In de Spotlight
TERUGBLIK OP ONZE ACTIVITEITEN IN 2024
BesteLezer,
Verhalen verzamel je – bewust en onbewust – je hele leven.
Bijzondere, impactvolle en unieke verhalen die jou onderscheiden van ieder ander op deze aardbol. Over sommige verhalen praat je elke dag, maar andere komen misschien nooit (meer) ter sprake.
Totdat je meedoet aan MDT Cultuur & Kunst! Want tijdens dit programma halen we die, soms vergeten, herinneringen, ervaringen en levenslessen op.
We dagen jongeren uit heel Nederland uit om voorbij hun generatiebubbel te denken en verder te kijken dan hun verwachtingen. Deelnemers interviewen hiervoor senioren – die wij vertellers noemen – en zetten hen in de spotlight via zelfgemaakte magazines en films over de gevonden verhalen
Met dit terugblikmagazine duiken we in een selectie van verhalen van vertellers uit het afgelopen jaar, lezen we reacties van jongeren en docenten, én laten we zien hoeveel mensen we inmiddels bereiken. Steeds meer kunnen we alvast verklappen!
Dat was natuurlijk alleen mogelijk dankzij alle jongeren en vertellers die dit avontuur met ons zijn aangegaan Dus dank jullie wel! Ook een groot dankjewel aan de docenten die hun klaslokaal voor ons openstelden, en aan de welzijnsorganisaties, bioscopen en alle andere partners die meededen – zonder jullie hadden we dit nooit kunnen doen!
En jij als lezer wil na dit magazine natuurlijk alleen maar meer, meer, meer! Snappen we – wij krijgen zelf ook geen genoeg van de verhalen ;)
Het goede nieuws: er is nog veel meer te ontdekken online Denk aan 100+ interviews in onze online magazines en korte films op ons YouTube-kanaal. Houd zeker onze socials en nieuwsbrief in de gaten, want er komt veel moois aan! Zo breiden we dit jaar de gespreksthema’s verder uit, en richten we ons ook vaker op verhalen over beroepen
Oh, houd wel je schermtijd in de gaten – want de mooiste ontmoetingen liggen binnen handbereik en vind je door zélf met mensen in gesprek te gaan.
J e r r y R i j s t e n b i l MayaLievegoed
www.mdtcultuurenkunst.nl
Namens het hele MDT Cultuur & Kunst-team, In 2017 startte de Nederlandse regering de Maatschappelijke Diensttijd (MDT): programma's in het hele land, waar jongeren hun talenten ontwikkelen, onbekenden ontmoeten en iets doen voor een ander. Het programma wordt mogelijk gemaakt door het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, in samenwerking met honderden partners, waaronder scholen, gemeenten en bedrijven
Marcel de Lannoy
Eenreisnaarthuis
Na 35 jaar in het onderwijs heeft meneer een indrukwekkende reis gemaakt Niet alleen in kilometers maar ook in persoonlijke groei en vastberadenheid Zijn naam is Marcel de Lannoy. Hij was een enorm enthousiast persoon. Dat kon je aan allerlei dingen merken, zoals zijn lichaamstaal en uitstraling Je kon zien en horen aan hem dat hij zo veel te vertellen had Marcel vond het enorm leuk om mee te doen als spreker, vertelde hij. Marcel heeft zo ook een bijzonder leven geleid, gekenmerkt door passie, doorzettingsvermogen en een enorme liefde voor Nederland
Zijn avontuur begon in 1971, toen hij voor de eerste keer met zijn familie terug naar het vaderland reisde. ‘Wat was Nederland net een openluchtmuseum in vergelijking met de San Francisco Bay Area,’ zei hij Hij had toen besloten om terug naar Nederland te gaan In de jaren tachtig kreeg ie echter een positie op een internationale school, buiten Londen, waar hij docent Frans was.
In 2002, kreeg hij een baan op een Nederlandse middelbare school Hij had er echt naar uit gekeken want hij kon eindelijk terug naar zijn geliefde vaderland.
Helaas startte zijn eerste dag met een uitdaging Een leerling riep: ‘Denk niet dat we hier Frans gaan leren Je bent een verdomde lul’ En zo ging het bijna iedere dag. Dit leidde uiteindelijk tot een moeilijk besluit om de school te verlaten.
Twee vriendelijke leerlingen, Michael en Ricardo, kwamen destijds altijd bij meneer in het klaslokaal lunchen; zij hadden een goede band met Marcel, hun docent. Zij dachten dat meneer een grote vergissing had gemaakt door veel te geduldig en aardig te zijn
Maar meneer bleef geduldig zijn droom volgen
Na een terugkeer naar Engeland in 2003, bleef het verlangen naar Nederland aan hem knagen
De schoonheid en sfeer van het land raakten hem diep Hij had heimwee naar het land, ondanks het feit dat hij geregeld terug kwam. Na 31 jaar in Engeland en bijna 50 jaar wachten, verhuisde hij op 23 maart 2019 naar Nederland ‘Eindelijk ben ik thuis,’ zei hij met een zucht van opluchting
Zijn weg naar Nederland was niet zonder obstakels Hij had soms een vervelende jeugd gehad, worstelde met sport en worstelde met zijn identiteit
Zijn ouders hadden moeite met zijn geaardheid, wat hem diep raakte. In 2008, toen zijn moeder ernstig ziek was, schreef hij een brief van excuses, hopend op vergeving en begrip Ondanks deze zware beleving bleef hij vastberaden en zette hij zijn reis voort, altijd met de gedachte: ‘Doe gewoon je best. Wachten hoeft geen straf te zijn.’
Ondanks deze uitdagingen bleef hij vastberaden en geloofde hij in zijn dromen Na een pensioen zes jaar geleden en een verhuizing vijf en een half jaar geleden, vond hij eindelijk zijn plek in Nederland. Zijn leven laat zien dat doorzettingsvermogen en het volgen van je hart, je uiteindelijk naar je ware thuis kunnen leiden
Puck & Hannah
André Kok
Gajedromenachterna
Misschien verwacht je het niet van een man, maar André hield ervan om huishoudelijke dingen te doen Hij houdt van kleine dingen, zoals muisjes in zijn tuin en vrijwilligerswerk doen André is heel technisch in de technologie, zo maakt hij zelf muziek en websites, op de laptop. Hij houdt er ook van om muziek te luisteren. Zijn idool was Jeff Lynne, van de band Electric Light Orchestra (ELO) Je kon goed zien dat hij van die muziek houdt André straalde uit dat hij een warme en gezellige man is.
André houdt ervan om voor mensen te zorgen Hij heeft zelf meerdere keren in het ziekenhuis gelegen (in zijn jeugd) door een ongeluk; daardoor zag hij dat hij verpleegkundige wilde worden
Toen hij jong was, wilde zijn vader graag dat hij iets in de techniek ging studeren. Omdat zijn vader dat zo graag wilde deed André dat Na de technische opleiding besloot André (na wat omzwervingen) om te werken in een revalidatiecentrum, voor 34 jaar Hij had daar veel plezier, maar toch wilde hij iets anders.
Op 53-jarige leeftijd besloot André toch zijn dromen achterna te gaan en begon hij met de opleiding verpleegkundige
Helaas ging dat niet zoals hij had gehoopt, er kwam een scheiding tussen hem en zijn ex-vrouw
Door deze scheiding lukte school niet meer. Hij ging naar zijn leidinggevende om het uit te leggen, maar dat ging niet helemaal goed. Er ontstond een nare ruzie; dit is ook André zijn ontmoeting die veel impact op hem heeft gehad
Uiteindelijk heeft hij doorgezet en hulp gekregen van zijn collega’s en is alles goed gekomen.
Hij is gaan werken op de longafdeling in het UMC in Utrecht, van zijn 56e jaar tot zijn pensioen, met veel plezier
Tijdens zijn pensioen besefte André dat hij veel vrije tijd had. Hij houdt ervan om onder de mensen te zijn. Zo zit hij in de wijkraad in het dorp en doet veel vrijwilligerswerk André houdt er niet van om stil te zitten
Het liefst pakt hij zijn caravan en reist hij, soms in Nederland, of Europa in.
Zoals André zei: ‘Blijf niet in je eigen bubbel, maar stap eruit om nieuwe mensen te leren kennen’
Rogier, Anne & Manou
“Ik neem mee uit het gesprek dat je moet volgen wat je hart zegt "
Reactiesvan leerlingen
"Ik vond het superleuk om te doen en heb er veel van geleerd!"
OdulphusLyceum
"Het was leuk! Ik zou dit zonder twijfel nog een keer doen."
Yuverta aalsmeer
"Ik vond het gezellig om te doen."
"In het begin vond ik het spannend, daarna verliep het soepel!"
KennemerLyceum
“Ik neem mee uit deze ervaring dat niemand perfect is "
Dr.Nassau College
Eveline Verduijn
GeefelkaarAANDACHT
Eveline (66) heeft veel meegemaakt in haar leven Ze vindt mensen helpen het leukste om te doen Eveline heeft veel meegemaakt in haar leven, maar toch is ze altijd blij en helpt ze heel veel mensen.
Ze doet heel veel vrijwilligerswerk in haar vrije tijd Ze is bijvoorbeeld al bijna 15 jaar contactpersoon geweest van een patiëntenvereniging, voor mensen die getroffen zijn door een beroerte Op 7 april 2011 richtte zij ‘wandelen met mantelzorgers’ op. Ze gaat dan de 1ste donderdagmiddag van de maand met lotgenoten wandelen Dat doet ze om te ontspannen Ze gaat dan 1 keer per maand met lotgenoten samen wandelen. Ze wandelt met de groep in verschillende stadjes en dorpjes in de Betuwe.
Ze is ook mantelzorger voor haar man, want haar man is ook getroffen door 2 beroertes en dus helpt ze haar man heel veel.
Eveline heeft ervoor gekozen om mee te doen aan een interview, waarbij we gingen bespreken wat haar mooiste herinnering was
Ze heeft het al eerder gedaan en de vorige keer vond ze het heel leuk, dus ze wou het nog een keer proberen
Ze vond dat haar mooiste herinnering was dat ze kinderen kreeg en het huwelijk en natuurlijk om mensen te helpen, die ze indien nodig doorverwijst naar hulpverlening
We vroegen aan haar wat ze het leukste vond van haar mooiste herinnering.
Ze vond het leukste aan het vrijwilligerswerk dat ze überhaupt kon wandelen met lotgenoten, maar niet alleen dat, ze maakte ook veel vriendschappen met degene met wie ze wandelden.
Tijdens de huwelijksdag vond ze alles leuk En ondanks dat het weer erg mistig was, was de fotoreportage toch heel mooi geworden Het opgroeien van haar kinderen vond ze heel erg leuk, maar het was soms wel lastig in de eerste jaren van de kinderen en in de puberteit.
Maar er zijn nog heel veel dingen die ze een mooie herinnering vond, zoals toen haar man haar ten huwelijk vroeg, dat vond ze ook heel mooi
Dus haar leven heeft ups en downs, maar ze blijft hoopvol. Ze gaf ons nog een quote, heel simpel, maar krachtig: ‘Geef veel aandacht aan elkaar’
Door: Arvin & Sleman
Herman Geerts
eenwereldvoorjeopen
Herman Geerts, van 76 jaar, uit Huissen, kwam over als een spontane en gezellige man met veel levensverhalen Hij stelt je snel op je gemak, waardoor gesprekken met hem heel vloeiend gaan Hij is een echte kletskous en vindt het heel leuk om te vertellen over zijn interesses. Ook lacht hij veel en is hij erg vrolijk. Hij is een echte familieman en vindt het erg leuk om over zijn kleinkinderen te praten Hij vertelt dit met trots als een echte opa In zijn vrije tijd houdt hij zich graag bezig met sociale activiteiten en vrijwilligerswerk, waarin hij bezig is om mensen te helpen.
Herman begon als jongste bediende op het kantoor van de melkfabriek in zijn geboorteplaats Heino; dit was zijn eerste baan. Tijdens dit werk kwam hij al veel met contact geld in aanraking, omdat in die tijd de boeren nog met contant geld werden betaald Hij vond het werken met geld erg interessant en leuk
Doordat hij een administratieve richting had gekozen en geïnteresseerd raakte in de opkomende automatisering, ging hij later bij een bank (ABN AMRO) werken. Hij leerde de bankwereld in Europa en wereldwijd kennen Op dat moment was zijn werk ook echt zijn leven en heeft hij daarin veel verrijking in zijn persoonlijke ontwikkeling ervaren.
Toen Herman 50 jaar was, woonde hij in Tilburg en had een goeie band met zijn buurvrouw Op een gegeven moment werd hij door zijn buurvrouw meegevraagd met een reis naar een katholieke zusterparochie in Hongarije; dit was net na de val van het IJzeren Gordijn. Hij is vooral in het armoedige gedeelte van Hongarije geweest en heeft daar verschillende plekken veel Hongaren gezien en hen met hulpgoederen uit Nederland verblijd.
Hij heeft veel mensen ontmoet en vrienden gemaakt, die hij op de dag van vandaag nog steeds spreekt Herman ging de mensen, de taal en het land Hongarije erg waarderen Hij vond het erg mooi om het land te zien groeien op economisch gebied en kennis te maken met hun cultuur. Een leermoment voor Herman was dat hij door deze reizen bewust werd van het omgaan met weinig geld Voor de mensen in Hongarije is alles best duur, terwijl de lokale prijzen vanuit Nederlands begrip allemaal erg goedkoop lijken.
Herman ontmoette de leider van een Hongaarse parochie-groep in Miskolc, genaamd Jozef Jozef heeft tijdens een uitwisseling twee keer bij Herman thuis gelogeerd in Tilburg en samen hebben ze toen echte mannengesprekken gevoerd.
Herman heeft in ruim 20 jaar internationaal parochiecontact, naast ca 10 jaar internationale humanitaire samenwerking met Centraal Europese partners, heel waardevolle indrukken meegenomen vanuit Hongarije, Roemenië, Oekraïne en Polen en aan veel mensen zijn ervaringen verteld
Dankzij zijn 1e reis naar Hongarije is er een wereld voor hem opengegaan Hij kwam erachter dat hij het sociaal actief zijn erg leuk vindt en kreeg interesse voor sociaal vrijwilligerswerk.
Hij helpt bij vele ouderenorganisaties Het is echt zijn passie geworden om mensen te helpen en hen te leren kennen
Herman heeft een andere kijk gekregen op de wereld. Hij is Jozef nog steeds dankbaar hoe veel wijzer hij van hem is geworden en hoe Jozef heeft bijgedragen aan hun waardevolle vriendschap.
Herman vindt Jozef echt een voorbeeld van een goede leider.
Herman wil de jeugd meegeven om niet te lang zelf te zoeken naar het ontdekken wat bij je past, maar ook oog te hebben voor je leidinggevenden, want zij zien vaak waar je goed in bent en waar je interesses blijken te liggen
Femke, Noëmi & Britt
Fanja Kneefel
vROEGERENNU
Mevrouw is geboren in Indonesië en op haar tweede is zij naar Nederland verhuisd, naar Winterswijk Zij heeft vroeger (tot haar zestigste) verschillende banen gehad, maar vooral vele jaren in de kinderopvang gewerkt. Daarna heeft ze vrijwilligerswerk gedaan in de zorg (activiteiten voor/met ouderen) In haar vrije tijd deed ze ook vrijwilligerswerk
Ze had 2 broers en 2 zussen Haar oudste broer en zus zijn overleden In deze tijd woont zij in Arnhem, in de wijk Paasberg. In haar vrije tijd fietst zij vaak. Ze heeft ook 1 dochter van 39.
Vroeger ging ze naar haar vriendins/vriends deur om te vragen of hij/zij kon buitenspelen, want vroeger hadden ze geen computerspellen. Als ze later thuis was, bijvoorbeeld een opdracht af moest maken, ging ze naar een telefoonkast en haar ouders bellen dat ze later thuis was
Soms had je wel een lekke band en kon je je ouders niet bellen Dan moest je helaas naar huis lopen en dat is wel jammer, want nu kun je je ouders bellen en vragen of ze je kunnen ophalen.
Door Levi, Parisa, Loïs & Sem S
Francien de Vries
Volgendjaarismijnjaar
Francien houdt al heel haar leven lang van theater, muziek, reizen en alles wat iets te maken heeft met creatief zijn
Ze praat graag met mensen en staat bekend om haar liefde voor kinderen. Ze heeft daarom ook in totaal 32 jaar lesgegeven op basisscholen in heel
Rotterdam 10 jaar als onderwijzeres en onderdirecteur tot en met haar zwangerschap De overige jaren als Remedial Teacher, na haar terugkeer in het onderwijs.
De laatste jaren is ze minder gelukkig, nadat haar echtgenoot haar heeft verlaten Daarom is haar toekomstdroom om weer de gelukkigste versie van haarzelf te worden.
Maar vroeger was haar toekomstdroom iets anders, namelijk om het theater in te gaan Haar ouders waren het niet eens met deze droom
Zij vonden dat er geen cent te verdienen was binnen het vak theater.
Francine is opgegroeid in Schiebroek Ze zat op de openbare lagere
Adrianaschool in Schiebroek en daarna op de middelbare Mecklenburgschool in Kralingen. Dat was de allereerste experimentele Mammoetwetschool van het land, in 1965. Ze heeft het erg naar haar zin op de middelbare school
Na de tijd op de middelbare school, is ze op een school docent geworden en gepromoveerd tot onderdirecteur.
Ze was vijf jaar getrouwd toen ze zwanger raakte, waarna ze hoorde dat ze na de geboorte ontslagen zou worden Dat was toen de gewoonte
Dit vond ze erg jammer en ze heeft ook veel actiegevoerd tegen de school.
Zij is helaas toch van school gestuurd, maar haar protest had tot gevolg dat haar vrouwelijke collega's voortaan niet meer ontslagen werden na de geboorte van hun kind en dat ze ook zelfs parttime mochten blijven werken
Ze vertelt: ‘Ik had gewoon de pech de eerste zwangere fulltime juf te zijn geweest op de Van Oldenbarneveltschool!’ Later, doordat haar man ziek werd, moest ze weer aan het werk gaan. Ze is opnieuw in het onderwijs gegaan. Ondanks dat haar man opknapte, werkte ze door, omdat haar man verder wou studeren ‘Ik heb gewerkt totdat ik er letterlijk bij neerviel’ Nadat ze klaar is met werken, is ze nog steeds creatief bezig met theater en zang.
Ze heeft drie lieve dochters en twee kleinkinderen, waar ze een goeie band mee heeft Nu streeft ze om het beste van het leven te maken. Ook al is ze niet op de theaterschool beland, heeft ze toch haar droom waargemaakt,
door middel van actief in kunst te zijn op scholen en zo ook kinderen te helpen om hun dromen voor de toekomst te ontdekken
Via vrijwilligerswerk en uit haarzelf, helpt ze al levenslang mensen en ze wil nog zo lang mogelijk dat blijven doen ‘Alleen in jezelf zit de knop om je droom in de toekomst te halen’
Door Tygo, Anass, Thijs Bossche, Olivia De Cocq van D & Emira
Marjon Kruithof
Watrijkdomis
Voor onze opdracht over rijkdom en geluk hebben wij Marjon geïnterviewd, een 67-jarige vrouw die in Sint-Laurens woont, een dorpje bij Middelburg
Marjon is een actieve en avontuurlijke vrouw, die graag wandelt en motorrijdt.
Marjon: ‘Ik ben al 45 jaar getrouwd met Piet, met wie ik veel heb gereisd’
Tot haar 18e heeft ze bij haar ouders gewoond en daarna heeft ze een eigen leven opgebouwd. Ze heeft vroeger basketbal gespeeld en is nu al 8 jaar lid van een wandelclub. Ook wil ze nog een paar reizen maken, vooral naar landen waar ze nog niet is geweest
Marjon vertelde ons dat rijkdom voor haar niets met geld te maken heeft, maar alles met geluk: ‘Ik heb vroeger wel gedroomd van veel geld, maar denk dat dat mij niet gelukkiger zou hebben gemaakt
Ik had vroeger genoeg geld om alles te doen wat ik wilde, maar heb ook moeilijke tijden gekend. Ik heb geleerd dat rijkdom niet in het materiële zit, maar in de mensen om mij heen Ik ben dankbaar voor familie, vrienden en gezondheid’
Marjon heeft ons ook veel geleerd over haar levensvisie en doelen Ze heeft me verteld dat er altijd een oplossing is voor elk probleem en dat je nooit moet opgeven. ‘Ik geniet van het leven en ben trots op wat ik heb bereikt.
Ik adviseer de jeugd van nu om hun dromen na te jagen en hun eigen geluk te creëren’
Door: Ivar & Shawn
'Ik adviseer de jeugd van nu om hun dromen na te jagen en hun eigen geluk te creëren.'
MarjonKruithof
Mieke Voragen
OpnaarAmsterdam
Wij hebben gesproken met Mieke
Voragen Ze is 66 jaar jong Ze is geboren in Kerkrade in Limburg maar woont nu in Amsterdam al best lang, ze komt er dus niet vandaan. Ze heeft ook gestudeerd in Amsterdam. Ze vindt Amsterdam zo leuk vanwege de drukte en de mensen Ze vond Kerkrade niet veel aan, dit viel zeker op toen ze ouder werd Ze heeft 2 grote dochters, een van haar dochters woont in Australië en zij heeft 3 kinderen. Haar andere dochter heeft ook 3 kinderen Ze heeft een sterke band met beide dochters Ze vertelde ook dat haar dochter in Australië stiekem wel haar eigen dromen naleeft, maar Mieke gaf haar groot gelijk. Mieke doet heel veel beauty activiteiten en vindt het leuk om betrokken te zijn bij mensen en zoekt dus graag de verbinding op met anderen
De jeugd in Kerkrade en naar Amsterdam. Wat ze zich goed kon herinneren aan Kerkrade is dat er altijd genoeg kinderen waren om mee te spelen op straat
Er werd ook veel gedronken
Haar ouders hebben niet veel gelet op haar en ze mocht veel in tegenstelling tot haar leeftijdsgenootjes. In de opvoeding kon je dat merken aan haar oudere broers. Ze waren al snel het huis uit, dus zo gek was het niet dat zij dan ook het huis uit ging Hier had ze niet zo veel mee
In die tijd was ze ook erg graag met haar vriendinnen te vinden bij feestjes (of fuifjes zoals ze dat beschreef) van de jongensschool Er werd op de fuifjes waar ze was ook veel gedronken en gerookt en zelfs ook gesmoked. Hier had Mieke alleen niets mee. Toen ze 17 was besloot zij te stoppen met het vwo, ze vond er niet zoveel aan Ze had besloten te gaan werken, ze ging werken op een druivenplantage en ging druiven plukken.
Vanuit Parijs reisde zij naar verschillende plekken in Frankrijk
Dit ervaarde ze als een avontuur waar ze nog had gehoopt vele reizen uit te kunnen halen, dit is jammer genoeg nooit gebeurd
Ze ging na dit seizoen te hebben gewerkt weer terug naar
Nederland.
Coronatijd
Ze heeft de coronatijd niet eenzaam ervaren, de tijd was zeer productief zelfs. Ze heeft samen met Jerry een buurttuintje gestart. Ze vertelde dat het haar goed deed om mensen bij elkaar te zien
Er kwamen ook mensen op af, of iemand die al 30 jaar bij haar in de straat woonde, maar die ze nooit had gezien, dat vond ze ook heel leuk. Naast dat het tuintje hielp heeft ze ook 2 hele leuke hondjes
Mensen herkennen haar hondjes ook in de buurt Ze zijn erg schattig en komen graag bij je zitten
Door: jesse & nienke
TeruglezeN
Hier staan een aantal van de verhalenmagazines uit 2024. Scan de QR-code om ze te openen. Veel leesplezier!
Meer lezen? Via deze QR-code vind je alle magazines!
Ger van Waegeningh
HetverhaalvanGer
Het liefst reist ze nog de hele wereld over Ger is 90 jaar oud en woont nu in Middelburg Ze woont momenteel in een bejaardentehuis in Veersepoort
Ze woont in haar eentje en heeft geen kinderen of een man en die heeft ze ook nooit gehad.
Vroeger heeft ze in veel verschillende landen gewerkt en vrijwilligerswerk gedaan met veel plezier Tot vorig jaar ging Ger zelfs nog jaarlijks met haar kampeerspulletjes en het OV, Nederland rond.
Veel toekomstdromen had ze niet, maar wel zeker doelen Ze verkocht het hotel van haar ouders en kocht een bootje.
Dit is iets wat ze al een langere tijd wou. Nu ze weer helemaal terug is in Middelburg vertelt ze graag aan jongeren zoals wij, over haar avonturen van vroeger
Ger is een erg avontuurlijk persoon en houdt ervan om dingen te ondernemen. Vooral reizen is en was haar passie en tot vorig jaar deed zij dit nog Ze heeft een jaar geleden een ongeluk gehad met de fiets, dus dat kan helaas niet meer, maar ze zit zeker niet stil Ze doet nog steeds veel vrijwilligerswerk.
Ook vindt ze het leuk om in haar vrije tijd boeken te lezen en spelletjes te spelen op de computer, zoals Scrabble
De reden dat Ger heeft meegedaan aan dit interview is omdat ze graag nog een beetje op de hoogte wil blijven van wat er allemaal gebeurt in onze generatie
Ger had eigenlijk helemaal geen toekomstdromen Ze had er eigenlijk helemaal geen tijd voor, vertelt ze.
Ze was vooral aan het leven in het hier en nu en was er helemaal niet mee bezig Veel van wat ze deed werd bepaald door haar ouders Die hadden eigenlijk meer dromen voor haar dan dat ze zelf had.
Vroeger heeft Ger ook zeker niet stilgezeten Ze hield er erg van om bezig te zijn en heeft allemaal verschillende banen gehad, waarvan sommige ook in het buitenland
Ze hield ook van reizen en als ze dan ergens heenging zoals naar Azië of Honduras, deed ze ook vrijwilligerswerk tussen het reizen door Dit was overigens niet haar droom Ze zat altijd op de uni en had er nooit echt over nagedacht
Haar ouders hadden een hotel en die hadden al gepland dat een van hun kinderen dit zou overnemen In eerste instantie was dit haar oudere broer, maar die realiseerde zich dat die dat eigenlijk helemaal niet wou. Dus toen werd het de taak van Ger die dit eigenlijk ook helemaal niet wou, maar uiteindelijk toch heeft gedaan Het hotel van haar ouders stond in Middelburg langs de gracht en altijd als ze uit haar raam keek zag ze bootjes varen door de grachten. Ze zag zichzelf altijd al op een dag zelf in zo een bootje varen
Uiteindelijk heeft ze maar het hotel verkocht en heeft ze een bootje gekocht waarmee ze ging varen door de Franse zee. Dit was toch niet helemaal wat ze ervan had verwacht Ze vond de mensen op de zee maar niks, vertelde ze Ze heeft uiteindelijk ook haar boot verkocht en is toen verder gaan reizen, zoals een leuke trip naar Rome met haar vriendin, of een keer kamperen. Ger heeft echt geleefd en is erg tevreden met hoe ze heeft geleefd!
Youri & Zoë & Puck T.
Ferry Sinay
Dit is Ferry
Dit is het verhaal over Ferry
Hij woonde tot zijn 6e in Indonesië
Toen kwam hij met de boot naar
Nederland
Als hij terug kon in de tijd, wilde Ferry naar de jaren ’60 van de 20e eeuw. 'Een tijd waarin mensen losser met elkaar begonnen om te gaan Vrijer in hun doen en laten Ook klimaatbewust werden'
Zijn ouders waren hele christelijke mensen. Hij speelde graag voetbal. Hij kon een proeftraining volgen bij een profclub Dat heeft hij toen niet gedaan, omdat zijn ouders tegen voetbal op zondag waren. Hij zou daarom graag terug in de tijd willen om dat alsnog mee te maken.
Ook wil hij terug naar een hoogtepunt in zijn leven; een groot festival Dat was een driedaags popfestival in Kralingen
Zijn broer is overleden, dus als hij iemand mee zou kunnen nemen uit het verleden, dat zou dat zijn broer zijn. Hij heeft nog nooit gereisd, dus als het kon zou hij graag met hem een wereldreis maken
Feline & Ashley
Piet Kruithof
Motoravonturen
Wij hebben Piet van 70 geïnterviewd op school. Een leuk feitje: hij was tijdens het gesprek nog 69 en werd over een week 70 Het gesprek begon meteen gezellig en totaal niet als een interview We begonnen eerst met vragen om hem te leren kennen en kwamen al snel op een onderwerp waar we alle 3 van houden: motorrijden. Hij vertelde dat hij op veel plekken is geweest met de motor en het ook nog graag meer wilt doen
De leukste plek waar hij was geweest vond hij Noorwegen, omdat hij het ruige daar heel mooi vond én natuurlijk de Himalaya. Het heeft toch wel iets; met een motor over de hoogst berijdbare pas ter wereld (5610 m) rijden
Het leukste wat wij onthouden hebben is dat hij vertelde over zijn vrouw, omdat zij wat kleiner is. Toen ze voor het eerst ging lessen op een grote motor viel ze bij het eerste stoplicht om, omdat ze niet bij de grond kon :) We hebben het ook nog even gehad over hoe het vroeger was Hij vertelde dat hij vroeger fysiotherapeut was en dat er vaak mensen in klederdracht kwamen.
Ook vertelde hij dat het heel anders was dan nu: vrouwenrechten waren heel anders, er waren geen telefoons en nu komt alles snel online
Wij waren het ook heel erg met hem eens. We hebben ook gevraagd wat hij in zijn vrije tijd graag doet.
Natuurlijk motorrijden en hij wandelt met de vereniging 'Middelburg
Beweegt' met een groep oudere mensen
We kwamen toch weer snel terug op het onderwerp motoren en hadden nog gevraagd hoe lang hij al motorrijdt Hij rijdt al 15 jaar en sinds 2 jaar op een zijspan Het leukste van heel het verhaal was dat we na het interview een stukje mee mochten rijden in de zijspan, dat was echt super leuk!
Peter Flohr
Menzietmijnherkomst
Op 14 oktober 2024 hebben wij een interview gehad met Peter Flohr. In dit interview heeft hij ons over zijn leven verteld, met name over zijn tijd in Indonesië, de reis naar Nederland en hoe hij zich hiermee verbonden voelt.
Kunt u drie dingen noemen die mensen over u zouden moeten weten?
‘Er zijn drie belangrijke periodes in mijn leven Mensen zien aan mij waar ik vandaan kom, dat is Indonesië, ik heb daar 5 jaar gewoond. In 1949 ben ik geboren en eind 1954 ben ik naar Nederland gegaan Toen gingen wij met de boot naar Nederland De tweede belangrijke periode in mijn leven is mijn educatie. Ik begon bij de marine, waar ik een jaar heb gewerkt, maar dat was niks voor mij, aangezien ik veel te veel dingen tegelijk moest doen Nadat ik gestopt was met de marine kreeg ik een opleiding in automatisering aangeboden Automatisering is het verwerken van informatie van bedrijven.
Daarna ben ik sociologie in Rotterdam gaan studeren. Toen ik daarmee klaar was, heb ik ruim twintig jaar gewerkt aan de Universiteit in Tilburg Daar kon ik mijn kwaliteiten in automatisering en sociologisch onderzoek combineren
Toen ik daar uiteindelijk besloot te stoppen, begon ik mijn eigen bedrijf, waar ik bedrijven hielp met hun gegevens te vergaren, met bijvoorbeeld vragenlijsten.’
Waarom moest u van Indonesië naar Nederland komen? Was het een keuze of niet?
‘Indonesië wilde onafhankelijk zijn, en wij behoorden tot de gemengde groep, de ‘indo’s’: Indonesische en Nederlandse voorouders gemengd. Wij werden niet meer gewenst in ons land Mijn vader verloor zijn baan, omdat alle banen naar de Indonesiërs gingen Mijn vader werkte bij een groot bedrijf, BPM. Hij werkte nog net niet lang genoeg om de overtocht uitbetaald te krijgen en een overtocht kost nou eenmaal veel geld Wij moesten binnen 3 weken de keuze maken om met de boot naar Nederland te gaan, terwijl onze vader nog 2 maanden langer zou moeten blijven.’
Hoe ervaarde u de reis en de aankomst?
‘De reis duurde 3 weken en we voeren van Indonesië naar Amsterdam, via Engeland. Wij zaten op het onderste dek.
Verder was de reis aangenaam en als kind was er niet veel op de accommodaties aan te merken, zelfs niet met het grote gezin Wij hebben 2 jaar lang in verschillende contractpensions geleefd en zijn daarna uiteindelijk terechtgekomen in Oosterbeek.’
Contractpensions waren dus hotels en pensions die tijdelijk een contract aangingen met de Nederlandse overheid, om eerdere bewoners uit Indonesië een tijdelijk huis aan te bieden. Deze contractpensions luidden dan ook voor hem de tweede periode van zijn leven in
Wat waren de grote verschillen die opvielen tussen Nederland en Indonesië?
‘Eten; ik was Indonesisch eten gewend en toen ik in Nederland aankwam moest ik ‘rare’ dingen eten, zoals erwtensoep Het was overigens ook lastig om te wennen, in het begin, aan de Nederlanders Toen ik dit jaar samen met mijn dochter terug naar Indonesië ging, liep ik met krukken omdat ik slecht ter been was. Het verkeer in Indonesië is veel drukker dan in Nederland en veel minder geordend
Toch heb ik geen ongelukken gehad; dit komt doordat de mensen in Indonesië veel beleefder zijn dan hier in Nederland
We moesten aan het koude weer in Nederland wennen toen we in Amsterdam aankwamen. Wij waren natuurlijk het Indonesische weer gewend’
Denkt u dat het moeilijker was voor volwassenen om zich aan te passen?
‘Ja, wij waren nog klein, dus alles was wel best voor ons. Wij moesten natuurlijk ook wennen aan een nieuw land, nieuwe omgeving en nieuwe mensen, maar dat ging voor ons makkelijker.
Voor onze ouders daarentegen was het een stuk lastiger om te wennen aan Nederland en ze misten Indonesië vaak Ook werd mijn vader na de oorlog veel stiller en bedachtzamer. Dit fenomeen wordt ook wel ‘Indisch zwijgen’ genoemd.’
Hoe was het om in Indonesië te leven?
‘Als ik terugkijk op de foto's, hadden wij ontzettend veel plezier Er was onderling met de kinderen veel plezier, ook al waren wij van verschillende herkomst, dus niet alleen Indonesische kinderen, maar ook Nederlandse of gemengde kinderen Het leven daar was goed, ik ben er zelfs nog met mijn jongste dochter, in 2008, en dit jaar met mijn andere dochter, terug geweest om te laten zien waar ik geboren ben en ben opgegroeid Ook dit jaar ben ik met mijn andere dochter terug geweest
Zij hebben beiden altijd al belangstelling gehad voor hun afkomst En nu kwamen ze er ook achter hoe het was om een andere huidskleur te hebben, bijvoorbeeld toen we een druk schoolplein op liepen, en alle kinderen om mijn blanke blonde dochter heen stonden en benieuwd waren waar zij vandaan kwam en zo’
Waar houdt u zich nu mee bezig?
‘Ik zit nu al een flink aantal jaar in de gemeenteraad en ik maak me hard voor verschillende onderwerpen in de gemeente Loon op Zand. Ook ben ik al sinds 2012 bezig met het aankaarten van een compensatie voor Nederlands-Indiërs die in kampen hebben gezeten als krijgsgevangene, tijdens de diensttijd bij de KNIL
Zo zaten mijn ouders allebei drie en een half jaar in zo’n kamp.’
Zo stuurde hij in 2017 een motie naar het PvdA-congres, waar 40.000 leden konden stemmen op de motie Ook is er een persoonlijke brief gestuurd naar de destijds partijleider Lodewijk Asscher. ‘Nu zijn er weinig nieuwe ontwikkelingen en eigenlijk kan het alleen opgelost worden met een rechtszaak Ook houd ik me bezig met herdenkingen omtrent NederlandsIndiërs’
Bent u dezelfde richting op gegaan als uw ouders?
‘Mijn vader werkte bij de BPM, wat later een dochtermaatschappij van Shell in Indonesië is geworden en later werkte hij, na lang zoeken, bij een bedrijf in Oosterbeek, als boekhouder. En mijn moeder zette zich in voor betere huisvesting voor Indische Nederlanders en hielp ze ook in het algemeen Je kunt dus wel zeggen dat ik dit hebt geërfd van haar, omdat ik mij ook inzet voor de rechten van KNIL-soldaten die geen soldij uitgekeerd hebben gekregen na hun krijgsgevangenschap’
Door: Hidde, Pim, Jules, Pepe, Jep & Daan
Frans Bentvelsen
Volg je hart
Wij hebben Frans Bentvelsen geïnterviewd en hebben hem vragen gesteld over: 'Wat als ik het eerder wist?' Dit was ons thema Eerst vertellen wij wat over hemzelf. Hij heeft drie zonen en werkt als chirurg (urologie). Hij heeft ook in het leger gezeten, daar was hij eerst luitenant, daarna werd hij gepromoveerd tot luitenant-kolonel ‘Op dit moment werk ik als verzekeringsarts’
In zijn leven heeft hij wel momenten gehad dat hij dacht: had ik dat maar anders gedaan. Hij heeft in zijn leven meerdere relaties gehad Hij vond zelf dat hij te jong was getrouwd en dat dat de reden was dat hij later met zijn vrouw uit elkaar ging. Ondertussen is meneer Bentvelsen al tien jaar met een andere vrouw.
Hij heeft op het gymnasium gezeten en hij kwam daar terecht omdat hij dacht dat het een sportschool was ‘Dat kwam door het woordje gym.’ Tot zijn verbazing kwam hij op een school waar hij Grieks en Latijn kreeg (grapje).
Hij heeft ook veel gereisd in zijn leven, zo is hij onder andere in Texas geweest, voor anderhalf jaar, en heeft hij rondgereisd in Zuid Afrika. Als tip geeft hij ons mee: ‘Volg je hart en ga het avontuur aan’
Door: Arrebout, Hanse & Slagt
‘Volg je hart en ga het avontuur aan.’
FransBentvelsen
Titia Kok
Eenliefdevolleontmoeting
Op het eerste moment dat Titia
binnenkwam zag ik een warme vrouw met een brede glimlach voor mij
Titia houdt ervan om lekker creatief en ondernemend bezig te zijn. Ze is daarom ook niet voor niets 11,5 jaar grafisch medewerker geweest. Toen ik vroeg wat haar hobby is wist ze meteen: ‘Ik geniet ervan om elke dag te zingen in een koor’
Ze is daarvoor zelfs een keer naar Australië geweest Elke ochtend als Titia wakker wordt en de gordijnen opendoet en in haar stoel naar buiten kijkt en de vogeltjes hoort, kan haar dag niet meer stuk
Toen ik de vraag stelde over een ontmoeting die impact heeft gemaakt, bleek dat haar moeder te zijn. De moeder van Titia is in 2023 overleden. Dat had een enorme impact op haar, omdat ze heel erg veel van haar moeder heeft geleerd Het belangrijkste dat Titia van haar moeder heeft meegekregen is: ‘Blijf je pad volgen’. Titia heeft als symbool voor haar moeder, wat heel belangrijk voor haar is, een vlinder gegeven Die zie je bij haar terug in de ketting die ze altijd om draagt Op een gegeven moment vertelde Titia dat haar kinderen het dagboek van haar moeder vonden. Dat was voor die kinderen heel erg ingrijpend om te lezen.
Vroeger heeft Titia een scheiding meegemaakt Toen voelde ze zich best eenzaam en het voelde voor haar alsof ze zich niet gehoord voelde Nu heeft
Titia een hele leuke man ontmoet. Ze zei over hem: ‘Die man had ik eerder moeten ontmoeten.’ (Leuk feitje over haar man is dat hij zelf ook meedeed aan de interviews) In de coronatijd is Titia twee keer ernstig ziek geworden door corona Dat was best wel naar voor haar.
Vrienden en vriendinnen spreekt ze jammer genoeg alleen via het koor en sociale media Titia wil graag in de toekomst een eigen onderneming in de businesskant opzetten, om jongeren en ouderen met elkaar te verbinden.
Het advies dat Titia aan ons gaf is: ‘Blijf jezelf volg je pad volg je hart’
Laura, Demi & Samira
Johan Wanningen
Johandepadvinder
Wij hebben Johan Wanningen
geïnterviewd, hij is 66 jaar oud en woont in Assen Zijn hobby was de natuur belopen en hij is zelf een natuurgids
Johan is inmiddels gepensioneerd, waardoor hij meer tijd heeft en niet meer vroeg op hoeft te staan. Hij was vroeger bang om te spreken in een groep
Johan was erg creatief en was veel in de natuur Hij houdt erg van wandelen, uitslapen en hij is ook natuurgids.
Vroeger als kind was hij ook padvinder. Ook werkte hij vroeger bij de detailhandel en was hij daar manager
Hij deed vroeger aan theater, wat hij nog steeds doet. Theater hielp hem vroeger om van zijn angst af te komen om in een groep te praten en zijn hand op te steken en dingen te vragen Theater hielp hem over zijn angst heen te komen, doordat hij dingen zei van zijn rol en het niet zelf zei
Ook vond hij dat je meer aan mensen moet vragen die ergens verstand van hebben, in plaats van altijd op het internet te gaan kijken
Johan heeft zijn angst overwonnen door op toneel te gaan; daardoor leerde hij voor anderen durven te spreken Daar kreeg hij meer zelfvertrouwen door Zijn advies is: ‘Ga in gesprek met mensen en niet met je telefoon. Toneel, of iets in groepsverband doen, kan daarbij helpen.’
Door: Finn, Rowan & Niels
Berna Schuppert
Blijfpositief
Geen kinderen of partner, maar toch
staat Berna (74) altijd positief in het leven Berna is een superlieve en verzorgde vrouw Ze had een stijlvolle outfit aan en een grote glimlach op haar gezicht. Ze heeft, zoals ze het zelf beschrijft, een heel fijn leven. Ze doet veel vrijwilligerswerk om andere ouderen bij elkaar te brengen, zodat ze minder eenzaamheid ervaren Op jonge leeftijd heeft ze veel gereisd en daardoor veel van de wereld gezien.
Berna is van jongs af aan al erg druk bezig Na de middelbare school is ze gestopt met school en gaan werken met gehandicapte kinderen Omdat ze graag iets anders wilde, koos ze ervoor om naar Canada te verhuizen. Daar heeft ze gewerkt in gezinnen als hulp. Ze zorgde ervoor dat de kinderen op school kwamen en weer veilig thuis, hielp hen met hun huiswerk en vermaakte de kinderen totdat de ouders weer thuis waren. Dit heeft ze anderhalf jaar gedaan. Na deze periode is ze veel gaan reizen en wilde ze de wereld zien. Dit heeft ze ook gedaan
Uiteindelijk is ze in Amsterdam gaan wonen, waar ze als OOP heeft gewerkt op de leerlingenadministratie.
Ze hielp onder andere bij het verwerken van rapportcijfers en de examens Dit heeft Berna gedaan van 1977 tot 2015
Sinds Berna met pensioen is, is ze nog steeds druk bezig. Zo past ze graag op haar buurtkinderen Ook doet ze veel vrijwilligerswerk Ze organiseert feestjes samen met het Buurtteam, zoals Sinterklaas, Sint-Maarten en het uitdelen van kerstpakketten voor de buurt. Een keer in de maand gaat ze met een groep ouderen naar een restaurant om samen koffie of thee te drinken Berna vindt het heel belangrijk dat ouderen zich niet eenzaam voelen en heeft daarom dit initiatief opgezet. In haar vrije tijd gaat Berna graag wandelen of naar yoga, iets wat ze al 40 jaar lang doet Berna woont nog steeds in Amsterdam en wil nergens anders wonen
Leontien Kerstens
dETHEEKLAARSTAAN
In het zuidwesten van de NoordBrabantse provincie, in het boerendorpje Putte, werd Leontien Kerstens streng katholiek opgevoed. Vader was het hoofd van de katholieke school en haar moeder was lerares. Ondanks haar zeer christelijke opvoeding, heeft ze een ander pad bewandeld dan haar ouders uitgestippeld hadden. Hoe heeft haar katholieke opvoeding invloed gehad op haar manier van leven? Hierbij haar verhaal over hoe haar jongere jaren waren, hoe ze het katholicisme heeft ervaren en hoe ze nu tegen de wereld aankijkt.
Religie in haar kinderjaren
In de jeugd van Leontien speelde het geloof een belangrijke rol. ‘Mijn ouders wilden mij het geloof meegeven’ Op de lagere school werd er godsdienstles gegeven en er werd veel gehandeld volgens de Bijbel Er was in haar tijd nog sprake van verzuiling, dus geloven in katholicisme werd als normaal gezien en het was vanzelfsprekend dat men naar de kerk ging Op het moment dat Leontien van de lagere school af ging, begon ze zelfstandiger te denken: ‘Ik ging in het café tegenover de kerk koffie drinken, in plaats van de kerkdienst bijwonen.’
Toen ze iedereen de kerk uit zag lopen, liep ze weer terug naar huis
Geen theetje voor mij?
Vroeger was het in principe zo dat mannen werkten en vrouwen voor de kinderen en het huishouden zorgden
Haar zeer progressieve moeder was hier een uitzondering op. Zij was de eerste vrouw in haar dorp die mocht studeren en is als lerares te werk gegaan Zo zegt ze wel dat het moeilijk was dat haar moeder zo weinig thuis was ‘Mijn moeder was op het werk en bij mijn vriendinnen stond hun moeder thuis klaar met een kopje thee.
Dat voelde soms wel eenzaam, zo kon ik ook mijn verhaal nooit kwijt.’ Dit heeft haar op jonge leeftijd al heel zelfstandig gemaakt
Zoektocht naar geloof en identiteit
Na de invloed van haar ouders en de gemeenschap, kwam ze erachter dat het geloof niet vanuit haar zelf kwam, maar meer vanuit de invloed van haar ouders.
‘Het geloof is niet aan mij besteed’
Na de dood van haar vader op jonge leeftijd, was er minder invloed om de religie voort te zetten De keuze om haar kinderen te dopen en de communie te doen, werd opengelaten voor eigen interpretatie en was meer vanuit een gevoel van innerlijke dwang en minder vanuit haar eigen overtuigingen.
Kijk op het christendom en andere religies
‘Ik denk dat het principe van elk geloof gebaseerd is op de goedheid van de mens, wat zit in het kijken en luisteren naar elkaar’ Ondanks haar katholieke opvoeding is haar kijk op het christendom gedurende haar leven erg veranderd Haar kijk op het bestaan van een god is ook erg veranderd. Voor haar is er geen christelijke god, maar ze weet niet zeker of er geen andere god of hogere macht bestaat
Ze gelooft wel in de goedheid van de mens, wat volgens haar inhoudt dat mensen luisteren en spreken met elkaar. Respect is ook een belangrijke factor voor haar in de goedheid van de mens
Dit komt voor haar niet uit een religie voort, maar uit een vorm van spiritualiteit Leontien denkt dat het geloof mensen aan kan zetten tot het maken van slechte keuzes De kruistochten en de brandstapels zijn daar voorbeelden van. Ze is van mening dat streng katholieken deze acties niet goed kunnen praten, met God of de Bijbel Zo voelt ze zich ook over vrouwenonderdrukking binnen de islam Mevrouw Kerstens heeft wel respect voor vrouwen die zich uit vrije wil bekeren tot de islam en een hoofddoek gaan dragen, zoals een collega van haar gedaan heeft.
Leontien voelt zich, ondanks haar sociale contacten en haar opvoeding, vrij om te geloven in wat zij wil en er is niemand die haar daarin dwingt Als ze een ander geloof dan het katholiek christendom zou moeten kiezen om in te geloven, dan zou haar keuze het boeddhisme zijn, omdat dat veel meer gebaseerd is op onderling contact en de realiteit
Haar connectie met haar zus
Wie zich uiteindelijk ook verzette tegen haar opvoeding, als het gaat om religie, is haar zus
Helaas is haar zus overleden en ligt nu vredig op het kerkhof Vredehof, in Tilburg Voor haar is dat een van de belangrijkste plekken in haar leven op dit moment, vanwege de emotionele familiewaarden en omdat het een van de weinige plekken is waar zij nog te maken krijgt met spiritualiteit en geloof.
‘Ik brand nog steeds twee kaarsjes in de kerk voor mijn overleden familieleden. Ik weet ook niet waarom, maar ik voel nog steeds de drang om dat in de kerk te doen.’
Door: Stach, Scott, Tijn, Jari, Stijn R, Julian S, Olivier V & Bram K
Terugblik incijFERS
1488!
gesprekken tussen jongeren & vertellers
3418! jongeren deden mee
341! films zijn er gemaakt
500! senioren doen er mee
Jos van Hees
Zeelandsfitste84-jarige
Jos van Hees, een sportief uitziende man, die zich inzet voor zijn wijk Hij is 84, maar zo ziet hij er niet uit Want hij zet zich in voor beweging en voor zijn wijk
Hij wandelt elke dag. Ook is hij heel positief over de jeugd. Hij is ook aan het promoten om nieuwe mensen in de wijkraad te krijgen
Jos van Hees is geboren in Eindhoven, in 1940, en daar opgegroeid Hij heeft Economie gestudeerd. Daar heeft hij heel veel geduld voor moete hebben, omdat hij daar 9 jaar over gedaan had. Omdat hij er zo lang over gedaan heeft, moest hij in het midden van zijn studie twee jaar dienstplicht doen Daar heeft hij ook veel discipline en geduld voor moeten hebben en daar krijg je ook veel geduld van.
Hij is uiteindelijk planoloog geworden
Hierbij hield hij zich bezig met de inrichting van ruimtes Hiervoor moest hij de projecten uitwerken en leiden. Dit zagen wij terug in zijn karakter, aangezien hij een echte leider is. Nu heeft Jos veel meer geduld dan vroeger Zo neemt hij tegenwoordig in moeilijke situaties meer de tijd en bewaart hij zijn kalmte
Ook telt hij tot 10 en zegt hij bij vervelende/moeilijke keuzes dat alles meerdere kanten heeft Hij stelt ook doelen met beleid en accepteert dat niet alles gaat zoals hij het misschien zou willen dat het gaat. Tegenwoordig leeft hij ook met het motto dat in het leven een heleboel mis gaat en wil hij zoveel mogelijk van het leven maken Ook heeft hij nu veel meer een oog voor andere mensen en wil hij ze graag helpen. Hij is ook een van de leiders van zijn wijkraad.
Hij zet zich hiervoor in en wil dat er meer jonge mensen bij deze wijkraad aan gaan sluiten
Thijs, Casper & Merlijn
Marjan Buster
Dereisvaneengelovige
Wij hebben de mogelijkheid gekregen om Marjan Buster (74) te mogen interviewen. Marjan is geboren en getogen in Tilburg en heeft ook nooit de behoefte gehad ergens anders te wonen. Haar levendige persoonlijkheid zorgt voor vreugde en plezier in haar dagelijks leven. Zo doet ze ook vrijwilligerswerk in het klooster, bij de Zusters van Liefde, om zo in contact te blijven met mensen en sociaal bezig te blijven. Marjan heeft een liefdevol huwelijk met haar man Wil, van inmiddels 86. Mede hierdoor blijft zij bezig met vrijwilligerswerk, omdat er kans bestaat dat haar man eerder overlijdt en ze bang is sociaal contact te verliezen en alleen te zijn. Ook heeft Marjan twee liefdevolle zonen en schoondochters en drie kleindochters. In dit interview zullen we dieper ingaan op religie, dus haar geloofsovertuiging en haar kijk op de technologie van het heden.
Marjan heeft twee zonen. Allebei de zonen zijn gedoopt en hebben hun communie gedaan Alleen is de oudste getrouwd voor de kerk en de jongste niet, en dat vinden Marjan en Wil allebei prima, want de tijden veranderen en de wereld ook.
Marjan is met het rooms-katholieke geloof opgevoed. Elke zondag gaat ze naar de kerk, maar dat is voor haar al een gewoonte van jongs af aan
Het geloof heeft in haar leven een grote positieve invloed gehad, omdat ze veel connecties heeft gekregen. Zij krijgt deze connecties doordat ze vaak naar de kerk gaat en door het vrijwilligerswerk daar Marjan heeft God alleen nodig gehad als haar schoondochter ziek was, dan ging ze een kaarsje aansteken voor haar.
Marjan heeft geen droom, ze heeft alles gekregen wat ze ooit heeft gewild Marjan is geboren in Tilburg, hier heeft zij ook op de roomskatholieke basisschool gezeten met haar tweelingzus. Marjan was altijd hele goede vriendinnen met haar tweelingzus, ze deden alles samen. Ook heeft Marjan op een vmbo school gezeten en daarna heeft ze een mbo gedaan, over coupeuse Ook heeft ze nog Engels en Nederlands gestudeerd, omdat zij het belangrijk vindt om die talen goed te beheersen.
Marjan is gaan werken bij Amarant, dit is een instelling voor verstandelijk beperkten,
hier had ze een kledingwinkel waar ze de dagbesteding verzorgde Dit deden ze door middel van een naaiatelier onder leiding van Marjan Hiervoor heeft ze een mbo-opleiding afgerond waar ze erg trots op was.
Hierdoor kon ze namelijk verder met haar eigen droom vervolgen Uiteindelijk is ze met pensioen gegaan op haar 65e Marjan heeft in haar leven vele prestaties waar ze trots op is. Voor haar staan de geboorte van haar kinderen en kleinkinderen op één. Ze heeft in haar leven veel betekend voor mensen met een verstandelijke beperking Momenteel is ze erg trots op het vrijwilligerswerk bij de zusters in het klooster.
De meest impactvolle gebeurtenis was het trouwen met haar man op 20-jarige leeftijd En het krijgen van kinderen op 21-jarige leeftijd Een van de grote gebeurtenissen in haar leven die veel impact op haar had, was het overlijden van haar ouders, en in dit soort moeilijke tijden had ze veel houvast en steun aan God Hierin zie je terugkomen dat religie een grote rol speelt in haar leven Vooral bij het overlijden van haar vader had ze het erg lastig, omdat hij op jonge leeftijd overleed.
Ook ging ze door een moeilijke periode toen haar man te horen kreeg hartfalen te hebben Een openhartoperatie was wel een heftige gebeurtenis die enorme impact heeft gehad op haar.
Marjan heeft nooit echt problemen gehad Alles wat ze wilde doen, heeft ze op haar pad gekregen Ze is altijd bezig geweest.
‘Technologie heeft een hele positieve invloed gehad op ons leven We houden ervan om te appen en bellen met onze familie en vrienden
Het houdt ons in contact en zorgt dat we niet eenzaam worden Ook heeft het geholpen met het contact houden met onze schoondochter en zoon, toen mijn schoondochter ziek was. Ook heeft technologie mijn man zijn leven gered. Hij heeft namelijk meerdere keren waarschuwingen gehad wat betreft zijn hart Hij heeft hiervoor een pacemaker gekregen en zonder technologie was hij er dus eigenlijk niet meer geweest!’
Technologie heeft geen invloed gehad op hun geloof Ze gaan af en toe naar de kerk, met kerst bijvoorbeeld Of soms als er een spreker is gaat ze er met een vriendin heen.
Ze vindt dat social media helemaal geen rol heeft in het geloof Ze geeft aan dat ze geen social media gebruikt, dus ze weet de invloed ervan ook niet Maar soms appt ze wel met zusters van het geloof.
Ze zei dat technologie volgens haar wel helpt, je wordt er wijzer van
Ze denkt dat de technologie van nu nog niet genoeg invloed heeft op het geloof, maar misschien na hun dood krijgt het wel een grotere negatieve rol.
Door: Kik, Niene, Philia & Valerie
Eric Ronkes
OpVakantie
Het verhaal van Eric Ronkes, geschreven door Tom, Jip, Guusje, Roos, Robine en Sara. We hebben deze persoon geïnterviewd over zijn leven in Indonesië en daarna, gericht op reizen en ontdekking. Wij vonden dit interessant, omdat wij nog nooit iemand hadden geïnterviewd die was geëmigreerd naar Nederland.
Wie bent u?
Ik ben Eric Ronkes, ik ben 75 jaar oud.
Ik ben in 1950 naar Nederland gekomen, ik was op dat moment 1.5 jaar oud. Ik woon sinds 2001 in Tilburg, daarvoor heb ik in Oisterwijk gewoond Ik heb 2 oudere broers, mijn oudste broer kwam uit 1940, dus die had het kamp nog meegemaakt, maar heeft nog weinig herinneringen aan die tijd.
Wat voor werk deden u en uw ouders?
Mijn vader werkte bij de douane in Indonesië, en mijn moeder heeft nooit gewerkt. Zij heeft altijd alleen voor de kinderen gezorgd. Ze vond het leuk
om te koken en om voor het gezin te zorgen Ik heb een aantal dingen als werk gedaan Als eerst ben ik radioofficier geweest bij de Nederlandse Koopvaardij, daarna ging ik werken bij het Brabants Dagblad. Daar was ik verantwoordelijk voor het aansturen van de bezorging. Nu ben ik gepensioneerd De emigratie naar
Nederland was van tevoren niet echt gepland Mijn ouders, mijn broers en ik, gingen 2 jaar op vakantie naar
Nederland en toen wij daar waren gingen wij niet meer terug. En mijn vader ging een baan zoeken in Nederland
Heeft u zelf reizen gemaakt, of wilt u nog andere reizen maken?
Ik ben bijna de hele wereld rond geweest, door mijn werk heb ik heel Amerika gezien Ik ben ook nog 2 keer teruggegaan naar Indonesië
Ik ben ook samen met mijn vrouw naar Thailand geweest Ik ben ook naar veel landen in Europa geweest, samen met mijn gezin of vrouw.
Welke landen zou u nog graag willen ontdekken?
Als er nog een land is dat ik zou willen ontdekken is dat Maleisië In Europa hebben we al veel gezien en in de tijd dat ik vaarde, heb ik ook al veel gezien van de rest van de wereld. Ik ben inmiddels in alle werelddelen denk ik al wel geweest. Hierdoor zijn de behoeftes niet meer zo groot om verre reizen te maken
Wat zijn de verschillen tussen Nederland en Indonesië?
Ik weet eigenlijk niks meer van Indonesië, omdat ik er maar 1,5 jaar heb gewoond We zijn met een schip in Nederland gekomen, maar dit weet ik ook niet meer.
Aan de hand van foto’s kan ik wel zien hoe we naar Nederland zijn gekomen De verschillen tussen Nederland en Indonesië kan ik dus niet echt duidelijk maken. Ik heb wel van verhalen gehoord dat wij het best goed hadden in Indonesië. Doordat mijn vader een goede baan had, hadden we genoeg geld
Hebben uw ouders ook veel gereisd?
Nee, mijn ouders zijn in Indonesië geboren. Toen wij naar Nederland kwamen, zijn wij ook in Nederland gebleven en zijn mijn ouders ook nooit teruggegaan naar Indonesië
Mijn ouders hebben goede herinneringen aan Indonesië, ook al hebben zij de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Mijn moeder heeft met mijn oudste broer namelijk in een Jappenkamp gezeten en mijn vader was krijgsgevangene Hij heeft aan de Birma spoorlijn moeten werken
Wat was de thuissituatie in Indonesië?
Ik had het best goed, ik had een mooi huis Mijn vader had een behoorlijke baan bij de douane en drie kinderen Mijn moeder zorgde altijd voor het eten, ook hadden wij drie ‘kindermeisjes’, voor ieder kind één.
Spreekt u Indonesisch?
Nee, thuis spraken we vooral Nederlands. Ik ken een beetje Maleisisch en ik ken ook wel een paar woorden Indonesisch, maar niet veel Eigenlijk was alles Nederlands, op school en op het werk Maleisisch was meer voor de lagere klassen. Ik vind het wel jammer dat ik niet zoveel Indonesisch heb geleerd.
Door: Tom, Jip, Guusje, Roos, Robine & Sara
Reactiesvan leerlingen
"Het gesprek ging geweldig, we kwamen al snel op een onderwerp en het was erg interessant om meer over hem te weten te komen."
MBOUtrecht
"Ik vond het heel leuk om te doen Ondanks dat je deze persoon niet kent is er een leuk en leerzaam gesprek uit voortgekomen "
Ichthus College
"Dit neem ik mee uit het gesprek: verwacht het onverwachte "
"Erg leuk om zo'n gesprek te hebben met een senior Dat doe ik zelf niet vaak."
ScaldaVeVa
"Ik vind het zeker leuk om zo'n mooie ervaring te hebben "
Jan Oosthof
Doejeeigending
Jan is 76 jaar oud en staat er heel goed voor Jan loopt elke week 50 kilometer hard als hobby De meeste mensen van zijn leeftijd zullen daar verbaasd naar kijken. Jan is opgegroeid in NoordHolland met zijn ouders; inmiddels woont hij in Assen. Jan is een vuurmakelaar en heeft een hond genaamd Rockie Zelf heeft Jan 2 kinderen en al 3 kleinkinderen Jan zei ook dat hij een hele goede band heeft opgebouwd met zijn kinderen, omdat hij ervoor koos om voor het gezin te zorgen. Jan heeft heel veel verteld, maar zijn advies kwam wel echt bij ons naar boven
Jan heeft zelf niet echt een grote mislukking waar hij van heeft geleerd, Jan heeft juist van zijn keuzes geleerd.
Jan zei dat zijn ouders hem niet lieten doorleren op school, zijn ouders wilden alleen dat hij het bedrijf zou overnemen Maar dat was het enige wat hij niet wou doen Omdat Jan niet naar de hogere school was gegaan, besloot hij naar de defensie te gaan. Toen Jan daar aankwam had hij door dat hij achterliep. Hij zei dat iedereen daar veel slimmer was dan hij en dat ze alles beter wisten
Ook gaf Jan ons een behoorlijk goed advies
Hij zei dat als je bij de defensie zit, je soms met wel 60 mannen in een kamer moest slapen Soms zitten daar leuke mensen tussen, maar er zullen ook mensen zijn die je wat minder aardig vindt. En de vraag is hoe je daarmee omgaat.
Jan vertelde ons dat in de defensie je mening niet echt veel uitmaakt, want er wordt toch niks mee gedaan Hoe stom die persoon nou ook is, je zal toch aardig moeten blijven. Zodra je iemand tegenkomt die je wat minder leuk vindt, is het belangrijk om er niet langs te lopen, maar juist aardig te blijven, want je mening maakt in zulke gevallen toch niet uit. Uiteindelijk ging
Jan weg van de defensie en ontmoette hij zijn partner. Jan kreeg ook kinderen
Zelf heeft Jan gekozen voor het huishouden en zijn kinderen opvoeden, in plaats van werken.
Hij vond het namelijk belangrijk om een goeie band te hebben met zijn kinderen, sinds hij dat niet echt had met zijn ouders
Ook zei hij dat het heel belangrijk is dat je niet afhankelijk blijft van je partner, want als je bij je partner blijft voor alles, krijg je misschien niet de kans om je eigen doelen te bereiken. En wat Jan ons dus eigenlijk wou meegeven is dat je de keuzes maakt die goed zijn voor jezelf. Dus blijf niet afhankelijk van andere mensen en doe je eigen ding
Jan heeft ons heel veel geleerd; zijn advies is heel belangrijk om op te nemen voor de toekomst. Dus zolang je niet afhankelijk bent van je partner kun je altijd nog je eigen dingen doen En als je iemand wat minder leuk vindt, loop je niet gelijk weg
Wij vonden het een hele leuke ervaring met Jan en we hebben veel geleerd.
Ook zei hij dat de jongeren altijd actief moeten blijven Hij vond het interview erg leuk en hoopt dat hij het weer kan doen
Violet & Vesper
Ed Jissink
Eentelefoonishandig
Ed is 73 en heeft ongeveer voor 12 jaar bij de politie gewerkt Hij had kaartjes met betekenissen meegenomen om te laten zien aan ons, het gaf een blije en enthousiaste indruk op ons. Hij vindt een telefoon handig, maar hij vond dat mensen snel verslaafd werden aan een telefoon
Hij zag wel iets positiefs in de telefoon, want het was handig om mensen op de hoogte te stellen en ook om de weg te vinden. Hij vond dat jongeren konden leren van vroeger, om gewoon af te spreken en niet alleen maar te appen
Hij had vroeger de functie ‘het bellen’ wel willen hebben, zodat hij makkelijker contact kon hebben met mensen uit het buitenland. Hij had ook van een FBI sleutelwoorden geleerd
Zijn vraag naar ons was hoelang wij op onze telefoon zitten per dag
Hij kwam naar het interview om onze vragen te beantwoorden Hij vond het werken als politie heel erg leuk, maar moest stoppen door zijn leeftijd en als hij nog steeds zou kunnen werken, zou hij dat zeker doen.
Door: Hidde, Pim, Jules, Pepe, Jep & Daan
Henny Kirchberg
dehelpendehand
Hij is 76 jaar en een oud politieagent/wijkagent, in Nijmegen
Hij wou graag iets doen voor anderen en ook wat betekenen voor andere mensen
Hij gaf als wijkagent geld uit voor mensen in nood en ook voor de armen.
Hij was ook in contact met de gemeente en via de gemeente hielp hij de armen
Vroeger mocht je ook veel meer dan nu, bijvoorbeeld: hij gaf een kind een draai om de oren en vertelde dat aan de ouders. Hij kreeg er geen problemen
Toen hij 15 was, liep hij rond Nijmegen en kwam een leuke meid tegen
Daar is hij nu 52 jaar mee getrouwd
Toen hij nog politieagent was gebruikte hij nooit zijn wapen, want hij vond geweld nooit de oplossing.
Hij kon ook regelmatig geen contact vinden met zijn collega’s, want mobiele telefoons en zo bestonden vroeger niet
Henny denkt vaak aan een zwerver die zichzelf heeft doodgedronken. Vroeger waren er minder junks dan nu en er waren ook veel rellen Dus het betekent dat Henny veel hielp en dat het zijn doel was
Door Tomas, Jaoul, Max Milan & Talha
Reactiesvan leerlingen
"Zijn advies neem ik mee: doorzetten en volg je hart met wat je wilt doen in de toekomst!"
mbouTRECHT
"Ik neem mee dat hoeveel je ook kan meemaken je er altijd wel goed uitkomt!"
OdulphusLyceum
"Ik vond het best leuk en ook interessant en ik heb ook nog eens veel geleerd "
Yuverta
"Het gesprek verliep erg goed."
ScaldaVeva
“Het was een gezellig en leuk gesprek." Melanchthon
Wim Jansen
Hetdrukke,maarmooieleven
De 77-jarige Wim Jansen woont sinds 2006 in Middelburg Daarvoor werkte en woonde hij onder meer in Roermond
Hij is geboren en getogen in Limburg
Hij heeft een heel druk leven gehad, met veel organiseren en leidinggeven. Hij is ook een lange tijd directeur geweest van een sociale verzekeringsbank Hij kreeg daarbij de taak om een gebouw te bouwen in Roermond Hij moest alle uitgaven regelen en hoeveel mensen er nodig waren. Het was voor hem een lastige taak, maar hij heeft het meer dan goed uitgewerkt.
Zijn toekomstdroom is gevormd op een jongensinternaat In dat internaat kreeg elke leerling een andere taak.
Veel leerlingen daar wilden geen verantwoordelijkheid nemen en leidinggeven Wim wou dat juist wel Zijn toekomstdroom was daarom om leiding te geven en om dingen te organiseren
Wim heeft 3 kinderen, die nu rond de 50 jaar oud zijn. Ook heeft hij 6 kleinkinderen, waarvan de oudste 25 jaar oud is Nu woont hij in Middelburg Hij houdt zich nu vooral bezig met wandelingen maken en lezen Hij leest graag historische boeken.
Hij heeft nu meer tijd, dus nu kan hij meer tijd aan zijn vrouw en kinderen/ kleinkinderen besteden Hij is erg gelukkig en vindt dat hij alles heeft gedaan wat hij wilde. Hij is blij met de dingen die hij heeft gedaan. Hij zou niks aan zijn verleden veranderen.
Hij is geboren in Limburg, waar hij later ook naar het jongensinternaat ging Iedereen in het internaat kreeg verschillende taken. Bijna niemand van de jongens koos ervoor om de verantwoordelijkheid in hun eigen handen te nemen en dingen te organiseren Kleine Wim vond dit juist wel heel interessant en koos ervoor om dit te gaan doen. Hij is daarmee ver gegroeid en werd steeds meer geïnteresseerd in het leidinggeven en organiseren
Hij had namelijk precies het karakter en de kwaliteiten die hiervoor nodig waren. Na zijn studie is hij ook nog een tijd directeur geweest van de sociale verzekeringsbank in Breda. Hij kreeg de opdracht om een nieuw gebouw te bouwen in Roermond voor de sociale verzekeringsbank Het lukte hem erg goed en het gebouw staat er tot vandaag de dag nog.
Hij aarzelde wel bij het bouwen van het gebouw, maar het is hem heel erg goed gelukt
De ontwikkeling van Wim is erg goed verlopen. Hij is namelijk begonnen met kleine taken in het internaat, is leiding gaan geven en heeft daarmee ook gymnasium gedaan Daarna heeft hij altijd kleine en grote organisatietaken geleverd voor allerlei bedrijven Hij werd er steeds beter in en werd directeur.
Hij heeft een groot en mooi gebouw gebouwd en is nu met pensioen.
Hij is nu een vader, opa en een succesvolle man, die alles heeft bereikt wat hij wilde. Hij is altijd de aardige en passievolle man gebleven die hij altijd was.
Nu rijdt hij ook voor de buurtbus en doet altijd goede daden Zijn doel nu is om gezond te blijven en om tijd te besteden met zijn familie en vrienden. Zijn advies aan de jongeren is om positief te zijn en alle kansen te nemen die ze verder kunnen helpen
Ook zei hij dat de jongeren altijd actief moeten blijven Hij vond het interview erg leuk en hoopt dat hij het weer kan doen
Roxanne, Dean & Esmeralda
Ingrid Ketelaar
EenkijkjeinhetlevenvanIngrid
Ingrid is een energieke en leergierige vrouw van 74 jaar, geboren in Westervoort, Arnhem Met 38 jaar ervaring in het basisonderwijs heeft ze in alle klassen gewerkt en haar passie voor educatie altijd centraal gesteld.
Naast haar carrière is ze een echte liefhebber van cultuur, films, filosofie en psychologie Sporten, lezen en reizen houden haar actief en nieuwsgierig naar de wereld om haar heen
Tijdens ons gesprek viel haar kleurrijke en krachtige uitstraling meteen op. Ze droeg opvallende, aanwezige kleuren, had kort haar met een mooi haarbandje, en haar rode lippenstift en rode nagellak maakten haar look helemaal af.
We konden heel goed met haar praten en merkten dat we op veel manieren hetzelfde naar de wereld kijken en op een vergelijkbare manier met dingen omgaan Dit zorgde voor een bijzondere en inspirerende klik
Het leven heeft haar voor vele uitdagingen gesteld, van het alleen opvoeden van haar kinderen tot het overwinnen van een rookverslaving
Maar met haar doorzettingsvermogen en positieve instelling blijft ze iedere dag met een glimlach en vol dankbaarheid tegemoetzien
Haar motto? Blijf groeien, wees jezelf en omarm het leven met humor en kracht! Ze noemde ons zelfs
‘powervrouwen’, iets wat perfect past bij de inspirerende energie die zij zelf uitstraalt
Ingrid werd in 1951 geboren in Westervoort, Arnhem. Al op jonge leeftijd stond haar leven in het teken van leren en groeien Ze was nieuwsgierig en leergierig, en haar interesse in educatie bracht haar uiteindelijk naar de Pedagogische Academie. Dit was een spannende uitdaging: een nieuwe wereld vol kennis en mogelijkheden
Tegelijkertijd moest ze zelfstandig haar weg vinden, bijvoorbeeld door zelf geld te verdienen, een rijbewijs te halen en haar toekomst op te bouwen.
Naast haar studie werkte ze hard om zichzelf financieel te ondersteunen
Vrijwilligerswerk en verschillende baantjes hielpen haar om ervaring op te doen en haar zelfstandigheid te versterken.
Twee van de uitdagingen in haar jonge leven waren het stoppen met roken, een gewoonte die in die tijd heel normaal was Op de pedagogische academie zag ze zelfs haar psychologiedocent roken, wat haar beïnvloedde om ook te beginnen. Ondanks verschillende stoppogingen en moeilijke momenten wist ze uiteindelijk, met hulp van een huisarts en haar eigen doorzettingsvermogen, deze gewoonte voorgoed achter zich te laten. Dit werd een van haar grootste persoonlijke overwinningen.
Haar carrière in het basisonderwijs duurde maar liefst 38 jaar Ze werkte in alle klassen en heeft generaties kinderen begeleid in hun leerproces. Ze genoot ervan om studenten te ontmoeten, vooral omdat ze zelf een pedagogische achtergrond had In haar werk, maar ook in haar persoonlijke leven, stond ze altijd open voor nieuwe uitdagingen en groeimomenten.
Naast haar werk werd haar leven op persoonlijk vlak zwaar op de proef gesteld Ze trouwde en kreeg twee kinderen, maar op jonge leeftijd werd haar man ziek en overleed aan MS
Dit maakte haar weduwe in slechts 11 jaar huwelijk Ze stond er alleen voor met haar kinderen en moest haar kracht en zelfstandigheid opnieuw bewijzen. Ondanks deze moeilijke periode gaf ze nooit op. Haar doorzettingsvermogen en veerkracht hielpen haar om een stabiele toekomst voor haar gezin te creëren
Vandaag de dag geniet Ingrid van het leven. Ze voelt zich gezegend dat ze gezond is en hecht veel waarde aan een goed sociaal leven, familie en humor Elke dag is ze blij om wakker te worden en de dag te mogen beleven Ze heeft geleerd om voor zichzelf op te komen en haar leven in balans te houden. Lachen en humor staan voor haar op nummer één.
Haar motto? ‘Blijf groeien, blijf jezelf, en wees een powervrouw!’ Tijdens ons gesprek noemde ze ons zelfs powervrouwen, iets wat perfect past bij de kracht die zij zelf uitstraalt. Ze hoopt nog lang te leven en droomt ervan om 100 jaar te worden
Door: Aleyna, Imane
‘Blijf groeien, blijf jezelf en wees een powervrouw!’
IngridKetelaar
Nagenieten
Hier staan een aantal van de korte films
Scan de QR-code om ze te openen. Veel kijkplezier!
RSG De Borgen
Ichthus College Melanchthon Rotterdam Dr Nassau College
Kennemer Lyceum
Yuverta Aalsmeer Harens Lyceum
Odulphuslyceum
Scalda Middelburg MBO Utrecht
Jeugd Theaterschool Zeeland
ROC van Amsterdam
Dedocenten
Mislukking, of nieuwe kansen zien?
We zijn zeer verheugd dat we voor de derde keer mogen meedoen met dit project van MDT Cultuur & Kunst. Het project sluit goed aan bij onze talentrichting KCM (Kunst, Cultuur & Media)
Binnen de talentrichting KCM van het Harens Lyceum zitten leerlingen afkomstig uit verschillende klassen. In wisselende samenstellingen wordt er binnen een thema samengewerkt aan een eigen project Zij worden begeleid door docenten uit verschillende kunstdisciplines (beeldend, muziek en theater).
Anders dan bij de afzonderlijke kunstvakken worden de leerlingen bij KCM uitgedaagd om multidisciplinair te werken Hierbij maken we tevens gebruik van externe professionals MDT Cultuur & Kunst past heel goed in dit straatje.
Voorgaande jaren dienden de thema’s ‘verandering’ en vervolgens ‘dromen’ als uitgangspunt voor de gesprekken
Dit jaar hebben we met volle overtuiging gekozen voor het thema ‘mislukking’. Mislukt horen we vaak wanneer iets niet gaat zoals je had verwacht.
De ene leerling wil de mislukking zsm weggooien en opnieuw beginnen; anderen maken een kritische analyse waar het is misgegaan om het vervolgens vanaf daar anders te doen. Beide blijven focussen op het oorspronkelijke doel, terwijl je ook kunt kijken naar het resultaat van de mislukking en welke andere mogelijkheden dit kan bieden! Dit stimuleert het creatief denken, een belangrijke 21st-century vaardigheid.
Reuze spannend vonden de leerlingen het om een onbekende te interviewen: ‘Hoe zou die persoon zijn? Wat moet ik vragen? En zijn ze heel oud?’ En andersom ving ik op dat de vertellers het net zo spannend vonden: ‘Krijg ik straks een ongeïnteresseerde puber tegenover mij?’
De professionals van MDT Cultuur & Kunst brachten de generatiekloof aan de hand van een aansprekend voorbeeld, rond nut en noodzaak over de introductie van de mobiele telefoon, tijdens de eerste les heel mooi in beeld. Vervolgens werden de leerlingen voorbereid op het interview met een oudere Wat vraag je? Hoe formuleer je deze vragen? Hoe spreek je iemand aan die je (nog) niet kent? Hoe zou het zijn als je in plaats van ‘hoe oud bent u?’
bijvoorbeeld zou vragen ‘hoe jong bent u?’
We zagen vertellers en leerlingen tijdens de interviews samen lachen Was het de charme van deze vragen of het feit dat we gewoon hele leuke leerlingen hebben?
‘Wat was dit leuk!’ hoorden we na afloop van zowel onze leerlingen als de vertellers Maar er werd ook een enkele zorg uitgesproken: ‘Er werd zoveel verteld dat we niet al onze vragen konden stellen...’
Leerlingen vertelden trots over tips en wijze raad die ze tijdens het gesprek hadden gekregen
We kijken uit naar de verhalen en de foto’s die onze leerlingen hiervan maken en die u in dit magazine kunt bewonderen En vervolgens welke verhalen worden uitgekozen en wat we hieruit terug gaan zien tijdens de filmpremière
Laten we hopen dat we dit project nog heel vaak mogen herhalen en stiekem hopen we later ooit zelf nog eens als senior te mogen deelnemen
De docenten
Jannemiek de Bruin, Cesco Homminga & Gea Koopman
Docenten delen in de verhalenmagazines ook altijd hun blik op het afgelopen traject. In deze terugblik delen wij die van het Harens Lyceum.
In deze feestelijke publicatie van MDT Cultuur & Kunst blikken we terug op 2024: een jaar vol bijzondere ontmoetingen en creativiteit Laat je inspireren door een selectie van de verhalen van vertellers, vastgelegd op papier en op film door jongeren Ontdek wie er meededen, hoeveel mensen we hebben bereikt én hoe zij dit avontuur hebben ervaren!
Ons programma maakt deel uit van de Maatschappelijke
Diensttijd (MDT), waarin jongeren tussen de 12 en 30 jaar zich via lokale projecten vrijwillig inzetten voor een ander of de samenleving, hun talenten ontdekken en andere mensen ontmoeten
Ontwerp, eindredactie en lay-out: HUMINT Solutions i.s.m. Vormpost
Met dank aan: alle deelnemers, vertellers, docenten en andere betrokkenen met wie we met veel plezier hebben samengewerkt. We hopen dit nog lang te mogen doen!
Meer weten? Kijk op www.mdtcultuurenkunst.nl
Copyright © 2025 HUMINT Solutions