Rode Kruis afdeling Walcheren NIEUWSBRIEF oktober 2016 Redactie: communicatie.walcheren@gmail.com
Website
In de vorige nieuwsbrief lieten we uitgebreid de kapitein van de Henry Dunant aan het woord, o.a. over het beëindigen van deze dienst door het Rode Kruis. Het leek daarom een goed moment om ook eens iemand aan het woord te laten die als gehandicapte een boottocht heeft meegemaakt. Bij hem thuis sprak ik met Theo Verhage, oud 46 jaar en woonachtig in Westkapelle. “Ik ben dit jaar met de jongerenreis 35-50 jarigen mee geweest. De reizen voor aparte leeftijdscategorieën zijn er om een betere afstemming te creëren op het gebied van interesses en vertier (o.a. muziekkeuze) Op mijn tiende werd bij mij een spierziekte ontdekt. Langzaam maar zeker functioneerden mijn spieren steeds slechter waardoor ik uiteindelijk in een rolstoel belandde. Tot mijn 18e kon ik zelfs nog een klein stukje fietsen bij rustig weer maar daarna werd ook dat onmogelijk. Sinds 2001 zit ik in een rolstoel en nu ben ik volledig afhankelijk van anderen. Ook mijn werk op de financiële administratie bij de Provincie kon ik niet meer volhouden. Het zijn mijn ouders die mij helpen en verzorgen. Ook heb ik een aantal hulpmiddelen zoals bijvoorbeeld een tillift en een alarmsysteem voor noodgevallen.
Zeker, ik kan eigenlijk nog heel erg weinig. Toch heb ik op het vakantieschip de Henry Dunant nog veel ergere situaties bij mensen gezien. Bijvoorbeeld mensen aan de beademing vanwege een zwak hart. Ontzettend veel bewondering heb ik voor de zorgverleners aan boord. Het feit dat het schip wordt verkocht vind ik een hele trieste zaak en ook de vele vrijwilligers vinden het onbegrijpelijk en spreken hun bezorgdheid uit over de toekomst. Daarnaast is het schip toch ook een prachtige reclame voor het Rode Kruis. Een geweldig visitekaartje. Ik heb het prima naar mijn zin gehad. Je wordt goed beziggehouden, bijvoorbeeld met uitstapjes aan de wal en er kwam zelfs een DJ aan boord.
1