Dubbelzinnig i.s.m. Rozet

Page 1

ZINNIG DUBBEL

senioren & jongeren ontdekken hobby's die ze niet van elkaar verwachten

woordvooraf

Zijn hobby’s tijdloos of trendgevoelig? Horen ze bij een bepaalde leeftijd of bij je karakter? Kun je aan iemand zien wat hij of zij graag in het weekend doet?

Met het project ‘Dubbelzinnig’ nodigden we Arnhemse jongeren en senioren uit om elkaars hobby’s te ontdekken: eerst de hobby van de senior, daarna die van de jongere Hobby’s die buiten hun eigen bubbel liggen en waardoor de jongeren én de senioren meer van elkaar leerden dan ze hadden verwacht: dubbel-zinnig dus!

In dit magazine lees je de reacties van de deelnemers en zie je de kunstzinnige foto’s van de uitwisseling die de jongeren maakten samen met professionele fotografen. Scan de QR-codes bij de foto’s en hoor hoe de deelnemers het project beleefden.

We hopen door de enthousiaste verhalen en het verspreiden van de resultaten ook andere ouderen en jongeren te inspireren en te stimuleren om met elkaar in gesprek te gaan.

We bedanken alle jongeren en senioren die mee hebben gedaan en het Fonds voor Cultuurparticipatie voor haar bijdrage die het project mogelijk maakte!

Veel kijk- en luisterplezier!

Florien Sjoerdsma Ineke Tegelaar

Projectleiders HUMINT Solutions Nederland

Projectleider Kunst 55+ Rozet

MelodyToering

Met hun TINO-methode vindt HUMINT Solutions de niet-herkende kennis & skills die mensen hebben Dit doen ze in opdracht van bedrijven en publieke organisaties, maar ook voor onderwijsinstellingen, om jongeren kennis te laten maken met deze manier van leren van elkaar. Hun educatieve projecten organiseren ze vaak in samenwerking met senioren, die het mogelijk maken voor de jongeren om te oefenen in het netwerken met mensen die van ze verschillen Rozet wil persoonlijke ontwikkeling mogelijk maken voor alle inwoners van Arnhem en omgeving Voor inwoners met verschillende achtergronden, verschillende leeftijden en verschillende interesses. Samen met de Arnhemmers en verschillende organisaties ontwikkelen we culturele en educatieve activiteiten dichtbij, in de stad en in de wijken. Hierin komt de kracht van ontmoeten, ontdekken en ontwikkelen, met taal, kunst en erfgoed samen over ons

Van hobby naar succes

Het begon allemaal als een hobby en nu is het een succesvol bedrijf, dat elk jaar van mei tot augustus loopt We hebben het over de kersenkraam van Anne en Evyta Hoogkamp.

Anne is een vriendelijke man, die samen met zijn vrouw Evyta, al 15 zomers lang, kersen en ander fruit verkoopt Anne nodigde me uit in zijn huis en vertelde me hoe het allemaal begon.

Het begon met een eenvoudige tent en twee soorten fruit: kersen en aardbeien Fruit van goede kwaliteit om precies te zijn Voor Anne en Evyta is het belangrijk dat hun klanten het beste fruit op de markt krijgen. Ze zorgen ervoor dat de kwaliteit nooit te wensen overlaat

Ze gaan allebei persoonlijk naar de kwekers en groothandelaren en zorgen ervoor dat ze het meest verse fruit van het seizoen krijgen.

Ze gaven me een kleine rondleiding langs een aantal apparaten, die ze in de zomer in hun tent gebruiken Deze apparaten stonden in een koelcel Daarin hebben ze een kleinere koeler, die ze in hun kraam zetten, voor fruit dat gevoeliger is voor de hitte.

Ze hebben ook vier grote Wedaweegschalen, een van de beste weegschaalmerken die er zijn En ze hebben er ook wat jam opgeslagen

Jam die Evyta aan het einde van de zomerperiode maakt, met de rest van het fruit dat niet verkocht is. De jam smaakt geweldig; ik had het geluk een abrikozenjam cadeau te krijgen, die voor 80% uit fruit bestaat en voor 20% uit suikerarme glucosestroop.

Waar ik naar opkijk, is de manier waarop ze van hun hobby een succesvol bedrijf wisten te maken

Dit is iets waar ik zelf naar verlang en wat ik graag wil in de nabije toekomst: kunst maken en daar mijn eigen bedrijf mee opbouwen.

Beschreven door Candy

anne

Om ze mee te nemen in mijn hobby nodigde ik Anne en Evyta uit voor een gezellige middag. We spraken af in Rozet, op de hoogste verdieping, met een prachtig uitzicht over de stad Arnhem

Ik wilde een deel van mezelf met Anne en Evyta delen. Ik nam alle materialen mee om armbanden te maken: kraaltjes, koorden en alle gereedschappen Ook nam ik authentieke hapjes mee van het land waar ik geboren en opgegroeid ben: Aruba. Daarna begonnen we de armbanden te maken met kralen

Ondertu Arubaanse snacks. Evyta en Anne wilden graag gevlochten armbandjes maken voor hun kleinkinderen, dus dat hebben we gedaan Tijdens het maken spraken we over van alles: over Aruba, over de kralen, over hoe ik begon met deze hobby.

En als dank voor hun tijd maakte ik een armband met witte kralen en rode kersenkralen voor hen, om te dragen in de zomer als ze in hun kersenkraam staan. Een kleine herinnering aan onze tijd samen.

Reactie Anne

Candy was erg enthousiast bij het aanhoren van onze hobby: de kersenkraam

Zij gaat in ons kersenseizoen, op 22 juni, een dag meelopen om te ervaren hoe onze handel gaat.

Ze heeft er al een mooi verslag van gemaakt Ik kijk uit naar de volgende bijeenkomst!

Scan de QR-code met je telefoon en beluister de reactie van:

Anne Candy

Gert Jan witter

Robin, Zoey, Max, Merhawi en Dounia werden door Gert Jan uitgenodigd om samen op zoek te gaan naar herten En, hebben jullie ook echt herten gezien?

Robin: ‘Nee joh. We zijn in Meinerswijk geweest, een gebied vlakbij de Neder-Rijn in Arnhemnoord Dat is een gebied waar veel herten, en andere beesten, leven’

Zoey: ‘We hebben goed gekeken, maar zijn geen hert tegengekomen. We hebben wel sporen gezien van herten, maar daar hield het op’

Max: ‘Gert Jan, de gids, wist er wel veel van. Hij legde uit dat de herten ons eerder zien en ruiken dan wij hen. Daarom moet je ook tegen de wind inlopen Dan ruiken de herten je minder snel’ herten spotten en chillen

Beschreven door Robin, Zoey, Max, Merhawi en Dounia

Merhawi: ‘Die meneer had een soort verrekijker bij zich. Maar dat hielp ook niet echt’

Max: ‘We kwamen wel ineens een bizon tegen. Of iets wat daarop lijkt. Wow, die beesten zijn groot. Ik heb daar ff bij staan kijken.’

De volgende dag kwam Gert Jan naar school om te chillen Dat is de hobby die de groep had uitgekozen Ze hebben eigenlijk allemaal andere hobby’s: zo is Zoey een echte fan van drillrap waarin messen en wapens veel voorkomen.

Dounia houdt erg van wimpers plakken en maakt daar foto’s van Merhawi is een voetballer en Robin en Max vinden fat bikes erg vet. Maar allemaal houden ze erg van chillen, lekker languit op de bank liggen, filmpje kijken, chips en popcorn erbij Het was best gezellig

Reactie

Gert Jan witter

Met een groepje scholieren deed ik

een activiteit over mijn hobby: herten spotten We gingen op pad in Meinerswijk, een ruig

uiterwaardengebied vlakbij Produs

Het was een energiek clubje van, in mijn ogen, heel verschillende jonge scholieren, klasgenoten die veel met elkaar bezig waren

Twee van hen woonden in de buurt en waren bekend met het gebied

Dieren spotten was voor iedereen nieuw. We hadden pech: omdat het keihard geregend had, werd het een halve survivaltocht We hadden ook geluk: paarden en runderen kwamen we vanzelf tegen Het is de kunst om op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Dat ging nu vanzelf. We moesten zelfs dwars door een kudde heen wandelen!

Mooi om te zien dat iedereen dat uiteindelijk aandurfde: een belangrijke ervaring

Voor sommigen was het dragen van de juiste kleding en schoenen een les voor de volgende keer Daarnaast ging het over het ontdekken van sporen Aan het slot vertelde ik wat over teken, omdat je daardoor de ziekte van Lyme kunt oplopen en over het ontstaan van mijn hobby

De volgende dag was ik te gast bij een chill moment van de leerlingen waarbij film werd gekeken. Het was lang geleden dat ik met een groepje gehangen had. Het was leuk om te doen

Voor mij was het leerzaam om iets mee te krijgen over hoe het is om jong te zijn in deze tijd. Ik kijk er tevreden op terug.

Vilten (en) Hoeden

Een schaap, lekker grazend in de wei. De wind blaast over zijn vers geschoren lichaam Zijn dikke vacht ligt naast hem op de grond

Lang was het zijn deken, nu wordt het iemand anders’ deken. Het wol wordt afgevoerd en verkocht.

Het wordt verwerkt in dekens, of wordt vervilt Het komt in andere landen terecht of wordt in het land zelf verwerkt in mooie spullen

Laat daar nou net Koen zijn, die gek is op mooie spullen. En vooral hoeden. Uit elk land waar hij naartoe is gegaan, haalt hij traditionele hoeden Hij neemt ze mee en heeft ze opgehangen in zijn gang. Een prachtig en indrukwekkend gezicht toen ik daar voor het eerst naar binnenliep.

Wat deed ik daar in dat prachtige huis van Koen?

Ik was daar omdat ik onwijs van wol vilten houdt en omdat Koen heel erg van reizen houdt en het

verzamelen van mooie spullen.

Beiden mochten we proeven van elkaars hobby’s Iets wat een bijzonder kleurrijke uitwisseling geworden is Een uitwisseling vol van inspiratie. Het huis voelt als een verborgen schatkist, vol met culturen en verhalen. Alleen de hoedjes al die Koen liet zien, hadden allemaal een ander verhaal

We stonden voor zijn wand vol verhalen, elke keer wees hij een ander hoedje aan.

Zo had hij een hoed die hij uit Curaçao had meegenomen

Een kleurrijke bloemenprint lap die op een bepaalde, traditionele, manier gevouwen was met stijfsel. Iets wat daar veel gedragen werd.

Hij wees naar een andere accessoire die gemaakt was van kraaltjes Zwarte kraaltjes die netjes in rijen aan elkaar vastgemaakt zijn

Met verschillende kleuren kraaltjes waren motieven aangeduid. Het verhaal daarachter was dat deze ‘hoed’ nooit echt af was Beschreven door Danique

Koen

Elke keer als er een kind of kleinkind van de drager bijkwam, werd er een nieuw aspect van kralen aan toegevoegd Een hoed vol emotionele waarde; een hoed die niet alleen bedoeld is als accessoire, maar een identiteit laat zien.

Ik zag veel verschillende stijlen aan hoeden, verschillend materiaal en verschillende kleuren De cultuur van een land kwam in elk hoedje naar voren. Zo ook in een hoedje dat hij gekocht had in Afrika.

Tijdens het rondtrekken waren ze terechtgekomen bij een volk

Een volk dat onderhand al wel vaker met toeristen in aanraking gekomen is.

Ze vroegen daarom ook 10 dollar voor elke foto dat er gemaakt werd

Goede handel voor hen Echter was Koen meer geïnteresseerd in, je raadt het al, de mooie hoed die deze meneer op had. Het was een soort driehoekvorm die om het gezicht van de man heen zat

Bedekt met veertjes Toen Koen vroeg wat hij ervoor wilde hebben, had de man geen idee Hij had geen idee van de waarde van deze mooie hoofdtooi. Voor hem was het een object dat hij binnen een dag weer kon maken

Die prachtige zelfgemaakte hoofdtooi hangt nu al jaren aan de wand, voor iedereen om te bewonderen

Vol met inspiratie van deze culturen, zag ik hoe erg kleurrijk het leven van Koen is geweest (en nog steeds is) Zo veel verschillende plekken die veel kennis en verhalen met zich meebrachten

Een bom vol inspiratie voor iemand zoals ik, die graag creatief bezig is. Zo zijn we ook samen creatief bezig geweest Namelijk: vilten

Om precies te zijn: natvilten; een zeer praktisch gegeven, nadat wij samen in een wereld vol verhalen gedoken zijn. Natvilten wordt gedaan door middel van gekaard (geborsteld) wol, wat door middel van warm water, met zeep en wrijven, tot een lapje textiel verwerkt wordt

Scan de QR-code met je telefoon en beluister de reactie van:

Danique Koen

Het was toch wel fijn om even met de handen bezig te zijn, vond ik Koen gaf aan: ‘Het wordt waarschijnlijk niet mijn hobby’

Maar hij deed het wel! En goed ook; samen hebben we ongeveer 7 lapjes vilt gemaakt

Waar ik uiteindelijk, om de cirkel rond te maken, weer een hoed van gemaakt heb. Een hoed, geïnspireerd op de kleurrijke verhalen die ik heb mogen aanhoren

De uitwisseling van hobby’s was niet het enige waar wij het over gehad hebben We hebben veel verhalen gedeeld, zowel over de wereld, het klimaat, als de politiek. We bleken beiden nieuwsgierig te zijn en veel dingen leuk te vinden Uiteindelijk kijk ik terug op een hele voedende uitwisseling voor mij als persoon, maar ook voor mij als maker.

Dankbaar ben ik voor de mooie gesprekken die ik met Koen heb mogen hebben

Reactie Koen

Tijdens mijn vakantie op Bali werd ik gevraagd of ik mijn hobby zou willen delen met een student van het Artez

Mijn hobby zou zijn: mijn verzameling hoedjes, waarover jaren geleden iets in de krant had gestaan Die verzameling is niet een echte hobby, maar is ontstaan uit de vele reizen die ik in mijn leven gemaakt heb en de interesses voor andere culturen.

Ik wist niet welke hobby de student zou hebben Dat hoorde ik op het laatste moment en dat bleek wolvilten te zijn Hoe onze 2 hobby’s gecombineerd zouden kunnen worden, was mij van tevoren nog niet duidelijk.

Danique kwam en we hadden eigenlijk direct een klik

Zij luisterde met heel veel aandacht naar mijn reisverhalen, aan de hand van de vele hoedjes die ik heb En ik heb mijn uiterste best gedaan om 2 stukjes vilt bij elkaar te wrijven van zo’n 15 bij 15 cm

Maar het lukte.

Hoe wij onze beider hobby’s zouden kunnen combineren kwam bij

Danique vandaan: gewoon van onze kleine viltlapjes een hoedje maken. Dat lukte en Danique wist daar zelfs mooie kraaltjes in te verwerken

Ik heb genoten van onze bijeenkomsten, mede doordat Danique veel interesse toonde in mijn verhalen rondom de hoedjes. Ik vond het een verfrissende uitwisseling van gedachten en gezien de opleiding van Danique tot docent, heeft zij getoond open te staan voor anderen.

Het is voor ons beiden een verademende ontmoeting geweest

Henny

Bankje maken en games spelen

Jamie en Jay maakten kennis met Henny (77), die hen leerde hoe ze een bankje van hout moesten maken Is het goed gelukt?

Jamie: ‘Zeker, kijk maar (Jamie wijst op het bankje dat in de hoek staat).

Het was leuk om te doen. Henny was naar school gekomen en daar hebben we in het techniek lokaal samen aan het bankje gewerkt’ Jay: ‘Best stevig, toch?’

Henny was niet in de gelegenheid om met de hobby van de jongens kennis te maken Vroeger zat hij bij de politie maar hij is allang met pensioen Hij maakt allerlei meubels die hij dan verkoopt. De opbrengst gaat naar goede doelen.

De hobby van Jay en Jamie is het spelen van games op de laptop En dat kan van alles zijn: Call of Duty, GTA5, Fortnite en Fifa Ze zijn er best goed in, al zeggen ze het zelf.

Ze hadden ook een controller bij zich, daar konden ze misschien wat mee voor de foto die bij het stukje komt Een controller heb je nodig bij het spelen van games Maar omdat je natuurlijk ook moet chillen tijdens het gamen, eet je er chips bij, en drink je een blikje fris. En die stonden in de winkelruimte waar de foto’s werden gemaakt in de stellingkast Wel leeg, maar prima voor bij de foto’s En om er goed bij te kunnen, kwam het bankje heel handig uit.

Lekker, toch?

Beschreven

door Jamie en jay

Reactie henny

Daar stond ik dan, op mijn bijna

77ste, voor de klas, om over mijn uit de hand gelopen hobby te praten Ik heb mijn oude hobby weer opgepakt: meubels maken

Alles wat ik daarmee verdien, gaat naar onze straatarme kinderen in Bosnië

Vooraf had ik bouwtekeningen gemaakt van een ‘love’ bankje. Vier leerlingen waren geselecteerd om samen met mij twee uur bezig te zijn Eerst heb ik ze mijn tien vingers laten zien Die zaten er nog altijd aan

Het was de bedoeling dat ze er na de les bij hen ook nog aan zaten.

Ze realiseerden zich niet dat het gevaarlijk is om met scherpe machines en zagen om te gaan

De opdracht voor mij was moeilijker dan gedacht. De vier leerlingen waren op zijn zachtst gezegd ‘ongemotiveerd’ om ook maar een vinger uit te steken

Ongeïnteresseerd luisterden ze naar wat de bedoeling van de ochtend was, waarbij de telefoon regelmatig toch eigenlijk interessanter was

Een handzaag, boormachine, duimstok die ze nog niet eens af konden lezen, een bouwpotlood om af te tekenen, een winkelhaak alles was nieuw voor ze

Door ze persoonlijk te benaderen, lukte het om ze toch aan het werk te krijgen

Het resultaat, na bijna twee uur, mag er dan toch zijn: een hartstikke leuk bankje. Ik heb ze uitgelegd waarom ik deze meubeltjes maak en dat ze blij mogen zijn om in welvaart te leven met hun telefoon

Ik hoop dat dit ze een beetje aan het denken heeft gezet.

martine

Koken met pubers

Met Martine hebben wij gekookt, we hebben nasi gemaakt.

Onze eigen activiteit was karate

Het koken was erg leerzaam

Het was niet alleen leuk om te koken, maar ook erg lekker om het op te eten! Wij vonden Martine een fijne vrouw, we konden makkelijk met haar praten Karate was voor de meeste van ons een nieuwe sport

Onze energie konden we goed kwijt in de spelletjes die we in de gymzaal deden. Het maken van de foto was heel anders, daar konden we onze creativiteit in kwijt; we hadden allerlei ideeën! We vonden het beeld van bovenaf het beste werken. Aleyna: ‘Het was gezellig met de Minions!’ (de TINO teamleden in hun neongele shirts)

Timo: ‘Het was leuker dan ik verwacht had Ik vond eigenlijk alles wel leuk!’

Beschreven door Timo, aleyna, berkay en rayan

Reactie martine

Koken met pubers, een heel avontuur voor een kinderloze zestiger

Na een wat stroeve start werd het toch een leuke ervaring. Taken werden verdeeld: één leerling sneed de groente en de twee anderen bakten de kipstukjes en nasigroenten De leerlingen deden hun best en gezamenlijk hebben we een pan lekkere nasi op tafel gezet en ervan gesmuld.

Daarna hebben we samen de afwas gedaan, schoongemaakt en opgeruimd Top!

Dubbelzinnig?

Het was anders dan de rest.

De mooie ronde vormen, de simpliciteit, de donkere, diepe kleur, rijk en glanzend Het was een vogel, maar het zei meer dan uit de lange snavel te halen viel. Zo veel werken, elk weer wat anders, elk uniek en met zijn eigen verhaal… maar dit sprong eruit De uitstraling van dit beeld had iets van trots, iets zelfverzekerds, of iets wat misschien soms zou worden beschouwd als dominant.

Beschreven door Marlot

In deze drie dagen van uitwisseling, werd steeds duidelijker hoe persoonlijkheid en identiteit niet alleen wordt weerspiegeld in iemands kunst, maar ook hoe deze weerspiegeld kan worden tussen twee individuen, waarbij je het wellicht niet had verwacht.

Cor van Drogen houdt zich al langere tijd bezig met het maken van beelden uit verschillende soorten steen, klei en was, en het maken van schilderijen. Op de eerste dag van kennismaking heb ik, op chronologische volgorde, al vele verhalen over deze beelden mogen horen Elk beeld was uniek en ik vroeg mij af welk van deze werken nu zijn favoriet was. Dit bleek de vogel te zijn, waar hij zo trots over kon vertellen. Toen ik vroeg waarom dit dan zijn favoriet was, moest hij even nadenken, waarna hij tot de conclusie kwam dat dit is, omdat dit beeld het meest op hemzelf lijkt. Hier kon ik mijzelf makkelijk in verplaatsen, aangezien de werken die ik maak ook altijd op de een of andere manier een reflectie zijn van mijzelf

cor

De volgende ochtend ben ik

meegegaan naar het atelier waar meneer Van Drogen zijn beelden maakt Hier heeft hij mij veel kunnen vertellen en laten zien, wat betreft de technische aspecten en

De volgende dag, wat ook alweer de laatste dag was van het uitwisselen van elkaars hobby’s, heb ik meneer Van Drogen meegenomen in de wereld van K-pop en de daarbij horende Koreaanse cultuur. Dit is iets waar ikzelf een aantal jaren geleden in ben gedoken en nu ook nog erg veel mee bezig ben

Deze dag begon in een klein K-popwinkeltje in Arnhem, waarna we in een Koreaans restaurant hebben geluncht, en eindigde in een dansstudio bij ArtEZ, waar we nog even konden losgaan bij het leren van een korte K-pop choreografie

Gedurende deze middag hebben we het niet alleen gehad over K-pop en wat het nu eigenlijk allemaal inhoudt, maar kwamen ook verhalen en gesprekken over persoonlijkheid weer naar boven Wat mij dan ook na deze drie dagen is opgevallen is, dat het eigenlijk steeds weer terugkwam op persoonlijkheid en hoe je door de buitenwereld gezien wordt Dit was zichtbaar in de vormgeving van de kunstwerken, die door middel van deze weerspiegeling van identiteit, een mooie beschrijving vormt van de verborgen verhalen van het leven Echter kwam dit ook terug in de overlap van eigenschappen tussen ons tweeën, met de ontdekking hoe persoonlijkheid onafhankelijk van leeftijd overeen kan komen Het waren waardevolle dagen vol nieuwe ervaringen en ontdekkingen die ik bij deze uitwisseling heb opgedaan

Reactie

cor

Dubbel zinvol.

Wat gebeurt er als je een jonge vrouw en een meer dan vijftig jaar oudere man bij elkaar brengt en hun laat kennismaken met elkaars kunst en cultuur interesses?

Voor mij was het vanaf de eerste kennismaking een aangename verrassing en het leeftijdsverschil viel helemaal weg Nou ja, helemaal? Behalve dan als ik in de grote spiegelwand keek en onze manier van bewegen tijdens het dansje zag

We spraken over elkaars activiteiten en verdiepten ons er wederzijds in.

Welk van uw beelden spreekt u het meest aan en waarom? De vorm O ja? Wat spreekt u dan in die vorm aan? Ook hier moest ik toegeven, dat ik in elk beeld dat ik maakte veel van mezelf terug vond.

De K-pop ontstond uit een soort beweging om te ontsnappen aan de traditionele strenge cultuur

Maar de K-pop komt mij over als een nieuwe vorm waarin een strenge discipline heerst Een vlucht uit- en naar een gelijksoortige samenleving?

Voor mij waren het een paar dagen waar ik met veel plezier op terug kijk Filosoferen met wederzijdse aandacht en inbreng Een wereld leren kennen waar je alleen maar vaag iets van hebt vernomen Je wordt aan het denken gezet. En dit alles in gezelschap van Marlot, die een enthousiaste, aangename en waardige partner bleek te zijn Dankjewel daarvoor

Scan de QR-code met je telefoon en beluister de reactie van:

Marlot

Rob

Met Rob hebben wij gezwommen, onze hobby was armbandjes maken Wij hebben deze week allemaal anders ervaren, maar er zat voor iedereen iets tussen

Vera: ‘Ik ben niet echt sportief, dus het zwemmen paste niet zo bij mij. Ik vond het wel super om mijn hobby te delen’

Kyenna: ‘Ik vond het een beetje spannend met de onbekende, maa toen ik Rob beter leerde kennen, viel het mee!’ zwemmen

Beschreven door Milan, vera, kyenna en lars l.

Milan: ‘Ik kan niet zo goed stilzitten, het armbandjes maken was niet mijn hobby, maar het was fijn om iets te doen Ik wilde graag dat Rob het naar zijn zin had’

Reactie Rob

Over je hobby mogen vertellen is altijd prettig, vooral als je als tachtigjarige dit mag doen voor jongeren

Mijn hobby, het masterszwemmen, wedstrijdzwemmen voor 25-plussers tot op een eindeloze leeftijd, kon ik laten zien in een zwembad aan enkele leerlingen van de Produs Praktijkschool in Arnhem In de beperkte tijd kon ik vertellen dat ik door toeval als 15-jarige bij een fantastische zwemclub terechtkwam en ook het talent had om al na zes weken trainen een limiettijd te zwemmen voor deelname aan de nationale kampioenschappen. Ik kon wedstrijdslagen demonstreren en wat wedstrijdregels uitleggen. Er was eigenlijk te weinig tijd om de leerlingen enkele trainingsoefeningen te laten ervaren Toch lukte het met enkele aanwijzingen hun schoolslagtechniek te verbeteren. Als afsluiting werd bij mij thuis de prijzenoogst van al die jaren bekeken, met medailles, bekers en recorddiploma’s

De volgende dag waren de leerlingen aan de beurt om over hun hobby te vertellen Vera en Vienna maken sieraden met kralen en woldraad

Heel vaardig lieten ze zien hoe dat ging. Mooi om te zien dat ze als vriendinnen elkaar ook advies gaven over creatieve keuzes De armbanden en oorhangers die ze maken dragen ze zelf, maar ze hebben deze ook verkocht op Koningsdag.

Milan en Lars demonstreerden metaalkloppen, een techniek waarmee ze op school kennismaakten Het bleek niet hun echte hobby te zijn. Al pratend met hen bleek Lars een fanatiek drummer te zijn.

Milan spot vooral vrachtauto’s, fotografeert ze en legt er in zijn computer een dossier van aan Het was niet moeilijk te raden wat hij later wil worden: vrachtwagenchauffeur. Van elkaar hebben we geleerd dat een echte hobby met passie beleefd wordt

Herman

MET EXPRESSIE BEWOGEN

Wat als hij daar wel was geweest?

Toen ik 16 was, kwam ik in het eerste team van mijn voetbalclub

Maar snel was het zelfvertrouwen en plezier mij ontnomen, door een trainer die het net wat te serieus nam. Snel daarna heb ik de keuze gemaakt om te stoppen met voetbal en me volledig te focussen op dans Herman vertelde mij dat hij vroeger met zijn werk precies in dit soort gevallen zou ingrijpen en de voetballers met (prestatie)druk zou helpen om daarmee om te gaan. Helaas loop ik hem net zo’n 6 jaar mis Of moest ik hem juist nu ontmoeten?

Herman liet zijn passie en liefde voor Vitesse zien, toen hij een rondleiding gaf in het unieke

Gelredome Niet alleen bewonderde ik zijn kennis over het stadion, maar ook hoe hij de groep van 13-/14jarigen geboeid hield en met ze omging.

Hij behandelde ze als gelijkwaardige en gaf ze vrijheid, waardoor ze de verantwoordelijkheid voelden om zich volwassen te gedragen Als dansdocent in opleiding, weet ik hoe moeilijk dat kan zijn en gaf hij mij een mooi voorbeeld om van te leren

Daarnaast heeft hij een enorm ondernemende ziel Heel Arnhem kent hem zo ongeveer. Zeker niet alleen op voetbalgebied, maar ook op het gebied van kunst en cultuur en waarschijnlijk nog veel meer Ik herkende mijzelf op veel vlakken in hem, omdat hij zo’n groot scala aan interesses heeft. Zelf heb ik ook altijd veel dingen leuk gevonden en alles hebben willen uitproberen en daarnaast ook nog eens goed zijn in veel van die dingen, net zoals Herman Ik heb zelf altijd moeite gehad met het kiezen tussen die dingen, maar Herman blijkt daar geen last van te hebben. Hij doet het gewoon allemaal.

Beschreven

door Sem

Mijn passie ligt bij dans en beweging. Heel mijn leven ben ik eigenlijk al bezig met hoe ik expressie in beweging verwerk Ik nam hem mee naar een dansvoorstelling die ik zelf niet kende en waarover ik geen voorkennis had.

We zitten op onze plekken en de voorstelling is begonnen Het begin duurt erg lang en er gebeurt nog niet veel. Ik kijk stiekem steeds even naar Herman, in de hoop dat hij het nog leuk vindt. Na zo’n 20 minuten zien we het eerste lichaam in een erg donker licht, waardoor het niet helemaal helder is hoe deze danser eruitziet. Ik begin nog een beetje zenuwachtiger te worden. Misschien heb ik een te experimentele voorstelling uitgekozen Na nog zo’n 10 minuten is het ineens duidelijk: alle dansers zijn helemaal naakt Ik denk bij mezelf: waarom nou net deze voorstelling? De voorstelling is afgelopen en ik kijk Herman aan met een soort gekke gezichtsuitdrukking, waarmee ik probeer te peilen bij hem hoe hij het vond.

Voordat ik het wist hadden we een genuanceerd gesprek over de voorstelling Mijn vooroordeel over zijn visie op kunst, bleek niet te kloppen

Onze activiteiten worden bewogen door passie en expressie. Zo blijken voetbal en dans niet zo ver van elkaar af te staan

Scan de QR-code met je telefoon en beluister de reactie van:

Sem

Reactie herman

Mij werd gevraagd als verteller om een samenvatting te geven over de beleving van het project ‘DubbelZinnig’ , met Sem van der Zouwen (21) en Herman van de Ven (72).

Na een aantal opsommingen van mijn kant, Herman, zijn we, Sem en ik, uitgekomen bij dans en mode en voetbal; rondleidingen in het Gelredome met jeugdigen (13- en 14-jarigen).

De interesse was/is bij al deze onderwerpen zodanig aanwezig dat het aansloot bij ieders wensen

Ook het modebeeld kwam naar voren, waar ik als oudere veel uiting aan geef en ter ondersteuning voor Sems ondernemerschap in de mode, verder kan helpen via mijn netwerken Een eventueel gesprek met een mode-ondernemer ligt in het verschiet. Ook iets visueels helpt daarbij (fotoboek).

Wij beiden hebben het gevoel dat ons project geslaagd is m.b.t. de denkwijzen van eenieder en de betekenissen die daarbij naar boven kwamen in een gezellige hartelijke sfeer.

Nagels lakken en kickboksen biba

Jayden, Burak, Zoë, Deshalayna en Esmanur gingen op bezoek bij Biba, een jonge vrouw van 21 jaar, die in coronatijd een passie heeft ontwikkeld voor het werken met kunstnagels. Was het leuk?

Burak: ‘Ja hoor. Je hebt nepnagels in verschillende vormen.’

Zoë: ‘Daar kies je er een van uit Die ga je dan lakken Met een mooi kleurtje’

Esmanur: ‘Soms ook met een afbeelding erop. Van een alien, een vogel of zelfs een hotdog.’

Jayden: ‘We hebben eerst ff geoefend op karton Daarna gingen we met de nagels aan de gang Ik vond het echt een meidending, voor mij hoeft het niet zo.’

Burak knikt instemmend

Deshalayna: ‘Je plakt de nepnagel over je eigen nagel heen Dan leg je je hand onder een warme lamp om te drogen.

Beschreven door Jayden, Burak, Zoë, Deshalayna en Esmanur

En klaar is Kees. Het gaat er ook weer makkelijk vanaf.’ Een dag later zijn de rollen omgekeerd Biba, maar ook de anderen uit de groep, maakten kennis met de hobby van in dit geval Deshalayna: kickboksen.

Nu is Deshalayna de kleinste van deze groep en daar komt ook haar motivatie vandaan: ‘Mijn tweelingzus zat er al op Zij is één minuut ouder dan ik, maar wel een kop groter. Ik werd op de basisschool best wel gepest omdat ik klein ben. Mijn moeder zei toen: ‘Ga op kickboksen, dan kun je jezelf verdedigen’ Ik zit er nu drie jaar op

Eén keer heb ik er ook echt gebruik van gemaakt: er was een vervelende jongen op de basisschool die mij best vaak pestte met mijn lengte

Op een dag was ik daar klaar mee Ik heb ‘m toen opgewacht en tegen de grond geslagen Daarna was het afgelopen. Hij had z’n lesje geleerd. Kickboksen was echt een goede tip van mijn moeder.’

reactie biba

Samen met een groep van vijf leerlingen ging ik mijn hobby uitwisselen met die van hen

De eerste dag zouden we mijn hobby gaan doen; de leerlingen hadden nog geen idee wat mijn hobby was. Ik had een deel van mijn spullen uitgestald op tafel en bij binnenkomst was het gelijk duidelijk: nagels lakken De drie dames hadden dit al wel eerder gedaan, de jongens niet, want die vonden het meisjesachtig, of gewoon niet leuk.

Na mijn uitleg ging iedereen aan de slag Ook de jongens deden erg hun best om op oefennagels mooie dingen te maken, ondanks dat ze in eerste instantie het niet leuk vonden Er hing een leuke sfeer in het lokaal waar we zaten en we waren leuk aan het kletsen tijdens het lakken en plakken van de nagels.

Eind van de dag hadden de meiden mooie nepnagels, waar ze erg trots op waren en hadden de jongens oefennagels mooi gelakt en gedecoreerd De volgende dag zouden we gaan kickboksen; dit was de hobby van een van de meiden. We begonnen met een warming up en wat kleine spelletjes Toen we allemaal een beetje warm waren konden we beginnen Ze leerde ons een aantal basisdingen, zoals hoe je een hoek of een goeie trap geeft.

En natuurlijk ook hoe je je handen moet houden om jezelf te verdedigen Ook hier hing er weer een gezellige sfeer en deed iedereen erg zijn best.

Als ik erop terugkijk vond ik het echt heel leuk om te doen, om een kijkje te mogen nemen in andermans hobby

marja

Hoe keer je vanuit veelheid (aan mensen indrukken gesprekken, gedachtes) terug naar jez

Als je graag met mensen bent, zorg draagt voor je omgeving, als je rust vindt bij een dier, bij paarden, omdat zij je met beide benen op de grond dwingen, zodat je weer klaar kan staan voor de mensen die je nodig hebben.. ben je dan een mensenmens, een dierenmens, of allebei?

Marja Bakker begon ruim 6 jaar geleden, met buurtbewoners, Bazar 54 Een tweedehandswinkel waar mensen uit het AZC welkom zijn, om voor een symbolisch bedrag hoognodige spullen/kleding te kopen Ze kunnen ook terecht voor een warm drankje en een luisterend oor Bazar 54 opende de deuren als tegenreactie op de protesten rondom de opening van een AZC in de buurt.

Om 11 uur s’ ochtends, op een extra koude dinsdagochtend, ruikt het binnen naar verse koffie De winkel stroomt vol, alle talen vloeien in elkaar over. Er wordt met handen,

De kassa, de prijzen, de hoeveelheid dekens per persoon, wat je wel door de vingers mag zien en wat niet Vanuit deze drukte staan we op donderdag tussen de dieren op de kinderboerderij. Geiten, varkens, kippen, koeien. De zon schijnt.

Ze kauwen wat, ze bokken wat, ze knorren wat Hier kom ik vaker, vooral in chaotische periodes De dieren helpen ontspannen

Ze herinneren aan wat echt is, wat tastbaar is. We delen alleen het hier en nu met elkaar.

Beschreven door BIBI

Hoewel Marja & ik op veel vlakken van elkaar verschillen, zien we ook de overeenkomsten Ik ben wat introverter, Marja meer extravert

Bij ons beiden helpen dieren dichterbij onszelf te komen

Na de boerderij stappen we in de rode auto en crossen we Arnhem door, naar de Paardenmaat

Een hele mooie open plek, waar Marja al langer dan 10 jaar rondloopt. De Paardenmaat wordt gerund door Piet, gespecialiseerd in paardentaal.

We stappen de trek op, een paardenroute die over het hele terrein kronkelt Er staan zo’n 30 paarden bij elkaar Ze mogen lopen waar ze willen; ze staan naast hun beste vriend, of lopen naar een andere voerbak als er een

Net als mensen: allemaal verschillend in karakter. We pakken een touw; dat kunnen we als staart gebruiken of om onszelf groter te maken dan we zijn Marja legt me uit hoe een paard te benaderen

De oren naar voren: het paard is geïnteresseerd en nieuwsgierig.

De oren naar achteren: kom liever niet dichterbij Ik ben niet bang voor paarden, maar sommige zijn toch wel erg groot En onvoorspelbaar: wat als ze dat grote hoofd ineens een kant op zwiepen die ik niet verwacht?!

Ik doe onbewust een stap achteruit Marja vertelt me dat ik daardoor het paard de ruimte geef Ik liet het paard dus voorgaan; ik liet daarmee weten dat hij die ruimte mag en kan nemen. Ik moet leren mijn grenzen aan te geven

Ik moet leren dominant aan het paard te zijn Het paard houdt je een spiegel voor, confronteert je met jezelf en hoe je je dus ook in het dagelijks leven gedraagt. Daarom ook de spiegel in de foto: je moet naar jezelf kijken Het paard vraagt je aandacht, je volle concentratie, een kritische blik op jezelf. Het dwingt je stil te staan, de tijd te nemen, te voelen en daardoor: te landen.

Reactie marja

Ik vond de uitwisseling met Bibi heel leuk. Ze kwam naar de Bazar om mee te kijken bij mijn vrijwilligerswerk. We bespraken of er een verschil zit tussen hobby en vrijwilligerswerk, of gewoon iets dat je met passie doet

En ze vroeg zich af of ik een mensenmens ben of een dierenmens, of kan je allebei zijn?

Ik ben in ieder geval geen computer-mens!

Bibi en ik kwamen erachter dat we allebei iets met dieren hebben en we beiden nieuwsgierig zijn naar wat de ander (mens of dier) jou voorspiegelt We hebben onszelf ook aan elkaar gespiegeld Het was mooi om te merken dat je elkaar kunt vinden in je passie Dat gaat over generaties heen.

Scan de QR-code met je telefoon en beluister de reactie van:

Emiko

Met Emiko hebben wij buttons gemaakt en wij hebben ook karate gedaan Dimitri: ‘Ik vond het echt fijn om wat anders te doen dan lessen volgen Ook al was buttons maken niet mijn ding en zou ik zelf niet op karate gaan, het was interessant om te weten hoe dat eruitziet’

Dinand: ‘Emiko was erg lief Deze week viel mee, daar ben ik blij om!’

Alessio: ‘Ik vond het allemaal leuk, het was fijn om met mijn klasgenoten actieve en ook rustige dingen te doen Emiko was rustig, daardoor was het buttons maken ook relaxed Bij het maken van deze foto, mocht ik de camera even uitproberen, dat vond ik cool!’

Micha: ‘Ik mocht zelf bepalen hoe mijn buttons eruit zouden zien en dat was ook zo voor het maken van de foto Dat maakte het speciaal’ buttons maken

Beschreven door micha, dinand, dimitri, alessio

Reactie emiko

Ik was gevraagd om mijn hobby te delen met leerlingen van Produs.

Toen ik mijn groep op de kennismakingsdag ontmoette, merkte ik dat het een groep jongens was en besefte ik al snel dat ik mijn hobby - het maken van sieraden, vooral oorbellen - moest aanpassen

Op de tweede dag kwam ik op het idee om een andere creatieve hobby met de studenten te delen: het maken van buttons.

Aangezien ik al lange tijd niet meer met mijn buttonmachine had gewerkt, was dit voor mij net zo spannend als voor de leerlingen.

Sommigen hadden al ervaring met het maken van buttons en lieten me trots hun kennis zien

De leerlingen waren erg enthousiast over hun hobby karate en hadden veel ideeën voor de uiteindelijke foto

Helaas kon ik er de laatste dag niet bij zijn, dus ik ben des te nieuwsgieriger om te zien wat de leerlingen hebben gemaakt

Terugkijkend ben ik blij over de korte maar intensieve tijd die we samen hebben doorgebracht en dankbaar dat ik de leerlingen van Produs heb leren kennen

De algemene sfeer was heel prettig en ik kijk ernaar uit om het eindresultaat, de combinatie van

Jean-Jacques

Knippen en Plakken

Smartphone erbij en record: luidruchtige kinderen in een snackbar Piepende en schuivende stoelen Mokken die net te hard op tafel worden gezet Blaffende honden. Oude filmfragmenten. De stem van de telefoniste die hem terugbelt op het antwoordapparaat. Bouwstenen die Jean-Jacques graag gebruikt in zijn dromerige soundscapes Dit zijn samenstellingen van vaak alledaagse geluiden, die op de PC worden gemonteerd. Met texturen en ritmes wordt een auditief landschap gevormd, vandaar de naam ‘soundscape’ Zijn inspiratie om te beginnen met het maken van soundscapes, ontstond toen hij een fragment hoorde van een nummer van de band Pink Floyd. Dit nummer heeft hij opgeslagen ‘Hier ga ik ooit iets mee doen’, vertelde hij tegen mij

Ondanks de populariteit van soundscapes, was ik er zelf nog niet mee in aanraking gekomen Verwonderd keek ik naar de PC waarop Jean-Jacques mij zijn database aan geluiden liet zien.

Van krijsende baby’s, tromgeroffel, een kloppend hart, tot volle klaslokalen Zelfs een bijzondere vondst van versleutelde codegeluiden, die werden uitgezonden over de hele wereld, in de tijd van de Koude Oorlog.

Hij nam hier en daar ook zelf wat op. Ongrijpbare geluiden binnen de context van muziek, wist JeanJacques te veranderen in een pakkende deun ’Het voordeel is dat je het eindeloos kan veranderen en aanvullen’, vertelt Jean-Jacques.

Dit vindt hij een groot voordeel van soundscapes Dit voordeel ervaarde hij ook in een van zijn andere hobby’s: het maken van fotocollages

Beschreven

door Julia

In de loop van de middag kwamen we erachter dat we iets gemeen hadden We maken beiden graag collages

Jean-Jacques met zijn zelfgemaakte foto’s. Ik met mijn schilderijen Kleurrijke houten panelen vormen een samenstelling van verschillende fragmenten van mijn persoonlijke heden en verleden.

Jean-Jacques is Frans en heeft in zijn jeugd in Marokko en Algerije gewoond Net als ik, gebruikt hij foto’s van heel vroeger in collages

Ik ben in Oekraïne geboren, vervolgens heb ik naast Nederland ook in Duitsland en Denemarken gewoond Het was bijzonder om iemand te ontmoeten die zich hetzelfde voelde in Nederland als ik

Je woont je halve leven ergens, toch zit het andere land in je DNA en voel je je daar meer mee verbonden.

Ondanks dat ik kunststudent ben, zie ik schilderen nu nog als een hobby Het is iets waar ik steeds beter in word en uiteindelijk wel hoop geld mee te verdienen. Mijn identiteit speelt een grote rol in mijn werk, voornamelijk mijn

Russisch-Oekraïense achtergrond Geliefde kinderliedjes en cartoons, de Perzische tapijten die over de hele kamer hingen vroeger, ter isolatie, de boerderijdieren en de verse gewassen. Het komt als zoete nostalgie terug in mijn schilderijen

Dit bracht me op het idee om JeanJacques mee te nemen naar ArtEZ, mijn academie Tijdens de uitgebreide rondleiding die hij kreeg, liet ik de werkplaatsen en mijn schilderijen zien Natuurlijk zijn we ook naar de afdeling fotografie gegaan. Of er nog een donkere kamer was? Helaas niet meer op de academie Hij wist nog wel een plek in Arnhem waar het nog wel was ’De wereld is dan ineens zo klein’, zei hij. Jean-Jacques kwam maar liefst twee bekenden van vroeger tegen die dag, compleet toeval. Er ontstond heimwee naar het lesgeven en enthousiasme over herkenbare plekken

Een prettige, leerzame en dubbelzinnige ontmoeting. Op een bepaalde manier knippen en plakken we beiden, in het nu en vroeger

Reactie JEan-jacques

Met plezier heb ik meegedaan met dit project.

Het is ook een sprong in het diepe: ga ik van betekenis zijn voor iemand en welke betekenis gaat iemand voor mij hebben, in het uitwisselen van hobby en/of datgene waar iemand op termijn ook zijn werk van wil maken.

Ik heb het als een bijzondere ontmoeting ervaren Wij bleken beiden een multiculturele achtergrond met de nodige ingewikkeldheden te hebben, onder andere voor wat betreft beleving van identiteit; waar hoor ik bij, waar wil ik bij horen en hoe kijkt de buitenwereld naar mij?

Beide hebben wij affiniteit met lesgeven en maken van collages.

Julia bleek een inspirerende gesprekspartner; zij kan goed reflecteren op les geven en krijgen. Dit was ook leuk gezien mijn achtergrond als docent op de kunstacademie (KABK)

Ook haar collages met ‘cartoonachtige’ afbeeldingen, waarbij zij haar familie (geschiedenis) en haar eigen geschiedenis in beeld brengt, waren voor mij weer een inspiratie om mijn eigen collage-werk weer op te pakken.

Het is bijzonder om iemand te ontmoeten die zo jong is en hiermee bezig is, terwijl ik dit zelf pas op latere leeftijd ben gaan doen. Ik realiseer mij dat ik langer afstandelijk ben geweest tav mijn eigen geschiedenis en vond het mooi om te zien dat Julia al op zo’n jonge leeftijd de wens heeft om door haar levensgeschiedenis geïnspireerd te worden.

Het was een goed en erg leuk idee van Julia om mij uitgebreid rond te leiden op de kunstacademie

Dit gaf mij een mooie blik op de context waarin jonge mensen als Julia zich bevinden.

Julia is goed op haar plek, mijns inziens; toekomstige leerlingen gaan blij zijn met haar als docent

Met de handen in de klei

Met Gera hebben wij met keramiek gekleid, onze hobby was korfbal.

Gera kon veel vertellen, ook over het kleien; we vonden haar een aardige vrouw Het was goed om iets nieuws te proberen en een onbekende te ontmoeten.

Djaylie: ‘Ik vond het korfballen niet zo leuk, maar de kleine potjes kleien paste wel goed bij mij Ik vond het leuk om met mijn handen te werken en om zo iets te creëren.

Ik ben blij met wat ik heb gemaakt. De blauwe kleur heb ik gekozen omdat het me doet denken aan mijn vaders huis’ Izzy: ‘Ik vond juist korfbal top, ik hou ervan om met ballen te gooien. Ik beweeg graag!’

Lars: ‘Korfbal had ik nog nooit gedaan, dat was nieuw voor mij.

Het kleien kon ik al een beetje, beide vond ik leuk’

Beschreven door eliza, izzy, djaylie en lars p.

gera

Reactie gera

22 mei was de eerste dag dat ik kennis maakte met Produs. Het was een voor mij totaal onbekende school Met behulp van Google Maps arriveerde ik die dag, gelijktijdig met een andere bezoeker, bij de fietsenpaaltjes van de school. Er ontstond gelijk een gesprek : ‘Wat ga jij doen?’

Na het antwoord ontstonden er gelijk ideeën voor verbinding

In de school werden wij hartelijk ontvangen en naar het lokaal begeleid Ik was enorm verrast over de inrichting van het gebouw: veel kleur en uitingen van creativiteit!

Ik was nieuwsgierig naar de kinderen en kreeg een leuk, spontaan groepje toegewezen.

Omdat elk kind anders is en het ene kind wat meer op gang geholpen moet worden dan het andere, had ik wat voorbeelden meegenomen, maar dit was helemaal niet nodig! De kinderen leefden zich geheel uit en creëerden hun eigen keramische werkje Gaandeweg ontstonden meer ideeën Er werden dieren gemaakt, potjes, een console (technisch apparaat), hoefijzer en zelfs een abstracte vorm. Wat een leuke kinderen!

Ik heb ervan genoten en hopelijk de kinderen ook

ZINNIG DUBBEL

is een publicatie van TINO MDT. Deze uitgave presenteert de gesprekken die studenten van ArtEZ hebben gevoerd met vertellers, als onderdeel van hun Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma. Het programma is mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor Cultuurparticipatie

Concept & redactie: HUMINT Solutions

Fotografie: Valerie Spanjers, Filibert Kraxner & Thomas Jansen

Met dank aan: Alle deelnemers en stagebegeleider Charlotte voor de leuke samenwerking.

Meer weten? Ga naar www.tinomdt.nl

Copyright © 2024 HUMINT Solutions

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.