Eccentricities with neo-realistic quests

Οι μεταπολεμικοί καλλιτέχνες ακολούθησαν τις διάφορες διεθνείς εικαστικές τάσεις μεταξύ ποιητικού ρεαλισμού, σουρεαλιστικών επεκτάσεων, οπτικών ψευδαισθήσεων, δραστικών σχηματοποιήσεων και συμβολικών αναφορών, ασχολήθηκαν δε κυρίως με την πάλη ανάμεσα στο εικονικό και το ανεικονικό. Μια μεγάλη ενότητα έργων της Πινακοθήκης αφορά έργα ζωγράφων που γεννήθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για μια δημιουργική καλλιτεχνικά περίοδο, που έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς καλλιτέχνες να αποδώσουν με ελευθερία τις νέες πλαστικές τάσεις στις προσωπικές τους γραφές. Ο Χρήστος Σαρακατσάνος (1937) διδάχτηκε αρχικά αγιογραφία από τον Γεώργιο Καζάκο και στη συνέχεια φοίτησε στην ΑΣΚΤ δίπλα στον Θανάση Απάρτη, τον Γιάννη Μόραλη και τον Ιωάννη Κεφαλληνό. Το έργο του με τις ιδιόμορφες μορφοπλαστικές διατυπώσεις συνδυάζει ρεαλιστικά και σουρεαλιστικά στοιχεία με σχήματα και αλλόκοτες φιγούρες σε έντονα πλακάτα χρώματα, χωρίς τονικές διαβαθμίσεις.

Post-war artists were influenced by an array of artistic trends which comprised poetic realism, surrealism, optical illusions, radical schematisations and symbolic references, and engaged in a struggle between the figurative and the non-figurative. Large part of Heraklion Municipal Art Gallery’s collection is dedicated to painters born after the end of WWII. This was a prolific period for the arts and artists were encouraged to add different values of plasticity to their personal style. Christos Sarakatsanos (1937) learned the art of icon painting by Giorgos Kazakos before studying at the Athens School of Fine Arts next to Apartis, Moralis and Kefalinos. His peculiar morphoplastic statements combine elements of realism and surrealism fused with shapes and bizarre figures in bright solid colours without tonal gradation.

Christos Sarakatsanos “Balcony”, 1979 oil on hardboard 98 X 145 cm Χρήστος Σαρακατσάνος «Μπαλκόνι», 1979 λάδι σε hardboard 98 X 145 εκ.

Ο Άγγελος Ραζής (1945) ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια στην ΑΣΚΤ κινήθηκε σ’ ένα πνεύμα μεταφυσικού φωτορεαλισμού και στα έργα του δημιουργεί την αίσθηση ότι παγώνει αέναα τον χρόνο. Αφηγείται καθημερινές ανθρώπινες στιγμές ή αναπαριστά εσωτερικούς χώρους με έντονη σκηνογραφική διάθεση και δίνει έναν πρωταρχικό ρόλο στους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς.

Angelos Razis (1945), already from his student years at the Athens School of Fine Arts, pursued metaphysical photo-realism and in his works time seems to freeze. He narrates everyday moments or represents interior spaces with a pronounced scenographic mood and assigns a leading role to atmospheric lighting.

Angelos Razis untitled, 1987 oil on canvas 82 Χ 49 cm

Άγγελος Ραζής χωρίς τίτλο, 1987 λάδι σε καμβά 82 Χ 49 εκ.

Η Ηρώ Κανακάκη (1945-1997), η οποία μετά την ΑΣΚΤ φοίτησε στο Croydon School of Art, δίνει ένα δραματουργικό ύφος στις δημιουργίες της, που χαρακτηρίζονται από σαφή σουρεαλιστικά στοιχεία με πολύπλοκες εννοιολογικές παραπομπές.

Iro Kanakaki (1945-1997), who studied at the Athens School of Fine Arts and the Croydon College of Art, gave a theatrical style to her works, which were characterized by apparent surreal elements with complex conceptual references.

Iro Kanakaki untitled 2, 1982 oil on canvas 100 Χ 100 cm

Ηρώ Κανακάκη χωρίς τίτλο 2, 1982 λάδι σε καμβά 100 Χ 100 εκ.

Ο Αριστείδης Βλάσσης (1947-2015), με ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής, είχε μια δυνατή παρουσία στον καλλιτεχνικό χώρο. Το κατεξοχήν αναπαραστατικό του έργο χαρακτηρίζεται από ένα ιδιότυπο λαϊκότροπο ιδίωμα με πολλές σχηματοποιήσεις και επεμβάσεις στη νατουραλιστική απόδοση των θεμάτων του.

Aristidis Vlassis (1947-2015) was a painter with no academic education but with a strong presence in the artistic field. His highly representational oeuvre is indicative of a personal folklore-style idiom with numerous schematisations and interventions in the naturalistic rendering of his themes.

Aristeidis Vlassis “By the table”, 1977 acrylic on canvas 90 Χ 63.5 cm Αριστείδης Βλάσσης «Γύρω από το τραπέζι», 1977 ακρυλικά σε καμβά 90 Χ 63,5 εκ.

Η Σόνια Βασιλάκη (1948) μετά τη μαθητεία της στην Καλών Τεχνών ειδικεύτηκε στην υαλογραφία στην École Nationale Supérieure des Arts Appliqués et des Métiers d’Art. Η Βασιλάκη αρέσκεται στις μεταμορφώσεις στοιχείων της φύσης (δέντρων, φύλλων…), με συστηματικές σχηματοποιήσεις και ενίοτε παραμορφώσεις σε αρμονικές συνθέσεις φορτισμένες με συμβολισμούς.

Sonia Vassilaki (1948) studied at the School of Fine Arts and then she specialised in stained glass at the École Nationale Supérieure des Arts Appliqués et des Métiers d’Art. Vassilaki likes to transform things of the natural world (trees, leaves…) using systematic schematisations and occasional deformations within harmonious compositions loaded with symbolism.

Sonia Vassilaki “August”, 1979 pastel on paper 88 Χ 75 cm

Σόνια Βασιλάκη «Αύγουστος», 1979 παστέλ σε χαρτί 88 Χ 75 εκ.

Η Μαριάννα Στραπατσάκη (1947), με σύνθετες καλλιτεχνικές και θεωρητικές σπουδές στο Παρίσι, ξεκίνησε την καριέρα της με ζωγραφικά έργα έντονης γεωμετρικής αφαίρεσης, αλλά στη συνέχεια, τη δεκαετία του ’80, την κέρδισε το καλλιτεχνικό βίντεο και έπειτα οι οπτικοακουστικές εφαρμογές.

Marianna Strapatsaki (1947) is a painter who followed advanced artistic and theoretical studies in Paris. She began her career with paintings of intense geometric abstraction, but then, in the 1980s, she turned to video art and audiovisual applications.

Marianna Strapatsaki “Machine no 3”, 1979-80 acrylic on canvas 79 Χ 80 cm

Μαριάννα Στραπατσάκη «Μηχανή no 3», 1979-80 ακρυλικά σε καμβά 79 Χ 80 εκ.

Η Βασιλική Τσεκούρα (1947) μετά τις σπουδές της στην ΑΣΚΤ βρέθηκε στο καλλιτεχνικό περιβάλλον της Γαλλίας, όπου οι καλλιτεχνικές επιρροές της εποχής την οδήγησαν σε μια αυστηρά γεωμετρική, μη εικονιστική τέχνη. Στη συνέχεια τα γεωμετρικά της σχήματα απέκτησαν κίνηση και η εικαστικός συνέχισε υιοθετώντας την οπτικοκινητική τέχνη.

Vasiliki Tsekoura (1947) following her studies at the Athens School of Fine Arts she immersed herself in the artistic milieu of France. The influences of that time paved her way to a strictly geometric, nonfigurative art. In the following years, her geometric shapes acquired motion and she moved on to visualkinetic art.

Vasiliki Tsekoura “Erotic no 2”, undated oil on canvas 114 X 146 cm

Βασιλική Τσεκούρα «Ερωτικό no 2», χ.χ. λάδι σε καμβά 114 X 146 εκ.

Η Τιτίκα Σάλλα (1947), με πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην ΑΣΚΤ, δημιουργεί επιβλητικά έργα με πολλαπλές νοηματοδοτήσεις. Χρησιμοποιεί με εντυπωσιακό τρόπο τις τονικές διαβαθμίσεις των χρωμάτων και σχηματίζει οπτικά παιχνίδια μεταξύ εικονικού και ανεικονικού.

Titika Salla (1947) completed undergraduate and postgraduate studies at the Athens School of Fine Arts. She produces imposing works with multiple meanings. Her use of tonal gradations is remarkable and creates visual games between the figurative and the non-figurative.

Titika Salla “Traces”, 1987 powder pigments on wood 78.5 Χ 89.5 cm

Τιτίκα Σάλλα «Ίχνη», 1987 σκόνες σε ξύλο 78,5 Χ 89,5 εκ.

Η Μανόλια Σκουλούδη - Μπονάτσου (1947) διατηρεί κλασικές αξίες της ζωγραφικής τέχνης, όπως τις εισέπραξε από τις σπουδές της σε Αθήνα και Παρίσι. Βασίζεται στην αρμονία των χρωμάτων και διαμορφώνει με μερική νατουραλιστική διάθεση τις επιλεκτικές απεικονίσεις της, με γνώμονα πάντα την αρμονία των συνθέσεών της.

Manolia Skouloudi - Bonatsou (1947) remains faithful to the traditional values of painting, influenced by her studies in Athens and Paris. She relies on the harmony of colours and, occasionally, her carefully selected representations are naturalistic while always trying to achieve plasticity.

Manolia Skouloudi - Bonatsou “Description 1”, undated oil on canvas 114 Χ 100 cm Μανόλια Σκουλούδη - Μπονάτσου

«Περιγραφή 1», χ.χ. λάδι σε καμβά 114 Χ 100 εκ.

Ο Κυριάκος Μορταράκος (1948), με σπουδές στη ζωγραφική, τη σκηνοθεσία και τη νωπογραφία, ξεκίνησε την πορεία του με ένα ιδιαίτερα εκφραστικό μορφοπλαστικό ιδίωμα. Στη ζωγραφική του, παρά τις σχηματικές απλουστεύσεις, υπερτερούσε η πλαστικότητα της σύνθεσης. Στη συνέχεια ενέπλεξε στα έργα του ποικίλα άλλα υλικά και γραφές και στράφηκε κυρίως στην κατασκευή τρισδιάστατων εγκαταστάσεων με εννοιολογικές αναφορές.

Kyriakos Mortarakos (1948) studied painting, fresco and stage design. His career started with a highly expressive morphoplastic idiom, where the plasticity of the composition prevailed despite certain simplifications in terms of shape. He then integrated a variety of other materials in his works and focused primarily on the construction of three-dimensional installations with conceptual references.

Kyriakos Mortarakos “Composition with a vase”, 1975-1976 oil on canvas 75 Χ 65 cm Κυριάκος Μορταράκος «Σύνθεση με βάζο», 1975-1976 λάδι σε καμβά 75 Χ 65 εκ.