መዝሙረዳዊት
መግቢያ
ይህየአስራስምንትየጦርነትዘፈኖችስብስብየጥንታዊሴማዊ ጸሐፊስጦታነው።የመጀመሪያውየእጅጽሑፍጠፍቷልነገርግን
እንደእድልሆኖየግሪክትርጉሞችተጠብቀውቆይተዋል፣እና በቅርቡየሶሪያቅጂተመሳሳይዘፈኖችወጥተውበእንግሊዘኛ ለመጀመሪያጊዜበ1909በዶክተርሬንደልሃሪስታትመዋል።
የተፃፈበትቀንሊመሰረትየሚችለውበመጀመሪያውመቶዘመን ዓክልበአጋማሽላይነውምክንያቱምየእነዚህዘፈኖችጭብጥ ፖምፔበፍልስጤምያደረገውድርጊትእናበ48ዓክልበበግብፅ መሞቱነው።
እነዚህመዝሙሮችጠቃሚቦታነበራቸውእናምበጥንቷ ቤተክርስቲያንበሰፊውተሰራጭተዋል።በክርስትናዘመን የመጀመሪያዎቹጥቂትመቶዘመናትበተለያዩኮዴክሶችእናታሪኮች ውስጥበተደጋጋሚተጠቅሰዋል።
በኋላ,ሊገለጹበማይችሉምክንያቶችጠፍተዋል;እናለብዙመቶ ዓመታትካለፉበኋላለእኛጥቅምለማግኘትብቻተመልሰዋል።
የእነዚህጥቅሶችመለከትከሚመስለውስነ-ጽሑፋዊጠቀሜታ በተጨማሪ፣በአይንእማኝየተጻፈየጥንትታሪክቀስቃሽምዕራፍ አለን።ፖምፔከምዕራቡዓለምይወጣል.ምሽግላይድብደባዎችን ይጠቀማል.ወታደሮቹመሠዊያውንአረከሱ።ከአስፈሪሥራበኋላ በግብፅተገድሏል።በእነዚህመዝሙሮች"ጻድቃን"ውስጥ ፈሪሳውያንንእናያለን;“በኃጢአተኞች”ውስጥሰዱቃውያንን እናያለን።በታላቅቀውስውስጥያለታላቅህዝብታሪክነው።
ምዕራፍ1
በተጨነቅሁጊዜወደእግዚአብሔርጮኽሁ። ኃጢአተኞችበተጠቁጊዜወደእግዚአብሔር። በድንገትየጦርነትማንቂያበፊቴተሰማ; ጽድቅንስለሞላሁይሰማኛልአልሁ። በልቤፅድቅእንደሞላሁአሰብሁ። ምክንያቱምእኔጥሩኑሮስለነበርኩእናበልጆችሀብታምሆኛለሁ። ሀብታቸውወደምድርሁሉተዳረሰ። ክብራቸውምእስከምድርዳርቻድረስ።
በፍፁምደጋፊአይሆኑምአሉ። ነገርግንበብልጽግናቸውተናደዱ። እነሱምየማያውቁነበሩ። ኃጢአታቸውበድብቅነበር እናስለእነሱምንምእውቀትአልነበረኝም። መተላለፋቸውከእነርሱበፊትከነበሩትከአሕዛብበላይሄደ። የእግዚአብሔርንየተቀደሰነገርፈጽሞአረከሱ።
ምዕራፍ2
ኃጢአተኛውበትዕቢትበተነሣጊዜየተመሸጉትንግንቦችንጣለ።
የኢየሩሳሌምልጆችየእግዚአብሔርንየተቀደሰነገርስላረከሱ። የእግዚአብሔርንቍርባንበኃጢአትአረከስ። ስለዚህ።ከእኔአርቃቸው።
በእግዚአብሔርፊትከንቱሆኖአል። ፍጹምተዋርዶነበር;
ወንዶችናሴቶችልጆችእጅግተማርከኝነበር፤ አንገታቸውታተመበአሕዛብምመካከልታተመ።
እንደኃጢአታቸውምአደረገባቸው።
በአሸናፊዎችእጅጥሏቸዋልና። እንዳይራራላቸውፊቱንመልሷል።
ወጣትእናአዛውንትእናልጆቻቸውአንድላይ;
ሳይሰሙክፉነገርአድርገውነበርና።
ሰማያትምተናደዱ።
ምድርምተጸየፋቸው;
በእርሱላይየሠሩትንማንምአላደረገምና። ምድርምሁሉንምአወቀች። አቤቱየጽድቅህፍርድ።
የኢየሩሳሌምንልጆችበእርስዋውስጥስላደረጉትጋለሞቶች በምላሹእንዲዘባበቱአደረጉ። መንገደኛሁሉበጠራራፀሐይገባ። እንደልማዳቸውበመተላለፋቸውተሳለቁበት። በጠራራፀሐይበደላቸውንገለጡ። የኢየሩሳሌምምሴቶችልጆችእንደፍርድህረክሰዋል።
አቤቱጽድቅህበፍርድህተገልጦአልና። ኃጢአተኞችንእንደሥራቸውሰጠሃቸውና። አዎን፣እንደኃጢአታቸው፣በጣምክፉነበር። ፍርድህይገለጥዘንድኃጢአታቸውንገለጥህላቸው። መታሰቢያቸውንከምድርላይአጠፋህ። እግዚአብሔርጻድቅዳኛነው ለሰውፊትምአያዳላም።
አሕዛብኢየሩሳሌምንነቅፈውአታልና፥ረግጧታልና። ውበቷከክብርዙፋንተጎተተ።
በሚያምርልብስፋንታማቅታጠቀች።
ከዘውድይልቅበጭንቅላቷላይገመድነበር። እግዚአብሔርያስቀመጠላትንየከበረዘውድአወለቀች፤ በውርደትውበቷበምድርላይተጣለ።
አይቼምጌታንተማጸንኩት።
አቤቱ፥አሕዛብንበላያቸውበማንሳትእጅህበእስራኤልላይ ከብዳለች።
በቍጣናበጽኑቍጣያለርኅራኄዘፍነዋልና፤ አቤቱ፥በመዓትህካልገሥጻቸውበቀርፍጻሜውንያደርሳሉ።
አድርገዋልና።በነፍስምኞትእንጂበቅንዓትአይደለም ለመደፈርበማሰብቁጣቸውንበላያችንእያፈሰሰነው። አምላኬሆይበራሶቻቸውላይትመልስላቸውዘንድአትዘግይ።
የዘንዶውንኩራትወደውርደትለመቀየር።
እናእግዚአብሔርተሳዳቢውንእስኪያሳየኝድረስለመጠበቅብዙም ጊዜአልነበረኝም።
በግብፅተራሮችላይተገድሏል፣
በመሬትእናበባህርላይከትንሽያነሰሂሳብይገመታል;
ሰውነቱምበብዙእብሪተኝነትወዲያምወዲያተሸክሞነበር። በውርደትንቆታልናየሚቀብረውአጥቶነበር።
ሰውመሆኑንአላስተዋለም።
እናበመጨረሻውመጨረሻላይአልተንጸባረቀም; የምድርናየባህርጌታእሆናለሁአለ። እግዚአብሔርምታላቅእንደሆነአላወቀም። በታላቅኃይሉኃያል።
እርሱበሰማያትላይንጉሥነው, ነገሥታትንናመንግሥታትንይፈርዳል። በክብርያቆመኝእርሱነው።
ትዕቢተኞችንምበክብርወደዘላለምጥፋትያወርዳል። እርሱንስላላወቁትነው።
አሁንምእነሆ፥እናንተየምድርአለቆች፥የእግዚአብሔርፍርድ። ከሰማይበታችባሉትሁሉላይየሚፈርድታላቅንጉሥናጻድቅ ነውና።
እግዚአብሔርንበጥበብየምትፈሩሆይ፥እግዚአብሔርንባርኩ። የእግዚአብሔርምሕረትበሚፈሩትላይይሆናልና፥ፍርድም ይሆናል፤
ጻድቁንናኃጢአተኛውንይለይዘንድ። ኀጢአተኞችንምእንደሥራቸውለዘላለምንዳቸው።
ጻድቁንምከኃጢአተኛውመከራአድነው።
እግዚአብሔርበትዕግሥትለሚጠሩትመልካምነውና። ለቅዱሳኑእንደምሕረቱያደርግዘንድ። ሁልጊዜምበፊቱበብርታትያቋቋማቸው።
እግዚአብሔርበአገልጋዮቹፊትለዘላለምየተመሰገነይሁን።
ምዕራፍ3
ነፍሴሆይለምንተኛሽ?
እናጌታንአይባርክም?
አዲስዘፈንዘምሩ፣
ምስጋናይገባዋልለእግዚአብሔር።
በመነቃቃቱላይዘምሩእናንቁይሁኑ።
በደስታልብለእግዚአብሔርየሚዘመርመዝሙርመልካምነውና።
ጻድቃንሁልጊዜእግዚአብሔርንያስባሉ የጌታንፍርድጽድቅበምስጋናእናበማወጅ። ጻድቅየእግዚአብሔርንተግሣጽአይንቅም፤ ፈቃዱሁልጊዜበጌታፊትነው። ጻድቅይሰናከላልእግዚአብሔርንምጻድቅያደርገዋል። ወድቆእግዚአብሔርየሚያደርገውንተመለከተ; ማዳኑከወዴትእንደሚመጣይፈልጋል። የጻድቃንጽናታቸውከእግዚአብሔርአዳኛቸውነው፤ በጻድቅቤትበኃጢአትላይኃጢአትአያድርም። ጻድቅሁልጊዜቤቱንይመረምራል። በእርሱስሕተትየሠራውንበደልሁሉፈጽሞያጠፋዘንድ። በጾምናነፍሱንበማሰቃየትየድንቁርናንኃጢአትያስተሰርያል። ፴፭እናጌታእግዚአብሔርንጨዋሰውእናቤቱንያለበደለኛ ይቆጥራል።
ኃጢአተኛተሰናክሎሕይወቱንይረግማል እርሱበተወለደበትቀንየእናቱምምጥነው። በሕይወትሳለበኃጢአትላይኃጢአትንይጨምራል; ይወድቃል፤አወዳደቁምክፉነው፤ወደፊትምአይነሣም። የኃጢአተኛውጥፋትለዘላለምነው ጻድቃንምሲጎበኙአይታሰብም። ይህለዘላለምየኃጢአተኞችክፍልነው።
እግዚአብሔርንየሚፈሩግንወደዘላለምሕይወትይነሣሉ፤ ሕይወታቸውምበጌታብርሃንትሆናለች፣እናምወደፊትአያልቅም። ምዕራፍ4
ስለዚህ፥አንተርኩስሰው፥በቅዱሳንጉባኤተቀምጠሃል። ልብህከእግዚአብሔርየራቀእንደሆነእያየህ። የእስራኤልንአምላክበኃጢአትአስቈጡን?
በንግግርየበዛ፣በውጫዊመልክከሰውሁሉበላይየበዛ፣ ኃጢአተኞችንበመፍረድለፍርድየሚናገርነውን?
በቅንዓትእንዳደረገእጁምበመጀመሪያበላዩትሆናለች። ነገርግንእርሱራሱበብዙኃጢአቶችእናበብልሹነትጥፋተኛነው።
በዓይኑየሁሉንምየክፉቁርኝትሴትያነጋግራል። ተንኰልእንደሌለውበደስታወደቤትሁሉለመግባትፈጣንነው።
በግብዝነትየሚኖሩትንከቀናተኞችጋርእግዚአብሔርያጥፋ። የእንደዚህአይነቱሰውሕይወትእንኳከሥጋውናከቁጣው
መበስበስጋር።
እግዚአብሔርየሰዎችንደስየሚያሰኝሥራይግለጽ።
የእንደዚህአይነትሰውድርጊትበሳቅናበማሾፍ; ጻድቃንየአምላካቸውንፍርድጽድቅይቈጥሩዘንድ።
ኃጢአተኞችከጻድቃንፊትሲወገዱ ሕግንበተንኮልየሚናገርሰውደስየሚያሰኝእንኳ።
ዓይኖቻቸውምተማምኖወደተቀመጠውወደማናቸውምሰውቤት ያርፋሉ።
እንደእባብጥበብንእንዲያጠፉ...በዐመፀኞችቃል።
ክፉምኞቱንይፈፅምዘንድቃሉአታላይነው። ወላጅአልባመስለውቤተሰብንከመበተንአይጠፋም። አዎን፣ከዓመፅምኞትየተነሣቤትንያፈርሳል። የሚያይወይምየሚፈርድየለምእያለበቃላትያታልላል። አንዱንቤትበግፍሞላው እናከዚያዓይኖቹበሚቀጥለውቤትላይተተኩረዋል፣
ለምኞትክንፍበሚሰጡቃላትለማጥፋት። በዚህሁሉነፍሱእንደሲኦልአልጠገበም።
አቤቱ፥እድልፈንታውበፊትህየተዋረድይሁን። እየተቃሰተይውጣ፥የተረገመምወደቤቱይምጣ። ሕይወቱበጭንቀትእናበጭንቀትእናበችግርይጥፋ,አቤቱ; እንቅልፉበህመም፣መነቃቃቱምበድንጋጤይሁን። ሌሊትእንቅልፍከዓይኑሽፋሽፍትይወገድ;
በእጁሥራሁሉበውርደትይቅደም። ባዶእጁንወደቤቱይምጣ።
ቤቱምየምግብፍላጎቱንየሚጠግብበትነገርሁሉባዶይሁን። እርጅናውምበሞትእስኪወገድድረስያለልጅበብቸኝነትይጥፋ።
የሰውንደስየሚያሰኝሥጋበአውሬይቅደድ። የዓመፀኞችምአጥንትበፀሐይፊትይዋረድ። ቁራዎችየግብዞችንዓይንያውጡ። በውርደትብዙየሰውቤቶችንአፍርሰዋልና።
በፍትወታቸውምበናቸው።
እግዚአብሔርንምአላሰቡትም።
በእነዚህምሁሉእግዚአብሔርንአልፈራም። እነርሱግንየእግዚአብሔርንቁጣአስቆጥተውአስቈጡት።
ከምድርላይያጥፋቸው።
ምክንያቱምበተንኮልእንከንየለሽየሆኑትንነፍሳትያታልላሉ
በከንፈታቸውእግዚአብሔርንየሚፈሩብፁዓንናቸው;
እግዚአብሔርከሽንገላሰዎችናከኃጢአተኞችያድናቸዋል፤ ከዓመፀኞችምማሰናከያሁሉአድነን። ዓመፃንሁሉየሚሠሩትንእግዚአብሔርያጥፋ። እግዚአብሔርአምላካችንበጽድቅታላቅናብርቱፈራጅነውና። አቤቱ፥ምሕረትህበሚወዱትሁሉላይይሁን። ምዕራፍ5
አቤቱአምላክሆይስምህንበደስታአመሰግነዋለሁ የጽድቅፍርድህንበሚያውቁትመካከል። አንተቸርናመሐሪነህናየድሆችመጠጊያነህና; ወደአንተስጮኽዝምብለህአትናቀኝ። ከኃያልሰውየሚዘረፍየለምና; ከሠራኸውነገርአንተካልሰጠህበቀርማንሊወስድይችላል? ሰውናድርሻውበፊትህበሚዛንይተኛሉና። ባንተየተደነገገውንሊያሰፋምአይጨምርም።
አቤቱበተጨነቀንጊዜአንተንለእርዳታእንለምናለን።
አንተአምላካችንነህናልመናችንንአትመልስልን። እጅህበላያችንላይአትከብድብን።
በግድኃጢአትንእንዳንሠራ። ባትመልሰንእንኳአንርቅም፤
እኛግንወደአንተእንመጣለን። ከራብወደአንተእጮኻለሁና፥አቤቱ፥ወደአንተእጮኻለሁ። አንተምትሰጠኛለህ።
ወፎችንእናዓሳዎችንትመግባለህ፣ ለለመለመሣርያበቅልዘንድለዳካዎችዝናብንበሰጠህጊዜ። ስለዚህለእያንዳንዱሕያዋንፍጡርበእርሻውስጥመኖለማዘጋጀት; ቢራቡምፊታቸውንወደአንተያነሣሉ።
አቤቱ፥ነገሥታትንናገዥዎችንናሕዝቦችንትመግባለህ። የድሆችናየድሆችረዳትማንነው,አቤቱአንተካልሆንክ?
አንተምትሰማለህከአንተበቀርቸርናየዋህማንነው?
እጅህንበምሕረትበመክፈትየትሑታንንነፍስደስማሰኘት።
የሰውቸርነትበቁጭትእና;
ሳያጉረመርምቢደግመው፣ያእንኳንድንቅነው።
ነገርግንስጦታህበበጎነትናበሀብትብዙነው
በአንተምላይተስፋየሚያደርግሰውምንምስጦታ አይጎድልበትም።
አቤቱምህረትህበምድርሁሉላይበቸርነትህላይነው።
አላህበቂውንሲሰጠውየሚያስታውሰውሰውምስጉንነው። ሰውቢበዛኃጢአትንይሠራል።
ከጽድቅጋርመጠነኛመንገድይበቃናል፤ በዚህምየጌታበረከትበጽድቅይበዛል። እግዚአብሔርንየሚፈሩበበጎስጦታደስይላቸዋል። ቸርነትህምበእስራኤልላይበመንግሥትህነው። ንጉሳችንነውናየጌታክብርየተባረከነው።
ምዕራፍ6
የጌታንስምለመጥራትልቡየጸናሰውምስጉንነው። የጌታንስምባሰበጊዜይድናል። መንገዱበእግዚአብሔርየተሠራነው፤ የእጁምሥራበአምላኩበእግዚአብሔርተጠብቆአል። በመጥፎሕልሙበሚያየውነገርነፍሱአትጨነቅም;
በወንዞችናበባሕርመወዛወዝሲያልፍአይደነግጥም:: ከእንቅልፉተነሥቶየእግዚአብሔርንስምባረከ። ልቡሰላምበሆነጊዜለአምላኩስምይዘምራል። ስለቤቱምሁሉእግዚአብሔርንይለምናል። እግዚአብሔርምእግዚአብሔርንየሚፈሩትንሁሉጸሎትይሰማል። እርሱንምተስፋየሚያደርግየነፍስልመናሁሉእግዚአብሔር ይፈጽማል።
በቅንነትለሚወዱትምሕረትንየሚያደርግእግዚአብሔርየተባረከ ነው።
ምዕራፍ7
አቤቱማደሪያህንከእኛአትራቅ። ያለምክንያትየሚጠሉንእንዳያጠቁን። አቤቱ፥ጠልተሃቸዋልና።
በተቀደሰርስትህላይእግሮቻቸውአይረግጡ። በመልካምፈቃድህራስህንቀጣን። ነገርግንለአሕዛብአሳልፈንአትስጥ; ቸነፈርንብትልክ
አንተራስህስለእኛአዘዝኸው;
አንተመሐሪነህና;
እኛንምሊበላንአይናደድም።
ስምህበመካከላችንሲኖርምሕረትንእናገኛለን;
አሕዛብምአያሸንፉንም።
አንተጋሻችንነህና
በጠራንህጊዜም።
ለእስራኤልዘርለዘላለምትራራለህና።
አንተምአትክዳቸውም።
እኛግንለዘላለምከቀንበርህበታችእንሆናለን
ከቅጣትህምበትርበታች።
በምትረዳንጊዜታጸናናለህ።
ለያዕቆብቤተሰቦችልትረዳቸውበገባህበትቀንምሕረትንአድርግ። ምዕራፍ8
ጆሮዬጭንቀትንናየጦርነትንድምፅሰማች፤ እርድናጥፋትየሚያውጅየመለከትድምፅ። የብዙሰዎችድምፅእንደኃይለኛነፋስ፣ በኔጌብላይእንደኃይለኛእሳትእንደአውሎነፋስ። እኔምበልቤ፡በእውነትእግዚአብሔርይፈርድብናል፡አልሁ። ወደቅድስትከተማወደኢየሩሳሌምሲሄድድምፅሰማሁ በሰማሁትወገቤተሰበረ፣ጉልበቶቼተንቀጠቀጡ; ልቤፈራ፣አጥንቶቼእንደተልባደነገጡ። መንገዳቸውንበጽድቅያጸናሉአልሁ።
ሰማይናምድርከተፈጠሩጀምሮየእግዚአብሔርንፍርድአስብነበር; ከጥንትጀምሮበሆነውበፍርዱእግዚአብሔርንጻድቅ
አድርጌዋለሁ።
እግዚአብሔርበቀኑብርሃንኃጢአታቸውንተሸከመ;
ሁሉምከባልንጀራውሚስትጋርአመነዘሩ። ስለዚህነገርበመሐላእርስበርሳቸውቃልኪዳንገቡ። ተበቃይእንደሌለመስለውየእግዚአብሔርንመቅደስዘረፉ። ከርኩሰትምሁሉቀጥብለውየእግዚአብሔርንመሠዊያረገጡ። መሥዋዕቱንምየሥጋመስሎበወርደምአረከሱ። ኀጢአትንአላስወገዱምበእርሱምአሕዛብንአላለፉም።
ስለዚህእግዚአብሔርየመንከራተትመንፈስቀላቀለላቸው; ሰከሩምዘንድያልረከሰውንየወይንጠጅጽዋአጠጡአቸው።
ከምድርዳርያለውንበጽኑየሚመታውን፥ከምድርዳርያለውን አመጣው።
በኢየሩሳሌምናበምድሯላይጦርነትንአዘዘ።
የአገሩአለቆችበደስታሊቀበሉትሄዱ፤እነርሱም።
መንገድህየተባረከይሁን!ኑበሰላምግቡ።
እርሱከመግባቱበፊትአስቸጋሪመንገዶችንአደረጉ; የኢየሩሳሌምንበሮችከፈቱ፥ቅጥርዋንምዘውድጫኑ።
አባትወደልጆቹቤትእንደሚገባእንዲሁወደኢየሩሳሌምበሰላም ገባ።
በታላቅደህንነትእግሩንበዚያአቆመ።
ምሽጎቿንናየኢየሩሳሌምንቅጥርያዘ; ሲቅበዘበዙእግዚአብሔርራሱበደኅናመርቶታልና።
አለቆቻቸውንናበምክርጥበበኞችንሁሉአጠፋ; የኢየሩሳሌምንነዋሪዎችደምእንደርኩስውሃአፈሰሰ። የወለዷቸውንወንዶችናሴቶችልጆቻቸውንበርኩሰትመራ።
አባቶቻቸውእንዳደረጉትእንደርኩስነታቸውአደረጉ።
ኢየሩሳሌምንናለእግዚአብሔርስምየተቀደሱትንአርክሰዋል። እግዚአብሔርግንበምድርአሕዛብላይበፍርዱጻድቅነቱን አሳይቷል;
ፈሪሃእግዚአብሔርምባሮችበመካከላቸውእንደንጹሐንጠቦቶች ናቸው።
በምድርሁሉላይበጽድቁየሚፈርድእግዚአብሔርምስጋና ይገባዋል።
እነሆ፥አቤቱ፥በጽድቅህፍርድህንአሳየኸን፤ አቤቱ፥ዓይኖቻችንፍርድህንአይተዋል። እኛለዘላለምየተከበረስምህንአጸድቀናል; በእስራኤልላይበተግሣጽየምትፈርድአንተየጽድቅአምላክነህና። አቤቱ፥ምሕረትህበላያችንተመለስ፥ማረንም፤ በቸርነትናበቸርነትየተበተኑትንየእስራኤልንሰብስብ። ታማኝነትህከእኛጋርነውና
አንገታችንንብንደነድንአንተግንገጣችንነህ። አምላካችንሆይ፣የሚያድንእንደሌለአሕዛብእንዳይውጡንቸል አትበል።
አንተግንከጥንትጀምሮአምላካችንነህ። አቤቱ፥ተስፋችንበአንተላይነው። ከአንተምአንለይም።
ፍርድህበእኛላይመልካምነውና። የኛናየልጆቻችንበጎፈቃድህለዘላለምይሁን። አቤቱመድኃኒታችንሆይከእንግዲህአንናወጥም። ጌታስለፍርዱበቅዱሳኑአፍሊመሰገንይገባዋል። የእግዚአብሔርምእስራኤልለዘላለምየተባረከይሁን።
ምዕራፍ9
እስራኤልወደባዕድአገርበምርኮበተወሰዱጊዜ፥ ከተቤዣቸውጌታበወደቁጊዜ።
እግዚአብሔርከሰጣቸውርስትተጣሉ።
በአሕዛብሁሉመካከልእንደእግዚአብሔርቃልየተበተኑእስራኤል ነበሩ።
አቤቱ፥ስለመተላለፋችንበጽድቅህትጸድቅዘንድ።
አንተበምድርአሕዛብሁሉላይጻድቅፈራጅነህና። ከአንተእውቀትግፍንየሚሠራየለምና አቤቱ፥የጻድቃንህየጽድቅሥራበፊትህነው። አቤቱ፥ሰውከእውቀትህወዴትይሸሸጋል?
ስራዎቻችንለራሳችንምርጫእናስልጣንተገዥናቸው። በእጃችንሥራትክክልወይምስህተትመሥራት; በጽድቅህምየሰውንልጆችትጎበኛለህ። ጽድቅንየሚያደርግከጌታጋርለራሱሕይወትንያከማቻል; ኃጢአትንምየሚያደርግነፍሱንለጥፋትያጠፋል። የእግዚአብሔርፍርድለሰውናለቤተሰቡሁሉበጽድቅተሰጥቷልና። አቤቱ፥እግዚአብሔርንከሚጠሩበቀርለማንቸርነህ?
ነፍስንበተናዘዘችጊዜእናበምትመሰክርጊዜከኃጢአትያነጻል። በዚህሁሉምክንያትበእኛናአንተበፊታችንላይነውርነውና። ኃጢአትንስከሠሩትበቀርለማንይቅርይላል?
ጻድቁንትባርካቸዋለህ፥ስለሠሩትምኃጢአትአትገሥጻቸውም። ቸርነትህምበበደሉትላይበተጸጸቱጊዜነው። አሁንምአንተአምላካችንነህእኛምየወደድህህዝቦችነን። እነሆየእስራኤልአምላክሆይራራልንእኛየአንተነንና።
እዝነትህንምከእኛላይአታርቅብን።
አንተየአብርሃምንዘርከአሕዛብሁሉፊትመርጠሃልና። ስምህንምበእኛላይአደረግንአቤቱ ለዘላለምምአትተወንም።
ስለእኛከአባቶቻችንጋርቃልኪዳንገባህ። ነፍሳችንምወደአንተበተመለሰችጊዜአንተንተስፋእናደርጋለን። የእግዚአብሔርምሕረትበእስራኤልቤትላይከዘላለምእስከ ዘላለምይሁን።
ምዕራፍ10
እግዚአብሔርበተግሣጽየሚያስታውሰውሰውምስጉንነው። ከክፉምመንገድበግርፋትየከለከለውን ከኃጢአትይነጻዘንድ፥እንዳይበዛ። ጀርባውንለግርፋትየሚያዘጋጅይነጻል። እግዚአብሔርበመቀጣትለሚታገሡትቸርነውና። እርሱየጻድቃንንመንገድያቀናልና፤ በቅጣቱምአያጣምማቸውም። የጌታምምሕረትበእውነትበሚወዱትላይነው።
ምስክሩበዘላለምኪዳንሕግነውና፤ የጌታምስክርበጉብኝቱበሰዎችመንገድላይነው። ጌታችንበፍርዱለዘላለምጻድቅናቸርነው
እስራኤልምየእግዚአብሔርንስምበደስታያመሰግናሉ። ጻድቃንበሕዝብማኅበርያመሰግናሉ;
እግዚአብሔርምበእስራኤልደስታለድሆችይራራል; እግዚአብሔርለዘላለምቸርናመሐሪነውና
የእስራኤልምማኅበራትየእግዚአብሔርንስምያከብራሉ።
የእግዚአብሔርማዳንበእስራኤልቤትላይለዘላለምደስታይሁን።
ምዕራፍ11
ቅዱሳንንለመጥራትበጽዮንመለከትንፉ።
የምሥራቹንየሚያመጣውንየእግዚአብሔርንድምፅበኢየሩሳሌም እንድትሰሙአድርጉ።
እግዚአብሔርእስራኤልንበመጎበኘታቸውአዘነላቸውና። ኢየሩሳሌምሆይበከፍታላይቁምልጆችሽንምእይ። ከምስራቅእናከምዕራብ,በጌታተሰብስቦ; ከሰሜንበአምላካቸውደስታይመጣሉ። ከሩቅደሴቶችእግዚአብሔርሰብስቦአቸዋል። ከፍያሉተራራዎችንሜዳአደረገላቸው። ኮረብታዎቹከመግቢያቸውሸሹ። ጫካውሲያልፍመጠለያሰጣቸው;
እግዚአብሔርመልካምመዓዛያለውዛፍሁሉአበቀለላቸው። እስራኤልበአምላካቸውክብርጉብኝትእንዲያልፉ። ኢየሩሳሌምሆይየከበረልብስሽንልበሺ። ቅዱስልብስህንአዘጋጅ;
እግዚአብሔርከዘላለምእስከዘላለምስለእስራኤልመልካም ተናግሮአልና።
እግዚአብሔርስለእስራኤልናስለኢየሩሳሌምየተናገረውን ያድርግ።
እግዚአብሔርእስራኤልንበክብርስሙያስነሳ።
የእግዚአብሔርምሕረትከዘላለምእስከዘላለምበእስራኤልላይ ይሁን።
ምዕራፍ12
አቤቱነፍሴንከክፉናከክፉሰውአድናት ከዓመፀኛናሐሜተኛምላስ፣ውሸትንናሽንገላንከሚናገር። የክፉሰውአንደበትቃላቶችብዙጠማማናቸው። በሰዎችመካከልምውበታቸውንእንደሚያቃጥልእሳት። ስለዚህቤቶችንበሐሰተኛምላስይሞላል። ዓመፀኞችንየሚያቃጥሉየደስታዛፎችንይቈርጡዘንድ። አባወራዎችንበስምማጥፋትበጦርነትውስጥማሳተፍ። እግዚአብሔርከንጹሐንየዓመፀኞችንከንፈሮችወደድህነት
ሰላምንየሚከተልንሰውበቤቱያፅናው።
የእግዚአብሔርማዳንበባሪያውበእስራኤልላይለዘላለምይሁን;
ኃጢአተኞችምበአንድነትበጌታፊትይጥፉ;
የጌታጻድቃንግንየጌታንየተስፋቃልይውረሱ።
ምዕራፍ13
የእግዚአብሔርቀኝሸፈነኝ;
የጌታቀኝራራልን።
የእግዚአብሔርክንድካለፈውሰይፍአዳነን። ከረሃብእናከኃጢአተኞችሞት.
የሚረብሹአውሬዎችሮጡባቸው፡በጥርሳቸውሥጋቸውንቀደዱ። በመንገጫቸውምአጥንታቸውንሰባበረ። ከዚህሁሉነገርግንጌታአዳነን። ጻድቅከስሕተቱየተነሣተጨነቀ። ከኃጢአተኞችጋርእንዳይወሰድ; የኃጢአተኛውመገለበጥየሚያስፈራነውና; ነገርግንከእነዚህሁሉአንዳቸውጻድቅንአይነካቸውም። ባለማወቅስለሠሩትኃጢአትየጻድቅቅጣትተመሳሳይ
አይደለምና።
የኃጢአተኞችምመገለባበጥ።
ጻድቅበስውርይገሥጻል።
ኃጢአተኛበጻድቅላይደስእንዳይለው።
ጻድቁንእንደተወደደልጅይገሥጻልና። ቅጣቱምእንደበኩርልጅነው።
እግዚአብሔርለፈሪዎቹይራራልና። ጥፋታቸውንምበቅጣትያብሳል።
የጻድቃንሕይወትለዘላለምነውና; ኃጢአተኞችግንወደጥፋትይወሰዳሉ። መታሰቢያቸውምከእንግዲህወዲህአይገኝም። ነገርግንየጌታምሕረትበፈሪዎችላይነው።
ምሕረቱንምበሚፈሩትላይነው።
ምዕራፍ14
በእውነትለሚወዱትጌታየታመነነው
በቅጣትለሚታገሡ።
በትእዛዙምጽድቅለሚሄዱ።
እንድንኖርባዘዘንሕግ። እግዚአብሔርንየሚፈሩለዘላለምይኖራሉ፤
የጌታገነት፣የሕይወትዛፎች፣የእርሱአምላኪዎችናቸው። የእነሱተከላለዘላለምሥርነው;
በሰማይዘመንሁሉአይነቀሉም። የእግዚአብሔርእድልፈንታናርስትእስራኤልነውና። ኃጢአተኞችናአመጸኞችግንእንዲሁአይደሉም። ከኃጢአታቸውጋርበመተባበርያሳለፉትንአጭርቀንየሚወዱ; የሚያስደስታቸውጊዜያዊሙስናነው። እግዚአብሔርንምአያስታውሱም። የሰውመንገድበፊቱሁልጊዜየታወቀነውና። እርሱምከመፈጸሙበፊትየልብንምስጢርያውቃል። ስለዚህርስታቸውሲኦልጨለማምጥፋትምነው።
ጻድቃንበሚታዘዙበትቀንምአይገኙም። እግዚአብሔርንየሚፈሩግንበደስታሕይወትንይወርሳሉ። ምዕራፍ15
በተጨነቀሁጊዜየእግዚአብሔርንስምጠራሁ። የያዕቆብንአምላክረድኤትተስፋአድርጌዳንሁ; አቤቱየድሆችተስፋናመጠጊያአንተነህና።
አቤቱበእውነትአንተንከማመስገንበቀርየሚበረታማንነው?
ስምህንከማመስገንበቀርሰውበምንኃይልአለው?
አዲስመዝሙርከዝማሬጋርበልብደስታ።
የከንፈርፍሬበተስተካከለየምላስዕቃ።
የከንፈሮችየመጀመሪያፍሬዎችከቀናእናከቀናልብይህንየሚያቀርብበክፉአይናወጥም፤
የእሳትነበልባልእናበዓመፀኞችላይያለውቁጣአይነካውም። በኃጢአተኞችላይከእግዚአብሔርፊትበወጣጊዜ፥ የኃጢአተኞችንንጥረነገርሁሉለማጥፋት, የእግዚአብሔርምልክትጻድቃንእንዲድኑነውና።
ራብናሰይፍቸነፈርምከጻድቃንዘንድይርቃሉ። ሰዎችበሰልፍእንደሚያሳድዱከፈሪሳውያንይሸሻሉና። ነገርግንኃጢአተኞችንያሳድዳሉያገኛቸዋልም። ዓመፅንምየሚያደርጉከእግዚአብሔርፍርድአያመልጡም; በጦርነትልምድያላቸውጠላቶችያገኙታል፤ የጥፋትምልክትበግንባራቸውላይነውና። የኃጢአተኞችምርስትጥፋትናጨለማነው። ኃጢአታቸውምእስከሲኦልድረስያሳድዳቸዋል። ርስታቸውከልጆቻቸውአይገኝም። ኃጢአትየኃጢአተኞችንቤትያፈርሳልና። ኃጢአተኞችምበእግዚአብሔርፍርድቀንለዘላለምይጠፋሉ እግዚአብሔርበፍርዱምድርንሲጎበኝ
እግዚአብሔርንየሚፈሩግንምሕረትንያገኛሉ።
በአምላካቸውምሕረትምይኖራሉ;
ኃጢአተኞችግንለዘላለምይጠፋሉ
ምዕራፍ16
ነፍሴከጌታርቃስታንቀላፋ፣ወደጕድጓዱሾልኮኝነበር፣ ከእግዚአብሔርበራቅሁጊዜነፍሴእስከሞትድረስልትፈስቀርቦ ነበር።
ከኃጢአተኛውጋርወደሲኦልደጆችቅርብነበርሁ። ነፍሴከእስራኤልአምላክከእግዚአብሔርበተለየችጊዜ፥ ጌታበዘላለማዊምህረቱየረዳኝአልነበረም። እርሱንእንዳገለግለውፈረስእንደሚወጋወጋኝ። አዳኝእናረዳቴሁልጊዜአዳነኝ። አቤቱ፥አመሰግንሃለሁ፥ለማዳንረድተኸኛልና፤ ከኃጢአተኞችምጋርእስከጥፋቴድረስአልቈጠርኸኝም። አቤቱ፥ምሕረትህንከእኔላይአታርቅብኝ። መታሰቢያህምከልቤእስከሞትድረስ። አቤቱግዛኝከክፉኃጢአትጠብቀኝ አላዋቂዎችንምከምታሰናከሉከክፉሴትሁሉ።
የዓመፀኛሴትውበትአያታልለኝ። ወይምለማይጠቅመውኃጢአትየሚገዛ።
የእጄንሥራበፊትህአቁም
አካሄዶቼንምአንተንበማስታወስጠብቅ። ምላሴንናከንፈሮቼንበእውነትቃልጠብቅ; ቁጣናያለምክንያትቁጣከእኔአርቀው።
ማጉረምረምእናበመከራውስጥትዕግስትማጣትከእኔራቁ ኀጢአትብሠራወደአንተእመለስዘንድበምትቀጣኝጊዜ። ነገርግንበመልካምፈቃድእናበደስታነፍሴንደግፉ;
ነፍሴንስታበረታኝየተሰጠኝይበቃኛል።
ኃይልንካልሰጠህ፣
ከድህነትጋርቅጣትንየሚታገሥማነው?
ሰውበሙስናሲወቀስ።
እርሱንመፈተሽበሥጋውእናበድህነትመከራውስጥነው። ጻድቅበእነዚህሁሉፈተናዎችከጸና፣ከጌታምሕረትንያገኛል።
ምዕራፍ17
አቤቱአንተከዘላለምእስከዘላለምንጉሣችንነህ
አቤቱነፍሳችንባንተታከብራለችና። የሰውሕይወትበምድርላይየሚኖረውእስከመቼነው?
እንደዘመኑሁሉተስፋውምበእርሱላይነው። እኛግንአዳኛችንንእግዚአብሔርንተስፋእናደርጋለን።
የአምላካችንኀይልከምሕረትጋርለዘላለምነውና። የአምላካችንምመንግሥትበአሕዛብላይለዘላለምበፍርድትሁን።
አቤቱዳዊትንበእስራኤልላይንጉሥእንዲሆንመረጥከው።
መንግሥቱምካንተበፊትፈጽሞየማይጠፋስለዘሩማልልህለት። ነገርግን,ስለኃጢአታችን,ኃጢአተኞችተነሡብን; ጥቃትሰንዝረውአስወጡን;
ለነርሱያልገባህላቸውበግፍወሰዱብን።
የከበረስምህንምከቶአላከበሩትም። ልበቸውበሆነውምትክዓለማዊንግሥናአደረጉ። በታላቅትዕቢትየዳዊትንዙፋንአፈረሱ። አንተግን፥አቤቱ፥ጣልሃቸው፥ዘራቸውንምከምድርላይ አስወግደህ።
በዚያምለዘራችንእንግዳየሆነሰውተነሣባቸው። አቤቱ፥እንደኃጢአታቸውመለስሃቸው። እንደሥራቸውምደረሰባቸው። እግዚአብሔርአልራራላቸውም;
ዘራቸውንፈለገናአንዳቸውምነፃእንዲወጡአልፈቀደላቸውም። በፍርዱሁሉጌታየታመነነው። በምድርላይየሚያደርገውን
ዓመፀኛውምድራችንንማንምእንዳይኖርባትባድማአደረገ። ታናናሽእናጎልማሳልጆቻቸውንአብረውአጠፉ። በቍጣውምትኵሳትወደምዕራብአሰናበታቸው። የምድሪቱንምገዥዎችያለርኅራኄመዘባበቻአጋልጧል።
በኢየሩሳሌምምመካከልምሕረትንናእውነትንየሠራከእነርሱ መካከልማንምአልነበረም።
የቅዱሳንምኵራቦችንየሚወዱከእነርሱሸሹ።
ከጎጃቸውእንደሚበሩድንቢጦች።
ነፍሳቸውንከጉዳትለማዳንበምድረበዳተቅበዘበዙ።
ከእነርሱምበሕይወትያመለጠውበውጭበሚኖሩትፊትየከበረ ነበረ።
በምድርሁሉላይበዓመፀኞችተበተኑ።
ሰማያትበምድርላይዝናብእንዳይዘንብከልክለዋልና።
ከጥልቅውስጥበየጊዜውየሚፈልቁ፣ከፍካሉተራራዎች የሚወርዱምንጮችቆሙ።
በመካከላቸውጽድቅንናጽድቅንየሚያደርግማንምአልነበረምና; ከዋነኞቹጀምሮእስከታናሹድረስሁሉኃጢአተኞችነበሩ; ንጉሱተላላፊነበር፣ዳኛውምአልታዘዘምነበር፣ህዝቡምኃጢአተኛ
ዓመፀኞችንገዥዎችያፈርስዘንድበኃይልአስታጠቀው። ኢየሩሳሌምንምከረገጧትአሕዛብያነጻዘንድ። በቅንነትኃጢአተኞችንከርስትያወጣል። የኃጢአተኛውንትዕቢትእንደሸክላዕቃያጠፋል። በብረትበትርንብረታቸውንሁሉያደቅቃል። ፈሪሃአምላክየሌላቸውንአሕዛብበአፉቃልያጠፋቸዋል; በተግሣጹአሕዛብከፊቱይሸሻሉ፤
ኃጢአተኞችንምስለልባቸውአሳብይገሥጻል።
በጽድቅምየሚመራውንቅዱስሕዝብይሰበስባል።
በአምላኩምበእግዚአብሔርበተቀደሱትበሕዝቦችነገድላይ ይፈርዳል።
ዳግመኛምዓመፅንበመካከላቸውእንዲያድርአይፈቅድም። ከእነርሱምጋርኃጢአትንየሚያውቅሰውአይኖርም። ሁሉምየአምላካቸውልጆችእንደሆኑያውቃቸዋልና። በምድርምላይበየነገዳቸውይከፋፍላቸዋል።
መጻተኛምመጻተኛምከእንግዲህወዲህከእነርሱጋር አይቀመጥም።
በጽድቁጥበብበሕዝቦችናበአሕዛብላይይፈርዳል።ሴላ
ከቀንበሩምበታችያገለግሉትዘንድለአሕዛብአሕዛብይኖረዋል። በምድርምሁሉፊትእግዚአብሔርንያከብራል; ኢየሩሳሌምንምእንደቀድሞውያደርጋታል፤ አሕዛብምክብሩንያዩዘንድከምድርዳርይመጣሉ። ራሳቸውንየሳቱልጆቿንበስጦታአመጣች። እግዚአብሔርምያከበራትንየጌታንክብርለማየት። በእነርሱምላይከእግዚአብሔርየተማረጻድቅንጉሥይሆናል። በዘመኑምዓመፃበመካከላቸውአይኖርም።
ለሰልፍምቀንከብዙሰዎችመታመንንአይሰበስብም። ጌታራሱንጉሱነው፥በእግዚአብሔርምተስፋየብርቱተስፋነው።
አሕዛብሁሉበፊቱይፈራሉ፤
በአፉቃልምድርንለዘላለምይመታልና። የእግዚአብሔርንሕዝብበጥበብናበደስታይባርካል። ብዙሕዝብይገዛዘንድእርሱራሱከኃጢአትንጹሕይሆናል።
አለቆችንይገሥጻል፥ኃጢአተኞችንምበቃሉብርታትያስወግዳል። በአምላኩበመታመንበዘመኑሁሉአይሰናከልም; እግዚአብሔርበቅዱስመንፈሱያበረታታልና። በማስተዋልምመንፈስበጥንካሬናበጽድቅጠቢብ።
የእግዚአብሔርምበረከትከእርሱጋርይሆናል:ይበረታል አይሰናከልም;
ተስፋውበእግዚአብሔርነው፤ታዲያማንያሸንፈዋል?
እርሱበሥራውኃያልበእግዚአብሔርምፍርሃትየበረታይሆናል።
የጌታንመንጋበታማኝነትናበቅንነትይጠብቃል።
ከመካከላቸውምማንንምበግጦሽውስጥእንዲሰናከል አይፈቅድም።
ሁሉንምበትክክልይመራቸዋል፣ በመካከላቸውምማንምይጨቆንዘንድኩራትበመካከላቸው
አይኖርም።
እግዚአብሔርየሚያውቀውየእስራኤልንጉሥግርማይህይሆናል; እርሱንለማቅናትበእስራኤልቤትላይያስነሣዋል።
ቃሉከተመረጠውከወርቅይልቅየነጠረይሁን።
በአብያተክርስቲያናትበሕዝብናበተቀደሱነገዶችላይይፈርዳል። ቃሉበተቀደሱሕዝቦችመካከልእንደቅዱሳንቃልይሆናል። በእነዚያቀናትየሚበዙብፁዓንናቸው።
በዚያምእግዚአብሔርበነገድመሰባሰብየሚያደርገውን
የእስራኤልንመልካምእድልያያሉ። እግዚአብሔርበእስራኤልላይምህረቱንያፋጥን!
ከክፉጠላቶችእድፍያድነን!
ጌታራሱከዘላለምእስከዘላለምንጉሳችንነው።
ምዕራፍ18
አቤቱምሕረትህለዘላለምበእጅህሥራላይነው; ቸርነትህበብዙስጦታበእስራኤልላይነው። አንዳቸውምእንዳይጎድሉዓይኖችህወደእነርሱይመለከታሉ; ጆሮህየድሆችንየተስፋጸሎትይሰማል። ፍርድህበምድርሁሉላይበምሕረትተፈፀመ። ፍቅርህምለእስራኤልልጆችለአብርሃምዘርነው። ቅጣትህእንደበኩርናአንድያልጅበእኛላይነው። ባለማወቅከሚሠራውከስንፍናታዛዥነፍስይመልስዘንድ። እግዚአብሔርእስራኤልንከምሕረትናከበረከትቀንያነጻ። በምርጫውቀንመቼ
በዚያወራትየሚበዙብፁዓንይሆናሉ። የቀባውንይመልሳል።
ለሚመጣውትውልድየሚያደርገውንየእግዚአብሔርንቸርነት ያዩታልና።
እግዚአብሔርየቀባውአምላኩንበመፍራትበተግሣጽበትርበታች።
አምላካችንታላቅናክብርያለውበአርያምየሚኖርነው። እርሱያበየሥርዓታቸውየሰማያትንብርሃናትንከዓመትእስከዓመትን የሚወስኑሲኾኑየፈጠረነው።
ከሾማቸውምመንገድአልተመለሱም።
እግዚአብሔርንበመፍራትመንገዳቸውንበየቀኑይከተላሉ። እግዚአብሔርከፈጠረበትቀንጀምሮእስከዘላለምድረስ። ከፈጠረውምቀንጀምሮአልተሳሳቱም። ከቀደሙትትውልዶችጀምሮከመንገዳቸውአልራቁም።
አላህበባሮቹትእዛዝእንዲያደርጉካላዘዛቸውበቀር።