E AV TG UI W IE EV
PR
O ve r L eve n
Hilda Lemaire
Inhoudsopgave
1.
Kom terug.
2.
Stoppen met wachten op wat nooit meer komt.
3.
De Gemiste Ouder.
4.
Trotse kracht.
5.
Hoe je je angst kunt overwinnen om echt een relatie aan te gaan.
6.
Hoe vind je je weg met oud verdriet?
7.
Waarom zou je niet zijn wie je bent?
8.
Had ik nou maar… Over wikken en wegen, en besluiten nemen.
9.
“Lastig zijn” is nuttig.
10. In de huil schieten. Hè?! 11. De mythe van familieliefde, de realiteit van familieband, en je loyaliteit hierin. 12. Ik laat me niet kennen. 13. Er toe doen. 14. Benut je talenten. 15. Over de belaste, en daarmee belastende, ouder. 16. Het moet maar eens klaar zijn! dus .... Ik vraag hulp!
2
1
Kom terug
‘Kom terug’ Als ik die woorden eens zo zacht kon zeggen dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken dat ik ze dacht... en als iemand dan terug zou zeggen of desnoods alleen maar terug zou denken, op een ochtend: ‘Ja.’ Toon Tellegen
Dit gedicht van Toon Tellegen kan je ook terug vinden op de website van Doen en Laten. Het geeft zo treffend aan, waar je als volwassene tegen aan loopt, wanneer je om welke reden dan ook je ouder(s) moest missen toen je klein was. Verdriet hebben over een gemis van al zoooo lang geleden, terwijl je nu toch al lang op eigen benen staat. Dat kan toch niet, dat is onzin, raar, klein en beschamend. Zo beredeneer je het vaak weg. En tegelijkertijd is het een diep verdriet wat je op de meest onverwachte momenten kan overvallen. Beslist niet gemakkelijk om hierin je weg te vinden. Overigens niet alleen voor deze volwassenen. Ook mensen die hun ouder(s) op latere leeftijd verliezen, herkennen hier veel van.
3
Deze eerste nieuwsbrief komt uit op 4 oktober, niet zo maar een datum. Het is de sterfdag van mijn moeder, die overleed toen ik elf jaar was. Een datum waarvan ik heel lang heb gehoopt dat die maar gauw voorbij zou zijn, en waarvan ik weken van tevoren al maagpijn en onzichtbare tranen over had. Alles wat er in die tijd was en nu ook nog zo is: hoe het buiten ruikt, hoe mij dat herinnerde aan de avondwandeling met mijn vader waarin ik hoorde dat zij was gestorven. En hoe die herinnering zó pijnlijk en teer was, dat ik daar geen kant mee uit wist. Wegstoppen, door bijvoorbeeld hard te werken, of veel afspraken te maken was de beste remedie. Hoe heb jij dat steeds gedaan? En wat doe je nú op de sterfdag van je vader en/of moeder? Terug naar Toon Tellegen: De mooiste woorden in dit gedicht: Kom terug…. ‘ja’. Want het beschrijft exact wat zo verschrikkelijk moeilijk en tegelijkertijd van levensbelang is: Het verlangen dat je gemis alsnog wordt opgemerkt, je daar steeds weer op hoopt en naar zoekt in welke vorm dan ook. Bijvoorbeeld bij je partnerkeuze, je werkhouding, of je verlangen naar goedkeuring. Je hoopt zo te krijgen wat je toen niet hebt gekregen, en elke keer word je teleurgesteld.
4
Wat hoop jij elke keer te krijgen wat je niet vindt? Het antwoord op dit gemis ligt verscholen in een heel eenvoudig maar wezenlijk zinnetje: Stoppen met wachten op wat nooit meer komt.
5
2
‘Stoppen met wachten op wat nooit meer komt’ Herken je dit? Hoe je als volwassen zoon of dochter heimelijk steeds probeert te vinden wat je als jong mens zo verschrikkelijk hebt gemist: namelijk de veiligheid, de geborgenheid en de onvoorwaardelijke liefde waar je te kort van hebt kunnen genieten. In mijn workshops en gesprekken blijkt vaak dat niet alleen de dood van je vader/moeder zo’n verschrikkelijk grote impact op je leven heeft, maar ook alles wat daaraan vooraf ging en daarna gebeurde: De dreiging van een naderende dood bijvoorbeeld, waar niet met de kinderen over werd gesproken (“we zullen ze maar niet belasten”), maar wél werd gevoeld door die kinderen. Of de komst van een ‘nieuwe’ vader of moeder. Maar ook, de overgebleven ouder die depressief werd, en voor wie gezorgd moest worden, zodat ongemerkt de rollen werden omgedraaid. Het kind zorgt voor de ouder. Het gemis van de overleden vader of moeder is al groot. Nog groter is het gemis aan erkenning van zulke basale gevoelens als: zie me, houd me vast, wees bij me. Simpele zinnen die jonge kinderen zo goed voelen, maar nog niet bij machte zijn om te verwoorden. En wanneer dergelijk gemis niet wordt opgepikt, proberen
6
kinderen toch die erkenning te krijgen door zich te gedragen zoals hun ouder(s) hen het liefste zien. “Jong geleerd, Oud gedaan” is wel een heel treffend gezegde in dit verband. Want zo leer je al heel jong om niet meer stil te staan bij eigen werkelijke behoeften. En op den duur geeft dit last. Op die momenten ontmoet ik mensen bij Doen en Laten. Groten der aarde Een andere kant die ik toch ook hier wil belichten, is dat dit gemis en verdriet en daarin een weg zoeken, mensen ook tot grote prestaties brengt. Wat te denken van het volgende: Jan Sweelinck, een beroemde componist en organist uit 1562, verloor zijn vader op 11 jarige leeftijd. Zijn vader was organist en Jan moest zijn plek innemen. Het heeft hem geïnspireerd tot grote meesterwerken, die je nu vertolkt kan horen. Van heel andere orde is Madonna, die ook haar moeder jong verloor, en daarover zingt in haar lied ‘Promised to try’. Elke keer weer ben ik getroffen door de ‘groten’. Sterke mensen die contact met mij zoeken. Het zijn mannen en vrouwen met verantwoordelijke posities in hun werk, die veel voor elkaar weten te krijgen, graag gezien zijn o.a. omdat ze zo goed kunnen inspelen op situaties. Dat hebben ze jong geleerd, en is een kwaliteit van hen geworden. Het wordt echter nijpend wanneer je merkt dat je alleen die (aangeleerde overlevings-) kanten van jezelf benut. En je het idee hebt dat niemand je
7
ziet zoals je echt bent, dat je eigenlijk alles in je eentje doet en zo bang bent voor nieuw verlies. In de workshops leer je beide kanten, het jong aangeleerde en het unieke eigene, met elkaar te combineren, waardoor je zowel zakelijk als privĂŠ gezonder en plezieriger functioneert.
8
Meer lezen? De volledige uitgave van dit boekje telt 64 pagina’s. Het boekje is te bestellen door je naam, adres en het aantal gewenste boekjes te mailen naar Hilda@doenenlaten.com. De kosten voor dit boekje bedragen ₏ 9,75 exclusief de verzendkosten.
9
Dit boekje is een bewerking van eerder uitgegeven nieuwsbrieven die Doen en Laten maandelijks verstuurt naar geïnteresseerden.
Hilda Lemaire is de vrouw achter Doen en Laten: “Van huis uit ben ik een nuchter en optimistisch mens, die dat combineert met aandacht voor je gevoelsleven. Mensen op een heldere, concrete manier verder helpen in soms zo moeilijk onder woorden te brengen gevoelens, is iets wat ik erg graag doe.”
Wil je meer weten van Doen en Laten, je abonneren op
PR
EV
IE
W
UI
TG
AV
E
de gratis nieuwsbrief, ga dan naar www.doenenlaten.com