dniu miesiōnca, prziszło słowo Pańske bez proroka Haggaja: 2 Godaj teraz do Zorubabela, syna Szaaltiela, gubernatora Juda, z Jozuem, synym Josedecha, arcykapłanym, i z ôstanym ludym:
3 Kto z was ôstoł, kery widzioł tyn dōm we swojij piyrszyj chwale? a jak to widzicie teroz? niy ma to w twojich ôczach w porōwnaniu z nim jak nic?
4 Ale teraz bōdź siylny, Zorubabel, prawi Pan; i bōdź siylny, ô Jozue, syn Josedecha, arcykapłan; i bōdźcie mocne, wszyske ludy ziymie, prawi Pan, i robijcie, bo Ja sōm z wami, prawi Pan Zastrzyństw.
5 Podle słowa, kere zamōwiōłch z wami, kej wyjdzieliście z Egiptu, tak mōj duch ôstowo postrzōd was, niy bojcie sie.
6 Bo tak prawi Pan Zastrzyństw; Jeszcze raz, to je krōtko czas, a Ja potrzasnōm niebo, ziymia, morze i sucho ziymia;
7 Wstrzimam wszyske norody, i pragniynie wszyskich norodōw przijdzie, i wypołniōm tyn dōm chwałōm, prawi Pan Zastrzyństw.
8 Strzybro je moje, a złoto je moje, prawi Pan Zastrzyństw.
9 Chwała tego ôstatnigo dōmu bydzie srogszo aniżeli piyrszego, prawi Pan Zastrzyństw, i w tym miyjscu dajōm pokoj, prawi Pan Zastrzyństwa.
10 W dwudziestym sztwortym dniu dziewiyntego miesiōnca, w drugim roku ôd Dariusza, prziszło słowo Pańske bez proroka Hagaja:
11 Tak prawi Pan Zastrzyństw; Spytajcie teroz kapelōnōw ô prawie, godajōnc:
12 Jeźli ktoś nosi świynte ciało na szacie swojij ôblyczynio, a ze szatym tyko chleba, śmierci, wina, ôleju abo jakigo ino jedzynio, to bōdzie to świynte? A kapelōny ôdpowiedzieli: Niy.
13 Tedy Haggaj pedzioł: Jeźli ftoś, kery je niyczysty bez ciało martwego, tyknie jakigoś z tych, to bōdzie to niyczyste? A kapelōny ôdpowiedzieli: To bydzie niyczyste.
14 Wtynczos ôdpowiedzioł Haggaj i pedzioł: Tak je tyn lud, i tak je tyn norod przede mnōm, prawi Pan; i tak je kożde dzieło jejich rynkōw; a to, co tam ôferujōm, je niyczyste.
15 A teraz, proszōm was, zastanowicie sie ôd dzisiyjszego dnia i dalij, przed tym, jak we świōntyni Pańskij bōł wrażōny kamyń na kamyń.
16 Pōniywoż w tamtych czasach, kedy prziszoł do hałdu dwudziestu miar, było ino dziesiyńć, a kedy prziszoł do tłuszczu, coby wyciōngnōńć piyńćdziesiōnt naczyń z presy, było ino dwadzieścia.
17 Ubiōłch was płynōm, mlywōm i gradym we wszyskich robotach twojich rynkōw; ale wy niy ôbrōciyli sie do mie, prawi Pan.
18 Rozwożajcie teroz ôd dzisiyjszego dnia i dalij, ôd dwudziestego sztwortego dnia dziewiyntego miesiōnca, ôd dnia, kej położōno fundamynt świōntyni Pańskij, rozwożajcie to.
19 Czy nasiynia sōm jeszcze we słupie? tak, choć winorośla, figowo, granat i ôliwka jeszcze niy ôdniosły, ôd dzisiyjszego dnia was bōgōwniōm.
20 W dwudziestym sztwortym dniu miesiōnca zaś słowo Pańske prziszło do Hagaja, głosiōnc:
21 Godaj do Zorubabela, gubernatora Juda: Potrzōsnōm niebo i ziymia;
22 I ôbalōm trōn krōlestw, i zniszczōm siyła krōlestw poganōw; i ôbalōm rydwany i tych, kerzi na nich jeźdzōm; a kōnie i jejich jeźdźcy ôpuszczōm sie, kożdy bez miec swojigo brata.
23 W tym dniu, prawi Pan Zastrzyństw, weznōm cię, Zorubabel, mojigo sługi, syna Szaaltiela, prawi Pan, i uczyniōm ci za pieczōntka, bo ôbiōrzōłch ciebie, prawi Pan Zastrzyństw .