Nieuwsbrief mei 2018

Nieuwsbrief Rode Kruis Walcheren

Special EHBO-wedstrijd Bulgarije Mei 2018

Rode Kruis afdeling Walcheren NIEUWSBRIEF mei 2018 Redactie: hhoegee@zeelandnet.nl

Website

Facebook

Twitter

8 mei all over the world

1

8 mei, Internationale Dag van het Rode Kruis en de Rode Halve Maan.

De geboortedag ook van Henry Dunand, naar wie niet alleen straten en lanen zijn genoemd, maar ook pleinen, singels, plantsoenen, scholen, hofjes en dreefjes, parken, promenades en paden en nog zo veel meer.

En toen was het echt zo ver. Zes scholieren maakten zich klaar voor een EHBO-wedstrijd in Bulgarije. En dat hebben ze geweten. Direct al uitgebreide aandacht in het nieuws:

.

Zie bijvoorbeeld het PZC internet artikel: https://www.pzc.nl/walcheren/zes-scholierenmeten-eerste-hulp-kennis-met-bulgaren~ae0dc44e/

Maar ook de pers in Bulgarije liet van zich horen:

Elna Geschiere en Ina Willemse waren zo vriendelijk om verlag te doen van de trip en dat willen we jullie niet onthouden.

Maar eerst moesten de kinderen nog wel een uitgebreide training ondergaan in het rodekruis lokaal te Midelburg voordat ze de reis konden aanvangen.

En toen was het moment daar, OP REIS!!

Ina: Maandag 23-04-2018

Eindelijk is het zover! Vandaag ga ik naar Bulgarije. Voor het eerst vliegen!

Best spannend! Maar het viel mee. Het vliegen was superleuk! We stegen op in Eindhoven. Na 2,5 uur vliegen landen we in Sofia met zonsondergang.

We werden opgewacht door mensen van het Rode Kruis. Nadat we ergens gegeten hadden gingen we naar ons hotel in Kyustendil.

Het hotel was heel luxe. We sliepen op 2 persoonskamers. Alle kamers hadden een balkon met uitzicht op het zwembad en de stad! Er was ook een jacuzzi en een sauna.

Elna: De meesten hadden nog nooit gevlogen en waren zeker nog nooit in Bulgarije geweest.

We werden heel hartelijk ontvangen op Sofia Airport, door Emilia, Katja en Julian

van het Rode Kruis Kyustendil en werden na een heerlijke maaltijden na een rit van anderhalf uur bij het Parkhotel gebracht waar we mooie kamers kregen.

Elna: Na 6 avonden oefenen met onze 6 jeugd Rode Kruis Kids hebben we meegedaan aan de eerste hulp wedstrijden die georganiseerd waren in Bulgarije te Kyustendil. Het ging om een wedstrijd van 12 groepen van verschillende basisscholen.

De kinderen die meegingen zijn leerlingen van het Calvijn College die in het bezit zijn van een jeugd-ehbo-A diploma.

Het ging om Nadia Blaasse, Ilana Neels, Len Jacobusse, Luuk Wijkhuijs, Mirre Dingemanse en Sharon Maljaars.

De leiding bestond uit Tedi Ivancheva, Ina Willemse, Gerda Geschiere, Kees de Voogd en ik.

De reis ernaartoe onder leiding van Tedi was al een hele belevenis.

Ina: Dinsdag 24-04-2018 Vandaag worden we om half 10 opgehaald door de mensen van het Rodekruis. Die mensen brachten ons elke dag overal naar toe. We gingen naar het Rode Kruis gebouw in Kyustendil. Daar zaten oude vrouwen, vrijwilligers van het Rode Kruis.

Toen we daar waren werden we eerst toegesproken en dat werd vertaald door Tedi. Daarna kregen we een stuk brood dat we in de honing moesten dopen om onze gesprekken zoet te maken.

Toen we dat op hadden gingen we koningsspelen met de oude vrouwen doen. Koekhappen, spijkerpoepen en een pingpongballetje op een lepel naar de overkant brengen. We hadden bij iedereen Nederlandse vlaggetjes op de wangen getekend.

Er kwamen ook nog mensen van tv en dat werd ’s avonds uitgezonden, maar dat hebben we niet meer gezien. Daarna hebben we met alle mensen die mee hadden gedaan gegeten op z’n Bulgaars.

Toen we ’s middags nog even de stad in gingen kregen we van de locoburgemeester nog een tasje aangeboden met allemaal spulletjes erin. We gingen ook nog een ijsje eten en er kwamen journalisten naar ons toe, en die zetten ons nog op de foto. We voelden ons dus echt een beetje beroemd.

Elna: We werden opgehaald en naar het rode kruisgebouw gebracht waar we werden ontvangen door een groep van zo’n 15 dames, (vrijwilligsters) en een aantal bestuursleden.

We werden eerst welkom geheten met traditioneel brood met honing en daarna hadden wij voor hen een Hollandse “koningsdag” met spelletjes georganiseerd.

De 4 kinderen uit Meliskerke hadden op het dorp een actie gehouden waardoor ze 1000 euro mee konden nemen voor dit tehuis. De bedoeling was voor een rolstoelbus maar die hadden ze ondertussen al bij elkaar gespaard waardoor de kinderen ter plaatse besloten een andere grote wens in vervulling te laten gaan, nl een grote wasmachine.

De directrice was ze natuurlijk ontzettend dankbaar en na een rondleiding door het tehuis en de officiële overhandiging van de cheque door Luuk, vertrokken we er met een goed gevoel.

Hiervoor vertrokken we naar een speelplein wat helemaal oranje omgetoverd werd en kregen alle dames oranje opgespeld.

Ze deden mee aan koekhappen, spijkerpoepen en eierlopen (met pingpongballen) en hadden de grootste lol.

De televisie kwam ook polshoogte nemen waardoor we later op tv te zien zijn geweest.

We zongen ons volkslied voor hen en andersom en hadden voor iedereen een certificaat. Daarna kregen we een Bulgaarse Lunch met traditionele dingen en toen vertrokken we richting het gemeentehuis waar we van de locoburgemeester allemaal een tasje kregen met spulletjes van Kyustendil. ’s Middags gingen we naar een tehuis voor mensen met een beperking. De 4 kinderen uit Meliskerke hadden op het dorp een actie gehouden waardoor ze 1000 euro mee konden nemen voor dit tehuis. De bedoeling was voor een rolstoelbus maar die hadden ze ondertussen al bij elkaar gespaard waardoor de kinderen ter plaatse besloten een andere grote wens in vervulling te laten gaan, nl een grote wasmachine.

De directrice was ze natuurlijk ontzettend dankbaar en na een rondleiding door het tehuis en de officiële overhandiging van de cheque door Luuk, vertrokken we er met een goed gevoel.

Ina: We gingen ook nog naar een gehandicapten tehuis. Er zaten wel 90 gehandicapten in het tehuis. Daar hebben we 1000 euro geschonken, dat we zelf hadden opgehaald, voor een professionele wasmachine. We mochten ook nog iets uitzoeken wat de gehandicapten zelf hadden gemaakt.

Toen we eerst even hadden gezwommen in het zwembad bij het hotel gingen we de berg beklimmen. Het was een half uurtje naar boven. Boven hebben we in een restaurantje gegeten.

Ina: Woensdag 25-04-2018 Vandaag worden we weer half 10 opgehaald. Vandaag is de wedstrijd! We moesten een nummer trekken welke groep er waar moest beginnen. Er waren 12 groepen. Wij moesten beginnen met reanimeren. Er waren in totaal 12 onderdelen. 2 ervan waren met lotussen, 1 was reanimeren op poppen en de rest waren een soort spelletjes, zoals tekenen, logo ontwerpen, Bulgaarse dansjes enz..

Toen iedereen klaar was met alle onderdelen werd de uitslag bekent gemaakt.

Elna: We waren natuurlijk best een beetje gespannen maar vertrokken vol goede moed naar de wedstrijdlocatie.

Daar moesten we deelnemen aan 12 rondes. Een reanimatieronde, 2 ongevalssituaties met 3 en 4 slachtoffers, een theorietoets en een aantal spel en puzzelopdrachten.

Helaas mochten Nadia en Ilana niet officieel meedoen omdat ze iets te oud waren maar ze mochten wel individueel meedoen zonder mee te dingen naar de prijzen.

Uiteindelijk werd de groep 5e van de 12. Dat was een hele mooie score waar we super trots op zijn! Waar we ook heel erg trots op zijn is dat Nadia en Ilana als ze wel officieel mee hadden gedaan als eerste waren geĂŤindigd!

Na de uitslag deelden we Nederlandse rodekruis presentjes uit aan alle deelnemers en kregen we zelf een Bulgaars rodekruis T-shirt.

Ina: s Avonds hebben we gegeten in een pizzeria en daarna nog ergens een toetje gegeten. Toen we terug naar het hotel liepen waren we heel hard aan het lachen. We stonden midden op straat.

Toen we bijna bij het hotel waren, kwamen er 2 politieauto’s aangereden. Wij stonden stil en de politie stapte uit. Ze vroegen om ons paspoort. 1 van de politiemannen ging iemand bellen en gaf zijn telefoon aan Kees. Het was Tedi.

We waren een beetje verbaasd en toen ging het raampje open en zagen we Tedi en haar zus in de auto zitten. We dachten dat het een grap was, maar er was echt gebeld, omdat we te veel lawaai hadden gemaakt. De politieman die naar Tedi belde was de zwager van Tedi, dus die had haar opgehaald bij haar zus waar ze die week sliep.

Elna: De andere morgen bezochten we een tehuis voor “kinderen� met een verstandelijke beperking.

We hadden nog ballonnen, pennen, oranje armbandjes en haarelastiekjes over die we aan hen uit hebben gedeeld. Wat een prachtige groep mensen was het en wat een warm welkom! We zongen nog wat Hollandse liedjes voor ze en gaven ze geld voor een ijsje. Heel mooi om te zien dat er voor deze mensen ook in dit land al heel veel wordt gedaan met de middelen die ze hebben!

Ina: We hadden ze ballonnen gegeven. Een gehandicapte vrouw verzamelde ze allemaal, nam ze mee en ging erop zitten, zodat ze allemaal knalden. Toen ze allemaal geknald waren kwam ze terug en zei ze boem, boem. We hadden nog een glaasje gekregen. Die hadden de gehandicapten zelf beschilderd.

Daarna gingen we naar het Ril klooster in de bergen. Het was een uur rijden vanaf Kyustendil. We hadden daar ook gegeten. Het was erg mooi daarbinnen. Alles leek wel van goud.

Elna: Een heel mooi, oud gebouw maar helaas sloeg het weer daar een beetje om en was het nogal fris.

Ook waren daar een aantal souvenir stalletjes waar we inkopen voor thuis konden doen.

Ina: ’s Avonds hadden we gegeten in een restaurant met het bestuur van het Rode Kruis. Er gingen ook 2 oude vrouwen mee die dinsdag met de koningsspelen mee hadden gedaan. We waren met ze aan het praten, met handen en voeten en een beetje Engels. We mochten we baba noemen. Dat betekent oma. Toen we afscheid gingen nemen kregen we nog allemaal cadeautje en gaven we hun ook nog wat.

Elna: Het was een heel hartelijk afscheid en Katja sprak de wens uit dat we elkaar nog vaker op deze manier zouden mogen ontmoeten en gaf aan dat we een geweldige groep kinderen hadden meegebracht. Nou, dat vonden we zelf ook maar is toch altijd leuk om te horen.

Ina: Vrijdag 27-04-2018. Vandaag moeten we weer naar huis. Ik zou nog wel veel langer willen blijven. Toen we alles hadden ingepakt reden we naar het vliegveld.

Elna: Na een laatste groepsfoto kregen we allemaal nog een lunchpakketje voor onderweg en werden we uitgezwaaid.

Ina: We namen afscheid van de mensen die heel de week onze chauffeurs waren en gingen inchecken. Eenmaal geland in Nederland was het een stuk kouder! We werden opgewacht door een aantal ouders met een spandoek. We reden naar het Rode Kruis gebouw in Middelburg. Daar sloten we met z’n allen af, ook de ouders. We namen afscheid van elkaar en gingen allemaal weer naar huis.

Ik kan terugkijken op een geweldig leuke week. De sfeer onderling was erg gezellig, we hebben veel gezien, zijn erg verwend en ik wil iedereen hartelijk bedanken die hieraan heeft meegewerkt!

Ina Willemse Elna: In Eindhoven werden we door een aantal familieleden compleet met spandoek opgewacht!

Dat was een leuk weerzien en na afscheid te hebben genomen van Luuk die nog met z’n ouders in de buurt van Eindhoven op vakantie bleef werden we door Harry en Bram met 2 rolstoelbussen weer veilig naar Middelburg gebracht We kunnen terugkijken op een onvergetelijke reis!

Elna Geschiere

En omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen nog de reactie van Ilana Neels, hier helemaal links op de foto.

“Wat een geweldige reis was dit. En wat heb ik genoten! Ik heb nieuwe mensen ontmoet en leren kennen.

Maandag vlogen we naar Sofia. Toen we daar geland waren, werden we leuk ontvangen door mensen van het Rode Kruis.

Wat een lieve en gastvrije mensen zijn dat!

Dinsdag gingen we naar het Rode Kruis en hebben we spelletjes gedaan met de mensen.

Woensdag hadden we de wedstrijd. Het was superleuk en we moesten lotussen helpen en verbinden en nog wat andere spelletjes. We zijn 5e geworden van de 12! Een hele mooie prestatie.

Donderdag zijn we naar een mooi klooster geweest. Ook zijn we nog naar tehuizen geweest met gehandicapte kinderen en volwassen. Heel heftig!

En vrijdag gingen we jammer genoeg weer naar huis.

Maarja, aan al het leuke komt een eind…

Het was een supermooi land. En we hadden het precies getroffen met het weer, het was stralend!

We hadden ook een zwembad bij het hotel, dus daar hebben we natuurlijk heel vaak ingelegen.

Nu kunt u wel zien dat we volop genoten hebben met elkaar ;) Hopelijk gaan we er snel weer naar toe!”

Ilana Neels, 16 jaar uit Middelburg.

En om nog maar even internationaal te blijven viel het volgende ons op: Een mooi bericht van onze zuiderburen (hier links) en weer eens een opvallend verschil in organisaties.

Bij een “normale� voetbalwedstrijd in Valencia zagen wij maar liefst 3 Rodekruis Ambulance stand-by staan.

En voor wie het persbericht gemist heeft, Op 8 april ontving Hans Burgs van het Rode Kruis de erepenning vanwege zijn verdiensten tijdens de organisaties van Serious Request Zeeland de afgelopen jaren.

Op de volgend pagina hiervan de afbeelding.

Het volledig persbericht is hier terug te zien: https://www.pzc.nl/walcheren/erepenningrode-kruis-voor-hans-burgs-dit-is-geenschouderklopje-dit-is-een-mokerslag-maarwel-een-mooie~af544736/? utm_source=email&utm_medium=sendafrie nd&utm_campaign=socialsharing_app En wij willen Hans hiermee nogmaals van harte feliciteren.

Onze Rodekruis Walcheren website is vernieuwd De juiste invulling moet nog gemaakt worden en wij hopen dat in juni te realiseren. Ook het adres is veranderd.

Zie alvast https://www.rodekruis.nl/walcheren/ Het adrtes van onze facebookpagina blijft hetzelfde. Voor altijd het laatste nieuws volg https://www.facebook.com/rodekruiswalcheren Binnenkort kunt u van ons ook nog enkele mededelingen verwachten die betrekking hebben op de nieuwe privacy wetgeving.

Tot slot nog dit. Vele jongeren moeten binnenkort weer eindexamen doen voor de verschillende schoolopeidingen.

Het bestuur van het Rodekruis afdeling Walcheren wenst al deze jongeren heel veel succes!!!