CAPÍTULO 1
O sétimo fillo de Xacob e Bilha. O celoso. Aconséllase contra a ira dicindo que "dá unha visión peculiar". Esta é unha tese notable sobre a ira.
1 A copia das palabras de Dan, que falou aos seus fillos nos seus últimos días, no ano cento vintecinco da súa vida.
2 Porque convocou á súa familia I e dixo: Escoitade as miñas palabras, fillos de Dan; e fai caso das palabras de teu pai.
3 Probei no meu corazón e en toda a miña vida esa verdade o trato xusto é bo e agrada a Deus, e a mentira e a ira son malas, porque ensinan ao home toda maldade.
4 Confésovos, pois, hoxe, fillos meus, que no meu corazón resolvín a morte de Xosé, meu irmán, o home verdadeiro e bo. .
5 E alegreime de que fose vendido, porque o quería máis o seu pai que a nós.
6 Porque o espírito de celos e vanagloria díxome: ti tamén es o seu fillo.
7 E un dos espíritos de Beliar removoume, dicindo: Toma esta espada e mata con ela a Xosé; así te quererá teu pai cando estea morto.
8 Agora ben, este é o espírito de ira que me convenceu de esmagar a Xosé como un leopardo esmaga un cabrito.
9Pero o Deus dos meus pais non permitiu que caese nas miñas mans, para que eu o atopase só e o matase e fixera que unha segunda tribo fose destruída en Israel.
10 E agora, fillos meus, velaquí que morro, e dígovos unha verdade, que se non vos gardades do espírito de mentira e de ira, e amades a verdade e a longanimidade, pereceredes.
11 Porque a ira é cegueira, e non permite que ninguén vexa a cara de ninguén con verdade.
12 Porque aínda que sexa un pai ou unha nai, compórtase con eles como inimigos; aínda que sexa un irmán, non o coñece; aínda que é un profeta do Señor, desobedecelo; aínda que é un home xusto, non o ten en conta; aínda que é amigo, non o recoñece.
13 Porque o espírito de ira engárrao coa rede do engano e cega os seus ollos, e coa mentira escurece a súa mente e dálle a súa propia visión.
14 E con que a envolven os seus ollos? Con odio de corazón, para ter envexa do seu irmán.
15 Porque a ira é mala, fillos meus, porque atormenta ata a propia alma.
16 E fai seu o corpo do home airado, e sobre a súa alma obtén o dominio, e outorga ao corpo poder para que comete toda a iniquidade.
17 E cando o corpo fai todas estas cousas, a alma xustifica o que se fai, xa que non ve ben.
18 Polo tanto, o que está furioso, se é un home poderoso, ten un triple poder na súa ira: un coa axuda dos seus servos; e un segundo pola súa riqueza, mediante o cal persuade e vence injustamente; e, en terceiro lugar, tendo o seu propio poder natural, obra así o mal.
19 E aínda que o home iracundo sexa débil, aínda ten un poder dobre do que é por natureza; pois a ira sempre axuda a tales na iniquidade.
20 Este espírito vai sempre coa mentira á dereita de Satanás, para que con crueldade e mentira se fagan as súas obras.
21 Entende, pois, o poder da ira, que é en balde.
22 Porque, ante todo, provoca provocación coa palabra; entón con obras fortalece ao que está enfadado, e con
fortes perdas perturba a súa mente, e así axita con gran ira a súa alma.
23 Polo tanto, cando alguén. fala en contra de vós, non vos animedes á ira, e se alguén vos louva como santos, non vos enaltecedes: non vos movades nin para deleitarnos nin para desgustar.
24 Porque primeiro agrada ao oído, e así fai que a mente estea interesada en percibir os motivos da provocación; e despois, enfurecido, pensa que está con razón.
25 Se caes en calquera perda ou ruína, fillos meus, non te aflixes; pois este mesmo espírito fai que o home desexe o que é perecedoiro, para que se encolere pola aflicción.
26 E se padeces unha perda voluntaria ou involuntaria, non te molestes; pois da vexación xorde a ira coa mentira.
27 Ademais, unha dobre maldade é a ira coa mentira; e axúdanse uns a outros para perturbar o corazón; e cando a alma está continuamente perturbada, o Señor aparta dela e Beliar reina sobre ela.
CAPÍTULO 2
Unha profecía dos pecados, a catividade, as pragas e a restituci ón definitiva da naci ón. A índa falan do Ed én (Ver o verso 18). O verso 23 énotable áluz da profecía.
1 Observade, pois, meus fillos, os mandamentos do Señor, e observade a sú a lei; apártate da ira e odia a mentira, para que o Señor habite entre v ó s, e Beliar fuxa de vós.
2 Di a verdade cada un co seu próximo. As í non caeredes en ira e confusi ó n; pero estaredes en paz, tendo o Deus da
paz, así que ningunha guerra prevalecerá sobre vós.
3 Amade ao Señor durante toda a vosa vida, e uns a outros con verdadeiro coraz ón.
4 Sei que nos últimos días apartaredes do Señor e provocaredes a ira a Leví e loitaredes contra Xud á ; pero non prevalecerás contra eles, porque un anxo do Señor guiaraos a ambos; porque xunto a eles estará Israel.
5 E sempre que vos apartédes do Señor, andaredes en todo mal e practicaredes as abominaci ó ns dos xent í s, prostitu í ndonos tras mulleres dos malvados, mentres con toda a maldade os espíritos da maldade obran en vós.
6 Porque lin no libro de Enoc, o xusto, que o teu príncipe é Satanás, e que todos os esp í ritos de maldade e soberbia conspirarán para atender constantemente aos fillos de Lev í , para facelos pecar diante do Señor.
7 E os meus fillos achegaranse a Leví e pecarán con eles en todas as cousas; e os fillos de Xud á ser á n cobizosos, saqueando os bens alleos coma os leóns.
8 Por iso seredes levados con eles á catividade, e al í recibiredes todas as pragas de Exipto e todos os males dos xentís.
9 E as í , cando volvas ao Señor, obteredes misericordia, e El introduciravos ao seu santuario e daravos paz.
10 E xurdiráche da tribo de Xudá e de Leví a salvación do Señor; e fará guerra contra Beliar.
11 E fai unha vinganza eterna dos nosos inimigos; e o cativerio quitará de Beliar as almas dos santos, converterá os corazó
ns desobedientes ao Señor e dará a paz eterna aos que o invocan.
12 E os santos descansarán no Edén, e na Nova Xerusalén alegraranse os xustos, e será para a gloria de Deus para sempre.
13 E xa non sufrirá Xerusalén a desolaci ón, nin Israel será levado cativo; porque o Señor estará no medio [vivindo entre os homes], e o Santo de Israel reinar á sobre el con humildade e pobreza; e quen crea nel reinar á entre os homes na verdade.
14 E agora, temed ao Señor, fillos meus, e coidado con Satanás e os seus espíritos.
15 Ach é gate a Deus e ao anxo que intercede por ti, porque é un mediador entre Deus e o home, e para a paz de Israel levantarase contra o reino do inimigo.
16 Polo tanto, o inimigo está ansioso por destruír todos os que invocan ao Señor.
17 Pois sabe que o día en que Israel se arrepentirá, o reino do inimigo rematará
18 Porque o mesmo anxo da paz fortalecerá a Israel, para que non caia no extremo do mal.
19 E ser á no tempo da iniquidade de Israel, que o Señor non se apartará deles, senón que os transformará nunha nación que faga a súa vontade, porque ningún dos anxos será igual a el.
20 E o seu nome estar á en todos os lugares de Israel e entre os xentís.
21 Por iso, fillos meus, gardádevos de toda obra mala, e botade fóra a ira e toda mentira, e amade a verdade e a longanimidade.
22 E as cousas que oíches de teu pai, tam én fárdeselles aos vosos fillos para que vos reciba o Salvador dos xentís; porque
é verdadeiro e tolerante, manso e humilde, e ensina coas súas obras a lei de Deus.
23 Apartade, polo tanto, de toda iniquidade, e apártate á xustiza de Deus, e a túa raza salvarase para sempre.
24 E enterrádeme preto dos meus pais.
25 E dito isto, bicounos e adormeceu de boa vellez.
26 Os seus fillos enterraronno, e despois levaron os seus ósos e puxéronos preto de Abraham, Isaac e Xacob.
27 Con todo, Dan profetizoulles que esquecer í an o seu Deus e que fosen afastados da terra da súa herdanza e da raza de Israel e da familia da s ú a descendencia.