РАЗДЗЕЛ 1
Ісахар, пяты сын Якуба і Ліі.
Бязгрэшнае дзіця за мандрагоры.Ён
заклікаедапрастаты.
1 Перапіс слоў Ісахаравых.
2 І паклікаў ён сыноў сваіх і сказаў ім: слухайце, дзеці мае, Ісахара, бацьку вашага; прыслухайся да слоў каханага Госпадам.
3 Я нарадзіўся пятым сынам у Якава за плату за мандрагоры.
4 Рувім, брат мой, прынёс з поля мандрагоры, і Рахіль сустрэла яго і ўзяла іх.
5 І заплакаў Рувім, і ад голасу ягонага выйшла Лія, маці мая.
6 Гэтыя мандрагоры былі пахучымі яблыкамі, якія былі вырашчаныя ў зямлі Харан пад цяснінай.
7 І сказала Рахіль: не аддам іх табе, але яны будуць мне замест дзяцей.
8 Бо Гасподзь пагардзіў мною, і я не нарадзіла дзяцей Якаву.
9 Было два яблыкі; і сказала Лія Рахілі: хопіць табе, што ты ўзяла майго мужа;
10 І сказала ёй Рахіль: у гэтую ноч будзеш мець Якава за мандрагоравыя яблыкі сына твайго,
11 І сказала ёй Лія: мой Якаў, бо я жонка маладосьці ягонай.
12АлеРахільсказала:нехвалісяі не хваліся; бо ён заручыў мяне перад табою і дзеля мяне служыў бацьку нашаму чатырнаццаць гадоў.
13 І калі б хітрасьць не павялічылася
на зямлі і не павялічылася б бязбожнасьць людзей, ня ўбачыў бы ты цяпер аблічча Якава.
14 Бо ты не ягоная жонка, але ў
майстэрстве была ўзятая да яго
замест мяне.
15 І падмануў мяне бацька мой, і вывеў мяне ў тую ноч, і не даў Якаву бачыць мяне; бо калі б я быў там, гэтага з ім не здарылася.
16 Але за мандрагоры я наймаю ў цябе Якава на адну ноч.
17 Якаў спазнаў Лію, і яна зачала і нарадзіла мяне, і за плату назвалі мяне Ісахарам.
18 І зьявіўся Якаву анёл Гасподні, кажучы: Двух дзяцей народзіць
Рахіль,боадмовіласяадмужасвайго і выбрала ўтрыманьне.
19. Калі б Лія, маці мая, не заплаціла два яблыкі дзеля яго таварыства, яна нарадзіла б восем сыноў; таму яна нарадзіла шасьцёра, а Рахіль нарадзіла двое, бо дзеля мандрагораў наведаў яе Госпад. 20БоЁнведаў,штодзелядзяцейяна хацела мець зносіны з Якубам, а не дзеля пажадлівасьці.
21 Бо на другі дзень яна зноў аддала Якава.
22. І пачуў Гасподзь Рахіль дзеля мандрагораў.
23.Бо,хоцьіжадалаіх,аленекаціла, а ахвяравала ў доме Гасподнім, падаючы іх сьвятару Ўсявышняга, які быў у той час.
24 Дык вось, калі я вырас, дзеці мае, я хадзіў у шчырым сэрцы, і стаў земляробам для бацькі майго і братоў маіх, і прыносіў з поля плады ў свой час. 25 І дабраславіў мяне бацька мой, бо бачыў, што я хаджу перад ім у праведнасьці.
26. І ня быў я ні клопатам, ні зайздроснікам і злоснікам да бліжняга майго.
27. Я ніколі нікога не паклёпнічаў і жыцьця нікога не асуджаў, паступаючы ў простасьці.
28. Таму, калі мне было трыццаць пяць гадоў, я ўзяў сабе жонку, бо праца мая знясільвала сілу маю, і я ніколі не думаў аб задавальненні з жанчынамі; але ад працы маёй сон ахапіў мяне.
29. А бацька мой заўсёды цешыўся з маёй праўды, бо я ахвяраваў праз сьвятараГоспадуўсепершыяплады; затым і майму бацьку.
30 І памножыў Гасподзь даброты Свае ў дзесяць тысяч разоў у руках маіх; а таксама Якуб, мой бацька, ведаў, што Бог дапамагае маёй адзіноце.
31 Бо ўсім бедным і прыгнечаным я адорваў даброты зямлі ў простасьці
сэрца майго.
32 І цяпер, паслухайце мяне, дзеці мае, і хадзіце ў простасьці сэрца вашага, бо я бачыў у ім усё, што заўгодна Госпаду. '
33 Аднадушны чалавек не жадае золата, ён не дамагаецца блізкага свайго, ён не прагне шматлікіх прысмакаў, ён не любіць разнастайнае адзеньне.
34 Ён не жадае жыць доўга, а толькі чакае волі Божай.
35 І духі падману ня маюць над ім сілы, бо ён не глядзіць на прыгажосьць жаночай, каб не забрудзіць розум свой разбэшчанасьцю.
36
Няма зайздрасьці ў думках
ягоных, ні зламысьнік не зьнішчыць душы ягонай, ні трывогі з
ненатольнай жаданьнем у сэрцы
сваім.
37 Бо ён ходзіць у бязлюднасьці
душы і бачыць усё ў шчырым сэрцы, пазбягаючывачэй,якіясталісязлымі праз памылку сьвету, каб не бачыць скажэньня якой-небудзь з запаведзяў Гасподніх.
38 Дык захоўвайце, дзеці мае, закон Божы, і набывайце пустасьць, і хадзіце бязгрэшна, не займаючыся
справамі бліжняга, але любіце Госпада і бліжняга, шкадуйце ўбогіх і слабых.
39 Схіліце спіну сваю да земляробства і працуйце ва ўсякай
гаспадарцы, прыносячы дары Госпаду з падзякай.
40 Бо дабраславіць цябе Гасподзь
першынцамі пладоў зямлі, як дабраславіў усіх сьвятых ад Авеля дагэтуль.
41 Бо не дадзена вам іншай долі, акрамя тлушчу зямлі, плады якой вырошчваюцца ў працы.
42 Бо бацька наш Якаў дабраславіў мяне дабраславеньнямі зямлі і першых пладоў.
43 І праславіліся Левій і Юда ад ГоспаданаватсяродсыноўЯкава;бо Гасподзь даў ім спадчыну, і Левію даў святарства, а Юдзе - царства. 44 І таму слухайцеся іх і хадзіце ў простасьці бацькі вашага; бо Гаду дадзена было зьнішчыць войскі, якія ідуць на Ізраіля.
РАЗДЗЕЛ 2
1 Дык вось, ведайце, дзеці мае, што ў апошнія часы вашыя сыны пакінуць адзіноту і прылепяцца да ненатольнай ахвоты.
2 І, пакінуўшы бязвольнасць, наблізіцца да злосці; і, пакінуўшы запаведзі Гасподнія, яны прылепяцца да Беліяра.
3 І, пакінуўшы земляробства, пойдуць за сваімі ліхімі задумамі, і будуць расьсеяны сярод язычнікаў і будуць служыць ворагам сваім.
4. І таму дайце гэтыя загады дзецям вашым, каб, калі яны зграшаць, яны маглі хутчэй вярнуцца да Госпада; Бо Ён міласэрны і выбавіць іх, нават каб вярнуць іх у зямлю іхнюю.
5 Дык вось, як вы бачыце, мне сто дваццаць шэсьць гадоў, і я ня ўсьведамляю ніякага граху.
6. Апрача жонкі маёй, я ня ведаў ніводнай жанчыны. Я ніколі не блудадзеяў, падымаючы вочы мае.
7 Я ня піў віна, каб быць уведзеным у зман;
8 Нічога жаданага, што належала блізкаму майму, я не жадаў.
9 Падступства не было ў сэрцы маім;
10 Хлусня не прайшла з вуснаў маіх.
11 Калі хто быў у бядзе, я злучаў свае ўздыхі з ягонымі,
12 І я дзяліўся хлебам сваім з беднымі.
13 Я чыніў пабожнасьць, усе дні мае захоўваў праўду.
14 Я палюбіў Госпада; гэтак сама і
кожны ад усяго сэрца.
15 Рабіце гэта і вы, дзеці мае, і кожны дух Беліара ўцячэ ад вас, і ніякія ўчынкі бязбожнікаў не
будуць панаваць над вамі; 16 І ўсіх дзікіх зьвяроў утаймуйце, бо маеце з сабой Бога неба і зямлі і
хадзіце зь людзьмі ў адзіным сэрцы.
17 І, сказаўшы гэта, ён загадаў сваім
сынам, каб яны перанесьлі яго ў
Хэўрон і пахавалі яго там у пячоры з бацькамі ягонымі.
18 І выцягнуўшы ногі свае, памёр у глыбокай старасьці; з кожным
гукам членаў і з нязменнай сілай ён заснуў вечным сном.