১ ৰজ াসকল অ ধ ্াা ১ ১ ৰজা দাা়দ বৃদ আৰ বাসসাাল হৈ পৰৰৰিল; আৰ তেওঁ ললালক তেওঁ ক কালপালৰলৰ ঢাৰক ৰদলল, ৰকন তেওঁ গৰম নাপালল। ২ এই কাৰলে তেওঁ ৰ দাসসকলল তেওঁ ক ক’তল, “তমাৰ প্ৰ ৰজাৰ বালব এজনস কুমাৰসক ৰবচাৰৰ উৰলাাওক; 3 তেৰোা তেওঁ ললালক ইসালালৰ সকললা পাৰে এগৰাকস সুনৰস তিাাালস ৰবচাৰৰলল আৰ অবসচাক এগৰাকস চৰনমসাাক পাই ৰজাৰ ওচৰলল হল গ’ল। ৪ তসই তিাাালসজনস অৰে সুনৰ আৰিল, আৰ ৰজাক মৰম কৰৰৰিল আৰ তেওঁ ৰ তসাা কৰৰৰিল, ৰকন ৰজাই োইক ৰচৰন নাপালল। ৫ তেৰোা ৈৰগথৰ পুত অলদাৰনাাই ৰনজলক উচ কৰৰ ক’তল, “মই ৰজা ৈ’ম; ৬ তেৰোা তেওঁ ৰ ৰপেৃলা তেওঁ ক তকালনা সমালে অসন্ কৰা নাৰিল, “েৰ ৰম ৰকা এলন কৰৰলা?” আৰ তেওঁ ও এজন অৰে ্াল মানুৈ আৰিল; আৰ তেওঁ ৰ মালক অবচাললামৰ ৰপিে তেওঁ ক জন ৰদলল। 7 তেৰোা তেওঁ জৰাাৰ পুত তোাাাব আৰ পুলৰাৰৈে অৰবাাথৰৰ লগে আললাচনা কৰৰলল আৰ অলদাৰনাাৰ ৰপলি ৰপলি তেওঁ ক সৈাা কৰৰলল। 8 ৰকন চলদাক পুলৰাৰৈে, ৰোলৈাাাদাৰ পুত তবনাা, ্াববাদস নাথন, ৰচমা, তৰই আৰ দাা়দৰ হসৰনক হসৰনকসকল অলদাৰনাাৰ লগে নাৰিল। 9 অলদাৰনাাই এনলৰালগলৰ ওচৰৰ তচালৈললথৰ ৰিলৰ কাষে ত্ডা, গৰ আৰ তমাাা গৰ বধ কৰৰলল আৰ তেওঁ ৰ সকললা ্াইক ৰজাৰ পুত আৰ ৰোৈ়দাৰ সকললা তলাকক ৰজাৰ দাসক মাৰেলল। 10 ৰকন ্াববাদস নাথন, তবনাা, ৰবৰাা তলাক আৰ তেওঁ ৰ ্ালাক চললামনক তেওঁ মাৰে ৰনৰদলল। ১১ এই কাৰলে নাথালন চললামনৰ মােৃ বৎলচবাক ক’তল, “আপুৰন শনা নাইলন তো ৈৰগেৰ পুত অলদাৰনাাই ৰাজত কলৰ আৰ আমাৰ প্ৰ দাা়লদ এই কথা নাজালন?” ১২ এলেলক েৰ ৰম তোমাৰ ৰনজৰ পাে আৰ তোমাৰ পুত চললামনৰ পাে ৰকা কৰৰবলল মই তোমাক পৰামি ৰ্ দওঁ । ১৩ ৰজা দাা়দৰ ওচৰলল হগ তেওঁ ক ক’বা, ‘তৈ তমাৰ প্ৰ, তৈ ৰজা, েৰ ৰম তোমাৰ দাসসক িপে খাই নাৰিলালন তো, ‘তোমাৰ পুত চললামলন তমাৰ ৰপিে ৰজা ৈ’ব আৰ তেওঁ তমাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈব? তেলৰ অলদাৰনাা ৰকা ৰাজত কলৰ? ১৪ তচাাা, েৰ ৰম োে ৰজাৰ লগে কথা পাৰে থকাৰ সমাে, মইও তোমাৰ ৰপলি ৰপলি তসামাই তোমাৰ বাক্ক দৃঢ কৰৰম। ১৫ পািে বৎলচবা তকাাাৰলে ৰজাৰ ওচৰলল গ’ল; আৰ চৰনমসাা অবসচালগ ৰজাৰ তসাা কৰৰলল। ১৬ বৎলচবাই পোম কৰৰ ৰজাৰ আগে পোম কৰৰলল। তেৰোা ৰজাই ক’তল, “েৰ ৰম ৰক ৰবচাৰৰিা?” ১৭ তেৰোা োই তেওঁ ক ক’তল, “তমাৰ প্ৰ, েৰ ৰম তোমাৰ দাসসক তোমাৰ ঈশৰ ৰোলৈাাাৰ নালমলৰ িপে খাই ক’লা,
“ৰনশ্ে্ালা তোমাৰ পুত চললামলন তমাৰ ৰপিে ৰজা ৈ’ব আৰ তেওঁ তমাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈব।” ১৮ এৰোা তচাাা, অলদাৰনাাই ৰাজত কৰৰ আলি; আৰ এৰোা তৈ তমাৰ প্ৰ ৰজা, েৰ ৰম এই কথা নাজানা। ১৯ তেওঁ পচৰৰ পৰৰমালে গৰ আৰ তমাাা গৰ আৰ ত্ডা বধ কৰৰলল আৰ ৰজাৰ সকললা পুত, পুলৰাৰৈে অৰবাাথৰ আৰ তসনাপৰে োাওবক মাৰেলল; ২০ তৈ তমাৰ প্ৰ, তৈ ৰজা, তগালাই ইসালালৰ দৃষ্ তোমাৰ ওপৰে আলি, োালে েৰ ৰম তেওঁ ললাকক ক’বা তো তেওঁ ৰ ৰপিে তমাৰ প্ৰ ৰজাৰ ৰসংৈাসনে তকান বৰৈব। ২১ অন্থা তমাৰ প্ৰ ৰজাই তোৰোা ৰনজৰ প়বপু ্ ৰষসকলৰ লগে শব, তেৰোা মই আৰ তমাৰ পুত চললামনক অপৰাধস বুৰল গে্ কৰা ৈ’ব। ২২ তচাাা, োই ৰজাৰ লগে কথা পাৰে থকাৰ সমালে ্াববাদস নাথানও ৰ্েৰলল আৰৈল। ২৩ তেওঁ ললালক ৰজাক ক’তল, “তচাাা, ্াববাদস নাথান।” আৰ তোৰোা তেওঁ ৰজাৰ আগে তসামাই গ’ল, তেৰোা তেওঁ মাষাে মুখ কৰৰ ৰজাৰ আগে পোম কৰৰলল। ২৪ নাথালন ক’তল, “তৈ ৰজা, তমাৰ প্ৰ, েৰ ৰম হকিালন, ‘তমাৰ ৰপিে অলদাৰনাাই ৰাজত কৰৰব আৰ তেওঁ তমাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈব? ২৫ ৰকালনা আশজ তেওঁ নাৰম হগ পচৰৰ পৰৰমালে গৰ, তমাাা গৰ আৰ ত্ডা বধ কৰৰলল আৰ ৰজাৰ সকললা পুত, তসনাপৰে আৰ অৰবাাথাৰ পুলৰাৰৈেক মাৰেলল। আৰ তচাাা, তেওঁ ললালক তেওঁ ৰ আগে খাই-পান কৰৰ কা, “ঈশলৰ অলদাৰনাা ৰজাক ৰকা কৰক।” ২৬ ৰকন তমাক, তোমাৰ দাস, পুলৰাৰৈে চলদাক, ৰোলৈাাাদাৰ পুত তবনাা আৰ তোমাৰ দাস চললামনক তেওঁ মাৰেব পৰা নাই। ২৭ তমাৰ প্ৰ ৰজাৰ দাৰাই এই কাম কৰা হৈলিলন, আৰ তেওঁ ৰ ৰপিে তমাৰ প্ৰ ৰজাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈবলগসাা আলপানাৰ দাসক এই কথা পকাি কৰা নাইলন? ২৮ তেৰোা ৰজা দাা়লদ উতৰ ৰদ ক’তল, “তমাক বৎলচবাক মাৰেব।” তেৰোা োই ৰজাৰ সনুখে আৰৈ ৰজাৰ আগে ৰথা ৈ’ল। ২৯ তেৰোা ৰজাই িপে খাই ক’তল, “ৰো ৰোলৈাাাই তমাৰ পােক সকললা দুখৰ পৰা মুক কৰৰলল। ৩০ তোলনলক মই ইসালালৰ ঈশৰ ৰোলৈাাাৰ নালমলৰ তোমাক িপে খাই ক’তলাঁ, “তমাৰ ৰপিে তোমাৰ পুত চললামলন ৰন্ালক ৰাজত কৰৰব, আৰ তেওঁ তমাৰ াাইে তমাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈব; েথাৰপও আশজও মই ৰন্া কৰৰম। ৩১ তেৰোা বৎলচবাই পৃৰথবসলল মুখ কৰৰ পোম কৰৰ ৰজাৰ আগে শদা কৰৰ ক’তল, “তমাৰ প্ৰ ৰজা দাা়দ ৰচৰকাল জসাাই থাকক।” 32 ৰজা দাা়লদ ক’তল, “তমাক চলদাক পুলৰাৰৈে, ্াববাদস নাথন আৰ ৰোলৈাাাদাৰ পুত তবনাাক মাৰেব।” আৰ তেওঁ ললাক ৰজাৰ আগে আৰৈল। 33 ৰজাই তেওঁ ললাকক ক’তল, “তোমাললাকৰ প্ৰৰ দাসলবাৰক লগে হল তমাৰ পুত চললামনক তমাৰ খচৰে উষা গসলৈানলল নমাই আৰনব। 34 আৰ চলদাক পুলৰাৰৈে আৰ নাথান ্াববাদসলা তেওঁ ক ইসালালৰ ৰজা ৰৈচালপ অৰ্লষক কৰক; ৩৫ তেৰোা তোমাললালক তেওঁ ৰ ৰপলি ৰপলি উষা আৰৈবা, োালে তেওঁ আৰৈ তমাৰ ৰসংৈাসনে বৰৈব পালৰ; ৰকালনা