Verhalen van senioren, verzameld door leerlingen
van het Ichthus College CKV2, over uitdagingen en het overwinnen daarvan.
EN DAN ZIT HET LEVEN OOK
NOG EENS
VOL MET ONVERWACHTE
WENDINGEN
Wim Smit
‘Denk goed na voordat je een beslissing maakt.’
Wim Smit, een 77-jarige man die genoot van de kleine dingen in het leven Ook genoot Wim van elke baan die hij heeft gehad Zo is hij directeur van een bedrijf geweest en hielp hij met het bouwen van huizen en waar ze zouden moeten staan. Ook was hij leraar Nederlands, economie en maatschappijleer op het Ichthus College Dronten en wethouder in Dronten Wim heeft hier nachten van wakker gelegen en dat is waar zijn uitdaging over gaat: weggaan van het Ichthus College om wethouder te worden.
Wim Smit is 77 jaar en heeft 1 dochter en 1 zoon Jarenlang heeft
Wim gewoond in Brielle, waar hij van de gemeente een huis heeft mogen uitzoeken. Wim heeft een huis gekozen dat uitkeek op de duinen van Oostvoorne Rockanje
Later zijn hij en zijn vrouw verhuisd naar Dronten, waar hij mocht werken op het Ichthus College.
Wim heeft jarenlang gewerkt op het Ichthus College in Dronten.
Hij vond het ook erg leuk om als docent te werken en was daarom docent Nederlands, economie en maatschappijleer Ook gaf hij lessen die andere docenten niet konden geven, omdat zij bijvoorbeeld ziek waren. Omdat Wim al in de gemeenteraad van Dronten zat, kende hij verschillende mensen die in de politiek zaten Hij werd later gevraagd om als wethouder te werken Hier begon zijn uitdaging, want hij vond het leuk om als docent op het Ichthus College te werken, maar hij heeft de politiek ook altijd erg interessant gevonden. Hij heeft hier twee nachten over wakker gelegen, omdat hij simpelweg niet wist wat hij moest doen. Wim was erg onzeker, want mensen zouden je zomaar kunnen wegsturen en dan zit je nog steeds zonder baan Zijn grootste obstakel was dan ook de onbekendheid, want stel je raakt je baan kwijt, wat dan? Wim heeft uiteindelijk nee gezegd op het aanbod om wethouder te worden, maar omdat niemand anders wethouder wilde worden, kwamen dezelfde mensen terug bij Wim
Na hulp van het Ichthus College, een gesprek met zijn vrouw en met mensen uit de gemeente, heeft hij uiteindelijk ja gezegd op het aanbod om toch wethouder te worden Hij vond het erg leuk als wethouder en heeft gelukkig geen spijt van zijn beslissing gekregen. Wim wilde deze uitdaging helemaal niet graag overwinnen, maar is erg blij dat hij het toch heeft gedaan
Kortom, Wim heeft een lastige keuze moeten maken, maar zou achteraf precies hetzelfde gedaan hebben. Hij voelde zich goed na zijn overwinning, maar vond het nog steeds moeilijk Uit ervaring gaf hij ons het advies om vóór je 40ste verschillende keren van werkgever te veranderen, om zo méér ervaring in je vak op te doen. Ook belangrijk is om goed na te denken voordat je een keuze maakt
Door: Guido & Hidde
Piet Zwijnenburg
Trots zijn op jezelf, daar begint het mee!
Er zijn veel uitdagingen in het leven.
Piet Zwijnenburg heeft dit in zijn eigen leven ook zo ervaren Hij is momenteel tachtig jaar oud en is zijn carrière begonnen als automonteur en vrachtwagenchauffeur. Maar toen kwam hij voor een van zijn grootste uitdagingen in zijn leven te staan: een gewrichtsziekte Hij heeft zichzelf in vijftien jaar omgeschoold en hij is beetje bij beetje in zijn nieuwe beroepssector opgeklommen. Ondanks deze tegenslag, is Piet nog in de kracht van zijn leven.
Piet is geboren in Lekkerkerk, een dorp in Zuid-Holland aan de rivier de Lek. Hij is op jonge leeftijd met zijn ouders naar de Noordoostpolder verhuisd, omdat zijn vader hier in de Tweede Wereldoorlog werkte Piet is dus een echte pionier Van Lekkerkerk, naar Emmeloord, Luttelgeest en uiteindelijk is hij de eerste inwoner van Dronten geworden. Dronten bestond toen eigenlijk nog niet, Piet heeft Dronten zien opbouwen vanuit het niets
De gemiddelde dag van Piet bestaat uit het helpen van zijn vrouw, het huishouden bijhouden, maar ook houdt Piet zich graag bezig met zijn volkstuin sinds vele jaren Hij verbouwt hier allerlei groentes en aardappelen.
Maar Piet zijn allergrootste hobby is wielrennen Hij doet dit al vanaf jongs af aan, op zijn twaalfde maakte hij al zijn eerste tocht van tweehonderd kilometer; en dat op een gewone fiets! Momenteel fietst Piet nog steeds lange tochten, zo’n 20.000 kilometer per jaar en drie keer per week Zolang zijn gezondheid het toelaat, wil Piet blijven fietsen
Piet werkte dus als automonteur en vrachtwagenchauffeur. Dit was erg zwaar werk en hij moest vaak lange dagen maken, toch deed hij dit werk met veel plezier Maar toen kwam er een uitdaging op zijn pad Piet kreeg op 27-jarige leeftijd te maken met een gewrichtsziekte. Dit maakte zijn huidige beroep onmogelijk Hij werd afgekeurd door de arbeidsdeskundigen
Nu had Piet twee keuzes: arbeidsongeschikt blijven, en zijn leven verder leven met behulp van een uitkering of een nieuw beroep kiezen Piet koos voor de tweede mogelijkheid, tegen de adviezen van de arbeidsdeskundigen in, opgeven was geen optie voor hem.
Piet ging op zoek naar een nieuw beroep, hij begon zijn zoektocht in de techniek Helaas was hier niet veel werk te krijgen in die tijd Daarom besloot hij op zoek te gaan naar een ander beroep, hij begon met het halen van een typediploma. Toen hij hiervoor geslaagd was, heeft hij nog meerdere diploma’s binnengehaald Zoals het praktijkdiploma boekhouden en MBA (moderne bedrijfsadministratie).
Daarna heeft Piet een jaar Pro Deo gewerkt in een Volkswagen-garage aan de Noord in Dronten, om wat ervaring op te doen. Even later is hij aangenomen bij de concurrent: een betoncentrale in Lelystad.
Het was spannend voor Piet om zichzelf om te scholen, maar Piets vrouw heeft altijd achter hem gestaan Hier is Piet erg blij mee en hierdoor kreeg hij meer zelfvertrouwen Hij had het niet anders willen doen, maar het had hem wel leuk geleken om een eigen zaak te beginnen. Maar dit was toen die tijd een te groot risico Piet is momenteel nog steeds druk met vrijwilligerswerk, onder andere bij asv Dronten Toen Piet 25 jaar bij de betoncentrale werkte, heeft hij ter gelegenheid daarvan geld ingezameld, ruim 10.000 gulden, via zijn klanten, voor de gehandicaptensport Dit is altijd zijn wens geweest, omdat hij zelf weet hoe het is om lichamelijk niet alles te kunnen wat je wel zou willen doen. Piet is trots op zichzelf dat hij zijn uitdaging heeft overwonnen Trots zijn op jezelf, daar begint het mee! ‘Als je niet trots bent op jezelf, kun je ook niet trots zijn op een ander.’
Door: Hala, Dane & Laura
Riet Maas
Riet verhuisde naar de andere kant van het land
Riet Maas is 83 jaar oud en woont nu in Biddinghuizen. Ze was een boerin en een kledingverkoopster
Ze werkte veel op de boerderij, maar wilde ook iets voor haarzelf, dus ging ze bij een kledingzaak werken. Ze woonde eerst in Zeeland en is verhuisd naar de polder. Ze heeft een dochter en een zoon.
Ze ging van haar vertrouwde dorpje in Zeeland naar de polder met haar vriend, waar ze niemand kende
Ze moest plechtig beloven dat ze ging trouwen met haar vriend, anders zouden ze geen boerderij kunnen krijgen In die tijd kwam iedereen die uit de polder kwam ergens anders vandaan Ze zaten allemaal in hetzelfde schuitje, maar met een andere achtergrond. Iedereen had ook een ander accent.
Riet vertelde dat ze in het begin veel mensen niet verstond, maar dat ging al snel goed
Haar dochter stelde voor dat ze ging solliciteren bij een lokale kledingzaak. Ze werd aangenomen en werkte dus nu op twee plekken, de boerderij en de kledingzaak
Ze vond het fijn om ook iets voor haarzelf te hebben
Hier heeft ze 30 jaar gewerkt. Ze heeft nooit spijt gehad van de keuze om te verhuizen naar de polder Ze voelde zich al snel thuis in de polder en heeft nooit heimwee gehad Ze heeft door haar schildercursus bijna elke grote stad van Europa bezocht. Ze reisde met een vriendin van haar. Parijs en Rome zijn haar favoriete steden Doordat ze zoveel reisde, heeft ze ook nog een Engelse cursus gevolgd zodat ze zich goed zou redden in het buitenland.
Riet heeft geen grote plannen meer voor de toekomst, alleen gezond blijven Ze heeft nooit spijt gehad van de verhuizing en zou het opnieuw doen als ze nog een keer de keuze had. Ze gaf ons als advies dat we iets moeten zoeken dat we wilden worden en dat we daar volledig voor moesten gaan
Door: Vera & Ilse
Henk van Bruggen
‘Fouten maken hoort erbij, als je er maar van leert.’
Henk van Bruggen is 86 jaar oud en woont in een appartement in Dronten Hij heeft twee dochters
Zijn lieve vrouw is overleden in 2020
Met haar is hij 58 jaar getrouwd geweest Henk is sportief, sociaal, prestatief en fanatiek, binnen grenzen. Hij was jarenlang directeur op het Ichthus College en heeft daar veel fijne collega’s gehad
In 1975 werd hij adjunct-directeur, daarna directeur en vervolgens lid van de Centrale Directie
Zijn carrière begon als gymleraar in
Enschede, waarna hij naar Dronten ging om daar gymles te geven Hij besloot verder te studeren
Eerst volgde hij een studie economie en later wiskunde, waardoor hij in verschillende vakken les mocht geven.
Uiteindelijk bleef hij tot zijn pensioen werken op het Ichthus
College In augustus 2024 was het precies 25 jaar geleden dat hij met pensioen ging.
In 1968 begon hij als gymleraar en in 1975 werd hij adjunct-directeur
Hij solliciteerde niet, maar omdat er weinig belangstelling was voor die functie, werd hem gevraagd of hij het wilde overnemen ‘Ja hoor,’ antwoordde hij, en zo begon zijn periode als directeur, iets wat hij met veel plezier heeft gedaan. Ondanks zijn functie vond hij het leuk om af en toe weer les te geven als gymleraar Hij had zelfs een trainingspak in de kast hangen om direct te kunnen invallen
Zijn favoriete vak was altijd gym, en hij gaf met veel enthousiasme volleybaltrainingen. Hij genoot vooral van sporten met ballen, zoals basketbal, honkbal en volleybal
Naast het lesgeven was hij betrokken bij landelijke basketbalcompetities in Enschede en volleybal Hij had zelfs een diploma om ski-les te geven in de sneeuw en organiseerde langlaufactiviteiten op het sportveld, waarvoor hij samen met een vriend 70 paar langlaufski’s had gekocht. Op 10 januari 2025 had hij een reünie met een oud team dat hij 50 jaar geleden trainde en waarmee hij kampioen werd
Later werd hij gevraagd om in Kampen training te geven, waarbij hij twee keer kampioen werd met een herenteam en twee keer met een damesteam Ook trainde hij met succes de eerste teams in Emmeloord.
Henk gelooft sterk in het belang van een goed team Hij zegt: ‘In elk team is er altijd een beste speler en een slechtste speler, net zoals er in het onderwijs hele goede docenten zijn en minder goede. Het belangrijkste is dat iedereen zijn talenten ontwikkelt en gewaardeerd wordt’ Een goed team bestaat niet alleen uit de beste spelers, maar uit mensen die elkaar aanvullen en versterken. Iedereen heeft zijn eigen talenten en bijdrage, of dat nu op de voorgrond is of achter de schermen
Zelfs de zwakste schakel heeft een waardevolle rol, want een team draait niet om individuen, maar om samenwerking van de leden.
Wanneer iedereen elkaar accepteert en ondersteunt, groeit het team als geheel
Succes is niet alleen de prestatie van één persoon, maar het resultaat van inzet, vertrouwen en samenwerking Soms ben je degene die leidt, soms degene die leert – beide rollen zijn even belangrijk. Uiteindelijk gaat het er niet om wie de beste is, maar hoe je samen sterker wordt. ‘Het slechtste wat je kunt doen, is iemand (meteen) afschrijven’
Tegenwoordig doet hij weinig aan sport en vorig jaar heeft hij voor het laatst geskied. Hij beschrijft zichzelf als prestatiegericht en fanatiek binnen grenzen Voor hem draait het niet alleen om winnen, maar om samenwerken: ‘Als je een goed team hebt, dan zijn het niet alleen jouw overwinningen, maar de prestaties van het hele team. Iedereen hoort erbij, ook als je stil bent of minder opvalt’
Henk heeft een goede band met zijn twee dochters en is erg trots op hen. Zijn oudste dochter, 52 jaar oud, heeft borstkanker gehad en onderging behandelingen zoals bestraling en infusen
Hoewel ze aanvankelijk klaar was met de behandelingen, kreeg ze met kerst opnieuw gezondheidsproblemen en moest ze een pacemaker krijgen
Daarnaast kreeg ze het advies van de oogarts om snel behandeld te worden, omdat ze anders schade aan het gezichtsvermogen zou kunnen krijgen Ondanks deze tegenslagen blijft Henk optimistisch en dankbaar voor de mooie jaren
Hij bidt elke avond en praat met zijn overleden vrouw, waarin hij troost vindt.
Tijdens zijn studie aan de pedagogische academie werd hij in zijn laatste jaar van school gestuurd wegens te veel spijbelen. Hij mocht aanvankelijk geen examen doen, maar uiteindelijk kwam alles via een andere weg toch goed Toen hij van school werd gestuurd, moest hij in militaire dienst In de militaire dienst kon hij zich opgeven als sportleraar en werd hij toegelaten dankzij zijn volleybalervaring, lengte en een kennis die hem aanraadde aan de mensen van de selectie
Hij gaf les in verschillende sporten zoals kogelstoten, speerwerpen en volleybal Na 21 maanden militaire dienst kreeg hij een baan aangeboden als gymleraar in Enschede, en hij heeft dit aanbod genomen omdat hij wel liever gymleraar wilde worden.
Henk werd ooit van school gestuurd omdat hij ‘geen verantwoordelijkheidsgevoel’ zou hebben Ironisch genoeg werd hij later directeur en kreeg hij juist de taak om een hele school te leiden. Wat ooit als een zwakte werd gezien, werd een van zijn grootste krachten Hij moest bewijzen dat hij wél verantwoordelijkheid kon dragen, en dat deed hij met volle overtuiging.
Het was een uitdaging, maar juist door deze ervaring wist hij hoe belangrijk het was om mensen kansen te geven en hen niet te snel af te schrijven. Hij zag in dat groei en ontwikkeling tijd kosten, en dat iedereen, ongeacht fouten uit het verleden, de kans moet krijgen om zich te bewijzen
REACTIES VAN DE LEERLINGEN
"Het maakte het l gesprek goed
"We hebben een heel goed gesprek gehad."
"Ik vond het erg leuk om te praten met iemand die ik niet kende en die veel ervaring in het leven heeft."
"Ik neem mee dat je door moet zetten, maar ook moet luisteren naar je lichaam."
"Ik n kunnen ik mee a
Bas Bakermans
'Blijf dicht bij huis.'
Bas is 67 jaar, getrouwd en heeft 2 zonen. Hij werkte eerst als leraar, is daarna bezig geweest met kunst en ging weer terug naar zijn leven als leraar Hij houdt ervan om veel bezig te zijn en dingen te doen, zoals: wielrennen, klussen en naar het museum gaan.
Bas is blij met alle kleine dingen in het leven Hij is vooral blij als het lukt om iets te maken Hij heeft op veel plaatsen gewoond; de mooiste plek vond hij zelf Twente. Hier heeft hij namelijk 1 jaar aan het huis gewerkt en waren er veel leuke mensen in de buurt Zijn carrière begon als leraar, maar dit vond hij lastig door de leerlingen in zijn klas Hierdoor is hij aan kunst begonnen. Uiteindelijk werd hij weer aangeboden om op het Ichthus College te werken Hier is hij weer begonnen als leraar Bas' dag begint met uitslapen, nu hij met pensioen is gegaan Daarna vindt hij het leuk om alle dagelijkse dingen te doen, zoals de krant lezen en het nieuws kijken.
Bas' uitdaging was het vinden van een levensgezel. Hij had niet veel zelfvertrouwen en was cursussen gaan volgen om zo meer mensen tegen te kunnen komen Toen hij begon te praten met iemand was hij eerst onzeker over de uitkomst en het effect. Maar hij vond het lastig zonder dat gelukkig te kunnen leven Dit was zijn obstakel in zichzelf dat hij moest overwinnen Toen hij dit had overwonnen, was hij meteen gelukkig, verliefd, en was hij overal bewust mee bezig. Hij had geleerd om het op gevoel te overwinnen en spontaan te zijn Dit had hij allemaal zelf overwonnen Hierna heeft hij meer zelfvertrouwen gekregen en vindt hij het makkelijker om over dingen heen te zetten. Achteraf had hij niks anders gedaan. Hij vindt het nu nog leuk om (klein)kinderen te helpen, te genieten en actief leuke dingen te doen
Bas wil de jongeren van tegenwoordig meegeven dat je dicht bij huis moet blijven en niet moet verzanden in alle wereldproblemen
Hij wil vooral dat je altijd blijft genieten van alle kleine dingen in het leven
Door: Hector, Annemarie & Twan
Gré is een erg sociaal persoon.
Ze houdt van buiten fietsen en met mensen praten In haar leven heeft ze 25 jaar lang samen gewoond met een vrouw in Amsterdam en Garderen Deze vrouw is overleden, waardoor Gré 10 jaar lang alleen was. Dit was mentaal erg zwaar voor haar, maar gelukkig had ze vriendinnen die voor haar zorgden
Nu woont ze in Dronten met een andere vrouw Haar doel is vooral om de Galerie in Dronten te promoten en emailleren populairder te maken. Gré heeft veel ‘ups and downs’ meegemaakt in haar leven Ze heeft ook een belangrijk bericht voor de jeugd
Ze zegt dat je moet genieten van de buitenwereld zolang het nog kan, en genieten van de mensen om je heen die je nog hebt In haar leven is ze ook uitdagingen tegengekomen Deze uitdagingen heeft ze snel overwonnen door een risico te nemen.
Door: Ravi & Quinten
Frits van Wijngaarden
Glimlachend het leven door
Bij het begin van het interview met
Frits van Wijngaarden liep hij al glimlachend met ons mee de aula in en maakte gelijk enthousiast informatie over zichzelf vrij, zoals zijn woonplaats en zijn hobby’s
Hij vertelde dat hij uit Dronten kwam, de eigenaar van een bouwbedrijf was geweest, en mee had geholpen met een kunstexpositie in de Meerpaal, en ook zelf een had georganiseerd
Verder deelde hij mee dat hij 2 kinderen en 6 kleinkinderen had, en dat hij blij is dat ze er zijn.
Ook deelde hij een belangrijke levenswijsheid met ons: alles wat je doet, moet je met een glimlach doen
Frits' leven kent veel hoogte- en dieptepunten, maar ook veel uitdagingen die hij heeft overwonnen Een voorbeeld hiervan is dat hij directeur van een bouwbedrijf is geweest, wat met vele uitdagingen gepaard ging.
Frits zelf vond een van de grootste uitdagingen het ontslaan en aannemen van mensen, aangezien hier vaak veel emotie in voorkwam
Ondanks de vele uitdagingen van deze baan, vond hij het toch een leuke ervaring Hij kwam snel in het bedrijfsleven, wat vooral kwam omdat hij snel geld wilde verdienen Daarom heeft hij ook hbs gedaan, maar is niet doorgestudeerd.
Een van zijn favoriete hobby’s is kunst bekijken, maar ook zelf maken Hij is bijvoorbeeld bezig met zijn eigen expositie en werkt samen met veel andere kunstenaars om kunst te creëren. Dit doet hij vooral met materialen zoals hout en beton, en vaak in een eigen ruimte.
Geloof heeft een grote rol in zijn leven gespeeld: hij is christelijk en gaat wekelijks naar de kerk
Ook doet hij vaak vrijwilligerswerk, soms namens de kerk, maar lang niet altijd. Door zijn drukke agenda, die natuurlijk zijn eigen uitdagingen met zich meebrengt, maakt hij toch
tijd vrij voor zijn kinderen, die inmiddels volwassen zijn, en hun kinderen.
REACTIE VAN DE DOCENT
Al voor de derde keer kijken wij met grote trots terug op dit bijzondere project, waarin onze ckv-leerlingen uit havo 4 en vwo 4 in gesprek gingen met vertellers - ditmaal over momenten in hun leven waarop zij een uitdaging hebben overwonnen. Wat ontstond, is meer dan een reeks verhalen: het zijn echte ontmoetingen tussen generaties, waarin levenservaring en nieuwsgierigheid elkaar raken.
Voor de leerlingen was het een leerervaring buiten de schoolmuren waarin luisteren, doorvragen en verbinden centraal stonden Voor de vertellers bood het project ruimte om terug te blikken en hun verhaal te delen - soms ontroerend, soms verrassend, altijd waardevol.
Als school zijn wij dankbaar voor de samenwerking met MDT Cultuur & Kunst.
Het helpt onze leerlingen om verder te kijken dan hun eigen leefwereld, zich in anderen te verplaatsen en betekenisvolle verbindingen aan te gaan.
Wij doen dan ook met volle overtuiging mee aan dit project en hopen dat nog vele leerlingen en vertellers elkaar op deze manier blijven ontmoeten
Hartelijk dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt!
Elles Kolle
Docent beeldende kunst, ckv en kunst algemeen