telstar_koningshove_wk28_2025 by Het Mediacentrum

Opening en Open Huis Hospice Koningshove

Hospice Koningshove aan het Koningshof in Pijnacker is klaar. Volgende week maandag 14 juli gaat de voorziening in gebruik en worden de eerste ‘bewoners’ verwelkomd.

Komende vrijdag 11 juli is er voor genodigden de o ciële opening. Komende zaterdag 12 juli is er van 13.00 tot 16.00 uur een Open Huis waarbij iedereen welkom is om het prachtige hospice van binnen en van buiten te bekijken. Kom zo veel mogelijk lopend of op de ﬁets. Parkeer de auto bij sportzaal Het Baken of bij de Dorpskerk.

Hospice Koningshove heeft op het eigen terrein een mooie parkeervoorziening maar voor een drukbezochte Open Dag is het aantal parkeerplaatsen niet voldoende. Bestuur en leiding van het hospice willen juist ook de buitenruimte gebruiken voor het ontvangen en herbergen van alle belangstellenden. Er wordt een grote toeloop verwacht, want Hospice Koningshove leeft enorm bij heel veel mensen.

De initiatiefnemers en bestuursleden van de Stichting Hospice Koningshove zijn heel blij dat deze nieuwe voorziening voor Pijnacker-Nootdorp na een proces van zes jaar er dan toch ge-

komen is. Het heeft meer tijd, moeite en geld gekost dan tevoren gedacht en verwacht, maar het resultaat mag er zonder meer zijn.

Telstar/Eendracht meende in samenspraak met het bestuur van Koningshove een bijlage te moeten maken over het hospice, met allerhande informatie over verleden, heden en toekomst van het hospice. Tal van hoofdrolspelers en betrokkenen komen aan het woord: ook de founding fathers, twee gepensioneerde huisartsen uit Delft, de overige bestuursleden, van de voorzitter tot de fondsenwervers. Maar ook de architect, de bouwer, de interieurstyliste en natuurlijk de twee coördinatoren die straks het werk gaan organiseren en uitvoeren, met steun van 65 gemotiveerde vrijwilligers van wie sommige ook aan het woord komen.

Deze bijlage en ook de kosten van het Open Huis zijn ﬁnancieel mogelijk gemaakt door betrokken bedrijven en andere partijen die aan de totstandkoming van Hospice Koningshove hebben meegewerkt en bijgedragen, zodat Koningshove zelf er geen kosten aan heeft. Het is onvoorstelbaar hoe veel ondernemers, instellingen, verenigingen maar

ook particulieren hebben meegeleefd, meegewerkt en meebetaald om de realisering van Hospice Koningshove gedaan te krijgen.

In de loop van de laatste drie tot vier jaar hebben er zeker 25 fo-

Wat is precies een hospice?

Een hospice is een instelling die zich richt op het bieden van palliatieve terminale zorg en verzorging aan mensen die ongeneeslijk ziek zijn, of hoe dan ook in de eindfase van hun leven verkeren, en binnen afzienbare tijd zullen overlijden.

Er zijn twee soorten hospices: een ‘high-care hospice’ waar de medische zorg en de verzorging door het hospice wordt geleverd of een ‘bijna-thuis-huis’ hospice (bth). Daar wordt de medische zorg door professionals gedaan (net als in de thuissituatie) en waar de verzorging door vrijwilligers wordt overgenomen van de mantelzorgers. Hospice Koningshove wordt een bijna thuis hospice.

In een hospice staat de kwaliteit van leven in de laatste levensfase centraal, met aandacht voor de fysieke, psychische, sociale en spirituele behoeften van de bewoner. Veel mensen willen het liefst thuis hun laatste levensfase doormaken en daar overlijden, maar niet iedereen is in die positie en soms is de verzorging voor de partner, familie of andere naasten te zwaar of zijn er andere redenen waarom mensen niet thuis kunnen blijven. Dan is een hospice met professionele zorg door professionals en liefdevolle verzorging door vrijwilligers een heel mooi alternatief, zeker als zo’n hospice een warme huiselijke sfeer ademt en gevestigd is in een rustige, natuurlijke en groene omgeving

met veel comfort en ook privacy voor de bewoners en hun familie. De professionele zorg zal worden verleend door verpleegkundigen van Pieter van Foreest. Thuiszorgorganisatie Pieter van Foreest is in afstemming met de coördinatoren hard bezig de samenwerking vorm te geven en een goed team te creëren. Zij hebben de eerste training aan vrijwilligers over de stervensfase en handhygiëne al gegeven. Volgende week krijgen de vrijwilligers tiltechnieken aangeleerd. In de omgeving van PijnackerNootdorp bestaan al verschillende hospices. Je hebt er een in Bergschenhoek en ook in Zoetermeer, Voorburg en Leidschenveen. Ook Delft heeft er

to’s in deze krant gestaan van cheque-uitreikingen. Van een jubilerend transportbedrijf en een levendige Lionsclub Nootdorp-Pijnacker tot oliebollen bakkende jongeren van de Ontmoetingskerk. Niet alleen Pijnacker maar ook Nootdorp heeft volop meegewerkt, met als sprekend voorbeeld Sportschool Sansi waar hospicevoorzitter Jan Vincenten zijn conditie op peil houdt. Hospice Koningshove is van en voor iedereen in Pijnacker, Delfgauw en Nootdorp.

een en daar maakten mensen uit Pijnacker-Nootdorp gebruik van, waardoor er voor ‘de Delftenaren’ soms geen plek was. En dus togen twee gepensioneerde huisartsen uit Delft, Ferdinand Schreuder en Wim Wierema, naar Pijnacker-Nootdorp om daar te bepleiten dat deze naar 60.000 inwoners groeiende gemeente zelf een hospice tot stand zou brengen voor de eigen inwoners.

Ze richtten zich eerst tot hun collega-huisartsen in PijnackerNootdorp en vervolgens tot de lokale Lionsclub. Zeker in dorpen gaat veel ‘via via’. Ze kenden een Lion in Delft en die kende weer een verpleeghuisarts die bij de Lionsclub in Pijnacker-Nootdorp actief was, namelijk John Hoo-

zemans. En zo is de bal gaan rollen… Zie verder het verhaal van Wim Wierema en Ferdinand Schreuder, de voormalige Delftse huisartsen die als de founding fathers van Hospice Koningshove beschouwd kunnen worden!

Het hospice is gesitueerd in een groene oase. Het is een modern gebouw dat toch goed in de omgeving past.

Waaijerbouw

De Star 52266 NA Leidschendam 070 - 3200 100 info@waaijerbouw.nl

Voor de grootste collectie relaxfauteuils

Hospice Koningshove,

Heel veel succes!

Hospice Koningshove, Heel veel succes!

Van Foreestweg 14 in Delft Telefoon 0152136109

Interieuradviseur Yvonne van Buijtene: ‘Je moet je hier bijna thuis kunnen voelen’

Het wordt op meer plekken gezegd in deze bijlage: veel gaat in een dorp via via. Ook de manier waarop Yvonne van Buijtene als stijlen interieuradviseur bij Koningshove betrokken is geraakt, valt onder de noemer via via. Fondsenwerver/bestuurslid Peter Hoofman kende Dirk van Buijtene, de echtgenoot van Yvonne, vanuit zijn tijd als directeur van Diesel Service West.

Ongeveer een jaar geleden vroeg Peter Hoofman of Yvonne wilde meedenken over de inrichting van Hospice Koningshove. Ze zei enthousiast ja en dat heeft ze geweten. Het is heel veel werk geweest waarbij geen onderdeel of detail achterwege is gebleven: het uitkiezen en kleurbepalen van de keuken, de inrichting en uitwerking van de badkamers, de vloeren, de gordijnen, de meubels, de bedden, de verlichting, kortom wat niet?

Yvonne van Buijtene heeft zich samen met haar collega Annemiek Poot enorm kunnen uitleven in het vak dat ze al een jaar of 12,5 beoefent maar dan meestal in opdracht van eigenaren van nieuwe of vernieuwde woningen. Dat kwam mooi uit: ook bij Hospice Koningshove was het uitgangspunt dat de sfeer en uitstraling huiselijk moest worden en dat de bewoners en medewerkers er een bijna thuis gevoel ervaren. Gedurende zo’n proces van inrichting en uitwerking zijn er ongelooﬂijk veel keuze- en afweegmomenten en behalve om smaak, kleur en materiaal gaat het dan ook om heel praktische

overwegingen. Het mag of moet fraai en smaakvol ogen, maar het moet in de eerste plaats werkbaar en praktisch zijn. Yvonne en Annemiek vonden het een ongelooﬂijk mooie klus maar toch ook wel ontzettend spannend. Bij de inrichting van een woning heb je doorgaans met een of twee mensen te maken, maar hier is de bijna de hele gemeenschap erbij betrokken. “Je wilt iets tot stand brengen waar iedereen straks happy mee is en waarvan iedereen zegt: wat is dit mooi geworden en prettig werkbaar.”

Terwijl ze deze woensdagnamiddag zit te wachten op de levering van de bedden voor de logeerkamer en nog wat meubels en dus wel even tijd heeft voor een praatje en een rondleiding, vertelt ze dat ze er heel veel plezier aan heeft beleefd. Zeker ook aan de samenwerking met zo veel verschillende partijen en personen die ze benaderd heeft voor de binnenkant van het gebouw : Keukenstudio Paul in Nootdorp, Van der Helm Sanitair en Tegels, Van Schie Sto en en Gordijnen, Intercomfort Meubels, GMG Wandafwerking, Huis & Bed Pijnacker, Velux Elektrotechniek, dat tegenwoordig onderdeel is van de OBS Groep van Oscar van Buijtene die al in een vroeg stadium bij de hospiceplannen betrokken was. En tot slot vloerenman Frank Kluiters die deze woensdagnamiddag met een lach op het gezicht nog lekker bezig is met de PVC-vloer die door het hele gebouw heen ligt te glanzen. Er is zo veel mogelijk gewerkt

met lokale partijen en dat heeft ook Yvonne als heel prettig ervaren. “Het was mooi om mee te maken hoe gemotiveerd iedereen was om optimaal te presteren bij dit prachtige maatschappelijke project. Het kostte heel veel tijd – ook eigen tijd – maar het gaf steeds ook heel veel energie.”

Oorspronkelijk was Yvonne van Buijtene na een opleiding aan de modevakschool werkzaam in de kleding, ook in winkels. Later koos ze voor een administratieve baan wat ze ook nu nog steeds doet voor het bedrijf van haar man en zoon. De combinatie van kantoor en het geven van stijlen interieuradvies zorgen voor leuke afwisseling van werk. Haar

werkwijze is niet om alles van tevoren al dicht te timmeren en vast te leggen. Ze werkt het handigst en het prettigst door vanuit een bepaalde basis werkende weg keuzes te maken en oplossingen te bedenken. Behalve om kleur en smaak gaat het dan inderdaad om praktische vondsten en oplossingen.

Bij het maken van keuzes waren diverse factoren steeds bepalend: betaalbaarheid, praktische handigheid maar vooral ook kwaliteit en sfeer. Als je met Yvonne praat dan vliegen de kleurenbetitelingen je soms om de oren: Joy geel, antracietgrijs, Etruscan red, het zijn maar een paar voorbeelden.

De zes bewonerskamers krijgen de namen van bloemen: Iris,

Boodschappenfiets voor vrijwilligers

Het is ongelooﬂijk wat er allemaal voor komt kijken, voordat een hospice daadwerkelijk in gebruik genomen kan worden. Juist in de laatste weken gebeurt er nog heel veel waarvan de medewerkers en de bestuursleden zeggen: o ja, dat moet ook nog even worden geregeld.

De vrijwilligers zullen zo nu en dan boodschappen moeten doen of ergens iets moeten ophalen en dan is het toch handig als er een ﬁets voorhanden is.

Coördinator Marian de Vroomen legde de ﬁetsvraag neer bij Peter Hoofman, bestuurslid en met Frans Lettinga de man van de Sponsorcommissie.

Peter dacht meteen aan Arthur Wijtman die altijd wel bereid is om maatschappelijke initiatieven

te ondersteunen. In eerste instantie begreep Arthur uit de app van Peter dat hij en echtgenote Plony zelf wilden gaan investeren in nieuwe fietsen. Dat was nog niet nodig. Het ging om het hospice, zo bleek. Arthur was meteen bereid om een breed bruikbare en goed ‘toegankelijke’ fiets beschikbaar te stellen en afgelopen maandag kwam hij de fiets zelf overhandigen aan Hospice Koningshove. Peter Hoofman en Marian de Vroomen pakten de fiets graag aan, zoals op bijgaande foto te zien.

Zo is het de laatste vijf jaar voortdurend gegaan. Ondernemers die bereid bleken korting te geven of dingen gratis te doen. Zoals Piet Vergeer van Het Witte Paard op een bepaald moment voor een zacht prijsje een groot

Zonnebloem, Tulp, Klaproos, Dahlia en Margriet. In alle kamers is op de wanden een prachtige grote ronde afbeelding van de betre ende bloem aangebracht. Het meubilair in de kamers is sfeervol maar qua kastjes en berging ook heel praktisch. Ook de badkamers zijn rustig en sfeervol met gebruikmaking van verschillende tegels. De spiegel kan kantelen zodat ook mensen in een rolstoel zichzelf in de spiegel kunnen zien.

“Voor alles is een oplossing”, zegt Yvonne tijdens de rondleiding meerdere malen. Nogmaals, ze vindt het heel spannend maar toch vermoedt ze dat bijna iedereen net als zij van mening zal zijn dat het heel mooi én werkbaar geworden is….

sponsordiner organiseerde en zoals de Lionsclub NootdorpPijnacker bij Tout le Monde het jaarlijkse Sterrengala organiseerde voor Hospice Koningshove. Heel veel ondernemers en andere sympathisanten eten en betalen dan mee. En stellen prijzen beschikbaar voor de loterij of de veiling. Bijvoorbeeld een ﬁets…

Yvonne van Buijtene vond het een prachtige opdracht maar wel heel spannend...

Op zoek naar een nieuwe fiets? Of gewoon op zoek naar die ene handige mand of tas, bij ons kan je altijd terecht! Ook voor de beste service en onderhoud staat ons team voor je klaar!

Namens het hele team van Rademaker Installatietechniek willen we het Hospice van harte feliciteren met de voltooiing van het mooie nieuwe pand!

Het is een eer geweest om bij te dragen aan dit belangrijke project dat zoveel betekent voor de gemeenschap. Onze beste wensen voor een warme en ondersteunende omgeving voor allen die hier zorg zullen ontvangen.

Klimaatbeheersing

Onderhoud en service

Sanitaire installaties

Zink- en loodwerken

Dakbedekkingen

Edisonstraat 35 te Zoetermeer • 079-3414808 info@rademaker-info.nl www.rademakerinstallatietechniek.nl

Met veel liefde en plezier hebben wij meegewerkt aan het tot stand komen van een mooi “ bijna thuis huis ” Hospice Koningshove!

Dat de sfeer die we gecreëerd hebben mag meedragen aan een fijn verblijf voor de bewoners en alle medewerkers!

Yvonne en Annemieke

Kade12Wonen

STYL en Interieuradvies

Yvonne van Buijtene

Coördinatoren met veel hospice-ervaring

Hospice Koningshove heeft twee ervaren coördinatoren weten aan te trekken. Dat zijn Marian de Vroomen en Liesbeth Disco. Zij werkten al heel lang in de ouderenzorg tot ze zich uiteindelijk specialiseerden in het hospicewerk.

De van oorsprong uit Warmond afkomstige Marian de Vroomen werkte de laatste jaren bij een hospice in het noorden van het land en de Zoetermeerse Liesbeth Disco bij hospices wat dichter bij huis. Eerst in Nieuwerkerk en de laatste jaren in Nieuwe Wetering. Marian is eindverantwoordelijke bij Koningshove maar feitelijk doen beide vrouwen hetzelfde (coördinerende) werk. Marian is op 1 februari al in dienst getreden voor 32 uur per week en Liesbeth vanaf 1 juni voor 20 uur per week. De eerste taak waarvoor zij zich gesteld zagen was het aantrekken, opbouwen en opleiden van een groot vrijwilligersbestand. Marian is daar al maanden mee bezig. Een hospice is feitelijk een vrijwilligersorganisatie. Het zijn de vrijwilligers die het leeuwendeel van het werk doen. Zij zorgen er met allerlei ondersteunend werk en kleine zorghandelingen voor dat het de bewoners van het hospice aan weinig of niets ontbreekt. Elders in deze bijlage komen enkele vrijwilligers aan het woord om te vertellen wie ze zijn en wat hun motivatie is om uitgerekend bij een hospice als vrijwilliger aan de slag te gaan. Marian en Liesbeth vertellen dat ze per dag negen vrijwilligers nodig hebben die volgens een bepaald rooster

van half acht ‘s morgens tot half elf ‘s avonds een aantal uren aanwezig zijn en van alles doen wat gedaan moet worden, ten dienste van de bewoners. Een van die negen dagelijkse vrijwilligers is een zogenoemde kookvrijwilliger die de warme maaltijden bereidt in de prachtige keuken van Hospice Koningshove. Van de vrijwilligers wordt verwacht dat ze per week één of twee diensten draaien. Alle vrijwilligers krijgen na een intakegesprek een opleiding van vier dagdelen waarbij je je als vrijwilliger bewust wordt van wat er van je gevraagd wordt en hoe je je opstelt tegenover een bewoner. Je leert en ervaart dat de wensen en verlangens van de bewoners altijd leidend zijn. Een vrijwilliger leert mee te bewegen met de bewoner en dienstbaar te zijn. Ze doen tijdens de opleiding/training kennis en kunde op op het gebied van communicatie, rouw, verlies en afscheid. Vaak zijn vrijwilligers mensen die al een en ander hebben meegemaakt.

Marian en Liesbeth vertellen dat het vrijwilligersbestand enorm divers is en dat de mensen heel gemotiveerd zijn om aan de slag te gaan bij het prachtige Hospice Koningshove. Zelf hebben ze er ook heel veel zin in om na een lange tijd van voorbereiding nu echt aan het werk te gaan. Liesbeth en Marian vertellen dat doorgaans de eerste drie dagen voor de bewoner van een hospice niet heel prettig zijn. Hij of zij krijgt veel nieuwe informatie te verwerken, moet wennen aan de nieuwe verblijfsplek en moet nog loskomen van de thuissitu-

atie. Vaak komt er na een dag of drie een bepaalde ontspanning over de bewoner en gaat hij of zij zich thuis voelen in de mooie rustige nieuwe omgeving van het hospice. Zoals gezegd zijn de wensen en verlangens van de bewoner leidend en dus proberen de coördinatoren en de vrijwilligers er in het tempo van de bewoner – dus rustig – achter te komen wat die wensen zijn. Wat is de belangstellingswereld van de bewoner, wat waren of zijn zijn/haar bezigheden en hobby’s? Wat wil hij/ zij graag nog doen en waar houdt de bewoner van? Het uitgangspunt is dat er zo weinig mogelijk moet en er zo veel mogelijk mag en mogelijk gemaakt wordt. Het gaat er om het de bewoner zo snel mogelijk optimaal naar de zin te maken zodat hij of zij zich thuis en prettig

voelt.

Marian en Liesbeth zeggen dat mensen nu eenmaal heel verschillend zijn, ook in de eindfase van het leven. De een is angstig en de ander helemaal niet. De een wil nog van alles doen en nog van allerlei mensen afscheid nemen terwijl de ander daar misschien veel minder behoefte aan heeft en rustig op zichzelf wil zijn. En dus wordt op alle mogelijke manieren maatwerk geleverd in een hospice. Gewoon er zijn voor de bewoner en vanuit een zekere terughoudendheid goed luisteren; dat zijn wezenlijke aspecten van het ‘werk’. Je moet kunnen meebewegen. Liesbeth en Marian hebben vanuit hun werkervaring de nodige hospices van binnen en van buiten gezien, maar zo mooi, warm en volledig als Hospice Koningshove nog niet. Ze vinden de op-

Vriendelijke inrichting en vormgeving van het buitenterrein

Aan het Koningshof op het oudste stukje Pijnacker, nabij de Dorpskerk en de nieuwe Scheve Toren, is Hospice Koningshove gesitueerd in een groene oase.

De ligging had niet mooier kunnen zijn en bij zo’n ligging hoort een zorgvuldige en vriendelijke inrichting van het buitenterrein, voor, achter en aan beide zijden naast het prachtige gebouw. Hoveniersbedrijf “Erik vd Berg” is de laatste weken heel druk bezig geweest met de buitenomgeving van Hospice Koningshove. Ze konden pas echt aan het werk toen Stedin klaar was met de bekabeling van de elektra, dus er moest in korte tijd heel veel werk worden verzet.

Erik van den Berg vertelt dat Marion Ruigrok van MQM Tuinontwerpen belangeloos een ontwerp heeft gemaakt. Het werd

Erik en zijn mensen niet gemakkelijk gemaakt doordat Marion koos voor vriendelijke ronde vormen. In eerste instantie was de route van de weg naar het gebouw een rechte lijn, maar zo’n rechte lijn paste toch niet echt bij de ﬁlosoﬁe van Hospice Koningshove om ook van de laatste levensfase iets bijzonders te maken.

Juist de ronde lijnen en vormen geven het voorterrein van Hospice Koningshove iets vriendelijks en zachts. Parkeren gebeurt op eigen terrein, maar het worden geen keiharde stenen parkeerplekken maar vriendelijke grastegels. De inrichting van de buitenomgeving van Koningshove is ﬁnancieel mogelijk gemaakt door een enorme gift van de Roparun en daarbij hebben de leveranciers en andere betrokken partijen zeker niet de hoofdprijs gerekend dan wel stevige

zet van het hospice in alle opzichten bijzonder geslaagd. Niet te klein, niet te groot, prachtig gelegen, heel sfeervol qua inrichting. Dus alle faciliteiten en ingrediënten zijn aanwezig om er iets ‘moois’ van te maken, als je tenminste dat woord mag gebruiken als het om afscheid en sterven gaat. Ze denken zelf toch van wel. Ziekte, overlijden, afscheid en sterven is geen keuze maar toch onontkoombaar, dus dan toch maar de laatste levensfase zo waardig en waardevol laten verlopen als mogelijk is. Daar gaan ze zich bij Hospice Koningshove vanaf dag 1 voor inzetten. Onder de dagelijkse leiding van Marian de Vroomen en Liesbeth Disco, met medewerking van professionele zorgverleners van Pieter van Foreest en dus heel veel bevlogen vrijwilligers.

kortingen gegeven: Van Oosten Beregeningssystemen, KPS Delft, Van der Spek Groen, Grond & Infra, BvB landscaping.

Erik van den Berg vond en vindt het een eervolle opdracht om als hovenier de inrichting van de buitenruimte van Hospice Koningshove met zijn mensen te mogen uitvoeren, al was het op sommige dagen niet te harden zo warm. Het werk zal qua beplanting ten tijde van de opening en de Open Dag nog niet helemaal klaar zijn, maar de toegang is voldoende geplaveid en ingericht om van start te gaan…

Liesbeth Disco en Marian de Vroomen.

Erik van den Berg met een tekening van de buitenruimte.

Dijksman Makelaars | Dorpsstraat 12a, Nootdorp

Pieter van Foreest gaat de professionele zorg verlenen

“De mooiste zorg is hospicezorg”, zegt teammanager Whitney Hoogenraad van de Zorgorganisatie Pieter van Foreest. Deze organisatie is in een ruime regio werkzaam. Het team heeft al de nodige hospice-ervaring want men verleent al jaren de professionele zorg in Hospice Beukenrode in ’s Gravenzande in het Westland.

Whitney is de teammanager en Virginie Langstraat is de wijkverpleegkundige die eerstverantwoordelijk wordt voor de zorg in Hospice Koningshove. De beide vrouwen vertellen in aanwezigheid van coördinator Marian de Vroomen dat er een niet al te groot vast team verzorgenden en verpleegkundigen aan de slag zal gaan in Koningshove. Het doel is dat de bewoners zo veel mogelijk dezelfde mensen aan hun bed krijgen. Dat betekent continuïteit en vertrouwdheid in de zorg.

De professionele zorgverleners van Pieter van Foreest zijn bijna 24 uur per dag aanwezig. Ze zijn verantwoordelijk voor de gewone ADL-zorg, het wassen en aankleden, en ook voor de medicatie en een deel van de beno-

digde medische zorg.

Een voordeel van Pieter van Foreest is de omvang van de organisatie, waardoor men ook een specialistisch team achter de hand heeft als dat nodig is. Daarnaast wordt er natuurlijk nauw samengewerkt met de huisartsen van de bewoners en eventuele andere medische zorgverleners en specialisten.

Het doel is om de bewoners zo goed en optimaal mogelijk te verzorgen en de naasten van de bewoners zo veel mogelijk te ontzorgen. Whitney en Virginie vertellen dat ze de zorg en de sfeer in een hospice heel bijzonder vinden.

“Het bijzondere is dat er in een hospice ook wordt gelachen”, zegt Whitney. “Bewoners kunnen vaak heel mooi relativeren en prachtige verhalen vertellen over wat ze in hun leven hebben meegemaakt. Of ze vertellen trots over hun kleinkinderen.

Soms raak je met iemand in gesprek en dan ben je zo een uur verder. Het is mooi dat vaak op het laatst nog bepaalde levenswensen in vervulling kunnen gaan. Regelmatig komt bij het hospice in ‘s Gravenzande de

wensambulance voorrijden.” Virginie kan zich helemaal in vinden in het verhaal van haar collega. “Het mooie van een hospice is dat daar echt leven wordt toegevoegd aan de dagen. Veel meer dan dat er dagen worden toegevoegd aan het leven. Het is zo mooi dat de familie en de naasten zich helemaal niet druk hoeven te maken over de zorgzaken en dat ze er helemaal kunnen zijn voor de bewoner; hun

vader, moeder, partner, enzovoort. Wij doen de zorg, samen met de vrijwilligers.”

Medewerkers van Pieter van Foreest zijn ook betrokken bij het opleiden en trainen van vrijwilligers. Daar bij gaat het om tiltechnieken maar ook om handhygiëne en informatie over wat sterven is en hoe dat kan gaan. Whitney: “Ieder mens sterft weer anders maar je kunt wel bepaalde kenmerken leren herkennen.”

Marian de Vroomen voegt toe dat niet alle vrijwilligers bekend zijn met sterven. “Voor een deel van de vrijwilligers kan dat in het begin spannend zijn en wennen. Daarom is het goed en belangrijk dat ze er informatie over krijgen.” Whitney, Virginie en de collega’s staan in de startblokken om bij Hospice Koningshove aan de slag te gaan. Want nogmaals: hospicezorg is dankbaar en mooi werk!

De founding fathers: gepensioneerde huisartsen uit Delft

Samen hadden ze 35 jaar een huisartsenpraktijk in een niet eenvoudige wijk in Delft-Zuid. De wijk Buitenhof. Een gebied waar veel mensen zich met plezier blijvend vestigen maar waar ook heel veel mensen weer graag vertrekken, omdat ze elders beter, ruimer en prettiger kunnen worden. Een soort doorgangswijk dus.

Aangespoord en uitgenodigd door een bevlogen wethouder gingen Wim Wierema (73) en Ferdinand Schreuder (70) destijds samen aan de slag als huisartspraktijk in deze Delftse woonwijk. Met veel plezier hebben ze er gewerkt tot ze het op hun 65ste mooi vonden. Hun praktijk wordt nu op uitstekende wijze voortgezet door drie opvolgers. Wim en Ferdinand wilden niet achter de geraniums plaatsnemen na hun pensioen en zochten een nieuwe levensvervulling. Ze vonden die nota bene in buurgemeente Pijnacker-Nootdorp. Het was hen als huisartsen opgevallen dat er best vaak inwoners van Pijnacker-Nootdorp gebruik maakten van het hospice in Delft dat zij vanuit hun professie natuurlijk goed kenden. Het gebeurde ook wel dat Delftse mensen moesten wachten totdat een inwoner van PijnackerNootdorp plaatsmaakte. Een ander argument waarom zij

van mening waren dat PijnackerNootdorp beter een eigen hospice kon realiseren was dat een inwoner van Pijnacker-Nootdorp meteen afscheid moet nemen van zijn/haar eigen huisarts zodra hij/zij in een Delfts hospice gaat vertoeven. Dus in een heel kwetsbaar en precair deel van je leven heb je niet meer de huisarts aan je zijde met wie je vaak al tientallen jaren optrekt. Voor beide partijen geen prettige situatie. Voor de huisarts niet maar voor de patiënt zeker ook niet. En dus gingen Schreuder en Wierema in Pijnacker-Nootdorp op zoek naar mensen die bereid waren hun schouders te zetten onder het voornemen/plan om

daar een hospice te realiseren. De lokale huisartsen sloegen er niet zo op aan maar de lokale Lionsclub wel. Verpleeghuisarts John Hoozemans, een strijdbare Lion, bleek een mooie ingang en al snel zag de Lionsclub Nootdorp-Pijnacker er een mooi project in. Flink wat Lions hebben in de opstartfase meegewerkt aan het bedenken van een naam, het maken van een logo, het bouwen van een site, het oprichten van een stichting, het leggen van contacten met de gemeente en andere instanties, enzovoort. De heren huisartsen uit Delft voelden zich wel thuis in dat knusse Pijnacker-Nootdorp met zijn ons kent ons mentaliteit en

met zijn positivisme en daadkracht. De heren merkten meteen dat het hospiceplan leefde en ze waren blij verrast toen bleek dat hier ter plaatse ook veel bereidheid bestond om ﬁnancieel mee te helpen. “We hebben gemerkt dat Pijnacker-Nootdorp best een welvarende gemeente is met ﬂink wat vermogende mensen”, zegt Ferdinand lachend.

Bij hen ontkiemde het zaadje en ze zijn er vervolgens tot op heden bij gebleven en hebben alle bestuurlijke en andere perikelen mee beleefd en mee ervaren. Zes jaar lang. Het was een pittig proces met soms stilstand en wanhoop. Toch zijn ze zij blij dat de kartrekkers inclusief zij zelf uithoudings- en doorzettingsvermogen hebben getoond. Ook al was het soms wel eens heel moeilijk om de stemming erin te houden.

Vooral de patstelling tussen de gemeente en de beoogde bank van lening was moeilijk. De gemeente wilde eerst substantieel eigen vermogen zien voordat men de gemeentegarantie wilde afgeven en de bank wilde pas geld lenen als de gemeentegarantie er was. Heeft allemaal langer geduurd dan nodig was, maar ook voor Wim en Ferdinand geldt vooral het prachtige eindresultaat. Een schitterend hospice in en voor Pijnacker-

Nootdorp zelf. Ze vinden het heel mooi dat ze ook in de uitwerking en uitvoering van de plannen hun bijdrage hebben kunnen leveren. Wim als secretaris en Ferdinand als bestuurlijk verantwoordelijke voor de bouw. Wim was nooit een bestuurder en zal dat ook niet snel worden. Na de opening en de Open Dag zet hij een punt achter zijn Koningshovebestuursloopbaan. Hij wordt opgevolgd door Emmy Gransjean, huisarts te Pijnacker. Een professionele betrokken vrouw die ook nog eens ﬂink de gemiddelde leeftijd omlaag haalt, zal een welkome impuls zijn voor het bestuur dat tot heden alleen uit mannen op leeftijd bestond. Mannen die overigens meer dan uitstekend werk hebben geleverd.

Ferdinand gaat nog even door maar niet te lang. Hij hoopt begin 2026 te kunnen terugtreden en Pijnacker-Nootdorp achter zich te kunnen laten met een schitterend mooi eigen hospice.

Virginie Langstraat en Whitney Hoogenraad.

Wim Wierema en Ferdinand Schreuder.

Enorme ondersteuning in geld en in natura

Het is ongelooﬂijk hoe veel instellingen, bedrijven, kerken, kerkelijke instellingen, verenigingen, goede doelen clubs, fondsen, evenementen die geld opbrengen enzovoort Hospice Koningshove ﬁnancieel hebben gesteund.

We proberen in het onderstaande overzicht ze allemaal op te sommen, maar het kan heel goed zijn dat in de grote stroom een enkeling wordt vergeten. Zodra we daar informatie over krijgen komen we daarop terug. De opsomming hieronder is willekeurig.

De bouw van Hospice Koningshove werd mede mogelijk gemaakt door heel veel donaties, zowel ﬁnancieel als materieel. Een deel van de donaties staat op naam van particulieren die zich vriend, partner of partner plus mogen noemen. Zij worden niet met naam en toenaam genoemd vanwege het grote aantal en om redenen van bescherming van privacy. Nogmaals iedereen enorm bedankt voor het meeleven, het meebeleven, het meedoen en het meebetalen! In de Telstar/Eendracht hebben de laatste jaren heel veel ‘chequefoto’s’ gestaan. We hebben er willekeurig een paar uit het archief opgediept om deze sponsorpagina een beetje op te ﬂeuren!

Architect Albert van Eerden trots op het resultaat

Het was voor het eerst dat architect Albert van Eerden uit Zoetermeer een hospice mocht ontwerpen. Wim van der Kooij van de Lionsclub Pijnacker-Nootdorp, van beroep projectontwikkelaar, kende het architectenbureau Meijer & Van Eerden in Zoetermeer van eerdere projecten.

Albert van Eerden was meteen al bereid om ‘voor weinig’ een eerste ontwerp te maken voor Hospice Koningshove en ook toen het allemaal echt serieus ging worden en er op basis van een programma van eisen een uitgewerkt ontwerp tot stand gebracht moest worden, hield Meijer & Van Eerden het qua tarifering heel netjes zoals heel veel bouwers, installateurs, leveranciers en dienstverleners dat hebben gedaan.

Samen met zijn collega Michel Duyndam maakte Albert van Eerden onlangs met bouwer Bart Waaijer en initiatiefnemer Ferdinand Schreuder, een rondgang over het terrein en door het gebouw. Ze bleken daarbij blij verrast met en trots op het resultaat.

“Het is prachtig geworden en het blijkt ook echt te voldoen aan de uitgangspunten die we aan het

begin van het proces met elkaar overeen waren gekomen: een modern, prettig, functioneel, goed in de natuurlijke omgeving passend gebouw met een warme en huiselijke uitstraling. Ik denk dat dit gelukt is en het bestuur van Koningshove vindt dat als opdrachtgever ook.” Als bijzondere elementen noemt Albert van Eerden het schuine, groene sedumdak met ook zonnepanelen, de houten spanten voor en achter waar het dak op rust, de wit gestucte gevel maar zeker ook het gesplitste dak waardoor op de tweede laag het mooie en di use ‘noorderlicht’ naar binnen valt en het gebouw boven en beneden met zijn vides een zekere transparantie krijgt. Een van de basiseisen was: optimale duurzaamheid. Het streven was om het gebouw helemaal uit hout op te bouwen. Dat is om budgettaire redenen uiteindelijk niet helemaal gelukt. Zo is de verdiepingsvloer uiteindelijk van beton geworden, maar al met al vindt architect Albert van Eerden het duurzaamheidsgehalte hoog, ook qua isolatie en klimaatregeling.

Het groene sedumdak geeft het gebouw een heel frisse en kleurrijke uitstraling. Het gebouw is

modern en past toch goed in de omgeving van het Koningshof als oudste stukje Pijnacker met de Dorpskerk en de nieuwe Scheve Toren in de directe nabijheid. Hospice Koningshove bevat op

de begane grond zes bewonerskamers met alle voorzieningen, zoals een pantry, een badkamer en ook een buitenterrasje. In eerste instantie was het de bedoeling dat alle kamers zich aan

de achterzijde zouden bevinden, maar omdat de gemeente strak vasthield aan het maximale bouwvlak lukte dat net niet. Een van de kamers bevindt zich nu aan de zijkant. Op de begane grond is verder een familiekamer en een ruime keukenvoorziening. De werkruimtes voor de coördinatoren en de verpleegkundige zijn op de bovenverdieping. Daar bevinden zich ook een kleine en een grote vergaderkamer plus een logeerkamer met een eigen badkamer. De bovenverdieping is met een trap en een lift bereikbaar.

Gezien de maximaal toegestane bouwhoogte en het schuine dak was het zeker op de tweede laag een beetje woekeren met de ruimte. Toch is architect Van Eerden heel tevreden met de ruimte op verdieping!

“Ik vind het een prachtig gebouw geworden dat heel mooi gesitueerd is in een groene en bijna bosrijke omgeving. De buitenruimten zijn ook heel mooi geworden en laten we hopen dat de gemeente van het perceel tussen kerk en hospice, dat helaas niet is verkocht, een mooie wandeltuin maakt voor deze mensen in hun laatste levensfase.”

Bouwer Bart Waaijer: ‘Een prachtige opdracht’

Hospice Koningshove is gebouwd door Waaijerbouw, een bouwbedrijf in Leidschendam dat thuis is in allerhande nieuwbouw- en verbouwwerk. Woningen, appartementencomplexen, kantoren, van alles realiseert het bedrijf van Bart Waaijer.

Het bedrijf is sinds 1958 gevestigd in Leidschendam maar heeft feitelijk ook Nootdorpse roots. De vroegere eigenaar Wim Waaijer, de vader van Bart, was heel lang Nootdorper en Bart zelf is sinds kort opnieuw Noot-

dorper. Waaijerbouw ontwikkelt en bouwt ook best veel in Pijnacker-Nootdorp. Een project waar Bart met veel vreugde en trots op terugkijkt is Villa Zonnedauw, een woongebouw in Nootdorp waar veertien jonge mensen begeleid zelfstandig wonen. De opening kon niet gevierd worden vanwege corona. Daarom is onlangs het vij arig bestaan gevierd en toen kon worden vastgesteld dat het gebouw er nog steeds uitstekend bij staat en voldoet aan alle wensen en eisen. Naar verwachting zal dat ook

met Hospice Koningshove het geval zijn. Dat staat over vijf of tien jaar ook nog steeds als ‘een huis’. Architect Albert van Eerden zegt ongevraagd dat Waaijerbouw een uitstekende en prettige bouwpartner was, met uitvoerder Johan Ruygt als de man die op de bouwplaats de werkzaamheden van de diverse partijen keurig heeft gecoördineerd . Ook het bestuur van de Stichting Hospice Koningshove is heel content over het proces en het product, en dat geldt ook voor John van der Spek en Robert

Sengers die ‘om niet’ – dus voor nop – het hele bouwproces hebben begeleid. Dat bespaarde kosten en hun betrokkenheid en vrijwilligersbouwbegeleidingswerk lag/ligt ook mooi in het verlengde van de bijzondere betrokkenheid van de Lionsclub Pijnacker-Nootdorp die toch een beetje aan de basis heeft gestaan van Koningshove. De Lions hebben ‘onderweg’, dus gedurende het proces, ook de nodige projecten opgezet om ﬁnanciën en fondsen bijeen te brengen. In totaal voor een bedrag van ruim 28.000 euro.

Terug naar Bart Waaijer, de bouwer, die de uitverkorene bleek om het gebouw als hoofdaannemer te realiseren. De directeur van Waaijerbouw kijkt met vreugde terug op het proces en is heel goed te spreken over het resultaat: een heel mooi functioneel modern gebouw, met een bijzondere uitstraling en bijzondere elementen, zoals het schuine sedumdak en de houten spanten.

Het bouwproces is in grote lijn goed en vlot verlopen. De samenwerking met tal van installateurs en andere betrokken partijen, zoals Velux Elektrotechniek, Rademaker Installatietechniek, Van Kesteren Schilders, NAS Geffen voor het stucwerk, GMG Wandafwerking, Van der Helm Sanitair en Tegels, Keukenstudio Paul, Frank Kluiters de Woningsto eerder, was uitstekend. En dat

gold volgens Bart zeker ook voor de samenwerking en afstemming met het bestuur van Koningshove, waarbij Ferdinand Schreuder eerstverantwoordelijk was voor alles wat met de bouw te maken had.

Bart Waaijer: “Ik vind het zelf een supergaaf gebouw geworden. Vriendelijk ogend, functioneel, mooi gelegen. Natuurlijk gaat niet altijd alles zoals je het van tevoren bedenkt en gaat er onderweg wel eens iets niet zoals het bedoeld was, maar uiteindelijk worden alle problemen opgelost en gaat het om het eindresultaat. Dat moet goed zijn en dat is het volgens mij.” Collega/medewerker Patrick Hulst uit Nootdorp spreekt over een ‘thuiswedstrijd’. Lekker naar een project in je eigen woongemeente kost minder reistijd dan een appartementenproject in Oude Tonge om maar wat te noemen. Laat Bart en Patrick maar lekker in de buurt mooie projecten realiseren…

Architect Albert van Eerden. (foto Anita Servaas)

Bart Waaijer: “Ik vind het een supergaaf gebouw geworden.”

GEFELICITEERD MET DE OPENING VAN HOSPICE KONINGSHOVE EN VEEL PLEZIER VAN DE ZONWERING

Penningmeester Bob van der Deijl wilde graag zijn steentje bijdragen

Bob van der Deijl had voorzitter Jan Vincenten al eens laten weten dat hij best iets wilde doen voor het hospice. Penningmeester leek hem een mooie functie. Hij was in een ver verleden een verdienstelijk boekhouder geweest met SPD 1 en 2 in zijn diplomapakket, maar in de persoon van Melanie Pelzer was er al een goede penningmeesteres.

“Jan Vincenten zou mij bellen zodra er voor mij iets te doen zou zijn. Zie ik ineens in de Telstar een oproep voor een penningmeester staan. Ik heb meteen Jan gebeld en gevraagd of hij ons gesprek wellicht vergeten was. Hij had even niet aan mij gedacht, maar vervolgens spraken we snel af. In de Ontmoetingskerk. Jan kwam opdraven met Wim Wierema, de secretaris. Toen ik ko e ging halen en daarmee terugkwam, hadden ze blijkbaar al overlegd en een besluit genomen: ik werd de penningmeester.”

Dat heeft Bob van der Deijl geweten. Juist alles omtrent de financiën was steeds het ‘heikelste’ punt en dat los van de ongelooflijke medewerking vanuit de samenleving qua donaties en giften. Het bestuur van Hospice Koningshove was een jaar of drie geleden soms de wanhoop nabij omdat de boel juist financieel in een impasse verkeerde. De Bank Nederlandse Gemeenten wilde wel een grote lening geven maar verlangde dat de gemeente Pijnacker-Nootdorp dan garant zo staan voor het geval het mis zou gaan. De gemeente wilde wel garant staan maar dan moest Koningshove een bepaald eigen vermogen hebben. Het ging om 7,5 ton in euro’s. Het was lastig om aan die 7,5 ton te komen. Veel bedrijven, instellin-

gen en vermogende particulieren wilden wel doneren, maar verlangden wel een bepaalde zekerheid dat het ook echt door zou gaan, de realisering van Hospice Koningshove. Het heeft jammer genoeg tot aanzienlijke vertraging en hogere bouwkosten geleid, maar uiteindelijk is de boel losgetrokken. Er kwam een lening en er kwam gemeentegarantie. Uitvaartvereniging De Laatste Eer heeft daar ook een goede rol bij gespeeld door een ‘achtergestelde lening’ van drie ton toe te zeggen. Zo’n lening mag wél worden meegerekend bij het benodigde eigen vermogen.

Bob van der Deijl is een man die maatschappelijk behoorlijk actief is. Hij is voorzitter van het kerkbestuur van de Ontmoetingskerk én van de PKN-kerkenraad van heel Pijnacker en Delfgauw. Was heel lang voor het CDA actief in de gemeenteraad en ook nog even als wethouder. Is nu afdelingsvoorzitter van het CDA.

Had daarnaast lang zijn eigen bedrijf Deli Food en was in het verre verleden werkzaam als ﬁnanciële man en boekhouder in zijn bakermat Scheveningen. Zijn ﬂair en goede contacten her en der hebben ook binnen het wordingsproces van Hospice Koningshove hun positieve werking gehad.

Aan zijn motivatie heeft het nooit gelegen. “In onze kerk, de Ontmoetingskerk, heb ik een keer een vrouw ontmoet die zo ongelooﬂijk blij was geweest dat haar echtgenoot de laatste fase van zijn leven in een hospice had mogen doorbrengen, dat ik vanaf dat moment een groot hospicefan was. Ze vertelde dat de thuiszorg voor haar echtgenoot zo zwaar was geworden dat ze

Bob van der Deijl gelooft honderd procent in de waarde en het nut van een hospice.

er zelf bijna aan onderdoor ging en dat het voor haar een verademing was dat de mensen in het hospice die zorg overnamen, zodat zij in plaats van vermoeide mantelzorger binnen een paar dagen weer een liefdevolle echtgenote kon zijn. Dat verhaal maakte destijds zo veel indruk op mij dat ik bij Koningshove heel graag mijn steentje wilde bijdragen.”

Koningshove is er in volle glorie gekomen maar de financiële zorgen zijn echt nog niet voorbij. “Dat heeft vooral ook te maken met de financiering van hospices in Nederland. Juist de eerste drie jaar zijn heel lastig door te komen, omdat de landelijke overheid pas daarna subsidie gaat verlenen. Dat gebeurt op basis van de resultaten van de eerste jaren en juist dan moet alles nog op gang komen. We hebben dus voor de eerste jaren een flinke bu er nodig. Daarom is het goed dat er veel mensen zijn die Koningshove willen steunen vanuit

het Partnerplan.”

Natuurlijk is de penningmeester ook ontzettend blij met de talloze giften, klein en groot, van bedrijven, verenigingen, serviceclubs. De steunen gunfactor van Hospice Koningshove is enorm. Het evenement Roparun neemt de totale ﬁnanciering van de inrichting van het buitenterrein voor zijn rekening. De Charity Stichting Rob Beers had al zes televisies gegeven voor de bewonerskamers – in totaal 7.500 euro – en gaf aan dat men nog wel wat meer wilde doen. Bob van der Deijl tastte voorzichtig af waar bestuurslid Michiel Kouwenhoven, voorheen notaris te Nootdorp, aan dacht.

Toen het begrip ‘ton’ in beeld kwam, durfde Bob de brutale vraag te stellen: ‘Zou het ook bijna vier ton mogen zijn?’ Dat was namelijk de prijs die de gemeente rekende voor verkoop van de grond. Oorspronkelijk zou Koningshove daar veertig jaar erfpacht voor betalen, dus de

grond gaan huren. Dat is eigenlijk zonde van het geld. En dus heeft Koningshove nu de grond kunnen kopen van de gemeente.

Penningmeester zijn van een hospice-organisatie is dus zeker een spannende, afwisselende en ook dankbare vrijwilligersfunctie. In de aanloop maar ook nu Hospice Koningshove in werking gaat, zal er werk aan de winkel blijven. Bob vertelt nog dat de subsidie vanuit de overheid 3.500 euro per opname is en dat de bewoners 50 euro eigen bijdrage per dag betalen.

De jaarlijkse exploitatie van Hospice Koningshove ligt rond de 3,5 ton. Inkomsten enerzijds en uitgaven anderzijds. Het is een stichting zonder winstoogmerk, dus winst maken mag niet.

Reserveren wel en dus blijven donaties van welke omvang ook en eventueel legaten (erfenissen of delen daarvan) van harte welkom…

Wilt u Hospice Koningshove financieel steunen?

Daar zijn we heel blij mee. Donaties zijn dringend noodzakelijk voor elk hospice. U kunt ons op de volgende wijzen steunen:

Wij zijn een ANBI-instelling. Dat betekent dat uw gift/donatie ﬁscaal aftrekbaar is. Voor privépersonen is daar een getekende overeenkomst van ten minste vijf jaar voor nodig.

Mocht u vragen over dit onderwerp hebben of eerst nadere informatie willen, stuurt u dan een mailtje naar sponsoring@koningshove.nl

Bankrekening Stichting Vrienden van Hospice Koningshove: NL 26 RABO 0366 3724 67

● Reparatie alle merken computers

● Verkoop nieuw en 2e hands

● Bekabeling stroom, netwerk en glasvezel

● Hulp aan huis, hulp op afstand en hulp in het servicecenter

● Beveiligingscamera’s

● Wiﬁ mesh netwerken

De Helm partyservice

Wij ondersteunen het Hospice Koningshoven en verzorgen al hun ICT zaken

Computerexperts voor particulieren en bedrijven

WWW.ROBOWEB.NL

● 015 - 3697799 ● Boezemweg 6A in Pijnacker

Leef mee en draag een steentje bij!

Doneer nu!

Voor de ﬁnanciering van Koningshove zijn bijdragen broodnodig. Elke donatie is van harte welkom!

koningshove.nl/ steun-koningshove BEDANKT VOOR UW STEUN!

Jan Vincenten is blij dat hij en zijn collega-bestuurders hebben doorgezet

Soms was Jan Vincenten de wanhoop nabij maar nooit hebben hij en zijn collega-bestuursleden de moed opgegeven. Of hij er ooit aan begonnen zou zijn als hij van tevoren had geweten dat het hele proces zes jaar in beslag zou nemen? Het is een vraag die niet per se een antwoord behoeft. Wel is de voormalige directeur van de Rabobank Pijnacker-Nootdorp blij dat Hospice Koningshove nu geopend kan worden.

Tegelijk moet er op het laatste moment nog heel veel worden geregeld en georganiseerd. Er moet een bewonersovereenkomst worden opgesteld en een bereikbaarheidsprotocol. Het zijn maar twee voorbeelden van zaken die toch nog even geregeld moeten worden of zijn voordat op maandag 14 juli Koningshove van start kan.

Jan Vincenten was en is lid van de Lionsclub Nootdorp-Pijnacker toen twee gepensioneerde Delftse huisartsen bij deze serviceclub aanklopten of zij wellicht iets zouden kunnen betekenen bij het van de grond krijgen van een eigen hospice in de gemeente Pijnacker-Nootdorp.

Al snel begon de coronatijd en dus hadden de Lions in elk geval tijd genoeg om mee te denken en te helpen. Veel indruk maak-

te op Jan het verhaal van de huisartsen dat inwoners van Pijnacker-Nootdorp niet hun huisarts konden ‘meenemen’ naar het hospice in Delft. In diverse toespraken op belangrijke momenten heeft Jan dat verhaal uit de doeken gedaan. Mensen hebben soms een bijna levenslange relatie met hun huisarts en moeten dan afscheid nemen van die man of vrouw vlak voordat ze zelf afscheid nemen van het leven.

Dus Jan Vincenten was al snel intrinsiek gemotiveerd om mee te helpen bij het van de grond krijgen van een eigen PijnackersNootdorps hospice. Bestuurlijke verantwoordelijkheid is Jan nooit uit de weg gegaan, dus al snel was hij voorzitter van de Stichting Hospice Koningshove. De man die ook heel lang voorzitter was van de Ondernemersvereniging Pijnacker-Nootdorp (OVPN) en daar intussen erelid is, was op veel momenten de laatste vijf jaar degene die het woord voerde. Ook was hij heel regelmatig van de partij als er weer een cheque uit te reiken was. En als een grondovereenkomst of een overeenkomst voor een geldlening ondertekend moest worden, Jan was er.

Vanaf het prille begin kreeg hij energie van de grote gunfactor waar Hospice Koningshove op mocht rekenen overal en ner-

gens in de samenleving. Het was en bleef een project waar iedereen enthousiast over was. “De allereerste keer dat we er mee naar buiten traden via een zoommeeting met de omwonenden van de beoogde locatie aan het Koningshof, waren we best heel benieuwd hoe de woonomgeving het plan zou ontvangen. Eerdere plannen voor ontwikkelingen op die locatie konden niet op steun rekenen, maar over het hospice was bijna iedereen meteen enthousiast. Er gingen heel veel duimpjes omhoog en wat helemaal bijzonder was: binnen een week hadden we dertig aanmeldingen van vrijwilligers.”

Het proces van de totstandkoming van Hospice Koningshove

was soms moeizaam, maar wat uiteindelijk overheerst is de blijdschap dat Hospice Koningshove er is gekomen dankzij de medewerking van heel veel verschillende partijen en personen.

Instanties en fondsen die met ongelooﬂijke giften kwamen zoals Fonds 1818 met ruim 80.000 euro, de Roparun met 130.000 euro en de Charity Stichting Rob Beers die na een schenking van 7.500 euro en 50.000 euro met een bedrag van 400.000 euro voor de aankoop van de grond over de door de gemeente aangelegde en betaalde brug kwam.

Een mooi verhaal vindt Jan Vincenten dat de Lionsclub het voortouw nam, maar dat de Rotaryclub Pijnacker-Nootdorp de opbrengst van het Groot Dictee ten goede liet komen aan het hospice. Natuurlijk deed Jan zelf mee en ook nog eens heel verdienstelijk!

Jan Vincenten zegt tot slot dat hij heel blij is met het gebouw zoals het van buiten en van binnen geworden is, met dank aan ontzettend veel grotendeels lokale bedrijven die voor een ‘maatschappelijk verantwoorde prijs’ het werk hebben gedaan en de producten en diensten geleverd.

Van de beddenboer tot de tuintegelleverancier. Het moest optimaal duurzaam, kwalitatief hoogstaand en toch ook weer niet te duur. Jan Vincenten vindt er steeds goede middenwegen zijn gevonden en dat PijnackerNootdorp met Hospice Koningshove een schitterende maatschappelijke voorziening rijker is geworden!

Geen misverstand: het bestuur van Koningshove is blij met iedere gift, hoe klein ook. Ongelooﬂijk veel bedrijven en verenigingen werkten mee. Elders in deze bijlage staat een overzicht van alle sponsoren. Heel blij is men ook met mensen die een partnerplanovereenkomst afsloten. Het is overigens nog steeds mogelijk om partner of partner plus van Koningshove te worden.

Het Sponsorcommissieduo Frans en Peter: onvermoeibare fondsenwervers

Peter Hoofman uit Nootdorp en Frans Lettinga uit Pijnacker, die elkaar kenden vanuit hun tijd bij de Lionsclub Nootdorp-Pijnacker, hebben zich vijf jaar lang onvermoeibaar beziggehouden met het werven van fondsen en het binnenhalen van sponsors voor Hospice Koningshove.

Daarvoor was de Stichting Vrienden van Hospice Koningshove opgericht. De energieke heren op leeftijd ontdekten al snel dat

Koningshove zich in heel veel vrienden mocht verheugen. Er is heel veel ‘geschonken’, zowel in geld als in natura. Heel grote bedragen maar ook kleine giften. Allemaal even waardevol.

Peter Hoofman heeft zijn leven lang in de commercie verwerkt als directeur in de bedrijfs- en vrachtwagensector. Zijn lol in het fondsen werven voor Hospice Koningshove was dat hij het heel mooi vond om nu eens niet voor

een commercieel bedrijf maar voor een maatschappelijk doel ‘geld te verdienen’.

Zijn collega-fondsenwerver Frans Lettinga, een man die als leidinggevende actief was in het bedrijfsleven en de ambtelijke wereld, maar die lokaal vooral bekend is van de Tour de Frans Fietstochten, dacht en denkt er net zo over. De mannen vulden en vullen elkaar goed aan. Peter als prater en Frans vooral als schrijver.

Peter Hoofman heeft ook lang in het Westland gewerkt en daar gaat het zo dat als ondernemer

A 10.000 euro heeft geschonken dat ondernemer B dan 12.500 euro biedt. Met andere woorden: daar gaat het met grote stappen gauw thuis. In het Oostland aan de andere kant van Delft is het tegen elkaar opbieden in de trant van groot, groter, grootst minder in zwang. Daar heerst wat meer bescheidenheid en daar is de instelling: doe maar gewoon dat is al gek genoeg. Dus toen de fondswerving voor Hospice Koningshove begon,

was het echt niet zo dat er meteen grote bedragen werden toegezegd of gedoneerd. Zeker de eerste tijd was de sfeer meer van: eerst maar eens even de kat uit de boom kijken en zien of dat hospice er nu wel echt gaat komen. Pas toen het echt concreet werd, kwamen er steeds meer donaties en ook steeds grotere donaties binnen. Het gebeurde dan wel dat bijvoorbeeld de Roparun 50.000 euro wilde schenken en dat Frans en Peter daar heel blij mee waren, totdat het bedrag ineens werd opgehoogd tot 130.000 euro. De allereerste grote gever was Fonds 1818 met het geweldige bedrag van ruim 80.000 euro.

Zoals gezegd: de heren waren en zijn blij met alle bijdragen, ook van particulieren die gebruik maken van het Partnerplan of het Partnerplan Plus. In het eerste geval betaal je dan vijf jaar lang 500 euro en in het tweede geval vijf jaar lang 1.000 euro. Ineens betalen mocht en mag ook. De mannen van de Sponsorcommissie gaan ook na de opening van Hospice Koningshove ge-

woon door met partnerplanovereenkomsten afsluiten met mensen die dat willen. Alle partners en pluspartners die dat willen, krijgen binnenkort een oorkonde.

De mannen hebben er geen spijt van dat ze het hospice-avontuur zijn aangegaan. Ze waren er vaak veel tijd aan kwijt, maar het was leuke en nuttige tijd. Ze hebben ‘onderweg’ veel nieuwe mensen ontmoet en ze genoten steeds van het enthousiasme over het plan om in Pijnacker-Nootdorp een hospice te realiseren. Ze zijn er super trots op dat het is gelukt en dat het zo’n geweldig mooi gebouw en prachtige voorziening is geworden. Het was een langdurig proces maar nooit hebben ze overwogen om welke handdoek dan ook in welke ring te gooien. “In het bedrijfsleven heb ik ook genoeg tegenslag meegemaakt en strijd moeten leveren. Opgeven doen we niet en des te mooier is het als het uiteindelijk toch lukt”, zegt Peter Hoofman terwijl Frans Lettinga met een grote grijns instemmend knikt!

Jan Vincenten is een tevreden man!

Frans Lettinga en Peter Hoofman: opgeven was nooit een optie.

Wij feliciteren Hospice Koningshove met de opening én hun keuze voor een prachtige PVC-vloer.

Een warme, stijlvolle basis voor een plek vol zorg en rust. Trots dat we mochten bijdragen aan dit bijzondere project.

www.de-woningstoffeerder.nl

Showroom Ambachtsweg 37D, 2641 KT Pijnacker • Tel: 06 10625800

Wij vonden het een grote eer om de gordijnen te mogen ver zorgen voor Hospice Koningshove in Pijnacker

We kijken terug op een fijne samenwerking en bedanken het team van har te voor het ver trouwen

We hopen dat onze gordijnen de huiselijke sfeer van het hospice nog verder versterken

Telstar Mediacentrum feliciteert Hospice Koningshove met de opening!

Noordweg 3 Pijnacker 06-536023 30 w w w vanschieraamdecoratiestof fen nl

Vrijwilligers over hun motivatie

Een hospice kan niet zonder vrijwilligers. Coördinator Marian de Vroomen en haar collega Liesbeth Disco hebben in totaal zo’n 65 vrijwilligers kunnen rekruteren en opleiden. De belangstelling is zo groot dat er zelfs een kleine wachtlijst is voor vrijwilligers. In deze bijlage vertellen een paar vrijwilligers waarom ze zich hebben opgegeven als vrijwilliger en wat hun wensen en verwachtingen zijn.

Ronald Kouwenhoven: ‘Een luisterend oor voor de bewoners’

“Ik ben Ronald Kouwenhoven, in mei zeventig jaar geworden en ik woon in Zoetermeer. Ik ben getrouwd en wij hebben twee kinderen en drie kleinkinderen. Ondanks dat ik in Zoetermeer woon ken ik Pijnacker en Nootdorp goed omdat ik circa 25 jaar lang eigenaar ben geweest van Ruseler Makelaars met kantoren aan de Oostlaan in Pijnacker en de Zilveren Zweep in Nootdorp.

Ik ben betrokken geraakt bij het Hospice door mijn lidmaatschap destijds van de Lionsclub Pijnacker-Nootdorp. Ik heb mij opgegeven als vrijwilliger omdat ik in aanraking was gekomen met het werk van vrijwilligers toen mijn vriend Fred Metman een aantal jaren geleden en mijn schoonzus vorig jaar in Voorburg in het hospice woonden.

Wat mij aantrekt in het werk van vrijwilliger is om een luisterend oor te hebben voor de bewoners en daarnaast voor de familie en andere bezoekers. Een luisterend oor en er te zijn voor de bewoners in de laatste periode van hun leven. De aandacht geven die men vraagt. Dit lijkt mij mooi en waardevol werk.

Het is voor mij allemaal nieuw, het werk als vrijwilliger en ook Hospice Koningshove. Ik heb mij vooralsnog voor vier uur per week als vrijwilliger opgegeven om te kijken hoe een en ander verloopt. Als vrijwilliger moet je naast een luisterend oor ook als gastheer/vrouw fungeren voor het bezoek en uiteraard ook wel wat huishoudelijk werk verrichten. Je mag pas vrijwilligerswerk in een Hospice doen als je de tweedaagse cursus doorlopen hebt en het certiﬁcaat hebt gehaald. Ik kijk uit naar de samenwerking met de andere vrijwilligers, de verpleging en de coördinatrices. Maar het belangrijkste: naar het samenzijn met de bewoners.”

Suzan Houweling: ‘Je doet iets voor mensen en je krijgt er levenservaring voor terug’

Suzan Houweling is 45 jaar en woont in Pijnacker. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen van twaalf en vijftien.

Suzan vertelt: “Ik werk ruim 25 jaar bij de politie. Ik heb bij de politie verschillende dingen gedaan zoals: als agent op straat, rechercheur en wijkagent. Op dit moment werk ik in Delft in een leidinggevende functie en houd ik me daarnaast bezig met een aantal thema’s zoals jeugd en radicalisering.”

Ze vertelt waarom ze vrijwilliger wilde worden. “Afgelopen jaar hebben wij als familie van dichtbij meegemaakt hoe het is als een dierbare komt te overlijden en wat de rol van het hospice met alle vrijwilligers hierin is geweest. Zij hebben ons ontzorgd en boden een luisterend oor. Alles was bespreekbaar en de medewerkers waren gewend om met ‘afscheid nemen’ om te gaan. Het was hierdoor niet ongemakkelijk om over moeilijke onderwerpen te praten. Verder hebben wij een goed leven en daar ben ik dankbaar voor. Ik geef daarom graag iets terug aan de maatschappij en ik heb het gevoel dat ik hier op mijn plek zal zijn.

Per dienst wordt gewerkt met twee vrijwilligers die de verpleging ondersteunen. “Daarnaast zorgen we voor de bewoners en doen we eigenlijk alles wat je als mantelzorger thuis ook zou doen voor iemand. De huiselijke sfeer, het samenwerken met anderen en het bieden van een luisterend oor; dat zijn de zaken die mij erg aanspreken. Zodra je het hospice binnentreedt, stap je uit je eigen wereld en draait alles om de bewoners. Je bent er voor hen en ondersteunt waar je kunt en waar het nodig is. Ik vind het mooi dat dit in Pijnacker wordt opgezet en hoop dat we met elkaar een ﬁjne plek creëren. Omdat ik ook betaald werk doe, zal ik één dienst van vier uur per week gaan draaien. Na een aantal maanden kan ik zien of dit passend is of dat dit aangepast moet worden. Ik heb nog geen ervaring natuurlijk, maar ik denk dat het belangrijk is dat je kunt omgaan met allerlei verschillende mensen zonder dat je snel een oordeel hebt over wat mensen vinden en willen. Door te luisteren en interesse te tonen voelen mensen zich gehoord en gezien. Je moet je eigen verhaal kunnen parkeren en er zijn voor

de ander. Ik denk trouwens dat bovenstaande niet alleen voor werken in een hospice geldt, maar een mooi doel is in het hele leven in de omgang met elkaar. Verder is het denk ik goed om wat levenservaring te hebben zodat je weet hoe je zelf met bepaalde dingen omgaat, zeker als het om rouw en verlies gaat. Het lijkt me mooi om er te kunnen zijn voor de bewoners en hen in deze laatste fase van het leven te kunnen ondersteunen.

Bettine van der Heijden aan de slag als kookvrijwilliger

Bettine van der Heijden (58), woonachtig in Nootdorp, heeft zich aangesloten als kookvrijwilliger bij Hospice Koningshove. Met een achtergrond in de gezondheidszorg en haar huidige werk als orthomoleculair voedingstherapeut, waarin voeding haar grote passie is, voelt ze zich helemaal op haar plek in deze nieuwe rol.

Bettines motivatie komt voort uit persoonlijke ervaring: “Mijn zusje heeft haar laatste levensfase in een hospice doorgebracht. Ze heeft het daar heel goed gehad. Voor ons als naaste familie was het een zware periode, maar we ontvingen veel zorg en ondersteuning via het hospice. Thuis had dit nooit gekund.”

Nu wil Bettine iets terugdoen: “Ik vind het ﬁjn dat ik nu ook mijn steentje kan bijdragen aan een stukje ondersteuning voor familie en vrienden. Ik hoop een warme en huiselijke sfeer te kunnen creëren, zodat bewoners en hun naasten zich gezien en gesteund voelen.”

Ze verwacht ongeveer acht tot tien uur per week kwijt te zijn aan haar vrijwilligerswerk. Volgens Bettine vraagt waardevol werk in een hospice om empathie, compassie, open en duidelijke communicatie, respect voor de keuzes en rituelen van bewoners, en het vermogen om samen te werken in een multidisciplinair team.

“Geen dag is hetzelfde; meebewegen met de behoeften van bewoners en hun familie is essentieel. Het is belangrijk om jezelf te blijven ontwikkelen, zodat je dit werk met liefde en professionaliteit kunt blijven doen,” legt ze uit.

Binnen Hospice Koningshove zijn er twee typen vrijwilligers: zorgvrijwilligers en kookvrijwilligers. Bettine kiest voor de keuken. Samen met een collega heeft ze de werkwijze rondom

de keuken opnieuw vormgegeven, inclusief een plan voor maaltijdcomponenten. Zo kan er ook zonder kookvrijwilliger toch een smakelijke maaltijd worden bereid.

Elke kookvrijwilliger start om 14.45 uur en vraagt bewoners naar hun dinerwensen. Vervolgens worden de boodschappen gedaan en wordt er vers gekookt. “Ook hebben we verschillende soorten éénpersoonssoepjes klaargemaakt en proberen we zo e ectief en servicegericht mogelijk te koken,” vertelt Bettine.

“We zijn heel blij met donaties van bedrijven, zoals recent nog vijf kilo asperges. Daar hebben we heerlijke soep en natuurlijk ook de asperges zelf van bereid. Ik heb er heel veel zin in!”

Elly van den IJssel wil de bewoners comfort bieden

Elly van den IJssel is 64 jaar en woonachtig in Pijnacker. Ze komt uit een gezin van zeven kinderen en heeft altijd in de graﬁsche industrie gewerkt.

“De reden dat ik vrijwilliger wil worden is, dat ik comfort wil bieden aan mensen in hun laatste levensfase. Ik ga ongeveer twee diensten van vier uur per week doen. Ik hoop dat we met alle vrijwilligers en de resterende medewerkers van Koningshove gaan werken een mooi team kunnen vormen ten dienste van de bewoners.”

Anne-marie Overvliet: ‘Ik wil ook iets betekenen voor mensen in de eindfase van hun leven’

“Mijn naam is Anne-marie. Ik ben vijftig jaar en woon met mijn man en onze dochters in Pijnacker. Van nature ben ik een rustig en zorgzaam type, ik vind harmonie en positiviteit erg belangrijke waarden.

Ik ben al heel wat jaren werkzaam als leerkracht van groep 1/2 op Octantschool Ackerweide, waar ik met heel veel plezier parttime werk. De doelgroep bestaat hier uit mensen die aan het begin van hun leven staan. Nu in ons dorp een hospice komt, voelde ik mij geroepen om

iets te betekenen voor mensen die in de laatste fase van hun leven zijn aanbeland. Het lijkt me mooi om, naast mijn werk, iets totaal anders te doen en me nuttig te maken voor onze maatschappij.

Ik stel me erbij voor dat ik een luisterend oor kan bieden aan bewoners en bezoekers die hun verhaal kwijt willen. Gewoon er zijn zonder oordeel of verwachtingen, er zijn voor de mensen. Een kopje ko e brengen, even een visje halen bij de viskraam omdat mijnheer of mevrouw dat altijd zo gewend was, luisteren naar verhalen over vroeger, gewoon doen waar mensen op dat moment behoefte aan hebben. Dat lijkt me het mooie en waardevolle aan dit vrijwilligerswerk.

Vier uurtjes per week zal ik aanwezig zijn in het hospice. Ik kan me aanmelden voor wisselende tijden, variërend van de vroege ochtend tot de late avond. Fijn is dat de diensten altijd in tweetallen worden gedaan en dat er het grootste gedeelte van de dag ook een verpleegkundige aanwezig is. Natuurlijk is de coördinator er ook, dus er is altijd iemand aanwezig om op terug te vallen of om iets aan te vragen. Ik ben erg benieuwd hoe het zal zijn!”

Louise Weerheim: ‘Hier kan ik echt iets betekenen’

Louise Weerheim (59) heeft altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. Nu de kinderen de deur uit zijn, heeft ze tijd en ruimte om op zoek te gaan naar nieuwe tijdsbestedingen. Ze vroeg zich af: waar krijg ik energie van?

Toen ze een oproep vanuit het nieuwe hospice voorbij zag komen, was haar interesse snel gewekt. “Gaandeweg bij de introductie en de trainingen raakte ik steeds meer betrokken bij wat er in een hospice gebeurt. Ik merkte dat dit een plek is waar ik echt iets voor mensen kan betekenen. De rust, de aandacht, de kleine dingen kunnen het verschil maken en dat spreekt mij aan. Ik kijk er naar uit er te zijn voor de bewoners en hun naasten. De bedoeling is om per week vier uur aan de slag te gaan en zonodig langer. Wij gaan als vrijwilligers ons uiterste best doen.”