1. KAPITULUA
Zabulon, Jakoben eta Learen seigarren semea. Asmatzailea eta filantropa. Joseren aurkako konplotarenondoriozikasizuena.
1. Zabulonen hitzen kopia, bere semeei hil baino lehen bere bizitzako ehun eta hamalaugarren urtean, Jose hil eta bi urtera, agindu zizkiena.
2. Eta esan zien: Entzun iezadazue, Zabulonen semeak zaintzen dituzue zuen aitarenhitzei.
3 Ni, Zabulon, nire gurasoentzat dohain on batjaio nintzen.
4. Zeren ni jaio nintzenean nire aita ikaragarri handitu baitzen, bai artaldeetan, bai artaldeetan, makilak landuekin bere zatia zuenean.
5. Ez naiz ohartzen nere egun guzietan bekatu egindudala,pentsamenduetan izan ezik.
6. Ez naiz oraino oroitzen gaiztakeriarik egin dudanik, Joseren aurka egin nuen ezjakintasuneko bekatuaz izan ezik; izan ere, nire anaiekin hitz egin nuen ez niola aitari egindakoa esan.
7. Bainan isilpean negar egin nuen egun asko Josegatik, zeren beldur nintzela nere anaien, zeren denak adostu baitziren, norbaitek sekretua aditzera ematen bazuen,hilko zuela.
8. Bainan hura hil nahi zutenean, negarrez asko agindu nituen bekatu hunen errudun ez zitezen.
9. Zeren Simeon eta Gad Joseren kontra etorri ziren hura hiltzera, eta negarrez esan zien: Erruki iezadazue, anaiak, erruki zaitezte gure aita Jakoben erraiak; ez zurekontra bekatu.
10. Eta egiaz bekatu egin badut, kastigatu nazazue, ene anaiak, eta ez jarri nire eskua, gure aita Jakoben gatik.
11. Eta hitz oiek erraiten zituenean, negar eginik, ezin izan nuen bere negarrez jasan, eta negarrez hasi nintzen, eta isuri zitzaidan ene gibela, eta askatu zitzaidan nire erraietako substantziaguztia.
12. Eta negar egin nuen Joserekin, eta nire bihotza jo zuen, eta nire gorputzeko giltzadurak dardara egin zuten, eta ezin izan nintzen zutik.
13. Eta ikusi zuenean Josek ni berarekin negarrez, eta haren kontra etortzen zirela hura hiltzera, ihes egin zuen nire atzetik, othoitz eginez.
14. Baina bitartean Rubenek jaiki eta esan zuen: Zatozte, ene anaiak, ez dezagun hil, baina bota dezagun gure aitak zulatu eta urik aurkitu ez zuten putzulehor hauetakobatera.
15. Zeren horregatik Jaunak debekatu zuen haietanura igotzea, Jose gorde zedin.
16. Eta hala egin zuten, ismaeldarrei saldu arte.
17. Zeren harenprezioan eznuenparterik, ene seme-alabak.
18. Baina Simeonek eta Gadek eta gure anaietatik beste seiek Joseren prezioa hartu zuten, eta oinetakoak erosi zituzten berentzat, eta beren emazteak eta beren seme-alabak, esanez:
19. Ez dugu jango, gure anaiaren odolaren prezioa baita, baina seguru zapalduko dugu, zeren esan baitzuen gure gainean errege izango zela, eta, beraz, ikus dezagun zer gertatukoden bere ametsak.
20. Beraz, idatzita dago Moisesen Legeko idazketan: Nork bere anaiari hazia sortu nahi ez duena, askatu behar da bere oinetakoa, eta txu eginbehardiotela aurpegira.
21. Eta Joseren anaiek ez zuten nahi beren anaia bizi zedin, eta Jaunak askatu zituen haiengandik beren anai Joseren aurka zeramaten oinetakoak.
22. Zeren Egiptora sartzean askatu zituzten Joseren zerbitzariek atetik kanpo, eta halaxe egin zioten gorazarre Joseri Faraoi erregearen erara.
23. Eta ez bakarrik agurtu ziozkaten, baizik eta gainera tu ere egin zuten, berehala bere aitzinean erortzen zirelarik, eta horrela lotsatu ziren aurretik. egiptoarrak.
24. Zeren ondoren, egiptoarrek Joseri egin zizkioten gaitz guztiak entzun zituzten.
25. Eta saldu ondoren, ene anaiak eseri ziren jaten eta edatera.
26. Nik, ordea, Joseren errukiagatik, ez nuen jan, zuloa zaintzen baizik, Juda beldur baitzen Simeon, Dan eta Gad ez ote ziren lasterka hilko.
27. Bainan ikusi zutenean ez nuela jaten, jarri ninduten zaintzera, ismaeldarrei saldu zuten arte.
28. Eta Rubenek ethorririk, entzutean, kanpoan zegoela Jose saldu zutela, urratu zituenbere jantziak, eta negarrez, esan zuen:
29. Nola begiratuko diot nire aita Jakoben aurpegiari? Eta dirua hartu eta merkatarien atzetik korrika egin zuen baina aurkitu ez zituenez,atsekabetutaitzuli zen.
30 Baina merkatariek bide zabaletik irten eta Trogloditak zeharkatu zituzten lasterbide batetik.
31. Baina Ruben atsekabetu zen, eta etzuen jan egun hartan.
32. Orduan etorri zitzaion Dan, eta esan zion: Ez egin negarrik, ez atsekabetu; zeren aurkitu baitugu gure aita Jakobi esandiezaiokeguna.
33. Hil dezagun antxume bat, eta busti dezagun Joseren jantzia; eta bidal diezaiogun Jakobi, esanez: Badakizu, hau al da zure semearen jantzia?
34 Eta hala egin zuten. Izan ere, Joseri jantzia kendu zioten saltzen ari zirenean, eta esklabo baten jantzia jantzizioten.
35. Bada, Simeonek soinekoa hartu zuen, eta ez zuen utzi nahi, ezpataz urratu nahi baitzuen, haserre baitzegoen Jose bizi zelako eta hil ez zuelako.
36. Orduan, denok jaiki eta esan zion: Jantzia uzten ez baduzu, esango diogu gure aitari zuk bakarrik egin duzula gauza gaizto hau Israelen.
37. Eta hala eman zien, eta egin zuten Danek esandakoa.
2. KAPITULUA
Giza sinpatia eta norbere lagunekiko ulermena eskatzen du.
1. Eta orain haurrak, ni zuek Jaunaren aginduak betetzeko, eta hurkoei urrikaltzeko, eta errukia izan dezazutela guziekin, ez gizonekinbakarrik,baita abereekin ere.
2. Au guziagatik Jaunak bedeinkatu ninduen, eta nere anai guziak eri zirenean, gaitzik gabe ihes egin nuen, zeren Jaunak badaki bakoitzarenxedeak.
3. Izan zaitezte, bada, errukirik zuen bihotzetan, ene seme-alabak, zeren gizonak bere hurkoarekin egiten duen bezala, halaxe egingo baitu Jaunakberarekin.
4. Zeren nere anaien semeak gaixtaturik zeuden eta iltzen ari ziren Josegatik, zeren etzuten errukirik izan beren bihotzetan; baña ene semeak eritasunik gabe gorde ziran, dakizuenez.
5. Eta Kanaango lurrean nengoela, itsasbazterrean, arrain bat egin nion nire aita Jakobi; eta asko itsasoan itota zeudenean, minikgabe jarraitunuen.
6. Ni izan nintzen lehena itsasoan nabigatzeko txalupa egin zuena, Jaunak eman baitzidan adimena eta jakinduria.
7. Eta lema bat atzetik jaitsi nuen, eta bela bat luzatu nuen erdian zegoen beste egur-zati tente baten gainean.
8. Eta han ibiltzen nintzen itsasbazterretan barrena, nire aitaren etxerako arrainak harrapatzen, Egiptorairitsi ginen arte.
9 Eta errukiz, nire harrapaketa arrotz guztiekinpartekatu nuen.
10. Eta baldin gizon bat arrotz, edo gaixorik, edo zahartua bazen, arrainak egosi eta ongi janzten nituen, eta gizon guztiei eskaintzen nizkion, bakoitzak behar zuen bezala, atsekabetuta eta errukituta.
11. Horregatik, Jaunak asetu ninduen arrain ugariz arraina harrapatzeko orduan; zeren lagun hurkoarekin parte hartzen duenak anitz gehiago jasotzenduJaunagandik.
12. Bost urtez arraina arrapatu eta ikusi nuen guzieri eman nion, eta aski izan nuen nere aitaren etxeguzirako.
13. Eta udan arrainak harrapatzen nituen, eta neguan ardiak nere anaiekin.
14.Orain esango dizuetzer egin dudan.
15. Ikusi nuen gizon bat larrituta neguan biluztasunagatik, eta erruki izan nuen, eta ezkutuan kendu nuen ene aitaren etxetik jantzi bat, eta eman zion larritan zegoenari.
16. Zuek, bada, ene seme-alabak, Jainkoak ematen dizuen hartatik, erakutsi errukirik eta errukirik gizon guztiei zalantzarik gabe, eta emangizonguztieibihotzonez.
17. Eta baldin ezpazute behar duenari emateko, erruki zaitezte miserikordiaren erraietan.
18. Badakit nere eskuak ez zuela aurkitu behar zuenari emateko, eta harekin ibiltzen nintzela zazpi estadiotan negarrez, eta nire erraiak urrikaltzen zitzaizkion harengana.
19. Izan zaitezte, bada, zeuek ere, ene semealabak, errukia gizon guziekiko errukiarekin, Jaunak ere erruki eta erruki izan dezan zuentzat.
20. Zeren azkeneko egunetan ere Jainkoak bere errukia bidaliko du lurrera, eta errukizko erraiak aurkitzendituen tokianbertanbizida.
21. Zeren gizonak bere hurkoen errukia duen maila berean, Jaunak ere beregandu.
22. Eta Egiptora jautsi ginenean, Josek ez zuen gure kontrako gaiztakeriarik jasan.
23. Nori behaturik, zuek-ere, ene haurrak, onesten zarete gaiztakeriarik gabe, eta elkar maite izan; eta ez ezazute kontutan jarri zuetakobakoitzabereanaiarenkontragaiztoa.
24. Zeren honek hausten du batasuna eta zatitzen ditu ahaide guztiak, eta asaldatzen ditu arima,eta begitartea kentzendu.
25 Beha itzazu, beraz, urak, eta jakin ezazu noiz elkarrekin isurtzen diren, harriak, zuhaitzak, lurra eta beste gauza batzuk miatzendituzten.
26. Bainan erreka askotan banatzen badira, lurrak irentsi egitenditu, eta desagertzendira.
27. Hala izango zarete zuek ere banatuak bazarete. Ez zaitezte, beraz, bi burutan banatuak, Jaunak egin zuen guztiagatik. Buru bakarra eta bi sorbalda, bi esku, bi oin eta gainerakokide guztiak besterik ezditu.
28. Zeren ikasi baitut nere arbasoen idazkietan, banatuak izango zaretela Israelen, eta bi erregeren atzetik ibiliko zaretela, eta eginendituzuela higuingarri guztiak.
29. Eta zure etsaiek gatibu eramanen zaituzte, eta jentilen artean gaiztoak izango zarete, eritasun eta tribulazioaskorekin.
30. Eta gauza hauen ondoren, Jaunaz oroitu eta damutuko zarete, eta errukituko zaituzte, errukitsua eta errukitsua baita.
31. Eta ez du gaiztotzat jartzen gizonen semeen kontra, zeren haragiak direlako, eta
engainatzen baitituzte beren egintza gaiztoengatik.
32. Eta gauza hauen ondoren sortuko zaizue Jauna bera, zuzentasunaren argia, eta itzuliko zarete zuen lurraldera.
33. Eta ikusiko duzue Jerusalemen, bere izenagatik.
34. Eta berriro zuen obretako gaiztakeriagatik haserretukoduzue.
35.Eta hargatik botako zaretehondatzeraino.
36. Eta orain, ene haurrak, ez zaitezte atsekabetu hilzorian nabilelako, eta ez gaitezen hondatu nire amaierara iristen naizelakoan.
37. Zeren piztuko naiz zuen artean, bere semeen artean buruzagi bezala; eta poztuko naiz nere leinuaren erdian, Jaunaren legea eta Zabulonen aitaren manamenduak beteko dituzten guziak.
38. Baina gaiztoen gainera eramanen ditu Jaunak betiko sua, eta suntsituko ditu gizaldi guztietan.
39. Baina orain lasterka nabil nire atsedenera, nire aitak ere egin zuten bezala.
40. Zuek ordea, gure Jainko Jaunaren beldur izan zaitezte zuen indar guziekin zuen bizitzako egun guzietan.
41 Eta gauça hauc erran cituenean lo hartu cedin, zahartzaro onean.
42. Eta bere semeek egurrezko hilkutxa batean ezarri zuten. Gero, eraman eta lurperatu zutenHebronen, bere arbasoekin.