પુન રનનિ ય પ્રક ૧ 1 આ શબ્દ યૂસાએ િ્ન ન ન્ીની પેલે પાર રાતા સયુદની સાયેના યે્ાનયાં, પારાન, તદફે લ, લાબાન, હસેરદથ અને ્ીઝાહાબની વચ્ે, િ્ન ન ન્ીની પેલે પાર, રકયાં સવન ઇઝરાિલીઓને ્હા હતા. 2 (હદરેબથી સેઈર પવનતના રસતે ્ા્ે શબાન્આ સુધી અરિિાર ર્વસની યુસાફરી છે .) 3 અને એય થિું ્ે ્ાલીસયા વરનના અરિિારયા યરહનાના પહેલા ર્વસે, યૂસાએ િહદવાહે જે જે આજાઓ આપી હતી તે સવન ઇઝરાિલી લદ્દને ્હી સંભળાવિું; 4 હેશબદનયાં રહેતા અયદરીઓના રાજ સીહદનને અને એડ્ ેઈયાં આસતારદથયાં રહેતા બાશાનના રાજ ઓિને યારી નાખિા પછી, 5 િ્ન ન ન્ીની પેલે પાર, યદઆબ ્ે શયાં, યૂસાએ આ રનિય જહેર ્રવાનું શર ્િુય: 6 આપકા ્ે વ િહદવાએ હદરેબ પવનત પર આપકને ્હું, 'તયે આ પવનત પર ઘકદ સયિ રહા છદ. 7તયે પાછા ફરદ અને યુસાફરી ્રદ, અને અયદરીઓના પવનતીિ પ્ે શ પર અને તેની નજ્ના બધા સથળદએ જઓ, યે્ાનયાં, ડું િરદયાં, ખીકયાં, ્ર્કયાં, અને સયુદ ર્નારે, ્નાનીઓના ્ે શયાં અને લબાનદન સુધી, યહાન ન્ી, િુફેરીસ ન્ી સુધી. 8 જુ ઓ, યે તયને આ ્ે શ આપિદ છે . જઓ અને તે ્ે શનદ ્બજદ લદ જે િહદવાએ તયારા રપતૃઓ ઇબારહય, ઇસહા્ અને િા્ૂ બને અને તેયના પછી તેયના વંશજદને આપવાનું વ્ન આપિું હતું. 9 “તે સયિે યે તયને ્હું હતું ્ે , 'હુ ં એ્લદ તયારદ સાયનદ ્રી શ્તદ નથી.' 10 તયારા ્ે વ િહદવાએ તયને ઘકા યદરા ્િાન છે , અને આજે તયે આ્ાશના તારા જ ેરલા અસંખિ છદ. ૧૧ (તયારા રપતૃઓના ઈશર િહદવા તયને હવે હજર િકા વધારે ્રદ અને તેયકે આપેલા વ્ન પયાકે તયને આશીવાન્ આપદ!) ૧૨ હુ ં એ્લદ તયારા બદજ, બદજ અને તયારા ઝઘડા ્ે વી રીતે સહન ્રી શ્ું ? ૧૩ “તયારા ્ુ ળદયાંથી જાની, બુર્યાન અને જકીતા યાકસદને પસં્ ્રદ, અને હુ ં તેયને તયારા પર અરધ્ારી ઠરાવીશ. 14 “તયે યને જવાબ આપિદ અને ્હું, 'તયે જે ્હું તે અયારે ્રવું સારં છે.' ૧૫ તેથી યે તયારા ્ુ ળદના આિેવાનદ, જાની અને જક્ાર યાકસદને લીધા અને તેયને તયારા પર સર્ારદ ઠરાવિા, એરલે ્ે હજરના સર્ારદ, સદનાના સર્ારદ, પ્ાસના સર્ારદ, અને ્સના સર્ારદ, અને તયારા ્ુ ળદયાંથી અરધ્ારીઓ. 16 “તે સયિે યે તયારા નિાિાધીશદને આજા ્રી હતી ્ે , 'તયારા ભાઈઓ વચ્ેના ઝઘડા સાંભળદ અને ્રે્ યાકસ અને તેના ભાઈ વચ્ે, અને તેની સાથે રહેતા રવ્ે શી વચ્ે, નિાિથી નિાિ ્રદ.' ૧૭ નિાિ ્રતી વખતે તયારે ્દઈનદ પ્ લેવદ નરહ; પક નાના અને યદરા બંનેનું સાંભળવું; યાકસના ્હેરાથી ડરવું નરહ;
્ારક ્ે નિાિ તદ ઈશરનદ છે ; અને જે ્ે સ તયારા યારે યુશ્ે લ હદિ તે યારી પાસે લાવદ, અને હુ ં તે સાંભળીશ. ૧૮ અને તે જ સયિે યે તયને તયારે શું ્રવું તે બધું આજા આપી હતી. 19 “અને જારે આપકે હદરેબથી ની્ળીએ છીએ, તિારે આપકે આપકા ્ે વ િહદવાની આજા યુજબ, અયદરીઓના પવનતીિ પ્ે શના રસતે તયે જે રવશાળ અને ભિં્ર રક જદિું હતું તે થઈને ્ા્ે શબાન્આ પહદંચિા. 20 યે તયને ્હું, 'તયે અયદરીઓના પવનતીિ પ્ે શયાં આવી પહદંચિા છદ, જે આપકા ્ે વ િહદવા આપકને આપવાના છે .' 21 જુ ઓ, તયારા ્ે વ િહદવાએ આ ્ે શ તયારી આિળ યૂકદ છે ; જેય તયારા રપતૃઓના ્ે વ િહદવાએ તયને ્હું છે તેય, જઓ અને તેનદ ્બજદ લદ; ડરશદ નહીં, રનરાશ થશદ નહીં. 22 “તયે બધા યારી પાસે આવિા અને ્હું, ‘આપકે આપકી આિળ યાકસદ યદ્લીએ, જથ ે ી તેઓ આપકી ભૂરયની તપાસ ્રે અને આપકને પાછા આવીને ્હે ્ે આપકે ્િા રસતે જવું જદઈએ અને ્િા નિરદયાં આપકે પવેશ ્રવદ જદઈએ.’ 23 યને આ વાત િયી. તેથી યે તયારાયાંથી બાર યાકસદ, ્રે્ ્ુ ળયાંથી એ્, પસં્ ્િાન. 24 અને તેઓ પાછા ફરીને પવનત પર ્ઢ્ા, અને એશ્દલની ખીકયાં પહદંચિા અને તેની તપાસ ્રી. 25 અને તેયકે તે ્ે શના ફળ હાથયાં લીધા અને તે અયારી પાસે લાવિા, અને અયને પાછા આવીને ્હું, "આપકા ્ે વ િહદવા આપકને જે ્ે શ આપી રહા છે તે સારદ છે." 26 છતાં તયે તિાં જવાની ના પાડી, અને તયારા ્ે વ િહદવાની આજાનદ રવરદધ ્િ્. 27 અને તયે તયારા તંબુઓયાં ફરરિા્ ્રી અને ્હું, 'િહદવા અયને રધકારે છે, તેથી તેયકે અયને અયદરીઓના હાથયાં સદંપી ્ે વા અને અયારદ નાશ ્રવા યારે રયસર ્ે શયાંથી બહાર ્ાઢ્ા છે .' 28 આપકે કાં જઈએ? આપકા ભાઈઓએ આપકને રનરાશ ્રી ્ીધા છે , એય ્હીને ્ે , તિાંના લદ્દ આપકા ્રતાં યદરા અને ઊં્ા છે; તિાંના નિરદ યદરા છે અને ્દર આ્ાશને આંબી િિા છે ; અને આપકે તિાં અના્ીઓના પુતદ પક જદિા છે . 29 “તિારે યે તયને ્હું, 'િભરાશદ નરહ, અને તેયનાથી ડરશદ નરહ.' ૩૦ તયારા ઈશર િહદવાહ જે તયારી આિળ ્ાલે છે , તે તયારા યારે લડશે, જેય તેયકે તયારી નજર સય્ રયસરયાં તયારા યારે ્િુય હતુ.ં 31 અને તયે અરણ્યાં જદિું હશે ્ે જેય ્દઈ યાકસ પદતાના ્ી્રાને ઊં્્ીને લઈ જિ છે , તેય િહદવા તયારા ઈશરે તયને આ જગિાએ પહદંચિા તિાં સુધી, તયે જાં સુધી િિા તિાં સુધી, બધા રસતે ઉપાડિા. 32 છતાં તયે આ બાબતયાં તયારા ્ે વ િહદવા પર રવશાસ ્િ્ નરહ. 33 જે તયારા તંબુ નાખવાની જગિા શદધવા યારે તયારી આિળ િિા, રાતે અરગનયાં, તયને ્િદ યાિન બતાવિદ, અને ર્વસે વા્ળયાં. 34 િહદવાએ તયારા શબ્દ સાંભળિા અને તે િુસસે થિા અને સય ખાઈને ્હું, 35 આ ્ુ ષ પેઢીના યાકસદયાંથી ્દઈ પક તે સારદ ્ે શ જદશે નરહ, જે ્ે શ યે તયારા રપતૃઓને આપવાનું વ્ન આપિું હતુ.ં